Σε ποιον ανήκει το κτήριο της Εθνικής Τράπεζας στην Πλατεία Συντάγματος; Γνωρίζει κάποιος; Να το μαρτυρήσω;

Φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι από εσάς που με διαβάζετε γνωρίζετε το πατρικό μου σπίτι.

Ακούστε λοιπόν τι μου συνέβη τις προάλλες με έναν ΑΠΑΤΕΩΝΑ που με πλησίασε ντυμένος στην πένα, με γραβάτα γκραν και κοστουμιά υβ σεν λοράν, συνοδευόμενος μάλιστα από ξανθέα περικαλέα με ψηλοτάκουνες γόβες λουμπούτιν, που κρατούσε και τσάντα Λουί Βουιτόν (δεν νομίζω ότι ήταν μαϊμού - πιάνει εμένα το μάτι μου τα Βουιτά και αυτά), θεωρώντας ότι στο κούτελό μου είναι γραμμένη η φράση "ΙΔΟΥ ΕΝΑ ΘΥΜΑ"

Μου λέει λοιπόν ο καραμπινάτος απατεών. “Σου έχω μια καταπληκτική πρόταση για να βγάλεις πολλά χρήματα.”

Ιδού το σχέδιο όπως μου το ανέλυσε με ύφος χιλίων καρδιναλίων:

Εσύ έχεις ένα παλαιό σπίτι που έχει λογιστική - αντικειμενική αξία οκτακόσια χιλιάρικα, εγώ από την άλλη έχω ένα καινούργιο διαμέρισμα στο πέμπτο όροφο της Σάντα Μπάρμπαρα, όχι της Καλιφόρνιας αλλά της Αττικής (Αγία Βαρβάρα) εκατό τετραγωνικών με λογιστική-αντικειμενική αξία διακοσίων χιλιάρικων.

Άκου τι θα κάνουμε, μου λέει. Θα συνεταιριστούμε και θα δημιουργήσουμε μία νέα εταιρία διαχείρισης ακινήτων στην οποία θα έχεις εσύ (εγώ δηλαδή) το 80% και εγώ (ο καραμπινάτος ΑΠΑΤΕΩΝ δηλαδή) το 20%. Από εδώ και μπρος το νοίκι που παίρνω από το διαμέρισμά μου στην Αγιαβαρβάρα δεν θα το εισπράττω εγώ, αλλά η εταιρεία στην οποία θα έχεις εσύ το 80%. Θα ωφεληθείς δηλαδή, με διαβεβαιώνει με ύφος περισπούδαστον. Βέβαια και εσύ (εγώ δηλαδή) τα μισθώματα που παίρνεις από τα καταστήματα που νοικιάζεις θα πηγαίνουν πλέον στην νέα εταιρία και θα αρχίσεις να πληρώνεις και νοίκι στην εταιρία στο σπίτι που μένεις (που μένω εγώ δηλαδή και που μέχρι τώρα μου ανήκει).

Αυτά μου είπε αρχικά και μου έφυγε η κάτω σιαγών.

Αλλά είχε και συνέχεια το στόρι της απατεωνίστικης υπόθεσης.

Βέβαια, μου λέει, για να ωφεληθείς ακόμα παραπάνω θα έχω εγώ το δικαίωμα επιπλέον αγοράς του 50% των μετοχών της νέας εταιρίας για να γίνω μέτοχος με το 70% και εσύ (εγώ δηλαδή) να μείνεις με ποσοστό 30% και να σου φύγουν όλες οι έννοιες και όλες οι σιαγόνες. Εννοείται, μου λέει, ότι θα σου δώσω για την απόκτηση αυτή του 50% της εταιρίας, το ποσό των πεντακοσίων χιλιάρικων. Όμως επειδή δυσκολεύομαι τώρα θα μου δώσεις εσύ (εγώ δηλαδή θα του δώσω) τα πεντακόσια χιλιάρικα ως χαμηλότοκο δάνειο για να τα πάρεις πάλι πίσω για τις μετοχές που θα μου πουλήσεις. Εσύ (εγώ δηλαδή) θα δίδεις νοίκι που θα ισούται με το 6% της αξίας του σπιτιού σου και εγώ (ο απατεών δηλαδή) θα σου δίδω επιτόκιο για το δάνειο που θα μου δώσεις (εγώ δηλαδή θα του έχω δώσει δάνειο) 3%!!!!!

Δεν μου έφυγαν μόνον οι δύο σιαγόνες αλλά και οι οφθαλμοί μου αναποδογύρισαν τρις και φαινόταν πλέον μόνον το λευκό μέρος αυτών.

Εν τω μεταξύ η ξανθέα περικαλέα είχε καθήσει σταυροπόδι και με κοίταζε με ύφος γατούλας Αγκύρας μπας και τσιμπήσω το δόλωμα.

Ανακεφαλαιώνω την όμορφη πρόταση.

Δημιουργείται εταιρία διαχείρισης ακινήτων στην οποία εγώ θα εισφέρω το καλύτερο ακίνητο της Ελλάδας (δεν υπερβάλλω) και το συνεταιράκι θα δώσει ένα διαμέρισμα στην “Σάντα Μπάρμπαρα” της Αττικής.

Αντί να εισπράττω νοίκια από τα καταστήματά μου, αυτά θα πηγαίνουν στη νέα εταιρεία.

Θα αρχίσω να πληρώνω όχι ευκαταφρόνητα ποσά για νοίκια για το δικό μου σπίτι.

Θα μου αγοράσει το συνεταιράκι την πλειοψηφία των μετοχών μου στη νέα εταιρεία που θα έχει τα δύο ακίνητα.

Επειδή δεν έχει χρήματα θα του τα δανείσω εγώ για να μου αγοράσει με τα δικά μου χρήματα το δικό μου σπίτι.

Μετά θα με αποπληρώνει με ένα χαμηλότοκο επιτόκιο ενώ εγώ θα του δίνω για νοίκια ποσό που θα είναι διπλάσιο του τόκου που αυτός θα μου δίδει.

Θα χάσω δηλαδή το σπίτι μου με δικά μου λεφτά και θα τον πληρώνω και από πάνω.

Είναι για γέλια όλο αυτό και εννοείται ότι ο πιο χαζός του χωριού θα τον κυνήγαγε τον γραβατωμένο απατεώνα με ντομάτες και με κλούβια αυγά και θα έστελνε την χαζέα ξανθέα περικαλέα να κάμει αλλού την γλάστρα.

Εννοείται ότι η ιστορία που σας λέω είναι φανταστική ως προς το πρόσωπό μου.

Τι θα λέγατε όμως αν σας πληροφορούσα κάτι ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΚΑΙ ΟΥΔΕΙΣ ΦΡΟΝΤΙΣΕ ΝΑ ΣΑΣ ΤΟ ΠΕΙ, ότι δηλαδή ακριβώς αυτό που επεχείρησε να γίνει σε βάρος μου από τον απατεώνα συνέβη τελικά σε άλλη περίπτωση;

Εεεε λοιπόν σας λέγω, πρώτος εγώ δημοσίως. ότι ένας ιδιώτης απέκτησε ένα εμβληματικό κτήριο στην Πλατεία Συντάγματος του Ναυπλίου με ΕΠΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο σχέδιο με αυτό που σας περιέγραψα χωρίς να το πάρει χαμπάρι κάποιος στην πόλη. Είδηση δεν πήρε η δημοτική αρχή. Το αγνοούσαν και οι εξεγερμένοι με το κτήριο της παλιάς εφορίας και οι τότε φασκελώσαντες. Και η δήθεν απατηθείσα ήταν η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή που ονομάζεται ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ

Ακούστε λοιπόν πως έχει το στόρι της υπόθεσης, που αυτή την φορά είναι πραγματική και όχι φανταστική.

Η Εθνική Τράπεζα που ανήκε στο Κράτος αγόρασε ένα οικόπεδο στο κέντρο του Ναυπλίου σε πλειστηριασμό, λόγω χρεών που είχε η ηρωίδα Καλλιόπη Παπαλεξοπούλου, χρέη που περιήλθαν στους κληρονόμους της.

Στο οικόπεδο αυτό κτίστηκε πριν από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο σε στυλ προμεταμοντέρνο (έτσι είπαν οι ειδικοί την αρχιτεκτονική μορφή του κτηρίου) ένα υποκατάστημα τραπέζης, που η όψη της είναι επηρεασμένη από την επικρατούσα στα αρχιτεκτονικά πράγματα άποψη του Γερμανικού ναζισμού και του Ιταλικοϊσπανικού φασισμού.

Πριν από μερικά χρόνια η Εθνική Τράπεζα, στην οποία ανήκε το εμβληματικό αυτό κτήριο, δημιούργησε μία νέα εταιρία διαχείρισης ακινήτων, η οποία αρχικά ήταν 100% θυγατρική της, και στην οποία εισέφερε όλα τα ακίνητα μπον-φιλέτα που της ανήκαν, μεταξύ των οποίων βεβαίως και το εμβληματικό κτήριο της Εθνικής στο Ναύπλιο.

Μέχρις εδώ ούτε γάτα ούτε ζημιά.

Μετά όμως ξεκινούν τα ωραία, που τύφλα να έχει ο απατεών που προσεπάθησε εμένα να παραπλανήσει στην φανταστική ιστορία που σας εξιστόρησα.

Θέλησαν λοιπόν να προχωρήσουν στην εισαγωγή της εταιρίας των ακινήτων της Εθνικής στο χρηματιστήριο. Δύσκολες εποχές τότε για τέτοια εγχειρήματα, οπότε και σκέφτηκαν το παραθύρι αντί για την θύρα. Συγχωνεύτηκε λοιπόν “δι απορροφήσεως” η Εθνική Πανγαία ΑΕΕΑΠ (έτσι ονομάστηκε η εταιρία της εθνικής που είχε αποκτήσει όλα τα ακίνητα) με την ήδη εισηγμένη στο χρηματιστήριο MIG REAL ESTATE AEEAΠ (την συναφή εταιρεία του μακαρίτη Βγενόπουλου δηλαδή). Το ωραίο είναι ότι η μικρή MIG απορρόφησε την γιγαντιαία Πανγαία.

Έτσι ξαφνικά με αυτά και με αυτά ο Βγενόπουλος μέσω της δικής του εταιρείας έγινε συνιδιοκτήτης με μικρό ποσοστό του προμεταμοντέρνου κτηρίου στην Πλατεία Συντάγματος του Ναυπλίου.

Αλλά η υπόθεση έχει συνέχεια.

Αποφασίζεται αύξηση του κεφαλαίου της νέας εταιρείας ΠΑΝΓΑΙΑ-MIG και στην αύξηση συμμετέχουν κάποιοι περίεργοι τύποι με μια εταιρία που ονομάζεται INVEL, που είχε κάποια ακίνητα στο εξωτερικό. Ετσι εισέρχεται με ένα σημαντικό ποσοστό η εταιρία αυτή στην ΠΑΝΓΑΙΑ και γίνεται συνιδιοκτήτης του κτηρίου της Πλατείας Συντάγματος .

Και μετά η Εθνική Τράπεζα αποφασίζει να πουλήσει το πλειοψηφικό μερίδιο που κατείχε, ώστε η INVEL να αποκτήσει συνολικό ποσοστό 66%

Και για να γίνει αυτό, η INVEL εισέφερε δύο ακίνητά της που είχε στην Ιταλία αξίας εβδομήντα εκατομμυρίων (λέμε τώρα) και  πλήρωσε στην Εθνική 650 εκατομμύρια από τα οποία όμως πήρε δάνειο από την ίδια την Εθνική 450 εκατομμύρια με το απίστευτο επιτόκιο 2,718%!!!! Ετσι η INVEL απέκτησε το κτήριο, της Πλατείας Συντάγματος ουσιαστικά χωρίς να πληρώσει και χωρίς κανείς να το πάρει χαμπάρι και από πάνω εισπράττει ενοίκια που είναι κατά πολύ μεγαλύτερα του τόκου που αντιστοιχεί στο προκλητικό αυτό επιτόκιο.

Την ώρα λοιπόν που είχαν εξεγερθεί οι τύποι για το ΤΑΙΠΕΔ και φώναζαν και φασκέλλωναν, την ίδια στιγμή, χωρίς κανείς να το αντιληφθεί, πουλήθηκε η Εθνική Τράπεζα στην Πλατεία Συντάγματος.

Και σε μερικά χρόνια, όταν πλέον η Τράπεζα θα κάνει την αναδιοργάνωσή της και δεν θα έχει ανάγκη να χρησιμοποιεί το ακίνητο αυτό, ποιος ξέρει τι θα γίνει με το κτήριο αυτό; Ντίσκο; Εστιατόριο; Μασαζάδικο; Εχουμε και τέτοιο τώρα στην πόλη μας.

Αυτά λοιπόν τα ωραία έγιναν με τους προηγούμενους. Απίστευτα πράγματα!!!! Ομως οι τωρινοί ήσαν και είναι στον δικό τους φανταστικό κόσμο.

Και σε τελευταία ανάλυση ουδέν μπορούν πλέον να πουν διότι με το τρίτο και αχρείαστο μνημόνιο αυτοί δεν πούλησαν απλά την θυγατρική της Εθνικής και το ακίνητο στην Πλατεία Συντάγματος, αλλά πούλησαν σε διάφορα φαντς και σε ξανθέες και περικαλλέες όλη την τράπεζα, την “μεγάλη μας φίλη” με όλα τα περιουσιακά της στοιχεία, τα μπον φιλέ της, τα υπόλοιπα ακίνητα, τα δάνεια, τα πάντα.

Το ισοπέδωσαν δηλαδή.

Χάνονται οι μνήμες μας φίλοι μου. Σε περίεργους τύπους με απίστευτη αλληλουχία γεγονότων περνάνε ακίνητα που τα θεωρούσαμε κάτι από την δικιά μας ιστορία.

Δείτε την φωτογραφία με τα πιτσιρίκια στην Εθνική, που την είχε τραβήξει ο Μπάμπης Αντωνιάδης πριν μερικά χρόνια. Παρατηρείστε την συνεργασία των παιδιών που προσπαθούν να ξεκολλήσουν την μπάλα που κόλλησε στο παραθύρι του προμεταμοντέρνου κτηρίου. Άλλοι βρήκαν ένα παγκάκι και το μετέφεραν, κάποιοι άλλοι ανακάλυψαν μία σκούπα με σκουπόξυλο, ο πιο ψηλός πραγματοποιεί την επιχείρηση απεγκλωβισμού της μπάλας και οι άλλοι προσπαθούν να τον κρατήσουν να μην πέσει.