Πολλές φορές αναρωτιέμαι αν οι κάτοικοι αυτής της πόλης, παλαιοναυπλιώτες, προνοιώτες, συνοικισμιώτες, πανναυπλιακάκηδες, μπαϊπασικοί περιπατητές, καλλιτέχνες φωτογράφοι (περιπατητές και αυτοί), νοσταλγοί του παρελθόντος κολλημένοι με τις παλαιές φωτογραφίες, μπαρόβιοι και ξενύχτηδες, μπουζουκόβιοι και μπαγλαμαδίστες, κυρίες με προσκλήσεις για το φεστιβάλ κλασσικής μουσικής, αιρετοί και αποτυχόντες δημοτικοί σύμβουλοι (δηλαδή σχεδόν όλοι μας), κομματικά στελέχη που θεωρούν ότι πράττουν το καθήκον τους προς την τοπική κοινωνία, αναρωτιέμαι (το επαναλαμβάνω το ρήμα της πρότασης για να το θυμηθούμε μετά τις τόσες κατηγορίες ατόμων που σκέφτηκα) αν οι περισσότεροι από αυτούς πραγματικά ενδιαφέρονται για τα τεκταινόμενα στην τοπική κοινωνία.
Και μετά σκέφτομαι ότι μάλλον είναι δικιά μου ανωμαλία να οργίζομαι τόσο πολύ με όσα γίνονται γύρω μας σε τοπικό επίπεδο και με την γενικότερη αδιαφορία. Τελικά μάλλον αυτός που με παγετό κάνει την βόλτα για την "Κόρη" κάθε πρωί ή που πανηγυρίζει έξαλλα για μια νίκη του Οίακα στο τοπικό πρωτάθλημα καλαθοσφαίρισης ή του ΝΟΝ στο εθνικό πρωτάθλημα να έχει μια άλλη πιο έντονη σχέση με την πόλη μας απ΄ότι εγώ. Όμως από την άλλη είναι αξιοπερίεργο ότι υπάρχουν κάποιοι που θεωρούν ότι προσφέρουν, χωρίς να έχουν πει κάτι, χωρίς να έχουν εκφράσει τις θέσεις τους, χωρίς να έχουν σχέδιο και ιδέες για την πόλη και για την τοπική κοινωνία. Είναι συγκυριακά σε θέσεις εξουσιαστικές, θεωρούν ότι πράττουν πολλά μόνον και μόνον διότι, που και που, τα λένε και τα συμφωνούν μεταξύ τους. Και μετά στην λένε αποπάνω διότι δεν έχεις μαγευτεί και ενθουσιαστεί με τις ανύπαρκτες σοφίες και θέσεις τους.
Τα τελευταία χρόνια η κοινωνία της πόλης, ή για να είμαι πιο ακριβής, τμήμα της κοινωνίας της πόλης ξεσηκώθηκε δύο φορές. Την πρώτη με μπροστάρη τον τότε Δήμαρχο για να μην γίνουν τα "στολίδια στην άμμο" της Καραθώνας με συνέπεια να παραμείνει το νταβαντζιλίδικο τοπικό καθεστώς ως έχει και την δεύτερη με το "ξεπούλημα" του κτηρίου στο Μεγάλο Δρόμο του Ναυπλίου.
Αφήνω την Καραθώνα στην άκρη και έρχομαι εκ νέου να πιάσω το θέμα του κτηρίου στη Βασιλέως Κωνσταντίνου, όπου στεγαζόταν τα παλαιά χρόνια η Εφορία και το Δημόσιο Ταμείο.
Τελικά είχαν έστω και ελάχιστη σκασίλα για την τύχη του κτηρίου οι περισσότεροι των επαναστατησάντων και μουντζωσάντων; Εντάξει, σας τα είχα ξαναπεί όλα αυτά πριν από του Αγίου Δημητρίου πέρσι όταν έληγε η πρώτη προθεσμία για τη διενέργεια της δημοπρασίας. Και τότε σας είχα πει ότι αυτοί οι "επαναστάτες" του γλυκού νερού, το είχαν κάνει γαργάρα χεξαλέν το θέμα. Όμως τοιαύτη αδιαφορία; Διαμαρτύρονται κάποιοι όταν λέγω, ότι δεν έχουν καμία απολύτως σκασίλα για την πόλη και την περιοχή, για το δημόσιο χώρο, για να γίνει κάτι για την τοπική παραγωγική ανασυγκρότηση.
Και όμως έτσι είναι, όσο και αν οι τύποι αυτοί ενοχλούνται.
Περίμενα να δω αν θα μιλήσει κάποιος για την τύχη της δημοπρασίας. Άκρα του τάφου σιωπή. Δεν βγάζουν άχνα από το στόμα τους. Δημοτική αρχή, συριζαίοι και εξεγερμένοι ανεξελεγκτίτες, ιστολόγια στον δήμαρχο προκείμενα, δεν ομιλούν πλέον. Μόνον κάποιοι γραφικοί των τοπικών μειοψηφιών και κάποιοι που εξοβελίστηκαν εκόντες άκοντες από τον Συριζα λεν ακόμα το κάτι τις τους.
Πέρασε λοιπόν προ πολλών μηνών η μέρα που εόρταζαν οι Μήτσοι και οι Δημητρούλες που ήταν η τελευταία μέρα που έπρεπε να κατατεθούν οι προσφορές και δόθηκε νέα παράταση για το διαγωνισμό για το κτήριο για τα μέσα του προηγούμενου Δεκέμβρη. Και μάλιστα για πρώτη φορά πλέον καθορίσθηκε και τιμή εκκίνησης του διαγωνισμού. Οκτώμισι κατοστάρικα (σε χιλιάρικα βεβαίως). Ουδείς το έθιξε το θέμα αυτό ωσάν να μην ενδιαφέρει ούτε στο ελάχιστο την εξεγερμένη παλαιότερα αριστεροδεξιά κοινωνία μας. Και τελικά και ο δεύτερος αυτός διαγωνισμός απέβη άκαρπος και το κτήριο αυτό στο κέντρο του Ναυπλίου παραμένει στα υπό εκποίηση κτήρια του ΤΑΙΠΕΔ, με αναμενόμενη ημερομηνία διεξαγωγής του διαγωνισμού. Και βεβαίως το κτήριο αραχνιάζει και η πόλη γενικότερα χάνει
Και συνεχίζουμε τη ζωή αμέριμνοι πίνοντας τον ακριβότερο, λόγω αυξημένης φορολογίας, καφέ μας.
Έκαμαν ότι ενδιαφέρονται για όλα αυτά. Έκαμαν ότι νευρίασαν με την έλευση του Πρωθυπουργού Αντώνη, που αυτός όμως δεν είχε παραδώσει όλον τον εθνικό πλούτο για εκατό παρά ένα χρόνια στο υπερταμείο. Ενώ τώρα....;Έκαμαν ότι οι άλλοι είναι οι κακοί και αυτοί ενδιαφέρονται.
Έκαμαν ότι αυτοί ασχολούνται με την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Σήμερα θα περιοριστώ στο θέμα της δημόσιας περιουσίας στην περιοχή μας.
Αν επιθυμείτε δημόσιο χώρο, ελεύθερες προσβάσεις σε παραλίες για να βάλετε το πετσετάκια σας στην άμμο και να κωλοκαθήσετε εκεί, χωρίς να πληρώσετε ομπρελλοκαθίσματα και φρεντουτσίνους, αν θέτε κάποια κτήρια του δημοσίου να αξιοποιηθούν ως χώροι εκπαίδευσης και πολιτισμού, αν επιζητείτε πάρκα με παγκάκια, για να μην πληρώνετε για μια απλή βόλτα σε ένα πάρκο ή μια πλατεία για να ξεσκάσετε, αν οργίζεστε με τα μισθώματα που πληρώνετε εσείς για να στεγάζονται οι δημόσιες υπηρεσίες, ενώ ταυτόχρονα τα δημόσια κτήρια αραχνιάζουν, αν απεχθάνεστε τις βατουλιές στα οικόπεδα και τα κτήματα του δημοσίου, αν θετε να πάψει κάποτε να είναι έρημο το Μπούρτζι και τα άλλα μνημεία της περιοχής, αν απορείτε με την ανικανότητα της δημόσιας διοίκησης που δεν έχει καταφέρει ούτε καν το κυλικείο στο Παλαμήδι να λειτουργήσει, αν δεν ανέχεστε που ένας δημόσιος χώρος στην Καραθώνα έχει γίνει ανεξέλεγκτος σκουπιδότοπος, αν επιθυμείτε οι αθλητικοί χώροι στο Ναύπλιο και στα χωριά να αξιοποιηθούν σωστά και τελικά αν αγανακτείτε με το σκουπιδαριό και το μπαζαριό στην παραλιακή Ναυπλίου Νέας Κίου, (δείτε και την φωτογραφία πάνω πάνω), όμως δεν πράττετε απολύτως τίποτα για όλα αυτά και απλώς μουρμουρίζετε από μέσα σας, τότε είστε γιαλαντζί αριστεροί και μπουρδολόγοι.
Φώναζαν πολύ δυνατά πριν τις εκλογές για την δημόσια περιουσία. Τότε έπρεπε να κατηγορηθούν οι άλλοι. Και μετά σιώπησαν.
Εγώ όμως διαφωνούσα και τότε μόνον με τις κραυγές. Έλεγα από τότε ότι απαιτείται ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας εάν θέλουμε να επιτύχουμε κάτι.
Πρέπει να το πάρουμε όλοι απόφαση ότι το Κράτος αδυνατεί να κάνει τον επιχειρηματία προς όφελος όλης της κοινωνίας και όχι μόνον προς όφελος των διοικήσεων και των συνδικαλιστών.
Πρέπει κάποτε οι κανόνες και οι συμφωνίες να τηρούνται. Δεν είναι δυνατόν να επιτρέπουμε σε ιδιωτικές επιχειρήσεις να αφήνουν παρά τις συμφωνίες σε αυτή την οικτρή κατάσταση το παλαιό Ξενία και οι κυβερνώντες να άδουν με σκοπούς κλεφτουριάς. Ηγουν να τραγουδούν κλέφτικα.
Δεν είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι είναι προς όφελος των πολλών να παραμένει η δημόσια περιουσία αναξιοποίητη και τα μνημεία μας άδεια, άραχλα και έρημα.
Πρέπει κάποτε να αποφασίσουμε ένα συνεκτικό σχέδιο που θα καθορίζει το ποια ακίνητα του δημοσίου πρέπει να πωληθούν, ποια πρέπει να αξιοποιηθούν, πως θα προστατέψουμε τον ευρύτερο δημόσιο χώρο, όπως τις πλατείες, τα πάρκα, τις παραλίες, τα πεζοδρόμια. Πρέπει να ελεγχθούν αυστηρά οι επιχειρήσεις που εκμεταλλεύονται δημόσια ακίνητα και κοινόχρηστους χώρους και να πάψουν τα νταβαντζιλίκια με τα τοπικά μικροσυμφέροντα. Πρέπει να δούμε το γιατί το κράτος νοικιάζει κτήρια και πληρώνει υπέρογκα μισθώματα, ενώ την ίδια στιγμή δημόσια ακίνητα είναι βατουλιασμένα. Να δούμε το γιατί πληρώνουμε τόσα πολλά για τη στέγαση του ΙΚΑ, του Λιμεναρχείου, του Τελωνείου, ενώ τα οικόπεδα στην παραλιακή (δεξιά όπως πάμε για Νέα Κίο) παραμένουν αναξιοποίητα. Τελικά μόνον ένας "μαλάκας" παλαιότερα κάθησε και τα βρήκε όλα τα στοιχεία με τα μισθώματα που πληρώνουμε, τα οποία είναι ανατριχιαστικά. Και πληρώνουμε και από πάνω δάνεια για την αγορά του μεγάλου ακινήτου στη Δαλαμανάρα για να δημιουργηθεί Πανεπιστημιακό campus, ενώ την ίδια στιγμή η πόλη έχει παραχωρήσει ένα σωρό ακίνητα στο Πανεπιστήμιο, το οποίο πληρώνει και από πάνω κάποια απίστευτα νοίκια σε κάποιους ευνοημένους ιδιοκτήτες. Γιατί πληρώνουμε τόσα χρήματα για την στέγαση της Περιφέρειας και δεν σχεδιάζουμε απολύτως τίποτα; Και τέλος πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε εν τέλει με όλα αυτά τα ακίνητα που έχουν ήδη περιέλθει στο δημόσιο από σχολάζουσες κληρονομιές και τα πολύ περισσότερα που θα αποκτήσει το δημόσιο λόγω των αποποιήσεων κληρονομιών που πολλαπλασιάζονται. Για να μην πω για το πλήθος των ακινήτων που θα περιέλθει στο δημόσιο λόγω μη δηλώσεων στο Κτηματολόγιο.
Δυστυχώς όλα αυτά ουδείς τα σκέφτεται. Ουδέν πράττουν, αφού περιορίζονται στις νοστιμιές των γιαλαντζί ντολμαδακίων
Τα τελευταία χρόνια η κοινωνία της πόλης, ή για να είμαι πιο ακριβής, τμήμα της κοινωνίας της πόλης ξεσηκώθηκε δύο φορές. Την πρώτη με μπροστάρη τον τότε Δήμαρχο για να μην γίνουν τα "στολίδια στην άμμο" της Καραθώνας με συνέπεια να παραμείνει το νταβαντζιλίδικο τοπικό καθεστώς ως έχει και την δεύτερη με το "ξεπούλημα" του κτηρίου στο Μεγάλο Δρόμο του Ναυπλίου.
Αφήνω την Καραθώνα στην άκρη και έρχομαι εκ νέου να πιάσω το θέμα του κτηρίου στη Βασιλέως Κωνσταντίνου, όπου στεγαζόταν τα παλαιά χρόνια η Εφορία και το Δημόσιο Ταμείο.
Τελικά είχαν έστω και ελάχιστη σκασίλα για την τύχη του κτηρίου οι περισσότεροι των επαναστατησάντων και μουντζωσάντων; Εντάξει, σας τα είχα ξαναπεί όλα αυτά πριν από του Αγίου Δημητρίου πέρσι όταν έληγε η πρώτη προθεσμία για τη διενέργεια της δημοπρασίας. Και τότε σας είχα πει ότι αυτοί οι "επαναστάτες" του γλυκού νερού, το είχαν κάνει γαργάρα χεξαλέν το θέμα. Όμως τοιαύτη αδιαφορία; Διαμαρτύρονται κάποιοι όταν λέγω, ότι δεν έχουν καμία απολύτως σκασίλα για την πόλη και την περιοχή, για το δημόσιο χώρο, για να γίνει κάτι για την τοπική παραγωγική ανασυγκρότηση.
Και όμως έτσι είναι, όσο και αν οι τύποι αυτοί ενοχλούνται.
Περίμενα να δω αν θα μιλήσει κάποιος για την τύχη της δημοπρασίας. Άκρα του τάφου σιωπή. Δεν βγάζουν άχνα από το στόμα τους. Δημοτική αρχή, συριζαίοι και εξεγερμένοι ανεξελεγκτίτες, ιστολόγια στον δήμαρχο προκείμενα, δεν ομιλούν πλέον. Μόνον κάποιοι γραφικοί των τοπικών μειοψηφιών και κάποιοι που εξοβελίστηκαν εκόντες άκοντες από τον Συριζα λεν ακόμα το κάτι τις τους.
Πέρασε λοιπόν προ πολλών μηνών η μέρα που εόρταζαν οι Μήτσοι και οι Δημητρούλες που ήταν η τελευταία μέρα που έπρεπε να κατατεθούν οι προσφορές και δόθηκε νέα παράταση για το διαγωνισμό για το κτήριο για τα μέσα του προηγούμενου Δεκέμβρη. Και μάλιστα για πρώτη φορά πλέον καθορίσθηκε και τιμή εκκίνησης του διαγωνισμού. Οκτώμισι κατοστάρικα (σε χιλιάρικα βεβαίως). Ουδείς το έθιξε το θέμα αυτό ωσάν να μην ενδιαφέρει ούτε στο ελάχιστο την εξεγερμένη παλαιότερα αριστεροδεξιά κοινωνία μας. Και τελικά και ο δεύτερος αυτός διαγωνισμός απέβη άκαρπος και το κτήριο αυτό στο κέντρο του Ναυπλίου παραμένει στα υπό εκποίηση κτήρια του ΤΑΙΠΕΔ, με αναμενόμενη ημερομηνία διεξαγωγής του διαγωνισμού. Και βεβαίως το κτήριο αραχνιάζει και η πόλη γενικότερα χάνει
Και συνεχίζουμε τη ζωή αμέριμνοι πίνοντας τον ακριβότερο, λόγω αυξημένης φορολογίας, καφέ μας.
Έκαμαν ότι ενδιαφέρονται για όλα αυτά. Έκαμαν ότι νευρίασαν με την έλευση του Πρωθυπουργού Αντώνη, που αυτός όμως δεν είχε παραδώσει όλον τον εθνικό πλούτο για εκατό παρά ένα χρόνια στο υπερταμείο. Ενώ τώρα....;Έκαμαν ότι οι άλλοι είναι οι κακοί και αυτοί ενδιαφέρονται.
Έκαμαν ότι αυτοί ασχολούνται με την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Σήμερα θα περιοριστώ στο θέμα της δημόσιας περιουσίας στην περιοχή μας.
Αν επιθυμείτε δημόσιο χώρο, ελεύθερες προσβάσεις σε παραλίες για να βάλετε το πετσετάκια σας στην άμμο και να κωλοκαθήσετε εκεί, χωρίς να πληρώσετε ομπρελλοκαθίσματα και φρεντουτσίνους, αν θέτε κάποια κτήρια του δημοσίου να αξιοποιηθούν ως χώροι εκπαίδευσης και πολιτισμού, αν επιζητείτε πάρκα με παγκάκια, για να μην πληρώνετε για μια απλή βόλτα σε ένα πάρκο ή μια πλατεία για να ξεσκάσετε, αν οργίζεστε με τα μισθώματα που πληρώνετε εσείς για να στεγάζονται οι δημόσιες υπηρεσίες, ενώ ταυτόχρονα τα δημόσια κτήρια αραχνιάζουν, αν απεχθάνεστε τις βατουλιές στα οικόπεδα και τα κτήματα του δημοσίου, αν θετε να πάψει κάποτε να είναι έρημο το Μπούρτζι και τα άλλα μνημεία της περιοχής, αν απορείτε με την ανικανότητα της δημόσιας διοίκησης που δεν έχει καταφέρει ούτε καν το κυλικείο στο Παλαμήδι να λειτουργήσει, αν δεν ανέχεστε που ένας δημόσιος χώρος στην Καραθώνα έχει γίνει ανεξέλεγκτος σκουπιδότοπος, αν επιθυμείτε οι αθλητικοί χώροι στο Ναύπλιο και στα χωριά να αξιοποιηθούν σωστά και τελικά αν αγανακτείτε με το σκουπιδαριό και το μπαζαριό στην παραλιακή Ναυπλίου Νέας Κίου, (δείτε και την φωτογραφία πάνω πάνω), όμως δεν πράττετε απολύτως τίποτα για όλα αυτά και απλώς μουρμουρίζετε από μέσα σας, τότε είστε γιαλαντζί αριστεροί και μπουρδολόγοι.
Φώναζαν πολύ δυνατά πριν τις εκλογές για την δημόσια περιουσία. Τότε έπρεπε να κατηγορηθούν οι άλλοι. Και μετά σιώπησαν.
Εγώ όμως διαφωνούσα και τότε μόνον με τις κραυγές. Έλεγα από τότε ότι απαιτείται ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας εάν θέλουμε να επιτύχουμε κάτι.
Πρέπει να το πάρουμε όλοι απόφαση ότι το Κράτος αδυνατεί να κάνει τον επιχειρηματία προς όφελος όλης της κοινωνίας και όχι μόνον προς όφελος των διοικήσεων και των συνδικαλιστών.
Πρέπει κάποτε οι κανόνες και οι συμφωνίες να τηρούνται. Δεν είναι δυνατόν να επιτρέπουμε σε ιδιωτικές επιχειρήσεις να αφήνουν παρά τις συμφωνίες σε αυτή την οικτρή κατάσταση το παλαιό Ξενία και οι κυβερνώντες να άδουν με σκοπούς κλεφτουριάς. Ηγουν να τραγουδούν κλέφτικα.
Δεν είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι είναι προς όφελος των πολλών να παραμένει η δημόσια περιουσία αναξιοποίητη και τα μνημεία μας άδεια, άραχλα και έρημα.
Πρέπει κάποτε να αποφασίσουμε ένα συνεκτικό σχέδιο που θα καθορίζει το ποια ακίνητα του δημοσίου πρέπει να πωληθούν, ποια πρέπει να αξιοποιηθούν, πως θα προστατέψουμε τον ευρύτερο δημόσιο χώρο, όπως τις πλατείες, τα πάρκα, τις παραλίες, τα πεζοδρόμια. Πρέπει να ελεγχθούν αυστηρά οι επιχειρήσεις που εκμεταλλεύονται δημόσια ακίνητα και κοινόχρηστους χώρους και να πάψουν τα νταβαντζιλίκια με τα τοπικά μικροσυμφέροντα. Πρέπει να δούμε το γιατί το κράτος νοικιάζει κτήρια και πληρώνει υπέρογκα μισθώματα, ενώ την ίδια στιγμή δημόσια ακίνητα είναι βατουλιασμένα. Να δούμε το γιατί πληρώνουμε τόσα πολλά για τη στέγαση του ΙΚΑ, του Λιμεναρχείου, του Τελωνείου, ενώ τα οικόπεδα στην παραλιακή (δεξιά όπως πάμε για Νέα Κίο) παραμένουν αναξιοποίητα. Τελικά μόνον ένας "μαλάκας" παλαιότερα κάθησε και τα βρήκε όλα τα στοιχεία με τα μισθώματα που πληρώνουμε, τα οποία είναι ανατριχιαστικά. Και πληρώνουμε και από πάνω δάνεια για την αγορά του μεγάλου ακινήτου στη Δαλαμανάρα για να δημιουργηθεί Πανεπιστημιακό campus, ενώ την ίδια στιγμή η πόλη έχει παραχωρήσει ένα σωρό ακίνητα στο Πανεπιστήμιο, το οποίο πληρώνει και από πάνω κάποια απίστευτα νοίκια σε κάποιους ευνοημένους ιδιοκτήτες. Γιατί πληρώνουμε τόσα χρήματα για την στέγαση της Περιφέρειας και δεν σχεδιάζουμε απολύτως τίποτα; Και τέλος πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε εν τέλει με όλα αυτά τα ακίνητα που έχουν ήδη περιέλθει στο δημόσιο από σχολάζουσες κληρονομιές και τα πολύ περισσότερα που θα αποκτήσει το δημόσιο λόγω των αποποιήσεων κληρονομιών που πολλαπλασιάζονται. Για να μην πω για το πλήθος των ακινήτων που θα περιέλθει στο δημόσιο λόγω μη δηλώσεων στο Κτηματολόγιο.
Δυστυχώς όλα αυτά ουδείς τα σκέφτεται. Ουδέν πράττουν, αφού περιορίζονται στις νοστιμιές των γιαλαντζί ντολμαδακίων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου