Παραλίες και άλλα τινα

Πέντε χρόνια μνημόνιο σήμερα και δυστυχώς τα καταφέραμε και τα πιο δύσκολα μνημονιακά χρόνια είναι μπροστά μας.
Αλλιώς πτώχευση.
Ας πάψουμε να κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας με ψέμματα. Αυτό που κάνουμε σήμερα είναι η διαπραγμάτευση για το κλείσιμο του προηγούμενου μνημονίου, με δυσμενείς για εμάς όρους και προετοιμασία για τη νέα μνημονιακή συμφωνία. Κατά τα άλλα αξιοπρέπεια. Όμως υπάρχουν και πιο εύκολοι τρόποι για παραμύθες.
' Η μνημόνιο ή ρήξη. Τρίτο τι δεν υπάρχει αγαπητοί μου. Και όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο.... (όμως καλύτερα να μην πω γι΄αυτόν)
Χρόνια πολλά λοιπόν στους Γιώργηδες. Τον καλό μου φίλο που γράφει τα δελτία τύπου του άλλου Γιώργη που πριν πέντε χρόνια ήταν στο όμορφο Καστελλόριζο.
Χρόνια πολλά και στον Γιώργο τον Κατρούγκαλο, που αποφάσισε να επαναδιορίσει τις καθαρίστριες και την ίδια στιγμή άλλες καθαρίστριες που εργάζονται σε ιδιωτικές εταιρίες και καθαρίζουν νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας στην Αργολίδα μένουν απλήρωτες.
Χρόνια πολλά και στο Γιώργη το Σταθάκη, τον υποτιθέμενο σοβαρό της Κυβέρνησης, που μας έλεγε πριν κάποιες εβδομάδες ότι ή συμφωνία ήταν υπόθεση  λίγων ημερών, ενώ τώρα αποδεικνύεται ότι ακόμα διαπραγματεύονται τα των ιδιωτικοποιήσεων και των κόκκινων δανείων, που είναι δικές του αρμοδιότητες.

Τα είπα, ξεθύμανα και τώρα θα μιλήσω για το καλοκαιράκι, τον ήλιο, τα παιχνίδια στα νερά και  για τις παραλίες.
Έχουμε έναν αρκετά καλό νόμο για τις παραλίες, που δίνει δικαιώματα σε αυτούς που θέλουν να απλώσουν την πετσετούλα τους, να βγάλουν από το ταπεράκι το χταποδάκι με τα μακαρόνια, να πιουν την μπυρίτσα τους και να παρακολουθούν τα πιτσιρίκια να φτιάχνουν κάστρα στην άμμο, να μπορούν να το κάνουν χωρίς να είναι αναγκασμένοι  να πληρώσουν τους επαγγελματίες.
Υπήρχε λοιπόν ο νόμος ο καλός. Όμως τόσα χρόνια οι όμορφες Ελληνικές παραλίες, παρά τις προβλέψεις και επιταγές του νόμου,  γέμιζαν από άκρη σε άκρη από τραπεζοκαθίσματα, ομπρέλες και ξαπλώστρες, καντίνες, μπαράκια, θαλάσσια παιχνίδια, πλεούμενα με ιστία ή και με θορυβώδεις μηχανές και γενικά το να γίνει πραγματικότητα  το δικαίωμα του φτωχού ανθρώπου να φέρει το παιδομάνι  στην θάλασσα για μπάνιο και για παιχνίδι,  ήταν κάτι εξαιρετικά  δύσκολο.
Τον νόμο λοιπόν οι ομπρελάδες της θάλασσας με την συνεπικουρία των αυτοδιοικητικών παραγόντων, που έκαναν τα ρουσφετάκια τους, τον έγραφαν επί έτη πολλά  στα παλαιότερα των υποδημάτων τους.
Και πριν από ένα χρόνο έγινε χαμός με την προσπάθεια της τότε κυβέρνησης να αλλάξει τον νόμο για την χρήση στις παραλίες, για να δοθούν κάποια περισσότερα δικαιώματα, στους μεγάλους που θα  επένδυαν τα πολλά χρήματα για ξενοδοχειακές κυρίως μονάδες, αλλά και για σχέδια πιο σύνθετα (γκολφ, παραθεριστικές κατοικίες, σε συνδυασμό με ξενοδοχεία).
Και τελικά  δεν άλλαξε ο νόμος, και ορθώς τούτο εγένετο, και παρέμεινε ο προηγούμενος ο σχετικά καλός. Όμως, ως εικός,  δεν άλλαξε και η κατάσταση στο έδαφος, όπου τον νόμο τον είχαν βάλει οι τοπικοί επιχειρηματίες σε ρολό στις τουαλέτες.
Και τώρα μετά και από μια απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για να μπει τέλος στις παραχωρήσεις στους Δήμους που με τη σειρά τους.........
Και τώρα λοιπόν βγήκε από την καινούργια Κυβέρνηση μια νέα κοινή Υπουργική απόφαση, που βελτιώνει ακόμα περισσότερο την ισχύουσα νομοθεσία. Πέντε μέτρα, λέει, η απόσταση της ομπρέλας από το κύμα (ποιο κύμα; το καλοκαιρινό; του πουνέντη; του μπάτη;) Και μια καντίνα μπορεί πλέον, λέει ο νόμος τώρα, να καταλαμβάνει 15 μόνον τετραγωνικά μέτρα και όχι τριάντα. Δηλαδή μια περιοχή που κατά μήκος είναι, όσο είναι η ίδια η αυτοκινούμενη καντίνα και ακόμα άλλη μια καντίνα και τίποτα παραπάνω. Και τέρμα οι ξύλινες εξέδρες. Και τα στέγαστρα. Πολύ ωραία όλα αυτά και παρότι αιρετικός θα συμφωνήσω απολύτως.
Όμως το θέμα είναι να δούμε επιτέλους και την εφαρμογή των νόμων.
Εδώ σας έχω και σας περιμένω μάγκες μου. Τότε θα σας  πω τα πολλά μπράβο.
Διότι δεν είναι δυνατόν μία καντίνα να καταλαμβάνει κανά στρέμμα με ομπρέλες και καθίσματα και ουδείς να ομιλεί. Και να ξεκουφαίνει τον κόσμο με Παντελίδη. Για να γουστάρουν οι γκαζοφόνισσες Και είναι γνωστά ότι όλα  αυτά συμβαίνουν εδώ στην περιοχή μας. Ας καταλάβει η καντίνα και τα τριάντα τετραγωνικούλια του προηγούμενου νόμου και θα είμαι ευτυχής.
Εφαρμόστε τη νομοθεσία και μην αφήνετε τον καθένα να κάμει ό,τι γουστάρει.
Καλά κάνατε και φωνάξατε όλο τον προηγούμενο καιρό για ελεύθερες παραλίες.
Όμως τώρα εσείς έχετε το πεπόνι, εσείς και το μαχαίρι.
Και δικαιολογίες πλέον δεν έχει.
Μην μου πείτε για εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς.
Επί του θέματος ετούτου  δεν υπάρχουν "οι φίλοι των εχθρών της πατρίδας, που θέλουν την καταστροφή της"
(Αυτό το αισχρό το τελευταίο  θυμίζει τις διώξεις των αριστερών κατά την μεταμφυλικαή περίοδο ως προδοτών της πατρίδας. Μην το πολυλέτε. Απαράδεκτο είναι)