Μόνος ολομόναχος




Δευτέρα 5 Αυγούστου 2013

ΕΓΚΛΗΜΑ…ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ!!!

  Του Σπύρου Δεληγιαννόπουλου, μέλους της Ν.Ε. ΔΗΜΑΡ Αργολίδας


   Δυστυχώς δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αλλιώς παρά μόνο ως έγκλημα αυτό που βιώσαμε στην Αργολίδα τον τελευταίο καιρό. Αναφέρομαι στις φλεγόμενες παράνομες χωματερές σε Ναύπλιο (πάνω από την παραλία της Καραθώνας!!!) και Άργος ( περιοχή ανάμεσα σε Αργος και  Νέα Κίο). Θύματα για ακόμη μια φορά η υγειονομική ασφάλεια των πολιτών, οι κάμποι μας, τα ποτάμια μας και οι θάλασσές μας. Θύματα όλοι οι κάτοικοι και οι επισκέπτες της Αργολίδας μαζί με  το φυσικό της περιβάλλον και την οικονομία της.
    Όπως στα περισσότερα εγκλήματα έτσι και σε αυτό υπάρχει ο φυσικός αυτουργός, αλλά και ο ηθικός αυτουργός. Για τον δράστη ή τους δράστες, για αυτόν δηλαδή που σαν στυγνός δολοφόνος θα έβαζε φωτιά με τα ίδια του τα χέρια ακούγονται και λέγονται πολλά. Προσφάτως μάλιστα από τα επίσημα χείλη του κυρίου δημάρχου Άργους-Μυκηνών, σε δήλωση του σχετικά με την διήμερη πυρκαγιά στον Χώρο Ανεξέλεγκτης Διάθεσης Αποβλήτων στο Άργος, δήλωσε ότι όλα δείχνουν εμπρησμό και μάλιστα από κάποιον  Πακιστανό. Ο κύριος Καμπόσος προχώρησε και ένα βήμα παρακάτω αφήνοντας υπαινιγμούς σε σχόλια του στο διαδίκτυο ότι οι ταυτόχρονες φωτιές στις χωματερές δεν είναι τυχαίες και ίσως να συνδέονται με τον διαγωνισμό που ήταν σε εξέλιξη τις προηγούμενες μέρες από την Περιφέρεια Πελοποννήσου για την διαχείριση των απορριμμάτων.
     Τα ερωτήματα που γεννιούνται για τις συνθήκες υπό τις οποίες εκδηλώθηκαν οι πυρκαγιές, ιδίως και μετά από τέτοιες δηλώσεις είναι πολλά. Τί κίνητρο μπορεί να είχε ένας Πακιστανός ή ένας οποιοσδήποτε μετανάστης να κάψει τον σκουπιδότοπο όταν οι χώροι αυτοί αποτελούν μια από τις κύριες πηγές τροφής εξαθλιωμένων ομοεθνών του και όχι μόνο; Τι συμφέροντα κρύβονται πίσω από μια τέτοια εγκληματική και αποτρόπαια πράξη, που να συνδέονται με το διαγωνισμό για την ανάδειξη του αναδόχου για το έργο της διαχείρισης των απορριμμάτων της Πελοποννήσου; Οι τρεις κρότοι που άκουσε ο φύλακας της χωματερής στα Μπομπέικα στο Άργος προήλθαν πιθανόν από κάποια υλικά (πλαστικά, γυαλί ή γκαζάκια) ή μήπως ήταν πυροδοτούμενοι εκρηκτικοί μηχανισμοί; Σαφέστατα όλα αυτά μπορεί κάποιοι να τα θεωρούν γελοία (και ανάμεσα τους και εγώ), ωστόσο επιβάλλεται να αποσαφηνιστούν.
     Οι απαντήσεις που δικαιούνται να έχουν οι Αργολιδείς μπορούν να δοθούν μόνο από τις Αρχές. Και εννοώ βέβαια τις εκθέσεις της Πυροσβεστικής και της ΕΛ.ΑΣ για τα συμβάντα. Μια εισαγγελική έρευνα επίσης, εφόσον υπάρχουν καταγγελίες θα ήταν διαφωτιστική. Θεωρώ λοιπόν αυτονόητο ότι κάποια στιγμή θα δημοσιοποιηθούν τα επίσημα στοιχεία των αρμόδιων αρχών, τα οποία βέβαια θα σταματήσουν την σεναριολογία  και το αστυνομικό δαιμόνιο που διακατέχει ορισμένους.
     Ας αφήσουμε καλύτερα στις Αρχές το έργο της εξεύρεσης του φυσικού αυτουργού αν φυσικά υπάρχει. Εκείνοι που είναι σίγουρο ότι υπάρχουν εδώ και δεκαετίες είναι οι ηθικοί αυτουργοί. Αυτοί δηλαδή, που ενώ δεν είχαν φυσική παρουσία στον τόπο του εγκλήματος, ωστόσο με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους διαιωνίζουν αυτή τη ν άθλια κατάσταση που λέγεται παράνομες και ανεξέλεγκτες  χωματερές. Είναι αυτοί που όταν δίνονταν πακτωλοί χρημάτων για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση προγραμμάτων για την διαχείριση των αστικών απορριμμάτων , εκείνοι απλά υποδείκνυαν που θα αδειάσουν οι σκουπιδιάρες. Είναι οι ίδιοι που δεν άσκησαν τον παραμικρό έλεγχο για το που ξεφορτώνονται διάφοροι ανεγκέφαλοι μπάζα, χώματα και κάθε λογής άχρηστα και επικίνδυνα υλικά. Η λίστα είναι μακροσκελής αφού περιλαμβάνει όλους τους πρώην και νυν τοπικούς άρχοντες οι οποίοι στον βωμό των μικροπολιτικών τους συμφερόντων θυσίασαν την ελπίδα για ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την ελαχιστοποίηση, την επαναχρησιμοποίηση  και την τελική επεξεργασία των αστικών απορριμμάτων.  Επομένως, ο ηθικός αυτουργός  έχει ονοματεπώνυμο: ΑΠΟΥΣΑ ΠΟΛΙΤΕΙΑ! Με τον όρο πολιτεία δεν εννοώ μόνο την εκάστοτε κεντρική ή τοπική εξουσία. Αλλά και εμάς τους ίδιους. Εμάς που παρά το γεγονός ότι συνεχίζουμε να έχουμε ωρολογιακές βόμβες, στην κυριολεξία, μέσα στις πόλεις μας σφυρίζουμε αδιάφορα ή απλά κάνουμε «εκ του καφενείου κριτική». Όλους εμάς, που εξαιτίας των μέχρι τώρα διάφορων πρακτικών, δημιουργήθηκε στη συνείδηση μας μια απαράδεκτη «κουλτούρα»  που σαν αρχή της έχει την εξής θέση: «ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΛΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΣ ΤΑ ΠΑΝΕ ΟΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ».
     Από όλα τα παραπάνω γίνεται αντιληπτό περισσότερο από πότε, ότι είναι αναγκαία η άμεση εφαρμογή οικολογικά συμβατών πολιτικών διαχείρισης των σκουπιδιών μας.  Αν αναλογιστούμε και τις καταδικαστικές αποφάσεις και την καταβολή τεράστιων χρηματικών προστίμων, τότε η ανάγκη αυτή γίνεται ακόμη πιο επιτακτική.  Επειδή όπως προανέφερα δεν θεωρώ ωφέλιμη την στείρα κριτική χωρίς την διατύπωση έστω κάποιων προτάσεων, παρακάτω παραθέτω μια σειρά θέσεων της Δημοκρατικής Αριστεράς που κατά καιρούς έχουμε καταθέσει και αγωνιζόμαστε για την υλοποίηση τους όχι μόνο στην Αργολίδα αλλά σε όλη την χώρα:
ΚΟΜΠΟΣΤΟΠΟΙΗΣΗ:  Διαχωρισμός δηλαδή των οργανικών απορριμμάτων (αποφάγια, υπολείμματα κουζίνας, κλαδιά από κλαδέματα) από τα ανακυκλώσιμα υλικά (χαρτί, γυαλί, πλαστικό, αλουμίνιο) και μετατροπής τους σε πρώτης τάξεως εδαφοβελτιωτικό. Μια μονάδα κομποστοποίησης για τον νομό Αργολίδας θα ήταν ένα σχετικά απλό και φθηνό έργο με ανταποδοτικά οφέλη για τον αγροτικό τομέα. Παράλληλα οι τρεις δήμοι του νομού θα πρέπει να προωθήσουν την οικιακή κομποστοποιηση. Η διαδικασία γίνεται σε οικιακούς κάδους χωρίς οσμές, το κόστος των οποίων είναι μικρό. Οι Δήμοι θα μπορούσαν να το ρίξουν ακόμη περισσότερο με μαζική προμήθεια και πώληση στους δημότες σε τιμή κόστους. Με τον τρόπο αυτό θα ανακτούσαμε το 45% περίπου των απορριμμάτων μας.
ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΜΕ ΔΙΑΛΟΓΗ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ:  Να τοποθετηθούν επιτέλους σε διάφορα σημεία των πόλεων και των χωριών, στα σπίτια, στο γραφείο, σε όλες τις υπηρεσίες και τις επιχειρήσεις, ειδικοί κάδοι όπου οι πολίτες θα τοποθετούν τα ανακυκλώσιμα ξεχωριστά ανά είδος. Με αυτόν τον τρόπο πετυχαίνουμε την δραστική μείωση των ΣΥΜΜΕΙΚΤΩΝ απορριμμάτων ( ανακατεμένα οργανικά με ανακυκλώσιμα) δηλαδή τελείως άχρηστων υλικών. Με την ανακύκλωση θα επαναχρησιμοποιούσαμε στην ουσία κοντά στο 40% των απορριμμάτων. Το υπόλοιπο 15% που απομένει μπορεί να οδηγείται σε Χώρο Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (Χ.Υ.Τ.Υ) και όχι στους κορεσμένους Χ.Υ.Τ.Α!!!
ΜΠΑΖΑ ΤΕΛΟΣ: Ανάληψη πρωτοβουλιών από τους φορείς ώστε να υπάρξει συνεννόηση μεταξύ των εργολάβων για την υπόδειξη ενός συγκεκριμένου μέρους που θα γίνεται διαχείριση και ίσως επεξεργασία των μπαζών και όχι ξεφόρτωμα τους σε ακτές όχθες και βουνά. (Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα «μπαζώματα» στην Ερμιονίδα). Όλα τα παραπάνω βέβαια προϋποθέτουν να αφήσουν στην άκρη ορισμένοι τη λογική του ανταγωνισμού μεταξύ των δήμων και να προωθήσουν συνεργασίες με γνώμονα το κοινό συμφέρον όλων.
      Κλείνοντας, πιστεύω ότι με την πρόσφατη ανακοίνωση του προσωρινού αναδόχου για την υλοποίηση του έργου «Ολοκληρωμένη Διαχείριση Απορριμμάτων Περιφέρειας Πελοποννήσου», το χάπι δεν χρυσώνεται. Οι πολίτες δεν έχουν ενημερωθεί καν για την μέθοδο-τεχνολογια που  θα χρησιμοποιηθεί. Ας ευχηθούμε ότι θα αλλάξει η απαρχαιωμένη και καταστροφική περιβαλλοντική μας συνείδηση και δεν θα αφήσουμε να «θαφτούν» κάτω απ’τα σκουπίδια τα όνειρα και οι ελπίδες μας για μια καθαρή και πολιτισμένη Αργολίδα. Όλοι μαζί να δώσουμε ένα ΤΕΛΟΣ στο έγκλημα διαρκείας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου