"Περί όνου σκιάς» ή πολύς θόρυβος για το τίποτα."

Το καλοκαίρι του 1976 βρέθηκα στην Αθήνα για φροντιστήρια για να δώσω τις εισαγωγικές εξετάσεις για το Πανεπιστήμιο που τότε γινόντουσαν κάθε Σεπτέμβρη.
Ένας από τους καλούς τότε καθηγητές μου, είναι σήμερα δημοτικός σύμβουλος Ναυπλίου.
Χθες διάβασα ένα εξαιρετικό άρθρο του για τους τρόπους και μεθόδους που χρησιμοποιούνται στην αντιπαράθεση στο Δήμο Ναυπλιέων.
Συμφωνώ μαζί του σε όλα όσα λέει, όμως, αφού παραθέσω το άρθρο, που σας καλώ να διαβάσετε προσεκτικά θα κάνω από κάτω τις παρατηρήσεις μου

Περί όνου σκιάς» ή πολύς θόρυβος για το τίποτα.
του ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΣΑΚΑΛΗ
Δημοτικού Συμβούλου («Ναύπλιο Νέα Ελπίδα»)""Με έκπληξη αλλά και με περισσή απογοήτευση παρακολουθώ τις τελευταίες ημέρες ομοβροντίες, λιβέλους επώνυμους χωρίς λόγο (κυρίως για τους μη «παροικούντες»). Αφορμή αυτών των επιθέσεων μια ανώδυνη, αθώα, μέσα στα πλαίσια της ηθικής πολιτικής , ερώτηση- τοποθέτηση του επικεφαλής της ελάσσονος αντιπολίτευσης κ. Χρ.Γραμματικόπουλου στο προηγούμενο δημοτικό συμβούλιο.

Περίμενα, ομολογώ , παρεμβάσεις ουσίαςαπό χειριστές της δημοτικής εξουσίας με έμπνευση και επινοητικότητα , περίμενα να λειτουργήσει η ευθύνη που απορρέει από την ίδια την υπόστασή μας , να σεβόμαστε τον εαυτό μας και τους άλλους και να αγωνιζόμαστε για το καλό και το συμφέρον τους. Όμως, δυστυχώς, πολλοί ως Μαινάδες έπεσαν πάνω στην τοποθέτηση και την κατακρεούργησαν , και εσκύλευσαν ότι ο καθένας ήθελε . Διαβάζω τοποθετήσεις , που καλλιεργούν το φανατισμό, τη μισαλλοδοξία, προκαλούν διχασμό και αντιπαλότητες γιγαντώνοντας ασήμαντες λεπτομέρειες και ανύπαρκτες διαφορές. Παρακολουθώ με λύπη ότι επιδιώκεται , κατά τη γνώμη μου, ο εκφυλισμός των πολιτικών ηθών και ο πολιτικός λόγος μετατρέπεται σε «εξυπναδίστικα» συνθήματα.Δηλαδή με άλλα λόγια επιστρατεύεται το κύρος του αξιώματος, για να ασκηθεί ψυχολογική βία με επιθετική πολιτική και με χαρακτηρισμούς ανοίκειους . Επιδιώκεται ο διαχωρισμός σε καλούς και κακούς, σε γνώστες και αγνώτες , σε μια προσπάθεια να συνθλιβεί η προσωπικότητα της άλλης άποψης , να ναρκωθεί η δυνατότητα και το δικαίωμα της αντίθετη άποψης, να παθητικοποιηθεί η συμπεριφορά και η σκέψη των άλλων.

Χρησιμοποιείται το κύρος του προσωρινού και δοσμένου αξιώματος για να δημιουργήσει κλίμα χειραγώγησης και στρατεύεται με υπερβολικό ζήλο για την υπεράσπιση της εξουσίας και μετατρέπεται σε προπαγανδιστικό μηχανισμό.

Είμαι σίγουρος όμως ότι η συνθηματολογία, η εξουσία με φεουδαρχική νοοτροπία, που θέλει την άλλη άποψη απολιθωμένη είναι καταδικασμένη. Κανένας δεν μπορεί να καθορίζει ο ίδιος τι είναι έντιμο και τι ανήθικο και δεν πρέπει να μας απασχολεί μονίμως αυτό που έγραψε ο Σαίξπηρ « Ποιος χάνει, ποιος κερδίζει, ποιος κατέχει την εξουσία ,ποιος είναι απέξω».Στην εποχή του « εμείς» κανένας δεν δικαιούται να αυτοπροσδιορίζεται ως μοναδικός και « σωτήρας» με μια κούφια λογοκοπία.

Ποιος δίνει άραγε το δικαίωμα να επιχειρεί κάποιος εσκεμμένη υποτίμηση , σπίλωση προσωπικοτήτων, εξαιτίας μάλιστα της θωπείας της αντίληψης «να μη πάρουμε από τον Καίσαρα αυτό που δεν του ανήκει» ; 

Και είναι άραγε πολιτικά έντιμο να προσπαθούμε με κάθε τρόπο να δημιουργήσουμε ένα de facto στρατηγικό έλεγχο της λειτουργίας της άλλης άποψης , παγιδευμένοι στο ασήμαντο , κυνηγοί του μικρόψυχου κέρδους,εκτρεπόμενοι από την προσέγγιση της ουσίας και ερίζοντας για τη « σκιά του όνου» 



Δυστυχώς ακριβώς έτσι έχουν τα πράγματα, όπως τα περιγράφει ο δημοτικός σύμβουλος που έχει εκλεγεί με το ψηφοδέλτιο του Χρήστου Γραμματικόπουλου.

Αντί για πολιτική αντιπαράθεση με επιχειρήματα: προσωπικές επιθέσεις, εσκεμμένες υποτιμήσεις , σπίλωση προσωπικοτήτων, προσπάθειες de facto στρατηγικού ελέγχου της λειτουργίας της άλλης άποψης,  κυνήγι του μικρόψυχου κέρδους ,εκτροπές από την προσέγγιση της ουσίας και έριδες για τη « σκιά του όνου», δημιουργία κλίματος χειραγώγησης και στράτευσης με υπερβολικό ζήλο για την υπεράσπιση της εξουσίας και μετατροπής της σε προπαγανδιστικό μηχανισμό, αυτοπροσδιορισμό κάποιων ως μοναδικών και « σωτήρων» με μια κούφια λογοκοπία,  τοποθετήσεις  που καλλιεργούν το φανατισμό, τη μισαλλοδοξία και προκαλούν διχασμό, εκφυλισμό των πολιτικών ηθών, μετατροπή του πολιτικού λόγου σε «εξυπναδίστικα» συνθήματα, χρήση του κύρους του προσωρινού και δοσμένου αξιώματος για να δημιουργηθεί κλίμα χειραγώγησης.
Ο καλός  καθηγητής μου τα είπε όλα εξαιρετικά. Τι να προσθέσω εγώ και πως θα μπορούσα άλλωστε;
Περιέγραψε με τον εξαιρετικό τρόπο, που αυτός ξέρει και με την περίτεχνη χρήση της Ελληνικής γλώσσας, ως εξαιρετικός διδάσκαλος όλες τις παθογένειες της δημοτικής μας αρχής.
Λησμόνησε όμως ένα και πολύ σημαντικό.
Η κατάσταση που εξαιρετικά περιγράφει δεν είναι σημερινό φαινόμενο.
Είναι αρρώστια δεκαετιών, που πηγάζει από μία κύρια βάση.
Οι δημοτικές παρατάξεις εξουσίας προέρχονται όλες από την ίδια μήτρα.
Οι χθεσινοί σύμμαχοι και φίλοι, καθίστανται από τη μια μέρα στην άλλη οι εχθροί που χρησιμοποιούν τις ίδιες τακτικές και λογικές όπως ακριβώς τις περιγράφει ο δημοτικός σύμβουλος και καλός καθηγητής μου.
Ας μην εκπλήσσεται. Τα άτομα στα οποία αναφέρεται ως φορείς των δεινών που περιγράφει είναι πανεύκολο αύριο να γίνουν πολιτικοί φίλοι και σύμμαχοί του και να επιπίπτουν με τις ίδιες μεθόδους και λόγους επί των αυριανών εχθρών του, που πιθανόν να είναι σήμερα πολιτικοί του φίλοι.
Θα πρέπει να ξέρει ο καλός καθηγητής ότι η "Πρωτοβουλία Δημοτών Ναυπλίου" και μετέπειτα "άλλη πρόταση" έχει επί χρόνια υποστεί τα όσα σήμερα καταμαρτυρά ο αγαπητός κ. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΑΚΑΛΗΣ. Ο επικεφαλής της παράταξής του, είναι μεν ένας ευγενέστατος άνθρωπος, τον οποίο ιδιαίτερα εκτιμώ, όμως και αυτός υπήρξε βασικό στέλεχος των παρατάξεων και του συστήματος που έκαναν χρήση όλων των μεθόδων, που φαίνονται (και είναι) αποκρουστικές στον καλό και δημοκράτη δημοτικό σύμβουλο. Και τελικά η όλη πολιτική αντιπαράθεση δεν κρίνεται μόνον από τον τρόπο χειρισμού του πολιτικού λόγου εκ μέρους των επικεφαλής και μερικών αξιόλογων στελεχών, αλλά από την εν γένει λογική που διέπει τα τοπικά πράγματα, τις ντόπιες αντιθέσεις και τα επαρχιώτικα, αλλά όχι ασήμαντα συμφέροντα που εξυπηρετούνται.