Τρίτη 27 Αυγούστου 2013
Κυριακή 25 Αυγούστου 2013
"Περί όνου σκιάς» ή πολύς θόρυβος για το τίποτα."
Το καλοκαίρι του 1976 βρέθηκα στην Αθήνα για φροντιστήρια για να δώσω τις εισαγωγικές εξετάσεις για το Πανεπιστήμιο που τότε γινόντουσαν κάθε Σεπτέμβρη.
Ένας από τους καλούς τότε καθηγητές μου, είναι σήμερα δημοτικός σύμβουλος Ναυπλίου.
Χθες διάβασα ένα εξαιρετικό άρθρο του για τους τρόπους και μεθόδους που χρησιμοποιούνται στην αντιπαράθεση στο Δήμο Ναυπλιέων.
Συμφωνώ μαζί του σε όλα όσα λέει, όμως, αφού παραθέσω το άρθρο, που σας καλώ να διαβάσετε προσεκτικά θα κάνω από κάτω τις παρατηρήσεις μου
Περί όνου σκιάς» ή πολύς θόρυβος για το τίποτα.
του ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΣΑΚΑΛΗ
Δημοτικού Συμβούλου («Ναύπλιο Νέα Ελπίδα»)""Με έκπληξη αλλά και με περισσή απογοήτευση παρακολουθώ τις τελευταίες ημέρες ομοβροντίες, λιβέλους επώνυμους χωρίς λόγο (κυρίως για τους μη «παροικούντες»). Αφορμή αυτών των επιθέσεων μια ανώδυνη, αθώα, μέσα στα πλαίσια της ηθικής πολιτικής , ερώτηση- τοποθέτηση του επικεφαλής της ελάσσονος αντιπολίτευσης κ. Χρ.Γραμματικόπουλου στο προηγούμενο δημοτικό συμβούλιο.
Περίμενα, ομολογώ , παρεμβάσεις ουσίαςαπό χειριστές της δημοτικής εξουσίας με έμπνευση και επινοητικότητα , περίμενα να λειτουργήσει η ευθύνη που απορρέει από την ίδια την υπόστασή μας , να σεβόμαστε τον εαυτό μας και τους άλλους και να αγωνιζόμαστε για το καλό και το συμφέρον τους. Όμως, δυστυχώς, πολλοί ως Μαινάδες έπεσαν πάνω στην τοποθέτηση και την κατακρεούργησαν , και εσκύλευσαν ότι ο καθένας ήθελε . Διαβάζω τοποθετήσεις , που καλλιεργούν το φανατισμό, τη μισαλλοδοξία, προκαλούν διχασμό και αντιπαλότητες γιγαντώνοντας ασήμαντες λεπτομέρειες και ανύπαρκτες διαφορές. Παρακολουθώ με λύπη ότι επιδιώκεται , κατά τη γνώμη μου, ο εκφυλισμός των πολιτικών ηθών και ο πολιτικός λόγος μετατρέπεται σε «εξυπναδίστικα» συνθήματα.Δηλαδή με άλλα λόγια επιστρατεύεται το κύρος του αξιώματος, για να ασκηθεί ψυχολογική βία με επιθετική πολιτική και με χαρακτηρισμούς ανοίκειους . Επιδιώκεται ο διαχωρισμός σε καλούς και κακούς, σε γνώστες και αγνώτες , σε μια προσπάθεια να συνθλιβεί η προσωπικότητα της άλλης άποψης , να ναρκωθεί η δυνατότητα και το δικαίωμα της αντίθετη άποψης, να παθητικοποιηθεί η συμπεριφορά και η σκέψη των άλλων.
Χρησιμοποιείται το κύρος του προσωρινού και δοσμένου αξιώματος για να δημιουργήσει κλίμα χειραγώγησης και στρατεύεται με υπερβολικό ζήλο για την υπεράσπιση της εξουσίας και μετατρέπεται σε προπαγανδιστικό μηχανισμό.
Είμαι σίγουρος όμως ότι η συνθηματολογία, η εξουσία με φεουδαρχική νοοτροπία, που θέλει την άλλη άποψη απολιθωμένη είναι καταδικασμένη. Κανένας δεν μπορεί να καθορίζει ο ίδιος τι είναι έντιμο και τι ανήθικο και δεν πρέπει να μας απασχολεί μονίμως αυτό που έγραψε ο Σαίξπηρ « Ποιος χάνει, ποιος κερδίζει, ποιος κατέχει την εξουσία ,ποιος είναι απέξω».Στην εποχή του « εμείς» κανένας δεν δικαιούται να αυτοπροσδιορίζεται ως μοναδικός και « σωτήρας» με μια κούφια λογοκοπία.
Ποιος δίνει άραγε το δικαίωμα να επιχειρεί κάποιος εσκεμμένη υποτίμηση , σπίλωση προσωπικοτήτων, εξαιτίας μάλιστα της θωπείας της αντίληψης «να μη πάρουμε από τον Καίσαρα αυτό που δεν του ανήκει» ;
Και είναι άραγε πολιτικά έντιμο να προσπαθούμε με κάθε τρόπο να δημιουργήσουμε ένα de facto στρατηγικό έλεγχο της λειτουργίας της άλλης άποψης , παγιδευμένοι στο ασήμαντο , κυνηγοί του μικρόψυχου κέρδους,εκτρεπόμενοι από την προσέγγιση της ουσίας και ερίζοντας για τη « σκιά του όνου»
Δυστυχώς ακριβώς έτσι έχουν τα πράγματα, όπως τα περιγράφει ο δημοτικός σύμβουλος που έχει εκλεγεί με το ψηφοδέλτιο του Χρήστου Γραμματικόπουλου.
Αντί για πολιτική αντιπαράθεση με επιχειρήματα: προσωπικές επιθέσεις, εσκεμμένες υποτιμήσεις , σπίλωση προσωπικοτήτων, προσπάθειες de facto στρατηγικού ελέγχου της λειτουργίας της άλλης άποψης, κυνήγι του μικρόψυχου κέρδους ,εκτροπές από την προσέγγιση της ουσίας και έριδες για τη « σκιά του όνου», δημιουργία κλίματος χειραγώγησης και στράτευσης με υπερβολικό ζήλο για την υπεράσπιση της εξουσίας και μετατροπής της σε προπαγανδιστικό μηχανισμό, αυτοπροσδιορισμό κάποιων ως μοναδικών και « σωτήρων» με μια κούφια λογοκοπία, τοποθετήσεις που καλλιεργούν το φανατισμό, τη μισαλλοδοξία και προκαλούν διχασμό, εκφυλισμό των πολιτικών ηθών, μετατροπή του πολιτικού λόγου σε «εξυπναδίστικα» συνθήματα, χρήση του κύρους του προσωρινού και δοσμένου αξιώματος για να δημιουργηθεί κλίμα χειραγώγησης.
Ο καλός καθηγητής μου τα είπε όλα εξαιρετικά. Τι να προσθέσω εγώ και πως θα μπορούσα άλλωστε;
Περιέγραψε με τον εξαιρετικό τρόπο, που αυτός ξέρει και με την περίτεχνη χρήση της Ελληνικής γλώσσας, ως εξαιρετικός διδάσκαλος όλες τις παθογένειες της δημοτικής μας αρχής.
Λησμόνησε όμως ένα και πολύ σημαντικό.
Η κατάσταση που εξαιρετικά περιγράφει δεν είναι σημερινό φαινόμενο.
Είναι αρρώστια δεκαετιών, που πηγάζει από μία κύρια βάση.
Οι δημοτικές παρατάξεις εξουσίας προέρχονται όλες από την ίδια μήτρα.
Οι χθεσινοί σύμμαχοι και φίλοι, καθίστανται από τη μια μέρα στην άλλη οι εχθροί που χρησιμοποιούν τις ίδιες τακτικές και λογικές όπως ακριβώς τις περιγράφει ο δημοτικός σύμβουλος και καλός καθηγητής μου.
Ας μην εκπλήσσεται. Τα άτομα στα οποία αναφέρεται ως φορείς των δεινών που περιγράφει είναι πανεύκολο αύριο να γίνουν πολιτικοί φίλοι και σύμμαχοί του και να επιπίπτουν με τις ίδιες μεθόδους και λόγους επί των αυριανών εχθρών του, που πιθανόν να είναι σήμερα πολιτικοί του φίλοι.
Θα πρέπει να ξέρει ο καλός καθηγητής ότι η "Πρωτοβουλία Δημοτών Ναυπλίου" και μετέπειτα "άλλη πρόταση" έχει επί χρόνια υποστεί τα όσα σήμερα καταμαρτυρά ο αγαπητός κ. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΑΚΑΛΗΣ. Ο επικεφαλής της παράταξής του, είναι μεν ένας ευγενέστατος άνθρωπος, τον οποίο ιδιαίτερα εκτιμώ, όμως και αυτός υπήρξε βασικό στέλεχος των παρατάξεων και του συστήματος που έκαναν χρήση όλων των μεθόδων, που φαίνονται (και είναι) αποκρουστικές στον καλό και δημοκράτη δημοτικό σύμβουλο. Και τελικά η όλη πολιτική αντιπαράθεση δεν κρίνεται μόνον από τον τρόπο χειρισμού του πολιτικού λόγου εκ μέρους των επικεφαλής και μερικών αξιόλογων στελεχών, αλλά από την εν γένει λογική που διέπει τα τοπικά πράγματα, τις ντόπιες αντιθέσεις και τα επαρχιώτικα, αλλά όχι ασήμαντα συμφέροντα που εξυπηρετούνται.
Ένας από τους καλούς τότε καθηγητές μου, είναι σήμερα δημοτικός σύμβουλος Ναυπλίου.
Χθες διάβασα ένα εξαιρετικό άρθρο του για τους τρόπους και μεθόδους που χρησιμοποιούνται στην αντιπαράθεση στο Δήμο Ναυπλιέων.
Συμφωνώ μαζί του σε όλα όσα λέει, όμως, αφού παραθέσω το άρθρο, που σας καλώ να διαβάσετε προσεκτικά θα κάνω από κάτω τις παρατηρήσεις μου
Περί όνου σκιάς» ή πολύς θόρυβος για το τίποτα.
του ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΣΑΚΑΛΗ
Δημοτικού Συμβούλου («Ναύπλιο Νέα Ελπίδα»)""Με έκπληξη αλλά και με περισσή απογοήτευση παρακολουθώ τις τελευταίες ημέρες ομοβροντίες, λιβέλους επώνυμους χωρίς λόγο (κυρίως για τους μη «παροικούντες»). Αφορμή αυτών των επιθέσεων μια ανώδυνη, αθώα, μέσα στα πλαίσια της ηθικής πολιτικής , ερώτηση- τοποθέτηση του επικεφαλής της ελάσσονος αντιπολίτευσης κ. Χρ.Γραμματικόπουλου στο προηγούμενο δημοτικό συμβούλιο.
Περίμενα, ομολογώ , παρεμβάσεις ουσίαςαπό χειριστές της δημοτικής εξουσίας με έμπνευση και επινοητικότητα , περίμενα να λειτουργήσει η ευθύνη που απορρέει από την ίδια την υπόστασή μας , να σεβόμαστε τον εαυτό μας και τους άλλους και να αγωνιζόμαστε για το καλό και το συμφέρον τους. Όμως, δυστυχώς, πολλοί ως Μαινάδες έπεσαν πάνω στην τοποθέτηση και την κατακρεούργησαν , και εσκύλευσαν ότι ο καθένας ήθελε . Διαβάζω τοποθετήσεις , που καλλιεργούν το φανατισμό, τη μισαλλοδοξία, προκαλούν διχασμό και αντιπαλότητες γιγαντώνοντας ασήμαντες λεπτομέρειες και ανύπαρκτες διαφορές. Παρακολουθώ με λύπη ότι επιδιώκεται , κατά τη γνώμη μου, ο εκφυλισμός των πολιτικών ηθών και ο πολιτικός λόγος μετατρέπεται σε «εξυπναδίστικα» συνθήματα.Δηλαδή με άλλα λόγια επιστρατεύεται το κύρος του αξιώματος, για να ασκηθεί ψυχολογική βία με επιθετική πολιτική και με χαρακτηρισμούς ανοίκειους . Επιδιώκεται ο διαχωρισμός σε καλούς και κακούς, σε γνώστες και αγνώτες , σε μια προσπάθεια να συνθλιβεί η προσωπικότητα της άλλης άποψης , να ναρκωθεί η δυνατότητα και το δικαίωμα της αντίθετη άποψης, να παθητικοποιηθεί η συμπεριφορά και η σκέψη των άλλων.
Χρησιμοποιείται το κύρος του προσωρινού και δοσμένου αξιώματος για να δημιουργήσει κλίμα χειραγώγησης και στρατεύεται με υπερβολικό ζήλο για την υπεράσπιση της εξουσίας και μετατρέπεται σε προπαγανδιστικό μηχανισμό.
Είμαι σίγουρος όμως ότι η συνθηματολογία, η εξουσία με φεουδαρχική νοοτροπία, που θέλει την άλλη άποψη απολιθωμένη είναι καταδικασμένη. Κανένας δεν μπορεί να καθορίζει ο ίδιος τι είναι έντιμο και τι ανήθικο και δεν πρέπει να μας απασχολεί μονίμως αυτό που έγραψε ο Σαίξπηρ « Ποιος χάνει, ποιος κερδίζει, ποιος κατέχει την εξουσία ,ποιος είναι απέξω».Στην εποχή του « εμείς» κανένας δεν δικαιούται να αυτοπροσδιορίζεται ως μοναδικός και « σωτήρας» με μια κούφια λογοκοπία.
Ποιος δίνει άραγε το δικαίωμα να επιχειρεί κάποιος εσκεμμένη υποτίμηση , σπίλωση προσωπικοτήτων, εξαιτίας μάλιστα της θωπείας της αντίληψης «να μη πάρουμε από τον Καίσαρα αυτό που δεν του ανήκει» ;
Και είναι άραγε πολιτικά έντιμο να προσπαθούμε με κάθε τρόπο να δημιουργήσουμε ένα de facto στρατηγικό έλεγχο της λειτουργίας της άλλης άποψης , παγιδευμένοι στο ασήμαντο , κυνηγοί του μικρόψυχου κέρδους,εκτρεπόμενοι από την προσέγγιση της ουσίας και ερίζοντας για τη « σκιά του όνου»
Δυστυχώς ακριβώς έτσι έχουν τα πράγματα, όπως τα περιγράφει ο δημοτικός σύμβουλος που έχει εκλεγεί με το ψηφοδέλτιο του Χρήστου Γραμματικόπουλου.
Αντί για πολιτική αντιπαράθεση με επιχειρήματα: προσωπικές επιθέσεις, εσκεμμένες υποτιμήσεις , σπίλωση προσωπικοτήτων, προσπάθειες de facto στρατηγικού ελέγχου της λειτουργίας της άλλης άποψης, κυνήγι του μικρόψυχου κέρδους ,εκτροπές από την προσέγγιση της ουσίας και έριδες για τη « σκιά του όνου», δημιουργία κλίματος χειραγώγησης και στράτευσης με υπερβολικό ζήλο για την υπεράσπιση της εξουσίας και μετατροπής της σε προπαγανδιστικό μηχανισμό, αυτοπροσδιορισμό κάποιων ως μοναδικών και « σωτήρων» με μια κούφια λογοκοπία, τοποθετήσεις που καλλιεργούν το φανατισμό, τη μισαλλοδοξία και προκαλούν διχασμό, εκφυλισμό των πολιτικών ηθών, μετατροπή του πολιτικού λόγου σε «εξυπναδίστικα» συνθήματα, χρήση του κύρους του προσωρινού και δοσμένου αξιώματος για να δημιουργηθεί κλίμα χειραγώγησης.
Ο καλός καθηγητής μου τα είπε όλα εξαιρετικά. Τι να προσθέσω εγώ και πως θα μπορούσα άλλωστε;
Περιέγραψε με τον εξαιρετικό τρόπο, που αυτός ξέρει και με την περίτεχνη χρήση της Ελληνικής γλώσσας, ως εξαιρετικός διδάσκαλος όλες τις παθογένειες της δημοτικής μας αρχής.
Λησμόνησε όμως ένα και πολύ σημαντικό.
Η κατάσταση που εξαιρετικά περιγράφει δεν είναι σημερινό φαινόμενο.
Είναι αρρώστια δεκαετιών, που πηγάζει από μία κύρια βάση.
Οι δημοτικές παρατάξεις εξουσίας προέρχονται όλες από την ίδια μήτρα.
Οι χθεσινοί σύμμαχοι και φίλοι, καθίστανται από τη μια μέρα στην άλλη οι εχθροί που χρησιμοποιούν τις ίδιες τακτικές και λογικές όπως ακριβώς τις περιγράφει ο δημοτικός σύμβουλος και καλός καθηγητής μου.
Ας μην εκπλήσσεται. Τα άτομα στα οποία αναφέρεται ως φορείς των δεινών που περιγράφει είναι πανεύκολο αύριο να γίνουν πολιτικοί φίλοι και σύμμαχοί του και να επιπίπτουν με τις ίδιες μεθόδους και λόγους επί των αυριανών εχθρών του, που πιθανόν να είναι σήμερα πολιτικοί του φίλοι.
Θα πρέπει να ξέρει ο καλός καθηγητής ότι η "Πρωτοβουλία Δημοτών Ναυπλίου" και μετέπειτα "άλλη πρόταση" έχει επί χρόνια υποστεί τα όσα σήμερα καταμαρτυρά ο αγαπητός κ. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΑΚΑΛΗΣ. Ο επικεφαλής της παράταξής του, είναι μεν ένας ευγενέστατος άνθρωπος, τον οποίο ιδιαίτερα εκτιμώ, όμως και αυτός υπήρξε βασικό στέλεχος των παρατάξεων και του συστήματος που έκαναν χρήση όλων των μεθόδων, που φαίνονται (και είναι) αποκρουστικές στον καλό και δημοκράτη δημοτικό σύμβουλο. Και τελικά η όλη πολιτική αντιπαράθεση δεν κρίνεται μόνον από τον τρόπο χειρισμού του πολιτικού λόγου εκ μέρους των επικεφαλής και μερικών αξιόλογων στελεχών, αλλά από την εν γένει λογική που διέπει τα τοπικά πράγματα, τις ντόπιες αντιθέσεις και τα επαρχιώτικα, αλλά όχι ασήμαντα συμφέροντα που εξυπηρετούνται.
Πέμπτη 22 Αυγούστου 2013
Το Σύνταγμα να γίνει πλατεία Ταχρίρ ή πλ. Ομονοίας;
Είναι εκπαιδευτικός στη Μέση Εκπαίδευση και ο διαχειριστής του blog «μη μαδάς τη μαργαρίτα»
Οι αριστεροί σχηματισμοί που πλειοδοτούν σε διχαστικά μηνύματα προφανώς και ονειρεύονται πολιτικά οφέλη. Αυτοί που αναζητούν τυχαία ή μη τραγικά γεγονότα για να σπρώξουν την Ελλάδα σε εμφύλιο, ελπίζουν ότι το κοινωνικό τσουνάμι που τροφοδοτούν με ενέργεια, θα βουλιάξει τους άλλους και θα κρατήσει τους ίδιους στον αφρό. Νομίζουν αφελέστατα ότι όλοι όσοι επιλέγουν την κάλπη τους είναι αποφασισμένοι να δώσουν τη μητέρα των μαχών για έναν άλλο κόσμο που είναι εφικτός, εκείνο του σοσιαλισμού με ή χωρίς δημοκρατία. Αδυνατούν να διαβάσουν τους πραγματικούς συσχετισμούς δυνάμεων και αγνοούν την Ιστορία. Πιστεύουν ότι την ύστατη στιγμή οι ισχυρές οικονομικές δυνάμεις του τόπου και η κρατική διαπλεκόμενη νομενκλατούρα θα τους παραδώσουν τη χώρα για να την οδηγήσουν στη δική τους γη της επαγγελίας. Νομίζουν ότι το κράτος και οι μηχανισμοί του αποτελούν ένα ουδέτερο εργαλείο και αρκεί κάποιος να οξύνει τις αντιθέσεις για να το πάρει στα χέρια του και να το χρησιμοποιήσει κατά το δοκούν. Στο δρόμο αυτό αναζητούν απεγνωσμένα συμμάχους και τους βρίσκουν σε αντιμνημονιακούς ακροδεξιούς, σε φρικιά που ανακάλυψαν το νέο ταξικό εχθρό στους ελεγκτές των εισιτηρίων και τους δενπληρωνάδες «αγνώστων» λοιπών στοιχείων.
Οι δημοσκοπήσεις όμως δίνουν ένα 15-17% σε ακροδεξιά και φασιστικά κόμματα. Αναδεικνύουν ως δημοφιλέστερη ξένη χώρα την τριτοκοσμική «νεοτσαρική» Ρωσία της διαφθοράς, των μυστικών υπηρεσιών και της ανελευθερίας. Εθνικιστικές ακροδεξιές δυνάμεις παραμένουν ισχυρές και στο πρώτο κυβερνών κόμμα. Φασιστικός, εθνικιστικός λόγος καρπίζει στα σχολεία και στα καφενεία. Η ιδέα ενός ανελεύθερου καθεστώτος που δίνει άμεσες λύσεις δια της βίας βρίσκει ολοένα και περισσότερους οπαδούς. Αλλά αυτά η Αριστερά κάνει πως δεν τα βλέπει, ή και μπορεί και να μη τα βλέπει. Αναζητώντας τρόπους για να περάσει το δικό της μήνυμα δεν βλέπει τον φαιό ολοκληρωτισμό που έρχεται.
Πολιτικοί και δημοσιογράφοι προσπαθούν να μας αποκρύψουν την ραγδαία εξάπλωση της φασιστικής ιδεολογίας. Η ΧΑ παρουσιάζεται ως ένα μόρφωμα βίαιων, γραφικών τύπων, χωρίς βαθύτερους δεσμούς με την κοινωνία. Ως ένα φαινόμενο συγκυριακό. Οι ΑΝΕΞΕΛ θεωρούνται αντιμνημονιακοί και πατριώτες τόσο ώστε ακόμα και η Αριστερά μπορεί να συνεργάζεται μαζί τους. Η Ευρώπη ενοχοποιείται για όλα τα στραβά που βιώνουμε. Ο αντικοινοβουλευτισμός ισχυροποιείται. Η θεωρία του νεοεθνοκεντρικού απομονωτισμού εμπεδώνεται. Και η Αριστερά αντί να σταθεί απέναντι στα εκφυλιστικά φαινόμενα ρίχνει λάδι στη φωτιά των άλλων, νομίζοντας αφελώς ότι είναι η δική της.
Γιατί άραγε ένα 15-17% δεξιοί, δεξιότατοι ψηφοφόροι στέκονται απέναντι στη ΝΔ; Για να τη σπάσουν στο Σαμαρά; Που είναι το πατροπαράδοτο μίσος τους προς την Αριστερά που παρουσιάζεται ισχυρή; Ποιος είναι ο βαθμός πρόσβασής τους σε ευαίσθητους μηχανισμούς του κράτους; Μήπως ο εκφασισμός του ποσοστού αυτού είναι προχωρημένος ή και πλήρης; Μήπως προσδοκούν ομολογημένα ή και ανομολόγητα αντιδημοκρατικές λύσεις; Μήπως την κρίσιμη στιγμή θα ψάχνουμε όχι το σοσιαλιστικό μοντέλο που μας ταιριάζει αλλά τη διάσωση της ανάπηρης έστω δημοκρατίας μας; Μήπως στο ξέφρενο στροβίλισμα της πολιτικής ρουλέτας η μπίλια κάτσει σε κάποιου τύπου δικτατορία; Ποιος είναι ο μεσσίας που περιμένουν όλοι αυτοί για να τους αποδώσει τα κεκτημένα που τους στέρησε η δημοκρατία; Μήπως ένας δικτάτορας;
Αλήθεια, ποια στάση θα κρατήσουν οι ισχυρές αλλά και τόσο αμφιλεγόμενες οικονομικές δυνάμεις της χώρας την κρίσιμη στιγμή; Μήπως αυτή που κράτησαν στη Γερμανία λίγο πριν τον εμπρησμό του Ράιχσταγκ; Αν έχουν να διαλέξουν μεταξύ μιας ανερμάτιστης πλην όμως δημοκρατικής Αριστεράς και μιας ρεαλιστικής και αντικοινοβουλευτικής άκρας δεξιάς μήπως εμπιστευτούν αυτήν που ξέρουν και μπορούν να ελέγξουν καλύτερα; Αυτή που θα εξασφαλίσει την ασυλία τους και θα εγγυηθεί τη διαιώνιση της κυριαρχία τους;
Πολλοί πιστεύουν ότι η δημοκρατία μας είναι ασφαλής λόγω της συμμετοχής της χώρας στην ΕΕ. Αμφιβάλλω αν οι δυνάμεις που σήμερα κυριαρχούν στην Ευρώπη είναι διατεθειμένες να ματώσουν για να στηρίξουν μια ελεύθερη και δημοκρατική Ελλάδα. Αλλά και αν έχουν τη δυνατότητα να εμπλακούν αποφασιστικά σε μια κρίση δημοκρατίας. Τι πιο λογικό να αφήσουν την Ελλάδα στην τύχη της; Από την άλλη τους είναι δύσκολο να συνεργαστούν με ημιδικτατορικά καθεστώτα που θα τους υποσχεθούν ότι δεν θα χάσουν το σύνολο των χρημάτων τους; Αν έχουν να διαλέξουν μεταξύ μιας συνεργάσιμης ακροδεξιάς και μιας αφερέγγυας και εχθρικής Αριστεράς είναι δύσκολο να φανταστούμε την επιλογή τους; Το επικείμενο κούρεμα του χρέους πέρα από λογιστική αξία έχει και αυξημένη πολιτική. Μια δημοσιονομική «χαλάρωση» ίσως θωρακίζει και τη δημοκρατία.
Ο φασισμός επικράτησε πάντοτε στις πληγωμένες κοινωνίες των ακυρωμένων ονείρων. Σε κατακερματισμένα σύνολα αντικρουόμενων χαμένων συμφερόντων όπως το δικό μας. Σε καταστάσεις βαθιάς οικονομικής και πολιτικής κρίσης που ανέδειξαν τις αδυναμίες της δημοκρατίας και πρόβαλαν ως αντίδοτο τη λύση του ολοκληρωτισμού. Σε εποχές που οι μεγάλες πολιτικές προσωπικότητες του κοινοβουλίου σπανίζουν. Σε κρίσιμες καμπές όπου το κέντρο είναι ανίσχυρο και τα άκρα ισχυρά. Σε κοινωνίες που οι διανοούμενοι απουσιάζουν, σιωπούν ή εμφανίζονται ως γραφικές φιγούρες. Σε εθνικές αφηγήσεις όπου η Ιστορία χρησιμοποιείται πολιτικά. Σε οθόνες που προβάλλεται αποκλειστικά η ευτέλεια και κυριαρχεί ο μισαλλόδοξος λόγος.
Καταλαβαίνω τα αδιέξοδα της αντισυστημικής Αριστεράς. Στήριξε όλη της την πολιτική και εν πολλοίς την ύπαρξή της στον στείρο αντιμνημονιακό λόγο. Πρόταξε ως ιδεολογική αιχμή της τον αριστερό εθνολαϊκισμό και είδε τα ποσοστά της να εκτοξεύονται. Της είναι πολύ δύσκολο να κάνει τη «δεξιά» στροφή. Να συμβιβαστεί και να επιστρέψει στη γη. Γι αυτό και την παρακολουθούμε να πατάει σε δυο βάρκες μέσα στην τρικυμία και συχνά να αυτοακυρώνεται. Καταλαβαίνει ότι η πασοκογενής μεσαία τάξη που την ακολουθεί δεν είναι δική της και στα δύσκολα θα την εγκαταλείψει. Γιατί δεν τη συσπείρωσε στη βάση ενός μεταρρυθμιστικού ή ενός αυθεντικού αριστερού λόγου, αλλά στη σαθρή βάση μιας επιστροφής στο φαύλο και λαοφιλές παρελθόν. Το γεγονός ότι αυτή η Αριστερά δεν ξεκαθαρίζει τις ακριβείς προθέσεις της και κρύβεται πίσω από τον στείρο αντιμνημονιακό λόγο την καθιστά επικίνδυνη τόσο για τον εαυτό της όσο και για τη χώρα.
Καταλαβαίνω και τις δυσκολίες της δικομματικής κυβέρνησης. Τις αφόρητες πιέσεις της τρόικα και των κρίσιμων πραγματικών επίδικων. Την ανεπάρκεια των μηχανισμών και των προσώπων. Την ακροδεξιά συνιστώσα που σπρώχνει για μια καλή θέση στη ρακέτα. Τις οδυνηρές ρήξεις που είναι αναγκασμένη να κάνει με την πελατεία της. Το χρόνο που πιέζει ασφυκτικά. Την ανεργία και τη φτώχια που σαρώνουν. Τη διαμαρτυρία που αναζητά γεγονότα για να διογκωθεί. Αλλά αυτή έχει την ευθύνη να βγάλει τη χώρα από το τούνελ, να κρατήσει τις ισορροπίες, να αποτρέψει τον εμφύλιο. Και δεν μου δείχνει να έχει πάντοτε συναίσθηση αυτής της ευθύνης. Αναζητά τις πρόχειρες λύσεις και όχι τις σωστές. Φαίνεται να έχει άγνοια κινδύνου και να βαδίζει χωρίς συνεκτικό σχέδιο.
Οι αντικειμενικές συνθήκες, οι ιδεοληψίες και οι υποκειμενικές ανεπάρκειες μπορούν να ξεπεραστούν με τη μία και μοναδική συνταγή που προσφέρει η ίδια η δημοκρατία. Τη συνεργασία. Το άνοιγμα των πολιτικών σχηματισμών στη συνεννόηση για την επιβίωση. Την πολιτική κάλυψη της αναγκαίας ταξικής συνεργασίας. Σ’ αυτό που πήγε να στηθεί επί τρικομματικής αλλά δεν καρποφόρησε. Η κυβέρνηση συνθλίβεται από την πίεση και οφείλει να κάνει το πρώτο βήμα. Ας τοποθετήσει σε νευραλγικές θέσεις του κρατικού μηχανισμού νέα, άφθαρτα υπεροκομματικά πρόσωπα. Ας φτιάξει ανεξάρτητες αρχές ελέγχου. Ας επενδύσει στη διαφάνεια έστω και με υψηλό μικροκομματικό κόστος. Ας προχωρήσει τους νόμους για την ιθαγένεια και το ρατσισμό. Μπροστά της έχει μια καλή ευκαιρία. Ας τολμήσει να υποστηρίξει στις δημοτικές εκλογές προσωπικότητες με αποδεδειγμένη εντιμότητα και ωφέλιμο έργο. Γιατί δεν μπορεί ο Σαμαράς να στηρίξει τον Καμίνη στην Αθήνα; Έχει πολλούς ο τόπος σαν το δήμαρχο Καμίνη; Έχει πολλούς σαν το δήμαρχο Μπουτάρη; Πόσο αριστεροί, με την παραδοσιακή έννοια, είναι αυτοί ώστε να μην μπορεί να τους στηρίξει ένα δεξιό κόμμα;
Δεν θα είναι ένα βροντερό μήνυμα ενότητας προς τη διχασμένη κοινωνία μας αλλά και προς ολόκληρο τον κόσμο; Δεν θα είναι ένα ισχυρό στήριγμα προς τη δημοκρατία; Δεν θα έχει τεράστια πολιτιστική αξία; Η ίδια προτροπή απευθύνεται και προς τη ριζοσπαστική Αριστερά. Η ελληνική πολιτική παράδοση θέλει την αξιωματική αντιπολίτευση ασυμβίβαστη και εριστική ώστε να πάρει στην επόμενη στροφή την εξουσία. Αλλά οι εποχές των επίπλαστων διλημμάτων του συστημικού δικομματισμού έχουν παρέλθει. Αντίθετα το εκλογικό σώμα αναζητά μια πορεία διεξόδου και ξέρει ότι κανείς δεν έχει τον ακριβή χάρτη. Η στάση ευθύνης και το συνεργατικό πνεύμα έχουν μεγαλύτερη προωθητική δύναμη από το διχαστικό λόγο. Αυτή είναι και η βασική αιτία που η Αριστερά, παρόλη την κρίση, δεν έχει καταφέρει να συγκροτήσει ένα παλλαϊκό κίνημα ανατροπής της σημερινής κυβέρνησης. Το μίσος δίνει αυτάρκεια στο στενό αριστερίστικο πυρήνα που αποφασίζει, αλλά γεννάει και φόβο στην κοινωνία που ψηφίζει. Δυστυχώς αυτή η Αριστερά είναι εθισμένη στον αρνητισμό και της είναι πολύ δύσκολο ν’ αλλάξει.
Αν σήμερα υπάρχουν επίδικα που πρέπει άμεσα να απαντηθούν είναι η πολιτική ακύρωση του φασισμού, η κάθαρση του δημόσιου βίου και η ενίσχυση της δημοκρατίας. Και είναι λάθος να θεωρούμε την ελευθερία δεδομένη. Το δύσκολο δεν είναι να κάνουμε το Σύνταγμα πλατεία Ταχρίρ. Το δύσκολο, αλλά τόσο αναγκαίο, είναι να κάνουμε το Σύνταγμα πλατεία Ομονοίας.
Δευτέρα 19 Αυγούστου 2013
Σεβεντίλα (Τολό)
Το γειτονικό μας Τολό διαθέτει έναν από τους πιο μαγευτικούς τόπους για να κάνει κάποιος μπάνιο. Ο κλειστός κόλπος σε συνδυασμό με τα νησιά του δημιουργεί μία μοναδική στον κόσμο θαλάσσια λίμνη.
Κάποιες ταβέρνες προσφέρουν εκπληκτικό φρέσκο ψάρι σε προσιτές τιμές.
Όμως τολμάει κάποιος τοπικός πολιτευτής να εκστομίσει όλη την αλήθεια έτσι όπως πραγματικά την αντιλαμβάνεται;
Τολμάει ο Γιάννης ο Μανιάτης, ο Γιάννης Αδριανός, ο Δημήτρης Κοδέλας και όλοι όσοι έθεσαν υποψηφιότητα στις τελευταίες εκλογές να τα πουν έξω από τα δόντια;
Τολμούν να πουν αυτό που πιστεύουν και που είναι κοινό τοις πάσι μυστικό, με κίνδυνο να δυσαρεστήσουν πελάτες-ψηφοφόρους;
Όχι δεν τολμάνε. Εγώ θα μιλήσω, όχι διότι το παίζω γενναίος, αλλά διότι απλούστατα δεν είμαι πλέον πολιτευτής και επομένως ας πουν ό,τι θέλουν γι΄αυτά που εγώ θα πω.
Διάβασα λοιπόν τις προάλλες ένα άρθρο στο Βήμα, που μας τα ρίχνει αγρίως για το γειτονικό μας Τολό.
Να το άρθρο του Γιάννη Ζουμπουλάκη
"Σαλάτα «Ξου»
του Γιάννη Ζουμπουλάκη
Κάποτε το Τολό έσφυζε από κόσμο. Στη δεκαετία του 1980 ήταν ένα από τα πιο in μέρη της Αργολίδας, αν όχι ολόκληρης της Πελοποννήσου. Σημείο στο χάρτη για τους «επιδρομείς» της Επιδαύρου που ήθελαν να «κλέψουν» μια βραδιά παραπάνω οπότε εκεί διανυκτέρευαν. Μπάνιο, φύση, θέα αλλά και υπέροχα σημεία για εξόδους. Τι να πρωτοθυμηθείς από εκείνη την εποχή στο Τολό; Rainbow, Sunrise, Johnny's Bar, Memory, Γορίλας.
Το χρήμα έρεε άπλετο. Το ίδιο και η όρεξη για δουλειά.
Σήμερα τι υπάρχει άραγε στο Τολό; Oxι πολλά. Αν περάσεις από εκεί θα νιώσεις απέραντη θλίψη. Το μέρος είναι ξεπεσμένο, ξεχασμένο, γερασμένο και μίζερο. Ζει από το Σαββατοκύριακα.
Μαθαίνω από ανθρώπους της περιοχής ότι το Τολό, είναι ένας τόπος που κατάφερε σπαθί του να… διώξει μόνος του κόσμο. Τους παλιούς πελάτες του. Τους Αγγλους, τους Γάλλους και τους Γερμανούς μεμονωμένους τουρίστες που έδωσαν την θέση τους στον φτηνό τουρισμό των πακέτων των 100 ευρώ. Με φακές και φασολάδα για δείπνο. Σήμερα, το Τολό είναι ένας καλός τόπος για να αγοράζουν ελιές και οπωρικά και να τις πηγαίνουν πίσω στην πατρίδα τους!
Ενδεχομένως η σαλάτα ξου που κυκλοφορεί σαν έκφραση στο Τολό να μην είναι χαρακτηριστικό μόνον του Τολού αλλά να κυκλοφορεί σε ολόκληρη την Ελλάδα. Ξού όπως ξένος. Η διαφορά είναι τρία ευρώ. Οκτώ κάνει η ξου, πέντε η ελληνική. Με αυτή την μπακαλίστικη νοοτροπία σήμερα, μπορείς να πας μπροστά;"
Μην θεωρείτε ότι αυτά που ευθαρσώς λέει ο Γιάννης Ζουμπουλάκης είναι μια φωτοβολίδα, που θα προσποιηθούμε ότι την αγνοούμε και έτσι απλά θα ξεχαστεί.
Αντιθέτως θάλεγα. Κοινή παραδοχή είναι η άσχημη κατάσταση στο Τολό.
Επαναλαμβάνω: Υπάρχουν οι εξαιρετικές εξαιρέσεις, που αν τις ξέρεις, μπορείς να κοιμηθείς στο καλύτερο ξενοδοχείο, να φας το καλύτερο φαγητό, να πιεις το ποτό στου στο καλύτερο σημείο της Πελοποννήσου.
Όμως τα προβλήματα υπάρχουν και δεν πρέπει να τα κρύβουμε.
Να τι αλίευσα και από το φατσοβιβλίο.
Filothei Varsami.
Μετά από μία ωραιότατη παράσταση στην επίδαυρο μείναμε από πολύ μεγάλη βλακεία στο απαίσιο τολό. Νομίζω είναι η χαρακτηριστικότερη περίπτωση εξ όσων έχω δει ως τώρα τόπου με προσόντα τα οποία ένα ένα και πολύ προσεκτικά οι κάτοικοι τα ανακάλυψαν και τα χαντάκωσαν. Για παράδειγμα, έχει μάλλον ωραία θάλασσα. Αλλά έχουν κλείσει την πρόσβαση προς την παραλία η οποία γίνεται μόνο μέσω των εκτεινόμενων κατά μηκος της ακτής ξενοδοχείων (ή από αέρος). Η ρυμοτομία εξαρτάται από τον πατριωτισμό των παρόδιων οι οποίοι μάλλον δεν ξεχειλίζουν πατριωτισμού εξ ου και οι δρόμοι είναι μικροί, λοξοί, εντελώς τυχαίοι, με ξαφνικές στροφές από αυλές που αστόχησαν προς το κοινόχρηστο και, φυσικά, διπλής κατευθύνσεως. Έχει πολύ οικογενειακό τουρισμό ο οποίος αποδέχεται για λόγους οικονομίας να καταλύει σε ξανοδοχιακές μονάδες που βρωμάνε παγωμένη, εγκαταλελειμένη σεβεντίλα ταινιών δαλιανίδη. Από όλες τις πολιτισμικές εξελίξεις των δεκαετιών 70, 80, 90, 00, στο τολό έφτασαν το ευρώ, το frozen yogurt, το φωσφοριζέ μαγιώ και η φθηνή εργασία οικονομικών μεταναστών. Γενικά το τολό από γραφικό παραθαλάσσιο και κοντινό στο ναύπλιο ψαροχώρι κατάφερε να εξελιχτεί σε πλαστικό κρανίου λόφο με κακές υπηρεσίες (στη συντριπτική πλειοψηφία), κακή διατροφή (στη συντριπτική πλειοψηφία), κακό value for money, κρυμμένη θάλασσα, ανύπαρκτη δυνατότητα πάρκινγκ και κακό τουρισμό.
Η λογική της ανάπτυξης του γραφικού χωριού κατά τη διάρκεια της χούντας, ήταν αυτή που ευθύνεται για το σημερινό χάλι της σεβεντίλας, που κυριαρχεί σήμερα στον τουριστικό αυτό προορισμό. Και κατά τη διάρκεια των 80' s, μπορεί η σεβεντίλα να μην δημιουργούσε πρόβλημα και να συνεχιζόταν η τρελή και αδιέξοδη ανάπτυξη του θερινού αυτού προορισμού, αλλά αργότερα τα προβλήματα αναδύθηκαν έντονα και το Τολό, ο απόλυτος θερινός προορισμός της ηπειρωτικής Ελλάδας, ξέπεσε.
Και όμως υπήρχαν και ίσως υπάρχουν ακόμα οι ευκαιρίες να γίνουν πράγματα που θα αναβαθμίσουν τον τόπο. Αρκεί να αποφασίσουμε τι θέλουμε και να προσπαθήσουμε εκ νέου να αναδείξουμε τα μοναδικά του χαρίσματα.
Δεν μπορώ παρά να επισημάνω τι θα μπορούσε τα τελευταία χρόνια να γίνει και δεν έγινε λόγω της ανικανότητας των δημοτικών αρχών και της σιωπής των πολιτικών μας όλου του φάσματος για να μην ενοχλήσουν.
Ήταν μια μεγάλη ευκαιρία, επιτέλους να κατεδαφίσουμε κάποιους αυθαίρετους πολυόροφους σκελετούς κυριολεκτικά πάνω στο κύμα. Η Υπουργός, η Τίνα, που πολύ την πήγαινα και ας την βρίζανε όλοι, πληροφορούμαι ότι είχε τέτοιους σχεδιασμούς. Άχρηστους τοπικούς πολιτικούς είχαμε που άφησαν την ευκαιρία να πάει ανεκμετάλλευτη και έτσι το Τολό δεν απέκτησε έστω ένα μικρό ελεύθερο παραλιακό μέτωπο. Σήμερα με περίεργους νόμους για τα αυθαίρετα, για τους οποίους ουδείς αντιδρά, όλα νομιμοποιούνται αντί πινακίου φακής.
Ήταν και ακόμα είναι ευκαιρία να δημιουργήσουμε ένα αρχαιολογικό πάρκο στο Καστράκι. Τα έργα της αρχαιολογίας προχωρούν. Τα έργα του περιβάλλοντος χώρου δεν προχωράνε, παρά το ότι έχουν γίνει οι αναγκαίες μελέτες, από καθαρή ανικανότητα της δημοτικής αρχής. Φαντασθείτε λοιπόν ένα αρχαιολογικό πάρκο σε μια καταπληκτική τοποθεσία, που έχει υμνηθεί με ένα από τα πιο γνωστά ποιήματα Νομπελίστα ποιητή, με χώρους περιπάτου, πεζοδρόμους, άνετους χώρους στάθμευσης οχημάτων. Φαντασθείτε όλον αυτό το χώρο να επεκτεινόταν στον ήδη δεσμευμένο χώρο της Μπαρμπούνας. Θα άλλαζε όλη η οσμή της σεβεντίλας στο Τολό.
Ήταν και ακόμα είναι ευκαιρία να αναδείξουμε και να αξιοποιήσουμε το Δασκαλειό. Πρέπει κάποτε να πάψουμε να φοβόμαστε και να ονειρευτούμε σαν τοπική κοινωνία ένα δικό μας σχέδιο ανάδειξης του νησιού. Το ασφυκτικά μπετονένιο της δεκαετίας του 70 χωριό θα ανέπνεε, εάν μπορούσαμε με συνεκτικό τρόπο να εντάξουμε το νησί και τους ελεύθερους χώρους του στην όλη λειτουργία του θερέτρου.
Είναι απόλυτη ανάγκη να δημιουργήσουμε πεζοδρόμους και να προσπαθήσουμε να κρατήσουμε τα αυτοκίνητα έξω από το πολεοδομικό ιστό με την κατασκευή χώρων στάθμευσης.
Πρέπει να προσέξουμε μικρά αλλά σημαντικά, όπως είναι η καθαριότητα, ο φωτισμός, η απομάκρυνση κιτς κατασκευών, φωτεινών επιγραφών, του κακόγουστου αστικού εξοπλισμού.
Θα πρέπει να καταπολεμηθεί με κάθε τρόπο η αισχροκέρδεια, η μαύρη εργασία, η αρπακολλίαση, η εκμετάλλευση φτηνού εργατικού δυναμικού ντόπιου ή εισαγόμενου
Και άλλοι τόποι αναπτύχθηκαν τουριστικά με άρωμα σεβεντίλας σε όλο τον κόσμο και όμως έκτοτε έχουν σ΄αυτούς γίνει διάφορα πράγματα για την αναβάθμιση τους. Ας τους μελετήσουμε, να δούμε τι έκαναν οι άνθρωποι και να προσαρμόσουμε τα μοντέλα αυτά στα Τολιανά δεδομένα.
"«Μαυρογιαλούροι» και επενδύσεις"
| Με το τίτλο: «Μαυρογιαλούροι» και επενδύσεις ο μεγαλοδημοσιογράφος Αλέξης Παπαχελάς κράζει τον υφυπουργό Νότη Μηταράκη και ανεβάζει στα ουράνια τον παμμέγιστο γείτονά μου Αντώνιο. Το άρθρο δεν παραθέτει στοιχεία και επομένως με ευκολία και χωρίς να μπορώ να κατηγορηθώ θα πω ότι κάτι "βρωμάει εδώ". Προς τι η σκληρή αυτή επίθεση κατά ενός Υφυπουργού που χειρίζεται θέματα μεγάλων επενδύσεων και κατά συνέπεια γιγαντιαίων οικονομικών συμφερόντων; Ιδού λοιπόν το άρθρο της Καθημερινής. |
Του Αλέξη Παπαχελά
|
| "Ημουν νιος και γέρασα..., κατά τη δημώδη παροιμία, ακούγοντας ιστορίες για επικείμενες μεγάλες επενδύσεις στην Ελλάδα. Θυμάμαι ακόμη σήμερα τις ανακοινώσεις κάθε υπουργού που επισκεπτόταν την Αμερική και κατόπιν δήλωνε με στόμφο πως αναμένονται δεκάδες επενδύσεις. Οταν κάποιος υποψιασμένος έψαχνε το πράγμα λίγο παραπάνω, ανακάλυπτε πως η μεγάλη πλειοψηφία των «αιτήσεων ενδιαφέροντος» ήταν από αστείες έως ανύπαρκτες. Αυτή τη φορά η αλήθεια είναι πως υπάρχουν σοβαροί επενδυτές, οι οποίοι αναζητούν ευκαιρίες, είτε από τα λεγόμενα distressed funds ή άλλως «κοράκια» είτε από κανονικές εταιρείες. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει ξοδέψει απίστευτη ενέργεια στο κυνήγι επενδυτών, γιατί γνωρίζει πολύ καλά πως οι ξένες επενδύσεις είναι το «κλειδί» για να βγούμε από την κρίση. Εκείνοι πάλι εντυπωσιάζονται από το πόσο είναι «από πάνω» σε κάθε φάκελο, αλλά ταυτόχρονα αναρωτιούνται αν είναι λογικό μια χώρα να διοικείται έτσι. Μιλώντας για κατάλληλους ανθρώπους, πρέπει δυστυχώς να αναφερθούμε στην περίπτωση του υφυπουργού ο οποίος έχει την ευθύνη για τις ξένες επενδύσεις. Είναι κρίμα όλη η προσπάθεια του ίδιου του κ. Σαμαρά, αλλά και της χώρας, να αδικείται από την ελαφρότητα και τη σαχλή επικοινωνιακή προσέγγιση του εν λόγω πολιτικού ανδρός. Οσοι «παροικούν την Ιερουσαλήμ» αναρωτιούνται ποιος ο λόγος να βλέπουν να παίζεται μια κωμωδία που θυμίζει παλιά ελληνική ταινία με τον «Μαυρογιαλούρο» να ψάχνει επενδυτές ή δήθεν να προωθεί εξαγωγές με τον παλαιοκομματικότερο δυνατό τρόπο. Πέραν τούτου, χρειάζεται μεγάλη προσοχή, γιατί οι περισσότεροι ξένοι επενδυτές μελετούν και ξαναμελετούν την ελληνική αγορά, αλλά δεν παίρνουν αποφάσεις. Μιλούν όμως μεταξύ τους και δίνουν τεράστια σημασία στο πώς πάνε διάφορες επενδύσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη. Οταν ακούν ιστορίες τρόμου από το έργο της Κασσιώπης ή κάποια άλλη επένδυση αναρωτιούνται κατά πόσον αξίζει τον κόπο να σκέπτονται καν να βάλουν τα κεφάλαιά τους στην Ελλάδα. Και δυστυχώς, η εμπειρία έχει δείξει ότι μόνο αν μάθει ο πρωθυπουργός το πρόβλημα και ασχοληθεί μαζί του θα λυθεί. Ετσι όμως δεν κυβερνάται μια χώρα, όση ενέργεια και αυταπάρνηση και να διαθέτει ο κ. Αντώνης Σαμαράς. Χρειάζονται θεσμοί και κατάλληλοι άνθρωποι στις κρίσιμες θέσεις."
Αλλά θα μου πείτε: Γιατί σ΄ έπιασε ξαφνικός πόνος για τον Υφυπουργό Μηταράκη;
Θα σας απαντήσω: Διότι θυμήθηκα μία επίσκεψή του στ΄Ανάπλι πριν μερικούς μήνες. Εσείς μπορείτε να ξεχνάτε, αλλά του αιρετικού του έρχονται που και που κάποιες αναλαμπές από το παρελθόν.
"Μέσα στις γιορτές επισκέφθηκε το Ναύπλιο ο υφυπουργός Ανάπτυξης Νότης Μηταράκης συνοδευόμενος από τον Περιφερειάρχη Πελοποννήσου Πέτρο Τατούλη και του διευθύνοντα σύμβουλο της Εταιρείας Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ) Γρηγόρη Δούνη.Ο στόχος όμως είναι προφανής. Η κυβέρνηση στο πλαίσιο της αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας φαίνεται ότι συμπεριλαμβάνει στον σχεδιασμό της και το Ναύπλιο.Όπως ανακοινώθηκε στην ιστοσελίδα του κου Μηταράκη, ο υφυπουργός Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών & Δικτύων συζήτησε θέματα επενδύσεων και διαχείρισης δημόσιας περιουσίας.Λέγεται ότι η επίσκεψη του υφυπουργού έγινε με εντολή του ίδιου του πρωθυπουργού, με στόχο την αξιοποίηση ακινήτων που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ανάπτυξη και θέσεις δουλειάς, αλλά και την επίλυση προβλημάτων που υπάρχουν στην πόλη με τα ακίνητα του δημοσίου. Γι΄ αυτό στην σύσκεψη συμμετείχε και ο δήμαρχος Ναυπλίου Δημήτρης Κωστούρος. Ο κος Μηταράκης μεταξύ άλλων επισκέφθηκε την Ακροναυπλία και την Αρβανιτιά.Εκτός από τις επισκέψεις σε συγκεκριμένους χώρους πραγματοποιήθηκε και σύντομη σύσκεψη στο ξενοδοχείο Αμφιτρύων.Μετά την συνάντηση ο κ. Μηταράκης δήλωσε: "Επισκέφθηκα το Ναύπλιο ώστε να δω από κοντά τις επενδυτικές δυνατότητες που προσφέρονται. Η Ανάπτυξη δεν είναι μια θεωρητική έννοια. Απαιτεί συγκεκριμένες δράσεις και αυτές τώρα υλοποιούμε. Είναι δύσκολες οι συνθήκες αλλά είμαι αισιόδοξος ότι θα τα καταφέρουμε".Πληροφορίες αναφέρουν ότι τίθεται ως στόχος η ένταξη σε χρηματοδότηση της νησίδας Μπούρτζι προκειμένου να γίνουν εργασίες αναστήλωσης.Επίσης προβληματισμός υπάρχει για το μέλλον του παλιού Ξενία, που έχει εγκαταλειφθεί, αλλά και για τον χώρο που βρίσκεται η πισίνα του ξενοδοχείου Αμφιτρύων, που είναι επίσης εγκαταλειμμένος.Από τον δήμο έχει ακόμα ζητηθεί η παραχώρηση του κτηρίου της Αρβανιτιάς για να το αξιοποιήσει.
anagnostispe.blogspot.com/2013/01/blog-post_8159.html#ixzz2bvx6Smpw   
Και να ποιο ήταν τότε και το ρεπορτάζ των "Αργολικών Ειδήσεων" για τον ερχομό στην πόλη μας του Νότη.
" Επίσκεψη εξπρές στο Ναύπλιο πραγματοποίησε ο υφυπουργός Ανάπτυξης Νότης Μηταράκης συνοδευόμενος από τον Περιφερειάρχη Πελοποννήσου Πέτρο Τατούλη και τον διευθύνοντα σύμβουλο της Εταιρείας Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ) Γρηγόρη Δούνη. Κατά την επίσκεψη στο Ναύπλιο, είχαν συνάντηση εργασίας με τον δήμαρχο Ναυπλιέων Δ.Κωστούρο για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας που βρίσκετε (sic) στο Ναύπλιο.Μετά την μικρή σύσκεψη στο ξενοδοχείο Αμφιτρύων επισκεφθήκαν (sic) την περιοχή της Ακροναυπλίας και της Αρβανιτιάς για να δουν από κοντά την προς αξιοποίηση περιουσία του ελληνικού δημοσίου.Ο υφυπουργός και ο περιφερειάρχης δεν θέλησαν να ανακοινώσουν κάτι αν πρώτα δεν ολοκληρωθούν οι σχεδιασμοί του υπουργείου για την αξιοποίηση των ελληνικών ακινήτων Ενώ ο δήμαρχος Ναυπλιέων δήλωσε πως, μετά από την προσωπική παρέμβαση του ίδιου του πρωθυπουργού μέσα σε τρεις μέρες ο υφυπουργός βρίσκετε (sic) στο Ναύπλιο για να μελετήσει προτάσεις για την αξιοποίηση των ακινήτων που θα φέρουν ανάπτυξη αλλά και θέσεις εργασίας.
Η συνάντηση με τον πολύ κακό, κατά Παπαχελά, υφυπουργό έγινε τα Χριστούγεννα του 2012. Φωτογραφία μπροστά από το αίσχος του παλιού Ξενία. Κάτι δείχνει ο Δήμαρχος στον Υφυπουργό από ψηλά... Ατενίζοντας την πόλη.... Συζητήσανε για τη δημόσια περιουσία. Ποτέ δεν μάθαμε τι ακριβώς είπαν. Δεν μάθαμε τι είπε συγκεκριμένα ο Δήμαρχος της πόλης μας. Δεν μάθαμε τι πρότεινε Δεν μάθαμε τι ζήτησε για την "αξιοποίηση" της δημόσιας περιουσίας. Δεν μάθαμε εάν έβαλε κόκκινες γραμμές. Το Δημοτικό Συμβούλιο Ναυπλίου, δεν έχει συζητήσει ένα συνολικό σχέδιο για τα θέματα αυτά; Με ποιο δικαίωμα ο Δήμαρχος, που είναι εκτελεστικό όργανο, συζήτησε χωρίς απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου; Τι θα γίνει επιτέλους με το αίσχος του παλιού Ξενία; Τι θα γίνει με το κουφάρι του μπετονένιου κτηρίου στην Αρβανιτιά; Έχει ο Δήμος μας κάποια άποψη για τη χρήση του; Τι θα γίνει με το εγκαταλελειμμένο στην τύχη του Μπούρτζι. Τι θα γίνει με τα κτήρια του Ναυτικού Ομίλου και με τις Μπανιέρες; Τι θα γίνει με το ρημαδιό της πισίνας του Αμφιτρύωνα; Τι θα γίνει με το τελωνείο; Τι θα γίνει με το Ενετικό κτήριο στην Πλατεία Αγίου Γεωργίου; Τι θα γίνει με τις Φυλακές Λεονάρδου, ένα εκπληκτικό κτήριο που παραμένει μη προσβάσιμο στο κοινό; Τι θα γίνει με το Κτήριο Βίγκα, που παραμένει με σκαλωσιές χρόνια τώρα; Τι θα γίνει με την Καραθώνα; Τι θα γίνει με την τεράστια περιουσία Τσιπόκα, που έχει περιέλθει στο Δημόσιο; Τι θα γίνει με το κτήριο πίσω από τις Φυλακές Λεονάρδου που ανήκει στο Δημόσιο και το έχουμε αφήσει και καταρρέει; Τι θα γίνει με το κτήριο στο Μεγάλο Δρόμο που στέγαζε την Εφορία και το Δημόσιο Ταμείο; Τι θα γίνει με τη μεγάλη έκταση στο Δρέπανο που ανήκει στο Δήμο και έχει μείνει οικόπεδο; Και τελικά το μεγάλο ερώτημα: Μόνον εγώ τα λέω; Κανείς άλλος; Που είσαι ρε Χρήστο; Αν κάνεις πλαδαρή αντιπολίτευση, πλαδαρός θάσαι και σαν Δήμαρχος (μάλλον έχεις και τις περισσότερες πιθανότητες να εκλεγείς) αύριο. Και εσείς του ΣΥΡΙΖΑ που αντιδράτε σε κάθε πιθανότητα αξιοποίησης δημόσιας περιουσίας, προς τι σιωπάτε για όλη αυτή την εγκατάλειψη των δημοσίων κτηρίων και χώρων; Δεν αντιλαμβάνεστε ότι η κατάσταση αυτή αποτελεί βούτυρο στο ψωμί όσων θέλουν άκριτες ιδιωτικοποιήσεις; Και τελικά τι στο διάολο ισχυρίζεστε εσείς ότι είστε "άλλη πρόταση"; Άντε και μου άναψαν τώρα τα λαμπάκια με τον τρόπο λειτουργίας του ιστολογίου. Άντε επιτέλους κατεβάστε το ή τουλάχιστον πείτε ότι διακόπτεται προσωρινά η λειτουργία του, έτσι για να μην εκτιθέμεθα όλοι συνολικά. Με εννοείτε; Τόσες πολιτιστικές εκδηλώσεις έγιναν ρε. Μία μόνον διαλέξατε; .......... (έβαλα μερικά κοσμητικά και τα διέγραψα) |
Παρασκευή 16 Αυγούστου 2013
Αστική συγκοινωνία και έλεγχος της εισιτηριοδιαφυγής στ΄Ανάπλι
Πολιτική εκμετάλλευση του τραγικού θανάτου ενός νέου
Σκύλευση νεκρού
Λαϊκισμός
Ανθρωποφαγία
Θα παρασυρθώ λοιπόν κι εγώ, μετά το γεγονός και θα μιλήσω για τα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Το Ναύπλιον πλέον είναι ένας Δήμος με μεγάλη έκταση.
Διαθέτει πανεπιστημιακή μονάδα με εκατοντάδες πλέον φοιτητές, που πολλοί από αυτούς ζουν μακρυά από το Ναύπλιο βρίσκοντας φτηνά σπίτια στην περιφέρεια της πόλης.
Ανεργία υπάρχει.
Φτωχοί και άνεργοι πηγαίνουν ποδαράτοι πολλές φορές στον προορισμό τους διανύοντας αρκετά χιλιόμετρα, μέσα σε καύσωνα, βροχή και παγωνιά
Συνταξιούχοι κλείνονται σπίτι τους τις περισσότερες μέρες, διότι είναι ακριβή η μετακίνηση γι΄αυτούς.
Οικογενειάρχες που μένουν εκτός Ναυπλίου βρίσκονται στο τιμόνι αρκετές ώρες, μεταφέροντας τα παιδιά τους πότε στο σχολείο, πότε στο φροντιστήριο, πότε στο γυμναστήριο, πότε για την έξοδό τους στην παλιά πόλη. Η βενζίνα που καταναλώνουν τους έχει γίνει πραγματικός βραχνάς.
Ο θάνατος του νέου λένε ότι είναι "δολοφονία".
Όποιος υποστηρίζει τον έλεγχο της εισιτηριοδιαφυγής είναι εγκληματίας και υφίσταται κατασπάραξη.
Και όμως και το Ναύπλιο, όπως και άλλες πόλεις, χρειάζεται αστική συγκοινωνία για να ωφεληθούν αυτοί που έχουν ανάγκη.
Οι φοιτητές, οι νέοι, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι, οι μικροαστοί και μεσοαστοί οικογενειάρχες.
Δεν άκουσα κάποιον από τους υποστηρίζοντες την άποψη ότι το γεγονός ήταν "δολοφονία" να υποστηρίζουν και τη δημιουργία αστικής συγκοινωνίας και στο Ναύπλιο.
Ναι. Να δώσουμε και μειωμένα εισιτήρια στους μαθητές, φοιτητές και τους συνταξιούχους. Ναι. Να χορηγήσουμε τη δυνατότητα κάποιων δωρεάν διαδρομών και στους άνεργους. Ναι. Να ισχύσει και ένα φτηνό εισιτήριο πολλαπλών διαδρομών. Ναι. Να σκεφτούμε και ένα οικονομικό τουριστικό ημερήσιο ή τριήμερο εισιτήριο πολλαπλών διαδρομών.
Όμως θα πρέπει να γνωρίζουμε το εξής: Ο κρατικός προϋπολογισμός δεν θα ενισχύσει οικονομικά μία εταιρία που θα παρείχε αστικές μεταφορές στο Ναύπλιο. Δεν πρόκειται να γίνει αυτό, αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές. Επομένως η εταιρία αυτή πρέπει να είναι βιώσιμη. Και επειδή δεν πρόκειται χρήστες της να είναι οι πολύ πλούσιοι, δεν πρέπει να επιβαρύνουμε με ακριβό εισιτήριο τους απλούς εργαζόμενους, ούτε τους επισκέπτες της πόλης.
Επομένως η τιμολόγηση του εισιτηρίου πρέπει να είναι ισορροπημένη. Και για να λειτουργήσει αστική συγκοινωνία στο Ναύπλιο χάριν των πολλών και αδυνάτων, θα πρέπει να υπάρχει αυστηρός έλεγχος αποφυγής της εισιτηριοδιαφυγής. Δεν μπορούμε να λαϊκίζουμε αισχρά και να υποστηρίζουμε ότι όλοι οι αδύναμοι πρέπει να μετακινούνται δωρεάν και να μην υπάρχει έλεγχος. Διότι σ΄αυτή την περίπτωση δεν θα υπάρχει αστική συγκοινωνία και η εταιρία θα καταρρεύσει και ο φτωχός θα χάσει το προνόμιο της δυνατότητας της φτηνής μετακίνησης. Και έτσι θα γυρνούσαμε εκ νέου στο πολύ χειρότερο σημερινό καθεστώς και πάλι οι φοιτητές, οι άνεργοι, οι μαθητές, οι συνταξιούχοι θα το πηγαίνανε στα πόδια και οι μικροαστοί οικογενειάρχες θα πλήρωναν ένα κάρο λεφτά για βενζίνα για να μετακινούν τα παιδιά τους.
Αγαπητοί μου..... ευρώδενδρα δεν υπάρχουν, όσο και να το πιστεύουν αυτό οι κάθε μορφής λαϊκιστές. Ο κρατικός προϋπολογισμός στέρεψε μιας και δια παντός. Η λογική του "τι κάνει το Κράτος", "το Κράτος να πληρώσει" απλώς δεν υπάρχει πλέον στο τραπέζι. Χάθηκε μιας και δια παντός, όπως και η δυνατότητα να ξαναγυρίσουμε στα πρότερα της δανειακής ευδαιμονίας. Πάει. Κανείς δεν μας δανείζει. Εκτός και αν κάποιος πιστεύει στη Δραγασάκεια γελοιότητα των "ομολόγων ειδικού σκοπού", που θα είναι χρήσιμα μόνον για αντικατάσταση του πιθανώς εν ανεπαρκεία υπάρχοντος στο μέλλον κωλοχάρτου.
Βέβαια τώρα τι σας λέω;
Από τη μία μεριά υπάρχουν οι ήδη διοικούντες το Δήμο, που δεν ενδιαφέρονται να δημιουργηθεί αστική συγκοινωνία και από την άλλη έχουμε αυτούς που απλώς απλώς θέλουν να εκμεταλλευθούν τη "δολοφονία" και τρώνε ανθρώπους, που έχουν αντίθετη με αυτούς άποψη, ακόμα και ανθρώπους που λένε ότι δεν πρέπει να καταβροχθίζουμε ανθρώπους. (άμοιρε Τατσόπουλε, τι θέλεις εκεί μέσα;)
Σκύλευση νεκρού
Λαϊκισμός
Ανθρωποφαγία
Θα παρασυρθώ λοιπόν κι εγώ, μετά το γεγονός και θα μιλήσω για τα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Το Ναύπλιον πλέον είναι ένας Δήμος με μεγάλη έκταση.
Διαθέτει πανεπιστημιακή μονάδα με εκατοντάδες πλέον φοιτητές, που πολλοί από αυτούς ζουν μακρυά από το Ναύπλιο βρίσκοντας φτηνά σπίτια στην περιφέρεια της πόλης.
Ανεργία υπάρχει.
Φτωχοί και άνεργοι πηγαίνουν ποδαράτοι πολλές φορές στον προορισμό τους διανύοντας αρκετά χιλιόμετρα, μέσα σε καύσωνα, βροχή και παγωνιά
Συνταξιούχοι κλείνονται σπίτι τους τις περισσότερες μέρες, διότι είναι ακριβή η μετακίνηση γι΄αυτούς.
Οικογενειάρχες που μένουν εκτός Ναυπλίου βρίσκονται στο τιμόνι αρκετές ώρες, μεταφέροντας τα παιδιά τους πότε στο σχολείο, πότε στο φροντιστήριο, πότε στο γυμναστήριο, πότε για την έξοδό τους στην παλιά πόλη. Η βενζίνα που καταναλώνουν τους έχει γίνει πραγματικός βραχνάς.
Ο θάνατος του νέου λένε ότι είναι "δολοφονία".
Όποιος υποστηρίζει τον έλεγχο της εισιτηριοδιαφυγής είναι εγκληματίας και υφίσταται κατασπάραξη.
Και όμως και το Ναύπλιο, όπως και άλλες πόλεις, χρειάζεται αστική συγκοινωνία για να ωφεληθούν αυτοί που έχουν ανάγκη.
Οι φοιτητές, οι νέοι, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι, οι μικροαστοί και μεσοαστοί οικογενειάρχες.
Δεν άκουσα κάποιον από τους υποστηρίζοντες την άποψη ότι το γεγονός ήταν "δολοφονία" να υποστηρίζουν και τη δημιουργία αστικής συγκοινωνίας και στο Ναύπλιο.
Ναι. Να δώσουμε και μειωμένα εισιτήρια στους μαθητές, φοιτητές και τους συνταξιούχους. Ναι. Να χορηγήσουμε τη δυνατότητα κάποιων δωρεάν διαδρομών και στους άνεργους. Ναι. Να ισχύσει και ένα φτηνό εισιτήριο πολλαπλών διαδρομών. Ναι. Να σκεφτούμε και ένα οικονομικό τουριστικό ημερήσιο ή τριήμερο εισιτήριο πολλαπλών διαδρομών.
Όμως θα πρέπει να γνωρίζουμε το εξής: Ο κρατικός προϋπολογισμός δεν θα ενισχύσει οικονομικά μία εταιρία που θα παρείχε αστικές μεταφορές στο Ναύπλιο. Δεν πρόκειται να γίνει αυτό, αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές. Επομένως η εταιρία αυτή πρέπει να είναι βιώσιμη. Και επειδή δεν πρόκειται χρήστες της να είναι οι πολύ πλούσιοι, δεν πρέπει να επιβαρύνουμε με ακριβό εισιτήριο τους απλούς εργαζόμενους, ούτε τους επισκέπτες της πόλης.
Επομένως η τιμολόγηση του εισιτηρίου πρέπει να είναι ισορροπημένη. Και για να λειτουργήσει αστική συγκοινωνία στο Ναύπλιο χάριν των πολλών και αδυνάτων, θα πρέπει να υπάρχει αυστηρός έλεγχος αποφυγής της εισιτηριοδιαφυγής. Δεν μπορούμε να λαϊκίζουμε αισχρά και να υποστηρίζουμε ότι όλοι οι αδύναμοι πρέπει να μετακινούνται δωρεάν και να μην υπάρχει έλεγχος. Διότι σ΄αυτή την περίπτωση δεν θα υπάρχει αστική συγκοινωνία και η εταιρία θα καταρρεύσει και ο φτωχός θα χάσει το προνόμιο της δυνατότητας της φτηνής μετακίνησης. Και έτσι θα γυρνούσαμε εκ νέου στο πολύ χειρότερο σημερινό καθεστώς και πάλι οι φοιτητές, οι άνεργοι, οι μαθητές, οι συνταξιούχοι θα το πηγαίνανε στα πόδια και οι μικροαστοί οικογενειάρχες θα πλήρωναν ένα κάρο λεφτά για βενζίνα για να μετακινούν τα παιδιά τους.
Αγαπητοί μου..... ευρώδενδρα δεν υπάρχουν, όσο και να το πιστεύουν αυτό οι κάθε μορφής λαϊκιστές. Ο κρατικός προϋπολογισμός στέρεψε μιας και δια παντός. Η λογική του "τι κάνει το Κράτος", "το Κράτος να πληρώσει" απλώς δεν υπάρχει πλέον στο τραπέζι. Χάθηκε μιας και δια παντός, όπως και η δυνατότητα να ξαναγυρίσουμε στα πρότερα της δανειακής ευδαιμονίας. Πάει. Κανείς δεν μας δανείζει. Εκτός και αν κάποιος πιστεύει στη Δραγασάκεια γελοιότητα των "ομολόγων ειδικού σκοπού", που θα είναι χρήσιμα μόνον για αντικατάσταση του πιθανώς εν ανεπαρκεία υπάρχοντος στο μέλλον κωλοχάρτου.
Βέβαια τώρα τι σας λέω;
Από τη μία μεριά υπάρχουν οι ήδη διοικούντες το Δήμο, που δεν ενδιαφέρονται να δημιουργηθεί αστική συγκοινωνία και από την άλλη έχουμε αυτούς που απλώς απλώς θέλουν να εκμεταλλευθούν τη "δολοφονία" και τρώνε ανθρώπους, που έχουν αντίθετη με αυτούς άποψη, ακόμα και ανθρώπους που λένε ότι δεν πρέπει να καταβροχθίζουμε ανθρώπους. (άμοιρε Τατσόπουλε, τι θέλεις εκεί μέσα;)
Δευτέρα 12 Αυγούστου 2013
Ανάβαλος. Οι θέσεις της ΔΗΜΑΡ. Απίστευτα Χειβιδόπουλου. Να τι λέει και ένα ιστολόγιο του Αργους.
Ο αιρετικός έχει μιλήσει και άλλες φορές για τον τελείως εσφαλμένο σχεδιασμό για τα έργα του Αναβάλου και για το ότι οι μελέτες ήταν γραμμένες στο πόδι, προκειμένου να δημοπρατηθεί το έργο και να φανούν οι νεοδημοκράτες και πασόκοι ευχάριστοι και καλοί στους πορτοκαλοπαραγωγούς, που τα κτήματά τους διψάνε την ίδια στιγμή που τεράστιες ποσότητες νερού χάνονται στη θάλασσα.
Οι όποιες μελέτες ολοκληρώθηκαν, τα χρήματα εγκρίθηκαν, οι "αφελείς" ευρωπαίοι άρχισαν να πληρώνουν, όμως τίποτα δεν προχώρησαν όπως είχε σχεδασθεί. Όσο τα έργα προχωρούσαν, έστω και με χελωνικούς ρυθμούς, ουδείς έφερε καμία σοβαρή αντίδραση. Ο ΣΥΡΙΖΑ κάτι έλεγε για την πορεία προόδου του έργου, το ΚΚΕ για τις ιδιωτικοποιήσεις των νερών, παρά το ότι εκατομμύρια ευρώ διατίθενται με τελείως παράλογο τρόπο από τον κρατικό και ευρωπαϊκό κορβανά.
Οι φωνές που έλεγαν ότι όλο το έργο είναι στραβό ήσαν μειοψηφικές και ισχνές. Ουδείς (πλην των μειοψηφιών) ενδιαφερόταν για την ενεργειακή σπατάλη, που τελικά θα επιβάρυνε υπερβολικά την τελική τιμή διάθεσης του νερού στους αγρότες, πράγμα που θα το καθιστούσε απαγορευτικό ειδικά για πορτοκαλλιέργεια με τη σημερινή τιμή διάθεσης του προϊόντος και ουδείς (πλην των μειοψηφιών) έθιγε το τεράστιο θέμα, ότι με τον τρόπο που σχεδιαζόταν το έργο του Αναβάλου θα ήταν αδύνατη η στροφή των καλλιεργητών σε νέες δυναμικές καλλιέργειες, αφού οι αγρότες θα ήσαν αναγκασμένοι να μείνουν στην εσπεριδοειδοκαλλιέργεια, δεδομένου ότι θα είναι υποχρεωμένοι να αναμένουν επί 20ήμερο στην ουρά για να ποτίσουν. Ουδείς (πλην των μειοψηφιών) έθιγε το θέμα της αλλαγής του σχεδιασμού με την κατασκευή μεγάλων υδατοδεξαμενών σε υψηλά σημεία, ώστε να αποφύγουμε το πολλά αντλιοστάσια, την υπερκατανάλωση ρεύματος, την αύξηση του κόστους μεταφοράς του νερού και να μπορούν οι αγρότες να τοποθετήσουν στάγδην άρδευση για αλλαγή της καλλιέργειας. Πράγμα που θα μπορούσε να γίνει όπως αποδείχθηκε στα Ιρια
Ο ΣΥΡΙΖΑ ουδέν λέει επί τούτων. Ουσιαστικά αντιπολίτευεται με τον ίδιο τρόπο που ο Μανιάτης αντιπολιτευόταν επί χρόνια τον Ανδριανό και ο Ανδριανός τον Μανιάτη και που τώρα αμφότεροι δεν ξέρουν πως να χειρισθούν τις πολιτικές Τατούλη και Χειβιδόπουλου, που μας έφεραν σε πλήρες αδιέξοδο.
Οι Χρυσαυγίτες θεωρούν ότι ξαφνικά θα βρεθούν οι αγρότες με πολλά χρήματα εάν διώξουμε τους ξένους εργάτες γης. Και οι Πασοκονεοδημοκράτες συνεχίζουν αμέριμνοι.
Ιδού όμως η ανακοίνωση της ΔΗΜΑΡ Αργολίδας πριν ένα χρόνο την οποία οι αγρότες δεν μπόρεσαν, δεν ήθελαν ή αδυνατούσαν να ακούσουν:
Και τώρα πλήρες και ολοκληρωτικό αδιέξοδο.
Αποδεικνύεται πλέον ότι όλα έγιναν για τα ψηφαλάκια. Οι αγρότες, τέως πελάτες, και νυν υποψήφια θύματα των κομμάτων του εύκολου και γλυκάκουστου λόγου, διαμαρτύρονται και δικαίως διότι βλέπουν τα δέντρα τους διψασμένα.
Οι πολιτικοί της παλαιάς κοπής τρέχουν να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα.
Και ακούγονται πλέον και τρομερά και φοβερά που αποδεικνύουν την πλήρη ανικανότητα της Περιφερειακής αρχής να διαχειρισθεί τα δεδομένα.
Ακούστε τι είπε ο Αντιπεριφερειάρχης μας, όπως διάβασα σε τοπικό ειδησεογραφικό ιστολόγιο:
".... ζήτησε τη συνδρομή των παρευρισκόμενων σε ζητήματα που αφορούν αναζήτηση χώρων προς απαλλοτρίωση στις υποδεικνυόμενες από τον ανάδοχο περιοχές για κατασκευή δεξαμενών ή αντλιοστασίων."
Τι να πω; Απίστευτο!!! Έχουν γίνει οι μελέτες, έχουν ξεκινήσει τα έργα και τώρα, κατόπιν εορτής, ο Αντιπεριφερειάρχης ζητάει από τους "παρευρισκόμενους", να του υποδείξουν χώρους για να απαλλοτριωθούν προκειμένου να κατασκευασθούν δεξαμενές και αντλιοστάσια!!!!
Αντιλαμβάνεσθε την προχειρότητα; Τώρα να βρούμε τους χώρους; Να στείλουμε μετά τους μηχανικούς να τους κτηματογραφήσουν. Να γίνουν όλες οι διαδικασίες στα Δικαστήρια, για να μπορέσουμε να κατασκευάσουμε τις δεξαμενές και τα αντλιοστάσια!!!! Τι άλλο θα ακούσουν τα αυτιά μας......;
Και το χειρότερο που προβλέπω είναι ότι εξ αιτίας της απουσίας μιας μεγάλης μεταρρυθμιστικής προοδευτικής Περιφερειακής πελοποννησιακής παράταξης, που θα βάλει ζητήματα και δεν θα λαϊκίζει, θα έχουμε τον Τατούλη εκ νέου θριαμβευτή.
Αλλά έχω και ένα άλλο ωραίο να σας πω.
Διάβασα τώρα σε ιστολόγιο του Αργους που υποστηρίζει Καμπόσο, μια σημερινή ανάρτηση για τον Ανάβαλο.
Αφού έγραψε τα τοπικιστικά του, ότι ο Ανάβαλος ανήκει στο Αργος (φοβερό) και καλεί με θριαμβευτικό λόγο τον Καμπόσο να πάρει την υπόθεση πάνω του λέει και μια αλήθεια που δεν ακουγόταν πριν:
"..... Προσοχή!!!Το να έρθει το νερό στα χωράφια μας είναι το ένα ζητούμενο, πόσο θα κοστίζει το ρεύμα για να ποτίζουμε το σκεφτήκατε ? όταν το νερό για να φτάσει εκεί που το χρειαζόμαστε, αλλά περισσότερο στο βόρειο μέρος του δήμου μας πολύ πιο πάνω από τα Φίχτια χρειάζονται μεγάλες αντλίες που δουλεύουν με ρεύμα και η τιμή του ρεύματος είναι στα ύψη σήμερα, άρα για να πάνε έως εκεί το νερό η ΔΕΗ θα μας πάρει τα χωράφια αλλά και τα σπίτια....."
Οι όποιες μελέτες ολοκληρώθηκαν, τα χρήματα εγκρίθηκαν, οι "αφελείς" ευρωπαίοι άρχισαν να πληρώνουν, όμως τίποτα δεν προχώρησαν όπως είχε σχεδασθεί. Όσο τα έργα προχωρούσαν, έστω και με χελωνικούς ρυθμούς, ουδείς έφερε καμία σοβαρή αντίδραση. Ο ΣΥΡΙΖΑ κάτι έλεγε για την πορεία προόδου του έργου, το ΚΚΕ για τις ιδιωτικοποιήσεις των νερών, παρά το ότι εκατομμύρια ευρώ διατίθενται με τελείως παράλογο τρόπο από τον κρατικό και ευρωπαϊκό κορβανά.
Οι φωνές που έλεγαν ότι όλο το έργο είναι στραβό ήσαν μειοψηφικές και ισχνές. Ουδείς (πλην των μειοψηφιών) ενδιαφερόταν για την ενεργειακή σπατάλη, που τελικά θα επιβάρυνε υπερβολικά την τελική τιμή διάθεσης του νερού στους αγρότες, πράγμα που θα το καθιστούσε απαγορευτικό ειδικά για πορτοκαλλιέργεια με τη σημερινή τιμή διάθεσης του προϊόντος και ουδείς (πλην των μειοψηφιών) έθιγε το τεράστιο θέμα, ότι με τον τρόπο που σχεδιαζόταν το έργο του Αναβάλου θα ήταν αδύνατη η στροφή των καλλιεργητών σε νέες δυναμικές καλλιέργειες, αφού οι αγρότες θα ήσαν αναγκασμένοι να μείνουν στην εσπεριδοειδοκαλλιέργεια, δεδομένου ότι θα είναι υποχρεωμένοι να αναμένουν επί 20ήμερο στην ουρά για να ποτίσουν. Ουδείς (πλην των μειοψηφιών) έθιγε το θέμα της αλλαγής του σχεδιασμού με την κατασκευή μεγάλων υδατοδεξαμενών σε υψηλά σημεία, ώστε να αποφύγουμε το πολλά αντλιοστάσια, την υπερκατανάλωση ρεύματος, την αύξηση του κόστους μεταφοράς του νερού και να μπορούν οι αγρότες να τοποθετήσουν στάγδην άρδευση για αλλαγή της καλλιέργειας. Πράγμα που θα μπορούσε να γίνει όπως αποδείχθηκε στα Ιρια
Ο ΣΥΡΙΖΑ ουδέν λέει επί τούτων. Ουσιαστικά αντιπολίτευεται με τον ίδιο τρόπο που ο Μανιάτης αντιπολιτευόταν επί χρόνια τον Ανδριανό και ο Ανδριανός τον Μανιάτη και που τώρα αμφότεροι δεν ξέρουν πως να χειρισθούν τις πολιτικές Τατούλη και Χειβιδόπουλου, που μας έφεραν σε πλήρες αδιέξοδο.
Οι Χρυσαυγίτες θεωρούν ότι ξαφνικά θα βρεθούν οι αγρότες με πολλά χρήματα εάν διώξουμε τους ξένους εργάτες γης. Και οι Πασοκονεοδημοκράτες συνεχίζουν αμέριμνοι.
Ιδού όμως η ανακοίνωση της ΔΗΜΑΡ Αργολίδας πριν ένα χρόνο την οποία οι αγρότες δεν μπόρεσαν, δεν ήθελαν ή αδυνατούσαν να ακούσουν:
"Προτάσεις για τη διαχείριση των υδάτινων πόρων της ΔΗΜΑΡ Αργολίδας
Να δημιουργηθεί ενιαίος φορέας διαχείρισης υδάτινων πόρων για πόσιμο νερό και νερό για άρδευση, έτσι ώστε να σταματήσει άμεσα η αναρχία στη λήψη υδάτων από τον Ανάβαλο, τη Λέρνα, το κεφαλάρι και τις άλλες πηγές του νομού.
Ταυτόχρονα με το έργο της επέκτασης του Ανάβαλου πρέπει να σχεδιασθεί συνολικά η διαχείριση των υδάτινων πόρων.
Το κόστος για το πότισμα για τους αγρότες, έτσι όπως σχεδιάσθηκε τις προηγούμενες δεκαετίες το έργο του Αναβάλου, σχεδιασμός που επαναλαμβάνεται σήμερα είναι υπέρογκο. Το μικρότερο κόστος για τους αγρότες μπορεί να επιτευχθεί με τη διαφορετική προσέγγιση στο σχεδιασμό της άρδευσης μέσα από την επέκταση του Ανάβαλου και την εκμετάλλευση των επιφανειακών νερών. Πρέπει να κατασκευασθούν κεντρικές δεξαμενές με δυνατότητας παροχής νερού μέσα από φυσική ροή, ώστε ο αγρότης να ποτίζει όποια στιγμή επιθυμεί, με ταυτόχρονη αλλαγή του τρόπου άρδευσης, (σταγονίδια, εδαφοκάλυψη για ελάττωση της απώλειας νερού κ.λπ ). Όχι στο «χύμα» πότισμα. Όχι να περιμένουν οι αγρότες στην ουρά επί 20 μέρες για να ποτίσουν.
Να συνεχισθεί και να ενταθεί ο εμπλουτισμός του υδροφόρου ορίζοντα
Να σχεδιασθούν μικρά φράγματα στα ρέματα για καλύτερο εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα.
Να δοθεί νερό για ύδρευση και άρδευση στην Ερμιονίδα με σωστό προγραμματισμό. Να δοθεί προτεραιότητα στο φράγμα της Τζερτζελιάς.
Κοστολόγηση των προτάσεων: Δεκάδες εκατομμύρια σήμερα διατίθενται από Ευρωπαϊκά προγράμματα για το θέμα των νερών στην Αργολίδα. Θεωρούμε επομένως ότι δεν τίθεται θέμα χρηματοδότησης των έργων σωστής διαχείρισης των νερών της Αργολίδας, αλλά ότι δεν έχει γίνει ο σωστός προγραμματισμός και σωστή ιεράρχηση των έργων. Ενώ υπάρχει άφθονο πόσιμο νερό στην πηγή της Λέρνας, υπάρχουν ακόμα μεγάλες περιοχές της Αργολίδας που υδρεύονται από γεωτρήσεις με νερό δηλητήριο. Αντί να αντιγράψουμε το παράδειγμα των Ιρίων, όπου εκεί φθάνει το νερό με φυσική ροή στους αγρότες που ποτίζουν με μικρό κόστος, όποτε επιθυμούν, επιλέξαμε τη μεταφορά του νερού με αλόγιστη χρήση ηλεκτρικής ενέργειας (βλπ επέκταση προς Κουτσοπόδι), πράγμα που θα καταστήσει το κόστος της παροχής νερού άρδευσης για τον αγρότη απαγορευτικό."
Και τώρα πλήρες και ολοκληρωτικό αδιέξοδο.
Αποδεικνύεται πλέον ότι όλα έγιναν για τα ψηφαλάκια. Οι αγρότες, τέως πελάτες, και νυν υποψήφια θύματα των κομμάτων του εύκολου και γλυκάκουστου λόγου, διαμαρτύρονται και δικαίως διότι βλέπουν τα δέντρα τους διψασμένα.
Οι πολιτικοί της παλαιάς κοπής τρέχουν να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα.
Και ακούγονται πλέον και τρομερά και φοβερά που αποδεικνύουν την πλήρη ανικανότητα της Περιφερειακής αρχής να διαχειρισθεί τα δεδομένα.
Ακούστε τι είπε ο Αντιπεριφερειάρχης μας, όπως διάβασα σε τοπικό ειδησεογραφικό ιστολόγιο:
".... ζήτησε τη συνδρομή των παρευρισκόμενων σε ζητήματα που αφορούν αναζήτηση χώρων προς απαλλοτρίωση στις υποδεικνυόμενες από τον ανάδοχο περιοχές για κατασκευή δεξαμενών ή αντλιοστασίων."
Τι να πω; Απίστευτο!!! Έχουν γίνει οι μελέτες, έχουν ξεκινήσει τα έργα και τώρα, κατόπιν εορτής, ο Αντιπεριφερειάρχης ζητάει από τους "παρευρισκόμενους", να του υποδείξουν χώρους για να απαλλοτριωθούν προκειμένου να κατασκευασθούν δεξαμενές και αντλιοστάσια!!!!
Αντιλαμβάνεσθε την προχειρότητα; Τώρα να βρούμε τους χώρους; Να στείλουμε μετά τους μηχανικούς να τους κτηματογραφήσουν. Να γίνουν όλες οι διαδικασίες στα Δικαστήρια, για να μπορέσουμε να κατασκευάσουμε τις δεξαμενές και τα αντλιοστάσια!!!! Τι άλλο θα ακούσουν τα αυτιά μας......;
Και το χειρότερο που προβλέπω είναι ότι εξ αιτίας της απουσίας μιας μεγάλης μεταρρυθμιστικής προοδευτικής Περιφερειακής πελοποννησιακής παράταξης, που θα βάλει ζητήματα και δεν θα λαϊκίζει, θα έχουμε τον Τατούλη εκ νέου θριαμβευτή.
Αλλά έχω και ένα άλλο ωραίο να σας πω.
Διάβασα τώρα σε ιστολόγιο του Αργους που υποστηρίζει Καμπόσο, μια σημερινή ανάρτηση για τον Ανάβαλο.
Αφού έγραψε τα τοπικιστικά του, ότι ο Ανάβαλος ανήκει στο Αργος (φοβερό) και καλεί με θριαμβευτικό λόγο τον Καμπόσο να πάρει την υπόθεση πάνω του λέει και μια αλήθεια που δεν ακουγόταν πριν:
"..... Προσοχή!!!Το να έρθει το νερό στα χωράφια μας είναι το ένα ζητούμενο, πόσο θα κοστίζει το ρεύμα για να ποτίζουμε το σκεφτήκατε ? όταν το νερό για να φτάσει εκεί που το χρειαζόμαστε, αλλά περισσότερο στο βόρειο μέρος του δήμου μας πολύ πιο πάνω από τα Φίχτια χρειάζονται μεγάλες αντλίες που δουλεύουν με ρεύμα και η τιμή του ρεύματος είναι στα ύψη σήμερα, άρα για να πάνε έως εκεί το νερό η ΔΕΗ θα μας πάρει τα χωράφια αλλά και τα σπίτια....."
Πέμπτη 8 Αυγούστου 2013
Απορία ψάλτου βήξ; ή όχι;
Στην τελευταία ανάρτησή μου για τα σκουπίδια της Πελοποννήσου και για τα ερωτήματα που έθεσα για τις ανακοινώσεις της Περιφέρειας Πελοποννήσου, είχα ένα υστερόγραφο.
Έλεγα το εξής: "ΥΓ1. Μόλις τώρα είδα ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ Αργολίδας για το θέμα. Μία μόνο λέξη. Λαϊκισμός. (και αν θέλετε το αναλύω)"
Από τότε διάβασα και την ερώτηση που υπέβαλαν οι τρεις Πελοποννήσιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με το θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων και την ανακήρυξη από την Περιφέρεια προσωρινού μειοδότη. Η ερώτηση αυτή ήταν, σε σχέση με την προηγούμενη ανακοίνωση, πολύ πιο τεκμηριωμένη, δομημένη σωστά, έθετε καίρια ερωτήματα και προφανώς ήταν γραμμένη, όχι από βουλευτή αλλά από καλό γνώστη των διαδικασιών, μάλλον συνεργάτη κάποιου βουλευτή.
Όμως εγώ επιμένω στα περί λαϊκισμού.
Και επειδή κατηγορήθηκα ότι κατηγορώ αδίκως, θα σας αναλύσω τα δεδομένα και όποιος έχει να μου πει το οτιδήποτε εδώ είμαι να τα ακούσω.
Τι ωραία και καλά, τι όμορφα και απλά!!!! Οι κακοί Δήμαρχοι που μολύνουν το περιβάλλον με τους σκουπιδότοπους. Ο κακός περιφερειάρχης που παραχωρεί τη διαχείριση των σκουπιδιών σε μεγαλοεπιχειρηματία με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται ο πολίτης και να τα τσεπώνει ο μεγάλος και ο ισχυρός. Και την ίδια ώρα εμείς διαθέτουμε την πρόταση που θα δώσει οριστική λύση σε όλα αυτά, χωρίς να ενοχληθεί και να επιβαρυνθεί ο "πελάτης" μας.
Απλό και βολικό: "υπάρχει η λύση" να οδηγηθούμε σε έναν κόσμο όπου δίπλα μας θα πετούν αγγέλοι, θα ζούμε στην απόλυτη ευτυχία και τα βραδάκια θα μπορούμε να κάνουμε και μια σύντομη επίσκεψη στον από κάτω κόσμο, εκεί που οικοδεσπότες είναι με ουρές και με μεγάλα αυτιά και όπου τα βράδια είναι λίγο πιο συναρπαστικά από την ηρεμία του Παραδείσου Το μαγικό ραβδί που θα λύσει όλα τα προβλήματα το έχουν κάποιοι. Ο πολίτης δεν χρειάζεται να πληρώσει. Οι σκουπιδότοποι θα κλείσουν, ουδείς απολύτως θα ενοχληθεί. Αρκεί να προχωρήσουμε στην ανακύκλωση και στην κομποστοποίηση και "παφ δε μάτζικ ντράγκον" θα εξαφανιστούν οι χωματερές.
Και όμως: Δυστυχώς τον πρώτο καιρό που θα ξεκινήσει ένα πρόγραμμα ανακύκλωσης στην πηγή-κομποστοποίησης, το ποσοστό ανακύκλωσης θα είναι επιτυχία να ξεπεράσει το 25 με 30%. Μετά απαιτείται συνεχής προσπάθεια για την ευαισθητοποίηση του πολίτη, αλλά και ποινές για όποιον δεν ανακυκλώνει για να αυξηθούν τα ποσοστά ανακύκλωσης. ΔΥΣΤΥΧΩΣ έτσι είναι. Οπότε είναι αναγκαίο, εάν θέλουμε να προχωρήσει η ανακύκλωση στην πηγή, να έχουμε το θάρρος να πούμε και τι θα γίνουν τα οικιακά απόβλητα που δεν θα ανακυκλωθούν. Να μιλήσουμε για ΧΥΤΥ ή για άλλο τρόπο διάθεση των μη ανακυκλωθέντων αποβλήτων, μετά από εγκεκριμένες και σωστές μελέτες. Και στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να είμαστε αντίθετοι και να μην υποστηρίζουμε κάθε τοπικιστική διαμαρτυρία. Τολμάμε ή όχι; Αλλιώς μπούρδες προοδευτικοί είμαστε και γλυκανάλατοι φίλοι του περιβάλλοντος.
Και οι ανακοινώσεις του ΣΥΡΙΖΑ είναι λαϊκίστικες διότι ομιλούσαν για τα εύκολα, και "λησμονούν" τα δύσκολα. Και το πράττουν αυτό διότι πριν από ελάχιστο καιρό, υποστήριξαν με πάθος και συνεχίζουν να υποστηρίζουν, ως μια μεγαλειώδη αντίσταση του λαού, την αντιδραστική τοπικιστική εξέγερση της Κερατέας. Έτσι για να μην προχωρήσουν τα προγράμματα ανακύκλωσης στην πηγή, έτσι για να δέχονται τα σκουπίδια της Αττικής, μόνον οι ταπεινοί και καταφρονεμένοι των δυτικών συνοικιών πολίτες.
Ρε τα έχετε τελικά εσείς και τα έχουμε άραγε και εμείς τα ούμπαλα να μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθειας και της κοινής λογικής; Να υποστηρίξουμε τις μεγάλες περιβαλλοντικές μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται;
Το μέλλον θα δείξει, όμως το παρόν είναι μουντό και σκοτεινό. Και οι ανακοινώσεις του ΣΥΡΙΖΑ δεν δίνουν οριστικές λύσεις, προσθέτοντας πόντους σ΄αυτά που υιοθετεί ο Τατούλης.
Περιμένω κάποιον να μου απαντήσει. Είναι ολοκληρωμένη λύση αυτή που περιγράφει και εξαγγέλλει ο ΣΥΡΙΖΑ ή χαϊδεύει αυτιά; Για να ακούσω... Μάλλον βηχαλάκι θα εισπράξω... Απορία ψάλτου βήξ......
ΥΓ Με την ευκαιρία: Ιδού η ανακοίνωση της Δημοκρατικής Αριστεράς Πελοποννήσου για τα σκουπίδια
Έλεγα το εξής: "ΥΓ1. Μόλις τώρα είδα ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ Αργολίδας για το θέμα. Μία μόνο λέξη. Λαϊκισμός. (και αν θέλετε το αναλύω)"
Από τότε διάβασα και την ερώτηση που υπέβαλαν οι τρεις Πελοποννήσιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με το θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων και την ανακήρυξη από την Περιφέρεια προσωρινού μειοδότη. Η ερώτηση αυτή ήταν, σε σχέση με την προηγούμενη ανακοίνωση, πολύ πιο τεκμηριωμένη, δομημένη σωστά, έθετε καίρια ερωτήματα και προφανώς ήταν γραμμένη, όχι από βουλευτή αλλά από καλό γνώστη των διαδικασιών, μάλλον συνεργάτη κάποιου βουλευτή.
Όμως εγώ επιμένω στα περί λαϊκισμού.
Και επειδή κατηγορήθηκα ότι κατηγορώ αδίκως, θα σας αναλύσω τα δεδομένα και όποιος έχει να μου πει το οτιδήποτε εδώ είμαι να τα ακούσω.
Τι ωραία και καλά, τι όμορφα και απλά!!!! Οι κακοί Δήμαρχοι που μολύνουν το περιβάλλον με τους σκουπιδότοπους. Ο κακός περιφερειάρχης που παραχωρεί τη διαχείριση των σκουπιδιών σε μεγαλοεπιχειρηματία με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται ο πολίτης και να τα τσεπώνει ο μεγάλος και ο ισχυρός. Και την ίδια ώρα εμείς διαθέτουμε την πρόταση που θα δώσει οριστική λύση σε όλα αυτά, χωρίς να ενοχληθεί και να επιβαρυνθεί ο "πελάτης" μας.
Απλό και βολικό: "υπάρχει η λύση" να οδηγηθούμε σε έναν κόσμο όπου δίπλα μας θα πετούν αγγέλοι, θα ζούμε στην απόλυτη ευτυχία και τα βραδάκια θα μπορούμε να κάνουμε και μια σύντομη επίσκεψη στον από κάτω κόσμο, εκεί που οικοδεσπότες είναι με ουρές και με μεγάλα αυτιά και όπου τα βράδια είναι λίγο πιο συναρπαστικά από την ηρεμία του Παραδείσου Το μαγικό ραβδί που θα λύσει όλα τα προβλήματα το έχουν κάποιοι. Ο πολίτης δεν χρειάζεται να πληρώσει. Οι σκουπιδότοποι θα κλείσουν, ουδείς απολύτως θα ενοχληθεί. Αρκεί να προχωρήσουμε στην ανακύκλωση και στην κομποστοποίηση και "παφ δε μάτζικ ντράγκον" θα εξαφανιστούν οι χωματερές.
Και όμως: Δυστυχώς τον πρώτο καιρό που θα ξεκινήσει ένα πρόγραμμα ανακύκλωσης στην πηγή-κομποστοποίησης, το ποσοστό ανακύκλωσης θα είναι επιτυχία να ξεπεράσει το 25 με 30%. Μετά απαιτείται συνεχής προσπάθεια για την ευαισθητοποίηση του πολίτη, αλλά και ποινές για όποιον δεν ανακυκλώνει για να αυξηθούν τα ποσοστά ανακύκλωσης. ΔΥΣΤΥΧΩΣ έτσι είναι. Οπότε είναι αναγκαίο, εάν θέλουμε να προχωρήσει η ανακύκλωση στην πηγή, να έχουμε το θάρρος να πούμε και τι θα γίνουν τα οικιακά απόβλητα που δεν θα ανακυκλωθούν. Να μιλήσουμε για ΧΥΤΥ ή για άλλο τρόπο διάθεση των μη ανακυκλωθέντων αποβλήτων, μετά από εγκεκριμένες και σωστές μελέτες. Και στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να είμαστε αντίθετοι και να μην υποστηρίζουμε κάθε τοπικιστική διαμαρτυρία. Τολμάμε ή όχι; Αλλιώς μπούρδες προοδευτικοί είμαστε και γλυκανάλατοι φίλοι του περιβάλλοντος.
Και οι ανακοινώσεις του ΣΥΡΙΖΑ είναι λαϊκίστικες διότι ομιλούσαν για τα εύκολα, και "λησμονούν" τα δύσκολα. Και το πράττουν αυτό διότι πριν από ελάχιστο καιρό, υποστήριξαν με πάθος και συνεχίζουν να υποστηρίζουν, ως μια μεγαλειώδη αντίσταση του λαού, την αντιδραστική τοπικιστική εξέγερση της Κερατέας. Έτσι για να μην προχωρήσουν τα προγράμματα ανακύκλωσης στην πηγή, έτσι για να δέχονται τα σκουπίδια της Αττικής, μόνον οι ταπεινοί και καταφρονεμένοι των δυτικών συνοικιών πολίτες.
Ρε τα έχετε τελικά εσείς και τα έχουμε άραγε και εμείς τα ούμπαλα να μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθειας και της κοινής λογικής; Να υποστηρίξουμε τις μεγάλες περιβαλλοντικές μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται;
Το μέλλον θα δείξει, όμως το παρόν είναι μουντό και σκοτεινό. Και οι ανακοινώσεις του ΣΥΡΙΖΑ δεν δίνουν οριστικές λύσεις, προσθέτοντας πόντους σ΄αυτά που υιοθετεί ο Τατούλης.
Περιμένω κάποιον να μου απαντήσει. Είναι ολοκληρωμένη λύση αυτή που περιγράφει και εξαγγέλλει ο ΣΥΡΙΖΑ ή χαϊδεύει αυτιά; Για να ακούσω... Μάλλον βηχαλάκι θα εισπράξω... Απορία ψάλτου βήξ......
ΥΓ Με την ευκαιρία: Ιδού η ανακοίνωση της Δημοκρατικής Αριστεράς Πελοποννήσου για τα σκουπίδια
Δευτέρα 5 Αυγούστου 2013
ΕΓΚΛΗΜΑ…ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ!!!
Του Σπύρου Δεληγιαννόπουλου, μέλους της Ν.Ε. ΔΗΜΑΡ Αργολίδας
Δυστυχώς δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αλλιώς παρά μόνο ως έγκλημα αυτό που βιώσαμε στην Αργολίδα τον τελευταίο καιρό. Αναφέρομαι στις φλεγόμενες παράνομες χωματερές σε Ναύπλιο (πάνω από την παραλία της Καραθώνας!!!) και Άργος ( περιοχή ανάμεσα σε Αργος και Νέα Κίο). Θύματα για ακόμη μια φορά η υγειονομική ασφάλεια των πολιτών, οι κάμποι μας, τα ποτάμια μας και οι θάλασσές μας. Θύματα όλοι οι κάτοικοι και οι επισκέπτες της Αργολίδας μαζί με το φυσικό της περιβάλλον και την οικονομία της.
Όπως στα περισσότερα εγκλήματα έτσι και σε αυτό υπάρχει ο φυσικός αυτουργός, αλλά και ο ηθικός αυτουργός. Για τον δράστη ή τους δράστες, για αυτόν δηλαδή που σαν στυγνός δολοφόνος θα έβαζε φωτιά με τα ίδια του τα χέρια ακούγονται και λέγονται πολλά. Προσφάτως μάλιστα από τα επίσημα χείλη του κυρίου δημάρχου Άργους-Μυκηνών, σε δήλωση του σχετικά με την διήμερη πυρκαγιά στον Χώρο Ανεξέλεγκτης Διάθεσης Αποβλήτων στο Άργος, δήλωσε ότι όλα δείχνουν εμπρησμό και μάλιστα από κάποιον Πακιστανό. Ο κύριος Καμπόσος προχώρησε και ένα βήμα παρακάτω αφήνοντας υπαινιγμούς σε σχόλια του στο διαδίκτυο ότι οι ταυτόχρονες φωτιές στις χωματερές δεν είναι τυχαίες και ίσως να συνδέονται με τον διαγωνισμό που ήταν σε εξέλιξη τις προηγούμενες μέρες από την Περιφέρεια Πελοποννήσου για την διαχείριση των απορριμμάτων.
Τα ερωτήματα που γεννιούνται για τις συνθήκες υπό τις οποίες εκδηλώθηκαν οι πυρκαγιές, ιδίως και μετά από τέτοιες δηλώσεις είναι πολλά. Τί κίνητρο μπορεί να είχε ένας Πακιστανός ή ένας οποιοσδήποτε μετανάστης να κάψει τον σκουπιδότοπο όταν οι χώροι αυτοί αποτελούν μια από τις κύριες πηγές τροφής εξαθλιωμένων ομοεθνών του και όχι μόνο; Τι συμφέροντα κρύβονται πίσω από μια τέτοια εγκληματική και αποτρόπαια πράξη, που να συνδέονται με το διαγωνισμό για την ανάδειξη του αναδόχου για το έργο της διαχείρισης των απορριμμάτων της Πελοποννήσου; Οι τρεις κρότοι που άκουσε ο φύλακας της χωματερής στα Μπομπέικα στο Άργος προήλθαν πιθανόν από κάποια υλικά (πλαστικά, γυαλί ή γκαζάκια) ή μήπως ήταν πυροδοτούμενοι εκρηκτικοί μηχανισμοί; Σαφέστατα όλα αυτά μπορεί κάποιοι να τα θεωρούν γελοία (και ανάμεσα τους και εγώ), ωστόσο επιβάλλεται να αποσαφηνιστούν.
Οι απαντήσεις που δικαιούνται να έχουν οι Αργολιδείς μπορούν να δοθούν μόνο από τις Αρχές. Και εννοώ βέβαια τις εκθέσεις της Πυροσβεστικής και της ΕΛ.ΑΣ για τα συμβάντα. Μια εισαγγελική έρευνα επίσης, εφόσον υπάρχουν καταγγελίες θα ήταν διαφωτιστική. Θεωρώ λοιπόν αυτονόητο ότι κάποια στιγμή θα δημοσιοποιηθούν τα επίσημα στοιχεία των αρμόδιων αρχών, τα οποία βέβαια θα σταματήσουν την σεναριολογία και το αστυνομικό δαιμόνιο που διακατέχει ορισμένους.
Ας αφήσουμε καλύτερα στις Αρχές το έργο της εξεύρεσης του φυσικού αυτουργού αν φυσικά υπάρχει. Εκείνοι που είναι σίγουρο ότι υπάρχουν εδώ και δεκαετίες είναι οι ηθικοί αυτουργοί. Αυτοί δηλαδή, που ενώ δεν είχαν φυσική παρουσία στον τόπο του εγκλήματος, ωστόσο με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους διαιωνίζουν αυτή τη ν άθλια κατάσταση που λέγεται παράνομες και ανεξέλεγκτες χωματερές. Είναι αυτοί που όταν δίνονταν πακτωλοί χρημάτων για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση προγραμμάτων για την διαχείριση των αστικών απορριμμάτων , εκείνοι απλά υποδείκνυαν που θα αδειάσουν οι σκουπιδιάρες. Είναι οι ίδιοι που δεν άσκησαν τον παραμικρό έλεγχο για το που ξεφορτώνονται διάφοροι ανεγκέφαλοι μπάζα, χώματα και κάθε λογής άχρηστα και επικίνδυνα υλικά. Η λίστα είναι μακροσκελής αφού περιλαμβάνει όλους τους πρώην και νυν τοπικούς άρχοντες οι οποίοι στον βωμό των μικροπολιτικών τους συμφερόντων θυσίασαν την ελπίδα για ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την ελαχιστοποίηση, την επαναχρησιμοποίηση και την τελική επεξεργασία των αστικών απορριμμάτων. Επομένως, ο ηθικός αυτουργός έχει ονοματεπώνυμο: ΑΠΟΥΣΑ ΠΟΛΙΤΕΙΑ! Με τον όρο πολιτεία δεν εννοώ μόνο την εκάστοτε κεντρική ή τοπική εξουσία. Αλλά και εμάς τους ίδιους. Εμάς που παρά το γεγονός ότι συνεχίζουμε να έχουμε ωρολογιακές βόμβες, στην κυριολεξία, μέσα στις πόλεις μας σφυρίζουμε αδιάφορα ή απλά κάνουμε «εκ του καφενείου κριτική». Όλους εμάς, που εξαιτίας των μέχρι τώρα διάφορων πρακτικών, δημιουργήθηκε στη συνείδηση μας μια απαράδεκτη «κουλτούρα» που σαν αρχή της έχει την εξής θέση: «ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΛΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΣ ΤΑ ΠΑΝΕ ΟΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ».
Από όλα τα παραπάνω γίνεται αντιληπτό περισσότερο από πότε, ότι είναι αναγκαία η άμεση εφαρμογή οικολογικά συμβατών πολιτικών διαχείρισης των σκουπιδιών μας. Αν αναλογιστούμε και τις καταδικαστικές αποφάσεις και την καταβολή τεράστιων χρηματικών προστίμων, τότε η ανάγκη αυτή γίνεται ακόμη πιο επιτακτική. Επειδή όπως προανέφερα δεν θεωρώ ωφέλιμη την στείρα κριτική χωρίς την διατύπωση έστω κάποιων προτάσεων, παρακάτω παραθέτω μια σειρά θέσεων της Δημοκρατικής Αριστεράς που κατά καιρούς έχουμε καταθέσει και αγωνιζόμαστε για την υλοποίηση τους όχι μόνο στην Αργολίδα αλλά σε όλη την χώρα:
ΚΟΜΠΟΣΤΟΠΟΙΗΣΗ: Διαχωρισμός δηλαδή των οργανικών απορριμμάτων (αποφάγια, υπολείμματα κουζίνας, κλαδιά από κλαδέματα) από τα ανακυκλώσιμα υλικά (χαρτί, γυαλί, πλαστικό, αλουμίνιο) και μετατροπής τους σε πρώτης τάξεως εδαφοβελτιωτικό. Μια μονάδα κομποστοποίησης για τον νομό Αργολίδας θα ήταν ένα σχετικά απλό και φθηνό έργο με ανταποδοτικά οφέλη για τον αγροτικό τομέα. Παράλληλα οι τρεις δήμοι του νομού θα πρέπει να προωθήσουν την οικιακή κομποστοποιηση. Η διαδικασία γίνεται σε οικιακούς κάδους χωρίς οσμές, το κόστος των οποίων είναι μικρό. Οι Δήμοι θα μπορούσαν να το ρίξουν ακόμη περισσότερο με μαζική προμήθεια και πώληση στους δημότες σε τιμή κόστους. Με τον τρόπο αυτό θα ανακτούσαμε το 45% περίπου των απορριμμάτων μας.
ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΜΕ ΔΙΑΛΟΓΗ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ: Να τοποθετηθούν επιτέλους σε διάφορα σημεία των πόλεων και των χωριών, στα σπίτια, στο γραφείο, σε όλες τις υπηρεσίες και τις επιχειρήσεις, ειδικοί κάδοι όπου οι πολίτες θα τοποθετούν τα ανακυκλώσιμα ξεχωριστά ανά είδος. Με αυτόν τον τρόπο πετυχαίνουμε την δραστική μείωση των ΣΥΜΜΕΙΚΤΩΝ απορριμμάτων ( ανακατεμένα οργανικά με ανακυκλώσιμα) δηλαδή τελείως άχρηστων υλικών. Με την ανακύκλωση θα επαναχρησιμοποιούσαμε στην ουσία κοντά στο 40% των απορριμμάτων. Το υπόλοιπο 15% που απομένει μπορεί να οδηγείται σε Χώρο Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (Χ.Υ.Τ.Υ) και όχι στους κορεσμένους Χ.Υ.Τ.Α!!!
ΜΠΑΖΑ ΤΕΛΟΣ: Ανάληψη πρωτοβουλιών από τους φορείς ώστε να υπάρξει συνεννόηση μεταξύ των εργολάβων για την υπόδειξη ενός συγκεκριμένου μέρους που θα γίνεται διαχείριση και ίσως επεξεργασία των μπαζών και όχι ξεφόρτωμα τους σε ακτές όχθες και βουνά. (Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα «μπαζώματα» στην Ερμιονίδα). Όλα τα παραπάνω βέβαια προϋποθέτουν να αφήσουν στην άκρη ορισμένοι τη λογική του ανταγωνισμού μεταξύ των δήμων και να προωθήσουν συνεργασίες με γνώμονα το κοινό συμφέρον όλων.
Κλείνοντας, πιστεύω ότι με την πρόσφατη ανακοίνωση του προσωρινού αναδόχου για την υλοποίηση του έργου «Ολοκληρωμένη Διαχείριση Απορριμμάτων Περιφέρειας Πελοποννήσου», το χάπι δεν χρυσώνεται. Οι πολίτες δεν έχουν ενημερωθεί καν για την μέθοδο-τεχνολογια που θα χρησιμοποιηθεί. Ας ευχηθούμε ότι θα αλλάξει η απαρχαιωμένη και καταστροφική περιβαλλοντική μας συνείδηση και δεν θα αφήσουμε να «θαφτούν» κάτω απ’τα σκουπίδια τα όνειρα και οι ελπίδες μας για μια καθαρή και πολιτισμένη Αργολίδα. Όλοι μαζί να δώσουμε ένα ΤΕΛΟΣ στο έγκλημα διαρκείας.
Δυστυχώς δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αλλιώς παρά μόνο ως έγκλημα αυτό που βιώσαμε στην Αργολίδα τον τελευταίο καιρό. Αναφέρομαι στις φλεγόμενες παράνομες χωματερές σε Ναύπλιο (πάνω από την παραλία της Καραθώνας!!!) και Άργος ( περιοχή ανάμεσα σε Αργος και Νέα Κίο). Θύματα για ακόμη μια φορά η υγειονομική ασφάλεια των πολιτών, οι κάμποι μας, τα ποτάμια μας και οι θάλασσές μας. Θύματα όλοι οι κάτοικοι και οι επισκέπτες της Αργολίδας μαζί με το φυσικό της περιβάλλον και την οικονομία της.
Όπως στα περισσότερα εγκλήματα έτσι και σε αυτό υπάρχει ο φυσικός αυτουργός, αλλά και ο ηθικός αυτουργός. Για τον δράστη ή τους δράστες, για αυτόν δηλαδή που σαν στυγνός δολοφόνος θα έβαζε φωτιά με τα ίδια του τα χέρια ακούγονται και λέγονται πολλά. Προσφάτως μάλιστα από τα επίσημα χείλη του κυρίου δημάρχου Άργους-Μυκηνών, σε δήλωση του σχετικά με την διήμερη πυρκαγιά στον Χώρο Ανεξέλεγκτης Διάθεσης Αποβλήτων στο Άργος, δήλωσε ότι όλα δείχνουν εμπρησμό και μάλιστα από κάποιον Πακιστανό. Ο κύριος Καμπόσος προχώρησε και ένα βήμα παρακάτω αφήνοντας υπαινιγμούς σε σχόλια του στο διαδίκτυο ότι οι ταυτόχρονες φωτιές στις χωματερές δεν είναι τυχαίες και ίσως να συνδέονται με τον διαγωνισμό που ήταν σε εξέλιξη τις προηγούμενες μέρες από την Περιφέρεια Πελοποννήσου για την διαχείριση των απορριμμάτων.
Τα ερωτήματα που γεννιούνται για τις συνθήκες υπό τις οποίες εκδηλώθηκαν οι πυρκαγιές, ιδίως και μετά από τέτοιες δηλώσεις είναι πολλά. Τί κίνητρο μπορεί να είχε ένας Πακιστανός ή ένας οποιοσδήποτε μετανάστης να κάψει τον σκουπιδότοπο όταν οι χώροι αυτοί αποτελούν μια από τις κύριες πηγές τροφής εξαθλιωμένων ομοεθνών του και όχι μόνο; Τι συμφέροντα κρύβονται πίσω από μια τέτοια εγκληματική και αποτρόπαια πράξη, που να συνδέονται με το διαγωνισμό για την ανάδειξη του αναδόχου για το έργο της διαχείρισης των απορριμμάτων της Πελοποννήσου; Οι τρεις κρότοι που άκουσε ο φύλακας της χωματερής στα Μπομπέικα στο Άργος προήλθαν πιθανόν από κάποια υλικά (πλαστικά, γυαλί ή γκαζάκια) ή μήπως ήταν πυροδοτούμενοι εκρηκτικοί μηχανισμοί; Σαφέστατα όλα αυτά μπορεί κάποιοι να τα θεωρούν γελοία (και ανάμεσα τους και εγώ), ωστόσο επιβάλλεται να αποσαφηνιστούν.
Οι απαντήσεις που δικαιούνται να έχουν οι Αργολιδείς μπορούν να δοθούν μόνο από τις Αρχές. Και εννοώ βέβαια τις εκθέσεις της Πυροσβεστικής και της ΕΛ.ΑΣ για τα συμβάντα. Μια εισαγγελική έρευνα επίσης, εφόσον υπάρχουν καταγγελίες θα ήταν διαφωτιστική. Θεωρώ λοιπόν αυτονόητο ότι κάποια στιγμή θα δημοσιοποιηθούν τα επίσημα στοιχεία των αρμόδιων αρχών, τα οποία βέβαια θα σταματήσουν την σεναριολογία και το αστυνομικό δαιμόνιο που διακατέχει ορισμένους.
Ας αφήσουμε καλύτερα στις Αρχές το έργο της εξεύρεσης του φυσικού αυτουργού αν φυσικά υπάρχει. Εκείνοι που είναι σίγουρο ότι υπάρχουν εδώ και δεκαετίες είναι οι ηθικοί αυτουργοί. Αυτοί δηλαδή, που ενώ δεν είχαν φυσική παρουσία στον τόπο του εγκλήματος, ωστόσο με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους διαιωνίζουν αυτή τη ν άθλια κατάσταση που λέγεται παράνομες και ανεξέλεγκτες χωματερές. Είναι αυτοί που όταν δίνονταν πακτωλοί χρημάτων για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση προγραμμάτων για την διαχείριση των αστικών απορριμμάτων , εκείνοι απλά υποδείκνυαν που θα αδειάσουν οι σκουπιδιάρες. Είναι οι ίδιοι που δεν άσκησαν τον παραμικρό έλεγχο για το που ξεφορτώνονται διάφοροι ανεγκέφαλοι μπάζα, χώματα και κάθε λογής άχρηστα και επικίνδυνα υλικά. Η λίστα είναι μακροσκελής αφού περιλαμβάνει όλους τους πρώην και νυν τοπικούς άρχοντες οι οποίοι στον βωμό των μικροπολιτικών τους συμφερόντων θυσίασαν την ελπίδα για ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την ελαχιστοποίηση, την επαναχρησιμοποίηση και την τελική επεξεργασία των αστικών απορριμμάτων. Επομένως, ο ηθικός αυτουργός έχει ονοματεπώνυμο: ΑΠΟΥΣΑ ΠΟΛΙΤΕΙΑ! Με τον όρο πολιτεία δεν εννοώ μόνο την εκάστοτε κεντρική ή τοπική εξουσία. Αλλά και εμάς τους ίδιους. Εμάς που παρά το γεγονός ότι συνεχίζουμε να έχουμε ωρολογιακές βόμβες, στην κυριολεξία, μέσα στις πόλεις μας σφυρίζουμε αδιάφορα ή απλά κάνουμε «εκ του καφενείου κριτική». Όλους εμάς, που εξαιτίας των μέχρι τώρα διάφορων πρακτικών, δημιουργήθηκε στη συνείδηση μας μια απαράδεκτη «κουλτούρα» που σαν αρχή της έχει την εξής θέση: «ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΛΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΣ ΤΑ ΠΑΝΕ ΟΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ».
Από όλα τα παραπάνω γίνεται αντιληπτό περισσότερο από πότε, ότι είναι αναγκαία η άμεση εφαρμογή οικολογικά συμβατών πολιτικών διαχείρισης των σκουπιδιών μας. Αν αναλογιστούμε και τις καταδικαστικές αποφάσεις και την καταβολή τεράστιων χρηματικών προστίμων, τότε η ανάγκη αυτή γίνεται ακόμη πιο επιτακτική. Επειδή όπως προανέφερα δεν θεωρώ ωφέλιμη την στείρα κριτική χωρίς την διατύπωση έστω κάποιων προτάσεων, παρακάτω παραθέτω μια σειρά θέσεων της Δημοκρατικής Αριστεράς που κατά καιρούς έχουμε καταθέσει και αγωνιζόμαστε για την υλοποίηση τους όχι μόνο στην Αργολίδα αλλά σε όλη την χώρα:
ΚΟΜΠΟΣΤΟΠΟΙΗΣΗ: Διαχωρισμός δηλαδή των οργανικών απορριμμάτων (αποφάγια, υπολείμματα κουζίνας, κλαδιά από κλαδέματα) από τα ανακυκλώσιμα υλικά (χαρτί, γυαλί, πλαστικό, αλουμίνιο) και μετατροπής τους σε πρώτης τάξεως εδαφοβελτιωτικό. Μια μονάδα κομποστοποίησης για τον νομό Αργολίδας θα ήταν ένα σχετικά απλό και φθηνό έργο με ανταποδοτικά οφέλη για τον αγροτικό τομέα. Παράλληλα οι τρεις δήμοι του νομού θα πρέπει να προωθήσουν την οικιακή κομποστοποιηση. Η διαδικασία γίνεται σε οικιακούς κάδους χωρίς οσμές, το κόστος των οποίων είναι μικρό. Οι Δήμοι θα μπορούσαν να το ρίξουν ακόμη περισσότερο με μαζική προμήθεια και πώληση στους δημότες σε τιμή κόστους. Με τον τρόπο αυτό θα ανακτούσαμε το 45% περίπου των απορριμμάτων μας.
ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΜΕ ΔΙΑΛΟΓΗ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ: Να τοποθετηθούν επιτέλους σε διάφορα σημεία των πόλεων και των χωριών, στα σπίτια, στο γραφείο, σε όλες τις υπηρεσίες και τις επιχειρήσεις, ειδικοί κάδοι όπου οι πολίτες θα τοποθετούν τα ανακυκλώσιμα ξεχωριστά ανά είδος. Με αυτόν τον τρόπο πετυχαίνουμε την δραστική μείωση των ΣΥΜΜΕΙΚΤΩΝ απορριμμάτων ( ανακατεμένα οργανικά με ανακυκλώσιμα) δηλαδή τελείως άχρηστων υλικών. Με την ανακύκλωση θα επαναχρησιμοποιούσαμε στην ουσία κοντά στο 40% των απορριμμάτων. Το υπόλοιπο 15% που απομένει μπορεί να οδηγείται σε Χώρο Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (Χ.Υ.Τ.Υ) και όχι στους κορεσμένους Χ.Υ.Τ.Α!!!
ΜΠΑΖΑ ΤΕΛΟΣ: Ανάληψη πρωτοβουλιών από τους φορείς ώστε να υπάρξει συνεννόηση μεταξύ των εργολάβων για την υπόδειξη ενός συγκεκριμένου μέρους που θα γίνεται διαχείριση και ίσως επεξεργασία των μπαζών και όχι ξεφόρτωμα τους σε ακτές όχθες και βουνά. (Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα «μπαζώματα» στην Ερμιονίδα). Όλα τα παραπάνω βέβαια προϋποθέτουν να αφήσουν στην άκρη ορισμένοι τη λογική του ανταγωνισμού μεταξύ των δήμων και να προωθήσουν συνεργασίες με γνώμονα το κοινό συμφέρον όλων.
Κλείνοντας, πιστεύω ότι με την πρόσφατη ανακοίνωση του προσωρινού αναδόχου για την υλοποίηση του έργου «Ολοκληρωμένη Διαχείριση Απορριμμάτων Περιφέρειας Πελοποννήσου», το χάπι δεν χρυσώνεται. Οι πολίτες δεν έχουν ενημερωθεί καν για την μέθοδο-τεχνολογια που θα χρησιμοποιηθεί. Ας ευχηθούμε ότι θα αλλάξει η απαρχαιωμένη και καταστροφική περιβαλλοντική μας συνείδηση και δεν θα αφήσουμε να «θαφτούν» κάτω απ’τα σκουπίδια τα όνειρα και οι ελπίδες μας για μια καθαρή και πολιτισμένη Αργολίδα. Όλοι μαζί να δώσουμε ένα ΤΕΛΟΣ στο έγκλημα διαρκείας.
Παρασκευή 2 Αυγούστου 2013
"Τόλμησε και το κέρδισε". Όμως εγώ έχω πολλά ερωτήματα για τα σκουπίδια της Πελοποννήσου
"Τόλμησε και το κέρδισε" ήταν ο πηχυαίος τίτλος τοπικής εφημερίδας που αναφερόταν στον περιφερειάρχη κ. Τατούλη και στο γεγονός ότι ανακηρύχθηκε μια εταιρεία ως προσωρινός μειοδότης για το θέμα της διαχείρισης των απορριμάτων στην Πελοπόννησο.
Την Τρίτη, 30η Ιουλίου 2013, παρουσία, τεσσάρων υπουργών (Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, κ. Κωστή Χατζηδάκη, Εσωτερικών, κ. Γιάννη Μιχελάκη, Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής, κ. Γιάννη Μανιάτη) και ενός υφυπουργού (Ανάπτυξης, κ. Νότη Μηταράκη), όλων των αντιπεριφερειαρχών, διευθυντικών στελεχών της ιδιωτικής εταιρίας,ο κ. Περιφερειάρχης ανακοίνωσε με πανηγυρισμούς την επιλογή του προσωρινού αναδόχου και τόνισε την πρωτοτυπία του σχεδιασμού του και το χαμηλό κόστος που θα έχει η επιλογή του για τους δημότες.
Τι μας λέει λοιπόν ο Περιφερειάρχης για το εν λόγω θέμα.
Επί λέξει η ανακοίνωση της Περιφέρειας: «Με συντριπτική πλειοψηφία ενέκρινε η Οικονομική Επιτροπή της Περιφέρειας Πελοποννήσου το πρακτικό της επιτροπής διαγωνισμού και ανακήρυξε προσωρινό ανάδοχο την εταιρεία «ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ Α.Β.Ε.Τ.Ε.» για το έργο «Ολοκληρωμένη Διαχείριση Απορριμμάτων Περιφέρειας Πελοποννήσου με ΣΔΙΤ. Πρόκειται για το πρώτο έργο διαχείρισης απορριμμάτων που συνδυάζει, μέσω ΣΔΙΤ, ιδιωτικούς πόρους με πόρους του ΕΣΠΑ και αποτελεί πρότυπο για τα επόμενα 10 έργα ΣΔΙΤ που εξελίσσονται στον ίδιο τομέα. Μέσα από τη διαδικασία, η οποία ολοκληρώθηκε σε χρόνο ρεκόρ, σε δεκαεννέα μόλις μήνες, επιτεύχθηκε μέσω του ανταγωνιστικού διαλόγου εξαιρετικά χαμηλή τιμή, υψηλότατες περιβαλλοντικές επιδόσεις και μεγάλη ταχύτητα στην ανάληψη της ευθύνης της προσωρινής διαχείρισης από τον ανάδοχο».
Με άλλη ανακοίνωση που αναρτήθηκε στο επίσημο site της Περιφέρειας, που προφανώς χρηματοδοτείται από τους φορολογούμενους με τον λίαν ταπεινό και μετριόφρονα τίτλο “Οριστική λύση δίνει ο Τατούλης για τα σκουπίδια στην Πελοπόννησο. Ολοκληρώθηκε με επιτυχία ο πρώτος διαγωνισμός ΣΔΙΤ στην Ελλάδα για τη διαχείριση των σκουπιδιών” μαθαίνουμε τουλάχιστον ένα κρίσιμο στοιχείο, δηλαδή ότι το κόστος για τη διαχείριση, πέρα της κατασκευής του έργου που θα κοστίσει εκατόν τόσα μύρια, θα είναι 61 ευρώ ο τόννος απορριμάτων.
Πραγματικά ανέμενα κάποια πληροφόρηση παραπάνω. Κάποιου είδους αντίδραση από την αντιπολίτευση. Κάτι να πληροφορηθούμε βρε αδελφέ για το τί αποφασίσθηκε για τα σκουπίδια της Πελοποννήσου. Σιγή ιχθύος.
Αλλά την ευθύνη, την τεράστια ευθύνη την έχει η Περιφερειακή αρχή. Την έχουν οι..... (να αρχίσω να λέω ονόματα;)
Θεωρώ τον εαυτό μου βαθιά προσβεβλημένο για το ότι δεν έχουν καμία διάθεση να με ενημερώσουν σαν πολίτη. Με γράφουν κυριολεκτικά. Μας περιφρονούν όλους κανονικότατα. Μας θεωρούν ιθαγενείς και μας χαρίζουν καθρεφτάκια και ανακοινώσεις για "οριστική λύση" του προβλήματος. Μπορεί και να είναι έτσι, όμως δεν έχουν κανένα δικαίωμα να μας αγνοούν. Δεν έχετε κ. Χειβιδόπουλε δικαίωμα να μας αγνοείτε.
Έχω λοιπόν μια σειρά ερωτημάτων που δεν μου έχουν απαντηθεί, από τις επίσημες ανακοινώσεις-θριαμβολογίες.
Αρχίζω την απαρίθμηση.
1. Πρωταρχικό για τους Αργολιδείς και όχι μόνον: Τι θα γίνει με το ανεξέλεγκτο ΑΙΣΧΟΣ την ΝΤΡΟΠΗ, που λέγεται σκουπιδότοπος της Καραθώνας μέχρι το 2016 που υποτίθεται θα ολοκληρωθεί το Τατούλειο έργο;
2. Γιατί δεν μας λένε ποια είναι η τεχνική λύση που έχει προκριθεί για την τελική διαχείριση των απορριμμάτων; Καύση; Πυρόλυση; Θάψιμο; Κάτι άλλο; Δεν δικαιούνται οι Πελοποννήσιοι να μάθουν;
3. Έχει προκριθεί άλλος σχεδιασμός για τη διαχείριση απορριμάτων από αυτόν που είχε με τυμπανοκρουσίες εγκριθεί το 2010; Και αν ναι, πως προκρίνεται κάτι άλλο χωρίς να αλλάξει ο περιφερειακός σχεδιασμός; Και που έπασχε ακριβώς ο προηγούμενος σχεδιασμός της Περιφέρειας για να πρέπει να αλλάξει;
4. Έχει αποφασισθεί το ο,τιδήποτε για το πολύ κρίσιμο θέμα της σωστής χωροθέτησης των σημείων των δράσεων; Γνωρίζουν οι αρμόδιοι και οι πολίτες αγνοούν; ΄Η μήπως ούτε αυτοί ξέρουν και όλα είναι κυριολεκτικά στον αέρα;
5. Είναι εξασφαλισμένη η περιβαλλοντική αδειοδότηση και πότε αυτή προβλέπεται να ολοκληρωθεί;
6. Έχουν σκεφτεί το σοβαρό ενδεχόμενο ενστάσεων και προσφυγών τόσον κατά της διαγωνιστικής διαδικασίας, όσον και προσφυγές πολιτών και κατοίκων των περιοχών όπου θα χωροθετηθούν οι νέες εγκαταστάσεις; Μήπως είναι αισιόδοξοι ότι το σχέδιο θα ολοκληρωθεί σε τρία χρόνια;
7. Γιατί δεν μας λένε τις οικονομικές και τεχνικές προσφορές των υπολοίπων συμμετασχόντων στο διαγωνισμό; Απόρρητο είναι; Δεν πρέπει να μάθουν οι πολίτες;
8. Ήταν η προσφορά των 61 ευρώ ανά τόνο αλλά και η προσφορά για την συνολική επένδυση η πλέον συμφέρουσα και αν ναι από ποια στοιχεία προκύπτει αυτό;
9. Με ποια κριτήρια και με ποιους συντελεστές θεωρήθηκε η προσφορά των 61 ευρώ η πλέον συμφέρουσα, από τη στιγμή που η οικονομική προσφορά συνδυάζεται με τις τεχνικές προδιαγραφές του έργου; Με ποιόν ακριβώς τρόπο υπολογίσθηκε η επιβάρυνση του περιβάλλοντος από την κάθε λύση που προσφέρθηκε. Θέλω να πω με λίγα λόγια ότι είναι πιθανόν μία προσφορά υψηλότερη σε τιμή ανά τόνο, που όμως προβλέπει τις πλέον άρτιες τεχνικές λύσεις για τη διαχείριση των απορριμμάτων, να είναι πιο συμφέρουσα από μία άλλη, που απλώς προβλέπει μία ατελή καύση των απορριμάτων. Επαναλαμβάνω: Γιατί δεν μας λένε ποια είναι η τεχνική λύση που προτιμήθηκε και τι είχαν προτείνει οι ανταγωνιστές της προσωρινώς μειοδότριας εταιρίας;10. Η προσφορά των 61 ευρώ ανά τόνο απορριμάτων τι ακριβώς αφορά; Γιατί δεν μας το λένε; Συμπεριλαμβάνεται στο ποσό αυτό η μεταφορά των απορριμάτων ή όχι; Πιστεύω ότι όχι. Το κόστος λειτουργίας των σταθμών μεταμόρφωσης απορριμάτων που προβλέπονται καλύπτεται από το ποσό της προσφοράς των 61 ευρώ ή όχι; Η μεταφορά των απορριμάτων από τους σε άγνωστους τόπους σταθμούς μεταμόρφωσης στους άγνωστους χώρους της τελικής επεξεργασίας θα βαρύνει ποιόν; Τους ΟΤΑ ή συμπεριλαμβάνεται στο ποσό των 61 ευρώ; Ποιο θα είναι το τελικό κόστος διαχείρισης των απορριμάτων για τους ΟΤΑ και κατ΄επέκταση για τους πολίτες; Έχουν οι ΟΤΑ τη δυνατότητα να καταβάλουν τα ποσά ή θα υπάρξει επιβάρυνση των πολιτών και πόση;
11. Ένα πολύ σοβαρό θέμα: Έχει τεθεί από την προσωρινώς μειοδότρια εταιρία πλαφόν στις ποσότητες απορριμάτων που πρέπει να της παραδοθούν ή όχι; Εάν τις παραδοθούν τελικά πολύ μικρές ποσότητες θα συνεχίσει να ισχύει η τιμή των 61 ευρώ ανά τόνο ή μήπως τότε η προσφορά της ανά τόνο παραδοτέων σκουπιδιών θα αφορά μεγαλύτερα ποσά; Και θεωρούμε σε αυτή την περίπτωση συμφέρουσα τη συνολική επένδυση του έργου, που ανέρχεται σε εκατό τόσα μύρια; Γιατί το θεωρώ σοβαρό το θέμα αυτό; Διότι εάν υπάρχει ποινή (πέναλτι) σε περίπτωση που παραδοθούν μικρές ποσότητες σκουπιδιών , θα υπάρχει σοβαρότατο αντικίνητρο για προγράμματα ανακύκλωσης στην πηγή από τους Δήμους. Και αυτό θα είναι επιεικώς απαράδεκτο. Μόνον γι΄αυτό το λόγο η πρόταση θα έπρεπε να απορριφθεί, εάν τούτο ισχύει, κάτι που δεν γνωρίζουμε, διότι δεν μας το έχουν πει.
12. Ποιος θα καρπούται τα ποσά από τις πωλήσεις χρήσιμων υλικών που θα προκύπτουν από την μηχανική διαλογή; Αποκλειστικά η μειοδότρια εταιρία; Ποιος θα καρπούται τα ποσά από την πιθανή πώληση ηλεκτρικής ενέργειας από την καύση των σκουπιδιών, εφόσον αυτή η μέθοδος έχει επιλεγεί; Αποκλειστικά η μειοδότρια εταιρία; Και σε ποια τιμή έχει υπολογισθεί να πωλείται η ηλεκτρική ενέργεια; Μήπως θα έχουμε και επιδότηση της τιμής, ως εναλλακτική πηγή ενέργειας; Και έχουν συνυπολογισθεί αυτά στην προσφορά που έχει γίνει; Λέω εγώ τώρα, επειδή κανείς δεν μας έχει ενημερώσει.
13. Τι θα γίνει με τα προγράμματα ανακύκλωσης στην πηγή; Θα εγκαταλειφθούν ή θα ενισχυθούν; Και πώς; Τι θα γίνει με τα δημόσια ΚΔΑΥ;
14 Πως θα γίνει η διαχείριση των νοσοκομειακών αποβλήτων;
15. Πως προβλέπεται να γίνει η διαχείριση αγροτικών αποβλήτων (πλαστικών κυρίως); Θα τα προσφέρουμε και αυτά δώρο στην μειοδότρια;
16. Πως θα γίνει η διαχείριση βιομηχανικών και βιοτεχνικών αποβλήτων;
Εγώ έβαλα κάποια ερωτήματα ως απλός πολίτης. Κάποιοι ειδικοί είναι δυνατόν να εξειδικεύσουν περισσότερο τα θέματα.
ΥΓ1. Μόλις τώρα είδα ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ Αργολίδας για το θέμα. Μία μόνο λέξη. Λαϊκισμός. (και αν θέλετε το αναλύω)
ΥΓ2 Ιδού τι έλεγαν αυτοδιοικητικές και οικολογικές κινήσεις (μεταξύ των οποίων και η Νομαρχιακή αυτοδιοικητική κίνηση του Συνασπισμού) τότε στις 6 Ιουλίου 2009, όταν ο λαϊκισμός δεν ήταν στην πρώτη γραμμή
Την Τρίτη, 30η Ιουλίου 2013, παρουσία, τεσσάρων υπουργών (Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, κ. Κωστή Χατζηδάκη, Εσωτερικών, κ. Γιάννη Μιχελάκη, Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής, κ. Γιάννη Μανιάτη) και ενός υφυπουργού (Ανάπτυξης, κ. Νότη Μηταράκη), όλων των αντιπεριφερειαρχών, διευθυντικών στελεχών της ιδιωτικής εταιρίας,ο κ. Περιφερειάρχης ανακοίνωσε με πανηγυρισμούς την επιλογή του προσωρινού αναδόχου και τόνισε την πρωτοτυπία του σχεδιασμού του και το χαμηλό κόστος που θα έχει η επιλογή του για τους δημότες.
Τι μας λέει λοιπόν ο Περιφερειάρχης για το εν λόγω θέμα.
Επί λέξει η ανακοίνωση της Περιφέρειας: «Με συντριπτική πλειοψηφία ενέκρινε η Οικονομική Επιτροπή της Περιφέρειας Πελοποννήσου το πρακτικό της επιτροπής διαγωνισμού και ανακήρυξε προσωρινό ανάδοχο την εταιρεία «ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ Α.Β.Ε.Τ.Ε.» για το έργο «Ολοκληρωμένη Διαχείριση Απορριμμάτων Περιφέρειας Πελοποννήσου με ΣΔΙΤ. Πρόκειται για το πρώτο έργο διαχείρισης απορριμμάτων που συνδυάζει, μέσω ΣΔΙΤ, ιδιωτικούς πόρους με πόρους του ΕΣΠΑ και αποτελεί πρότυπο για τα επόμενα 10 έργα ΣΔΙΤ που εξελίσσονται στον ίδιο τομέα. Μέσα από τη διαδικασία, η οποία ολοκληρώθηκε σε χρόνο ρεκόρ, σε δεκαεννέα μόλις μήνες, επιτεύχθηκε μέσω του ανταγωνιστικού διαλόγου εξαιρετικά χαμηλή τιμή, υψηλότατες περιβαλλοντικές επιδόσεις και μεγάλη ταχύτητα στην ανάληψη της ευθύνης της προσωρινής διαχείρισης από τον ανάδοχο».
Με άλλη ανακοίνωση που αναρτήθηκε στο επίσημο site της Περιφέρειας, που προφανώς χρηματοδοτείται από τους φορολογούμενους με τον λίαν ταπεινό και μετριόφρονα τίτλο “Οριστική λύση δίνει ο Τατούλης για τα σκουπίδια στην Πελοπόννησο. Ολοκληρώθηκε με επιτυχία ο πρώτος διαγωνισμός ΣΔΙΤ στην Ελλάδα για τη διαχείριση των σκουπιδιών” μαθαίνουμε τουλάχιστον ένα κρίσιμο στοιχείο, δηλαδή ότι το κόστος για τη διαχείριση, πέρα της κατασκευής του έργου που θα κοστίσει εκατόν τόσα μύρια, θα είναι 61 ευρώ ο τόννος απορριμάτων.
Πραγματικά ανέμενα κάποια πληροφόρηση παραπάνω. Κάποιου είδους αντίδραση από την αντιπολίτευση. Κάτι να πληροφορηθούμε βρε αδελφέ για το τί αποφασίσθηκε για τα σκουπίδια της Πελοποννήσου. Σιγή ιχθύος.
Αλλά την ευθύνη, την τεράστια ευθύνη την έχει η Περιφερειακή αρχή. Την έχουν οι..... (να αρχίσω να λέω ονόματα;)
Θεωρώ τον εαυτό μου βαθιά προσβεβλημένο για το ότι δεν έχουν καμία διάθεση να με ενημερώσουν σαν πολίτη. Με γράφουν κυριολεκτικά. Μας περιφρονούν όλους κανονικότατα. Μας θεωρούν ιθαγενείς και μας χαρίζουν καθρεφτάκια και ανακοινώσεις για "οριστική λύση" του προβλήματος. Μπορεί και να είναι έτσι, όμως δεν έχουν κανένα δικαίωμα να μας αγνοούν. Δεν έχετε κ. Χειβιδόπουλε δικαίωμα να μας αγνοείτε.
Έχω λοιπόν μια σειρά ερωτημάτων που δεν μου έχουν απαντηθεί, από τις επίσημες ανακοινώσεις-θριαμβολογίες.
Αρχίζω την απαρίθμηση.
1. Πρωταρχικό για τους Αργολιδείς και όχι μόνον: Τι θα γίνει με το ανεξέλεγκτο ΑΙΣΧΟΣ την ΝΤΡΟΠΗ, που λέγεται σκουπιδότοπος της Καραθώνας μέχρι το 2016 που υποτίθεται θα ολοκληρωθεί το Τατούλειο έργο;
2. Γιατί δεν μας λένε ποια είναι η τεχνική λύση που έχει προκριθεί για την τελική διαχείριση των απορριμμάτων; Καύση; Πυρόλυση; Θάψιμο; Κάτι άλλο; Δεν δικαιούνται οι Πελοποννήσιοι να μάθουν;
3. Έχει προκριθεί άλλος σχεδιασμός για τη διαχείριση απορριμάτων από αυτόν που είχε με τυμπανοκρουσίες εγκριθεί το 2010; Και αν ναι, πως προκρίνεται κάτι άλλο χωρίς να αλλάξει ο περιφερειακός σχεδιασμός; Και που έπασχε ακριβώς ο προηγούμενος σχεδιασμός της Περιφέρειας για να πρέπει να αλλάξει;
4. Έχει αποφασισθεί το ο,τιδήποτε για το πολύ κρίσιμο θέμα της σωστής χωροθέτησης των σημείων των δράσεων; Γνωρίζουν οι αρμόδιοι και οι πολίτες αγνοούν; ΄Η μήπως ούτε αυτοί ξέρουν και όλα είναι κυριολεκτικά στον αέρα;
5. Είναι εξασφαλισμένη η περιβαλλοντική αδειοδότηση και πότε αυτή προβλέπεται να ολοκληρωθεί;
6. Έχουν σκεφτεί το σοβαρό ενδεχόμενο ενστάσεων και προσφυγών τόσον κατά της διαγωνιστικής διαδικασίας, όσον και προσφυγές πολιτών και κατοίκων των περιοχών όπου θα χωροθετηθούν οι νέες εγκαταστάσεις; Μήπως είναι αισιόδοξοι ότι το σχέδιο θα ολοκληρωθεί σε τρία χρόνια;
7. Γιατί δεν μας λένε τις οικονομικές και τεχνικές προσφορές των υπολοίπων συμμετασχόντων στο διαγωνισμό; Απόρρητο είναι; Δεν πρέπει να μάθουν οι πολίτες;
8. Ήταν η προσφορά των 61 ευρώ ανά τόνο αλλά και η προσφορά για την συνολική επένδυση η πλέον συμφέρουσα και αν ναι από ποια στοιχεία προκύπτει αυτό;
9. Με ποια κριτήρια και με ποιους συντελεστές θεωρήθηκε η προσφορά των 61 ευρώ η πλέον συμφέρουσα, από τη στιγμή που η οικονομική προσφορά συνδυάζεται με τις τεχνικές προδιαγραφές του έργου; Με ποιόν ακριβώς τρόπο υπολογίσθηκε η επιβάρυνση του περιβάλλοντος από την κάθε λύση που προσφέρθηκε. Θέλω να πω με λίγα λόγια ότι είναι πιθανόν μία προσφορά υψηλότερη σε τιμή ανά τόνο, που όμως προβλέπει τις πλέον άρτιες τεχνικές λύσεις για τη διαχείριση των απορριμμάτων, να είναι πιο συμφέρουσα από μία άλλη, που απλώς προβλέπει μία ατελή καύση των απορριμάτων. Επαναλαμβάνω: Γιατί δεν μας λένε ποια είναι η τεχνική λύση που προτιμήθηκε και τι είχαν προτείνει οι ανταγωνιστές της προσωρινώς μειοδότριας εταιρίας;10. Η προσφορά των 61 ευρώ ανά τόνο απορριμάτων τι ακριβώς αφορά; Γιατί δεν μας το λένε; Συμπεριλαμβάνεται στο ποσό αυτό η μεταφορά των απορριμάτων ή όχι; Πιστεύω ότι όχι. Το κόστος λειτουργίας των σταθμών μεταμόρφωσης απορριμάτων που προβλέπονται καλύπτεται από το ποσό της προσφοράς των 61 ευρώ ή όχι; Η μεταφορά των απορριμάτων από τους σε άγνωστους τόπους σταθμούς μεταμόρφωσης στους άγνωστους χώρους της τελικής επεξεργασίας θα βαρύνει ποιόν; Τους ΟΤΑ ή συμπεριλαμβάνεται στο ποσό των 61 ευρώ; Ποιο θα είναι το τελικό κόστος διαχείρισης των απορριμάτων για τους ΟΤΑ και κατ΄επέκταση για τους πολίτες; Έχουν οι ΟΤΑ τη δυνατότητα να καταβάλουν τα ποσά ή θα υπάρξει επιβάρυνση των πολιτών και πόση;
11. Ένα πολύ σοβαρό θέμα: Έχει τεθεί από την προσωρινώς μειοδότρια εταιρία πλαφόν στις ποσότητες απορριμάτων που πρέπει να της παραδοθούν ή όχι; Εάν τις παραδοθούν τελικά πολύ μικρές ποσότητες θα συνεχίσει να ισχύει η τιμή των 61 ευρώ ανά τόνο ή μήπως τότε η προσφορά της ανά τόνο παραδοτέων σκουπιδιών θα αφορά μεγαλύτερα ποσά; Και θεωρούμε σε αυτή την περίπτωση συμφέρουσα τη συνολική επένδυση του έργου, που ανέρχεται σε εκατό τόσα μύρια; Γιατί το θεωρώ σοβαρό το θέμα αυτό; Διότι εάν υπάρχει ποινή (πέναλτι) σε περίπτωση που παραδοθούν μικρές ποσότητες σκουπιδιών , θα υπάρχει σοβαρότατο αντικίνητρο για προγράμματα ανακύκλωσης στην πηγή από τους Δήμους. Και αυτό θα είναι επιεικώς απαράδεκτο. Μόνον γι΄αυτό το λόγο η πρόταση θα έπρεπε να απορριφθεί, εάν τούτο ισχύει, κάτι που δεν γνωρίζουμε, διότι δεν μας το έχουν πει.
12. Ποιος θα καρπούται τα ποσά από τις πωλήσεις χρήσιμων υλικών που θα προκύπτουν από την μηχανική διαλογή; Αποκλειστικά η μειοδότρια εταιρία; Ποιος θα καρπούται τα ποσά από την πιθανή πώληση ηλεκτρικής ενέργειας από την καύση των σκουπιδιών, εφόσον αυτή η μέθοδος έχει επιλεγεί; Αποκλειστικά η μειοδότρια εταιρία; Και σε ποια τιμή έχει υπολογισθεί να πωλείται η ηλεκτρική ενέργεια; Μήπως θα έχουμε και επιδότηση της τιμής, ως εναλλακτική πηγή ενέργειας; Και έχουν συνυπολογισθεί αυτά στην προσφορά που έχει γίνει; Λέω εγώ τώρα, επειδή κανείς δεν μας έχει ενημερώσει.
13. Τι θα γίνει με τα προγράμματα ανακύκλωσης στην πηγή; Θα εγκαταλειφθούν ή θα ενισχυθούν; Και πώς; Τι θα γίνει με τα δημόσια ΚΔΑΥ;
14 Πως θα γίνει η διαχείριση των νοσοκομειακών αποβλήτων;
15. Πως προβλέπεται να γίνει η διαχείριση αγροτικών αποβλήτων (πλαστικών κυρίως); Θα τα προσφέρουμε και αυτά δώρο στην μειοδότρια;
16. Πως θα γίνει η διαχείριση βιομηχανικών και βιοτεχνικών αποβλήτων;
Εγώ έβαλα κάποια ερωτήματα ως απλός πολίτης. Κάποιοι ειδικοί είναι δυνατόν να εξειδικεύσουν περισσότερο τα θέματα.
ΥΓ1. Μόλις τώρα είδα ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ Αργολίδας για το θέμα. Μία μόνο λέξη. Λαϊκισμός. (και αν θέλετε το αναλύω)
ΥΓ2 Ιδού τι έλεγαν αυτοδιοικητικές και οικολογικές κινήσεις (μεταξύ των οποίων και η Νομαρχιακή αυτοδιοικητική κίνηση του Συνασπισμού) τότε στις 6 Ιουλίου 2009, όταν ο λαϊκισμός δεν ήταν στην πρώτη γραμμή
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)