Μόνος ολομόναχος




Κυριακή 6 Μαΐου 2018

Μία φωτογραφία, ένα εκατομμύριο λέξεις



Τι να πει κάποιος περισσότερα απ΄όσα λέει ο φωτογραφικός φακός;
Αίσχος.
Το Ναύπλιο της χλιδής αλλά και της εγκατάλειψης.
Οποία κοροϊδία όλα αυτά τα περί σύγκρισης του Ναυπλίου με τις Κάννες.
Πως έχουν το θράσος και πανηγυρίζουν για τα σπουδαία επιτεύγματα και την αναβάθμιση του Ναυπλίου.
Και μας εμφανίζονται οι πούροι Πασόκοι του Αργους, που τώρα ευαγγελίζονται το δήθεν νέο, να υμνούν την δημοτική αρχή του Ναυπλίου, στην προσπάθειά τους να αντιπολιτευθούν τον δικό τους, τον Καμπόσο.
Και με ύφος χιλίων καρδιναλίων κατέβηκε στ΄Ανάπλι ο του βαθέος ΠΑΣΟΚ Κουρουμπλής να εγκαινιάσει τα μισθωμένα γραφεία του Λιμεναρχείου.
Εδώ, σε αυτό το κτήριο που αποτελεί ντροπή του Ναυπλίου σε ήθελα βρε Πασόκε Κουρουμπλή να κόψεις κορδέλες. Όχι στα εύκολα. Να νοικιάζει το κράτος γραφεία και να πανηγυρίζεις, μαζί με τους τρεις Γιάννηδες, τους βουλευτάδες του Ναυπλίου, και το κτηριο ντροπή να μας κοροϊδεύει όλους ασύστολα.
Σιγή ιχθύος και οι τρεις βουλευτές Γιάννηδες για το κτήριο αίσχος.
Δεν είναι ότι δεν έχουν δώσει λύση. Είναι ότι ούτε καν το παλεύουν το θέμα. Ούτε καν έχουν μία άποψη για το ποια χρήση πρέπει να δοθεί στο εξάμβλωμα. Ούτε καν αγωνίζονται για να γίνει μια μελέτη. Ούτε καν σκέπτονται τρόπους χρηματοδότησής της αποκατάστασής του.
Στα παλιά τους τα παπούτσια. Και είμαι λίαν επιεικής.
Κυβέρνηση, λέει, της "αριστεράς" και αφήνουν αυτό το δημόσιο κτήριο να ντροπιάζει όλους εμάς που ζούμε  στο Ναύπλιο της δήθεν χλίδας. Στο Ναύπλιο που έγινε "Μονακό", λέει.
Η οργή ξεχειλίζει για τους Γιάννηδες.
Θα το αντιλαμβανόμουν να μας πουν ότι προσπαθήσαμε, αλλά ...."η γραφειοκρατία..... η έλλειψη κονδυλίων......". Εδώ δεν έχουν καν ενεργοποιηθεί για το παραμικρό σε σχέση με αυτό το απαίσιο κατασκεύασμα.
Δεν θα ασχοληθώ με την σημερινή δημοτική αρχή των φιεστών.
Θα ασχοληθώ όμως με αυτούς τους τέως που θέλουν να γίνουν σωτήρες του μέλλοντός μας. Πάλι θα μας σώσουν.
Αλήθεια τι είχαν κάνει αυτοί για το κτήριο αυτό και όχι μόνο. Τι έκαναν για το παλιό Ξενία, για την κλειστή Πύλη του Σαγρέδου, για το Μπούρτζι, το Τελωνείο, το κτήριο στην Πλατείας Αγίου Γεωργίου, για το κτήριο Βίγκα, για τις Καπναποθήκες; Μην τρελαθούμε και τελείως ότι καταφτάνουν οι σωτήρες.

Τώρα η άποψή μου.
Διότι πάντοτε την λέω, όταν κριτικάρω σκληρά.
Πρώτα απ΄όλα θα έπρεπε για τέτοια  θέματα να φωνάξουμε κάποιους ειδικούς για να μας πουν τη  γνώμη τους και να προτείνουν λύσεις. Αρχιτέκτονες της περιοχής και παλαιούς Ναυπλιώτες, ανθρώπους των τεχνών, προσωπικότητες από τα μουσεία μας και άλλους. Και να γίνει και μια μεγάλη συζήτηση στην τοπική κοινωνία, όπου ο κάθε πολίτης θα μπορούσε να πει τη γνώμη του. Το ιδανικό θα ήταν να είχαμε ενεργές δημοτικές παρατάξεις που θα επεξεργαζόντουσαν προτάσεις. Και μετά το Δημοτικό Συμβούλιο θα αποφάσιζε.

Έχουμε τρεις δρόμους να διαχειριστούμε το χουντικό έκτρωμα.
Ο πρώτος είναι να γκρεμίσουμε το εξάμβλωμα. Πολλοί θα ήσαν υποστηρικτές μια τέτοιας άποψης. Και αν αυτή ήταν κυρίαρχη στην πόλη θα την καταλάβαινα και θα τη σεβόμουν. Αλλά προσωπικά δεν είμαι θιασώτης.

Αφού φτιάξανε το κτήριο αυτό εκείνη την εποχή θα πρέπει να δούμε πως θα το αξιοποιήσουμε.
Η μία λύση είναι να του δώσουμε ξανά την χρήση για την οποία κατασκευάστηκε. Γενιές ολόκληρες σαραντάρηδων, πενηντάρηδων και εξηντάρηδων έχουν όμορφες αναμνήσεις από τη λειτουργία του κτηρίου.
Beach Bar. Μπαράκι το βράδυ. Και εστιατόριο με φανταστική θέα ο πάνω όροφος. Θέσεις εργασίας θα δημιουργούντο. Μια άλλη όμορφη όψη του Ναυπλίου, έστω και χωρίς θαλαμηγούς θα προέκυπτε για ντόπιους και επισκέπτες. Αλλά και στο υποτιθέμενο ισόγειο του κτηρίου θα είχαμε τα Πάκμαν. Αχ αυτά τα Πάκμαν!!!! Σκεφτείτε έναν τέτοιο χώρο γεμάτο με Πάκμαν και άλλα  vintage ηλεκτρονικά των έιτιζ.  Και φλιπεράκια. Πραγματικά πολύχρωμα φλιπεράκια. Χαμός θα γινόταν. Έτσι πιστεύω. Μπορεί να είμαι ρομαντικός, αλλά έτσι πιστεύω. Κόσμος θα μαζευόταν στο Ναύπλιο μόνο και μόνο για τα πάκμαν του κτηρίου της Αρβανιτιάς. Κοροϊδέψτε με τώρα τρολάκια. Αλλά τουλάχιστον εγώ έχω το θάρρος της γνώμης μου. Και οραματίζομαι.

Η άλλη λύση είναι να εντάσσαμε το πανάσχημο κτήριο στη σύγχρονη πραγματικότητα  και να του δίναμε εξτρήμ χρήσεις. Χώροι για την Φιλαρμονική. Στουντιάκια για να κάνουν πρόβες τα νεανικά γκρουπάκια. Προβάδικο να γίνει. Και χώρος που τα βράδια θα παίζεται live μουσική. Και στον άλλο όροφο ένας εκθεσιακός χώρος σύγχρονης τέχνης για Αναπλιώτες και όχι μόνον καλλιτέχνες. Και έχουμε τέτοιους.
Υπάρχουν πολλά παραδείγματα σε σπουδαίες Ευρωπαϊκές πόλεις, ακόμα και νεοκλασσικές, που πανάσχημα κτήρια εντάχθηκαν στην ζωή και την λειτουργία της κοινωνίας και έγιναν και εμβλήματα!!!

Τελείωσα το άρθρο μου. Αλλα και εσείς τελειωμένοι είστε με τους Γιάννηδες.
Λέω να ξανασυμμετάσχω ως υποψήφιος βουλευτής με ένα πολύ πολύ μικρό κόμμα που τώρα δημιουργείται. Μπορεί και να ξεπεράσω τους είκοσι ψήφους. Ευτυχής θα είμαι



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου