Επί πολλά έτη φωνάζαμε. Ουρλιάζαμε δηλαδή και ξαναουρλιάζαμε. Και προτείναμε. Και γράφαμε.
Αλλά ήμασταν οι πολύ κακοί τότε που θέλαμε το κακό του Ναυπλίου. Ήμασταν αυτοί που ήθελαν να κάνουν άγονη αντιπολίτευση και όχι να βελτιωθούν τα πράγματα. Τώρα πως γινόταν αυτό να είμαστε οι κακοί ενώ ποτέ δεν κάναμε τον παραμικρό συμβιβασμό για τις καρέκλες, υμείς θα πείτε.
Τέλος πάντων. Φαίνεται ότι τα πράγματα μπήκαν στον ορθό δρόμο.
Επί πάρα πολλά χρόνια λέγαμε ότι πρέπει να μπει κουβέρτα στο Κολυμβητήριο για να μειωθούν κατά πολύ οι ενεργειακές απώλειες. Επί δεκαετίες προτείναμε να γίνει μια μελέτη για να βρεθούν λύσεις για οικονομίες στον τρόπο που θα ζεσταίναμε τις τεράστιες ποσότητες νερού του Κολυμβητρίου μας.
Επί χρόνια δεν μας άκουγαν.
Ευτυχώς τώρα μετά από τόσα χρόνια και αφού δεν τους βγήκαν οι φαραωνισμοί, επικράτησε επιτέλους η λογική.
Και αποδείχθηκε ότι η κουβέρτα για το κολυμβητήριο δεν κόστιζε πολλά. Λιγότερα μάλλον απ΄όσα είναι ο ετήσιος προϋπολογισμός ενός μόνον Μαραθωνίου δρόμου
Φαίνεται λοιπόν ότι το έργο μπορεί να γίνει και να αποδώσει. Τα εγκατέλειψαν τα μεγαλεπήβολα που ποτέ δεν επρόκειτο να γίνουν. Σύγχρονα μηχανήματα θα βάλουν για οικονομίες κλίμακας για να μην λειτουργούν συνεχώς οι θηριώδεις καυστήρες.
Τόσα χρόνια δαπανούσαμε τεράστια ποσά να καίμε πετρέλαιο. Και η πισίνα δεν λειτουργούσε.
Γενιές ολόκληρες μικρών παιδιών που κολυμπούσαν στο Ναύπλιο έβλεπαν απορημένα το Κολυμβητήριο κλειστό κάθε χειμώνα.Ένα παιδί που ήταν επτά χρονών το 1982 ή 83 (πότε άνοιξε το κολυμβητήριο;) είναι σήμερα 43 ετών. Πιθανόν και καραφλός.
Όμως ας είμαστε λίγο ταπεινοί και όχι υπερφίαλοι και τόσο πολύ υμνητές αυτών που επί χρόνια ολιγωρούσαν. Διότι βλέπω θριαμβολογίες και ύμνους πριν καν ξεκινήσει το έργο. Και παλαιοκομματικές φωτογραφήσεις άμα.
Έχω όμως μια παρατήρηση που είναι, κατά την ταπεινή μου γνώμη, πάρα πολύ σημαντική. Ας πούμε και ας ελπίσουμε ότι πράγματι το έργο θα γίνει. Όμως και πάλι το κόστος θέρμανσης της πισίνας δεν θα είναι αμελητέο. Δεν θα είναι πλέον αυτά τα τερατώδη ποσά, αλλά θα είναι ένα σεβαστό νούμερο. Αυτό είναι βέβαιο. Βλέπετε, η Ελλάς του τότε, με τα εύκολα δανεικά έκανε φαραωνικά έργα. Κατασκεύασαν στο Ναύπλιο μία πισίνα με δέκα και όχι οκτώ διαδρομές και με μεγαλύτερο βάθος από ότι οι πισίνες για κολυμβητικούς αγώνες.
Επομένως εγώ δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι στο μέλλον η πισίνα θα λειτουργεί καθ΄όλο το χρόνο, ακόμα και αν γίνει το έργο της ενεργειακής αναβάθμισης. Διότι ο ΔΟΠΠΑΤ έχει χρέη. Δεν έχει περίσσευμα Και ουδείς μας είπε ποια κονδύλια θα κοπούν για να περισσέψουν χρήματα για να ζεσταίνεται η πισίνα. Εσείς πιστεύετε ότι είναι βέβαιο ότι θα κόψουν τις φιέστες και τις δεκάδες χιλιάδες ευρώ για τον Μαραθώνιο για να λειτουργεί το Κολυμβητήριο όλο τον χρόνο και να αθλούνται τα παιδιά;
Ας το πάρουμε όμως από την αρχή, διότι η ιστορία είναι σημαντική και αν την αγνοούμε δεν θα πάμε μπρος.
Αρχές της δεκαετίας του ογδόντα το ΠΑΣΟΚ με τα μεγαλεπήβολά του και τις εύκολες λύσεις, κατασκευάζει αυτό το θηριώδες Κολυμβητήριο. Ουδείς τότε σκέπτεται τα κόστη λειτουργίας του.
Κάποιος πραγματικά πεφωτισμένος σκέφτηκε και γέμισε την οροφή του αναψυκτηρίου με δεκάδες ηλιακούς θερμοσίφωνες για να μειωθεί το ενεργειακό κόστος
Μέσα στον πρώτο μήνα λειτουργίας του Κολυμβητηρίου, τότε, πριν από σαράντα περίπου έτη, κάποιος από τους υπεύθυνους κάνει μια μαλακία και οι ηλιακοί θερμοσίφωνες σπάνε. Έκτοτε δεν ξαναλειτούργησαν. Φωνάζαμε και για αυτό. Τίποτα. Και σήμερα δεν βλέπω κάτι επί τούτου.
Ήλθε ο πρώτος χειμώνας. Ο τότε φωστήρας που διοικούσε το Αθλητικό Κέντρο που ανήκε ακόμα στην Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, θεώρησε καλό να αδειάσει την πισίνα!!! Ενώ εκ κατασκευής το νερό υπερχειλίζει στα πλαϊνά του και σιγά-σιγά αντικαθίσταται. Ένα τεράστιο χρέος προς τη ΔΕΥΑΝ δημιουργείται για να ξαναβάλουμε μέσα τους χίλιους πεντακόσιους τόνους νερού. Όταν μετά από δεκαετίες έτυχε να είμαι στο δουσού του Δημοτικού πλέον Αθλητικού Κέντρου, το χρέος υπήρχε ακόμα. Δεν ξέρω αν συνεχίζει να υφίσταται. Πολύ πιθανόν. Και βεβαίως από την άλλη, ο Δήμος, δηλαδή όλοι εμείς, πληρώνουμε τα χρέη της ΔΕΥΑΝ. Μύλος.
Πλησιάζουν οι Ολυμπιακοί της Αθήνας. Εύκολα ακόμα τα χρήματα και έργο μεγάλο και δαπανηρό γίνεται στο Αθλητικό Κέντρο. Ενα κομμάτι από όλα αυτά τα χρήματα θα δοθεί στο Κολυμβητήριο. Βλέπετε, εδώ θα έκανε προπόνηση η Εθνική ομάδα πόλο της Αμερικής και όλα έπρεπε να είναι τζιτζί. Οι Αμερικάνοι φουσκωτοί ήλθαν και όχι οι Σπανιόλες της φωτογραφίας που σας έβαλα. Το κτήριο του Κολυμβητηρίου βάφεται. Αλλάζουν και τα σώματα του καλοριφέρ. Αγοράζονται σύγχρονα πανάκριβα όργανα φυσικοθεραπείας. Η αίθουσα φυσικοθεραπείας ουδέποτε λειτούργησε οργανωμένα. Δεν ξέρω αν έστω και ένας αθλητής έκανε φυσικοθεραπεία εκεί. Πιθανόν. Λίγα χρόνια μετά τα όργανα της φυσικοθεραπείας που απλώς ήσαν τοποθετημένα εκεί, δωρίζονται στο ΚΑΠΗ. Αμφιβάλλω αν και εκεί έπιασαν τόπο τα χρήματά σου φορολογούμενε. Με δάνεια όλα αυτά. Ναι. Ο Σόιμπλες πταίει.
Βαψίματα, φρεσκαρίσματα, καλοριφέρ, όργανα φυσικοθεραπείας. Και το κόστος για τη λειτουργία του Κολυμβητηρίου τον χειμώνα στα ύψη. Ουδέν γίνεται για αυτό, ενώ χρήματα, έστω και δανεικά, υπήρχαν.
Τα είπαμε και τότε.
Από την αρχή της λειτουργίας του Κολυμβητηρίου πέραν από το κόστος του πετρελαίου ερχόταν και ένας τεράστιος λογαριασμός της ΔΕΗ (πολλές δεκάδες χιλιάδες ευρώ ετησίως), παρότι οι προβολείς δεν άναβαν και οι αθλητές προπονούνταν στο ημίφως των μικρών φώτων της πισίνας. Δεν είναι δυνατόν, τους είπα τότε στο Δ.Σ., να βγαίνουν τέτοιοι λογαριασμοί. Μετά έμαθα. Είχε ζητηθεί από κατασκευής και είχε δοθεί παροχή ρεύματος τύπου τάδε, παρόμοια με αυτήν που παίρνουν τα μεγάλα εργοστάσια. Και έτσι πληρώναμε κάθε μήνα ένα απίστευτο πάγιο, χωρίς να καταναλώνουμε το ρεύμα που είχαμε δεσμεύσει. Οι μηχανολόγοι πρέπει να ξέρουν τι λέω. Τίποτα δεν έγινε και επ΄αυτού. Συνεχίσαμε να πληρώνουμε τζάμπα χρήματα. Θα ξαφνιαζόμουν αν μέχρι σήμερα κάποιος έχει φροντίσει το θέμα.
Και φτάσαμε λίγο πριν από τις προηγούμενες δημοτικές εκλογές και είχαμε θριαμβευτικές ανακοινώσεις, ότι εγκρίθηκε η ενεργειακή αναβάθμιση του Κολυμβητηρίου με γεωθερμία. Μπούρδες. Όσοι και πάλι εκφράζαμε κάποιες επιφυλάξεις ήμασταν οι κακοί και οι εχθροί του Ναυπλίου.
Έτσι φτάσαμε στο σήμερα και επήλθε η κάποια λογική.
Λέω όμως τα εξής που πρέπει να γίνουν:
Από τώρα να γνωρίζουμε ποιες φιέστες θα σταματήσουν για να εξοικονομηθούν χρήματα για τη λειτουργία του Κολυμβητηρίου και τον χειμώνα.
Άμεσα να δούμε έστω και με ίδιους πόρους το θέμα των ηλιακών πάνω από το αναψυκτήριο του Κολυμβητηρίου
Να δούμε το θέμα της ΔΕΗ και τι πληρώνουμε για πάγια.
Να σταματήσουν τα "μαγαζάκια" στην πισίνα όπου κάποιοι οργανώνουν τμήματα ενηλίκων με χορούς στο νερό, ζούμπα σουίμινγκ, μπέιμπι σουίμινγκ (μωρά κάτω του έτους!!!). Όλα αυτά, εάν αποφασιστεί να συνεχίσουν, να γίνονται νόμιμα. Να φορολογούνται τα ποσά. Να δηλώνονται τα εισοδήματα των "καταστηματαρχών". Να πληρώνονται ασφαλιστικές εισφορές. Να εισπράττει το αθλητικό κέντρο.
Και ένα τελευταίο.
Εγώ θα έλεγα μετά από όλα αυτά να είμαστε ταπεινοί. Τόσες γενιές κολυμβητών έβλεπαν το Κολυμβητήριο κλειστό.
Ομως εντάξει. Ας είναι.
Εγώ θα έλεγα μετά από όλα αυτά να είμαστε ταπεινοί. Τόσες γενιές κολυμβητών έβλεπαν το Κολυμβητήριο κλειστό.
Ομως εντάξει. Ας είναι.
Ευκαιρία είναι να πείτε εύγε και σε ένα έργο που αφορά το μέλλον και όχι μια φιέστα.
Αλλά μην κρύβεστε όταν υμνείτε. Να γνωρίζουμε ποιος λέει τι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου