σσσσσ!!!! Μην τους ξυπνήσετε. (Δημόσια περιουσία στην Αργολίδα)

Οι συμβολισμοί είναι σημαντικοί σε μια κοινωνία που επιθυμεί να σταθεί όρθια.  Όταν είσαι ηττημένος πρέπει να πιαστείς από κάπου. Και για αυτό υπάρχουν  τα σύμβολα μπας και καταφέρεις να διακρίνεις ένα ξέφωτο εκεί μακριά.
Εμείς οι Ελληνες υπέστημεν αλλεπάλληλες ήττες.  Η ήττα αυτή δεν συνέβη  όταν κάποιοι πανηλίθιοι έδωσαν τους αγώνες των αυταπατών πριν από ένα χρόνο. Ούτε ηττηθήκαμε όταν αναγκασθήκαμε να φωνάξουμε το δουνουτού, ως σωσία. Στην πραγματικότητα η ήττα  ερχόταν σε αλλεπάλληλα κύματα, όταν επί δεκαετίες υπερδανειζόμασταν. Είναι ούτως ή άλλως ηττημένος κάποιος που έχει λάβει τόσο μεγάλα ποσά ως δανεικά που δεν δύναται να  τα ξεπληρώσει και αναγκάζεται να καταφύγει σε έναν μεγάλο αδελφό ή ξάδελφο ή γείτονα να ζητήσει βοήθεια.
Αυτά τα εξαιρετικά απλά δεν θέλουμε τόσο καιρό να αντιληφθούμε
Θα σας πω έναν βασικό συμβολικό λόγο για τον οποίο είναι απαράδεκτο να ψηφιστεί σήμερα το κεφάλαιο στο πολυνομοσχέδιο, που αφορά τη σύσταση του υπερταμείου ιδιωτικοποιήσεων που υπερκαλύπτει ως ομπρέλα τα ταϊπέδια με τα αεροδρόμια τα νερά και τα λιμάνια, τα τουχούσια με τις μετοχές των τραπεζών, τα ετάδια με τα χιλιάδες ακίνητα του δημοσίου,  τα ηλεκτρικά ρεύματα και ο,τι άλλο κινείται, μένει σταθερό, ρέει, ή και αθλείται ακόμα.
Η χρονική διάρκεια που ορίζεται για τη λειτουργία του υπερταμείου, στο οποίο εντάσσονται τα πάντα, είναι 99 έτη. Αποικιοκρατία. Αγγλοσαξωνικό δίκαιο. Χονγκ Κονγκ. Ο απόλυτος συμβολισμός από την αντίθετη. Για να μας δείξουν ότι είμεθα ηττημένοι. Για 99 χρόνια απώλεια της κυριαρχίας μας. Υποχρεωτικά δύο μέλη από τα πέντε δεν θα είναι Ελληνες και τα τρία άλλα μέλη θα είναι της αποδοχής των δανειστών. Βέβαια όλο αυτό είναι απολύτως βέβαιο ότι θα κηρυχθεί από τα αρμόδια δικαστήρια ως αντισυνταγματικό, όμως ο συμβολισμός της ήττας και της λευκής σημαίας θα παραμείνει μέσα στις ψυχές μας.Και μετά θα ανακαλύψουν άλλους τρόπους για να σκύψουμε το κεφάλι.
Μα 99 έτη; Έτσι για να μας δείξουν ότι υποταχθήκαμε; Δεν σκέφτηκε κάποιος να τα κάνει 98 ή 100 τα χρόνια, ώστε τουλάχιστον να εκλείψει ο συμβολισμός;

Και δεν μιλάει κανείς.
Δεν κουνιέται φύλλο.
Απόλυτη ιδεολογική κυριαρχία.
Όσοι δεν πάνε με το ρεύμα κατευθείαν οδηγούνται στην πυρά.
Άνθρωποι συκοφαντήθηκαν, λοιδωρήθηκαν, υβρίστηκαν μόνο και μόνο διότι εξέφρασαν τη άποψή τους που ήταν αντίθετη με αυτήν του συρμού, σε σχέση όχι μόνον με τις ιδιωτικοποιήσεις αλλά και με πολλά άλλα.
Επί μήνες τώρα, όσοι  εκπροσωπούν τη Νέα Δημοκρατία στα τηλεπαράθυρα δεν τολμούν να ομιλήσουν για μειώσεις συντάξεων και απολύσεις υπαλλήλων από τον δημόσιο τομέα, παρότι είναι ολοφάνερο ότι κάποιοι από αυτούς τα πιστεύουν και τα επιθυμούν. Τρέμουν μήπως οι εκπρόσωποι της άλλης πλευράς τους κατηγορήσουν ως τρόικα εσωτερικού, ως συμπλέοντες με το δουνουτού, ως κοινωνικά ανάλγητους και τα τοιαύτα.
Εδώ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κλασσικός οπαδός της λαϊκίστικης δεξιάς, εγγυητής ων του πολιτεύματος (το "ων" εναντιωματική μετοχή= αν και) καταφέρθηκε κατά του νεοφιλελευθερισμού ως το απόλυτο κακό. Μόνον στο Ελλάντα συμβαίνουν αυτά.
Δεν τολμάς στην Ελλάδα να αμφισβητήσεις. Είναι δύσκολο να είσαι αιρετικός. Σε κατατάσσουν αμέσως στους προδότες, στους μερκελιστές και στο μπομπολιστάν. Δεν μπορείς ούτε καν να ψελλίσεις την άλλη άποψη πάνω στην ιστορική έρευνα. Αμέσως γίνεσαι εθνομηδενιστής, παρότι τις περισσότερες φορές οι αμφισβητίες αγαπούν την πατρίδα τους πολύ περισσότερο από τους "Ελληνάρες". Διότι για να λατρεύεις την πατρίδα πρέπει πρώτα να αναγνωρίσεις τα σφάλματα που έχουμε κατά καιρούς κάνει.
Κάποτε, επί εποχής του τιμώμενου και δοξαζόμενου  την σήμερον Ανδρέα, η σοσιαλδημοκρατία ήταν το απόλυτο κακό και δεκανίκι του καπιταλισμού. Μετά οι Τσιπρέοι ακολούθησαν  απόλυτα τις λογικές του πρώιμου Ανδρεϊσμού. Και αποκάλεσαν τον πρόεδρο της Γαλλίας Ολαντρέου. Και σήμερα υποκλίνονται στη σοσιαλδημοκρατία, διότι είναι οι μόνοι πλέον που βάζουν πλάτη στα αδύναμα στρώματα της χώρας. Ιδεολογική κυριαρχία. Καλώς έκαναν και τότε που κατηγορούσαν τους σοσιαλδημοκράτες καλώς πράττουν και σήμερον που τους υμνούν.

Είχαμε δημιουργήσει στο Ναύπλιο  αντιταϊπέδ επιτροπή που ούρλιαζε καθημερινά και μιλούσε για εθνικές προδοσίες και ήθελε να καταλάβει και δημόσιο κτήριο για να το καταστήσει στρατηγείο του αγώνα. Και δεν τολμούσε κανείς να αμφισβητήσει την απόλυτη αλήθεια που την κατείχαν ως αλάθητοι πάπες και πάπισες.
Και ήλθε τότε το θέμα στο δημοτικό συμβούλιο και η άβουλη δημοτική αρχή και η αντιπολίτευση υποχώρησαν ατάκτως στους διαθέτοντες την ιδεολογική επικυριαρχία. Και εκδόθηκε και ψήφισμα κατά του ταϊπέδ και δημιουργήθηκε και επιτροπή να διεκδικήσει, άσχετο αν τελικώς ουδέν έπραξε.
Και σήμερα η πλειοψηφία (ή έστω ένα μεγάλο μέρος) των ατόμων που συμμετείχαν στην αντιταϊπέδ επιτροπή υποστηρίζουν την κυβέρνηση που υπέγραψε όλα τα χαρτιά που τους έδωσαν, και τις χαρτοπετσέτες ακόμα. Και τώρα  η απόλυτη σιωπή. ΄Η μάλλον ψελλίζουν απίστευτες δικαιολογίες, ωσάν να απευθύνονται σε μωρά, με όλη την κυριολεξία της λέξης "μωρός". Και ο μαχητικός τοπικός βουλευτής που ήταν στην πρώτη γραμμή της κατάληψης του δημόσιου κτηρίου θα τα ψηφίσει όλα με τα δυο του χέρια. Μαζί και οι πασόκοι, που το έβαλαν στα πόδια από το πασόκ για τον σύριζα, όταν είδαν ότι τρίζει η καρέκλα τους, με δικαιολογία ότι τότε δεν μπορούσαν να ψηφίσουν τα προηγούμενα πιο light μνημόνια.
Ομως τι σας λέω τώρα;
Ας πάμε στα τοπικά.
Δημόσια περιουσία στο Ναύπλιο και την Αργολίδα
Μαύρο δάκρυ. Πολύ κλάμα. Εγκατάλειψη. Ερειπειώδεις καταστάσεις. Βατουλιές στα άκτιστα οικόπεδα.
Και σχεδιασμός μηδέν.
Παλαιότερα φωνασκούσαμε για να  μην αξιοποιηθεί το παραμικρό.
Τώρα επιθυμούμε  να δοθούν τα πάντα στα αδηφάγα ιδιωτικά κεφάλαια. Δίκιο είχαμε και τότε, δίκιο και τώρα. Πάντα δίκιο έχουμε και  όταν λέμε ότι το αποτέλεσμα είναι 1 και όταν λέμε μείον ένα. Μουρλοκαταστάσεις. Ελληνικούρες.
Έχω λοιπόν και σας αραδιάζω μπόλικα για την  τοπική δημόσια περιουσία και την κατάστασή της.
Αεροδρόμιο Αργους. Το ιστορικό αεροδρόμιο Αργους που χρησιμοποιήθηκε και σε ηρωικές μάχες κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο μάλλον εξαφανίσθηκε. Που είναι; Που βρίσκεται; Υπάρχει; Δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί έστω και για πτήσεις μικρών αεροσκαφών; Και να σκεφτείτε ότι πριν μερικά χρόνια έγινε και νέα αγορά έκτασης για να μεγαλώσει το αεροδρόμιο. Πικροί γέλωτες.
Αεροδρόμιο Πορτοχελίου. Η έκταση της τέως ΔΕΠΟΣ. Καταπατήθηκε μεγάλο μέρος της. Η όλη κατάσταση έχει περιπλακεί σε δικαστικούς αγώνες για την άρση της απαλλοτρίωσης. Ρημάζει. Ουδείς ασχολείται σοβαρά
Το Βενετικό κτήριο στην Πλατεία Αγίου Γεωργίου. Ερείπιο. Ήδη κατέρρευσε μεγάλο τμήμα του. Έτσι πρόκειται να μείνει.
Το κτήριο Παπαδόπουλου πίσω από τις φυλακές Λεονάρδου. Πικρά χάχανα. Ουδείς ασχολείται.
Οι φυλακές Λεονάρδου. Εξαιρετικό Οθωμανικό κτήριο. Τώρα αποθήκες της Αρχαιολογίας. Αν είναι δυνατόν. Αποθήκες αυτό το εξαιρετικό κτήριο.
Το Τελωνείο. Πανέμορφο. Στην παραλιακή πρόσοψη του Ναυπλίου. Παραχωρήθηκε τότε από το τρισκατάρατο ΠΑΣΟΚ  στο Δήμο μας για καμιά 20ετία, Δεν έγινε τίποτα. Αχρηστίλα. Επέστρεψε η χρήση του στο Υπουργείο Οικονομικών και παραμένει στα ίδια χάλια.
Μπούρτζι. Τα έργα έμειναν στη μέση. Προσπαθούν τώρα  να βρουν τρόπο να τα συνεχίσουν. Ουδείς έχει αποφασίσει την χρήση του.
Κτήριο Καπναποθηκών. Θα δινόταν για  σχολείο, μετά θα δινόταν στο πανεπιστήμιο. Σήμερα ρημαδιό.
Πισίνα του Αμφιτρύωνα. Τι να σας λέω τώρα. Αίσχος.
Το παλιό Ξενία. Η ντροπή του Ναυπλίου.
Το κτήριο στην Αρβανιτιά. Κλαίει αφημένο στη μοίρα  του. Και μαζί κλαίνε και οι γενιές που έφαγαν τα όμορφα  νιάτα τους στην Αρβανιτιά. Το παρατηρούν κι ανατριχιάζουν.
Μπανιέρες και Ναυτικός Όμιλος. Λένε ότι θέλουν να  νομιμοποιήσουν τις αυθαιρεσίες που έχουν γίνει. Και αυτό με λάθος τρόπο θα το κάνουν, απ΄ότι φαίνεται. Είναι σε Αρχαιολογική Ζώνη και δύσκολα τα πράγματα μετά από απόφαση του ΣτΕ. Αλλά τις άφησαν τις αυθαιρεσίες να γίνουν και αντέδρασαν κατόπιν εορτής.
Καραθώνα αγάπη μου. Πέρα από τους πολίτες και τους επισκέπτες, την αγαπούν και  τα τοπικά μικροσυμφέροντα. Οι καντινούχοι που έχουν κάνει τις καντίνες τους μπαράκια. Καταλήψεις πολλών χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων. Ασυδοσία. Σκουπιδότοπος.
Παραλία Ψιλή Άμμος στο Τολό. Αλήθεια. Ασχολείται κάποιος με τη δικαστική διαμάχη; Τι έχει γίνει;
Δασκαλειό και Ρόμβη. Έτσι. Αφήστε τα και αυτά στην τύχη τους. Αρχαιολογικοί χώροι. Διαδρομές περιπάτου. παραλίες. Ποιος επιθυμεί να αναδειχθούν; Ουδείς. Ουδείς από τους αρμοδίους βεβαίως. Οι φωνές που έκαναν προτάσεις δεν ακούσθηκαν σχεδόν καθόλου.
Παραθαλάσσια έκταση στο Βιβάρι από σχολάζουσα κληρονομιά. Θα την θυμηθούμε και αυτήν όταν βγει προς εκποίηση.
Έκταση που αγόρασαν οι Δήμοι της Αργολίδας στη Δαλαμανάρα  για Πανεπιστημιακό campus. Μάλλον πρέπει να έχει γεμίσει βατουλιές. ' Η μήπως εκμεταλλεύεται κάποιον την έκταση και δεν το γνωρίζουμε;. Ασχολείται κανείς;
Παραλιακά οικόπεδα στο Ναύπλιο. Σε ένα από αυτά θα ανεγείρετο  Συνεδριακό Κέντρο. Ωραίο ανέκδοτο κι αυτό.  Όσο το είδατε..... Αλλά δεν είναι ανέκδοτο ότι πληρώσαμε κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για μελέτες στον αέρα.
Κτήριο της παλιάς εφορίας στο Μεγάλο Δρόμο. Το στρατηγείο του αγώνα. Άνευ περαιτέρω σχολίων
Θα μπορούσα να συνεχίσω με την απαρίθμηση.
Αυτή είναι η κατάσταση  των δημοσίων και δημοτικών ακινήτων στην περιοχή μας.
Θλίψη Θλίψη Θλίψη.
Και η δημοτική αρχή, παντελώς άβουλη είχε υποχωρήσει στην θέληση των ιδεολογικά και τότε και σήμερα επικυρίαρχων.
Σήμερα βέβαια ανατράπηκε ο σχεδιασμός. Όλα  για ιδιωτικοποίηση. Ακόμα και το ΟΑΚΑ το εντάσσουν στο υπερταμείο.
Ήσαν ερείπια. Παραμένουν ερείπια. Ουδείς ασχολήθηκε. Ουδείς ασχολείται.
Άχρηστη η δημοτική αρχή την οποία εκλέξαμε. Και ποτέ μα ποτέ οι πολίτες δεν θα δουν την πιθανότητα να  εμπιστευθούν κάποιους που πραγματικά ενδιαφέρονται και προτείνουν λύσεις εφικτές.
Και η κυβέρνηση 17 μήνες τώρα δεν ασχολήθηκε ούτε με ένα θέμα από όλα τα παραπάνω. Για να βρει λύσεις για τα περιουσιακά στοιχεία. Για να μην πάνε άπατα.
Και τελικά κάποια ακίνητα θα πουληθούν σε ιδιώτες
Αλλά τώρα θα δούμε τα χαϊρια μας και με τον ιδιωτικό τομέα και τους φαταούληδες που θέλουν τα εύκολα και γρήγορα κέρδη.
Οι κρατικοδίαιτοι.
Ουδείς σοβαρός  θα έλθει εδώ να βάλει έστω και ένα σέντσι.
Μόνον οι τοπικοί με τις ιδιαίτερες σχέσεις με την εξουσία θα ενδιαφερθούν.
Και όλα χειρότερα θα γίνουν.
Από ερείπια, στην αξιοποίηση για την κονόμα και μόνον.
Δεν θα γίνει τίποτα σωστό.
Είναι βέβαιο αυτό.
Διότι για να πάει μπροστά ένας τόπος πρωτεύων είναι ο σχεδιασμός και μετά να δούμε  ποιος θα έχει τη διαχείριση.
Διότι ένας τόπος χρειάζεται και τις οργανωμένες παραλίες και τις μοναχικές μαγικές και άσπιλες.
Χρειάζεται και ξενοδοχεία, αλλά και τόπους πολιτισμού. Χρειάζεται καφέ και μπαράκια, αλλά και χώρους δημόσιους, πάρκα, παγκάκια σε πλατείες και δίπλα στην θάλασσα. Χωρίς μουσεία και εκθεσιακά κέντρα δεν πάμε μακρυά. Μόνον οι αετονύχηδες θα κερδίσουν. Και αυτοί για σύντομο χρονικό διάστημα. Και δεν θα είναι ζωή αυτή που θα κάνουν τα παιδιά μας. Μια φρίκη θα είναι. Αυτό θα τους παραδώσουμε.
Όχι όλα για την κονόμα που να πάρει. Είναι και η ζωή και τα αισθήματα και η πολιτιστική τροφή που έχουμε ανάγκη.
Χρειαζόμαστε σωστό Πανεπιστήμιο. Σχολειά. Καλό νοσοκομείο (ένα νοσοκομείο)
Και τα ιστορικά κτήρια και μνημεία πρέπει να έχουν πολιτιστική χρήση κατά κύριο λόγο. Και μετά και άλλες δευτερεύουσες χρήσεις για την εξυπηρέτηση των  επισκεπτών.
Ποιος τα σκέπτεται όλα ετούτα;
Θα τα ψηφίσετε  όλα σήμερα το βράδυ . Αλλά και πρέπει και να κρυφτείτε για όλα αυτά που λέγατε.
Αλλά κύρια πρέπει όλοι μαζί να ντρεπόμαστε διότι τα αφήσαμε στην τύχη τους τα περιουσιακά στοιχεία που ανήκουν σε όλους μας και ουδέν σχεδιάζουμε.
Τι να κάνουν από μόνοι τους οι αιρετικοί σε αυτό τον τόπο;