Η κ. Μαντά και η απόλυσή της

Η Αμυμώνη στις πλάτες θεού (του Albrecht Durer)

Ένας Πρόεδρος ατάραχος.
Κάποιος χτυπούσε μία βουλευτίνα σε φάση δημόσιας τηλεθέασης και αυτός έμεινε στην θέση του μην αντιδρώντας ούτε στο ελάχιστο. Έμεινε κυριολεκτικά "Παυλόπουλος".
Πάκηδες οι Ελληνες. Ατάραχοι παρακολουθούσαμε τα δρώμενα στην χώρα. Λαμβάναμε δανεικά, παίρναμε δάνεια. δανειζόμασταν, υπερδανειζόμασταν και ο λαός θεωρούσε ότι το Κράτος  είχε τη δυνατότητα να επιλύει κάθε πρόβλημα πληρώνοντας  με χρήματα τα οποία βρισκόντουσαν σε ένα μαγικό σεντούκι που συνεχώς γεννούσε νέα χρυσάφια. Και αυτοί που σήμερα κατηγορούν την πασοκονεοδημοκρατία για τα σαράντα χρόνια διακυβέρνησης απαιτούσαν επιπλέον ασυδοσία από όση απλόχερα μοίραζαν οι ατάραχοι Πάκηδες. Και μας βγάζουν γλώσσα, ενώ ποτέ στο παρελθόν δεν συνέστησαν την παραμικρή σύνεση, ουδέ και προειδοποίησαν τον λαό ότι τα φώτα στα γλέντια κάποια στιγμή σβήνουν
Υπήρχαν όμως οι μοναχικές και μειοψηφικές φωνές που μας έλεγαν να προσέχουμε, να βάλουμε κάποιο φρένο,  να δώσουμε βαρύτητα στην παραγωγή και όχι στην κατανάλωση.  Αλλά δεν τις ακούγαμε. Μας άρεσαν τα εύκολα. Αυτά ψηφίζαμε και αυτά επιλέγουμε μέχρι σήμερα. Τα ωραία λόγια επιλέγουμε. Τις μεγάλες υποσχέσεις και τα τεράστια ψέμματα. Γαμώτο ξερό μας το κεφάλι. Γαμώτο κεράτο μας το τράγιο. Και τους βρίζουμε τους πολιτικούς αντί να κοιταχτούμε κάποια στιγμή στον καθρέφτη.
Τα σημάδια της κατάρρευσης ήσαν ολοφάνερα. Ολιγουλάκι να κοιτάζαμε γύρω μας και ελάχιστα να μην υποκύπταμε στις σειρήνες θα τα βλέπαμε. Αλλά δεν θέλαμε να ακούσουμε. Όποιος δεν υποσχόταν τα πάντα στους πάντες τον έτρωγε η μαρμάγκα. Αυτή η δηλητηριώδης αράχνη. Τον έστελναν στα αζήτητα.
Και για να πάω στα τοπικά του Ναυπλίου, διότι αυτά σας τα έχω, ίσως με άλλα λόγια, ξαναπεί.
Και εδώ στον τόπο μας υπάρχουν έντονα τα σημάδια της οικονομικής κατάρρευσης. Και πρέπει να ανοίξουμε τα αυτιά μας και τα μάτια μας.
Έγιναν ευρέως γνωστά τα πρακτικά για την απόλυση του σημαντικού στελέχους και διευθύντριας της ΔΕΥΑΝ κυρίας Αννας Μαντά. Δημοσιεύθηκαν σε όλους τους τοπικούς ιστότοπους. Η πόλη συζήτησε υπό μορφή και  ολίγου κουτσομπολιού το γεγονός  της απόλυσης αυτής.
Δεν είδα όμως πουθενά να γίνεται λόγος για τα σοβαρότατα προβλήματα της ΔΕΥΑΝ που προέκυψαν  από τα πρακτικά αυτά σε σχέση με τα οικονομικά της επιχείρησης και τις εκκρεμείς δίκες. Και για πρώτη φορά οι απλοί πολίτες μανθάνουμε διάφορα πράγματα.
Μεταξύ των άλλων κατηγορείται η κ. Μαντά από την δημοτική αρχή ότι ευθύνεται διότι η ΔΕΥΑΝ δικάσθηκε ερήμην (δεν έβαλε δικηγόρο) σε μία δίκη με την αντίστοιχη επιχείρηση του Αργους και έτσι καταδικάσθηκε να της καταβάλει το ποσό των τετρακοσίων χιλιάδων (400.000) ευρώ. Και μάλιστα, λέει η απόφαση ότι τα μισά πρέπει να καταβληθούν άμεσα. Δεν μιλάμε για χίλια ή δύο χιλιάδες ευρώ. Μιλάμε για κοντά μισό εκατομμύριο αγαπητοί μου. Το αντιλαμβάνεσθε; Και αυτό που συζητείται είναι η δικαστική διαδικασία Ουδείς θίγει το κατά πόσον η ΔΕΥΑΝ πράγματι τα οφείλει αυτά τα χρήματα και πως προέκυψε ένα τέτοιο τεράστιο χρέος. Διότι εάν πράγματι τα οφείλει, τότε οι διαδικασίες είναι δευτερεύον θέμα. Και ναι. Φαίνεται ότι τα πράγματα είναι πάρα πολύ σοβαρά. Ο βιολογικός καθαρισμός είναι κοινός μεταξύ Αργους και Ναυπλίου. Και φαίνεται ότι το παίζουμε Πάκηδες ημείς στο Ναύπλιο. Ατάραχοι. Δεν πληρώνουμε. Αφήνουμε τους Πρασάδες να πληρώνουν και εμείς οι Κωλοπλένηδες το παίζουμε μάγκες. Οποία ντροπή, εφόσον αυτό συμβαίνει. Να χρωστάμε στο Αργος. Να πληρώνουν οι Αργείτες για την πάρτη μας και ουδείς να αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη για αυτό. Ουδείς να παραιτείται, Και το θέμα να είναι όχι η οφειλή αυτή καθ΄αυτή, αλλά το κατά πόσον βάλαμε δικηγόρο. Και να πούμε τι σε μία τέτοια δίκη, εφ΄όσον η οφειλή υφίσταται;
Και μάθαμε και άλλα πραγματάκια από τα πρακτικά της απόλυσης.
Και άλλες δικαστικές αποφάσεις βγήκαν σε βάρος της ΔΕΥΑΝ. Και πρέπει να ομιλούμε για μεγάλα ποσά. Και σε μια άλλη υπόθεση έγινε δικαστικός συμβιβασμός. Και η μία μόνον δόση που πρέπει να καταβάλουμε είναι μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Και σε άλλη υπόθεση, απ΄όσο καταλαβαίνω, έχει γίνει κατάσχεση σε λογαριασμό ή λογαριασμούς της ΔΕΥΑΝ σε τράπεζα ή σε τράπεζες. Και το θέμα δεν είναι το πως προέκυψε η οφειλή για την οποία πρέπει να υπάρχει εκτελεστή δικαστική απόφαση, αλλά το κατά πόσον προβάλαμε αντιρρήσεις κατά της κατάσχεσης.  Και μάθαμε και για άλλες δικαστικές εκκρεμότητες, για τις οποίες αναμένονται δίκες. Και πληροφορηθήκαμε και ότι υπάρχει και εκκρεμής υπόθεση στον Αρειο Πάγο. Και η πολιτική ηγεσία της ΔΕΥΑΝ δεν γνωρίζει που βρίσκεται το θέμα στον Αρειο Πάγο και τι γίνεται εκεί. Και έγινε και λόγος  για εκείνο τον διαγωνισμό του ενός εκατομμυρίου με τον ένα συμμετασχόντα σε αυτόν και την μικρή έκπτωση. Και έγινε και λόγος για τις απευθείας αναθέσεις. Απίστευτα πράγματα, πρωτοφανείς καταστάσεις.
 Όμως οι απολύσαντες την απολυθείσα δεν αναλαμβάνουν καμία πολιτική ευθύνη. Για τα χρέη. Για τις πολλές δικαστικές εκκρεμότητες. Και υπήρχε άκρα του τάφου σιωπή μέχρι τώρα για όλα αυτά. Μόλις τώρα τα πληροφορούμεθα, μόνον και μόνον διότι αποφάσισαν να απολύσουν την διευθύντρια. Άλλως ουδέν θα γνωρίζαμε ημείς οι δημότες.
Μα να χρωστάμε στους Αργείτες; Να μην πληρώνουμε; Και να σφυρίζουμε αδιάφορα; Και να μην γίνεται αυτό τεράστιο πολιτικό θέμα; Μα το ανέχεστε αγαπητοί μου αναγνώστες;
Μα πως θα λειτουργήσει ο βιολογικός καθαρισμός; Μόνον οι Αργείοι θα πληρώνουν;
Φίλοι μου, εάν κάποια στιγμή καταρρεύσουν οι επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης μην μείνετε με το στόμα ανοιχτό. Δεν σας τα παραλέω. Ήδη ο Δήμος  πληρώνει για τα δάνεια της επιχείρησης ως εγγυητής. Πείτε μου τώρα πως θα ξεπληρώσει το Αργος; Και πως θα πληρώσουν οι Αργείτες τις μεγάλες υποχρεώσεις από τη λειτουργία του βιολογικού καθαρισμού; Ακούω ότι οι οφειλές προς ΔΕΗ από τη λειτουργία του βιολογικού είναι πολύ μεγάλες.
Μην πείτε αύριο ότι δεν γνωρίζατε, εάν και εφόσον  η καταστροφή επισυμβεί και στα τοπικά μας εδώ. Διότι καταστρέφεται μία πόλη όταν η επιχείρηση που δίνει νερό και χειρίζεται τα της αποχέτευσης καταρρεύσει.
Ημείς βέβαια ασχολούμαστε με το έλασσον. Με το παρασκήνιο της απόλυσης και όχι με τα τεράστια θέματα.  Ουδένα μάλλον απασχολούν προς το παρόν όλα αυτά τα περί των χρεών. Ούτε καν το γεγονός ότι ο Αργείος πληρώνει για τον Ναυπλιέα μας ταράττει τον ήσυχον ύπνο.
Ελάχιστοι θα διάβαζαν και τη σημερινή μου ανάρτηση για τα οικονομικά εάν δεν σκεπτόμουν να βάλω τον πιασσιάρικο τίτλο, που οράτε επάνω-επάνω. Τώρα αρκετοί, ελπίζω,  θα με διαβάσουν έως το τέλος για να δουν εάν περιλαμβάνω κάποιο κουτσομπολίστικο σχόλιο για την απόλυση.
Ποσώς με απασχολεί το θέμα της απόλυσης. Άλλα είναι τα εξόχως σοβαρά. Και δεν είναι βέβαιο ότι θα βρεθεί ο θεός να σηκώσει στις πλάτες του την Αμυμώνη για να συνεχίσει απρόσκοπτα να μας έρχεται από την πηγή της στους Μύλους το πολύτιμο πόσιμον ύδωρ.