Το κίνημα των καταλήψεων και το Ναύπλιο

Σήμερα θα σας εκπλήξει ο αιρετικός, αλλά θα σας πει ότι πάντοτε έβλεπε με συμπάθεια το κίνημα των καταλήψεων στην Ευρώπη, που γιγαντώθηκε τις προηγούμενες δεκαετίες και που ήδη αρχίζει να φθίνει και να πνέει τα λοίσθια τον 21ο αιώνα.

Σε ιδιωτικά κτήρια εγκαταλελειμμένα, που κανείς δεν ήξερε τους κληρονόμους του αρχικού ιδιοκτήτη, σε δημόσια κτήρια για τα οποία οι αρμόδιοι αδιαφορούσαν και σε παλαιούς χώρους στρατώνων, έγιναν καταλήψεις σε όλη την Ευρώπη.

Όμως οι καταλήψεις αυτές είχαν συγκεκριμένο νόημα και περιεχόμενο.

Να γίνει μια μεγάλη πίεση για την προστασία του δημόσιου χώρου.

Να ενδιαφερθεί κάποιος για τους άστεγους, που πέθαιναν από το κρύο.

Να δοθεί προτεραιότητα στον τομέα του Πολιτισμού, ιδίως  να δοθεί βήμα σε μουσικά, θεατρικά, καλλιτεχνικά σχήματα και σε δημιουργούς, έξω από το mainstream που προωθούσαν οι μεγάλες εταιρίες για χάρη των τεραστίων κερδών.

Για ένα διαφορετικό πολιτιστικό πρότυπο και τρόπο ζωής.

Με άλλα λόγια το κίνημα των καταλήψεων στην Ευρώπη είχε ένα έντονο πολιτικό περιεχόμενο.

Είμαι λοιπόν υπέρ του κινήματος των καταλήψεων.

Αρκεί να είναι η διακίνηση των ιδεών ελεύθερη μέσα στους κατειλημμένους χώρους . Να μπορεί να πάει και ο αιρετικός και ο Πάγκαλος και ο Παπανδρέου να μιλήσει.

Να έχει περιεχόμενο η διεκδίκηση και όχι να είναι χώρος βολέματος των ολίγων.

Να παύσει αμέσως η όποια κατάληψη, όταν ο σκοπός για την οποία έγινε εκλείψει.

Να μην γίνουν οι χώροι καταλήψεων το βόλεμα κάποιων.

Να μην αποτελέσουν άντρα βίας και φασισμού

Ας πάρουμε λοιπόν την περίπτωση της πόλης μας. Του Ναυπλίου.

Μεταξύ των άλλων διαθέτουμε κάποια εκπληκτικά δημόσια κτήρια και μνημεία, που κυριολεκτικά ρημάζουν και έχουν αφεθεί στην τύχη τους.

Θυμίζω δύο μόνον  που αποτελούν και χαρακτηριστικές περιπτώσεις εγκατάλειψης και αδιαφορίας.

Το εξαιρετικό Ενετικό κτήριο στην Πλατεία Αγίου Γεωργίου και το παλαιό τελωνείο στην παραλία. Θα μπορούσα να αναφέρω και άλλα όπως το δημόσιο νεοκλασικό κτήριο πίσω από τις φυλακές Λεονάρδου. Το κτήριο Βίγκα στην Πλατεία Συντάγματος, απαλλοτριωμένο από το Υπουργείο Πολιτισμού  Το κτήριο της οδού Όθωνος που έχει περιέλθει στο δημόσιο από σχολάζουσα κληρονομία. Το παλαιό ξενία. Τα κτήρια στην Αρβανιτιά, στις Μπανιέρες, το Ναυτικό Όμιλο  Τα κτίσματα στην Ακροναυπλία. Για να μην θυμηθώ την περίπτωση της καστρονησίδας μας, του συμβόλου της πόλης μας.

Αλλά θα επικεντρώσω στα δύο σημαντικά κτήρια. Το Ενετικό του Αγίου Γεωργίου και το Τελωνείο

Ο αιρετικός θα ήταν υπέρμαχος μιας κατάληψης των δύο αυτών κτηρίων για μια μέρα, μια εβδομάδα, ίσως και ένα μήνα προκειμένου να διεκδικηθεί με δυναμικό τρόπο η αναπαλαίωση των μνημείων, η συντήρησή τους και η αξιοποίησή τους για δημόσιους σκοπούς, για πολιτιστικές εκδηλώσεις. Και θα ήταν πρόθυμος να πάρει και αυτός μέρος σε μια τέτοια κατάληψη.
Υπό δύο όμως απαράβατες προϋποθέσεις.
Η μία είναι ότι θα γινόταν δεκτός να μιλήσει στην κατάληψη ο Αντώνης Σαμαράς, ο Μανιάτης, ο Χειβιδόπουλος ο Δήμαρχος Κωστούρος. Ότι μια τέτοια κατάληψη δεν θα ήταν άντρο φασιστικών αντιλήψεων. αποκλεισμού της άλλης άποψης και μισαλλοδοξίας.
Και η δεύτερη προϋπόθεση θα ήταν ότι όλοι οι καταληψίες θα γνωρίζαμε ότι παραβαίνουμε το νόμο. Και θα δεχόμασταν να δικαστούμε και να καταδικαστούμε  Και στη δίκη θα δηλώναμε ένοχοι και το μόνο που θα ζητούσαμε θα ήταν να μας αναγνωρισθεί το ελαφρυντικό των μη ταπεινών ελατηρίων και κινήτρων για την πράξη μας. Αυτή πιστεύει ο αιρετικός ότι είναι η μαγκιά. Να αγωνιζόμαστε για έναν υπέρτερο σκοπό και  στον αγώνα μας αυτό αποδεχόμαστε ότι παραβαίνουμε   το νόμο και δηλώνουμε ένοχοι και αποδεχόμαστε ευμενώς την τιμωρία. Όλα τα άλλα είναι φτηνός τσαμπουκάς.


ΥΓ1  Είναι αποκρουστικό το θέαμα ένα νεοκλασικό μνημείο της πόλης των Αθηνών, αρχιτεκτόνημα Τσίλλερ, που ανήκει στο Δήμο,να  ρημάζει επί τόσα χρόνια. Και υπάρχουν σήμερα άνθρωποι που αγωνίζονται να παραμείνει στην ίδια φρικώδη κατάσταση. Εάν ο σκοπός της κατάληψης της βίλας Αμαλίας ήταν η ανάδειξη του κτηρίου και η απόδοσή του στην κοινωνία, ο σκοπός αυτός έχει ήδη επιτευχθεί.

ΥΓ2  Επικίνδυνους ατραπούς ανοίγει στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, που τον άκουσα με τα αυτιά μου να λέει ότι οι καταλήψεις του αντιεξουσιαστικού χώρου, δημιουργούν ανάχωμα στις φρικώδεις ρατσιστικές επιθέσεις της Χρυσής Αυγής. Φαντασθείτε που θα βρεθούμε με αυτή τη λογική. Μα δεν καταλαβαίνουν ότι όλες αυτές οι λογικές είναι βούτυρο στο ψωμί των νεοναζιστών;