Εξαιρετικά μου άρεσε το κείμενο που δημοσιεύθηκε στο ιστολόγιο της άλλης πρότασης σχετικά με τη συνάντησή της παράταξης την προηγούμενη Κυριακή στη Νέα Τίρυνθα, που μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.
Είναι θετικό, πιστεύω, ότι έστω και λεκτικά επαναβεβαιώθηκε (μάλλον διότι εγώ το είχα θέσει με προηγούμενες τοποθετήσεις μου) η κεντρική φυσιογνωμία της δημοτικής παράταξης ως μία "ανεξάρτητη κίνηση ενεργών πολιτών, μακριά από κομματικές επιδράσεις". Επίσης θετικές είναι οι αποφάσεις για ενεργοποίηση της παράταξης σε συγκεκριμένα ζητήματα και προβλήματα της τοπικής κοινωνίας και η σύσταση επιτροπής για την επαναλειτουργία του ιστολογίου.
Κάνω απόλυτα σαφείς τις προθέσεις μου μιας και κάποιοι με ρώτησαν.
Ακόμα και αν παραμείνει εν υπνώσει η άλλη πρόταση τους επόμενους μήνες και ενεργοποιηθεί μόνον προεκλογικά, ακόμα και αν ελέγχονται απόλυτα τα πράγματα από τα μέλη ενός κόμματος και πάλι αυτή τη δημοτική παράταξη προτιμώ και θα υποστηρίξω σε σχέση με τις άλλες παρατάξεις Κωστούρου, Γραμματικόπουλου, Σαλεσιώτη και Βασιλείου.
Έστω και ελάχιστα απ΄όσα αναγγέλθηκαν αν γίνουν πράξη θα αναθεωρήσω όλα όσα έχω καλόπιστα, πιστεύω, πει τον προηγούμενο καιρό για την "άλλη πρόταση" και η υποστήριξή μου πλέον θα είναι αμέριστη και ολόψυχη. Προϋπόθεση βέβαια, ότι θα μπορούν να ακουστούν όλες οι απόψεις των μελών και υποστηρικτών για τα τοπικά πράγματα
η φωτογραφία είναι από την τελευταία συνάντηση της Πρωτοβουλίας Δημοτών Ναυπλίου στα γραφεία της "απόπειρας". Φάγαμε κόλλυβα (κυριολεκτώ) και βέβαια, μετά, τα αναγκαία κοψίδια και ήπιαμε τα ξύδια.
Ο κύκλος της Πρωτοβουλίας έκλεισε τότε αλλά οι ενεργοί πολίτες που την απάρτιζαν δεν πήγαν σπίτια τους
Ο αιρετικός απ΄ότι διαπιστώσατε δεν είπε μέχρι σήμερα την άποψή του για το παγοδρόμιο στην πόλη μας και είχε τους λόγους του.
Πρώτα και κύρια διότι δεν πιστεύει ότι ήταν το καίριο θέμα που πρέπει να μας απασχολεί. Είναι τριτεύον ή και τεταρτεύον. Κακώς λοιπόν, θεωρώ, ότι έγινε πρωτεύον θέμα έντονης αντιπαράθεσης μεταξύ των πολιτικών παρατάξεων.
Τα παγοδρόμια ξεφύτρωσαν σαν μανιτάρια στις πόλεις της Ελλάδας τον καιρό των εορτών. Δεν ήταν Αναπλιώτικο φαινόμενο. Τα όποια θέματα λοιπόν που προέκυψαν, θεωρεί ο αιρετικός, ότι αφορούν μεν ζητήματα προς συζήτηση και παραταξιακή αντιπαράθεση μαζί με άλλα ελάσσονα, αλλά ότι βασικά το θέμα αυτό προκαλεί μία αφορμή για να αναδειχθούν και γενικότερα και πιο σοβαρά ζητήματα για τη χρήση των δημοσίων και δημοτικών χώρων.
Το θέμα του παγοδρομίου αφορά ακόμα ένα μικρό νεοελληνικό επεισόδιο στην όλη σειρά των κοινωνικών στρεβλώσεων και έτσι κυρίως πρέπει να αντιμετωπισθεί.
Από την άλλη δεν αντιλαμβάνομαι την έκταση που πήραν στο δημοτικό συμβούλιο οι καταγγελίες για παρατυπίες στη λειτουργία του παγοδρομίου. Σε οποιαδήποτε άλλη ευνομούμενη χώρα κάποια πράγματα θα ήταν αυτονόητα. Κανονικά δεν θάπρεπε να καταναλωθεί χρόνος και μελάνι και να ακούμε έντονες αντιπαραθέσεις για ζητήματα που θα έπρεπε να είναι λυμένα και απλά.
Δεν καλύπτονται οι κανόνες ασφαλείας; Επεμβαίνουν τα όργανα του Κράτους και σταματάνε αμέσως τη λειτουργία του παγοδρομίου.
Δεν υπάρχει τεχνικός ασφαλείας; Κινούνται οι νόμιμες διαδικασίες.
Υπάρχει πρόβλημα με την παροχή του ρεύματος και τα καλώδια; Επεμβαίνει η ΔΕΗ και η Επιθεώρηση Εργασίας.
Το καλώδιο περνάει από δρόμο και δημιουργείται κίνδυνος για τα αυτοκίνητα; Επεμβαίνει η Τροχαία και η Δημοτική Αστυνομία και λύνει άμεσα το θέμα.
Καταλαμβάνεται δημοτικός χώρος χωρίς άδεια από ιδιωτική εταιρεία προκειμένου να κερδοσκοπήσει; Κατευθείαν αποστέλλεται ειδοποίηση. Επιβάλλεται πρόστιμο στο τετραπλάσιο από αυτό που προβλέπεται για την κατάληψη πεζοδρομίων στην περιοχή, μαζεύονται τα κινητά, αποθηκεύονται και χρεώνονται και τα αποθήκευτρα.
Απλά πράγματα. Αρκεί να το θέλουμε.Αυτό συμβαίνει σε κάθε χώρα που τιμά και σέβεται τους πολίτες. Δεν κάθεται ο Χρόνης, ο Γραμματικόπουλος, ο Γκιόλας, η Κούτσελα ο Κωστούρος και οι άλλοι να ασχολούνται με το εάν θα εφαρμοσθεί ή όχι ο νόμος. Όμως δυστυχώς έχουν και αυτοί τα δίκια τους, αφού τελικά δεν υφίσταται το αυτονόητο στην Ελλάδα και βέβαια στο Ναύπλιο της ανομίας τουλάχιστον σε σχέση με τους δημόσιους χώρους. Αυτό λοιπόν που απαιτείται είναι να υπάρξει η πολιτική βούληση να προστατεύσουμε τους δημόσιους χώρους (όλους τους δημόσιους χώρους) και να εφαρμόζουμε τη νομοθεσία που υπάρχει για την προστασία της δημόσιας υγείας. Αυτά είναι μεν πολύ σοβαρά πράγματα, αλλά απλά και λύνονται χωρίς να δαγκωνόμαστε στο δημοτικό συμβούλιο μόνον για το ένα από τα πολλά συναφή ζητήματα και προβλήματα.
Επομένως τα βασικά και καίρια θέματα που θέτει σήμερα ο αιρετικός με αφορμή την αντιπαράθεση που προκάλεσε το παγοδρόμιο είναι δύο. ΠΡΩΤΟΝ. Είναι ώρα οι δημοτικοί μας σύμβουλοι να δουν σοβαρά το θέμα των ελεύθερων χώρων στην πόλη. Δεν φτάνει να βλέπουμε τις όποιες ευθύνες υπάρχουν για το παγοδρόμιο, αλλά να αντιμετωπίσουμε το γενικευμένο φαινόμενο ανομίας από πολλά και πολυποίκιλα συμφέροντα. Κάποτε αυτοί που σήμερα έχουν το πάνω χέρι έκαναν γαργάρα το γεγονός ότι ένας δημοτικός δρόμος είχε κλείσει για μήνες, μόνο και μόνο για να μειωθεί το κόστος επισκευών ενός κτηρίου. Καταστήματα και επιχειρήσεις καταλαμβάνουν δημοτικούς χώρους χωρίς άδεια. Αντί για ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων δημιουργούν ένα δεύτερο κατάστημα πάνω σε δρόμο, πεζοδρόμιο ή πλατεία. Γνωρίζω την αντίδραση που υπήρξε εκ μέρους της δημοτικής αρχής πριν από κάποιους μήνες για την πάταξη της αυθαιρεσίας και την είχα επικροτήσει. Όμως τότε είχα εκφράσει του φόβους μου ότι χωρίς μια οργανωμένη στάση και βοήθεια από την κοινωνία, όλα θα γινόντουσαν αποσπασματικά και για το θεαθήναι. Και έτσι τελικά συνέβη. Μια επιχείρηση αστραπή και όλα επανήλθαν στους κανονικούς ρυθμούς της παρανομίας. Μια ολόκληρη συνοικία πεζοδρομείται και ακόμα κανείς δεν έχει σκεφτεί και αποφασίσει έναν κανονισμό χρήσης των πεζοδρόμων, που θα πρέπει να τηρηθεί για την αρμονική συνύπαρξη κατοικίας, εμπορίου, χώρων διασκέδασης και εστίασης. Ακόμα κάποια πράγματα δεν είναι απόλυτα ξεκαθαρισμένα. Είναι αδιανόητο ότι το ρεύμα για το παγοδρόμιο χορηγείται όχι στον επιχειρηματία, αλλά στον Δήμο, όπως φαίνεται έχει συμβεί και άλλες φορές στο παρελθόν (έκθεση βιβλίου). Και εδώ τίθεται το ερώτημα για το ποιος πραγματικά πλήρωνε όλα αυτά τα χρόνια (εκθέσεις αυτοκινήτων, βιβλίου, κομματικές ομιλίες)
Όλα αυτά θαπρεπε νάταν θέμα συζήτησης στο Δημοτικό Συμβούλιο και όχι αποσπασματικά μόνον το θέμα του παγοδρομίου, απλώς για να κάνουμε το αντιπολιτευτικό μας κομμάτι. ΔΕΥΤΕΡΟ Παγοδρόμιο στο Ναύπλιο, παγοδρόμια σε όλες τις Ελληνικές πόλεις. "Όλα τα είχε ο φερετζές η Μαριορή του λείπει". " Εδώ ο κόσμος καίγεται και το ........" Η Ελλάδα έπεσε έξω, το μοντέλο που δημιουργήσαμε κατέρρευσε και εμείς επιμένουμε με παγοδρόμια, άπειρη κατανάλωση ενέργειας και πληρωμή πεντάευρων για κάθε παιδί για κάθε μισάωρο. Αυτά μας έφεραν μέχρις εδώ. Ήταν βέβαιη η κατάρρευση της χώρας λόγω της υπερκατανάλωσης με δανεικά και τώρα επιμένουμε να προσπαθούμε όχι με παραγωγική διαδικασία αλλά στον ίδιο δρόμο με κατανάλωση και μάλιστα σε είδη πολυτελείας, εισαγόμενα μοντέλα "διασκέδασης", βάζοντας μάλιστα τον κόσμο να κάνει το σκατό του παξιμάδι για να μην λείψει στο παιδί του, αυτό που έχουν τα άλλα παιδιά. Και σήμερα υπάρχουν κάποιοι καταστηματάρχες που οι επιχειρήσεις τους είναι κοντά στο χώρο που στήθηκε το παγοδρόμιο, που τα έβαλαν με τους αντιπολιτευόμενους του Κωστούρου, θεωρώντας ότι θα αλλάξει η τύχη τους στηριζόμενοι στην παγοδρομιακή πίστα, ένα μνημείο και σύμβολο της Ελληνικής απρονοησίας.
Δελτίο τύπου εξέδωσε ο Δήμος Ναυπλιέων για τα αποτελέσματα των έργων, δράσεων και παρεμβάσεων που πραγματοποιήθηκαν στο Κολυμβητήριο Ναυπλίου, για την ενεργειακή του αναβάθμιση και τη μείωση των δαπανών για τη θέρμανσή του. Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στη δημοτική αρχή για το έργο που πραγματοποίησε.
Αντιγράφω το δελτίο τύπου του Δήμου μας
"Θεαματικά τα αποτελέσματα από την ενεργειακή αναβάθμιση του Κολυμβητηρίου του Ναυπλίου·
Κλείνοντας έναν χρόνο από την υλοποίηση της ενεργειακής αναβάθμισης των καυστήρων του Δημοτικού Κολυμβητηρίου, μπορούμε να ενημερώσουμε τους συμπολίτες μας για τα αποτελέσματα που είχε αυτή η πρωτοβουλία.
Οι στόχοι που είχαν τεθεί ήταν:
1 Να βελτιώσουμε τις συνθήκες άνεσης, τόσο στις πισίνες, όσο και στα ζεστά
νερά χρήσης, αλλά και στους κοινόχρηστους χώρους του Κολυμβητηρίου
2. Να βελτιώσουμε το ενεργειακό αποτύπωμα του Κολυμβητηρίου
3. Και φυσικά να μειώσουμε τα λειτουργικά έξοδα.
Σήμερα, μετά από 1 χρόνο λειτουργίας, με συνεχείς μετρήσεις της απόδοσης, διαπιστώνουμε τα εξής αποτελέσματα:
1. Βελτιώσαμε τις συνθήκες άνεσης για τους αθλητές, τους συνοδούς, αλλά και τους εργαζόμενους, προσφέροντας:
σταθερή θερμοκρασία στις πισίνες (στα άνω επιτρεπτά όρια της ΚΟΕ & της Ολυμπιακής επιτροπής: 26,3o C μεγάλη πισίνα & 30,2ο C η μικρή)
συνεχόμενη θέρμανση 21οC, σε όλους τους κοινόχρηστους χώρους, κατά τη διάρκεια του χειμώνα
συνεχόμενα ασφαλές ζεστό νερό 37ο C, για χρήση στους λουτήρες
οn-line παρακολούθηση της λειτουργίας όλου του συστήματος και των πιθανών βλαβών.
2. Εξασφαλίζοντας τη μηδενική εκπομπή ρύπων, μειώσαμε το ενεργειακό αποτύπωμα του Κολυμβητηρίου -και κατ’ επέκταση της πόλης του Ναυπλίου- κατά 201 τόνους αερίων ρύπων CO2
3. Εξοικονομήσαμε κατά τη διάρκεια του δωδεκάμηνου 81.000€, από τη λειτουργία του Κολυμβητηρίου, μειώνοντας την κατανάλωση κατά 1026 MWH.
Τα αποτελέσματα αυτά αποδεικνύουν ότι σωστά επιλεγμένες και στοχευμένες παρεμβάσεις, μπορούν να αποδώσουν θεαματικά αποτελέσματα, αποφέροντας εκτός από την καλύτερη λειτουργικότητα και την αναβάθμιση του επιπέδου των παρεχόμενων υπηρεσιών, σημαντική μείωση της περιβαλλοντολογικής μόλυνσης, με ταυτόχρονη μεγάλη εξοικονόμηση εξόδων.
Ήδη η εξοικονόμηση αυτή μας έδωσε τη δυνατότητα να μειώσουμε τις συνδρομές των μελών του Κολυμβητηρίου κατά 20% για όλους τους δημότες μας, και να προχωρήσουμε σε σημαντικές οικονομικές ελαφρύνσεις για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.
Στόχος μας είναι η επέκταση τέτοιου είδους παρεμβάσεων και στα υπόλοιπα δημοτικά κτίρια, με τη σταδιακή ενεργειακή αναβάθμισή τους."
Αν υπάρχει λοιπόν όραμα, διάθεση, οργάνωση, όλα γίνονται. Θα μπορούσε το Κολυμβητήριο Ναυπλίου να είναι σήμερα ανοιχτό, όπως είναι της Ηλιούπολης, που ΒΕΒΑΙΩΣ ΒΕΒΑΙΩΣ αφορά το παραπάνω δελτίο τύπου.
Για να μην μου λένε ότι αυτά δεν γίνονται, ότι ενδιαφέρθηκαν πραγματικά και έγκαιρα και παρόμοιες δικαιολογίες.
Θυμάμαι πριν από χρόνια που φώναζα κατά των "τατζούμ-ταρατατζούμ" της οργάνωσης φιεστών στο γήπεδο που κόστιζαν χιλιάδες πεταμένα ευρώ. Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να δει τα πραγματικά προβλήματα που μας έχουν οδηγήσεις σε σπατάλες εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ τα τελευταία χρόνια και σε εκπομπές ρύπων. Τα πακετάκια περνάνε και οι άχρηστοι δεν κατάφεραν να τα αξιοποιήσουν (τώρα πλέον έχω τρανή απόδειξη γι΄αυτό την ενεργειακήαναβάθμιση που πραγματοποιήθηκε με θεαματικά αποτελέσματα στο Κολυμβητήριο της Ηλιούπολης)
Φώναζε ο αιρετικός, φώναζε η άλλη πρόταση (σιωπά τώρα; μια ανακοίνωση βρε παιδιά για κάτι), φώναζαν οι διοικήσεις των ναυτικών ομίλων, φώναζαν γονείς και ενεργοί πολίτες και όμως αντί να γίνουν έργα περιστολής της ενεργειακής σπατάλης, ξοδεύτηκαν δεκάδες χιλιάδες ευρώ για υπερβολικούς φωτισμούς στις πλατείες της περιοχής Κούρτη, στην ανατολική παραλία, στην Πλατεία της Αρειας, δίπλα στις γνωστές πολυκατοικίες. Διάλεξαν την εύκολη λύση των τατζούμ-ταρατατζούμ.
Και τώρα κλαίγονται. Ο υποψήφιος Δήμαρχος μας λέει το εκπληκτικό να γίνει το πιο όμορφο Κολυμβητήριο της Ελλάδας κλειστό!!! Ο άλλος ξέχασε τις ευθύνες της δημοτικής παράταξης που υποστήριζε χρόνια τώρα και μας λέει ότι θα προχωρήσει σε έργα. Πούντα; Να τα δούμε. Αλλά το ΕΣΠΑ τελειώνει.
Μαθαίνω ότι οι λέβητες βρίσκονται σε οριακή κατάσταση και δεν πάει άλλο. Οι ηλιακοί θερμοσίφωνες στην οροφή του κυλικείου είναι κατεστραμμένοι από την πρώτη μέρα και όλοι διαχρονικά αδιαφορούν. Τα σώματα του καλοριφέρ που αλλάχτηκαν, μαθαίνω ότι είναι άχρηστα.
Ακούω ότι το σκέπασμα της πισίνας, που θα μείωνε κατακόρυφα την κατανάλωση ενέργειας, κοστίζει περίπου πενήντα χιλιάρικα και ούτε αυτά βρέθηκαν τον καιρό της αφθονίας, όταν ο Δήμος μας εισέπραττε ένα εκατομμύριο από μερίσματα. Τα διέθεταν αλλού.
Πόλεμος ανακοινώσεων έχει ξεσπάσει στα δημοτικά πράγματα στο Ναύπλιο λόγω της απένταξης του έργου της αποχέτευσης στην περιοχή Δρεπάνου.
Παλαιοί Αναγνωσταρικοί κατηγορούν τον τέως Αναγνωσταρικό δημοτικό σύμβουλο και νυν δήμαρχο Κωστούρο για ανικανότητα και αδιαφορία που έπαιξαν ρόλο στο να μην πάρουμε τα χρήματα και να μην γίνει, απ΄ότι φαίνεται, το έργο.
Και ο τέως Αναγνωσταρικός Δήμαρχος Κωστούρος, επικεφαλής ομάδας τέως Ελσικών και Τζιαρικών δημοτικών συμβούλων, απαντάει στις επιθέσεις, κάπως αμήχανα, και διακηρύττει ότι αποτελεί το "μέλλον" ενώ οι άλλοι, τέως σύντροφοί του στο συνδυασμό Αναγνωσταρά μαζί με αυτούς που επεδίωξαν να εκθρονίσουν τον τέως σύντροφό τους Αναγνωσταρά στο κοινό Τσουρνικό σχήμα, αποτελούν το "παρελθόν"!!!
Είναι βέβαιο ότι όσο πλησιάζουμε στις δημοτικές εκλογές οι δυνάμεις "του παρελθόντος", που βασικά ανήκουν στη Νέα Δημοκρατία με τις αναγκαίες συριζέικες προσθήκες, θα συγκρουσθούν άγρια με τις δυνάμεις "του μέλλοντος", που βασικά αποτελούνται από νεοδημοκράτες μιας συγκεκριμένης γεωγραφικής περιοχής, μαζί με Πασοκικά υπολείμματα.
Ο αιρετικός με κάποια εμπειρία από τα δημοτικά πράγματα θα σας πει τα εξής με την ευκαιρία του θέματος που προέκυψε με το έργο του Δρεπάνου.
Δεν θα εισέλθει στο στενό θέμα των όποιων ευθυνών υπάρχουν, αλλά θα σας εκφράσει την γενικότερη άποψή του για τα θέματα των μεγάλων έργων που γίνονται ή καλύτερα θα έπρεπε να γίνονται.
Πρώτον. Με χρήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν γίνει κάποια έργα και εκτελεσθεί κάποιες δράσεις που όμως μένουν τελείως αναξιοποίητες. 'Η έστω, έχουν αξιοποιηθεί ελάχιστα. Το θέμα δεν είναι μόνον να γίνονται έγκαιρα οι διαδικασίες για να προχωρήσουν τα έργα, δεν είναι μόνον να εισπράξουν τα ποσά οι εργολάβοι, αλλά τα έργα αυτά να συνεχίσουν να αποδίδουν στην κοινωνία και στην οικονομία. Και αν αυτό δεν γίνεται τότε μιλάμε για το πραγματικό και τεράστιο σκάνδαλο.
Σας παραθέτω λοιπόν χρηματοβόρα έργα στην περιοχή μας που δεν έχουν αποδώσει αυτά που θάπρεπε.
α) Το μεγάλο πρόγραμμα για την Πρόνοια. Εκατοντάδες εκατομμύρια έπεσαν, προκειμένου η υποβαθμισμένη εργατική συνοικία να αναβαθμισθεί. Η "αλλη πρόταση", όταν λειτουργούσε, είχε προτείνει ένα συγκεκριμένο συνεκτικό και ολοκληρωμένο πρόγραμμα για να γίνει αυτό. Οι αρμόδιοι ξέχασαν τα "δύσκολα", αυτά που απαιτούσαν δουλειά από τους ίδιους και προχώρησαν μόνον στα καθαρά εργολαβικά κομμάτια. Έτσι παρότι χρήματα έπεσαν πάμπολλα, η συνοικία παραμένει υποβαθμισμένη. Εκατομμύρια δόθηκαν για τον περιφερειακό πεζόδρομο, αυτός έμεινε ημιτελής και σχεδόν ουδείς πολίτης τον γνωρίζει. Οι χώροι προσέλκυσης επισκεπτών, που πρότεινε η "άλλη πρόταση" δεν έγιναν. Το ψηφιακό υλικό που δημιουργήθηκε έμεινε στα αζήτητα και στις αποθήκες. Οι δυνάμεις "του μέλλοντος" σιωπούν και αδρανούν μαζί με τις δυνάμεις του"παρελθόντος" που απ΄ότι φαίνεται θα αποτελέσουν τη νέα δημοτική αρχή από το 2014 και μετά.
β) Η ανάπλαση της Ανατολικής παραλίας. Μία ολοκληρωμένη μελέτη που ακόμα τη χρωστάμε, τεμαχίστηκε, κομματιάστηκε, εκτελέστηκε μόνον κατά ένα μέρος της. Έτσι εκατομμύρια δόθηκαν γι΄ αυτά τα πάρκα (που δεν είναι πάρκα), για το φωτισμό (που φωτίζει τους απόντες πολίτες), για την πλακόστρωση που συνεχώς χαλάει. Ένα έργο που δεν απέδωσε απολύτως τίποτα και σήμερα έχει γίνει χώρος στάθμευσης τροχόσπιτων και τσαντιριών.
γ) Η μελέτη του Συνεδριακού Κέντρου. Όταν η "άλλη πρόταση", όταν λειτουργούσε, φώναζε ότι είναι γελοία η λογική για ένα Συνεδριακό Κέντρο μαμούθ κανείς δεν την άκουγε. Εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ διατέθηκαν για μία μελέτη που ποτέ δεν θα υλοποιηθεί και ουδείς πλέον την προωθεί, ούτε και θα μπορούσε άλλωστε.
δ) Η μελέτη της μαρίνας. Άλλη μια γελοιότητα για την κατασκευή μιας μαρίνας με συνοδευτικά κτήρια χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων, που ανήκε στην πολυτελή σφαίρα φαντασίας των εκπροσώπων του "παρελθόντος" και του "μέλλοντος" της πόλης, τον καιρό της επίπλαστης ευδαιμονίας. Άλλη μια μελέτη που πληρώθηκε και ποτέ δεν θα υλοποιηθεί.
ε) Η ψηφιακή ξενάγηση. Ένα σπουδαίο και πρωτοποριακό έργο που πληρώθηκε, πραγματοποιήθηκε και έχει μείνει στα αζήτητα και ρημάζει με ευθύνη των δυνάμεων "του μέλλοντος" της πόλης.
στ) Το πρόγραμμα "Κοιτίδα". Η ίδια κατάληξη με το προηγούμενο πρόγραμμα της ψηφιακής ξενάγησης. Χαρακτηριστικό είναι ότι το εξαιρετικό αυτό υλικό που πληρώθηκε χιλιάδες ευρώ εξαφανίσθηκε από το διαδίκτυο και ουδείς έχει αναλάβει την παραμικρή ευθύνη
ζ) Ο έλεγχος των διαρροών στο δίκτυο ύδρευσης με μηχανήματα τηλεμετρίας. Απ΄ότι λέγεται κόστισε υπερβολικά. Γύρω στο ένα εκατομμύριο. Άγνωστο είναι το πόσο μας έχει χρησιμεύσει για τον έλεγχο των διαρροών και των κλοπών νερού. Μάλλον καθόλου. Καλούνται οι δυνάμεις "του μέλλοντος" να αποδείξουν το αντίθετο
ΔΕΥΤΕΡΟΝ Το σοβαρό θέμα δεν είναι η απένταξη κάποιου έργου, αλλά το γεγονός ότι τα έργα αυτά με τους ρυθμούς που προετοιμάστηκαν, θα γινόντουσαν μόλις το τελευταίο έτος του εξαετούς προγράμματος που τρέχει. Μάταια φώναζαν κάποιοι να γίνει έγκαιρα η προετοιμασία των φακέλλων. Εδώ οι άνθρωποι έχουν μελέτες ξεχασμένες. Άλλες που δεν έχουν επικαιροποιηθεί. Άλλες που είναι μέσα σε ντουλάπες αραχνιασμένες. Τότε τον καιρό των παχιών αγελάδων όταν η άλλη πρόταση φώναζε και ούρλιαζε και ξερυλαρυγγιαζόταν ότι πρωτεύει η δημιουργία ολοκληρωμένων φακέλων για να πετύχουμε έγκαιρα τις αναγκαίες χρηματοδοτήσεις, μιας και τα κονδύλια λίμναζαν, οι δυνάμεις του παρελθόντος και του μέλλοντος ασχολούντο με τα μικρά έργα πελατειακής μορφής και χάριν εργολαβικών και αντιπαροχικών συμφερόντων
Να θυμίσω μερικές μελέτες που δεν προχώρησαν ενώ θα μπορούσαν να ολοκληρωθούν και να τύχουν δημοπράτησης;
Η μελέτη για τις όψεις των κτηρίων του Μεγάλου Δρόμου. Οι μελέτες του Πολυτεχνείου για την παλιά πόλη. Η μελέτη για το Ενετικό κτήριο στην Πλατεία Αγίου Γεωργίου. Η μελέτη για τον Αρχαιολογικό Χώρο Ασίνης. Η κυκλοφοριακή μελέτη και η δημιουργία ποδηλατοδρόμων.
Να σας πω κάποια από τα έργα που θα μπορούσαν να γίνουν και που άλλα από αυτά ξεχάστηκαν και για άλλα μάταια τρέχουν την τελευταία στιγμή, αφού ήδη έχουν αρχίσει οι απεντάξεις των ήδη εγκεκριμένων; Η εκβάθυνση του λιμανιού για να μπορούν να εισέρχονται κρουαζιερόπλοια Το Μπούρτζι Το τελωνείο Η ανακύκλωση απορριμμάτων Η ενεργειακή αναβάθμιση του Κολυμβητηρίου και άλλων κτηρίων Το Διοικητήριο Η προστασία της Παραλίας Ιρίων από τις διαβρώσεις. Η εκμετάλλευση των νερών της Λέρνας για την υδροδότηση όλης της Αργολίδας.
Θα πρέπει να είμαι δίκαιος.
Οι δυνάμεις του "παρελθόντος και του"μέλλοντος" κατάφεραν και προχώρησαν κάποια έργα στην πόλη μας.
Αλλά αυτό δεν είναι αρκετό.
Διαβάστε την ανακοίνωση της Δημοκρατικής Αριστεράς και θα αντιληφθείτε το για ποιο λόγο ο Περιφερειάρχης Αργολίδας Τατούλης θα βρει στις περιφερειακές εκλογές αντίθετους στην προσπάθεια επανεκλογής του τους σκεπτόμενους προοδευτικούς πολίτες.
Η σιωπή του ΠΑΣΟΚ που ακόμα δίνει χείρα βοηθείας στον Περιφερειάρχη που προωθεί εσφαλμένες και καταστρεπτικές για το περιβάλλον λύσεις διαχείρισης των απορριμάτων με προβληματίζει.
Εμπρός πασόκια ξυπνήστε......
Και βέβαια τι να πω και για τον "πράσινο" Περιφερειακό Σύμβουλο, που ήταν επικεφαλής του ψηφοδελτίου που είχαν υποστηρίξει οι Οικολόγοι-Πράσινοι (ευτυχώς με ευνόησε η συγκυρία και τον γνώρισα προσωπικά πριν τις περιφερειακές εκλογές και έτσι, ως εικός, τον μαύρισα κανονικότατα)
Αυτή είναι η ανακοίνωση του Τομέα Πράσινων και Οικολογίας της ΔΗΜΑΡ, που αντιδρά στην προωθούμενη επεξεργασία σύμμεικτων απορριμμάτων και στην επιλογή μελέτης που κάνει λόγο για όλες τις τεχνολογίες, κάτι που προωθεί και η Περιφέρεια Πελοποννήσου.
Σχετικά με τους διαγωνισμούς για την κατασκευή 4 εργοστασίων επεξεργασίας απορριμμάτων μέσω Συμπράξεων Δημοσίου & Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) που υλοποιεί ο Ειδικός Διαβαθμιδικός Σύνδεσμος Νομού Αττικής, ο Τομέας Πράσινων Πολιτικών και Οικολογίας της ΔΗΜΑΡ δηλώνει τα εξής:
1.Η επίλυση του προβλήματος της διαχείρισης των απορριμμάτων του λεκανοπεδίου δεν μπορεί να επιτευχθεί με την προωθούμενη επεξεργασία σύμμεικτων απορριμμάτων, η οποία είναι αντίθετη με την ευρωπαϊκή πολιτική αλλά και με την ευρωπαϊκή και ελληνική σχετική νομοθεσία.
2.Μόνη λύση για την διαχείριση των απορριμμάτων, τόσο της Αττικής όσο και της υπόλοιπης Ελλάδας είναι η εντονότερη πολιτική και κοινωνική υποστήριξη της πρόληψης, της επαναχρησιμοποίησης, της διαλογής των απορριμμάτωνστην πηγή, ώστε να γίνει πράξη η μέγιστη ανακύκλωση. Χρειάζεται βελτίωση της διαλογής των βασικών υλικών-στόχων, άμεση δρομολόγηση της διαλογής του οργανικού κλάσματος και της ανακύκλωσής του, όπως προβλέπεται και από την πρόσφατη νομοθεσία. Η έμπρακτη υλοποίηση των στόχων των ευρωπαϊκών Οδηγιών και της ελληνικής νομοθεσίας θα συμβάλει στην υπέρβαση του παρωχημένου μοντέλου της ταφής του συνόλου των στερεών αποβλήτων.
3.Η προώθηση της διαλογής στην πηγή και της επαναχρησιμοποίησης / ανακύκλωσης των αξιοποιήσιμων υλικών θα μειώσει δραματικά τον όγκο των απορριμμάτων που θα απομείνουν προς επεξεργασία / διάθεση. Η ταυτόχρονη προκήρυξη κατασκευής 4 (!) εργοστασίων αυτού του μεγέθους στην Αττική ακυρώνει στην πράξη την ευρωπαϊκή και εθνική πολιτική για την αειφορική διαχείριση των αστικών στερεών αποβλήτων. Απειλεί είτε την ίδια την συνέχεια των Συλλογικών Συστημάτων Εναλλακτικής Διαχείρισης είτε την Αττική με νέα «κουφάρια» αδρανών εργοστασίων.
4.Η παλαιά, δοκιμασμένη και αποτυχημένη μέθοδος της «μελέτης-κατασκευής» από τον εργολάβο επανέρχεται στην προκήρυξη του διαγωνισμού, που κάνει λόγο για «όλες τις δόκιμες τεχνολογίες επεξεργασίας στερεών αποβλήτων». Η συντεταγμένη πολιτεία και κυρίως οι αυτοδιοικητικές αρχές οφείλουν να επιλέξουν την βέλτιστη τεχνολογία επεξεργασίας, μετά από ανοιχτή, διαφανή διαβούλευση τόσο με την κοινωνία, όσο και με την επιστημονική κοινότητα.
Στην οδό Πλαπούτα, το έτος 1975 (μάλλον) το κατάστημα χρωμάτων Βλαντούση (πρώην Θεοχαρίδη) γίνεται παρανάλωμα του πυρός. Τις φωτογραφίες έχει τραβήξει ο φίλος Θανάσης Κομνηνός
Αν αναγνωρίσετε πρόσωπα παρακαλώ σχολιάστε
Το 1929 κάηκε το παλατάκι του Καποδίστρια και μετέπειτα του Οθωνα, όπου στεγαζόταν η Νομαρχία Αργολίδας
Τις φωτογραφίες τράβηξε, νεαρός τότε, ο Νίκος Καράπαυλος
Το 1961 κάηκε και πάλι η Νομαρχία Αργολίδας,
που βρισκόταν στην Πλατεία Συντάγματος, όπου σήμερα το Πολυκαφενείο "Κεντρικόν". Αν διαθέτει κάποιος φωτογραφία τη στιγμή της πυρκαγιάς, ας κάνει τον κόπο να επικοινωνήσει για να δημοσιευθεί το ντοκουμέντο
Δεν υπήρχε μεγαλύτερη γελοιότητα από το να παραπεμφθεί σε προανακριτική επιτροπή ο πρώην πρωθυπουργός Παπαδήμος, για τον οποίο δεν υπήρχε ούτε το παραμικρό στοιχείο για ποινική του εμπλοκή.
Άλλο που δεν ήθελε η Χρυσή Αυγή από το να υπογράψει κάτω από τους Ανέλληνες την πρόταση παραπομπής οποιουδήποτε πολιτικού.
Άσχετα με αυτό που πιστεύουν οι περισσότεροι ότι η Χρυσή Αυγή γιγαντώθηκε λόγω του μεταναστευτικού προβλήματος της χώρας, αυτό που τελικά συνέβη και αυτό που αποδεικνύεται αν εξετάσει κάποιος πού πήραν οι ρατσιστές μεγάλα ποσοστά, είναι ότι τροφή της Χρυσής Αυγής είναι η απαξίωση της πολιτικής, η στοχοποίηση των πολιτικών, η μετατροπή τους σε αποδοπιομπαίους τράγους στη συνείδηση των πολιτών, η επικράτηση της λογικής ότι ο πολίτης δεν αποτελεί υποκείμενο της ιστορίας και ότι οι πολιτικοί στο σύνολό τους είναι προδότες που ξεπουλάνε τη χώρα και από πρόθεση και ωμές σκοπιμότητες κλέβουν το λαό.
Τρέφεται η Χρυσή Αυγή με τις κατά μέτωπον επιθέσεις, με τη δημιουργία αντιφασιστικών (και όχι δημοκρατικών) πλατιών συσπειρώσεων, με τη νομιμοποίηση της βίας και την απονομιμοποίηση των δημοκρατικών θεσμών, με την ύπαρξη αντισυγκεντρώσεων στις δικές τους ρατσιστικές μαζώξεις.
Τόχω ξαναπεί. Η μόνη απάντηση στους ρατσιστές και φασίστες είναι η πλήρης περιφρόνησή τους, η δημιουργία ενός δημοκρατικού (και όχι αντι....(κάτι)) μετώπου από όλους τους δημοκράτες από τη συντηρητική δεξιά μέχρι την άκρα αριστερά, η ενδυνάμωση και ενίσχυση των δημοκρατικών θεσμών και ο σεβασμός στο κράτος δικαίου.
Αλλιώς θα κάνουμε τα λάθη που έγιναν και παλαιότερα και από τα οποία φαίνεται ότι κάποιοι δεν έχουν διδαχθεί.
Και όμως προχθές στη Βουλή βρεθήκανε τουλάχιστον 25 βουλευτές, που, χωρίς να το πουν σε κανέναν και χωρίς να εκφράσουν δημόσια την άποψή τους, υπερψήφισαν την πρόταση της Χρυσής Αυγής για παραπομπή ακόμα και του Παπαδήμου για τον πλήρη εξευτελισμό της δημοκρατίας και των πολιτικών!!!!. Ποιοί ήσαν αυτοί οι 25 κανείς δεν μπορεί να πει με απόλυτη σιγουριά. Να είναι από το ΚΚΕ το θεωρώ αδύνατο, αφού οι άνθρωποι έχουν αποδείξει ότι πάνε συντεταγμένοι με τη γραμμή του κόμματος. Να είναι οι Δημαρίτες; Μάλλον γέλωτα προκαλεί και η σκέψη ότι Δημαρίτης βουλευτής ψήφισε υπέρ της παραπομπής Παπαδήμου. Μήπως οι Πασόκοι που τους κυνηγούσαν ανηλεώς οι Χρυσαυγίτες; Χλωμό βλέπω νάναι και πάνω από δυο-τρεις Νεοδημοκράτες, αυτοί που είπαν ναι στην πρόταση της Χρυσής Αυγής, αφού και αυτοί συμμετείχαν στην Κυβέρνηση Παπαδήμου. Δεν ξέρω ποιοί είναι αυτοί που ενίσχυσαν το πολιτικό σχέδιο της Χρυσής Αυγής, αλλά θα έπρεπε να είχαν το θάρρος να μας πουν ότι ψήφισαν υπέρ της παραπομπής ενός ατόμου για το οποίο δεν υπάρχει η παραμικρή αποχρώσα ένδειξη ποινικής του ευθύνης.
Άλλο που δεν ήθελαν οι ρατσιστές να δουν την πρότασή τους για αποσταθεροποίηση της δημοκρατίας να εμπλουτίζεται με πολλά "ναι", όσον αφορά τον Παπανδρέου και με αρκετά "ναι" όσον αφορά τον Παπαδήμο.
Θα έχουμε αύριο Κυριακή στην πόλη μας, το Ναύπλιο, δύο συγκεντρώσεις
Η μία υπέρ των ρατσιστών και ακροδεξιών της Χρυσής Αυγής, με την ευκαιρία των εγκαινίων των γραφείων της.
Η άλλη κατά των φασιστών αλλά που την γουστάρουν όσο τίποτα άλλο οι Χρυσαυγίτες.
Θα έχουμε αύριο Κυριακή στο Ναύπλιο δύο συγκεντρώσεις που και οι δύο θα ωφελήσουν την Χρυσή Αυγή. Εκ του αποτελέσματος και μόνον.
Τεράστια δύναμη θα πάρουν οι Χρυσαυγίτες από την αντιφασιστική συγκέντρωση την ίδια μέρα, στην οποία όμως έχουν αποκλεισθεί, λόγω πολιτικού σκεπτικού της, οι Νεοδημοκράτες, Πασόκοι και Δημαρίτες.
Άλλο που δεν θέλουν οι Χρυσαυγίτες την οργάνωση αντισυγκέντρωσης, μόνον από μία μερίδα ατόμων του δημοκρατικού τόξου και όχι ομόθυμη.
Άλλο που δεν θέλουν οι Χρυσαυγίτες να ακούνε ότι το κάλεσμα για συγκέντρωση του αντίπαλου σε αυτούς δέους, βασίζεται σε μια πολιτική πλατφόρμα, που λέει ότι οι πολιτικοί είναι προδότες και κλέπτες.
Άλλο που δεν θέλουν να αντιπαρατίθενται σε αυτό το πλαίσιο, αφού μπορούν με τα ρατσιστικά και εθνικιστικά τους συνθήματα να πείσουν πολύ κόσμο ότι αυτοί είναι οι καλύτεροι για να προστατέψουν την ανεξαρτησία της χώρας. Εάν η αντιπαράθεση μπει σ΄αυτή την λογική τότε έχουν πιασάρικα συνθήματα στη βάση του υπερεθνικισμού, τού Σκοπιανού, του αντιτουρκισμού και της ξενοφοβίας.
Άλλο που δεν θέλουν οι Χρυσαυγίτες να ακούν από το "αντίπαλο" δέος τους ότι τα κυβερνώντα κόμματα αποτελούνται από κλέπτες και από άτομα που ηθελημένα οδηγούν τον κόσμο στη φτώχεια και την ανεργία. Ανοίγει ο δρόμος γι΄αυτούς να ισχυρίζονται ότι μόνον με κατάλυση ελευθεριών και του κράτους δικαίου είναι δυνατή η έξοδος από την κρίση.
Άλλο που δεν θέλουν από το "αντίπαλο" δέος τους να ακούνε ότι κηρύσσονται πολιτικοί ως πρόσωπα ανεπιθύμητα στην Αργολίδα και να δικαιολογείται η άσκηση βίας.
Θα πρέπει όλοι να σκεφτούμε το εξής. Όταν η βία, ακόμα και η φραστική, γίνεται τρόπος επίλυσης των πολιτικών και άλλων διαφορών, τότε αυτός που θα επικρατήσει είναι αυτός που έχει το μεγαλύτερο θράσος, τον μεγαλύτερο τσαμπουκά, που θα έχει τη μεγαλύτερη δύναμη και την ισχυρότερη βοήθεια από στρατιωτικά και εξωθεσμικά κέντρα.
Και τότε δυστυχώς θα είναι αργά. Γι΄αυτό και είναι σημαντικό να οδηγηθούμε όλοι οι δημοκράτες στην πλήρη και απερίφραστη καταδίκη κάθε πράξη βίας, οιασδήποτε μορφής. Δυστυχώς δεν το βλέπω.
Διαβάζω στο ουσιαστικά ανενεργό ιστολόγιο της άλλης πρότασης την πρώτη και μόνη ανάρτηση του 2013 που αναφέρει τα εξής: "Συνέλευση θα πραγματοποιήσει η Άλλη Πρόταση την Κυριακή 20/1 στις 19:00 στο Δημαρχείο της Νέας Τίρυνθας με βασικό θέμα τη φυσιογνωμία και την προοπτική της παράταξης." Μιας και θα μιλήσουν για την φυσιογνωμία και την προοπτική της παράταξης, μήπως πρέπει να τεθεί και το θέμα της αυτοδιάλυσής της και της δημιουργίας ενός καθαρού συριζέικου σχήματος; Λέω τώρα εγώ..... Μπας και είναι και πιο καθαρό για να μην κοροϊδεύουν τους εαυτούς τους...... Να τεθεί σε συζήτηση, λέω εγώ, για να διαπιστωθεί εάν πράγματι παραμένει η παράταξη πολυσυλλεκτική, πράγμα που τόσα χρόνια αποτελούσε βασικό και συστατικό στοιχείο της. Διότι δεν φαντάζομαι δημοκράτη δεξιό, πασόκο ή δημαρίτη να μπορεί να κάνει χωριό με ανθρώπους που είτε λένε είτε ανέχονται εκφράσεις όπως "γλυφτρόνια της Μέρκελ" ή "άει γαμήσου σύντροφε Κουβέλη" Λέω τώρα εγώ..... Μήπως;
Έλαβα πριν από μερικές μέρες ένα email από τον βουλευτή Αργολίδας Δ. Κοδέλα, με το οποίο έκανε κάποιες παρατηρήσεις στις αναρτήσεις μου με τίτλους "Η τρόικα της Αργολίδας" και "Μανταρίνι Χίου και όχι Ασίνης; ΄Η έστω Επιδαύρου κ. Ανδριανέ;" που μπορείτε να τα διαβάσετε εδώ και εδώ. Η απάντηση του Δημήτρη Κοδέλα
"Κώστα,
οι απόψεις που εκφράζεις στο μπλογκ σου μπορεί να μη με βρίσκουν συνήθως
σύμφωνο όμως είναι σεβαστές όπως και κάθε πολιτική άποψη. Θα ήθελα να σου
επισημάνω, όμως, τουλάχιστον τρία συγκεκριμένα ζητήματα που ανέδειξες το
τελευταίο διάστημα τα οποία δεν είναι απλά πολιτική διαφωνία αλλά ανακρίβειες.
1.Αναφέρεις συχνά τελευταία ότι
είμαι/αστε σύμφωνος/νοι με το πώς προχωρά το ζήτημα του Ανάβαλου. Αυτό δεν
είναι ακριβές και έχει εκφραστεί δημοσίως:
“Η «εγκληματική αμέλεια» χρόνων, η έλλειψη
μακροχρόνιου, ολοκληρωμένου και βιώσιμου σχεδιασμού, οι “μελέτες” της
τελευταίας στιγμής, οι “υπόγειες ” εντάξεις, οδήγησαν σε σειρά λανθασμένων και
αντιεπιστημονικών επιλογών καθώς και αμφιλεγόμενων ή/και ανεφάρμοστων τεχνικών
λύσεων. “ Ερώτηση, 05/09/2012
“Είναι φανερό ότι υπάρχουν κενά και αστοχίες στις
τεχνικές μελέτες που προκαλούν τραγική αργοπορία στην υλοποίηση του έργου.
Παράλληλα, είναι αναμενόμενο, ότι, λόγω των κενών και αστοχιών αυτών, εκείνο
που θα προκύψει θα είναι πολύ κατώτερο του αναγκαίου.”. Δ.Τ. Ύστερα από
επίσκεψη Τσαυτάρη.
2.Σε σχέση με το
ζήτημα των παράνομων συνδέσεων ηλεκτροδότησης ΡΟΜΑ, αναφέρεις ότι “και του "αριστερού" βουλευτή
που υποστηρίζει τις παράνομες συνδέσεις και τις κλοπές ρεύματος”. Δυστυχώς εδώ αντιγράφεις και υποβοηθάς
τη λογική της Χ.Α.. Προσπάθησα να είμαι πολύ προσεκτικός στις τοποθετήσεις μου
και πουθενά δεν υποστήριξα την παραμονή του καθεστώτος της παράνομης
ηλεκτροδότησης, η οποία είναι προφανές ότι και μετά τη διακοπή από τη ΔΕΗ θα
συνεχίσει να υπάρχει!!! Μάλιστα καταθέσαμε και συγκεκριμένη πρόταση που νομίζω
δεν υμνεί την παρανομία:
“Τέλος, με διάφορες ευκαιρίες έχουμε επισημάνει την έλλειψη οποιουδήποτε
στρατηγικού σχεδιασμού και ουσιαστικής διαβούλευσης ώστε να επιλυθούν μια σειρά
προβλήματα που αφορούν στους ΡΟΜΑ με τρόπο που να εξασφαλίζεται η αξιοπρεπής
διαβίωσή τους, η ίση μεταχείριση, η νομιμότητα, η αποτελεσματική άμβλυνση και
επίλυση των ζητημάτων που δημιουργούνται με την υπόλοιπη τοπική κοινωνία. Η σταθερή λειτουργία ενός οργάνου μόνιμης
διαβούλευσης και παρέμβασης με τη συμμετοχή της πολιτείας, της τοπικής και
περιφερειακής αυτοδιοίκησης, και εκπροσώπων της κοινότητας των ΡΟΜΑ θα μπορούσε
να αντιμετωπίσει ουσιαστικά τα ζητήματα που υπάρχουν. Ένα τέτοιο όργανο θα
μπορούσε, μεταξύ άλλων, να προχωρήσει σε πολιτικές επίλυσης τόσο του
στεγαστικού ζητήματος όσο και του ζητήματος της παροχής ηλεκτρικού ρεύματος.” ΔΤ 20/12/2012
3.Όσον αφορά το
μανταρίνι Χίου πάλι δεν κατανοώ το τσουβάλιασμα της “τρόικας”. Παραλείπεις να
αναφέρεις πως η συγκεκριμένη απόφαση πάρθηκε από την ΕΕ, προφανώς ύστερα από
αίτηση που είχε κατατεθεί από την ελληνική πλευρά πολλούς μήνες πριν!
Διαβάζοντας αυτά σχολιάζει μάλιστα, άστοχα, ένας αναγνώστης σου “Καλά ο
Ανδριανός εκεί στο ανοιχτό Πανεπιστήμιο δεν τάμαθε τα αγροτικά. Ο Κοδέλας που
είναι και γεωπόνος; Μάλλον το ντοματάκι και τα ζαρζαβατικά είναι ... χαμηλού
επιέδου για αυτόν. Εδώ ποντάρουμε σε διεθνή πολιτική!” λες και ψηφίστηκε τις
προηγούμενες μέρες από την ελληνική βουλή...
Φιλικά,
Δημήτρης Κοδέλας"
Η απάντηση του αιρετικού
Δημήτρη,
Γνωρίζεις πολύ καλά ότι σε εκτιμώ σαν άτομο και τίμιο αγωνιστή στο χώρο σου και το έχω πει επανειλημμένα δημοσία. Ειδικά επειδή ζούμε σε έναν πολύ μικρό τόπο και όλοι γνωρίζουν τη λυσσαλέα εσωκομματική επίθεση που δέχτηκες (δεν είναι ένα θέμα που δεν μου επιτρέπεται να θίξω από τη στιγμή που, με έναν ανεπίτρεπτο για αριστερό κόμμα τρόπο, έγινε επίσημη ένσταση κατά της εκλογής σου, προκειμένου να πάρει τη θέση σου ένας άσχετος με την Αργολίδα βουλευτής) χαίρομαι που είσαι εσύ βουλευτής Αργολίδας και η όποια αντιπαράθεση γίνεται με πολιτικούς όρους, χωρίς ύβρεις, πάνω σε πραγματικά προβλήματα.
Η κριτική μου βασικά αφορά την παντελή έλλειψη ενός συγκεκριμένου συνεκτικού προοδευτικού σχεδίου για την Αργολίδα εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ και όχι μόνον σε επιμέρους ζητήματα, για τα οποία έχεις αγωνισθεί, για τους οποίους αγώνες σου και θέσεις σου μπορεί κάποιος να συμφωνήσει ή διαφωνήσει. Ως βουλευτής λοιπόν Αργολίδας του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αναλάβεις όλα τα τυχόν θετικά και αρνητικά του κόμματός σου και σε τοπικό επίπεδο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, θεωρεί ότι είναι η εν δυνάμει η αυριανή κυβέρνηση του τόπου (ο αιρετικός βέβαια πιστεύει ότι σύντομα πρόκειται να καταρρεύσει) και ως εκ τούτου κάποτε πρέπει να αναπτύξετε το σχέδιό σας για την Αργολίδα. Ένα τέτοιο σχέδιο ακόμα περιμένουμε να το ακούσουμε και δεν μπορείς να ισχυρισθείς ότι μέχρι τώρα το έχετε παρουσιάσει.
Αυτή η έλλειψη ενός συνεκτικού σχεδίου για τον τόπο, δυστυχώς σου στερεί τη δυνατότητα εκτός από την άρνηση και τη διαμαρτυρία, να προτείνεις τη φυγή προς τα εμπρός, έστω και βάσει του δικού σας συνολικού σχεδίου. Έτσι αναγκαστικά η σκέτη αντίδραση σε κάνει να συμπαρατάσσεσαι με ανθρώπους που πολύ εύκολα λένε το "όχι", χωρίς πρόταση, δηλαδή ουσιαστικά βρέθηκες να αγωνίζεσαι στο ίδιο μετερίζι σε αγώνες οπισθοδρόμησης (κατά τη γνώμη μου πάντα) με πολιτικούς που ο πολιτικός σου χώρος τους είχε κηρύξει ανεπιθύμητους στην Αργολίδα.
Αυτό το είδαμε στις περιπτώσεις των φωτοβολταϊκών, του στρατοπέδου, του νοσοκομείου, των ιχθυοκαλλιεργειών, αλλά και του Αναβάλου.
Θα σταθώ περαιτέρω σε δύο επιμέρους σημαντικά ζητήματα αγαπητέ Δημήτρη.
Το θέμα του Αναβάλου.
Εδώ η διαφωνία δεν μπορεί να είναι τα "κενά και αστοχίες στις τεχνικές μελέτες που προκαλούν τραγική αργοπορία στην υλοποίηση του έργου. Παράλληλα, είναι αναμενόμενο, ότι, λόγω των κενών και αστοχιών αυτών, εκείνο που θα προκύψει θα είναι πολύ κατώτερο του αναγκαίου.” Το θέμα αφορά το μέλλον των μικροαγροτών για πάντα. Οι μικρές αγροτικές εκμεταλλεύσεις χωρίς νερό που να μπορούν να το πάρουν φτηνά κάθε μέρα θα είναι για πάντα δεσμευμένες στις δενδρώδεις καλλιέργειες και στα μεγάλα συμφέροντα των μεγαλεμπόρων και μεγαλοεξαγωγέων. Το θέμα αυτό δεν επιδέχεται κομματικής αντιδικίας. Πρέπει όλοι οι ενεργοί πολίτες να αγωνισθούμε για την άμεση αλλαγή του όλου σχεδιασμού. Και ναι μεν δεν μπορείς να έχεις καμία εμπλοκή στην καθιέρωση του μανταρινιού της Χίου ως Προϊόντος Γεωγραφικής Προέλευσης, αλλά ποτέ δεν θα μπορέσει ο αγροτικός κόσμος να ξεφύγει από τη μιζέρια αν δεν προταθεί και δεν υλοποιηθεί ένα συνεκτικό σχέδιο, για την ανάδειξη των τοπικών προϊόντων, το χτύπημα των κερδών των μεγαλοεξαγωγέων και μεσαζόντων, την προώθηση των προϊόντων, τη συσκευασία τους και όλα τα άλλα. Και ένα τέτοιο σχέδιο από τη μεριά του ΣΥΡΙΖΑ για τον πρωτογενή τομέα στην Αργολίδα δεν έχουμε δει ούτε ακούσει.
Το θέμα της Χρυσής Αυγής
Βούτυρο στο ψωμί της ρατσιστικής Χρυσής Αυγής, είναι η ανοχή των κομμάτων του δημοκρατικού τόξου σε ζητήματα βίας και ανομίας. Κατά τη γνώμη μου η μόνη απάντηση που μπορεί και πρέπει να δοθεί στους ρατσιστές είναι η ενδυνάμωση της δημοκρατίας και η επικράτηση σε όλους τους τομείς του κράτους δικαίου. Αυτό ακριβώς σου επεσήμανα, όταν με δηλώσεις σου υποστήριξες τις παράνομες συνδέσεις ηλεκτρικού ρεύματος σε καταυλισμό των Ρομά. Δεν "αντιγράφω και δεν υποβοηθώ τη λογική της Χ.Α.", όπως ισχυρίζεσαι. Αυτό που ισχυρίσθηκα είναι ότι εξ αντικειμένου η ανοχή του ΣΥΡΙΖΑ σε πράξεις ανομίας δίνει δύναμη στη Χρυσή Αυγή. Και είναι καλό και ωραίο και επικροτώ το απόσπασμα που ανέφερες για την επίλυση σοβαρότατων προβλημάτων επιβίωσης μιας μερίδας συμπολιτών μας. Όμως παρέλειψες να αναφέρεις ότι δήλωσες και τα εξής:« … Είναι προφανές ότι η παραπάνω ενέργεια, (η διακοπή της παράνομης ηλεκτροδότησης των Ρομά) όπως και οι διακοπές της ηλεκτροδότησης σε χιλιάδες άλλα νοικοκυριά, ειδικά όταν έχει ως συνέπεια να μείνουν στη διάρκεια του χειμώνα χωρίς ρεύμα οικογένειες και παιδιά, δε μπορεί να βρει σύμφωνο κανένα λογικό άνθρωπο...." Αυτές είναι οι δηλώσεις που με μεγάλη χαρά υποδέχεται η Χρυσή Αυγή για να κάνει την απαίσια προπαγάνδα της.
Σήμερα θα σας εκπλήξει ο αιρετικός, αλλά θα σας πει ότι πάντοτε έβλεπε με συμπάθεια το κίνημα των καταλήψεων στην Ευρώπη, που γιγαντώθηκε τις προηγούμενες δεκαετίες και που ήδη αρχίζει να φθίνει και να πνέει τα λοίσθια τον 21ο αιώνα.
Σε ιδιωτικά κτήρια εγκαταλελειμμένα, που κανείς δεν ήξερε τους κληρονόμους του αρχικού ιδιοκτήτη, σε δημόσια κτήρια για τα οποία οι αρμόδιοι αδιαφορούσαν και σε παλαιούς χώρους στρατώνων, έγιναν καταλήψεις σε όλη την Ευρώπη.
Όμως οι καταλήψεις αυτές είχαν συγκεκριμένο νόημα και περιεχόμενο.
Να γίνει μια μεγάλη πίεση για την προστασία του δημόσιου χώρου.
Να ενδιαφερθεί κάποιος για τους άστεγους, που πέθαιναν από το κρύο.
Να δοθεί προτεραιότητα στον τομέα του Πολιτισμού, ιδίως να δοθεί βήμα σε μουσικά, θεατρικά, καλλιτεχνικά σχήματα και σε δημιουργούς, έξω από το mainstream που προωθούσαν οι μεγάλες εταιρίες για χάρη των τεραστίων κερδών.
Για ένα διαφορετικό πολιτιστικό πρότυπο και τρόπο ζωής.
Με άλλα λόγια το κίνημα των καταλήψεων στην Ευρώπη είχε ένα έντονο πολιτικό περιεχόμενο.
Είμαι λοιπόν υπέρ του κινήματος των καταλήψεων.
Αρκεί να είναι η διακίνηση των ιδεών ελεύθερη μέσα στους κατειλημμένους χώρους . Να μπορεί να πάει και ο αιρετικός και ο Πάγκαλος και ο Παπανδρέου να μιλήσει.
Να έχει περιεχόμενο η διεκδίκηση και όχι να είναι χώρος βολέματος των ολίγων.
Να παύσει αμέσως η όποια κατάληψη, όταν ο σκοπός για την οποία έγινε εκλείψει.
Να μην γίνουν οι χώροι καταλήψεων το βόλεμα κάποιων.
Να μην αποτελέσουν άντρα βίας και φασισμού
Ας πάρουμε λοιπόν την περίπτωση της πόλης μας. Του Ναυπλίου.
Μεταξύ των άλλων διαθέτουμε κάποια εκπληκτικά δημόσια κτήρια και μνημεία, που κυριολεκτικά ρημάζουν και έχουν αφεθεί στην τύχη τους.
Θυμίζω δύο μόνον που αποτελούν και χαρακτηριστικές περιπτώσεις εγκατάλειψης και αδιαφορίας.
Το εξαιρετικό Ενετικό κτήριο στην Πλατεία Αγίου Γεωργίου και το παλαιό τελωνείο στην παραλία. Θα μπορούσα να αναφέρω και άλλα όπως το δημόσιο νεοκλασικό κτήριο πίσω από τις φυλακές Λεονάρδου. Το κτήριο Βίγκα στην Πλατεία Συντάγματος, απαλλοτριωμένο από το Υπουργείο Πολιτισμού Το κτήριο της οδού Όθωνος που έχει περιέλθει στο δημόσιο από σχολάζουσα κληρονομία. Το παλαιό ξενία. Τα κτήρια στην Αρβανιτιά, στις Μπανιέρες, το Ναυτικό Όμιλο Τα κτίσματα στην Ακροναυπλία. Για να μην θυμηθώ την περίπτωση της καστρονησίδας μας, του συμβόλου της πόλης μας.
Αλλά θα επικεντρώσω στα δύο σημαντικά κτήρια. Το Ενετικό του Αγίου Γεωργίου και το Τελωνείο
Ο αιρετικός θα ήταν υπέρμαχος μιας κατάληψης των δύο αυτών κτηρίων για μια μέρα, μια εβδομάδα, ίσως και ένα μήνα προκειμένου να διεκδικηθεί με δυναμικό τρόπο η αναπαλαίωση των μνημείων, η συντήρησή τους και η αξιοποίησή τους για δημόσιους σκοπούς, για πολιτιστικές εκδηλώσεις. Και θα ήταν πρόθυμος να πάρει και αυτός μέρος σε μια τέτοια κατάληψη.
Υπό δύο όμως απαράβατες προϋποθέσεις.
Η μία είναι ότι θα γινόταν δεκτός να μιλήσει στην κατάληψη ο Αντώνης Σαμαράς, ο Μανιάτης, ο Χειβιδόπουλος ο Δήμαρχος Κωστούρος. Ότι μια τέτοια κατάληψη δεν θα ήταν άντρο φασιστικών αντιλήψεων. αποκλεισμού της άλλης άποψης και μισαλλοδοξίας.
Και η δεύτερη προϋπόθεση θα ήταν ότι όλοι οι καταληψίες θα γνωρίζαμε ότι παραβαίνουμε το νόμο. Και θα δεχόμασταν να δικαστούμε και να καταδικαστούμε Και στη δίκη θα δηλώναμε ένοχοι και το μόνο που θα ζητούσαμε θα ήταν να μας αναγνωρισθεί το ελαφρυντικό των μη ταπεινών ελατηρίων και κινήτρων για την πράξη μας. Αυτή πιστεύει ο αιρετικός ότι είναι η μαγκιά. Να αγωνιζόμαστε για έναν υπέρτερο σκοπό και στον αγώνα μας αυτό αποδεχόμαστε ότι παραβαίνουμε το νόμο και δηλώνουμε ένοχοι και αποδεχόμαστε ευμενώς την τιμωρία. Όλα τα άλλα είναι φτηνός τσαμπουκάς.
ΥΓ1 Είναι αποκρουστικό το θέαμα ένα νεοκλασικό μνημείο της πόλης των Αθηνών, αρχιτεκτόνημα Τσίλλερ, που ανήκει στο Δήμο,να ρημάζει επί τόσα χρόνια. Και υπάρχουν σήμερα άνθρωποι που αγωνίζονται να παραμείνει στην ίδια φρικώδη κατάσταση. Εάν ο σκοπός της κατάληψης της βίλας Αμαλίας ήταν η ανάδειξη του κτηρίου και η απόδοσή του στην κοινωνία, ο σκοπός αυτός έχει ήδη επιτευχθεί.
ΥΓ2 Επικίνδυνους ατραπούς ανοίγει στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, που τον άκουσα με τα αυτιά μου να λέει ότι οι καταλήψεις του αντιεξουσιαστικού χώρου, δημιουργούν ανάχωμα στις φρικώδεις ρατσιστικές επιθέσεις της Χρυσής Αυγής. Φαντασθείτε που θα βρεθούμε με αυτή τη λογική. Μα δεν καταλαβαίνουν ότι όλες αυτές οι λογικές είναι βούτυρο στο ψωμί των νεοναζιστών;
Στη μαγική βραδιά στο Τριανόν ακούστηκε και μία ακόμα ιστορία
Για ένα οικογενειακό έθιμο, που επαναλαμβάνεται πολλά χρόνια τώρα σε μια επαρχιακή πόλη της Ελλάδας και που προέρχεται από την Αγγλία του 15ου αιώνα και που σήμερα τηρείται από ελάχιστες οικογένειες στην Αγγλία και τον Καναδά και από μία στην Ελλάδα.
Όσοι επιθυμείτε να πληροφορηθείτε περισσότερα για το έθιμο και πιο ακριβή στοιχεία σας δίνω το σχετικό λίνκ εδώ
Ακούστε το όμως και πως το περιέγραψε ο Αναπλιώτης που το ζει, αλλά και πως ερμηνεύει το έθιμο αυτό. (Η καταγραφή δεν είναι πανομοιότυπη με αυτά που είπε ο συμπατριώτης μας, διότι το φως στην αίθουσα του Τριανόν ήταν ασθενικό και η στραβομάρα του έκανε αδύνατο την ανάγνωση τουκειμένου, οπότε το είπε με δικά του λογάκια)
"Ας πάμε το χρόνο πίσω. Ναύπλιο 1828
Λίγο μετά τα Χριστούγεννα του 1827 ανήμερα του Αη Γιαννιού, ημέρα Σάββατο
καταφθάνει στο λιμάνι ένα πανέμορφο Αγγλική σπίτι Ήταν το Γουόρσπαιτ. Σ΄ αυτήν επιβαίνει ο Ιωάννης Καποδίστριας, που θα αναλάβει τα ηνία της χώρας. Την
επόμενη ημέρα Κυριακή ο Καποδίστριας για πρώτη φορά πατάει το πόδι του στην
επαναστατημένη ηπειρωτική Ελλάδα και την πρώτη βραδιά του την πέρασε εδώ δίπλα.
Φιλοξενείται για αρκετές μέρες στην πολυτελή οικία Εμμανουήλ Ξένου. Εκεί που
σήμερα είναι το μπαρ Τσίρκουλο
Κάνουμε τώρα ένα χρονικό άλμα μισού
αιώνα
Κάποιοι γέροντες θυμούνται ακόμα το
Μπαρμπα-Γιάννη τον Καποδίστρια να διαμένει στην οικία Ξένου. Εκεί που αργότερα
η οικογένεια του Λούη άνοιξε το εμπορικό της κατάστημα. Τυχαίο;
Τότε γίνονται και δημοτικές εκλογές
Το κόμμα των Αρειμανίων, που έχει ηγέτη τον Επαμεινώνδα Κωτσονόπουλο, δηλαδή οι παραδοσιακοί, οι συντηρητικοί, όπως λέμε σήμερα η
παράταξη του…. (βάλτε όποιο σημερινό όνομα αντιδραστικού θέλετε) για πρώτη φορά μετά από 3 εκλογικές αναμετρήσεις χάνει μετά από
σφοδρή εκλογική μάχη. Εξελέγηο
Γρηγόριος Δημητριάδης, ηγέτης των εξεγερμένων κατά την Ναυπλιακή Επανάσταση,
εξορισθείς τότε από το Ναύπλιο.
Τις ημέρες των Χριστουγέννων επισκέπτεται
το Ναύπλιο ο Πρωθυπουργός Κουμουνδούρος. Τον υποδέχεται στους Μύλους ο Νομάρχης
και στην Τίρυνθα ο βουλευτής Νικόλαος Καράπαυλος. Στο Ναύπλιο οι τοπικοί
παράγοντες. Η αντιπολιτευόμενη τον Κουμουνδούρο τοπική εφημερίδα γράφει «Τα
περί της υποδοχής του κ. Κουμουνδούρου εν Ναυπλίω είναι αληθώς κωμωδία»
Στην πόλη παίζει ένας ξένος θεατρικός θίασος εκ Γερμανίων
«Βοεμίδων» καλλιτεχνών «περί της τέχνης και της σωφροσύνης των οποίων πολλούς
επαίνους ηκούσαμεν» όπως γράφει άλλη τοπική
τότε εφημερίδα .
Η πόλη του Ναυπλίου, όπως και όλες
οι πόλεις στην Ελλάδα φωτίζεται με λυχνίες ελαίου, οι οποίες αναδίδουν ένα
αμυδρό ασθενικό φως.
Φτάνουμε στις 6 Ιανουαρίου 1878 . Είναι παραμονή Χριστουγέννων.
Στα Πέντε Αδέλφια στον Κήπο του Φρουραρχείου ο όμιλος Ταραντέλας παίζει
μουσική.
Όμως κανείς από την οικογένεια του
Κώστα Κόκκινου, του γιου του παλιού Δημάρχου Ναυπλίου Βασιλείου Κόκκινου δεν βρίσκεται
εκεί. Είναι όλοι μαζεμένοι στην οικία, εκεί που πέρασε την πρώτη νύχτα
του στην επαναστατημένη Ελλάδα ο Μπαρμπα-Γιάννης ο Καποδίστριας
Ο Κώστας Κόκκινος είχε πριν από
λίγους μήνες νυμφευθεί τη Λώρα μια γόνο αριστοκρατικής οικογένειας της Αγγλίας.
Την είχε αποσπάσει από το Πύργο της,
όπως λέμε από τον Πύργο της τελευταίας σειράς που είδαμε. Θα περάσουν λοιπόν
οικογενειακά την παραμονή των Χριστουγέννων και με τα Εγγλέζικα έθιμα. ChrismassEve Μεγάλη γιορτή για τους Διαμαρτυρόμενους
Χριστιανούς.
Τότε εμφανίζεται για πρώτη φορά στο
Ναύπλιο το έθιμο της σταφίδας που η οικογένεια της Λώρας το ακολουθεί με
ευλάβεια κάθε χρόνο μέχρι σήμερα, επί 135 περίπου χρόνια.
Αργότερα, στις αρχές το 20ού αιώνα η θυγατέρα
του Κώστα Κόκκινου και της Αγγλίδας, της Λώρας, παντρεύεται έναν νέο δικηγόρο, το γιο του βουλευτή του Τρικουπικού κόμματος και Υπουργού Δικαιοσύνης στην
Κυβέρνηση Θεοτόκη, που τότε είχε υποδεχθεί τον Κουμουνδούρο στην Τίρυνθα και
πήρε μαζί της τη μητέρα της Λώρα στη νέα συζυγική της κατοικία, στο νεοκλασσικό
σπίτι της παραλίας. Από τότε και για έναν αιώνα το έθιμο μεταφέρθηκε εκεί.
Μετά από έναν αιώνα από τότε
φθάνουμε στο σήμερα. Κάθε χρόνο, ακόμα και τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής με
τους διωγμούς, τα στρατοδικεία και τις εξορίες το έθιμο της σταφίδας ποτέ δεν
σταματά
24 Δεκεμβρίου 2012 πριν από μερικές
μέρες . Στην πατρική οικία μαζεύτηκαν 39 άτομα. Τους μέτρησα έναν-έναν. Εκεί
ήσαν οι Ναυπλιώτες, αλλά και οι άλλοι που κατέφθασαν απ΄όλα τα σημεία του
ορίζοντα. Από την Αθήνα και την Κεφαλονιά, την Πάτρα και την Κομοτηνή, τη Γερμανία και την Ελβετία.
Όποιος γίνει για μια φορά μύστης
του εθίμου παραμένει για πάντα παρών.
Ακόμα και αν χωρίσει κάποιος τον καλό του ή την καλή του θα παρευρεθεί
στο έθιμο Παραμονή Χριστουγέννων.
Πολλοί είναι αυτοί που ήσαν παρόντες κατά το παρελθόν και σήμερα έχουμε στερηθεί της φυσικής τους παρουσίας. Ο Τερζάκης από το Ναύπλιο, που και αυτός
συνέγραφε, αλλά και ο παράξενος Κεφαλονίτης, ο χουντικός αξιωματικός, αλλά και
η κόρη του καπετάνιου του ΕΛΑΣ. Ο Δημήτρης ο Πικιώνης, ο μέγιστος των Ελλήνων
αρχιτεκτόνων, η ηγέτις των φεμινιστριών Καλλιόπη Μπουρδάρα, ο Υπουργός
Δικαιοσύνης στο γύρισμα του προηγούμενου αιώνα, ο βουλευτής Πυλίας, δύο Δήμαρχοι Ναυπλίου, οι στρατηγοί
Ευριπαίος, Πανουργιάς και Δέδες, η αρχόντισσα του Ναυπλίου Κατίνα Κωστούρου,
όλα μέλη της ευρύτερης οικογένειας. Και άλλοι ακόμα που μου διαφεύγουν. Όλοι
παρόντες για λίγα ή περισσότερα χρόνια στο έθιμο της σταφίδας της Παραμονής των
Χριστουγέννων
Πώς ακριβώς είναι το έθιμο. Γύρω
στις εννέα το βράδυ έχουν άπαντες συγκεντρωθεί. Στο πιο μικρό δωμάτιο μαζεύεται
ο ένας πάνω στον άλλο. Σε ένα χαμηλό τραπέζι τοποθετείται η απλάδα με τις
σταφίδες που τις περιλούζουμε με κονιάκ. Σβήνουν τα φώτα. Βάζουμε φωτιά στο
κονιάκ με τις σταφίδες και αρχίζουμε να τις αρπάζουμε με τα χέρια με τη φωτιά
αναμμένη, που τη βάζουμε στο στόμα μας. Είναι η πρώτη δοκιμασία για τα
πιτσιρίκια. Να τολμήσουν να βάλουν τη φωτιά στο στόμα τους. Στη συνέχεια και
όταν η φωτιά αρχίζει να πέφτει ρίχνουμε χοντρό αλάτι μέσα στην απλάδα. Από τη
στιγμή εκείνη το περιεχόμενο γίνεται δηλητήριο. Όμως σε όλο το μικρό δωμάτιο εκπέμπεται
από το συνδυασμό του κονιάκ και του χοντρού αλατιού ένα πράσινο τρομακτικό φως.
Είναι η δεύτερη δοκιμασία για τα παιδιά που πρέπει να ακούσουν τους αλαλαγμούς
και τους βρυχηθμούς των μεγάλων με τα χαλκοπράσινα πρόσωπα.
Ο δικός μου συμβολισμός του εθίμου.
Πρώτον: Η φωτιά που
εισέρχεται μέσα μας συμβολίζει την επιστροφή στην πατρίδα. Την εστία. Επαναβαπτιζόμαστε έτσι στην οικογενειακή μήτρα. Την παίρνουμε μέσα μας. Μπορεί να
έχει σκορπιστεί η οικογένεια στα πέρατα της γης αλλά το φως της πατρίδας είναι αναμμένο και έστω αυτή τη μια μέρα του
χρόνου όλοι γίνονται κοινωνοί του απώτερου παρελθόντος. Σε όλους εισέρχεται η φωτιά της πατρίδας και
ανανεώνεται ο νόστος της επιστροφής στα πατρογονικά και
Δεύτερον: Η μετατροπή του
φωτός από το ζωηρό στο απόκοσμο χαλκοπράσινο συμβολίζει τη διαχρονική συνάθροιση
της οικογένειας. Ο χρόνος συμπυκνώνενται σε μία στιγμή και εκεί βρίσκονται
παρόντες όλοι όσοι έχουν πετάξει για άλλα μέρη. Εκείνη τη στιγμή είναι παρών και ο πατέρας
μου και ο παππούς μου και ο προπάππος μου που δεν γνώρισα, αλλά και η προγιαγιά μου η Λώρα, αγγλίδα αρχόντισσα, όπως παρούσα είναι και η εγγονή της, η θεία
μου η Λώρα, που ζει και είναι σήμερα 95, όπως και η εγγονής της εγγονής, Λώρα
και αυτή, που φέτος μας έφερε το μωράκι της, το πιο νέο μέλος της διαχρονικής
αυτής συνάθροισης, που αυτό για πρώτη φορά είδε στα πράσινα πρόσωπά μας όλους
τους προηγούμενους."
Μια συγκινητική Χριστουγεννιάτικη και όχι μόνον ιστορία που την είπε στη μαγική βραδιά στο Τριανόν ο Μπάμπης Αντωνιάδης. Και μετά τα τραγούδια του Νιόνιου. Οι φίλοι ξέρουν το γιατί.
Πολλά μάτια βούρκωσαν.
Για το φίλο μας το Μάκη
Εγώ θα αναφερθώ σε μια ιστορία ενός διπλανού μας ανθρώπου.
Πριν από αρκετά χρόνια αποφάσισε να αφήσει την πολύβουη
Αθήνα και να έλθει για μόνιμη εγκατάσταση στο Ναύπλιο.
Γιατρός στο επάγγελμα ΥΠΗΡΕΤΗΣΕ
το Εθνικό Σύστημα Υγείας μέσα από το νοσοκομείο του Άργους.
Ταυτόχρονα όμως αποφάσισε να μην είναι παρατηρητής στα
δρώμενα της πόλης. Να είναι απλά θαυμαστής της ζωής και της
ομορφιάς αλλά συμμέτοχος και δημιουργός.
Συμμέτοχος σε κάθε πολιτιστική δραστηριότητα. Μέλος του δημοτικού
Θεάτρου Ναυπλίου και του μουσικού σχήματος
IPOMALIS N.P.
Έδωσε στους περισσότερους από εμάς άλλο νόημα στα βράδια της
Παρασκευής. Ότι σκοτούρα και να είχες, ότι και να σε βασάνιζε, έτρεχες την
Παρασκευή να διασκεδάσεις μαζί του.
Τις πολιτικές απόψεις
και ιδέες του δεν της έκρυψε ποτέ. Πάντα μαχητικός και στην πρώτη γραμμή. Συμμέτοχος και σ΄ όλες τις πολιτικές δράσεις στην περιοχή. Στο
κόμμα του, στις δράσεις του FORUM
παλιότερα, στα νομαρχιακά αλλά και στα δημοτικά πράγματα.
Στο ερώτημα μάλιστα πως ρε παιδί μου, πως μπορείς και
συνεργάζεσαι με τον έναν ή τον άλλον που εμείς οι ντόπιοι είχαμε βάλει
τεχνικούς διαχωρισμούς, απαντούσε πάντα μ΄ ένα χαρακτηριστικό γέλιο και την
μόνιμη ατάκα του.
Ψάξε να βρεις σε τι
συμφωνείς με τον διπλανό σου και δημιούργησε κάτι θετικό μαζί του.
Αγάπησε την πόλη και τους ανθρώπους. Ιδιαίτερη ευαισθησία
και αναφορά είχε για τα αρχαία της περιοχής. Μόνιμη αναφορά η διαπίστωση του,
ότι η περιοχή μας είναι η μοναδική στον κόσμο που το πρώτο κάστρο που φτιάχτηκε
ιστορικά, δηλαδή η Ακρόπολη της Τίρυνθας, ( μνημείο του Μυκηναϊκού πολιτισμού)
«μιλάει», αντικρίζεται καθημερινά με το
τελευταίο κάστρο που φτιάχτηκε στον Ελλαδικό
χώρο, δηλαδή το κάστρο του Παλαμηδίου
(Β Ενετική περίοδος). Αυτός ο φανταστικός ιστορικός διάλογος, τον συγκινούσε. Μάλλον είχε κρυφό πόθο να
γίνει αρχαιολόγος.
Είχε όμως και το χάρισμα να γράφει σε χαρτί τις σκέψεις του.
Στο τετράδιο του κατέγραφε τους δικούς
του στίχους για να μελοποιηθούν τελικά οι περισσότεροι από μουσικά σχήματα της
περιοχής.
Αυτός ο ξεχωριστός άνθρωπος έπαιξε πριν από δύο χρόνια σ΄ αυτό
το χώρο, εδώ στο Τριανόν, το μοναδικό
δραματικό ρόλο της ζωής του. Τις μέρες των Χριστουγέννων του 2010 ανέβασε μια δραματική
παράσταση. Με μεγάλη χαρά και ευχαρίστηση διαπίστωσε και του άρεσε, ότι μπορεί
να παίξει και δραματικούς ρόλους.
Στην τελευταία δραματική του παράσταση τον βρήκε το κακό.
Νοσηλεύτηκε για λίγες μέρες στο Νοσοκομείο και την 1η Ιανουαρίου του 2011 αποφάσισε να μας αφήσει.
Αυτός ο άνθρωπος παράδειγμα ζωής μας λείπει.
Μας λείπει το τρανταχτό γέλιο του, η μεγάλη του αγκαλιά.
Μας λείπει το τραγούδι του το «γουρουνάκι», ο Σαββόπουλος, ο
Καββαδίας.
Μας έδωσε όμως να καταλάβουμε ότι η ζωή έχει άλλο νόημα όταν
την παλεύεις από κάθε μετερίζι. Είναι μια ζωή γεμάτη.
Είναι ένα ζωντανό παράδειγμα ζωής και δράσης γι αυτό δεν
μπορεί να ξεχαστεί.
Πιστεύω ότι οι άνθρωποι πεθαίνουν όταν ξεχνιούνται για αυτό
ας πούμε σήμερα το βράδυ ένα γεια στο Μάκη και ας ευχηθούμε σε όλους καλή
χρονιά.
Η πόλη αντιστέκεται.
Δεν έχουμε ανάγκη παγοδρόμια και αντιπαραθέσεις για να παραμείνουμε ζωντανοί.
Δεν χρειαζόμαστε τους ανθρώπους που είναι επικεφαλής και έχουν προς το παρόν την τοπική εξουσία.
Μια μικρή ομάδα ανθρώπων, χωρίς ιδιοτέλεια, έτσι επειδή το γουστάρει αυτενεργεί.
Το μόνο που ο αιρετικός ζητάει είναι να μην τους υπονομεύσετε, μην τους βάλετε τρικλοποδιές επειδή δεν τους ελέγχετε. Και το λέω αυτό διότι η παράταξη που κυριαρχεί όλες τις τελευταίες δεκαετίες, το έκανε στο παρελθόν. Με τους Σινεφίλ. Με την ομάδα που εξέδιδε ένα περιοδικό "λόγου και τέχνης"
Αφήστε το "θεατροδρόμιο" στην ανεξάρτητη πορεία του. Δείξτε ότι εννοείτε ότι "αφήσατε πίσω σας το παρελθόν", παρότι τελικά είσασταν μέρος του και βασικοί διαμορφωτές των αντιδραστικών πολιτικών.
Η προηγούμενη Πέμπτη στο Τριανόν ήταν μια μαγική βραδιά με ιστορίες και μουσική.
Ο αιρετικός αντιγράφει την πρώτη χρονικά και ίσως και την "πρώτη" ιστορία που ακούσθηκε από τον Γιώργο Καρατάσο.
ΤΟ ΕΘΙΜΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΣΤΟ ΝΑΥΠΛΙΟ
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.
ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΡΟΜΑΝΤΙΚΑ ΤΩΡΑ.
Κάποια παραμονή χριστουγέννων, πριν 45 περίπου χρόνια, καμμιά 15αριά χρόνων θα ήμουν, ένας γνωστός μου [ο κ. Πέτρος Κομιανός], με κάλεσε [επειδή ήξερε ότι ήμουν στη χορωδία] και μου είπε.
-‘’ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΣΤΗ ΜΙΑ Η ΩΡΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΣΤΟ ΝΑΥΠΛΙΟ΄΄
Όλοι οι παλιοί χορωδοί του Χαραμή, μεγαλύτεροι από μένα,με δυνατές φωνές , [οι αδελφοί Παναγιωτόπουλοι, ο Γ. ο Τσίγκας, Ανδρ. Ματζούνης, Ιακ.Σίγγελ και πολλοί άλλοι] μαζεύονταν κάθε χρόνο αυτή τη νύχτα και γύριζαν όλο το Ναύπλιο τραγουδώντας.
Πήγα δειλά και αμέσως οι μεγάλοι προσπάθησαν να με βάλουν στο πνεύμα εκείνης της βραδυάς. Αισθάνθηκα πως ήθελαν να με μυήσουν σε κάποια μυστήρια. Επρεπε να καταλάβω το σκοπό της μάζωξης αυτής.
Αρχίσαμε να τραγουδάμε το….΄΄ΑΓΙΑ ΝΥΧΤΑ ΣΕ ΠΡΟΣΜΕΝΟΥΝ ΜΕ ΧΑΡΑ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ΄΄.
Εκανε πολύ κρύο, και η βροχή σιγοτραγουδούσε μαζύ μας.
Και ξαφνικά σε κάποια σπίτια ανάψαν τα φώτα…. Μας περίμεναν. Τραγουδούσαν μαζύ μας, ζούσαν την άγια εκείνη νύχτα. Εμοιαζε να ήταν συνέχεια από τις παλιές καντάδες που ακούγονταν στ΄Ανάπλι και στην Πρόνοια Και οι φωνές δυνάμωναν, και η ψυχή μας ήθελε να δώσει κι άλλα, να γλυκάνει ακόμα περισσότερο την βραδυά.
Αυτό γινόταν κάθε χρόνο, πριν ακόμα γίνω μέλος της παρέας αυτής.
Λίγα χρόνια μετά και αφού αποχώρησαν οι μεγάλοι με τον μαέστρο τους τον δικηγόρο κ. Ρούτουλα λόγω υποχρέωσεων, αποφασίσαμε με άλλα ενεργά μέλη της χορωδίας του Χαραμή [ενδεικτικά αναφέρω τους κ. Τσουκαλά Γ, Δημόπουλο Κ, Τούμπα Β, Μαστοράκη Γ, Σπαντιδέα Θ, Βλαντούση Γ, και πολλούς άλλους] να συνεχίσουμε την παράδοση.
Και ήλθαν και άλλοι. Και μαζευτήκαμε πολλοί.
Ερχονταν ειδικά για την βραδυά αυτή πολλοί φίλοι από την Αθήνα , όπως ο αδελφός του κ. Τσίγκα ο Ντίνος και άλλοι, και γινόμασταν ένα. Αλλοι δραπέτευαν από το χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν του ΞΕΝΙΑ για να μας ακολουθήσουν. Ολοι προτιμούσαν το κρύο και τη βροχή από την ζεστασιά του σπιτιού τους και της οικογένειάς τους.
Τι ζητάγαμε; Τίποτα.
Μας αρκούσε που η κυρα-Τούλα στην Πρόνοια, κοντά στο σχολείο, θα άνοιγε στις 3 η ώρα το βράδυ το σπίτι της να μας φιλέψει ένα κουραμπιέ, ένα μελομακάρουνο και μια δίπλα. Και φεύγοντας, μας έδινε κρυφά και ένα μπουκάλι κονιάκ για να ζεσταθούμε.
Αρκούσε να αναβοσβήσει δυό-τρεις φορές το φως του σπιτιού της η αγαπημένη κάποιου… [Ηταν το συνθημα ότι μας ακουσε και τον σκέπτεται].
Ένα σκέτο ΄΄ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ΄΄ μας έδινε δύναμη να συνεχίσουμε
Η βροχή δεν ήταν σύμμαχος μας,... δυνάμωνε,… και το κρύο μας επέβαλε να πιούμε κιάλλο ένα κονιακάκι.
Πολλοί μας κέρναγαν μεζέ από το βραδυνό φαγητό τους με ένα ποτήρι κρασί. Βγαίναν από το σπίτι τους με τις νυχτικιές και ένα πανωφόρι για να ψάλλουν μαζί μας.
Μετράγαμε πόσα φώτα θα άναβαν στις νέες πολυκατοικίες…. Εδειχνε ότι είχαμε επιτυχία.
Και οι χρονιές πέρναγαν,… έγινε για μας έθιμο και κάθε χρόνο μαζευόμαστε πάλι. Ηλθαν και γυναίκες μαζύ μας, πολλές από την χορωδία. Μυήσαμε τους γιούς μας και τις κόρες μας σαυτό το μυστήριο.
Και πού δεν πήγαμε, αυτοκίνητα δεν είχαμε. Ολο με τα πόδια... Σε κάθε χαμηλοφωτισμένο σταυροδρόμι της Πρόνοιας και του Συνοικισμού, με τα σκουφιά κατεβασμένα ως τα αυτιά και την ανάσα να αχνίζει.
Καταθέταμε τα μόνα που είχαμε, την φωνή μας και το μεράκι μας, σε άρρωστους, που ξέραμε ότι του χρόνου δεν θα ήταν μαζύ μας και κείνοι ανοίγαν δειλά το χαμηλό παραθυράκι ,… εκεί δίπλα στην εκκλησία στον Αγ. Κωνσταντίνο και μας εύχονταν ‘’ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΜΕ ΥΓΕΙΑ΄΄ .
Μην το ξεχάσω. Είχαμε και μόνιμα μαζύ μας έναν μυστικό της αστυνομίας γιατί μερικές χρονιές ήταν δύσκολες και οι αστυνομικοί ή δεν καταλάβαιναν ή δεν ήξεραν. Νόμιζαν ότι ή θα κάναμε κανένα επεισόδιο ή ότι ενοχλούσαμε. Ηταν η ασφάλειά μας.
Και φτάναμε στο παλιό Ανάπλι.
Η κυρα-Νίτσα , η πουκαμισού ντε, στο σπίτι της στον Αγιο-Σπυρίδωνα είχε αναμένη όλο το βραδυ την σόμπα και μας έμπαζε όλους μέσα γιατί ειχαμε μουσκέψει μέχρι το κόκκαλο. Λίγο μέλι απ΄τις δίπλες της,… μια γουλιά απ το καινούργιο μπουκάλι κονιάκ που μας έδινε και φεύγαμε. Επρεπε να προλάβουμε να ανέβουμε στον Ψαρομαχαλά… Να πάμε στα ξενοδοχεία.
Εκεί στα ξενοδοχεία…… Να ανοίγουν όλα τα δωμάτια από τους επισκέπτες, να μας πετούν λουλούδια , φιλιά, μας φωτογράφιζαν. Ποιοί είναι αυτοί που μέσα στ΄άγρια χαράματα μας δίνουν ηρεμία και αγαλλίαση;
Πολλά γράμματα την άλλη μέρα το πρωί έβρισκε ο Δασκαλός μας ο Χαραμής κάτω από την πόρτα του Βουλευτικού που τον ευχαριστούσαν για το γλυκό ξάφνιασμα της νύχτας.
Στα στενά του Αγιο-Νικόλα βγαίναν από τα μπαρ, σμίγαν με την παρέα μας και σιγοψυθιρίζανε. Μετά από την λίγο βάρβαρη ξένη μουσική θέλαν κάτι δικό τους.
Μια χρονιά, γύρω στο 1995-96, σε έναν αλοιώτικο χειμώνα , χωρίς βροχή και με πάρα πολύ ζέστη [φοράγαμε κοντρομάνικο], τραγουδώντας ιδρωμένοι από την ζέστη και το κονιάκ το ΄΄ΧΙΟΝΙΑ ΣΤΟ ΚΑΜΠΑΝΑΡΙΟ΄΄ μας πιάσαν τα γέλια όταν κάποιος που ξύπνησε μας φώναξε… ΄΄ΠΟΥ Τα΄ΔΑΤΕ , ΡΕΕΕΕ….΄΄
Στον Ψαρομαχαλά ο παπα-Απολλώ μας κέρναγε κρασί, βιαζόταν γιατί ετοιμαζόταν για την εκκλησία, ενώ η δασκάλα η Ρουσσάκη δίπλα έβγαινε με ένα θυμιατό να μας ευχηθεί. Ο κυρ-Κώστας ο Παλαιολόγος μας φώναζε γιατί είχαμε αργήσει ενώ ο Ντίνος ο Καλαμβοκίδης στο στενό του Καρατσοπάνη μας φώναζε με την μπάσα φωνή του ΄΄ΦΑΛΤΣΟΟΟΟ΄΄.
Στο σπίτι της δικιάς μας contralto της Δανάης γλυκαίναμε τις φωνές μας… αλλά,… η ώρα είχε περάσει… και φτάνοντας μπροστά στην εκκλησιά της Παναγίας, με το που αρχίσαμε να τραγουδάμε το ΄΄ΚΑΛΗΝ ΗΜΕΡΑ ΑΡΧΟΝΤΕΣ΄΄ κτύπαγε η καμπάνα καλώντας τους πιστούς.
Αυτές τις νυχτιές με την Δημοτική Χορωδία προσπαθούμε, ακόμη, να βαστήξουμε ζωντανές κάθε παραμονή των Χριστουγέννων.
η φωτογραφία είναι από την τελευταία συνάντηση της Πρωτοβουλίας Δημοτών Ναυπλίου στα γραφεία της "απόπειρας". Φάγαμε κόλλυβα (κυριολεκτώ) και βέβαια, μετά, τα αναγκαία κοψίδια και ήπιαμε τα ξύδια.
.jpg)
.JPG)
.JPG)
