Υποβάθμιση της στάθμης του Πάρκου. Λόφοι και λοφίσκοι. Οχι όλα επίπεδα και ευθύγραμμα. Επιτραπέζια παιχνίδια. Παιδική χαρά. Χώρος συγκέντρωσης λαού. Στέγαστρα για τραπεζοκαθίσματα. Εμφανής και συγκεκριμένη είσοδος στο πάρκο.
Πολύ μου αρέσουν σαν ιδέες όλα αυτά που ηκούσθησαν ως μία υπόκωφη βοή στην Ναυπλιακή κοινωνία
Είμαι αιρετικός. Ανάποδος και αντίστροφος
Μόνον εγώ και δύο άλλοι απ΄όλο το Ναύπλιο τα γουστάρουν, απ΄ότι διαπίστωσα.
Κάποιοι άλλοι εσήκωσαν την χείρα τους χωρίς να έχουν εντρυφήσει. Μάλλον βέβαιο αυτό το τελευταίο.
Υπάρχουν κάποιοι λίγοι δημοτικοί σύμβουλοι της συμπολίτευσης που ξεχωρίζουν.
Τώρα το γιατί παραμένουν εκεί μέσα, είναι μια μεγάλη για εμέ απορία .
Παλαιότερα έγραψα για τον δημοτικό σύμβουλο και Αντιδήμαρχο Γιώργο Καχριμάνη.
Σήμερα θα ασχοληθώ με την άποψη που εξέφρασε η δημοτική σύμβουλος Πόπη Καλκούνου, που και αυτή ξεχωρίζει.
Με την ευκαιρία της όλης συζήτησης για το Πάρκο του Κολοκοτρώνη, μίλησε η Πόπη για μια πόλη ανοιχτή σε νέες ιδέες. Οχι στατική, αλλά δυναμική σε νέα ρεύματα τέχνης, αρχιτεκτονικής και βεβαίως κηποτεχνικής
Ιδού η ανάρτησή της, μπας και την αδικώ και είπε κάτι άλλο το οποίον δεν αντελήφθην
Εννοείται ότι τον πολύ κόσμο δεν τον ενδιαφέρουν όλα αυτά περί αναβιώσεων, απομιμήσεων, τα περί απορριπτέων των συνθέσεων αρχιτεκτονικών και περιβαλλοντικών στοιχείων σε μια σύγχρονη σημερινή κοινωνία που αναφέρει η Πόπη. Με απασχολούν όμως εμένα
Εγώ λοιπόν θα συμφωνήσω με την Πόπη, ότι η πόλη μας δεν μπορεί και δεν πρέπει να μένει στατική με το βλέμμα πάντοτε στο παρελθόν της.
Ότι πρέπει να είναι ανοιχτή σε νέα ρεύματα τέχνης, σε σύγχρονους αρχιτεκτονικούς ρυθμούς. Σε μια δυναμική πόλη με στραμμένο το βλέμμα στο μέλλον δεν μπορεί παρά να υπάρχουν δείγματα της art nouveau, της art deco, του bauhaus, του εκλεκτικισμού σε δημόσια και ιδιωτικά κτήρια, σε πάρκα, ακόμα και σε εκκλησίες. Δεν μπορεί οι αρχιτέκτονες μιας δυναμικής και σπουδαίας πόλη να μην δημιουργούν κατασκευές που να μην είναι υποχρεωτικά προσηλωμένες στον νεοκλασικισμό.
Δεν είναι δυνατόν πέραν και έξω από τον νεοκλασικισμό και έξω από την παλαιά πόλη να κυριαρχεί αποκλειστικά το κτήριο για τα πορτοφόλια των αντιπαροχέων τέως δημάρχων και μη. Δεν είναι σπουδαία η πόλη που δημιουργεί τα τετράγωνα κλουβιά με αυτή την κεραμιδένια οροφή στο κέντρο για να βγαίνουν και οι έξτρα σοφίτες από κάτω.
Σε μια πόλη σπουδαία δεν μπορεί να μην υπάρχουν γκαλερί με πίνακες ζωγραφικής μοντέρνας τέχνης. Να μην υπάρχει ένα, έστω και μικρό, μουσείο σύγχρονης τέχνης.
Δεν μπορεί να μην παίζεται στο σινεμά της πόλης σύγχρονος ποιοτικός κινηματογράφος πέρα και έξω από το Χόλιγουντ.
Δεν μπορεί να μην έχουμε πάρκα με τις νέες σχεδιάσεις της σημερινής εποχής, που να εξυπηρετούν και νέες ανάγκες. Έχει δίκιο σε αυτό η Πόπη. Ποιος θα την καταλάβει όμως;
Δεν μπορεί σε μια δυναμική πόλη οι στολισμοί των Χριστουγέννων να είναι καράβια πειρατών.
Έτσι Πόπη; Διαφωνείς; Γιατί άραγε δώσατε ένα τέρμα στα πρωτοποριακά προηγούμενων ετών; Επειδή προκάλεσαν αντιδράσεις;
Για πες μας λοιπόν τι έχετε κάνει εκεί στην δημοτική αρχή για τον δημοτικό κινηματογράφο ώστε να μπορεί η πόλη να βλέπει κάτι πέρα από τις Αμερικάνικες υπερπαραγωγές των ντόλαρς;
Τι έχετε κάνει για να αναπτυχθούν και εδώ οι σύγχρονες τάσεις του χορού;
Γιατί σιωπήσατε στην πρότασή μου, το ερείπιο στην Αρβανιτιά να γίνει ένα εκθετήριο έργων σύγχρονης τέχνης; Μήπως έχετε κάποια εναλλακτική και δεν την έχω ακούσει;
Γίνεται κάτι για να είσαι συνεπής με αυτά που γράφεις με τα οποία και συμφωνώ; ΄Η μόνον με την ευκαιρία του Πάρκου του Κολοκοτρώνη τα έγραψες;
Ναι. Αυτό που αποφασίσατε για το Πάρκο του Κολοκοτρώνη είναι κατά τη γνώμη μου ένα τεράστιο ατόπημα.
Εγώ είμαι ο πρώτος που θα υποστήριζε τη δημιουργία ενός πάρκου με κάποιες από τις ιδέες της μελέτης για το Πάρκο του Κολοκοτρώνη. Και ένα εξτρήμ φουτουριστικό Πάρκο θα υποστήριζα για την πόλη. Και δεν πα να φώναζε όλη η κοινωνία.
Το Ναύπλιο και η ενδοχώρα του είναι μαζί με την Αθήνα η πόλη με το μεγαλύτερος πάχος ιστορίας στην Ελλάδα. Και μάλλον ξεπερνάμε την Αθήνα διότι το κλεινόν άστυ για κάποιες εκατονταετίες κατάντησε ένα παραμελημένο χωριό. Μέχρι ότου ο Γερμανικός ρομαντισμός αποφάσισε να της ξαναδώσει την παλαιά τεράστια αίγλη της.
Που ακούστηκε μια πόλη με τέτοια ιστορία να καταστρέφει το παρελθόν της; Οι σπουδαίες πόλεις προστατεύουν την πολιτιστική τους κληρονομιά και πάνω σε αυτήν κτίζουν. Δεν κατέστρεψαν οι Παρισινοί ένα παλάτι ή ένα αρχιτεκτόνημα για να κτίσουν τον Πύργο του Άιφελ και το Μπωμπούρ. Ούτε οι Μπαρτσελονέζοι χάλασαν ένα Πάρκο ή μια εκκλησιά τους για να δημιουργήσει ο Γκαουντί το Πάρκο Γκουέλ ή την Σαγράδα Φαμίλια.
Τι πάτε να κάνετε στο όνομα των νέων αναγκών και των νέων τάσεων;
Που ακούστηκε μια σπουδαία και δυναμική πόλη, ανοιχτή στους νέους ορίζοντες της τέχνης και της αρχιτεκτονικής να καταστρέφει το παρελθόν της;
Δώστε τη δυνατότητα να αναπτυχθούν οι νέες τάσεις. Όχι όμως καταστρέφοντας το παρελθόν.
Εμπρός λοιπόν. Ας σχεδιάσουμε ένα μεγάλο φουτουριστικό Πάρκο στο ΚΕΜΧ. Με καμπύλες, με λόφους και λοφίσκους, σε επίπεδα, με παγκάκια χάι τεκ, με πραγματικά και ηλεκτρονικά σκάκια, με πανέμορφες κυκλικές αλέες , όπου να κατασκευασθούν εξτρήμ στέγαστρα για τραπεζοκαθίσματα.
Αλλά όλα αυτά και όλα τα άλλα, δεν μπορεί να γίνουν στην τύχη. Δεν είμαστε ειδικοί ούτε εγώ, ούτε εσύ Πόπη. Δεν είναι όμως καθόλου βέβαιο ότι θα μπορεί κάτι τέτοιο να το φέρει σε πέρας η Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου μας χωρίς να κατασκευάσουμε κάτι το καραγκιοζέ.
Ας κάνουμε λοιπόν έναν αρχιτεκτονικό διαγωνισμό.
Και μετά ας έχουμε και την γενική κατακραυγή. Ομως θα γνωρίζουμε ότι τίποτα δεν κατασκευάσθηκε στην τύχη και στο ποδάρι. Και τίποτα για την πρόσκαιρη εργολαβική κονόμα.
Προσπάθησε να τα σκεφτείς αυτά, Πόπη, χωρίς να σκέφτεσαι Κωστούρους και Αντωνιάδηδες και Πιτερούς.Λίγοι είμαστε άλλωστε ανοιχτοί σε νέα ρεύματα, που κοιτάμε το αύριο. Αλλά αυτό πρέπει να το κάνουμε σαν συνέχεια του παρόντος και του παρελθόντος μας. Ειδικά σε μια πόλη σαν τ΄Ανάπλι.
Και επειδή εδώ είμαστε μεταξύ μας. Δυο-τρεις πέντε. Έστω χίλιοι που με διαβάζουν.
Κλείσε τα μάτια και σκέψου.
Υπάρχει έστω και ένας μέσα εκεί που είσαι που να τα σκέφτεται όλα αυτά περί της ανοιχτής στα νέα ρεύματα πόλης;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου