"Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει.
Λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί κι η μάνα το ζηλεύει.
Τα μάτια η πείνα εμαύρισε στα μάτια η μάνα μνέει
στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει"
(Διονύσιος Σολωμός από τους Ελεύθερους Πολιορκημένους)
Σιωπή στην πόλη και στον κάμπο.
Ούτε λαλιά για το γεγονός ότι το Γηροκομείο Ναυπλίου συμπεριλαμβάνεται στη λίστα της ντροπής μαζί με τους μεγαλοοφειλέτες λαμόγια της κρατικοδίαιτης επιχειρηματικότητας και τις διάφορες ποδοσφαιρικές ομάδες και τα μπουμπούκια της εποχής του Χρηματιστηρίου.
Δεν είχαν πει τίποτα οι υπεύθυνοι για τα χρέη, αλλά και μετά τη δημοσιοποίηση του γεγονότος άχνα δεν έβγαλαν.
Ούτε καν οι δημοτικοί σύμβουλοι είχαν κάποια ενημέρωση για το γεγονός ότι το Γηροκομείο επί χρόνια δεν ήταν εντάξει με τις υποχρεώσεις του για τις ασφαλιστικές εισφορές.
Και δεν γνωρίζουμε εάν εκεί στο Γηροκομείο οφείλουν μόνον τις ασφαλιστικές εισφορές και τις εισφορές υγείας των εργαζομένων ή έχουν και άλλα χρέη. Μήπως οφείλουν και μισθούς; Αποπληρώνουν τους προμηθευτές; Τα λειτουργικά έξοδα;
Συνεχίζουμε να πιάνουμε κορόιδα όλους αυτούς τους τροϊκανούς που το εύκολο που ξέρουν να κάνουν είναι να πιάνουν το ψαλίδι και το μαχαίρι και να κόβουν μισθούς και συντάξεις και αδυνατούν να πάρουν χαμπαρ τι γίνεται στα ενδότερα. Στο απυρόβλητο οι δευάννηδες και οι γηροκόμοι που αδυνατούν να λειτουργήσουν σωστά για να προσφέρουν στους έχοντες ανάγκη. Και όταν ο βρόγχος των υπέρογκων χρεών σφίξει υπερβολικά, τότε.....
Δεν είναι αστείο πράγμα να συμπεριλαμβάνεσαι στη λίστα των μεγαλοοφειλετών και να μην πράττεις το παραμικρό για την επίλυση του προβλήματος.
Πριν είκοσι έτη ήταν πανεύκολο να έχεις ένα Γηροκομείο που όχι μόνον δεν θα έμπαινε μέσα, αλλά θα μπορούσε μα δημιουργεί πλεονάσματα, τα οποία θα ήταν δυνατόν να γίνουν επιπλέον παροχές προς τα άτομα της τρίτης ηλικίας που έχουν ανάγκη.
Τότε υπήρχαν οι κρατικές επιδοτήσεις που εδίδοντο αφειδώς.
Τα περιουσιακά στοιχεία του Γηροκομείου ήσαν πλούσια και περιελάμβαναν σημαντικότατα ακίνητα που είχε αφήσει η Μαρία Ράδου.
Το Γηροκομείο περιλαμβάνει δύο ορόφους με δωμάτια για τα άτομα της τρίτης ηλικίας και θα μπορούσαν όλα να αξιοποιηθούν. Αν είχαν λειτουργήσει εξ αρχής οι δύο όροφοι τα έσοδα του Γηροκομείου θα ήσαν, κατά κανόνα, διπλά.
Θα έπρεπε από την αρχή να υπήρχε ένα σωστό Οργανόγραμμα, όπου θα περιγραφόντουσαν οι θέσεις εργασίας που απαιτούνται.
Αντί για αυτό τι έγινε τόσα χρόνια;
Λειτούργησε μόνον ο ένας όροφος και ο άλλος έμεινε επί δεκαετίες κενός και αναξιοποίητος,
Είχε σοβαρές ατέλειες η κατασκευή του κτηρίου που δεν μπορούσε επί χρόνια να λάβει άδεια λειτουργίας.
Χωρίς άδεια λειτουργίας ήταν αδύνατον να επιδοτηθεί, τότε στα χρόνια της ευημερίας και του εύκολου χρήματος που δινόταν αφειδώς.
Έγιναν ρουσφετολογικές προσλήψεις προσωπικού. Το διοικητικό προσωπικό ήταν υπερβάλλον με αποτέλεσμα από την πρώτη στιγμή να δημιουργούνται ελλείμματα.
Άρχισαν να πωλούνται σημαντικά ακίνητα για να ξεπληρωθούν χρέη. Πουλήθηκε το ακίνητο στο Ψυχικό. Πουλήθηκε και το μεγάλο οικόπεδο στην είσοδο του Αργους. Όμως όλο αυτό ήταν αδιέξοδο, διότι νέα χρέη και οφειλές άρχισαν να συσσωρεύονται.
Ποτέ δεν έγινε μία μελέτη βιωσιμότητας.
Είναι αλήθεια ότι ο Δήμος δεν δικαιούται να επιδοτεί απευθείας το νομικό πρόσωπο "Γηροκομείο Μαρίας Ράδου". Όμως υπήρχαν και υπάρχουν τρόποι να βοηθήσει εμμέσως για να μειωθούν τα έξοδα του Ιδρύματος. Και ουδείς θα ομιλούσε για παρανομία. Καλή θέληση απαιτείται. Όχι μόνον λαμπάκια και φωτεινότητες για την δημοφιλία αλλά και φροντίδα για αυτούς που ζουν στο ημίφως. Ουδείς για παράδειγμα θα ενδιαφερόταν αν μέσα σε αυτά τα 132.000 που δίδουμε για τον χριστουγεννιάτικο διάκοσμο έμπαινε και μια δαπάνη για να αλλάξουμε τα ηλεκτρολογικά στο Γηροκομείο.
Τι προτείνω συγκεκριμένο;
Άμεσα να δούμε πως θα αξιοποιηθεί ο ένας όροφος του Γηροκομείου που είναι κενός, ώστε να αποκτήσει επιπλέον έσοδα το Ίδρυμα, μέχρις ότου αποφασισθεί και γίνει δυνατή η λειτουργία και του ορόφου αυτού για τη στέγαση γερόντων. Το ποσό αυτό θα μπορούσε να είναι σημαντικό για την κάλυψη μεγάλου μέρους των ελλειμμάτων.
Άμεσα θα πρέπει να μηδενίσουμε την όποια δαπάνη του Γηροκομείου για την σίτιση των γερόντων. Δεν είναι απολύτως τίποτα να δοθεί εξαιρετικό φαγητό στους δέκα-είκοσι γέροντες μέσω των μαγειρείων των παιδικών Σταθμών ή του νοσοκομείου ή του Στρατού ή των συσσιτίων. Δεν είναι δυνατόν να μην μπορεί να βρεθεί μια τέτοια λύση.
Άμεσα να δούμε οικονομίες κλίμακας μέσω των συνεργασιών. Κόστος καθαρισμού, αλλαγές σε φθαρμένα και κατεστραμμένα υλικά (λαμπτήρες, είδη υγιεινής κλπ) θα μπορούσαν εμμέσως να καλυφθούν από τον Δήμο.
Άμεσα να δούμε πως θα μηδενίσουμε τη δαπάνη για κλινοσκεπάσματα, πετσέτες κλπ. Τα τόσα ξενοδοχεία αλλάζουν τα υλικά αυτά μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Κάλλιστα θα μπορούσαν να τα δωρίζουν στο Γηροκομεία, αφού παραμένουν οι πετσέτες και τα σεντόνια αυτά σε πολύ καλή κατάσταση. Να μηδενίσουμε το κόστος καθαρισμού των κλινοσκεπασμάτων. Τρόποι θα βρεθούν
Κάποτε θα πρέπει να δούμε το πως θα αξιοποιηθεί καλύτερα η περιουσία του Ιδρύματος που απομένει και δεν έχει πουληθεί.
Διαθέτει το Ίδρυμα ένα τεράστιο κτήμα στο Σπηλιωτάκη εμβαδού 320 στρεμμάτων!!!! Διάφορα φημολογούνται για το κτήμα αυτό. Το κτήμα διαθέτει άριστο προσανατολισμό για να γίνει ένα μεγάλο ηλιακό πάρκο. Διαθέτει και ένα εκπληκτικό ποιμνιοστάσιο, που τώρα δεν χρησιμοποιείται. Η γύρω περιοχή (και όχι μόνον η γύρω;) είναι κατάφυτη με καϊσιές.
Εδώ χρειάζεται μια δημοτική αρχή που θα το παλέψει. Αλλά και μία δημοτική αρχή με πάθος και όραμα. Όχι μια δημοτική αρχή για λαμπάκια.
Δεν λέω ότι όλα αυτά είναι εύκολα.
Πολύ δύσκολα είναι.
Όμως αυτοί σιωπούν και αδρανούν. Ούτε καν δίδουν στη δημοσιότητα τα οικονομικά στοιχεία.
Και οι οφειλές μεγαλώνουν μέρα με τη μέρα.
Δεν λέω ότι εγώ έχω όλες τις λύσεις. Μπορεί και να μην έχω καμία λύση και όλα αυτά που προτείνω να βγαίνουν από το μυαλό μου
Όμως αυτό που γνωρίζω είναι ότι χωρίς διάλογο και χωρίς σχέδιο πάμε άπατοι.
Οι γέροντες και οι πάσχοντες θα υποφέρουν για μια ακόμα φορά.
Αφιερωμένη η ανάρτηση σε φίλους και "φίλους"
Λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί κι η μάνα το ζηλεύει.
Τα μάτια η πείνα εμαύρισε στα μάτια η μάνα μνέει
στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει"
(Διονύσιος Σολωμός από τους Ελεύθερους Πολιορκημένους)
Σιωπή στην πόλη και στον κάμπο.
Ούτε λαλιά για το γεγονός ότι το Γηροκομείο Ναυπλίου συμπεριλαμβάνεται στη λίστα της ντροπής μαζί με τους μεγαλοοφειλέτες λαμόγια της κρατικοδίαιτης επιχειρηματικότητας και τις διάφορες ποδοσφαιρικές ομάδες και τα μπουμπούκια της εποχής του Χρηματιστηρίου.
Δεν είχαν πει τίποτα οι υπεύθυνοι για τα χρέη, αλλά και μετά τη δημοσιοποίηση του γεγονότος άχνα δεν έβγαλαν.
Ούτε καν οι δημοτικοί σύμβουλοι είχαν κάποια ενημέρωση για το γεγονός ότι το Γηροκομείο επί χρόνια δεν ήταν εντάξει με τις υποχρεώσεις του για τις ασφαλιστικές εισφορές.
Και δεν γνωρίζουμε εάν εκεί στο Γηροκομείο οφείλουν μόνον τις ασφαλιστικές εισφορές και τις εισφορές υγείας των εργαζομένων ή έχουν και άλλα χρέη. Μήπως οφείλουν και μισθούς; Αποπληρώνουν τους προμηθευτές; Τα λειτουργικά έξοδα;
Συνεχίζουμε να πιάνουμε κορόιδα όλους αυτούς τους τροϊκανούς που το εύκολο που ξέρουν να κάνουν είναι να πιάνουν το ψαλίδι και το μαχαίρι και να κόβουν μισθούς και συντάξεις και αδυνατούν να πάρουν χαμπαρ τι γίνεται στα ενδότερα. Στο απυρόβλητο οι δευάννηδες και οι γηροκόμοι που αδυνατούν να λειτουργήσουν σωστά για να προσφέρουν στους έχοντες ανάγκη. Και όταν ο βρόγχος των υπέρογκων χρεών σφίξει υπερβολικά, τότε.....
Δεν είναι αστείο πράγμα να συμπεριλαμβάνεσαι στη λίστα των μεγαλοοφειλετών και να μην πράττεις το παραμικρό για την επίλυση του προβλήματος.
Πριν είκοσι έτη ήταν πανεύκολο να έχεις ένα Γηροκομείο που όχι μόνον δεν θα έμπαινε μέσα, αλλά θα μπορούσε μα δημιουργεί πλεονάσματα, τα οποία θα ήταν δυνατόν να γίνουν επιπλέον παροχές προς τα άτομα της τρίτης ηλικίας που έχουν ανάγκη.
Τότε υπήρχαν οι κρατικές επιδοτήσεις που εδίδοντο αφειδώς.
Τα περιουσιακά στοιχεία του Γηροκομείου ήσαν πλούσια και περιελάμβαναν σημαντικότατα ακίνητα που είχε αφήσει η Μαρία Ράδου.
Το Γηροκομείο περιλαμβάνει δύο ορόφους με δωμάτια για τα άτομα της τρίτης ηλικίας και θα μπορούσαν όλα να αξιοποιηθούν. Αν είχαν λειτουργήσει εξ αρχής οι δύο όροφοι τα έσοδα του Γηροκομείου θα ήσαν, κατά κανόνα, διπλά.
Θα έπρεπε από την αρχή να υπήρχε ένα σωστό Οργανόγραμμα, όπου θα περιγραφόντουσαν οι θέσεις εργασίας που απαιτούνται.
Αντί για αυτό τι έγινε τόσα χρόνια;
Λειτούργησε μόνον ο ένας όροφος και ο άλλος έμεινε επί δεκαετίες κενός και αναξιοποίητος,
Είχε σοβαρές ατέλειες η κατασκευή του κτηρίου που δεν μπορούσε επί χρόνια να λάβει άδεια λειτουργίας.
Χωρίς άδεια λειτουργίας ήταν αδύνατον να επιδοτηθεί, τότε στα χρόνια της ευημερίας και του εύκολου χρήματος που δινόταν αφειδώς.
Έγιναν ρουσφετολογικές προσλήψεις προσωπικού. Το διοικητικό προσωπικό ήταν υπερβάλλον με αποτέλεσμα από την πρώτη στιγμή να δημιουργούνται ελλείμματα.
Άρχισαν να πωλούνται σημαντικά ακίνητα για να ξεπληρωθούν χρέη. Πουλήθηκε το ακίνητο στο Ψυχικό. Πουλήθηκε και το μεγάλο οικόπεδο στην είσοδο του Αργους. Όμως όλο αυτό ήταν αδιέξοδο, διότι νέα χρέη και οφειλές άρχισαν να συσσωρεύονται.
Ποτέ δεν έγινε μία μελέτη βιωσιμότητας.
Είναι αλήθεια ότι ο Δήμος δεν δικαιούται να επιδοτεί απευθείας το νομικό πρόσωπο "Γηροκομείο Μαρίας Ράδου". Όμως υπήρχαν και υπάρχουν τρόποι να βοηθήσει εμμέσως για να μειωθούν τα έξοδα του Ιδρύματος. Και ουδείς θα ομιλούσε για παρανομία. Καλή θέληση απαιτείται. Όχι μόνον λαμπάκια και φωτεινότητες για την δημοφιλία αλλά και φροντίδα για αυτούς που ζουν στο ημίφως. Ουδείς για παράδειγμα θα ενδιαφερόταν αν μέσα σε αυτά τα 132.000 που δίδουμε για τον χριστουγεννιάτικο διάκοσμο έμπαινε και μια δαπάνη για να αλλάξουμε τα ηλεκτρολογικά στο Γηροκομείο.
Τι προτείνω συγκεκριμένο;
Άμεσα να δούμε πως θα αξιοποιηθεί ο ένας όροφος του Γηροκομείου που είναι κενός, ώστε να αποκτήσει επιπλέον έσοδα το Ίδρυμα, μέχρις ότου αποφασισθεί και γίνει δυνατή η λειτουργία και του ορόφου αυτού για τη στέγαση γερόντων. Το ποσό αυτό θα μπορούσε να είναι σημαντικό για την κάλυψη μεγάλου μέρους των ελλειμμάτων.
Άμεσα θα πρέπει να μηδενίσουμε την όποια δαπάνη του Γηροκομείου για την σίτιση των γερόντων. Δεν είναι απολύτως τίποτα να δοθεί εξαιρετικό φαγητό στους δέκα-είκοσι γέροντες μέσω των μαγειρείων των παιδικών Σταθμών ή του νοσοκομείου ή του Στρατού ή των συσσιτίων. Δεν είναι δυνατόν να μην μπορεί να βρεθεί μια τέτοια λύση.
Άμεσα να δούμε οικονομίες κλίμακας μέσω των συνεργασιών. Κόστος καθαρισμού, αλλαγές σε φθαρμένα και κατεστραμμένα υλικά (λαμπτήρες, είδη υγιεινής κλπ) θα μπορούσαν εμμέσως να καλυφθούν από τον Δήμο.
Άμεσα να δούμε πως θα μηδενίσουμε τη δαπάνη για κλινοσκεπάσματα, πετσέτες κλπ. Τα τόσα ξενοδοχεία αλλάζουν τα υλικά αυτά μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Κάλλιστα θα μπορούσαν να τα δωρίζουν στο Γηροκομεία, αφού παραμένουν οι πετσέτες και τα σεντόνια αυτά σε πολύ καλή κατάσταση. Να μηδενίσουμε το κόστος καθαρισμού των κλινοσκεπασμάτων. Τρόποι θα βρεθούν
Κάποτε θα πρέπει να δούμε το πως θα αξιοποιηθεί καλύτερα η περιουσία του Ιδρύματος που απομένει και δεν έχει πουληθεί.
Διαθέτει το Ίδρυμα ένα τεράστιο κτήμα στο Σπηλιωτάκη εμβαδού 320 στρεμμάτων!!!! Διάφορα φημολογούνται για το κτήμα αυτό. Το κτήμα διαθέτει άριστο προσανατολισμό για να γίνει ένα μεγάλο ηλιακό πάρκο. Διαθέτει και ένα εκπληκτικό ποιμνιοστάσιο, που τώρα δεν χρησιμοποιείται. Η γύρω περιοχή (και όχι μόνον η γύρω;) είναι κατάφυτη με καϊσιές.
Εδώ χρειάζεται μια δημοτική αρχή που θα το παλέψει. Αλλά και μία δημοτική αρχή με πάθος και όραμα. Όχι μια δημοτική αρχή για λαμπάκια.
Δεν λέω ότι όλα αυτά είναι εύκολα.
Πολύ δύσκολα είναι.
Όμως αυτοί σιωπούν και αδρανούν. Ούτε καν δίδουν στη δημοσιότητα τα οικονομικά στοιχεία.
Και οι οφειλές μεγαλώνουν μέρα με τη μέρα.
Δεν λέω ότι εγώ έχω όλες τις λύσεις. Μπορεί και να μην έχω καμία λύση και όλα αυτά που προτείνω να βγαίνουν από το μυαλό μου
Όμως αυτό που γνωρίζω είναι ότι χωρίς διάλογο και χωρίς σχέδιο πάμε άπατοι.
Οι γέροντες και οι πάσχοντες θα υποφέρουν για μια ακόμα φορά.
Αφιερωμένη η ανάρτηση σε φίλους και "φίλους"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου