Πάρος-Μεσσηνία- Αργολίδα. Ευθείες αποκλίνουσες Με αεροπλάνα-βαπόρια και τραίνα

Μεγάλη κουβέντα γίνεται για τα εγκαίνια του αεροδρομίου της Πάρου. Ανεβαίνει τουριστικά το νησί αυτό τουλάχιστον μία δύο βαθμίδες. Περισσότεροι τουρίστες. Επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου. Εκκίνηση και χειμερινού τουρισμού. Δυνατότητες αύξησης της ανά επισκέπτη μέσης κατανάλωσης. Και βέβαια  μεγαλύτερα νούμερα φοροδιαφυγής.
Η αλήθεια είναι ότι τα κατάφεραν εκεί οι άνθρωποι χωρίς την ιδιαίτερη βοήθεια του πτωχευμένου κομματικού μας κράτους.
Δεν θα μπω στη συζήτηση για τις αποστολές, για πεντάστερα χοτέλια, για τις φιέστες και τις επιχειρήσεις είσπραξης κομματικών ωφελειών.
Δεν μπορώ όμως να μην επικεντρώσω στις δικές μας τοπικά εδώ σιωπές σε σχέση με το ζήτημα  των χερσαίων, θαλασσίων και εναερίων μεταφορών που είναι κρίσιμο για να έλθει επιτέλους η πολυπόθητη τοπική ανάπτυξη.

ΑΗΡ

Στις προπροηγούμενες περιφερειακές εκλογές ψήφισε ο λαός της Αργολίδας με αρκετά μεγάλη πλειοψηφία τον τέως μαϊκό και μετά δεξιό Τατούλη, ο οποίος είχε σαν κεντρική του υπόσχεση για την περιοχή μας τη δημιουργία πολιτικού αεροδρομίου στην Τρίπολη. Έτρεχαν τότε οι χιλιάδες πασόκοι  του μεγάλου και δυνατού τότε πασόκ και συμμετείχαν στις Τατούλειες και Χειβιδοπούλειες συγκεντρώσεις και ψήφισαν τον νεοδημοκράτη υποψήφιο, που μας έλεγε τα παχιά λόγια τα μεγάλα και τα σπουδαία. Τα επανέλαβε όλα αυτά και στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές. Και έτρεχαν ξοπίσω του και τον ψήφισαν και οι νεοδημοκράτες αυτή την φορά μαζί με τους  οι εναπομείναντες πασόκους. Όμως αεροδρόμιο γιοκ. Αρχικά μας είπαν ότι υπήρχε πρόβλημα εξ αιτίας της  ασφάλειας των πτήσεων λόγω των υπερκειμένων ορέων. Μετά μας είπαν ότι το πρόβλημα ξεπερνιέται με την αλλαγή του προσανατολισμού του αεροδιαδρόμου. Μετά η απόλυτη σιωπή.
Και ενώ ο τουρισμός στη  Μεσσηνία με την αξιοποίηση του εκεί αεροδρομίου έχει απογειωθεί, εμείς εδώ βράζουμε στο ζουμί μας. Και νομίζουμε ότι θα βελτιωθούν ιδιαίτερα  τα πράγματα με το να επιχορηγούμε αγώνες beach tennis τον μήνα Ιούνιο!!! Τρομαρίτσα μας.
Είναι απίστευτο αλλά αληθινό. Στα Ελληνικά νησιά  όπου   υπάρχει σπανιότητα  επίπεδου χώρου, έχουν κατασκευασθεί αεροδρόμια και εμείς στην Αργολίδα με τόσο κάμπο καθόμαστε και κλωσάμε ωά.
Δεν αντιλαμβανόμαστε ότι με μια απλή κίνηση θα αλλάξουμε τη μοίρα των παιδιών μας. Θα δώσουμε αέρα στα πανιά μας για μεγάλα πράγματα. Και για την ανάπτυξη  της αγοράς της δεύτερης κατοικίας για ξένους. Για τον ιατρικό τουρισμό. Για να γίνουμε ελκυστικός τόπος για να ζήσουν εδώ μαζί μας πολίτες απ΄όλη την Ευρώπη.
Και άπαντες έχουμε λησμονήσει ότι στο Αργος υπήρχε κάποτε αεροδρόμιο. Και ότι στην Ερμιονίδα έχει απαλλοτριωθεί έκταση για να γίνει αεροδρόμιο.
Και θα σας πω και το άλλο που πληροφορήθηκα. Το Ελληνικό Δημόσιο προ ετών είχε απαλλοτριώσει και άλλη έκταση δίπλα στο αεροδρόμιο του Αργους για την επέκτασή του. Όμως τώρα όλα αυτά κάπου έχουν χαθεί στα αζήτητα. Αντί κάποιοι να τα δουν όλα αυτά σοβαρά, ασχολούνται με beach tennis με λιμνούλες σε πλατείες, στο να βάζουν άσχετες και πλειστάκις ανορθόγραφες πινακίδες στους δρόμους δήθεν για τουριστική προβολή.

ΑΗΡ ΚΑΙ ΘΑΛΑΤΤΑ

Είχα πριν αρκετά χρόνια μιλήσει για χωροθέτηση υδατοδρόμιου στο Ναύπλιο. Κάποιοι κρυφοχαμογελούσαν. Σήμερα και πάλι το Ναύπλιο, με την άχρηστη τοπική πολιτική ηγεσία μένει στα αζήτητα. Χωροθετούνται λέει 21 υδατοδρόμια σε όλη την Ελλάδα και το Ναύπλιο και η Αργολίς πουθενά. Και πέρασαν τις προάλλες το στρατηγικό πλάνο για το λιμάνι του Ναυπλίου και δεν υπήρχε καμία σοβαρή πρόταση για χωροθέτηση υδατοδρομίου. Για τα μάτια του κόσμου είχαν βάλει θέση πρόσδεσης υδροπλάνων σε μία άκρη του λιμανιού, ανάμεσα σε σκάφη αναψυχής, κρουαζιερόπλοια, βάρκες. Πάει κι αυτό. Και είναι κακοί αυτοί που τα επισημαίνουν

ΘΑΛΑΤΤΑ ΣΚΕΤΗ

Πριν από χρόνια ξεκίνησε ένα δρομολόγιο για την ακτοπλοϊκή σύνδεση Ναυπλίου με Κυκλάδες. Αντί η πολιτική ηγεσία και η κοινωνία να αγκαλιάσει την ακτοπλοϊκή αυτή σύνδεση, όλοι ουσιαστικά αδιαφόρησαν. Το Ναύπλιο είναι μια κουτσουλιά δρόμος από τις βόρειες και δυτικές συνοικίες της πρωτεύουσας. Βολεύει το Ναύπλιο σαν αφετηρία ακτοπλοϊκής σύνδεσης τους ξένους που έρχονται με φέρι μέσω Ιταλίας σε σχέση με Πειραιά-Λαύριο και Ραφήνα. Εάν είχαμε και σιδηροδρομική σύνδεση με το αεροδρόμιο των Αθηνών...... Διότι όλα συνδυαστικά πάνε για να πάνε τελικά μπρος και όχι να οδεύουμε με την όπισθεν απλώς προστατεύοντας τα οπίσθιά μας ή θεωρώντας ότι τα προστατεύουμε..

ΞΗΡΑ ΚΑΙ ΣΙΔΗΡΟΤΡΟΧΟΙ

Τραίνο στην Αργολίδα. Ιστορία έργου Νίκου Ξανθόπουλου, αλλά με sad end. Δάκρυα. Ξενιτεμοί. Μάχες με αρκούδες της γραφειοκρατίας. Αναμονή και προσμονή για την επιστροφή του αγνοουμένου. Δεν θα ξαναπώ πολλά για τα πάμπολλα εκατομμύρια που δόθηκαν για να μην έχουμε τραίνο.
Τελευταίες εξελίξεις. Πουλήθηκε η Τραινοσέ στους Ιταλούς για πάντα, οι οποίοι με τη σειρά τους πούλησαν έναν Γάλλο παίκτη στους Εγγλέζους σε τριπλάσια τιμή για δυο-τρία χρόνια. 45 εκατομμύρια όλη η Τραινοσέ για πάντα. 120 ο Πογκμπά για δυο τρία έτη. Και έχει η Τραινοσέ ταμειακά διαθέσιμα περίπου 20 και αποπάνω παίρνει κάθε χρόνο 50 εκατομμύρια για επιδότηση άγονων γραμμών. Και εδώ οι τοπικοί μας ηγήτορες απόντες. Ποτέ δεν έθεσαν το θέμα να συμπεριληφθεί τ΄Ανάπλι στις άγονες σιδηροδρομικές γραμμές, μιας και δίδονται ετησίως πενήντα ζεστά μύρια από τα χρήματα των φορολογουμένων. Και δεν σκέφτηκαν καν να απαιτήσουν να μπουν κάποιοι όροι στη διαγωνιστική διαδικασία που να αφορούν το Πελοποννησιακό σιδηροδρομικό δίκτυο και τα τραίνα που έχουν αγορασθεί αποκλειστικά για αυτό. Καινούργια τραίνα. Άραγε δίδεται στους νέους Ιταλούς ιδιοκτήτες το δικαίωμα να τα πουλήσουν; Λέτε;

ΞΗΡΑ ΣΚΕΤΗ ΕΠΙ ΤΡΟΧΩΝ

Έτοιμος ο κλειστός αυτοκινητόδρομος για Καλαμάτα. Έτοιμος και για Σπάρτη. Και το Αργοσναύπλιο εκτός του νέου σύγχρονου οδικού δικτύου. Βαρκάκια αρμενίζουν πέρα δώθε. Προσωπικά θα έδιδα πρώτη προτεραιότητα στο να γίνει κλειστός ο δρόμος από τα "εκκλησιαστικά" μέχρι την Τίρυνθα. Με παράλληλο τοπικό οδικό άξονα. Με  σωστές δυο τρεις ανισόπεδες ή έστω σωστές ισόπεδες διασταυρώσεις. Για να σταματήσουμε να θρηνούμε θύματα. Για να συντομευθεί ο χρόνος άφιξης στο Ναύπλιο. Με ασφάλεια. Τίποτα όμως δεν συμβαίνει..Ακινησία. Αρκούμεθα σε κορδέλες και σε ψαλίδια έργων που ξεκίνησαν άλλοι. Ούτε και για τη νέα όδευση του δρόμου μέσα από τα στενά των Δερβενακίων προχωράει κάτι. Και αυτό το μεγαλεπήβολο που σχεδίασαν και διαφήμισαν  οι μεγαλοσχήμονες και αυτό στα αζήτητα.

Χωρίς σύγχρονες και ασφαλείς μεταφορές και συνδυασμό μέσων και τρόπων μεταφοράς ανθρώπων και εμπορευμάτων τ΄Ανάπλι θα συνεχίσει να ζει με το εξαιρετικής σύλληψης  "στρατηγικό σχέδιο" του beach tennis και με πολιτιστικές εκδηλώσεις αρπακόλλα της έσχατης στιγμής.

αγώνες για το ολόδικό μας νοσοκομείο και κέντρο υγείας

Φωνάζει και διαμαρτύρεται ο κυβερνητικός βουλευτής Γκιόλας για την υποβάθμιση του Κέντρου Υγείας Λυγουριού.
Μία από τα ίδια και ο βουλευτής Αδριανός.
Όχι ότι θα υστερούσε σε διαμαρτυρίες και ο βουλευτής Μανιάτης.
Δηλώσεις αγανάκτησης και διαμαρτυρίας από τον τοπικό εκεί Δήμαρχο. Ψήφισμα, υποθέτω ομόφωνο, και από το τοπικό δημοτικό συμβούλιο.
Επιτόπου παράσταση διαμαρτυρίας Δημάρχου Επιδαύρου και κατοίκων για να πιέσουν (ποιόν;) για την επαναφορά των πραγμάτων στην προηγούμενη οικτρή κατάσταση.
Επιστολή διαμαρτυρίας του Δημάρχου Ναυπλίου στη τάδε επιτροπή, που  εδρεύει στην Τρίπολη και κανονίζει τα των νοσοκομείων στην Πελοπόννησο, διότι, λέει, απομακρύνουν τις διοικητικές υπηρεσίες από το Νοσοκομείο Ναυπλίου. Και τις πάνε που; Στο Αργος; Μαααλιστα
Βρήκε την ευκαιρία ο βουλευτής της αντιπολίτευσης Αδριανός και υποβάλει σχετική ερώτηση. Σιγά μην έχανε. Εδώ ρωτάει για τα πάντα. Μέχρι και για το κλαδί του ευκάλυπτου που έπεσε και σκότωσε έναν άνθρωπο, που δεν είναι με τίποτα ευθύνη του Υπουργείου, ρώτησε στο Κοινοβούλιο.
Προ μηνών είχαμε κινητοποίηση σύσσωμης της κοινωνίας του Ναυπλίου με κεντρικό σύνθημα "κάτω τα χέρια από το νοσοκομείο μας". Από το δικό μας νοσοκομείο. Αυτό να μην πειράξουν και δεν παν΄όλα τ΄άλλα......
Δεν ξέρω αν εκφράστηκαν άλλες επιφυλάξεις για την κινητοποίηση αυτή εκτός από αυτά που γράφηκαν από αιρετικές γραφίδες.
Στην πανναυπλιακή συγκέντρωση για την "σωτηρία του νοσοκομείου μας" συμμετείχε  το σύνολο σχεδόν των μαθητών των Γυμνασίων και λυκείων της πόλης μας. Λογικό είναι από τη στιγμή που κάποιοι τους κινητοποίησαν. Είπαν στα παιδιά πως πρέπει να αγωνισθούμε για το νοσοκομείο μας, για την υγεία των γονιών τους και ότι γίνεται, εφ΄ όσον αγωνισθούμε, να πετύχουμε μία εξαίρεση για το ολόδικό μας νοσοκομείο, έτσι ώστε να έλθουν κονδύλια και να προσληφθούν τα άτομα για τη σωστή λειτουργία του. Και ήσαν μαχητικά τα παιδιά στη διεκδίκηση αυτή.
Μετά τη συγκέντρωση κλείστηκε και συνάντηση της τοπικής πολιτικής ηγεσίας με τον Υπουργό Υγείας.
Και, ω του θαύματος, εξήλθαν της συνάντησης αυτής άπαντες με χαμόγελα στα χείλη. Είτε η τοπική πολιτική ηγεσία δεν αντελήφθη το παραμικρό για το τι συμβαίνει με όλα τα νοσοκομεία της επικράτειας και επομένως και με το δικό μας, είτε ο Υπουργός ήταν άσσος στην πολιτική εξαπάτηση.
Σήμερα όμως, εν μέσω θέρους και με την  τουριστική περίοδο στην κορύφωσή της, άπαντες γιγνώσκουμε ότι πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο, σε σχέση με τα θέματα υγειονομικής περίθαλψης και όχι μόνον.
Δεν πα να φωνασκούν οι τοπικοί βουλευτές και οι δημαρχέοι.  Η χώρα καταρρέει και μαζί και το σύστημα υγείας.
Αλλά το χειρότερο που συνέβη, κατά την ταπεινή αιρετική μου γνώμη, είναι  ότι είπαμε στους μαθητές των σχολείων μας , ότι μπορούμε να  φωνάξουμε και να διαμαρτυρηθούμε  για τα δικά μας, τα αποκλειστικά δικά μας δίκια, και αυτό είναι σωστό και μπορεί να έχει αποτέλεσμα. Έτσι θέλουμε και αφού το θέλουμε, έτσι θα γίνει. Ουδείς σκέπτεται να θέσει το πρόβλημα στην γενικότερη διάστασή του. Σκέψου γενικά και πλανητικά και μόνον τότε δράσε τοπικά. Αυτή ήταν  η όλη λογική του οικολογικού κινήματος που το ξέσκισαν ορισμένοι εσχάτως στην πατρίδα μας.
Και παλαιότερα τους είχε συμβεί να δηλητηριάσουν με  θανατηφόρο πόιζον τους μικρούς μαθητές. Είναι "χούντα" και "κατοχή" αυτό που συμβαίνει τους είπαν, διότι λείπουν κάποιες ειδικότητες στο μουσικό σχολείο στο Μπερμπάτι και υπήρχαν και δυσκολίες μετακίνησης των μαθητών. Και τους έβγαλαν και στο δρόμο με σχετικά πανό. Και πείστηκαν τα παιδιά και λογικό ήταν να πειστούν, αφού αυτό τους έλεγαν οι μαγκίτες μεγαλύτεροι, ότι κάποιοι χουντικοί και άνθρωποι που έχουν επιβάλει κατοχή στην χώρα δεν δίδουν τα αναγκαία χρήματα, τα οποία υπάρχουν σε κάποια σεντούκια και αυτό έτσι, επειδή είναι κακοί άνθρωποι και λακέδες του Σόιμπλε.
Και αποδείχθηκαν όλα αυτά μπούρδες, με το που ήλθαν στην εξουσία οι "ελευθερωτές"  που αποκαλούσαν προδότες τους προηγούμενους που μάλιστα είχαν στηθεί στα τέσσερα.
Αλλά ακόμα και σήμερα ουδείς κάθεται να δει ένα καινούργιο σχέδιο για την χώρα. Να τα αλλάξουμε τα στραβά και ανάποδα μπας και δούμε φως
Να ζητήσουμε και να πάρουμε κονδύλια  για το δικό μας νοσοκομείο είναι το μόνο που σκέφτονται και ζητούν. Μέχρις εκεί φτάνουν οι δυνατότητές τους. Αλλά χρήματα δεν υπάρχουν ούτε θα αλλάξει η κατάσταση προς το καλύτερο αν δεν κάνουμε τομές.
Ουδείς βάζει κάτω τα πραγματικά δεδομένα.
Ότι τα νοσοκομεία μας έχουν άριστη υποδομή σε ξενοδοχειακή υποδομή, αρκετά καλή σε υλικό και μηχανήματα και διαθέτουμε ένα εξαιρετικό σε ανθρώπινο δυναμικό. Ότι η περιοχή μας είναι ιδανική για να δεχθεί ιατρικό τουρισμό, για να έχει έσοδα το νοσοκομείο μας. Ότι είναι τρελοπάλαβο  αυτό που έχουμε κάνει να περιθάλπτουμε δωρεάν, ημείς οι πτωχευμένοι όλους τους τουρίστες που ήδη είναι ασφαλισμένοι στις χώρες τους. Ότι θα μπορούσαμε να έχουμε αρκετά έσοδα από εκεί.
Αλλά τα πράγματα δεν θα αλλάξουν με αυτό το πολιτικό προσωπικό και με τον τρόπο διαπαιδαγώγησης της νέας γενιάς στους αγώνες για ένα καλύτερο αύριο.
Ίσως, γιατί όχι, να διεξαχθεί τοπικό δημοψήφισμα για αυτά που συμβαίνουν στο Κέντρο Υγείας Λυγουριού και στο Νοσοκομείο Ναυπλίου.
Το ερώτημα θα είναι: Επιθυμούμε την μείωση των χρηματοδοτήσεων των δομών αυτών υγείας και την μείωση του προσωπικού τους; Ναι ή όχι; Και ο γενναίος λαός της περιοχής θα πει ένα συντριπτικό περήφανο "όχι" Και έτσι θα τιμωρήσουμε τους ξένους που δεν μας δίδουν χρήματα για την υγεία μας. Και αφού είπαμε το γενναίο "όχι", κάποιοι θα χεστούν επάνω τους και τα χρήματα θα αρχίσουν να καταφθάνουν με την σέσουλα.
Όμως κάτι μου λέει ότι  τις έχουμε ξαναζήσει τις γελοιότητες αυτές.

Τοπικοί "επαναστάτες"

Ήταν  μια τεράστια στιγμή χαράς. Τι να σας λέω τώρα. Δυστυχώς δεν μπορείτε οι περισσότεροι να μπείτε στο πνεύμα του ενθουσιασμού. Ήταν το έτος 1990 όταν ο Νίκος, ένας φίλος και μάλιστα όχι τυχαίος, αλλά οικοδόμος στο επάγγελμα, μας είπε το ναι. Συμπληρώσαμε ψηφοδέλτιο και μπορέσαμε να συμμετάσχουμε στις δημοτικές εκλογές!!!!
Θα το πάω ανάποδα σήμερα.
Από τα τοπικά του Ναυπλίου στα γενικά της χώρας κι όχι τούμπαλιν, ως συνήθως πράττω.
Ολίγη από πρόσφατη τοπική ιστορία.
Μαζεύτηκαν τότε, στα μέσα της δεκαετίας του 1980,  κάμποσοι (όχι καμπόσοι και κανένας Καμπόσος) πολίτες του Ναυπλίου και αποφάσισαν να  δημιουργήσουν μια τοπική δημοτική παράταξη, χωρίς κομματικό ή άλλο  καπέλο, για να παρέμβουν στα τοπικά δρώμενα. Τα μέλη της παράταξης κυρίως νέοι (αλλά όχι μόνον) που κάποιοι από αυτούς μόλις είχαν τελειώσει τις σπουδές τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, προερχόντουσαν από διάφορους πολιτικούς  χώρους και κοινωνικές τάξεις. Βρήκαν τον κοινό τόπο στα πιστεύω τους για μια αυτόνομη από κάθε είδους εξουσίες τοπική αυτοδιοίκηση και σε κάποιες γενικές αρχές για το πως επιθυμούσαν να  δουν την πόλη τους να αλλάζει σε πολλά από τα στραβά που γινόντουσαν  και να μένει η ίδια σε άλλα, προστατεύοντας έτσι την πολιτιστική, αρχιτεκτονική κληρονομιά αλλά και έναν τρόπο ζωής ζηλευτό για άλλες επαρχιακές πόλεις.
Εξέδωσαν και μία εφημερίδα. Την "απόπειρα".  Συζητήσεις επί συζητήσεων για την ονοματοδοσία της εφημερίδας, για την εμφάνιση, το ύφος, το περιεχόμενο, ακόμα και τα χρώματα του φόντου. Παιδικές ασθένειες της αριστεράς το να  συζητάμε επί μακρόν και να τσακωνόμαστε για το έλασσον. Όμως με καλή διάθεση προχωρήσαμε. Και μια απόφαση που λάβαμε ήταν ότι δεν θα δεχόμασταν χορηγίες και δεν θα βάζαμε ούτε μία διαφήμιση στο έντυπό μας.  Θα στηριζόμασταν οικονομικά στην δικιά μας εθελοντική προσφορά και στις συνδρομές των αναγνωστών.  Δεν θέλαμε κανέναν πάνω από τα κεφάλια μας. Ούτε ένα ευρώ δανεικά. Και τα καταφέραμε. Επί χρόνια πολλά εκδίδαμε την εφημερίδα με τιράζ χίλια πεντακόσια τόσα φύλλα και μαζεύαμε ίσαμε και χίλιες συνδρομές τον χρόνο. Αυτά σε μια μικρή επαρχιακή πόλη των δέκα χιλιάδων κατοίκων. Αργότερα εκδώσαμε, πάλι με τον ίδιο τρόπο και την ίδια λογική και την "απόπειρα λόγου και τέχνης". Και κάναμε και άλλα πράγματα. Βοηθήσαμε στο να ξαναγεννηθεί το σινεμά στην πόλη. Εκδώσαμε ημερολόγια με τις παλιές φωτογραφίες του Ναυπλίου. Διοργανώσαμε εκδηλώσεις για ιστορικά θέματα. Αγωνισθήκαμε για το περιβάλλον. Κάναμε και υπερβολές. Είμασταν και κολλημένοι με διάφορα. Και δώσαμε και προτεραιότητα στην αντίθεση σε πρόσωπα, αντί στις ασκούμενες τοπικές πολιτικές. Και με τις δύσκολες διαδικασίες που ακολουθούσαμε δεν ήμασταν θελκτικοί σε άτομα που επιθυμούσαν την δράση και την προσφορά και όχι τις συζητήσεις και τις αντιπαραθέσεις.
Εκείνη την εποχή τα κόμματα ήσαν πανίσχυρα. ¨Όποιος έβγαινε από την στρούγκα τον έτρωγαν οι λύκοι", μας είπε ο Ευάγγελος ο γεφυροποιός με τα δύο επίθετα.  Και ήδη είχαν αρχίσει τα "Μόπια" και τα πακέτα Ντελόρ και Σαντέρ, που αφειδώς μοίραζαν χρήμα, για δήθεν αναπτυξιακές δράσεις. Αυτοί που τότε πουλούσαν πλάκες Καρύστου πρέπει να θησαύρισαν.  Σε κάθε χωριό, έργα ανάδειξης των χωμάτινων πλατειών, που, υποτίθεται, θα έδιναν νέα πνοή στη ζωή στη ύπαιθρο. Και παντού μπετονένιοι σκελετοί νοσοκομείων, συσκευαστηρίων αγροτικών προϊόντων, έρημες βιομηχανικές ζώνες, ΕΤΒΑ και ΕΤΕΒΑ και Αγροτική Τράπεζα με δάνεια στην ύπαιθρο που γινόντουσαν Μερσεντές. Και επιδοτήσεις. Και μαζί εκτοξεύθηκαν και τα ιδιωτικά έργα κατασκευής κατοικιών με την Γκρέκο μέθοδο της αντιπαροχής. Και στα χωράφια φύτρωσαν οι εξοχικές μεζονέτες. Και οι τράπεζες άρχιζαν αφειδώς να δίνουν δάνεια μεγαλύτερα κατά πολύ της αναγραφόμενης στα συμβόλαια τιμής. Και το μαύρο χρήμα έδινε και έπαιρνε. Και οι εργολάβοι, προφανώς δήλωναν στις φορολογικές τους δηλώσεις  αυτά που αναγράφονταν στα επίσημα συμβόλαια, ενώ εισέπρατταν τεράστια ποσά επιπλέον. Και οι τράπεζες  ιδιωτικές και δημόσιες στο κόλπο.  Και σε τοπικούς επιχειρηματικούς παράγοντες δινόντουσαν  τεράστια δάνεια, χωρίς πλήρεις τραπεζικές εξασφαλίσεις. Και ξεκίνησαν και τα καταναλωτικά δάνεια και οι πιστωτικές κάρτες. Και τα επαγγέλματα που σχετίζονται με την οικοδομή ανθούσαν. Και ήσαν παντοδύναμοι οι τοπικοί εργολάβοι οικοδομών και δημοσίων έργων με τις "ντελόρδες" και τα "σαντέργια". Και ξεκίνησαν να ανοίγουν τα καταστήματα χωρίς άδειες λειτουργίας. Αλλά οι ισχυροί έβαζαν πλάτες. Και το πελατειακό κοινό μεγάλωνε και γινόταν φανατικό. Φανατικά προσηλωμένοι στις τοπικές μικροεξουσίες και φανατικά αντίθετο στους "αντιρρησίες". Τότε σας ήθελα μάγκες μου, που τώρα έχετε σηκώσει τη μύτη ψηλά ίσαμε τον ουρανό και  αποπάνω εκτοξεύετε και προσωπικές κατηγόριες.
Και   η πολύ μικρή  Πρωτοβουλία αντιστεκόταν σε όλα αυτά. Και συμμετείχε για πρώτη φορά στις εκλογές του 1990. Κόντρα στη Νέα Δημοκρατία και τον επικεφαλής της, έναν πανίσχυρο τότε εργολάβο οικοδομών και αντιπαροχέα και κόντρα στο ΠΑΣΟΚ αλλά όχι μόνον στο ΠΑΣΟΚ. Ο ενιαίος τότε Συνασπισμός το ΚΚΕ και η μετεξέλιξη του εσωτερικού συνασπίσθηκαν με τον ΠΑΣΟΚ. Κατέβηκαν με το ΠΑΣΟΚ!!!!. Όλοι μαζί αυτοί είχαν τότε υποστηρίξει τον υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ. Ναι. Το επαναλαμβάνω. Το ΚΚΕ και ο τότε Σύριζα είχαν υποστηρίξει το ένα πυλώνα από  αυτούς που "για σαράντα χρόνια κυβερνούσαν και μας κατέστρεψαν". Όλα ήταν εξαιρετικά εύκολα για αυτούς τους σημερινούς  "επαναστάτες" και εξαιρετικά δύσκολα για αυτούς που αγωνιζόντουσαν μόνον για ιδέες και για την πόλη. Ακόμα και η συγκρότηση ψηφοδελτίου ήταν ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα. Όμως ο Νικόλας ο οικοδόμος, αψήφισε τους εργολάβους και την πασοκοσυριζοκουκουεδοοσυνασπισμένη τοπική εξουσία και ήταν παρών μαζί μας. Και κόντρα σε όλους εκλέξαμε έναν δημοτικό σύμβουλο.
Είχαμε πολλά ελαττώματα. Μπορώ να λέω  κεφάλαια ολόκληρα λαθών και ελλειμμάτων. Αλλά δεν βάλαμε διαφήμιση στα έντυπά μας. Και τότε κάποιοι που σήμερα κουνούν το δάχτυλο υποστήριξαν Πασόκ στις δημοτικές και Πασόκ και στις Νομαρχιακές. Τότε, βλέπετε, το ΠΑΣΟΚ ήταν πανίσχυρο. Και έπρεπε και αυτοί να είναι  με τους δυνατούς. Πάντοτε με τους δυνατούς να είμαστε.  Και αργότερα οι συνασπισμένοι το προχώρησαν ακόμα παραπέρα.Υποστήριξαν στις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές με επίσημο τρόπο τον νεοδημοκράτη υποψήφιο. Εργολάβος βεβαίως οικοδομών και αυτός. Λίγοι το θυμούνται αυτό σήμερα αλλά συνέβη τούτο από τους σημερινούς διαπρύσιους "επαναστάτες". Και έβγαλαν και ανακοινώσεις τότε.για την υποστήριξη των εργολάβων της πολιτικής και των έργων. Και κάποιοι άλλοι μεταπήδησαν από τον Πασοκικό νομαρχιακό ψηφοδέλτιο στο πασοκικό δημοτικό ψηφοδέλτιο. Όλοι τότε με τους ισχυρούς. Πλην των ελαχίστων εξαιρέσεων.
Εεεεε. Τι να σας λέω  τώρα. Πολλές κακόπιστες κριτικές δέχομαι από τους ισχυρούς, τις οποίες και αντιλαμβάνομαι και κατανοώ, αλλά δεν συγχωρώ όλους αυτούς που κάνουν προσωπικές επιθέσεις, ως "επαναστάτες" ενώ τότε το έπαιζαν τουμπεκί ή ήσαν  κυριολεχτικά απόντες. Διότι δύναμαι να σας αναφέρω πολλά για τι έχουν σε προσωπικό επίπεδο πάθει κάποιοι, λόγω της αυτόνομης στάσης τους. Και να έρχονται κάποιοι να στην λένε αποπάνω, ότι είμαστε οι βολεμένοι.
Ναι έχει απόλυτα δίκιο ο σύριζα σήμερα στην εξεταστική για τα ΜΜΕ και τις δανειοδοτήσεις των κομμάτων. Όμως έχουν λερωμένη την φωλεά τους. Σχεδόν όλοι αυτοί που σήμερα έχουν πάρει την ρομφαία της κάθαρσης. Τόσον διότι είχαν τη συμμετοχή τους σε αυτά που γινόντουσαν όσον και διότι τα κομματικά έντυπα, οι  ελεγχόμενοι ραδιοφωνικοί σταθμοί, το ίδιο το κόμμα τις έχουν λάβει τις δανειάρες τους και οι προσλήψεις στο κόμμα δίνουν και παίρνουν και παραμένουν μία από τα ίδια.
Είναι τρομερό ο Μητσοτάκης να μην έχει ξεπληρώσει το δάνειο που έλαβε και με προσωπικές του εγγυήσεις για την εφημερίδα του στα Χανιά. Είναι θαλασσοδάνεια, χωρίς ουσιαστικές εγγυήσεις τα δάνεια των κομμάτων και των επιχειρήσεων μαζικής ενημέρωσης. Όμως τα ίδια γινόντουσαν και με όλα αυτά τα εργολαβικά δάνεια, τα δάνεια των άλλων επιχειρήσεων των μικροτοπικών και μεγαλοεθνικών παραγόντων. Και εδώ στο Ναύπλιο και σε όλη την Αργολίδα γινόντουσαν όλα αυτά. Δάνεια επί δανείων χωρίς επαρκείς εγγυήσεις. Και κάποια από αυτά ουδέποτε θα ξεπληρωθούν. Τα πληρώνουμε εμείς τα κορόιδα. Και κάποιοι έχουν ευθύνες για όλα αυτά και ουδείς σήμερα πράττει το οτιδήποτε Και τότε οι Κουρουμπλήδες, αλλά και πολλοί από αυτούς που το παίζουν σήμερα "αριστεροί" συριζέοι, υποστήριζαν τότε τους ισχυρούς κόντρα στους μοναχικούς που τα έλεγαν και τα πολεμούσαν όλα αυτά. Και τίποτα δεν θα γίνει και με τα θαλασσοδάνεια των ΜΜΕ διότι με τους ίδιους όρους με τους μεγάλους του τύπου έλαβε τα δάνειά της και η Αυγή, που πουλάει λιγότερα φύλλα από τον αριθμό που θα διαβάσουν αυτό το post το δικό μου, ενός περιφερειακού μικρού ιστολογίου. Και έλαβε και ο Συριζα, με τις ίδιες λογικές με τους μεγάλους δάνεια. Και ζητούσε με επίσημη επιστολή του και εξαίρεση από τους τραπεζικούς κανόνες. Ίδιοι και απαράλλαχτοι. Καμία ουσιαστική διαφορά δεν βλέπω.  Και εάν καταρρεύσει, που θα καταρρεύσει ο Σύριζα  αυτοί που φωνάζουν σήμερα για τους άλλους που ήδη κατέρρευσαν και δεν θα ξεπληρώσουν τα δάνεια που έλαβαν, μία από τα ίδια θα γίνει και με αυτούς. Και πάει λέγοντας. Και θα ξαναπληρώσουν οι πολίτες, όπως πληρώνουν σήμερα και για τα δάνεια του ΠΑΣΟΚ και της Νουδού.
Εδώ στον τόπο μας αρκετοί έγιναν πανίσχυροι με την επικράτηση των λογικών των εργολαβιών, των δανειοδοτήσεων, των προσκολλήσεων στα πασόκια και τους νεοδημοκράτες.
Και δεν το ανέχομαι να μας το παίζουν σήμερα  τιμητές.
Μικρός τόπος είμαστε.
Δεν με πειράζει που όλοι αυτοί δημιούργησαν τόσα προβλήματα στη μικρή αυτόνομη δημοτική παράταξη, με επιχείρημα τα αντιμνημόνια και τις άλλες αντιδραστικές και δεξιές μπούρδες. Και υπάρχουν ακόμα άτομα που δεν έχουν καταλάβει ότι δεν είναι το μνημόνιο το πρόβλημα της χώρας. Το ουσιαστικό πολιτικό πρόβλημα είναι ο κάθε Κουρουμπλής και η κάθε Τζάκρη που υποστήριξαν όλο το σαθρό οικοδόμημα και τώρα μας το παίζουν τιμητές και επαναστάτες και διχάζουν το λαό.Το πρόβλημα είναι ότι αρνούμεθα να αλλάξουμε την κοινωνία και  αγωνιζόμεθα για την επιστροφή στα λάθος κεκτημένα.
Εγώ όμως εδώ θα είμαι και θα τα λέω. Δεν χαρίζω κάστανα στους τέως πασόκους, στους τέως υποστηρικτές του πασόκ και νυν οπαδούς της δανειοδοτηθείσης με αδιαφανή κριτήρια "αυγής".
Την "αυγή" που να πάρει που ήταν μια όαση την εποχή εκείνη και που τώρα την ελέγχουν οι κλαψιάρηδες σπρίτζηδες. Ντροπή!!
Και να μας την λένε και σε προσωπικό επίπεδο.
Αυτό δεν το συγχωρώ. 

Πέη αζουρίται

Ο αζουρίτης είναι ορυκτό του χαλκού με ωραίο βαθύ μπλε χρώμα. Διαβάζω ότι αποτελεί ανάμιξη 2 μερών ανθρακικού χαλκού με ένα μέρος υδροξειδίου του χαλκού. Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι χρησιμοποιούσαν τον αζουρίτη για την παραγωγή του μπλε χρώματος για τα εικαστικά τους αριστουργήματα.
Ηκούσθησαν από τα στόματα των κυβερνώντων την χώρα αυτή υπεραρκετά   λόγια πεών κυανέων (ασυναίρετο) η κυανών (συνηρημένο) ή βαθέων μπλε (deep blue) προερχομένων  εκ του ορυκτού αζουρίτου  ή εκ συγχρόνων χημικών πλέον χρωμάτων, όπως βεβαίως  είχαν ακουσθεί ομοίας ποιότητας έπεα πτερόεντα και από τους προηγούμενους κυβερνήτας περί επανιδρύσεως του κράτους, περί υπάρξεως χρημάτων και έτερα γραφικά. Και οι πολίται και τώρα όπως έπραξαν και παλαιότερα ξαναετσίμπησαν.
Δεν θα ασχοληθώ με τας γνωστάς τοις πάσι πομφόλυγας περί ενός νόμου και ενός άρθρου που θα έλυνε ως δια μαγείας τα προβλήματα του έθνους μας, περί καταργήσεως του  επονομαζομένου "Ενιαίου Φόρου Ακινήτων", περί χορηγήσεως δεκάτης τρίτης (γρουσούζικο τούτο το νούμερον) συντάξεως και περί αυξήσεως του κατωτάτου μισθού των παρεχόντων εξηρτημένην εργασίαν εις ιδιώτας εργοδότας .
Αλλά θα σας ενθυμήσω απίστευτα τινα που ηκούσθησαν εις τα ώτα μας όχι πριν αλλά μετά την ανάληψιν της εξουσίας  από τους αυτοαποκαλουμένους ευωνύμους ως προς την πολιτικήν τοποθέτησιν και ισχυριζομένους ότι  αποτελούν  την πρώτην φοράν ευώνυμον παράταξιν που κυβερνά τον τόπον (κατά το κοινώς  λεγόμενον "πρώτη φορά αριστερά").
Θα βάλουμε κάμερες σε τουρίστες για να συλλάβουν τις Κινέζες που παρέχουν υπηρεσίες μασάζ σε παραλίες, καθώς και όλη την υπόλοιπη φοροδιαφυγή της θερινής περιόδου.
Για να προβάλουμε την Ελλάδα, θα οργανώσουμε μεγάλη συναυλία με την Μπιγιονσέ και την Ντόνα Σάμερ και από πίσω θα υπάρχει κοίλη οθόνη, όπου θα προβάλλονται οι ομορφιές της Ελλάδος.
Θα κατασκευάσουμε ένα θερινό Νταβός και μάλιστα έχουμε προς τούτο επιλέξει και μικρό νησίδιο στον Ευβοϊκό κόλπο.
Ανεστήθη η Ελληνική οικονομία με την ανάσταση του κυρίου την Πρωτομαγιά του 2016.
Ήλθεν η ανάπτυξις με το κλείσιμο της αξιολογήσεως
Είπαμε ποτέ ψέμματα; Απατεώνες είμαστε; (ρήσις και απορία υπουργίνας)
Οι Σύροι (όχι Σύριοι) επενδυτές θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη της Ελληνικής οικονομίας.
Τα δύο νησιά μας. Η Λέσβος και η Μυτιλήνη.
Δεν υπάρχουν θαλάσσια σύνορα.
Αναχωρώ από την Γαλλία (ηυρίσκετο εις Παρισίους) και ταξιδεύω για Στρασβούργο.
Εκδιώξαμε τον Λούκο ως  εις ατασθαλίας εμπλεχθέντα και φέραμε τον Φαμπρ

Πέη επιχρωματισμένα με χρώμα προερχόμενον εκ του ορυκτού αζουρίτου άπαντα ετούτα, άτινα κατεβροχθίσαμεν ημείς οι έξυπνοι αμασήτως.
Εις την κοινήν Ελληνική όλα αυτά επονομάζονται "πούτσες μπλε",
Τέτοια μας έλεγαν και οι τέως και μας λένε εισέτι και οι νυν.

Όμως το φαινόμενο των απιστεύτων ρήσεων και υποσχέσεων δεν είναι ίδιον, το οποίο συναντάται μόνον εις την κεντρικήν πολιτικήν σκηνήν.
Εις τον μικρόν μας ενθάδε τόπον έχομεν ακούσει πλείστα όσα, δια τα οποία δυστυχώς ελπίσαμε αλλά και πληρώσαμε ως φορολογούμενοι.
Το έργον του Αναβάλου ολοκληρώνεται
Εντός εκατό ημερών επαναλειτουργεί το τραίνο στην Αργολίδα
Εντός εκατό ημερών θα απομακρυνθούν τα σκουπίδια από την Καραθώνα
Θα γίνει Πανεπιστημιακό campus στη Δαλαμανάρα.
Μας παραχωρεί ο στρατός εδαφική έκταση για να κατασκευασθούν σχολεία
Το πέμπτο δημοτικό σχολείο θα γίνει στις Καπναποθήκες
Το έργο της ενεργειακής αναβάθμισης του Κολυμβητηρίου εγκρίθηκε και ξεκινάει
Σε λίγο καιρό θα έχουμε μαρίνα στο Ναύπλιο
Το έργο της εκβάθυνσης του λιμανιού του Ναυπλίου ολοκληρώνεται
Μέσα στη  επόμενη χρονιά θα τοποθετηθεί χλοοτάπητας στο γήπεδο στο νταμάρι
Το Μπούρτζι και το Τελωνείο θα αξιοποιηθούν
Θα δοθεί καλό νερό στα χωριά του Δήμου μας
Κινητοποιούμεθα για την επίλυση των προβλημάτων του νοσοκομείου μας. Του δικού μας νοσοκομείου. Κάτω τα χέρια από το δικό μας νοσοκομείο
Θα κατασκευασθεί δίκτυο ποδηλατοδρόμων
Βάζουμε τάξη στο χάος της κατάληψης κοινοχρήστων χώρων.
Θα κατασκευάσομεν μεγαλοπρεπές συνεδριακό κέντρο.
Σε συμφωνία με την εκκλησία θα αναπαλαιώσουμε το Ενετικό κτήριο στην Πλατεία του Αγίου Γεωργίου.
Δόθηκαν τα κονδύλια για να αγοράσουμε το κτήριο στο οποίο στεγάσθηκε το πρώτο φαρμακείο.
Δεν θα επιτρέψουμε την πώληση ακινήτων του Ελληνικού Δημοσίου.


Εντάξει ας μην γκρινιάζω.
Υπάρχει και στρατηγικό σχέδιο όπως ανέφερε τοπικός δημοσιογράφος.
Να επιχορηγούμε αθλητικές και άλλες εκδηλώσεις για να αναδείξουμε το Ναύπλιο.

Ομως το πραγματικό μεγαλείο ήταν στην ποιότητα του αρχαιοελληνικού πολιτισμού. Τα αμφιθέατρα, οι μονομαχίες, τα θεάματα για τον λαό στην μετέπειτα Ρωμαϊκή εποχή ήταν η κατάπτωσις. Αλλά δεν μπορώ να πω. Είχαν στρατηγικό σχέδιο και οι αυτοκράτορες. Άρτον και θεάματα

Απλή αναλογική. Μια άλλη ματιά

Τρώμε διαχρονικά το δούλεμα της αρκούδας.
Ήταν φανατικά  υπέρ της απλής αναλογικής  τότε την δεκαετία του 70, το Ανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ μέχρι να αναλάβει την διακυβέρνηση. Μετά το 81 ήλθε η γνωστή τοις πάσι ανάποδη κυβίσθησις. Τις εκλογές του 85 τις έκαναν οι πασόκοι  με σύστημα ενισχυμένης αναλογικής αφού είχαν το πάνω χέρι. Μετά ξέσπασαν τα σκάνδαλα με  την ποινική δίωξη κατά του τότε Υπουργού Οικονομικών  και νυν φιλοσυριζέου Παν. Ρουμελιώτη,που ουδέποτε δικάσθηκε διότι έγινε ευρωβουλευτής. Έτσι άρχισε να πίπτει η δημοτικότης του Ανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ, οπότε και ενεθυμήθησαν το αίτημα για απλή αναλογική για να δυσκολέψουν την άνοδο στην εξουσία του μπαμπά του Κυριάκου.
Μετά από ένα τριετές μητσοτακικόν διάλειμμα, εκεί στις αρχές της δεκαετίας του 90 επανήλθε αυτοδύναμον το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, αρχικά κάτω από την ηγεσία της Μιμής, του αστρολόγου της, του πνευματικού της και του Λάκη του λαϊκού  διασκεδαστή (υπερβάλλω αρκετά, αλλά με την υπερβολή αυτή επιχειρώ να τονίσω κάποια απίστευτα που συνέβαιναν τότε) και μετά τον  και βιολογικό θάνατο του ιστορικού ηγέτη του κυβερνώντος τότε κόμματος, ήλθαν οι "εκσυγχρονιστές" στην εξουσία. Μαζί  τους και κάποιοι φαταούληδες, προμηθειάκηδες. Πανίσχυροι τότε οι πασόκοι, "εκσυγχρονιστές και φαταούληδες" επανέφεραν την ενισχυμένη αναλογική, λησμονώντας και πάλι την απλή, ανόθευτη και άδολον τοιαύτην. Και ξαναεξελέγησαν με το σύστημα αυτό.
Αλλά μετά ήλθε ο Καραμανλής ο μη κανονικός και ο Παυλόπουλος μαζί με τον Γιώργη τον Αλογοσκούφη. Άτυπος κυβερνήτης ένας δημοσιογράφος. Πως τον έλεγαν; Ουδείς τον θυμάται και τον αναφέρει πλέον. Και ο Παυλόπουλος αποφάσισε και ενίσχυσε το έκτρωμα του εκλογικού συστήματος και έδωσε μεγαλύτερο bonus στο πρώτο κόμμα. Και έτσι έχουμε τα τραγελαφικά σε τετραεδρικές εκλογικές περιφέρειες να εκλέγονται όλοι από το πρώτο κόμμα, έστω και εάν το ποσοστό του δεν είναι κάτι το εξαιρετικόν. Συμβαίνει τούτο στην τετραεδρική των Χανίων, όπως συνέβη και στην τετραεδρική της Κορινθίας παλαιότερα.
Και μετά την οικονομική κατάρρευση της χώρας για την οποία ευθύνονται οι πολίτες που ψήφιζαν όλους τους προηγούμενους, είτε με σύστημα ενισχυμένη,ς είτε με συστημα απλής αναλογικής, κατέφθασαν οι αγανακτισμένοι και οδήγησαν τους αντιστασίες συριζανέλ στην εξουσία, οι οποίοι διατήρησαν το αισχρό εκλογικό σύστημα και ξαναβγήκαν λαμβάνοντας τα Παυλοπουλικά δωράκια των πενήντα εδρών.
Και τώρα, όπως έγινε και στο πασοκικό παρελθόν, βλέποντας ότι χάνουν τα πρωτεία, θυμήθηκαν το επί δεκαετίες σύνθημά τους περί της άδολης, μωρής παρθένας απλής αναλογικής και το ξαναπροτείνουν
Το δούλεμα της αρκούδας τρώμε. Το χειρότερο είναι ότι μας αρέσει. Μας αρέσει να μας κοροϊδεύουν στα μούτρα. Το ζητάει η ψυχή μας.
Τι πιστεύω εγώ για το θέμα της απλής αναλογικής.
Είναι τριτεύον και τετρατεύον το θέμα της ισότητας της ψήφου. Μια ζωή ψήφιζα τους χαμένους και ήμουν εντάξει με αυτό. Ουδέποτε ζήλεψα όλους αυτούς τους πολίτες που πάντοτε ήθελαν να είναι με τον νικητή, πολλές φορές για ίδιον όφελος.
Το θέμα της απλής αναλογικής συνδέεται άμεσα με το γενικότερο έλλειμμα δημοκρατίας στον τόπο.
Να μπορούμε να συζητάμε. Να επιδιώκουμε συναινέσεις και συμφωνίες. Να διαφωνούμε αλλά σεβόμενοι ο ένας την άποψη του άλλου, Να μπορεί ο πολίτης να ακούγεται. Να συμμετέχει στις διάφορες μορφές κοινωνικής οργάνωσης. Όχι αποκλειστικά και μόνον σε επίπεδο της στενής πολιτικής και κομματικής ζωής, αλλά και σε επίπεδο  της γειτονιάς του, του δήμου στον οποίο ζει, στον χώρο εργασίας του, στα σχολειά που στέλνει τα παιδιά του.
Το ζητούμενο λοιπόν είναι η αναβάθμιση της πολιτικής. Και η αριστερά που εγώ ήξερα αυτό επιδίωκε (ή νόμιζα ότι επιδίωκε) μέσω της καθιέρωσης της απλής αναλογικής. Δεν επιζητούσε ένα εκλογικό σύστημα για την παραμονή της στην εξουσία.
Τώρα το πως  μπορεί να λειτουργήσει ένα τέτοιο εκλογικό σύστημα μέσα σε μια κοινωνία μίσους και διχασμού είναι κάτι το αδιανόητο για τα δικά μου δεδομένα. Όταν υπάρχουν οι χρυσαυγίτες με τα μεγάλα ποσοστά, που διασπείρουν την γλώσσα του μίσους, όταν υπάρχει το κουκουέ που πλέον, μετά Χαρίλαο εποχή, τραβάει τον μοναχικό του δρόμο, αρνούμενο οποιαδήποτε συνεργασία,  όταν τα συνθήματα όπως "θα μας λιώσουν ή θα τους λιώσουμε" και "εμείς ή αυτοί" έχουν μπολιάσει την κοινωνία από άκρη σε άκρη δεν βλέπω πως το εκλογικό σύστημα από μόνο του θα αλλάξει  τις διεργασίες στη διχασμένη κοινωνία για να οδηγηθούμε σε συνθέσεις, διάλογο και διαφωνίες με επιχειρήματα και όχι κραυγές.
Ακούστε κάτι.
Εάν κάποιος επιθυμούσε  να φέρει τον πολίτη και μέσω του εκλογικού συστήματος στο προσκήνιο των πολιτικών εξελίξεων και εάν κάποιος επιθυμούσε να δοθεί προτεραιότητα στον διάλογο και τις συνθέσεις θα ξεκινούσε από τα τοπικά και όχι από την δηλητηριασμένη με λόγια μίσους κεντρική πολιτική σκηνή.
Σε πολλά χωριά οι μόνες δραστηριότητες για τους ενεργούς πολίτες που έχουν απομείνει είναι τα θερινά πανηγύρια. Εκλέγεται ένας τοπάρχης υποτακτικός στον εκάστοτε δήμαρχο και η μικρή κοινωνία γενικά είναι απούσα. Δεν έχει λόγο. Δέκα - είκοσι νέοι στο χωριό που θέλουν να κάνουν πράγματα δεν μπορούν. Δεν τους αφήνουν. Είναι ο εις τοπικός μικροπαράγων υπερδύναμος στηριζόμενος στην εξουσία του αυτοκράτορα δημάρχου
Αν υπάρχει έστω και ένας απλός πολίτης στο Ναύπλιο που να γνωρίζει όλα τα μέλη του τοπικού συμβουλίου εμένα να μου κόψετε όποιο κεφάλι θέλετε. Εκτός από τον πρόεδρο που είναι ενεργός και τον Γιάννη Μακρή, όλοι οι άλλοι λίγο πολύ είναι εξαφανισμένοι. Δεν εκφέρουν καν άποψη.  Έχει εκλέξει έναν τοπικό σύμβουλο στο Ναύπλιο η "αριστερή" δημοτική παράταξη "αύρα". Ποιος είναι αυτός; Ειλικρινά δεν ξέρω καν το όνομά του. Τι πρεσβεύει; Που παρενέβη;
Για να συμμετάσχει μια παράταξη στις αυτοδιοικητικές εκλογές πρέπει να κατεβάσει το ελάχιστο καμιά εξηνταριά υποψήφιους και για να έχει πλήρες ψηφοδέλτιο πρέπει να συμμετάσχουν κοντά στους διακόσιους πολίτες. Κατεβαίνουν στις εκλογές,  και όσοι δεν εκλέγονται εξαφανίζονται από τα τοπικά δρώμενα. Διότι δεν υπάρχει κάποια διαδικασία συμμετοχής στα κοινά. Και οι μικρές παρατάξεις ουσιαστικά αποκλείονται, αφού πρέπει να βρουν δεκάδες υποψήφιους που θα συμμετάσχουν μόνον για τις ιδέες. Και εάν μια ομάδα ανθρώπων θέλει να προσφέρει στο χωριό της, δεν μπορεί εάν δεν δώσει γη και ύδωρ στη μεγάλη παράταξη εξουσίας. Φρικτό και αντιδημοκρατικό σύστημα
Εάν επιθυμούσαμε την απλή αναλογική ως ένα σύστημα αναβάθμισης της πολιτικής θα ξεκινούσαμε να την καθιερώσουμε στα τοπικά. Εκεί που οι συνθέσεις είναι πιο εύκολες.
Για να κατεβάσουμε από τους θρόνους της αλαζονείας τους παντοδύναμους δημάρχους.
Για να μπορεί κάποιος να εκφέρει την άποψή του και τη διαφωνία του, χωρίς να  κινδυνεύει από αποκλεισμούς και λεκτικό bullying. Εδώ δεν τολμούμε να εκφράσουμε την άποψή μας για μια απλή οονοματοδοσία.
Συμβαίνουν αυτά. Συνέβησαν και προχθές που ο παντοδύναμος  αποκάλεσε μίζερο τον αντιπολιτευόμενο, μόνο και μόνο διότι δεν πείθεται τοις 'κείνων ρήμασι.
Και έτσι απομακρύνεται ο πολίτης. Απομονώνεται ενώ θέλει να προσφέρει.
Και στους Δήμους κυβερνούν με αυτοκρατορικό τρόπο οι Δήμαρχοι, περιστοιχιζόμενοι από μια πολύ μικρή ομάδα πιστών υποστηρικτών.
Έτσι δεν πάει μπροστά ένας τόπος.
Και στο Ναύπλιο έχουμε πάρα πολλά παραδείγματα, μεμονωμένων ατόμων, ομάδων, συλλόγων που έχουν όρεξη να προσφέρουν. Τους τρόπους πρέπει να βρούμε για να αναδείξουμε όλη την θετική ενέργεια.
Διαλέγουμε όμως κάτι άλλο. Τις τοπικές μοναρχίες με την σύμπραξη ολιγαρχιών.  Και ουδείς συζητά τις αλλαγές σε όλη την δομή των τοπικών εξουσιών.
Πιο θεωρητική σήμερα η ανάρτησή μου. Βαρετή θα την βρήκατε όσοι φτάσατε μέχρι τέλους. Δεν πειράζει. Συγχωρέστε με
ΥΓ. Φρικαλέο μου φαίνεται να επιτίθενται κάποιοι σε κάποιον που μόνος αυτός μένει σταθερός στις απόψεις του για το σύστημα της απλής αναλογικής.

Δημοτικό Γηροκομείο Ναυπλίου

Ακούστε κάτι που θα σας πω.
Σας λέω ότι την άκουσα.
Μου την είπαν και την άκουσα.
Έχω τονίσει σε πολλές αναρτήσεις μου τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν στην χώρα μας με την ασυδοσία της δανειακής ευημερίας και δεν έχω ενσκήψει, λένε, στα θέματα που αφορούν την τεράστια  δυστυχία των καθημερινών ανθρώπων του μόχθου, που δεν συμμετείχαν στα γλέντια και που σήμερα έχουν βρεθεί στην ανεργία και σε καταστάσεις ακραίας φτώχειας. Κάποιοι από αυτούς οφείλουν και στην Εφορία παρά το μηδενικό τους εισόδημα, λόγω τεκμηρίων και ΕΝΦΙΑ. Έχω, μου είπαν, μία ελιτίστικη αντιμετώπιση σε όλα αυτά που μας συμβαίνουν και περισσότερο σε αυτά που υφίστανται στην δύσκολη εποχή μας οι ανήμποροι.
Θα πρέπει να απαντήσω. Θα επιχειρήσω να δικαιολογηθώ. Η ελιτίστικη αντιμετώπιση των προβλημάτων των ανθρώπων που διαβιούν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας εκ μέρους αυτών που αντέχουν ακόμα, αφορά κυρίως την στάση μας σε προσωπικό επίπεδο. Πως τους αντιμετωπίζεις στην καθημερινή και επαγγελματική σου ζωή. Και αυτά δεν λέγονται. Δεν είναι για κομπασμό. Πολλά θα μπορούσα να πω για προσωπικές ιστορίες στα θέματα αυτά αλλά δεν είναι ο ιστότοπος αυτός ο χώρος για να το πράξω.
Πρέπει όμως να ξεκαθαρίσω κάτι. Όταν ομιλώ και ξαναομιλώ για τα χρόνια της δανειακής ευημερίας, στο πίσω μέρος του μυαλού μου, βασικά  είναι οι άνθρωποι που υποφέρουν λόγω αυτών των πολιτικών. Οι περισσότεροι από τους ολίγους μεγαλοκεφαλαιούχους έχουν κάνει τα κουμάντα τους από νωρίς. Οι μικροί και ανήμποροι δεν έχουν πόρτα διαφυγής. Αυτό ισχυρίζομαι. Και αυτοί που επιμένουν στα παλιά και καλά μόνον τους μικρούς και φτωχούς δεν βοηθούν να ξεφύγουν από την μέγγενη της ανημποριάς..
Αυτοί που ομιλούν με ξενοφοβικές  λογικές, με υποθέσεις συνωμοσιών, αυτοί που εξαγνίζουν την Ανδρεϊκή και την Παυλοπουλική εποχή, αυτοί που επιθυμούν το αδύνατον της επιστροφής στα του εύκολου παρελθόντος, όσοι θεωρούν ότι κάποια κέντρα φούσκωσαν τα Ελληνικά ελλείμματα προκειμένου να μπούμε στα μνημόνια, όσοι ισχυρίζονται περί απέχθειας, επάχθειας, παρανομίας, ανηθικότητας  του Ελληνικού χρέους, όσοι προτείνουν μαγικές λύσεις, καταφεύγοντας σε αποζημιώσεις από Ναπολεόντειους ή μεταγενέστερους πολέμους, μόνον καλό δεν κάνουν στην επίλυση των προβλημάτων των εντελώς ανήμπορων συμπολιτών μας. Το ναπολεόντειο κόλπο στο σκάκι  για γρήγορη και εύκολη νίκη δεν είναι εφικτό στη σύνθετη παγκόσμια πραγματικότητα της πολυπλοκότητας των πραγμάτων. Νομίζουν ότι βοηθούν αυτοί που αγωνίζονται για τα αντίθετα, αλλά τελικά μόνον περισσότερο πόνο στους απόκληρους προκαλούν. Και μάλλον αυτό αποδείχθηκε.
Δεν ξέρω αν απάντησα επαρκώς, αλλά θεωρώ ότι  έχω κι εγώ τα δίκια μου ή τις δικαιολογίες μου.
Και στην τελική θα μπορούσα να κάνω αναδρομή στο παρελθόν για το ποιος και ποιοι σιώπησαν και το ποιος και ποιοι  ομίλησαν πολύ συγκεκριμένα για κοινωνική πολιτική εδώ στην περιοχή μας, που αφορά, αυτό ακριβώς το τμήμα του πληθυσμού που υποφέρει δεινώς.
Αλλά τέλος πάντων. Δικαιολογίες θα μου πείτε.
Κάτι συγκεκριμένο πρέπει επομένως να γράψω σήμερα για τους έχοντες ανάγκη προστασίας για να διαλύσω τις σκιές.
Και θα μιλήσω για τα φτωχά γερόντια και τις γερόντισσες. Για αυτούς που η μοίρα το θέλησε τα τελευταία χρόνια της ζωής τους να τα περνούν σε ένα ευαγές ίδρυμα, μακρυά από την οικογενειακή θαλπωρή.
Δημοτικό Γηροκομείο Ναυπλίου.
Απόλυτο σιωπητήριο έχει βαρέσει τον τελευταίο καιρό σε σχέση με τα προβλήματα των γερόντων στο δημοτικό αυτό ίδρυμα.
Ουδείς ομιλεί. Ουδείς  έχει άποψη για το πως θα λυθούν τα μικρά και μεγάλα προβλήματα του Γηροκομείου μας, για το πως θα καλυτερέψει η ζωή των γερόντων. Ουδείς ενημερώνει για τις οικονομικές δυσκολίες του ιδρύματος. Οι πολίτες του Ναυπλίου είναι σε παντελή άγνοια για τα έξοδα και τα έσοδα του Ιδρύματος, για τον αριθμό των εργαζομένων στο γηροκομείο, για την διάρθρωση των ειδικοτήτων των εργαζομένων, για τις ανάγκες για νέες προσλήψεις
Ουδείς κινητοποιείται. Ολίγοι προσφέρουν. Στην αφάνεια και κάτω από το χαλί τα δύσκολα, ώστε να μην χαλάσει η λουστραρισμένη εικόνα της πόλης.
Και δημιουργήθηκε και νέα αντιμνημονιακή παράταξη στο Ναύπλιο, που ουσιαστικά σιωπά κι αυτή. Δεν ομιλεί και δεν προτείνει το οτιδήποτε για όλα τα υπόλοιπα θέματα. Τουλάχιστον όμως για το γηροκομείο θα μπορούσε κάτι να πει, κάτι να προτείνει, κάπου να διαμαρτυρηθεί, για να δικαιολογήσει την κάθοδό της στις εκλογές. Ανύπαρκτοι και αυτοί. Και μετά την λένε σε εμένα και διέγραψαν και όλους τους συντρόφους τους (γμτ συντροφικότητα) επειδή συνέχισαν να υποστηρίζουν την άλλη πρόταση.
Είναι δύσκολη η πληροφόρηση για όλα τα θέματα του Δημοτικού Γηροκομείου. Κάποιοι κυβερνητικοί φωστήρες του παρελθόντος είχαν αποφασίσει ότι όλα τα θέματα του Γηροκομείου δεν είναι υποχρεωτικό εκ του νόμου να συζητούνται στο Δημοτικό Συμβούλιο. Κατ΄αυτόν τον τρόπο η αντιπολίτευση έχει ελάχιστη πληροφόρηση για τα τεκταινόμενα στον ευαίσθητο αυτό χώρο.
Ως εκ τούτου αποσπασματικά πράγματα γνωρίζω που μπορώ να σας πω. Αυτοί που γνωρίζουν, είπαμε τι πράττουν. Σιωπούν
Ξεκίνησε τότε το Δημοτικό Γηροκομείο και το. μεγάλο θέμα στην αρχή της λειτουργίας του ήταν ότι λόγω συγκεκριμένων κατασκευαστικών αστοχιών δεν μπορούσε να λάβει άδεια λειτουργίας. Ετσι, όταν τα κονδύλια δινόντουσαν άφθονα, το Υπουργείο δεν επιχορηγούσε το Γηροκομείο του Ναυπλίου.  Και μετά έγινε η στελέχωσή του. Προσλήφθηκαν, εκτός ΑΣΕΠ, με τα γνωστά κριτήρια αρκετά άτομα. Τα περισσότερα βεβαίως σε διοικητικές θέσεις. Τώρα τι θέλετε; Να μην αναφερθώ σε αυτό; Ότι στα χρόνια της δανειακής ευημερίας, όταν το χρήμα έρεε άφθονο, κάποιοι τα έκαναν μαντάρα για να είναι αρεστοί;
Το κτήριο του Γηροκομείο έχει δύο ορόφους. Ο ένας από αυτούς ουδέποτε λειτούργησε. Και ουδείς εκμεταλλεύθηκε έναν τέτοιο χώρο όπως κάποιοι είχαν στο παρελθόν προτείνει. Λιγότεροι γέροντες, λιγότερα έσοδα, αρκετό προσωπικό, αδιαφανείς εν πολλοίς διαδικασίες.
Και έτσι ξεκίνησαν τα οικονομικά προβλήματα. Το Γηροκομείο δεν έβγαινε. Αλλά είχε σημαντική περιουσία από το κληροδότημα Μαρίας Ράδου. Ένα σημαντικής αξίας ακίνητο στην Αθήνα πουλήθηκε και μέρος του τιμήματος δόθηκε για την κάλυψη ελλειμμάτων. Αλλά το πράγμα ήταν και είναι αδιέξοδο. Τον τελευταίο καιρό, μαθαίνω, πουλήθηκε και άλλο σημαντικής αξίας ακίνητο στο Αργος. Όμως ουδείς μας παρουσιάζει έναν σχεδιασμό για το μέλλον, τώρα που τα ακίνητα τελειώνουν.
Βλέποντας και κάνοντας.
Η κατάσταση στο Γηροκομείο, έχει χειροτερέψει. Προσωπικό και μάλιστα αυτό των γενικών καθηκόντων συνταξιοδοτήθηκε και οι υπηρεσίες έχουν υποβαθμισθεί  ακόμα περισσότερο.
Η τοπική κοινωνία, φίλοι μου, πρέπει να ενεργοποιηθεί για τους συνανθρώπους μας.
Δυστυχώς η τοπική εξουσία δεν έχει τέτοιες λογικές και όλα αυτά με τα χρέη, τις απευθείας αναθέσεις έργων και προμηθειών απομακρύνει τους ενεργούς πολίτες που μπορούν.
Ας βάλουμε στην άκρη τις πικρίες και τις αδιαφάνειες.
Δεν είναι δυνατόν να μην μπορούν να ενεργοποιηθούν οι ταβέρνες  και τα εστιατόρια της περιοχής, ώστε οι γέροντες να απολαμβάνουν το καλύτερο δυνατόν φαγητό.
Τόσα και τόσα μουσικά σχήματα παίζουν στα κέντρα και τα εστιατόρια. Ας πάνε και μια φορά το μήνα εναλλάξ στο Γηροκομείο να δώσουν χαρά στα γερόντια.
Τα ξενοδοχεία και τα ενοικιαζόμενα δωμάτια αλλάζουν συχνά πετσέτες και σεντόνια. Ας δώσουν τα ελαφρώς μεταχειρισμένα στο Γηροκομείο (ήδη αθόρυβα γίνεται αυτό από κάποιους).
Ας πάνε οι γιατροί να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους αμισθί. Δεν θα χάσουν και κάτι.
Ας μείνει μόνον το μισθοδοτικό κόστος ως το βασικό έξοδο λειτουργίας του Γηροκομείου και ας εκμεταλλευθούν κάποια Ευρωπαϊκά προγράμματα για πρόσληψη προσωπικού.
Όχι όμως για πρόσληψη  διοικητικού προσωπικού.
Όχι επαναφορά στο παρελθόν της δανειακής ευημερίας.
Το ξαναείπα. Κατηγορείστε με και αύθις.
Τώρα κάτι πρέπει να γίνει. Ίσως το 2019 όταν αναλάβουμε οι καινούργιοι να είναι αργά.

Οικονομικά Δήμου Ναυπλιέων. Και μη χειρότερα και άπαντες χαρούμενοι

Έθεσε προχθες το δίλημμα στη Σύνοδο Κορυφής  ο ημιμαθής σαραντάρης: "Λιτότητα ή ανάπτυξη". Μέσα από αυτό το υποτιθέμενο αντιθετικό δίπολο ομνύουν υπέρ της δήθεν ανάπτυξης άπαντες οι ημιμαθείς και αμαθείς, αλλά και οι ηλίθιοι που αποτελούν την μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας μας. Θεωρούν ότι θα δοθούν με κάποιο μαγικό τρόπο  χρήματα  μέσω αυξήσεων μισθών και συντάξεων και επιδομάτων, τα οποία θα πέσουν στην κατανάλωση και έτσι θα έλθει η ανάπτυξη.  Δοκιμάσθηκε αυτό το μοντέλο όχι μόνον στην χώρα μας, αλλά και σε πολλά άλλα σημεία της γης και αποδείχθηκε ότι η ανάπτυξη αυτή μέσω πουσαρίσματος της κατανάλωσης με δανεικά έχει κοντά ποδάρια. Αφήστε που πρέπει να αντιληφθούμε  ότι με Σόιμπλε ή ξεσόιμπλε, ουδείς διατίθεται να μας δώσει δανεικά για να τα ρίξουμε στην κατανάλωση. Αυτό πλέον είναι άουτ οφ δε κουέστιον. Αν δεν πάμε στον άλλο δρόμο της δημιουργίας νέου πλούτου μέσα από εξαγωγές, νέες τεχνολογίες, πράσινη και βιώσιμη ανάπτυξη βράστα Χαράλαμπε
Ήταν τότε που όλα τα πράγματα κυλούσαν ομαλά και ωραία.
Οι πολίτες απόλυτα ευχαριστημένοι επιβράβευαν τους μεγάλους.
Πότε το πάσοκ και πότε τη Νουδούλα. Σαραντάρες και άνω τους έδιδαν οι ευχαριστημένοι ψηφοφόροι. Αφόρητος καύσων είχε ενσκήψει επί δεκαετίες στην όμορφη χώρα μας με αυτά τα συνεχή σαραντάρια .
Κυρίως επιβράβευαν το πάσοκ, διότι ετούτο το κόμμα ήτο ο διδάσκαλος της δανειακής ευημερίας. Και βεβαίως ο Παυλόπουλος, ο Καμμένος και ο Αλέξης οι πιο καλοί μαθηταί του που το ξεπέρασαν.
Και  σχεδόν άπαντες ήσαν ικανοποιημένοι. Οι ηγήτορες διότι παρέμεναν στους θώκους τους με τους υπηκόους να τους αποθεώνουν σε κάθε ευκαιρία και ο λαός διότι εκάλυπτε όχι μόνον όλες τις βασικές του ανάγκες αλλά και αρκετές από τις περιττές καταναλωτικές υπερβολές  με τις επιδοματικές πολιτικές, τις συνταξιοδοτήσεις στα σαράντα και στα πενήντα. Και όλα αυτά με δανεικά. Και όταν άρχισε κάπως να κολώνει το πράγμα, ουδείς έβαλε φρένο στην χαζοχαρούμενη κατάσταση προκειμένου να κρατηθούν τα σαραντάρια των μεγάλων κομμάτων με τις σαραντάρες συνταξιούχους.Και κάποια στιγμή κατέφθασε και ο Παυλόπουλος και μονιμοποίησε στο δημόσιο εκατοντάδες χιλιάδες συμβασιούχους και μαζί χρύσωσε και το χάπι για την νεανική ανεργία με άλλες δεκάδες χιλιάδες προσλήψεις με τα αλήστου μνήμης STAGE. Είναι γνωστά τα σημειώματα των τοπικών γαλανών βουλευτών προς τους τότε κολλητούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Όμορφες χαζοχαρούμενες καταστάσεις. Και δεν ήξεραν τι να τους κάνουν όλους αυτούς τους σταζιέρς. Και τους έβαλαν να κάθονται σε κάθε νομικό πρόσωπο του Δήμου. Τι να σας λέω τώρα; Από που  να αρχίσω και που να τελειώσω με αυτά που συνέβαιναν τότε στο Δήμο Ναυπλιέων και όχι μόνον.
Πτώχευσε το κράτος και ήλθαν τα μνημόνια. Και μαζί με τα μνημόνια αποδεκατίστηκε το σαραντάρι του πάσοκ και θεωρήθηκε από τους χαζοχαρούμενους πολίτες βλαξ ο Γιώργος Παπανδρέου, τον οποίον οι ίδιοι είχαν ψηφίσει και αποθέωναν μέχρι πρότινος και πήγε στη μέση το άλλο σαραντάρι της νουδούλας.
Όμως οι τροϊκανοί δεν είχαν αντιληφθεί το μέγεθος της ελληνικής ιδιαιτερότητας, Σου λέει ότι θα εφαρμόσουμε ένα τριετές πρόγραμμα σκληρής λιτότητας και η Ελλάδα θα ξαναμπεί στις ράγες, όπως έγινε με τόσες άλλες χώρες που πτώχευσαν ωσαύτως. Εδώ όμως έχουμε άλλον θεό.
Τα χαζοχαρούμενα συνεχίστηκαν και συνεχίζονται σε όλους τους άλλους τομείς του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
Έφτασε η Μαρινόπουλος να οφείλει από εδώ και από εκεί το 1% του ΑΕΠ. Ένα δυσθεώρητο νούμερο, το οποίο δεν δημιουργήθηκε τους τελευταίους μήνες. Όμως η επιχείρηση αυτή   επί έτη δεν είχε δημοσιοποιήσει ισολογισμούς, όπως ο νόμος επιτάσσει και παρ΄όλα αυτά  λειτουργούσε κανονικά και χαρούμενα.Οι χαρούμενοι διοικούντες των τελευταίων ετών δεν έβαλαν ένα στοπ για να μην καταστεί το πρόβλημα μιας μόνον επιχείρησης συστημικό για όλη την οικονομία. Το λέει ο νόμος: Δεν δημοσιεύεις ισολογισμούς διαλύεσαι. Το λέει ο νόμος: Δεν καταβάλλεις ασφαλιστικές και φορολογικές υποχρεώσεις, δεν παίρνεις φορολογική ενημερότητα και υποχρεωτικά εκκινούν σε βάρος σου οι διαδικασίες της αναγκαστικής εκτέλεσης. Αλλά εμείς χαρούμενοι πορευόμεθα.
Σε λίγο, απ΄ότι φαίνεται, οδηγείται και η Τραινοσέ σε λουκέτο. Και οι αστικές συγκοινωνίες της Αθήνας από κερδοφόρες έγιναν και πάλι ζημιογόνες. Και πλέον καταργήθηκε ο έλεγχος για την εισιτηριοδιαφυγή. Και κάποιοι θεωρούν ότι η μη πληρωμή εισιτηρίου είναι προοδευτική πράξη. Και ο μη έλεγχος ορθόν κυβερνητικό κατασκεύασμα. Και πρέπει να παραμένουμε η μόνη ευρωπαϊκή χώρα όπου δεν υπάρχουν μπάρες ελέγχου για να μπει κάποιος στον υπόγειο αστικό σιδηρόδρομο. Και το σχετικό έργο πάει με ρυθμούς χελώνας. Τι θα γίνει δεν γνωρίζω; Πάντως χαρούμενοι πορευόμεθα και με αυτό το πρόβλημα
Αναρωτιέμαι. Πόσα οφείλει η Μαρινόπουλος στην ΔΕΗ; Ενεργοβόρα και τεράστια τα υπερκαταστήματα που λειτουργούσε. Οι λογαριασμοί που της έρχονται πρέπει να έχουν αρκετά μηδενικά από πίσω. Επιχειρήσεις και λιανικοί καταναλωτές οφείλουν δις στη ΔΕΗ. Και μαζί με αυτούς της οφείλει και ο ευρύτερος δημόσιος τομέας. Και χαζοχαρούμενα λειτουργούν οι διοικούντες στη ΔΕΗ.  Ακούω ότι πλέον λείπουν συγκεκριμένα υλικά (π.χ. καλώδια) για να εξυπηρετήσουν τους πελάτες, και τις νέες συνδέσεις εδώ στην περιοχή μας. Μάλλον καταρρέει και η Επιχείρηση Ηλεκτρισμού και αυτό αποτυπώνεται στις τελευταίες δραματικές δηλώσεις του συνδικαλιστή προέδρου της.
Ακούστε: Οφείλει η ΔΕΥΑΝ στην αντίστοιχη επιχείρηση του Αργους τετρακόσια ολόκληρα χιλιάρικα, για τη λειτουργία του βιολογικού καθαρισμού. Και κατέφυγε η ΔΕΥΑΡ στη δικαιοσύνη και εκδόθηκε και απόφαση για το ποσό αυτό. Όμως χαρούμενα εμείς λειτουργούντες, δεν πληρώνουμε. Και η ΔΕΥΑΡ με τη σειρά της οφείλει ένα σωρό χρήματα στη ΔΕΗ από τη λειτουργία του βιολογικού καθαρισμού. Και τα προβλήματα της ΔΕΗ τείνουν να δημιουργήσουν μια ενεργειακή κρίση άνευ προηγουμένου. Αλυσίδα πάνε τα προβλήματα και ουδείς ενσκήπτει πάνω τους για να πάρει αποφάσεις και να τα αντιμετωπίσει. Άπαντες χαρούμενοι
Σχεδόν όλα κυλούν όπως στο παρελθόν. Και χαρούμενοι ηγέτες και ακόμα πιο χαρούμενοι οι πολίτες για τις δημόσιες επιχειρήσεις και την Τοπική Αυτοδιοίκηση πορεύονται με σταθερό βήμα προς την καταστροφή. Εδώ στον τόπο μας  δεν έχουμε καύσωνα με τις σαραντάρες του πάσοκ, αλλά μάλλον έχουμε εξηντάρες και εβδομηντάρες και ογδοντάρες ακόμα, όπως συμβαίνει στο γειτονικό Αργος. Οι πολίτες την οργή τους την στρέφουν προς το πάσοκ και ουδόλως ασχολούνται με αυτά που συμβαίνουν στη ΔΕΗ, τις συγκοινωνίες, τους δήμους. Ευχαριστημένοι εκεί. Μέχρι πότε όμως;
Και συνεχίζουν να συσσωρεύονται οι οφειλές. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν λειτουργεί πλέον  με δανεικά, που δεν υπάρχουν, αλλά έχει ανακαλύψει άλλον τρόπο. Υποσχετικές. Να κάνουμε και το ένα για να μείνουν φχαριστημένοι οι μεν, να δώσουμε και στους άλλους για να μην είναι στεναχωρημένοι και οι δε, να συνδιοργανώσουμε και τις εκδηλώσεις (ουσιαστικά να τις χρηματοδοτήσουμε) και βλέπουμε πότε θα πληρώσουμε. Τα παλιά τεφτέρια των μπακάληδων βγήκαν και πάλι  στην φόρα από του Δήμους.
Μας υποσχέθηκαν πριν από χρόνια σε ειδική συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, ότι η ΔΕΥΑΝ μέσα από συγκεκριμένες δράσεις θα εξυγιανθεί. Η ίδια παράταξη ήταν τότε στα πράγματα, η ίδια είναι και σήμερα και όχι μόνον δεν βελτιώθηκε το παραμικρό αλλά όλα έγιναν πιο δύσκολα και προβληματικά. Μεγάλες οφειλές αγνώστου, τουλάχιστον εις εμέ ύψους την σήμερον . Δικαστικές αποφάσεις. Κατασχέσεις εις χείρας τρίτων. Αδυναμία πληρωμής δανείων τα οποία καλύπτει ο προβληματικός δημοτικός προϋπολογισμός. Όμως ουδείς φαίνεται να ανησυχεί. Μπίζνεσ αζ γιουσουαλ.Τα σαραντάρια και εξηντάρια της δημοφιλίας να είναι καλά
Ακούστε τώρα και το άλλο, που τουλάχιστον εμένα με φέρνει σε απόγνωση. Δεν είναι μόνον οι δικαστικές αποφάσεις για χρέη της ΔΕΥΑΝ προς την ΔΕΥΑΡ και προς προμηθευτές. Δεν είναι μόνον ότι οφείλει, απ΄όσο έχω ακούσει,  η ΔΕΥΑΝ προς τη ΔΕΗ και απευθείας για δικά της χρέη. Είναι ότι ήδη κοινοποιούνται δικαστικές αποφάσεις προς τον Δήμο και τον ΔΟΠΠΑΤ, που αφορούν μεγάλα ποσά. Θα πρέπει ο ΔΟΠΠΑΤ να πληρώσει, διατάσσει  πρωτόδικη απόφαση, δεκάδες χιλιάδες ευρώ προς εργαζόμενους στο δημοτικό ωδείο. Θα πρέπει να πληρώσει ο Δήμος Ναυπλιέων, διατάσσει άλλη  πρωτόδικη δικαστική απόφαση εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ προς τους σταζιέρς, που είχαν τότε προσληφθεί με τα ωραία του προέδρου Πάκη και τις λίστες των γαλάζιων βουλευτών.
Δεν έχω κάποια πολύ συγκεκριμένη γνώση για όλες τις δικαστικές εκκρεμότητες. Αλλά βλέπω στα βιβλία στα δικαστήρια να εκκρεμούν και άλλες υποθέσεις. Ουδείς όμως ενημερώνει τους πολίτες που θα κληθούν κάποια στιγμή να πληρώσουν. Χαρούμενοι να είμαστε και βλέπουμε.
Ποιο είναι το συνολικό χρέος της ΔΕΥΑΝ; Γνωρίζει κάποιος να μας πει;
Πόσες είναι οι οφειλές του ΔΟΠΠΑΤ, αν συμπεριλάβουμε τη δικαστική απόφαση και τυχόν μη τιμολογηθείσες υποχρεώσεις; Η απόφαση αυτή κατά του ΔΟΠΠΑΤ, απ΄όσο αντιλαμβάνομαι, αφορά συγκεκριμένο μικρό χρονικό διάστημα. Πόσες είναι όλες οι οφειλές  εάν συνυπολογισθούν οι μισθοί που επιδικάσθηκαν για όλα τα χρόνια εργασίας των εργαζομένων; Πως θα καλύπτονται οι υποχρεώσεις του ΔΟΠΠΑΤ από εδώ και μπρος, συνυπολογιζομένων των αυξημένων μισθών; Υπάρχει κάποιο σχέδιο;
Και ένα τελευταίο. Θυμάμαι προ ετών τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα του Δημοτικού Γηροκομείου. Για να καλυφθούν παρελθούσες και τρέχουσες υποχρεώσεις πουλήθηκαν ακίνητα σημαντικής αξίας. Τι θα γίνει από εδώ και μπρος;  Βελτιώθηκαν τα οικονομικά ή όχι; Δεν είναι τεράστιο πρόβλημα; Υπάρχει κάποιος σχεδιασμός; Ενημερώνει κάποιος τους πολίτες; Ήδη , μαθαίνω, έχει μειωθεί το προσωπικό και οι συνθήκες στο Γηροκομείο έχουν χειροτερέψει ως προς το επίπεδο και την ποιότητα παροχής υπηρεσιών. Πόσοι εργαζόμενοι που ασχολούνται άμεσα (όχι διοικητικοί) με τους γέροντες έχουν απομείνει;
Χαρούμενοι να είμαστε.
Η δημοφιλία μας  να μην θιγεί.
Έως ότου έλθει η κατάρρευση και πιθανόν δημοτικό μνημόνιο.