Είναι άδικο να μας το κατηγορούν ντόπιοι και ξένοι. Είναι ένα καλό νοσοκομείο το νοσοκομείο Ναυπλίου. Και αυτό το οφείλει κατά κύριο λόγο στους γιατρούς, στο νοσηλευτικό και στο υπόλοιπο προσωπικό που εργάζονται και μοχθούν εκεί.
Ναι υπάρχουν τεράστια προβλήματα στο νοσοκομείο μας, όπως και σε όλο το σύστημα υγείας της χώρας, λόγω της υποχρηματοδότησης εξ αιτίας της ουσιαστικής πτώχευσης της χώρας μας. Ναι οι γιατροί είναι λίγοι και οι ανάγκες πολλές.
Ομως δεν πρέπει να απαξιώνουμε τις προσπάθειες που γίνονται. Ακούω για ένα εξαιρετικό οφθαλμολογικό τμήμα. Μιλάνε με τα καλύτερα λόγια για τα εργαστήρια του νοσοκομείου μας. Εξαιρετικές επιδόσεις έχει και το χειρουργικό τμήμα, όχι μόνον για την ίαση πασχόντων ασθενών αλλά και σε άλλους τομείς.
Είναι άλλο να επισημαίνουμε τις πολύ μεγάλες ελλείψεις, να ομιλούμε για τα πολλά προβλήματα και να προτείνουμε λύσεις και τελείως διαφορετικό να απαξιώνουμε τελείως τα σπουδαία μικρά θαύματα που συμβαίνουν δίπλα μας. Είναι πολύ άδικο για τους γιατρούς και τους νοσηλευτές να λέμε ότι στα ιατρεία δεν υπήρχαν κάποια μέρα οι γιατροί, αλλά ένας ιερέας. Μπορεί να μην είναι όλοι όσοι εργάζονται στο νοσοκομείο ήρωες, μπορεί κάποιοι να είναι και σχετικά αδιάφοροι, αλλά σίγουρα αυτοί είναι η εξαίρεση. Μπορεί και η κούραση να τους έχει φθάσει στα ανθρώπινα όριά τους και ο ασθενής να μην εξυπηρετήθηκε όπως θα έπρεπε. Αλλά η γενική εικόνα για το προσωπικό δεν είναι αυτή που δημοσιεύτηκε. Και είναι κακό να γενικεύει ο καθείς μια δύσκολη στιγμή στο νοσοκομείο για να το απαξιώσει πλήρως.
Διάβασα λοιπόν ένα άρθρο στην εφημερίδα "Αυγή", που ομιλεί με τα χειρότερα λόγια για το Νοσοκομείο Ναυπλίου. Άδικο. Πολύ άδικο για το προσωπικό που αγωνίζεται και βοηθάει. Κεκτημένη ταχύτητα η "Αυγή" και οι συνεργάτες της. Πρωτύτερα υπήρχαν οι δολοφόνοι μνημονιακοί, που υποβάθμισαν τα νοσοκομεία για να πεθαίνει ο κόσμος. Τώρα;
Και ακόμα πιο άδικο να αντιμετωπίζεται η πόλη μας με μια ειρωνεία σε σχέση με εκδηλώσεις που γίνονται (πολιτιστικές, πολυτελή γιωτ) και μάλιστα σε αντιδιαστολή με τα προβλήματα στη νοσοκομειακή περίθαλψη. Πολύ πιο χρήσιμο θα ήταν να γραφόταν ότι το νοσοκομείο χρειάζεται επιπλέον βοήθεια διότι στην πόλη συρρέουν δεκάδες χιλιάδες επισκέπτες, που πρέπει να εξυπηρετηθούν αν κάτι πάει στραβά.
Διαβάζω σε ερώτηση του ενός βουλευτή του νομού μας, ότι το νοσοκομείο μας έμεινε με έναν μόνον αναισθησιολόγο. Ακούω για μεγάλα προβλήματα σε προσωπικό στα Κέντρα Υγείας. Μαθαίνω ότι οι καθαρίστριες είναι απλήρωτες επί μήνες και ότι το βενζινάδικο στην περιοχή του Λυγουριού έπαψε να προμηθεύει με καύσιμα το ασθενοφόρο της περιοχής.
Σίγουρα τα λίγα χρήματα δημιουργούν περαιτέρω προβλήματα.
Η χαμηλή χρηματοδότηση των προηγούμενων ετών άφησαν ανεξίτηλα σημάδια.
Αλλά σήμερα τα νοσοκομεία λαμβάνουν υποπολλαπλάσια χρηματοδότηση ακόμα και από αυτή την πολύ μικρή που προβλέπει ο προϋπολογισμός του 2015. Δεν υπάρχουν χρήματα και αυτά που έκοψαν είναι από το νοσοκομεία για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις. Απελπισία σκέτη
Τέρμα για πάντα οι εποχές που δανειζόμασταν και δίναμε από εδώ και από εκεί.
Θα πρέπει λοιπόν να δούμε πως θα κάνουμε τα νοσοκομεία μας πολύ καλύτερα με τα λιγοστά χρήματα.
Οχι δεν είναι δολοφόνοι οι σημερινοί κυβερνήτες μας. Δεν θέλει το κακό μας ο Κουρουμπλής, που έχει μειώσει κατά πολύ τις επιχορηγήσεις στα δημόσια νοσοκομεία. Αλλά και οι προηγούμενοι δεν ήσαν δολοφόνοι, όπως έλεγαν συχνά-πυκνά οι σημερινοί. Λεφτά δεν υπήρχαν και λεφτά δεν υπάρχουν και πρέπει να ζήσουμε με αυτό το βάρος τα επόμενα χρόνια.
Και με αυτό το δεδομένο θα πρέπει να πορευθούμε και να δούμε πως θα κάνουμε τα νοσοκομεία μας πολύ καλύτερα με τα λιγοστά χρήματα. Και ναι θα πρέπει να δώσουμε μια βαρύτητα στο τομέα υγείας, αλλά για να το πράξουμε αυτό θα πρέπει να πούμε παράλληλα και από που θα κόψουμε. Δεν γίνεται διαφορετικά.
Αλλά μπορούμε να κάνουμε και πολύ περισσότερα για το νοσοκομείο Ναυπλίου, από το να κλαίμε τη μοίρα μας ότι τα χρήματα τελείωσαν και μαζί οι ελπίδες για την ελπίδα που ποτέ δεν υπήρχε έτσι όπως την έλεγαν και την υποσχόντουσαν.
Επιτέλους ας γίνει η ουσιαστική (όχι μόνον διοικητική και στα χαρτιά) ενοποίηση των δύο νοσοκομείων για οικονομίες κλίμακος.
Και να δούμε πως το νοσοκομείο μας θα μπορέσει να έχει πολύ περισσότερα έσοδα μην αναμένοντας από τα άδεια κρατικά ταμεία.
Και ο μόνος τρόπος είναι ο ιατρικός τουρισμός. Θα μπορούσαμε να αναπτύξουμε μια ή δύο εξαιρετικές κλινικές για να προσελκύσουμε ανθρώπους απ΄όλο τον κόσμο. Εχουμε όλα τα πλεονεκτήματα που να πάρει η ευχή. Είμαστε κοντά στην Αθήνα. Δίπλα στο Ασκληπιείο της Επιδαύρου με το μουσείο με τα αρχαία ιατρικά όργανα (πόσοι από εσάς το έχετε επεισκεφθεί τελευταία:). Εχουμε έτοιμες σύγχρονες κτηριακές υποδομές.Οι κλιματικές συνθήκες είναι άριστες. Είμαστε παραθαλάσσια πόλη. Έχουμε αθλητικές εγκαταστάσεις και εκπληκτικό κολυμβητήριο (δυστυχώς λησμονημένο στη μοίρα του). Εκπληκτικούς χώρους για αθλητισμό και πολιτιστικές εκδηλώσεις. Ένα εξαιρετικό ιατρικό προσωπικό, εκπαιδευμένο μέσα στις άγριες συνθήκες της οικονομικής κρίσης (αν μου λέγατε τι γιατρό θα διάλεγα αν τραυματιζόμουν, Ιρακινό θα σας έλεγα και όχι γιατρό πολυτελείας των ιδιωτικών κλινικών) Είναι όλες οι συνθήκες άριστες για την ανάπτυξη ιατρικού τουρισμού. Τι μάς λείπει; Ελα ντέ; Το ξερό μας το κεφάλι. Και οι ιδεοληψίες.
Εβλεπα πριν λίγο καιρό αγώνες σνούκερ που γινόντουσαν σε μια πόλη της Πολωνίας. Χορηγός της εκδήλωσης ήταν ένα τεράστιο κέντρο οδοντιατρικού τουρισμού στην περιοχή, που έδινε δουλειές και οικονομικές ανάσες. Προσέφερε αξιοπρέπεια στον κόσμο. Γιατί να μην κάνουμε κάτι παρόμοιο; Η αν δεν θέλουμε οδοντιατρικό τουρισμό ας επιλέξουμε κάτι άλλο. Εξωσωματικές. Αποκαταστάσεις τραυματιών. Για όλα αυτά οι άνθρωποι στο εξωτερικό δαπανούν αμύθητα ποσά. Γιατί να μην το κάνουμε εδώ; Να ενισχυθεί οικονομικά το νοσοκομείο μας. Και όλη η τοπική οικονομία.
Αντί γι αυτό γκρινιάζουμε ότι βρήκαμε αντί για γιατρούς έναν παπά στα ιατρεία. Το χάσαμε τελείως πατριώτες. Και ζητάμε περισσότερα χρήματα για τα νοσοκομεία. Χρήματα που δεν υπάρχουν αν νομίζουμε ότι θα τα γεννηθούν από μόνα τους ή θα φυτρώσουν σε κανα χρηματόδενδρο.
Και κάτι τελευταίο. Μου φαίνεται αδιανόητο ότι καταργήσαμε το πεντάευρο στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων και κοκορευόμαστε γι΄αυτό ότι κάτι κάναμε υπέρ των φτωχών. Εγώ θάλεγα ότι θάπρεπε αντί να το καταργήσουμε να το αυξήσουμε σε 20ευρο και ακόμα παραπάνω. Και για μεν τους ανασφάλιστους το ποσό αυτό να καταβάλλεται από το Κράτος, που θα το παίρνει μετά πάλι πίσω και όλα ωραία και καλά (+20-20=0). Το ίδιο και για τους ασφαλισμένους που θα το καταβάλουν τα ασφαλιστικά ταμεία. Τί θα πετύχουμε όμως; Ότι οι ξένοι επισκέπτες που θα προσέρχονται στα νοσοκομεία μας θα καταβάλουν και αυτοί το εισιτήριο που θα είναι έσοδο για το σύστημα υγείας. Μου φαίνεται αδιανόητο, αυτοί να πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές για την υγεία τους στην χώρα τους, εγώ τους φόρους μου εδώ και οι ξένοι να γίνονται καλά με δικά μου χρήματα, αντί να πληρώνουν τα δικά τους ασφαλιστικά ταμεία για τα οποία έχουν πληρώσει οι άνθρωποι. Παράνοια. Δεν ξέρω αν το πιάσατε.
Και κάτι ακόμα πιο τελευταίο. Τι είναι αυτό με το γιατρό που η θέση του είναι στο νησί της Τήλου αλλά επί χρόνια έπαιρνε εξάμηνες αποσπάσεις και σήμερα βρίσκεται ωραίος και καλός στο νοσοκομείο Λάρισας και η Τήλος χωρίς γιατρό; Ποιος του έδινε τις αποσπάσεις αντί να του δώσει σουτ. Στην Τήλο είναι η θέση του. Ας προσληφθεί κάποιος άλλος που έχει όρεξη να δουλέψει στο απομακρυσμένο νησί.
Οχι αποσπάσεις για να κάνουμε χατηράκια στους πελάτες.
Θέλουμε και τουρισμό μετά.
Και θέλουμε να λεγόμαστε και φιλολαϊκοί.
Δεν έχει σωσμό η χώρα. Απαισιόδοξος είμαι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου