Ωραία τα όνειρα, αλλά φριχτοί οι εφιάλτες. Δυστυχώς υπάρχουν και αυτοί.
Και συνήθως, απ΄ότι λέει και ο εξάδελφος, που ως ψυχίατρος έχει ειδικευθεί στα προβλήματα ύπνου, στα όνειρα και στους εφιάλτες, οι δύσκολες τρομαχτικές νύχτες, όταν ξυπνάς με αγωνία και καταϊδρωμένος με αυτά που σου προκάλεσε το υποσυνείδητό σου, που ενεργοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της νύχτας, δεν σου συμβαίνουν όλως τυχαίως. "Όπως έστρωσες θα κοιμηθείς" λέει η πάνσοφη λαϊκή ρήση.
Μία από τις επαναστάσεις του σήμερα δεν μπορεί να είναι άλλη παρά ο πόλεμος κατά του ψέματος και του λαϊκισμού.
Από την άλλη πλευρά όμως τους πάω πολύ τους ονειροπόλους. Μου αρέσουν όσοι αγωνίζονται σε κινήματα για να έχουμε κατ΄αρχήν το δικαίωμα να πιστεύουμε ότι ο κόσμος θα αλλάξει κάποια μέρα.
Αλλά ξέρετε κάτι; Να σας πω ποια όνειρα μου αρέσουν; Αυτά στα οποία προσπαθώ για να πετύχω κάτι. Κάθομαι, ψάχνω, βρίσκω επιχειρήματα, ανακαλύπτω νομολογία, προετοιμάζω άψογο φάκελο. Και με όλα αυτά βοηθάω κάποιον που έχει αδικηθεί. Τι να τα κάνω τα ωραία όνειρα, που τα πάντα είναι ειδυλλιακά; Δεν μου αρέσει όταν εγώ και οι γκαρδιακοί μου (γκαρδιακοί όχι καρδιακοί, δεν είναι άρρωστοι οι άνθρωποι, εν καρδία τους έχω, εξού και "γκαρδιακοί") είμαστε οι μάγκες και οι άλλοι οι προδότες και όλα είναι για μας ρόδινα και εύκολα.
Ω ρε εισαγωγή για αυτά που ήθελα να σας πω.
Στο κυρίως θέμα λοιπόν.
Ναι. Θα πρέπει να αγωνιστούμε για την προστασία του περιβάλλοντος. Για την ανακύκλωση στην πηγή. Για τη μείωση του όγκου των οικιακών αποβλήτων. Για τη συνειδητοποίηση των πολιτών. Για το ότι τα σκουπίδια μας δεν μπορεί να είναι εμπόρευμα για την κερδοσκοπία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Για το ότι δεν πρέπει να καταναλώνουμε υπερβολικά και να παράγουμε περισσότερα σκουπίδια για να κερδίζουν κάποιοι. Για να μειωθεί η κατανάλωση πλαστικών και υλικών που δύσκολα ανακυκλώνονται και ξαναμπαίνουν στον φυσικό κύκλο της ζωής και του θανάτου, της χρήσης και της επαναχρησιμοποίσης. Για την κομποστοποίηση. Για να μην ανακυκλώνουμε μόνο, αλλά και για να καταναλώνουμε προϊόντα που έχουν προέλθει από ανακυκλωμένα υλικά.
Αυτά είναι τα όνειρα του σήμερα.
Όχι να ρίχνουμε τα σκουπίδια μέσα στην παραλία απέναντι από το Ναύπλιο (έχει γίνει και αυτό στο παρελθόν και είτε δεν το γνωρίζουμε είτε το έχουμε λησμονήσει)
Όχι να τα πετάμε στο λόφο πάνω από την Καραθώνα.
Όχι να αγοράζουμε πανάκριβους δεματοποιητές απορριμμάτων για να κάνουμε υποτίθεται δεματάκια τα σκουπίδια και τώρα οι δεματοποιητές να σκουριάζουν σε αχρησία.
Όχι να σχεδιάζουμε νέους σκουπιδότοπους, που τους ονομάζουμε σταθμούς μεταφόρτωσης δίπλα στην παραλλακτική η ζώνη απέναντι από το Ναύπλιο.
Όχι να μην έχουμε οργανωμένο σύστημα ανακύκλωσης. Όχι να πετάμε στα χωράφια και όπου αλλού τα πλαστικά από αγροτικές εκμεταλλεύσεις.
Όχι να αναθέτουμε στους "βασιλείς" των σκουπιδιών την εργολαβία να εξαφανίζουν, έναντι αδρών αμοιβών τα σκουπίδια μας, χωρίς να ξέρουμε επίσημα που τα πάνε, διότι αυτό πράτταμε επί χρόνια.
Όχι να τιμωρούμε τους δημότες που ανακυκλώνουν, διότι αυτό πράττουμε, όταν στις συμβάσεις που αναθέτουμε τη διαχείριση των απορριμμάτων υπάρχει εγγυημένη ποσότητα παράδοσης σκουπιδιών.
Αυτά τα "ναι" πρέπει να ονειρευόμαστε και αυτά τα "όχι" πρέπει να αποφύγουμε στο μέλλον. Τα όνειρά μας πράγματι θα πάρουν εκδίκηση, αρκεί να μην σκεφτόμαστε ωσάν Αγιώργηδες που θα σκοτώσουμε το θηρίο.
Να ονειρευόμαστε ναι. Και να αγωνιζόμαστε, ώστε καθημερινά, μήνα με το μήνα, χρόνο με το χρόνο, να μειώνουμε τον όγκο των σκουπιδιών που παράγουμε και να αυξάνουμε ταυτόχρονα το ποσοστό των μειωμένων παραχθέντων σκουπιδιών που ανακυκλώνονται.
Αλλά πρέπει να γνωρίζουμε και το άλλο για να μην καταντήσει το όνειρο εφιάλτης. "Μεγάλη μπουκιά να φας, μεγάλο λόγο να μην πεις". Διότι ποτέ δεν ξέρεις. Καμιά φορά σπάει ο διάολος το ποδάρι του και αναλαμβάνεις εσύ, ο λογάς, τις ευθύνες που είναι τεράστιες αφού έχεις ξεστομίσει τις υποσχέσεις σου και έχεις κατηγορήσει με τον χειρότερο τρόπο τους αντιπάλους σου. Εντάξει η ανακύκλωση των στερεών αποβλήτων. Αλλά πρέπει να γνωρίζουμε όλοι ότι το να ανακυκλώνεται το 100% των σκουπιδιών είναι στόχος και όνειρο και μέχρι τότε πρέπει να υπάρχουν οι ΧΥΤΥ. Απλώς είναι μεγάλο έγκλημα οι συμφωνίες που γίνονται να περιλαμβάνουν όρο για εγγυημένη ποσότητα παραδοτέων σκουπιδιών, και ρήτρες πληρωμών σε αντίθετη περίπτωση. Διότι τότε τιμωρούνται οι πολίτες που ανακυκλώνουν. Κάτι τέτοιο δυστυχώς γίνεται σήμερα στην Πελοπόννησο σε αντίθεση με άλλες περιφέρειες και αυτό είναι απαράδεκτο. Αλλά ας μην μας λένε για τους περήφανους αγώνες της Κερατέας, χωρίς λογική εναλλακτική αντιπρόταση, διότι η λειτουργία των ΧΥΤΥ είναι υποχρεωτική εάν δεν θέλουμε να πνιγούμε στα σκουπίδια. Και καλύτερα θα ήταν να μην μας λένε τσιτάτα ότι οι αντιμνημονιακοί μαζεύουν αλλιώς τα σκουπίδια από τους μνημονιακούς, διότι, επαναλαμβάνω, μπορεί να γίνουν πιστευτοί και έγιναν πιστευτοί και τώρα πρέπει να αποδείξουν τα από αυτούς ρηθέντα.
Τους καταλαβαίνω. Το όνειρο τους έχει γίνει εφιάλτης. Και έτσι έχουν περιπέσει στην εκπόνηση σχεδίων με μεγαλύτερες ακόμα ανοησίες. "Τοπικά" λέει "σχέδια διαχείρισης των σκουπιδιών από τον κάθε Δήμο Αττικής ξεχωριστά". Μα πως θα το καταφέρει αυτό ο Δήμος Νέας Σμύρνης ή Καλλιθέας; Στο άλσος θα δημιουργήσουν χωματερή; Είναι ώρα να αντιληφθούν ότι δεν έπρεπε να πουν μεγάλες κουβέντες. Όλοι θα αντιληφθούν το άκρατο λαϊκισμό, εάν γρήγορα δεν αλλάξουν ρότα, ώστε να δημιουργηθούν οι ΧΥΤΥ για να δέχονται τα υπολείμματα. Και όλοι μαζί να αγωνισθούμε για να οδηγούνται χρόνο με το χρόνο λιγότερα σκουπίδια.
Διότι αλλιώς ένα όνειρο που είναι στο κεφάλι μας θα γίνει εφιάλτης. Και τότε ανοίγοντας την ντουλάπα, ποιος ξέρει τι θα αντικρίσει κάποιος; Αυτό που ονειρεύονται πολλοί, μπορεί να είναι τελικά ένα κέρατο που τους έχουν φορέσει, έστω και εάν είναι γλυκιά απάτη σπουδαίων αγώνων στην Κερατέα (όνομα και πράγμα).
Απόδειξη η φωτογραφία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου