Ομολογώ ότι χαίρομαι που οι κάποτε όλως περιθωριακές απόψεις μου για τον τόπο στον οποίο πρέπει να γίνει η μαρίνα αποκτούν όλο και περισσότερους οπαδούς και αρχίζουν να γίνονται αποδεκτές. Όλο και περισσότεροι αποδέχονται πλέον μετά την έκθεση των σκαφών, ότι ο σωστός χώρος για να δημιουργηθεί, είναι μπροστά από την παλιά πόλη. Και ότι τελικά δεν απαιτούνται εκατομμύρια και ΣΔΙΤ για να δημιουργηθεί ένα αγκυροβόλιο τουριστικών σκαφών για να ωφεληθεί το Ναύπλιο.
Χάσαμε όμως πάρα πολύ χρόνο με τις βλακώδεις λογικές των ιθυνόντων.
Ακόμα και σήμερα υπάρχουν υποψήφιοι που μας λένε για να θολώσουν τα νερά, ότι η μαρίνα του Ναυπλίου έτσι όπως έχει σχεδιασθεί με τα φαραωνικά έργα και μακρυά από το Ναύπλιο, δήθεν ξεκινάει να υλοποιείται.
Θυμίζω λοιπόν τι έλεγα στα αιρετικά μου εδώ και καιρό.
Έγραφα στις 23 Νοεμβρίου 2008 στην ανάρτησή μου με τίτλο "το λιμάνι της ταλαιπωρίας" μεταξύ των άλλων τα εξής: "Δεν μπορεί παρά να είναι αυτονόητο ότι μια μαρίνα πρέπει να γίνει όσο το δυνατόν πιο κοντά στο ιστορικό κέντρο. Έτσι θα δημιουργηθεί μια πολύ καλύτερη σχέση του επισκέπτη, ερασιτέχνη της θάλασσας, με την πόλη. Δεν είναι δυνατόν να τον οδηγήσουμε μακρυά δίπλα στα αδρανή και στο εμπορικό λιμάνι. Είναι αδιανόητο να τοποθετήσουμε τα μικρά τουριστικά σκάφη μέσα στα διασταυρούμενα ηχητικά πυρά των κέντρων της παραλιακής και των μπαρ της Μπουμπουλίνας. Δεν μπορούμε στα σοβαρά να αναζητάμε τον καλό τουρισμό και ταυτόχρονα να τον ραίνουμε με άμμους και χώματα. Τι λέτε; Πιστεύετε σοβαρά ότι μια τέτοια μαρίνα θα γεμίσει από σκάφη; Ποιοι ηλίθιοι θα επισκεφθούν το λιμάνι της ταλαιπωρίας και τη ρύπανσης, που θα τους αφήσει ξύπνιους όλη τη νύκτα; Δεν είναι επίσης λογικό να επιζητάμε τη δημιουργία μιας μαρίνας που στην ουσία θα αποτελεί το χειμερινό «πάρκινγκ» των σκαφών των Αθηναίων, πράγμα που θα προσφέρει ελάχιστο όφελος για την πόλη και τεράστιο βάρος με τη μόλυνση του Αργολικού κόλπου. Ας επιδιώξουμε λοιπόν το πολύ απλό, την άριστη εξυπηρέτηση των διερχομένων σκαφών που θα επισκέπτονται την πόλη μας, πράγμα που θα δημιουργήσει ένα τεράστιο όφελος για όλους. Ο χώρος του λιμανιού μπροστά από τον Αμφιτρύωνα είναι ο κατάλληλος και με μια μικρή επένδυση είναι δυνατόν σε ελάχιστο χρόνο να έχουμε μία μαρίνα, που δεν θα μολύνει και που θα έχει όλες τις υποδομές να δεχθεί μικρά και μεγάλα τουριστικά σκάφη. Το καλοκαίρι του 2009 θα μπορούσε να είναι έτοιμη. Αντί λοιπόν να ακούμε τις μεγαλοστομίες που τόσα χρόνια δεν έχουν γίνει πραγματικότητα και που δεν θα προσφέρουν τα αναμενόμενα, ας κάνουμε τα λογικά και τα εύκολα με άμεσο όφελος για την πόλη"
Έγραψα ξανά στις 3 Ιουλίου του 2012 στην ανάρτησή μου με τίτλο: "Κάθε λιμάνι και καημός" μεταξύ των άλλων τα εξής: "Χωροθετήθηκε η θέση της μαρίνας μακρυά από την πόλη, πέρα από το εμπορικό λιμάνι και συγκεκριμενοποιήθηκαν τα σχέδια της φαντασίας των μελετητών. Κτήρια χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων, για τη δημιουργία ενός νέου εμπορικού κέντρου και σημείου διασκέδασης και λιμενικές εγκαταστάσεις κατάλληλες για χειμερινό πάρκινγκ σκαφών. Το όλο σχέδιο δεν είχε καμία σχέση με τη δημιουργία ενός οργανωμένου αγκυροβολίου τουριστικών σκαφών με άμεση σύνδεση με την πόλη, τη ζωή της, τα καταστήματα. Και βέβαια μετά το πολυτελέστατο και πανάκριβο σχέδιο, που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ πριν από τις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές, τα πάντα οδηγήθηκαν σε τέλμα. Πρότεινα και πίστευα ειλικρινά ότι θα ήταν δυνατόν το 2009 να είχαμε μια μαρίνα στο Ναύπλιο. Κανείς από τους αρμόδιους δεν με άκουσε. Οι πολίτες επέλεξαν και πάλι το δημοτικό σχήμα που προωθούσε τις πολυτελείς επενδύσεις, τα πανάκριβα έργα, τα αδύνατα στην πράξη ΣΔΙΤ. Έτσι τέσσερα χρόνια μετά, οργανωμένο αγκυροβόλιο τουριστικών σκαφών, είτε μπροστά από τον Αμφιτρύωνα, είτε από το Πί μέχρι την οδό Σωφρόνη δεν πρόκειται να έχουμε, αν δεν πάρουμε χαμπάρι, ότι το σχέδιο όχι μόνον δεν είναι ωφέλιμο, αλλά ούτε και δυνατό."
Έγραψα και στις 3 Αυγούστου 2012 στην ανάρτησή μου με τίτλο:" Τσίτσιο το λιμάνι φεύγει"
μεταξύ των άλλων τα εξής: "Μονίμως η άλλη πρόταση έλεγε ότι πρέπει με συγκεκριμένο σχέδιο να ετοιμάζονται ολοκληρωμένοι φάκελοι για υποβολή για χρηματοδότηση χρήσιμων έργων που θα δώσουν ανάσα στον τόπο και στον δοκιμαζόμενο Αναπλιώτη πολίτη.
Δεν εισακουσθήκαμε.
Και σήμερα επιβεβαιώνεται η άλλη πρόταση από την απάντηση του Υπουργού στο βουλευτή Αργολίδας Ανδριανό. Ένα από τα πιο σημαντικά έργα που πρέπει να γίνουν στο Ναύπλιο και που θα μπορούσε να προσφέρει πολλαπλασιαστικά οφέλη στην τοπική οικονομία είναι η εκβάθυνση της εισόδου του λιμανιού ώστε να είναι δυνατή η πρόσδεση κρουαζιεροπλοίων. Οι πάντες αυτό προσδοκούν. Και όμως. Ο υπουργός απαντά ότι σήμερα δεν έχουμε καν εγκεκριμένη μελέτη προκειμένου να ολοκληρωθεί ο φάκελος για τη χρηματοδότηση του έργου. Ακόμα περιμένουμε τη σύμφωνη γνώμη των αρμοδίων υπηρεσιών. Αβελτηρίες δεκαετίας και πλέον. Και τώρα τρέξτε ποδαράκια μου που έλεγε και ο Αστυνόμος Σαϊνης. Τσίτσιο το λιμάνι φεύγει, που έλεγε και ο Φράνκο. Λιμάνι γιοκ. Τη χάσαμε τη Μάλτα, όπως την είχε χάσει και ο Τούρκος κυβερνήτης του πολεμικού πλοίου, όπως αναφέρουν οι κακές γλώσσες.
Και να ήταν μόνον το λιμάνι....
Το Μπούρτζι;
Το Ενετικό κτήριο του Αγίου Γεωργίου;
Το Καστράκι στην Ασίνη (το τμήμα που αφορά το Δήμο μας);"
Και τώρα ξεκινάνε τα έργα μετά τις άρπα κόλλα μελέτες και μετά την παρέμβαση του Αντωνίου και πανηγυρίζουν κάποιοι, που τόσα έτη άφησαν ανεκμετάλλευτα τα κονδύλια.
Ξαναέγραψα και άρχισα να γίνομαι κουραστικός και στις 19 Ιουνίου 2013 στην ανάρτησή μου με τίτλο: "Για τον λιμένα τ΄ Αναπλιού Μια ιστορία από το μέλλον (2029) Ξεχνάω ρε γαμώτο, ξεχνάω....." μεταξύ των άλλων τα εξής: "Για πείτε μου εσείς που μας κυβερνάτε τόσα χρόνια και που σήμερα είστε με χαμόγελα επιτυχίας. Γιατί αποσιωπάτε το γεγονός ότι όλη η ιστορία με τη μελέτη της μαρίνας του Ναυπλίου και της χωροθέτησής της ήταν ένα τεράστιο φιάσκο που έμεινε στα χαρτιά, τα ωραία λόγια και τις όμορφες υποσχέσεις; Θα συμφωνήσετε Τάκη, Χρήστο, Δημήτρη, Σταύρο και όλοι εσείς που υποστηρίξατε το να γίνει μια μαρίνα με γιγαντιαίες χερσαίες εγκαταστάσεις και μακρυά από το τουριστική κομμάτι της πόλης μας, ότι η όλη ιστορία της μαρίνας ήταν μια μεγαλειώδης μπούρδα που ποτέ δεν θα υλοποιηθεί; Έχουμε έστω και σήμερα το θάρρος να αλλάξουμε τη χωροθέτηση και την όλη λογική του έργου ώστε να φτιάξουμε ένα ωραίο αγκυροβόλιο για σκάφη, στα οποία θα παρέχουμε όλες τις ανέσεις, μέσα στο λιμάνι μπροστά από την παλιά πόλη, έτσι ώστε να υπάρξει η μεγαλύτερη οικονομική διασύνδεση των επισκεπτών με τις τουριστικές επιχειρήσεις;"
Μάλλιασε η γλώσσα μου φίλοι μου. Αλλά ήμουν η περιθωριακή φωνή. Και τώρα που όλοι έρχονται στα λόγια μου, τα ακούσαμε και από πάνω από πράσινο μεγαλοπαράγοντα, που μετακινήθηκε σε Τσούρνους και τώρα έγινε φιλοαυρίτης, ότι εμείς δεν είπαμε τίποτα και ότι αυτός τα λέει σήμερα με στόμφο για να πάρει όλη τη δόξα. Τι να πω;
Θα αποφασίσουμε επιτέλους ότι έργα για μαρίνα έτσι όπως έχουν σχεδιασθεί δεν πρόκειται να γίνουν και ότι οι υποψήφιοι επομενομερίτες, σας δουλεύουν κανονικά;
Το τρομερό για να κλείσω είναι ότι η Αύρα στο πρόγραμμά της περιέλαβε και ένα ακατανόητο κεφάλαιο για την κρουαζιέρα (και για το λιμάνι). Αλλά για αυτό αναμείνατε στο ακουστικό σας. Θα σας τα πω το βραδάκι, εάν προλάβω και εάν έχω κέφι να γράψω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου