Αν τους είχα μπροστά μου τι θα τους ρωτούσα

Πολύ θάθελα να τους είχα απέναντί μου και να τους έκανα κάποιες ερωτήσεις:
Τι θα ρωτούσα λοιπόν:

Τον Αντώνη,
Αγαπητέ Αντώνη, αγαπητό γειτονόπουλο τις Άγιες μέρες του Πάσχα
Έκανες Υπουργός Πολιτισμού και τώρα σούλαχε  το βαρύ φορτίο να σαι ο Πρωθυπουργός μας. Αλήθεια. Τι στο καλό και δεν έκανες τίποτα για το κτήριο στην Πλατεία Συντάγματος του Ναυπλίου, που ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο και προορίζεται να στεγάσει την Αρχαιολογία; Γιατί άφησες το Μπούρτζι, το τελωνείο, το Ενετικό κτήριο στην Πλατεία Αγίου Γεωργίου να ρημάζουν; Δεν ξέρω αν μελετάς την ιστορία, αλλά γνωρίζω ότι η Γεωργία αγαπάει την ιστορία. Γιατί λοιπόν ρε γαμώτο, αντί να ασχολείσαι, ναι... εσύ προσωπικά Αντώνη, με τους ψύκτες νερού στον αρχαιολογικό χώρο των Μυκηνών, δεν φρόντισες σ΄αυτή την πόλη που περνάς κάθε χρόνο τα Αγια Πάθη να γίνει σήμανση στα κτήρια της πόλης για να μάθουν οι ντόπιοι και οι επισκέπτες, που ζούσαν οι ήρωες της Επανάστασης του 21 (Κολοκοτρώνης, Νικηταράς, Μαυροκορδάτος, Υψηλάντης, Πλαπούτας κλπ); Εφ΄όσον λέτε τόσο φωναχτά εσείς οι νεοδημοκράτες ότι ενδιαφέρεστε για την ιστορία μας. Τη στιγμή που σας έχει πιάσει μια υστερία να κυνηγάτε, μαζί με ακροδεξιούς, άσχετους δημοσιογράφους και αριστεροθνικιστές τις "μάγισσες" αρνήτριες των εθνικών μας μύθων και θρύλων, γιατί τουλάχιστον εσείς οι ακραιφνείς εθνικόφρονες δεν φροντίζετε να αναδειχθούν  οι τόποι που μας θυμίζουν το πραγματικό σπουδαίο παρελθόν μας; Και για πες μου ρε Αντώνη..... Έτσι μεταξύ μας εγώ και εσύ που καταβροχθίζουμε τη μαγειρίτσα στο ίδιο δρόμο κάθε Μεγάλο Σάββατο, την πιστεύεις αληθινά αυτή την ιστορία με το "εν τούτω νίκα"; Είμαι βέβαιος ότι δεν το πιστεύεις. Αλλά στην τελική δεν έχεις τα κότσια να βγεις και να το πεις δυνατά. Διότι θα σε φάνε την άλλη μέρα.

Τον Αδωνι,
Τον "φιλίστορα",
Αγαπητέ μου Αδωνι για πες με σε περικαλώ μιας και έρχεσαι και στο Ναύπλιο. Τι λες εσύ; Πρέπει να κοροϊδεύουμε όλο τον κόσμο  σε σχέση με όλους τους τοπικούς μύθους, όπως για παράδειγμα ότι στο κτήριο στη Λεωφ. Αμαλίας στεγάστηκε η πρώτη Σχολή Ευελπίδων, ότι η φυλακή του Κολοκοτρώνη είναι το μπουντρούμι που αναφέρει η πινακίδα, ότι η ζωγραφιά που τιμούσαμε τόσα χρόνια και την ανεβάζαμε από τα σκαλιά στο Παλαμήδι για την επέτειο της Άλωσης ήταν του Στάικου; Για πες με ρε Αδωνι. Θεωρείς ότι εγώ δεν αγαπάω την πατρίδα μου που λέω φωναχτά τις ψεμματούκλες που μας σερβίρουν;


Τον Μαυρουδή,
Γειά σου ρε Μαυρουδή, παλιέ μου γνώριμε από την προχθεσινή μου ανάρτηση για το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο. Αλήθεια....Παρεπιμπτόντως. Τι λες γι΄αυτό τώρα, που Νέα Δημοκρατία σε άδειασε και κατεβάζει και αυτή νομοσχέδιο, παρά τα λεγόμενά σου ότι η ισχύουσα νομοθεσία είναι υπεραρκετή;
Αλλά ας τα αφήσουμε αυτά και ας πάμε στην ιστορίατης Αργολίδας που ήταν στο επίκεντρο της Επανάστασης του 21. Για πες μου βρε Μαυρουδή, έχεις την εντύπωση ότι μιλιόταν πολύ η Ελληνική γλώσσα  στον Αργολικό κάμπο το 1821; Θα ήταν μάγος και εξοβελιστέος αν κάποιος έλεγε ότι η μεγάλη πλειοψηφία των χωρικών στην Αργολίδα την εποχή εκείνη ήσαν Αρβανίτες; Ποιος εξυμνεί άραγε περισσότερο την πατρίδα και τον Ελληνικό πολιτισμό; Αυτός που αποσιωπά το γεγονός ή αυτός που το αναφέρει συμπληρώνοντας ότι η Ελλάδα είναι τόσο δυνατή και ο Ελληνικός πολιτισμός τόσο ισχυρός, που κατάφερε να επικρατήσει; Και αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι πρέπει να ξεχάσουμε (αντιθέτως πρέπει να θυμόμαστε και να προστατεύουμε) τις ντοπιολαλιές, τη ήθη, τον ιδιαίτερο τρόπο ζωής, τις μαγειρικές, τους χορούς και τα τραγούδια των απογόνων των ανθρώπων αυτών που τόσα έδωσαν στον ΕΛΛΗΝΙΚΟ αγώνα ανεξαρτησίας την εποχή εκείνη. Διαφωνείς με αυτά Μαυρουδή μου;

Τον Γιάννη,
Αγαπητέ Γιάννη, σε έχω αφήσει στην ησυχία σου τον τελευταίο καιρό, αλλά ας σου κάνω και εσένα μια ερωτησούλα μιας και έχεις γίνει και νούμερο δύο στο ΠΑΣΟΚ.
Θα σε δυσκολέψω λιγουλάκι μιας και στην πόλη σου έχετε και αυτόν το Δήμαρχο που δεν ανέχεται και μύγα στο σπαθί του. Βρε Γιάννη αυτοί οι Αργείτες πριν από 150 χρόνια όταν επαναστατούσε τ΄Ανάπλι κατά του Οθωνα πού στο καλό ήσαν; Μήπως αυτός ο δικός σας ο Στρατηγός Τσώκρης που είχε υποσχεθεί βοήθεια και συμμετοχή την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια από την πίσω πόρτα, αφήνοντας τη δικιά μας την Καλλιόπη με τους στρατιωτικούς μόνους; Έχεις Γιάννη την τόλμη να παραδεχθείς ότι ναι, τότε οι Αργείτες........ Και ειλικρινά δεν στο λέω από διάθεση αντιπαλότητας των δύο πόλεων, αφού και ο δικός μου προσπάππος αυτοπεριορίσθηκε τότε στην οικία του, αφού ως δικαστής τότε ήταν "νομιμόφρων"


Τον Αλέξη,
Φίλε Αλέξη, επειδή εσύ έχεις μια πολύ ιδιαίτερη έφεση στο να βλέπεις γύρω σου τους φοβερούς εχθρούς και να διαχωρίζεις τον κόσμο σε εκπροσώπους του απόλυτα κακού και του απόλυτα καλού και δεν βλέπεις ούτε καν αποχρώσεις του γκρίζου θα σου κάνω δυο ερωτησούλες. Δεν θα σε ρωτήσω για το Χορό του Ζαλόγγου για να μην σε φέρω και σε δύσκολη θέση  μιας και βλέπω αρκετά χλωμό να είχες εντρυφήσει πολύ στο μάθημα της Ιστορίας τότε που ήσουν εκπρόσωπος του 15μελούς.
Για πες μου λοιπόν. Αυτός ο Πήλιος Γούσης....Σου λέει άραγε τίποτα το όνομα; Αυτός λοιπόν ο Πήλιος μήπως τελικά δεν ήταν και τόσο προδότης, όπως μάθαμε (αν έμαθες); Και τι θάλεγες αν εγώ σου έλεγα ότι πιθανόν νάταν και ήρωας και να σκοτώθηκε στην Έξοδο του Μεσολογγίου και όλα αυτά περί προδοσίας του να ήσαν κατασκευάσματα των Σουλιωτών Τσιπρέων της εποχής (των Τζαβελέων), που είχαν εύκολη την κατηγόρια περί προδοσίας για να κρατήσουν τα σκήπτρα των αμόλυντων.
Και για πες μου και κάτι άλλο βρε Αλέξη μου. Αυτά τα περί κερκόπορτας κατά την Άλωση τα πολυπιστεύεις; ΄Η μήπως η Βυζαντινή Αυτοκρατορία είχε καταρρεύσει προ καιρού και ήταν βέβαιη η Άλωση; Αλήθεια δεν έχεις ακούσει ότι οι Οθωμανοί ανέβηκαν κατά χιλιάδες στην Πύλη του Ρωμανού που την υπεράσπιζαν κάποιες δεκάδες γενναίοι Ελληνες και Γενουάτες;


Το Νίκο, τον Νίκο, τον Μιχάλη, τον Γιώργο και τους άλλους κραυγάζοντες δημοσιογράφους.
Θα ήθελα να μου βρείτε σε ποιο σημείο η Μαρία αμφισβήτησε τον ηρωισμό των Σουλιωτισσών, όταν αναφέρθηκε στο βιβλίο της Β. Ψιμούλη (προσπάθησε να αναφερθεί, αλλά δεν τα κατάφερε) για το Σούλι και τους Σουλιώτες, η οποία έχει μελετήσει όλη τη βιβλιογραφία και πρότυπο αρχειακό υλικό και η οποία παραδέχεται τον θάνατο και τον ηρωισμό των γυναικών. Αλλά θα ήθελα αγαπητοί μου να μου απαντήσετε σε μία ερώτηση που είχα κάνει και μαθητής στο δάσκαλο. Οι άντρες Σουλιώτες κατά τον ηρωικό θάνατο των γυναικοπαίδων, που ήσαν; Είχαν σκοτωθεί πολεμώντας ή είχαν παραδοθεί; Ο αρχηγός της φάρας ο Κουτσονίκας, που ήταν αρχηγός της ομάδας αυτής των Σουλιωτών, σκοτώθηκε τότε πολεμώντας ή παραδόθηκε; Για ερευνήστε το πριν κραυγάσετε.


Τον Δημήτρη
Αγαπητέ μου συμπατριώτη, που περνούσες σαν παιδί όλα τα καλοκαίρια σου εδώ στο Αναπλάκι μας. Αγαπητέ μου τέως βουλευτά της μίας ημέρας
Επειδή είδα ότι τουιτάρισσες το εξής :"ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ Η ΡΕΠΟΥΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΜΥΘΟ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΤΩΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ.",  πες μου λοιπόν αγαπητέ μου, με το χέρι όμως  στην καρδιά. Πιστεύεις πραγματικά ότι τα πράγματα ήσαν ακριβώς όπως τα διδαχθήκαμε και όπως τα εξιστόρησε ο Ηρόδοτος και ο ποιητής Σιμωνίδης ο Κείος; Πιστεύεις ότι ο στρατός των Περσών ήταν τέσσερα εκατομμύρια; Για πες μου, με το χέρι όμως  στην καρδιά, κάνω εθνικό ατόπημα αν πιστέψω τις απόψεις σύγχρονων ιστορικών, που ανεβάζουν τον αριθμό του εκστρατευτικού σώματος του Ξέρξη από εβδομήντα έως τριακόσιες χιλιάδες; Και για σκέψου και κάτι άλλο για τη μάχη των  Θερμοπυλών. Μήπως οι πιο σπουδαίοι ήρωες εκεί δεν ήσαν οι 300 που όλοι μας γνωρίζουμε και τιμούμε  και οι Θεσπιείς που κάποιοι λίγοι  θυμούνται αλλά οι 900 είλωτες που κανείς δεν τους μνημονεύει και όλοι φονεύθηκαν ως ήρωες, παρότι είλωτες; Και ένα τελευταίο, αγαπητέ μου φίλε των παιδικών μου χρόνων, που σε θεωρώ και σήμερα πολύ συμπαθή: Τι λες; Πρέπει να αποσιωπούμε ότι μεταξύ όλων των άλλων που την έκαναν κανονικά και  άφησαν μόνους τους τους Σπαρτιάτες τους είλωτες και τους Θεσπιείς να πολεμήσουν, υπήρχαν και ογδόντα συντοπίτες μας, από τις Μυκήνες; Μήπως λοιπόν πρέπει να αφήσουμε τους ιστορικούς να ερευνήσουν και τις αλήθειες και τους εθνικούς μύθους για όλα τα ιστορικά γεγονότα; Ναι, ακόμα και για τη μάχη των Θερμοπυλών; Πως το βλέπεις; Δεν είναι πολύ πλούσια η ιστορία μας, ώστε να μην έχει ανάγκη από μύθους;


Αυτά και άλλα θα είχα στο κεφάλι μου να τους ρωτήσω, αλλά στην πραγματικότητα δεν θα το έκανα και θα ζητούσα την άποψή τους για άλλα πράγματα σε σχέση με την Ελληνική Ιστορία και όχι για τις συμφορές που μας βρήκαν.
Θα ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον να μας πουν όλοι αυτοί για το ποια πιστεύουν ότι είναι τα επιτεύγματα της Ελλάδας, των Ελλήνων και του Ελληνικού πολιτισμού. Πέρα από μάχες, θυσίες, διωγμούς κατατρεγμούς, γενοκτονίες, που και αυτά έχουν την αξία τους, αλλά δεν είναι αυτά που μας κάνουν να ξεχωρίζουμε, αφού και άλλα έθνη έχουν υποστεί παρόμοιες κακουχίες, χωρίς η ιστορία τους να είναι ξεχωριστή σαν την Ελληνική.
Εγώ ένα θα τους έλεγα, πέραν της συμβολής της Ελλάδας στη δημοκρατία, στα ιδανικά της ελευθερίας, στην τέχνη και τις επιστήμες.
Είμαι υπερήφανος σαν Ελληνας διότι δεν γνωρίζω άλλο έθνος, που να έχει δει και την πλευρά της δυστυχίας των εχθρών μας και ηττηθέντων. Είμαστε οι μόνοι που στο παρελθόν δεν ακολουθήσαμε πιστά το δόγμα "η ιστορία γράφεται από τους νικητές". Και τρανή απόδειξη της μεγαλοσύνης αυτής της Ελλάδας είναι οι Τρωάδες του Ευριπίδη, ο οποίος με εκπληκτικό τρόπο περιγράφει τη συμφορά των Τρώων μετά την Αλωση της Τροίας, θέλοντας να καυτηριάσει τις βιαιοπραγίες των συμπατριωτών του Αθηναίων κατά των Μηλίων.
Γι΄αυτά και άλλα μεγάλα και σπουδαία είμαι υπερήφανος και δεν κολλάω καθόλου στο εάν κατά τον ηρωικό  θάνατο των Σουλιωτισσών προηγήθηκε χορός και συγκεκριμένο τραγούδι, το πρώτο άκουσμα του οποίου έγινε μόλις το 1908, σύμφωνα με την έρευνα του  Αλέξη Πολίτη