Ξέφυγα; Ας είναι.....

Ουαί υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, ότι παρομοιάζετε τάφοις κεκονιαμένοις, οίτινες έξωθεν μεν φαίνονται ωραίοι, έσωθεν δε γέμουσιν οστέων νεκρών και πάσης ακαθαρσίας.
ούτω και υμείς έξωθεν μεν φαίνεσθε τοις ανθρώποις δίκαιοι, έσωθεν δε μεστοί εστέ υποκρίσεως και ανομίας

Μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά
πέσανε πάνω στην ελιτίστικη αριστερά.
Άγρια κράζουν για αίμα διψούν,
τον Κουβελόφ στην κρεμάλα να ιδούν.
Γίγας στους γίγαντες ο Κουβελόφ
Βράχος γρανίτης στέκει ορθός.



Μου φαίνεται αγαπητοί μου αναγνώστες ότι ξέφυγα τελείως .
Δεν με νοιάζει. Δικό μου το μπλόγκ, ό,τι θέλω κάνω, ό,τι θέλω λέω.

Λοιπόν, όλοι οι υποκριτές, που είχαν αγαπήσει την "υπεύθυνη αριστερά", τώρα λύσσαξαν.  Καθεστωτικά ΜΜΕ, γραβατωμένοι παράγοντες της δημόσιας ζωής βρήκαν το νέο μεγάλο εχθρό τους. Το πολύ μικρό κόμμα που έβαλε πλάτη για να μην γίνουν τρίτες εκλογές και να μην περιπέσει η χώρα σε πλήρη ακυβερνησία με ό,τι αυτό σήμαινε για τη δημοκρατική ομαλότητα, τώρα έγινε ο στόχος των βολεμένων. Θα γίνουμε, λένε, οι Καρατζαφέρηδες της αριστεράς. Χαχαχαχα (πολλά χα). Πώς τελικά ο κόσμος κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια....; Τόσα χρόνια ακολουθούσαμε το Λεωνίδα με τα μικρά ποσοστά και είμασταν περήφανοι ότι προτάσσαμε τις ιδέες και όχι τις τιμές και τα αξιώματα. Εγώ αργότερα ψήφιζα τους Πράσινους, διότι ήσαν οι μόνοι, μέχρι την ίδρυση της ΔΗΜΑΡ, που έλεγαν ότι πρέπει να αλλάξουμε τις πολιτικές, αλλά να αλλάξουμε και τους εαυτούς μας ταυτόχρονα. Δεν μετάνιωσα ούτε στιγμή τη ψήφο μου επειδή οι πολλοί υποστήριζαν τους Πασοκονεοδημοκράτες, που μας κατέστρεψαν. Άκου επιχείρημα που εκστομίζει ο Μπίστης ότι θα γίνουμε, λέει, Καρατζαφέρηδες. 
Πολύ γουστάρω, που ξαφνικά έγινα και εγώ ο κακός για τους υποκριτές, ενώ ταυτόχρονα σώπασαν τα όργανα, οι φωνές και οι αισχρές  κατηγόριες, από τους από την άλλη πλευρά, που μας θεωρούσαν προδότες και γλύφτες της εξουσίας, που κάναμε τα πάντα για κάποια λίγα αξιώματα.
Βρε τι εύκολο είναι στην τελική το να είσαι ακραίος. Έχεις τις ακλόνητες απόψεις σου για τις ιστορικές αλήθειες, για τους προδότες και τους ήρωες, για το δρόμο της Αρετής και της Κακίας. Δεν χρειάζεται και πολύ να σκέφτεσαι. Τα τσιτάτα, η απολυτότητα των λόγων του μεγάλου τιμονιέρη-αρχηγού προσφέρουν "ακλόνητα" επιχειρήματα για το ότι είσαι ο απόλυτα ορθός και ο απέναντί σου ο απόλυτος καταστροφέας της χώρας.
Και τότε εμφανίζονται και οι αποδιοπομπαίοι τράγοι, για τους κατέχοντες το αλάθητο.
Προχθές στόχος ήταν η κυρία που "μισεί τους Ελληνες" με τα διαβολικά φρύδια, σημάδι που αποδεικνύει τη σατανική και ανθελληνική καταγωγή της
Χθες ως ο απόλυτος εχθρός εμφανίσθηκε ο Μανιτάκης. Αυτός φταίει για όλα.
Ακούω ότι για τους Φαρισαίους αυτός είναι ο μονολιθικός και ο αντιμεταρρυθμιστής.
Και όμως ο άνθρωπος ήταν ο πιο σπουδαίος μεταρρυθμιστής, εφόσον μεταρρύθμιση δεν εννοούμε τις καρατομήσεις. Εφόσον θέλουμε η ομάδα ποδοσφαίρου μας να στηθεί σε νέες βάσεις, να παίζει απλό ποδόσφαιρο με συνεχές πρέσσινγκ, τρέξιμο πάνω κάτω, στηριγμένο σε ικανούς πoδοσφαιριστές και όχι ντίβες. Κάποιοι θεωρούν ότι μπορούν να φτιάξουν την ομάδα παίζοντας ράγκμπι  με ποδοσφαιριστές δρεπανηφόρα. Νομίζουν ότι μεταρρύθμιση είναι να βάλουν στην 11άδα τον Ελευθεριάδη, το Μήτσο το Δημητρίου, το Συνετόπουλο και τον Αντωνιάδη και όχι το Δεληκάρη, τον Βάσια, τον Χρήστο Κωστή. Τραυματίσθηκε σοβαρά ο Χρήστος Κωστής, έμεινε έξω πολύ χρόνο, δεν ξανάπαιξε ποδόσφαιρο υψηλού επιπέδου, όμως πολλοί τον θυμούνται ακόμα για το φαντεζί παιχνίδι του. Τέτοιους παίκτες θέλουμε και ας μην ξαναπαίξουν διότι κάποιος χασάπης θα του δώσει το πόδι στο χέρι. Τέτοιο ποδόσφαιρο. Όχι αυτό με τους τύπους που δάγκωσαν και έκοψαν το αυτί του διαιτητή Ράμμου

Μου φαίνεται αγαπητοί μου αναγνώστες ότι ξέφυγα τελείως.
Δεν με νοιάζει. Δικό μου το μπλόγκ, ό,τι θέλω κάνω, ό,τι θέλω λέω .
Τί νομίζετε λοιπόν ότι προσπάθησε να κάνει ο Μανιτάκης; Να μείνει προσκολλημένος στα παλιά, όπως οι συντηρητικοί και αντιδραστικοί της χώρας όλων των χρωματισμών επιθυμούν ή να προχωρήσει σε μια πολύ σπουδαία και εξαιρετικά επίπονη μεταρρύθμιση της διοικητικής μηχανής; Η μεταρρύθμιση της διοίκησης είναι η μητέρα όλων των μεταρρυθμίσεων. Είτε το θέλετε, είτε όχι. Χωρίς σωστή διοίκηση το Κράτος αποτυγχάνει με μαθηματική ακρίβεια σε όλους τους στόχους του
Έβαλε μπροστά λοιπόν ο δικός μας Αντώνης τα οργανογράμματα των Υπουργείων και των ΝΠΔΔ. Προώθησε τις διαδικασίες της αντικειμενικής αξιολόγηση δομών και ανθρώπων. Και το κυριότερο, που θα άλλαζε οριστικά το δημόσιο ήταν ο καθορισμός των περιγραμμάτων της θέσης  κάθε υπαλλήλου ξεχωριστά  (job description). Επανάσταση σκέτη.  Δεν θα επεκταθώ πολύ στο τι ακριβώς σημαίνει αυτό και πόσο πολύ σημαντικό είναι για την αναδιοργάνωση του Κράτους. Θα σας πω μόνον το εξής: Αν αυτό γινόταν, τότε θα ήταν πολύ δύσκολο στον τοπικό αυτοδιοικητικό παράγοντα να την κοπανάει κανονικά από την εργασία του και κανείς να μην του μιλάει. Θα δυσκολεύονταν οι υποψήφιοι βουλευτές όλου του πολιτικού φάσματος (μέχρι και ΣΥΡΙΖΑ) που είναι καθηγητές να μην πατάνε σε τάξεις και να είναι αποσπασμένοι εδώ και εκεί. Η αξιολόγηση κάθε υπαλλήλου θα είχε πλέον τα στοιχεία αντικειμενικότητας, αφού οι υποχρεώσεις και το περίγραμμα της θέσης του θα ήταν αυστηρά καθορισμένα. Προϊστάμενος δεν θα γινόταν ο κομματικός ημέτερος ή ο όποιος άχρηστος με μοναδικό κριτήριο τα χρόνια που ξυνόταν και έπαιζε πασιέντζες στον υπολογιστή. Δεν θα ήταν δυνατόν να είχαμε και άλλους γυμναστές σε σχολεία με απασχόληση ελάχιστων ωρών κάθε εβδομάδα. Και..... και.... και......
Αυτά είναι μεταρρυθμίσεις αγαπητοί μου και όχι οι καρατομήσεις χωρίς κανένα στοιχείο αξιολόγησης.
Μην μου ξαναπείτε λοιπόν έτσι άκριτα, ότι κάποιοι δεν είχαν μεταρρυθμιστική ατζέντα.
Άντε ρε δρεπανηφόρα από εκεί.
Ζήτωσαν ο Δεληκάρης ο Κούδας και ο Αϊδινίου. Ο Σέρφας και ο Ανδρώνης
Μου φαίνεται βέβαια αγαπητοί μου αναγνώστες ότι ξέφυγα τελείως.
Δεν με νοιάζει. Δικό μου το μπλόγκ, ό,τι θέλω κάνω, ό,τι θέλω λέω.
Αυτός λοιπόν ο Μανιτάκης, θεωρήθηκε υπεύθυνος από τους κυριλέδες για τον ξαφνικό θάνατο της ΕΡΤ.
Ένα ανατριχιαστικό γεγονός. Να κλείνεις μια ολόκληρη τηλεόραση με ένα αποφασίζουμε και διατάσσουμε, χωρίς να έχεις την δημοκρατική νομιμοποίηση για να το πράξεις.

Εδώ βέβαια ο αιρετικός θα διαφωνήσει με όλους αυτούς που διαμαρτύρονται για το κλείσιμο της ΕΡΤ, ως προς ένα μόνο σημείο.
Διαφωνώ με  το βασικό σύνθημα: "Όχι στο μαύρο της ΕΡΤ. Όχι στο μαύρο στη ζωή μας."
Τι πρόβλημα έχετε αγαπητοί μου με το μαύρο;  Με το αγαπημένο μου χρώμα;

Το πρόβλημα δεν είναι το μαύρο.
Είναι πολύ όμορφη μια μαύρη ασέληνη νύχτα στην ύπαιθρο
Το θέμα μας είναι η αέναη σιωπή και η ανυπαρξία.
Κάθε πρωί ξυπνούσα με το Τρίτο Πρόγραμμα και κλασσική μουσική, όχι, ομολογώ, από δική μου επιλογή, αλλά αυτό συνέβαινε. Και τώρα ξυπνάω στις έξη το πρωί με τον ήχο της σιωπής που ξαφνικά σπάει από τον περίεργο ήχο από το καζανάκι στο μπάνιο.
Κάθε Ιούνη επί δεκαετίες παρακολουθούσα το Μπρόυνο Ζάουλι (Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ομάδων στον Κλασσικό Αθλητισμό). Και κάποιος εφέτος μου το στέρησε. Και δεν ήταν το μαύρο το πρόβλημα, αλλά η ανυπαρξία, η αναγκαστική αναίρεση τόσων χρόνων της νιότης μου.
Όχι αγαπητοί μου. Σήμερα το θέμα δεν είναι το μαύρο αλλά να δούμε ποια ακριβώς Δημόσια Τηλεόραση θέλουμε. 
Όχι ανταγωνιστική των πρωινάδικων, με τα χαζοχαρούμενα αγόρια, που βρίσκουν δουλειά διότι είναι άνδρες και τα κοράσια, που βρίσκουν δουλειά διότι έχουν χαμόγελο Μενεγάκη και φοράνε κάτι πολύχρωμα και όχι το αγαπημένο μου μαύρο. Δεν θέλουμε ξανθές γυναίκες πολιτικούς να σκυλοκαυγαδίζουν. Θέλουμε μια Δημόσια Τηλεόραση με τα μουσικά της σύνολα, με το Θέατρο της Δευτέρας, τα ντοκυμαντέρ, τις καλές εκπομπές λόγου και τέχνης. Θέλουμε την τηλεόραση για τους λίγους, που δεν τους καλύπτουν οι Τράγκες και Αυτιάδες των ιδιωτικών καναλιών
Ας μην δουλευόμαστε με τους εκατοντάδες χιλιάδες που ξαφνικά άκουσαν όπερα, εκεί που η ΚΝΕ τους απαγόρευε να ακούσουν κάτι πέρα από Καζαντζίδη.
Το θέμα δεν είναι το μαύρο στην Δημόσιο Ραδιοτηλεόραση. Το ζήτημα είναι τι χρώματα θέλουμε να εκπέμψει από εδώ και μπρος.
Και χρώματα δεν θα έχει  η τηλεόρασή μας με τον  Πάνο ως Υπουργό Πολιτισμού, που κάποτε έστελνε πίτσες για να σπάσει πλάκα σε μία τηλεοπτική εκπομπή και με Αντώνη του "αποφασίζομεν και διατάσσομεν", αλλά ούτε και με Καλφαγιάννη να κάνει εν πολλοίς κουμάντο. 

Αφού λοιπόν ξέφυγα τελείως θα σας βάλω για επίλογο και ένα ποίημα του Αναγνωστάκη που διάβαζα νωρίτερα.
Δεν ξέρω. Μπορεί και να έχει κάποια σχέση με όλα τα παραπάνω.
Για την ποίηση μιλάει και τις προδοσίες. Τα κηρύγματα και τις ρητορείες. Για αόμματους και χωρίς ώτα....

-Προδίδετε πάλι τὴν Ποίηση, θὰ μοῦ πεῖς,
Τὴν ἱερότερη ἐκδήλωση τοῦ Ἀνθρώπου
Τὴ χρησιμοποιεῖτε πάλι ὡς μέσον, ὑποζύγιον
Τῶν σκοτεινῶν ἐπιδιώξεών σας
Ἐν πλήρει γνώσει τῆς ζημιᾶς ποὺ προκαλεῖτε
Μὲ τὸ παράδειγμά σας στοὺς νεωτέρους.

-Τὸ τί δὲν πρόδωσες ἐσὺ νὰ μοῦ πεῖς
Ἐσὺ κι οἱ ὅμοιοί σου, χρόνια καὶ χρόνια,
Ἕνα πρὸς ἕνα τὰ ὑπάρχοντά σας ξεπουλώντας
Στὶς διεθνεῖς ἀγορὲς καὶ τὰ λαϊκὰ παζάρια
Καὶ μείνατε χωρὶς μάτια γιὰ νὰ βλέπετε, χωρὶς ἀφτιὰ
Ν᾿ ἀκοῦτε, μὲ σφραγισμένα στόματα καὶ δὲ μιλᾶτε.
Γιὰ ποιὰ ἀνθρώπινα ἱερὰ μᾶς ἐγκαλεῖτε;

Ξέρω: κηρύγματα καὶ ρητορεῖες πάλι, θὰ πεῖς.
Ἔ ναὶ λοιπόν! Κηρύγματα καὶ ρητορεῖες.

Σὰν πρόκες πρέπει νὰ καρφώνονται οἱ λέξεις

Νὰ μὴν τὶς παίρνει ὁ ἄνεμος.

Για τον λιμένα τ΄ Αναπλιού Μια ιστορία από το μέλλον (2029) Ξεχνάω ρε γαμώτο, ξεχνάω.....

Πριν λίγες μέρες δύο τοπικοί νεοδημοκρατικοί παράγοντες (ο Χρήστος και ο Σταύρος) "τσακώθηκαν" για το ποιος ενδιαφέρεται για το λιμάνι του Ναυπλίου και για την ένταξη των έργων που πρέπει να γίνουν στο ΕΣΠΑ. Δείτε το ενδοκομματικό τους καυγά εδώ και εδώ.

Πληροφορούμαι λοιπόν ότι τα έργα πράγματι εντάχθηκαν στο ΕΣΠΑ και όλοι οι παράγοντες επιχειρούν να καρπωθούν την "επιτυχία".

Η αλήθεια βέβαια είναι ότι οι μελέτες έγιναν στο πόδι και τίποτα δεν θα προχωρούσε αν ο μεγαλοσχήμων γείτονάς μου δεν έπαιρνε κάποια τηλεφωνάκια. Σούζα τ΄ αλογάκια Δυστυχώς έτσι κινούνται τα πράγματα στη δύσμοιρη χώρα μας.

Και τώρα πρέπει όλοι να ανασκουμπωθούν προκειμένου το έργο να βγει σε διαγωνισμό και να συμβασιοποιηθεί μέχρι τέλος του χρόνου.  Κάτι όχι τελείως απλό και αυτονόητο. Αλλιώς χαιρέτα μου τον πλάτανο.

Θα ασχοληθώ λοιπόν για το λιμάνι μας για τρεις λόγους θέτοντας και τα ερωτήματά μου, μιας και η αντιπολίτευση σιγεί.

Πρώτον διότι η πρώτη ανάρτησή μου (2008) στα αιρετικά αφορούσε τα προβλήματα του λιμανιού μας (μπορείτε να την διαβάσετε εδώ) και μετά ακολούθησαν και άλλες πολλές για το ίδιο θέμα και όλα τα προηγούμενα χρόνια με έγραφαν κανονικότατα και μόλις εσχάτως τους έπιασε ο πόνος

Δεύτερον διότι πολλά προβλήματα παραμένουν και θα παραμείνουν και μετά την όποια τυχόν εκτέλεση των σχεδιαζομένων έργων και

Τρίτον διότι κανείς δεν έχει δικαίωμα να πανηγυρίζει για κάποια έργα που θα βελτιώσουν μερικά μόνον από τα προβλήματα που οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει, αφήνοντας στην τύχη τους άλλα σοβαρά ζητήματα.

Και γίνομαι συγκεκριμένος αγαπητοί φίλοι και εχθροί μου.

1.    Βρε άνθρωποι που πανηγυρίζετε, μήπως μπορείτε να απαντήσετε σε μία βλακώδη ερώτηση του αιρετικού (υποθέτω ότι είναι βλακώδης, αφού κανείς άλλος δεν την έχει εκστομίσει). Όλα αυτά τα τεράστια ποσά που ξοδεύτηκαν τα προηγούμενα χρόνια για την εκβάθυνση του λιμανιού πήγαν στο βρόντο; Το έργο της εκβάθυνσης του λιμανιού του Ναυπλίου δεν προέβλεπε βάθος οκτώ μέτρα; Τόσα χρόνια που κυβερνάτε εξέτασε κανένας από εσάς αν έχει γίνει ορθά η παραλαβή του έργου, αφού σήμερα θέλετε να ξανασκάψετε; Ευθύνες δεν υπάρχουν; 

2.  Για πείτε μου εσείς που μας κυβερνάτε τόσα χρόνια και που σήμερα είστε με χαμόγελα επιτυχίας. Γιατί αποσιωπάτε το γεγονός ότι όλη η ιστορία με τη μελέτη της μαρίνας του Ναυπλίου και της χωροθέτησής της ήταν ένα τεράστιο φιάσκο που έμεινε στα χαρτιά, τα ωραία λόγια και τις όμορφες υποσχέσεις; Θα συμφωνήσετε Τάκη, Χρήστο, Δημήτρη, Σταύρο και όλοι εσείς που υποστηρίξατε το να γίνει μια μαρίνα με γιγαντιαίες χερσαίες εγκαταστάσεις και μακρυά από το τουριστική κομμάτι της πόλης μας, ότι η όλη ιστορία της μαρίνας ήταν μια μεγαλειώδης μπούρδα που ποτέ δεν θα υλοποιηθεί; Έχουμε έστω και σήμερα το θάρρος να αλλάξουμε τη χωροθέτηση και την όλη λογική του έργου  ώστε να φτιάξουμε ένα ωραίο αγκυροβόλιο για σκάφη, στα οποία θα παρέχουμε όλες τις ανέσεις, μέσα στο λιμάνι μπροστά από την παλιά πόλη, έτσι ώστε να υπάρξει η μεγαλύτερη οικονομική διασύνδεση των επισκεπτών με τις τουριστικές επιχειρήσεις;
3.    Θα ήθελα να σας θυμίσω, αγαπητοί μου παράγοντες και άλλη μια τεράστια βλακεία που είχατε υποστηρίξει. Θέλατε να γίνει νέο λιμάνι στον όρμο της Αγίας Σωτήρας, ενώ πολύ καλά γνωρίζατε ότι αυτό ήταν πρακτικά αδύνατο. Προφανώς ουδείς από εσάς δεν είχε επισκεφθεί τον όρμο αυτό από ξηράς, θαλάσσης ή αέρος για να αντιληφθείτε οποίου μεγέθους χαζομάρα υποστηρίζατε. Σταματώ εδώ αφού τα σχέδια προφανώς εγκαταλείφθηκαν και δεν μπορούσε να γίνει και διαφορετικά, όμως χάθηκε άπειρος χρόνος από την προετοιμασία των άλλων έργων που είναι αναγκαία να γίνουν.
4.   Δεν μπορώ να ξεχάσω και το άλλο. Τον διαγωνισμό για την παραχώρηση του λιμανιού σε ιδιώτες για τεράστιο χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων που δημοσιεύθηκε Μεγάλο Σάββατο, ο οποίος διαγωνισμός σταμάτησε μετά την αποκάλυψη της άλλης πρότασης για την Πασχαλινή δημοσίευσή του . Και αυτό δεν το λέω μόνον για να ξύσω αμαρτίες του παρελθόντος που πολλοί  τότε είχαν αποδεχθεί (το κάνω και γι΄αυτό), αλλά για να επισημάνω το γεγονός ότι ακόμα υφίσταται η διαμάχη με το εάν ο χώρος του λιμανιού θα παραμείνει εσαεί ένας μεγάλος χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων με ότι αυτό συνεπάγεται για την ακύρωση των σχεδίων για την τήρηση των διεθνών κανόνων ασφάλειας λιμένων.
5.  Στο πέμπτο αυτό θέμα που αφορά το λιμάνι μας θα ρωτήσω ευθέως τους αρμοδίους. Δώσαμε ένα σκασμό χρήματα για να κατασκευάσουμε την ανατολική προβλήτα. Ερωτώ λοιπόν: Το Λιμεναρχείο είχε εκδώσει παλαιότερα απαγορευτικό προσέγγισης πλοίων σε μεγάλο μέρος της ανατολικής αυτής προβλήτας, επειδή το βάθος στο τμήμα αυτό έχει καταστεί πολύ μικρό. Το απαγορευτικό αυτό παραμένει σε ισχύ; Ενδιαφέρεται κανείς για το πρόβλημα αυτό που καθιστά απαγορευτική την προσέγγιση πλοίων; Μήπως υπάρχουν κάποιοι πολύ συγκεκριμένοι που ευθύνονται για το ότι το λιμάνι μας έγινε ρηχό στο τμήμα αυτό; Ενδιαφέρθηκε κάποιος να το ερευνήσει; Υπήρχε στο παρελθόν παρόμοιο ζήτημα και ο τότε Λιμενάρχης έλαβε μέτρα κατά αυτών που ευθύνονται;
6.   Πανηγυρίζουμε σήμερα που εντάχθηκαν στο ΕΣΠΑ οι δράσεις που πρέπει να γίνουν για να υπάρξουν τα συστήματα ασφαλείας, που είναι αναγκαία εάν θέλουμε την ανάπτυξη του λιμανιού μας και την έλευση των κρουαζιεροπλοίων. Ερωτώ πάλι και εδώ το εξής απλό: Μπορεί κάποιος να μας πει το πότε πρωτοκολλήθηκε το πρώτο έγγραφο στο Λιμενικό Ταμείο, που ενημέρωνε για το θέμα, ότι δηλαδή ήταν υποχρεωτικό το να κατασκευασθούν όλα τα αναγκαία για να είναι ασφαλές το λιμάνι μας; Μήπως ήταν πριν από 15 και πλέον χρόνια, όταν οι αρμόδιοι έμαθαν το σοβαρό αυτό θέμα; Τί έκαναν από τότε; Πρέπει να αντιληφθούμε όλοι μας, ότι αυτοί που σήμερα χαμογελούν, έχουν αυτοί και η παράταξη στην οποία ανήκαν τεράστια ευθύνη για την υπερβολική αυτή καθυστέρηση και την απώλεια  εσόδων για τις επιχειρήσεις του Ναυπλίου και του Νομού. Ας είμαστε λοιπόν ολίγόν τι μαζεμένοι και ταπεινοί.
7.   Τι γίνεται με τα κτήρια φαντάσματα που ονομάζονται "Μπανιέρες" και "Ναυτικός Όμιλος";  Ασχολείται κανείς σοβαρά με τα προβλήματα που έχουν ανακύψει από την αλόγιστη εκμετάλλευσή τους τα προηγούμενα χρόνια (μίσθωμα 136.000 ευρώ το χρόνο για λειτουργία τριών μηνών; Ρε είχαμε ξεφύγει);  Αληθεύει ότι πλέον υπάρχουν σοβαρά προβλήματα που έχουν να κάνουν με Αρχαιολογία; Τι γίνεται με την Αρβανιτιά που έχει αφεθεί στην τύχη της και δε λειτουργεί πλέον;
8.   Ήδη άλλες περιοχές της χώρας (Κέρκυρα, Καλαμάτα, Δυτική Μάνη) έχουν ενεργοποιηθεί για τη δημιουργία υδατοδρομίων στις περιοχές τους. Εμείς εδώ πανιά γυρίζουμε και χαμόγελα και υποσχέσεις μπρος και πίσω, δεξιά και αριστερά αμολύουμε. Σε κάποια χρόνια όταν οι πτήσεις των υδροπλάνων θα έχουν καθιερωθεί πανελλαδικά, μεταφέροντας τουρίστες μεσαίου και υψηλού εισοδήματος στις ξύπνιες περιοχές της χώρας, εμείς , τότε θα πανυγυρίζουμε και πάλι και χαμόγελα θα μοιράζουμε δεξιά και αριστερά, διότι θα έχουμε καταφέρει να εντάξουμε τις δράσεις για την δημιουργία υδατοδρομίου στο Ναύπλιο στο αναπτυξιακό πρόγραμμα 2029-2033
Και ο αιρετικός θα λέει τότε, ασκώντας την κριτική του: Ξεχνάω ρε γαμώτο, ξεχνάω. Κάτι παρόμοιο έλεγα και το 2013.

Αυτά υποστηρίζει ο αιρετικός ότι πρέπει να γίνουν για την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Αποφάσισα να σας πω πολύ ωραία λόγια, φιοριτούρες και δημοκρατικοσυμμετοχικές αερολογίες
Αυτά υποστηρίζει ο αιρετικός ότι πρέπει να γίνουν για την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Αν καταλάβατε το τι συγκεκριμένο προτείνω γράψτε μου.

Η Αυτοδιοίκηση να αναδιοργανωθεί ριζικά.
Οι Περιφέρειες να μεταβληθούν σε βασικούς θεσμούς ανάπτυξης. 
Στόχος του προγράμματος του αιρετικού είναι το σύνολο του Προγράμματος Δημόσιων Επενδύσεων, πέρα των κεντρικών εθνικής εμβέλειας έργων, να υλοποιείται από τις περιφέρειες που θα πρέπει να συμμετέχουν ουσιαστικά στον γενικό δημόσιο σχεδιασμό. 
Οι περιφέρειες να συντονίζουν και να συναποφασίζουν με τους Ο.Τ.Α τις παραγωγικές και κοινωνικές δράσεις της περιοχής τους. 
Τα κοινοτικά πλαίσια στήριξης πρέπει στο μεγαλύτερο ποσοστό τους να τα διαχειρίζεται η αυτοδιοίκηση, όπως συμβαίνει άλλωστε στις χώρες της Ε.Ε. 
Οι Δήμοι να είναι συν-διαμορφωτές και διαχειριστές του κοινωνικού κράτους.
Το σύνολο των τομέων που αφορούν κοινωνικές δράσεις – κοινωνική συνοχή, χωροταξία, περιβάλλον, χρήσεις γης, τοπική ανάπτυξη, σχέσεις διοικητικής μορφής δημοσίου – πολίτη, να περάσουν στην αρμοδιότητα των Δήμων, στα πλαίσια του ενιαίου ισόρροπου εθνικού και περιφερειακού σχεδιασμού. 
Να εγκαθιδρύσουμε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση μια νέα αρχιτεκτονική και ένα νέο θεσμικό πλαίσιο που θα προσδιορίζει με σαφήνεια τις αρμοδιότητες κάθε επιπέδου και θα προβλέπει με ακρίβεια την κατανομή των απαιτούμενων πόρων και των αντίστοιχων επενδυτικών μέσων. 
Οι νέοι Δήμοι πρέπει  να δομούνται στη βάση οργανικών κοινωνικο-οικονομικών και πολιτιστικών ενοτήτων και να έχουν υψηλό βαθμό εσωτερικής χωρικής συνοχής. 
Οι νέοι Δήμοι να έχουν διακριτή ταυτότητα και να είναι εύληπτες ενότητες, αναγνωρίσιμες, άμεσα προσβάσιμες και ελέγξιμες από την τοπική τους κοινωνία. 
Χωροταξική αποκλιμάκωση των ΟΤΑ, έτσι ώστε να καλυφθεί το τεράστιο σημερινό έλλειμμα πρωτογενούς δημοκρατίας που υπάρχει στη χώρα μας.
Να προωθηθεί μια εσωτερική αποκέντρωση των υπηρεσιών των δύο βαθμών Τ.Α. έτσι ώστε οι δράσεις τους να είναι δημοκρατικές και ταυτόχρονα αποτελεσματικές. 
Χρειαζόμαστε μια άμεση βαθιά δημοκρατική μεταρρύθμιση που θα αντιστρέψει εντελώς τους ρόλους μεταξύ κεντρικού κράτους και τοπικών θεσμών.

mea culpa

Έγραψα προχθές μεταξύ των άλλων και τα εξής σε σχέση με την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ALPHA BANK, τα συμφέροντα του Δήμου Ναυπλιέων και τον τρόπο που ενήργησε ο Δήμος μας σε σχέση με την αύξηση αυτή:

 "Δεν ξέρω αν το πήρατε χαμπάρι, αλλά ολοκληρώθηκε με επιτυχία και σύμφωνα με τους αρχικούς σχεδιασμούς η ανακεφαλαιοποίηση της ALPHA BANK
Θα μου πείτε: Και εμάς τους Αναπλιώτες τι μας κόφτει ρε αιρετικέ;
Απαντώ:
Μας νοιάζει και πολύ μάγκες μου.
Ο Δήμος μας ήταν ένας από τους μεγαλομετόχους της Τράπεζας αυτής. Αν δεν κάνω λάθος και αν θυμάμαι καλά από το απώτερο παρελθόν μου ως Δημοτικός Σύμβουλος έχει περί το ένα εκατομμύριο μετοχές........."

Όλη την ανάρτησή μου μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ.

Ε λοιπόν αγαπητοί μου έκανα μέγα λάθος. Θυμόμουν πόσες μετοχές είχε παλαιότερα ο Δήμος.

Σήμερα λοιπόν πληροφορήθηκα ότι δεν διαθέτουμε  ένα εκατομμύριο μετοχές, αλλά δύο εκατομμύρια πεντακόσιες χιλιάδες μετοχές!!!!

Επομένως η αξία των δικαιωμάτων του Δήμου μας, κατά τη διάρκεια της  διαπραγμάτευσής τους στο Χρηματιστήριο δεν κυμάνθηκε μεταξύ των 950.000 ευρώ και 2.050.000 ευρώ, αλλά δυόμιση φορές παραπάνω (από 1.900.000 έως πέντε εκατομμύρια και κάτι ψιλά). Για τα ψιλά θα ασχολιόμαστε τώρα.....

Μαθαίνω ότι πουλήσαμε και δικαιώματα, μάλλον σε χαμηλή τομή. Μαθαίνω ότι ακόμα και σήμερα δεν θα μπορούσε η δημοτική αρχή να μας πει πόσα δικαιώματα πούλησε, σε ποια τιμή και πόσες νέες μετοχές απέκτησε.

Κυριολεκτικό μπάχαλο, αγαπητέ μου (ναι σε εσένα απευθύνομαι, που τα ξέρεις όλα αυτά, αλλά τους βλέπεις με συμπάθεια)

Μαθαίνω ακόμα ότι πουλήθηκαν περισσότερα δικαιώματα απ΄όσα χρειαζόντουσαν για να αγορασθούν  μετοχές και έτσι θα πιστωθεί ο λογαριασμός του Δήμου μας με τριακόσια περίπου χιλιαρικάκια.

Από τώρα πρέπει να αντιληφθούν οι δημοτικοί σύμβουλοι και βέβαια οι αρχηγοί των δημοτικών παρατάξεων, που δεν πήραν χαμπάρι τι ποσά παίχτηκαν στην υπόθεση, ότι και αυτά τα τριακόσια χιλιάρικα δεν μπορούν και δεν πρέπει να γίνουν μικροεργάκια, αλλά να χρησιμοποιηθούν για μια σωστή αξιοποίηση των warrants (βαράν τα είπε κάποιος φίλος, διότι είναι αντικείμενα για ενήλικα παιδιά)

Τί σας λέω όμως τώρα; 

Ας ακούσουμε κανένα τραγουδάκι. Ίσως μέχρις εκεί κάτι να αντιλαμβάνονται.

"Φοβάμαι....."

Αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της ALPHA BANK.

Δεν ξέρω αν το πήρατε χαμπάρι, αλλά ολοκληρώθηκε με επιτυχία και σύμφωνα με τους αρχικούς σχεδιασμούς η ανακεφαλαιοποίηση της ALPHA BANK
Θα μου πείτε: Και εμάς τους Αναπλιώτες τι μας κόφτει ρε αιρετικέ;
Απαντώ:
Μας νοιάζει και πολύ μάγκες μου.
Ο Δήμος μας ήταν ένας από τους μεγαλομετόχους της Τράπεζας αυτής. Αν δεν κάνω λάθος και αν θυμάμαι καλά από το απώτερο παρελθόν μου ως Δημοτικός Σύμβουλος έχει περί το ένα εκατομμύριο μετοχές. Το μέρισμα της ALPHA BANK έφθασε μια εποχή το ένα ευρώ ανά μετοχή, οπότε αντιλαμβάνεσθε τα ποσά που εισέπραττε ο Δήμος και τα οποία διαχειριζόταν η τότε Δημοτική αρχή. Χαράς Ευαγγέλια.... Εργάκια, μικροεργάκια, προμηθειούλες, μικροπρομηθειούλες, προσληψούλες (μέσω του προγράμματος φροντίδας  των κήπων και των πρασίνων της πόλης).
Μάταια τότε κάποιοι φώναζαν ότι με τα χρήματα αυτά που ήλθαν στην πόλη μας εξ ουρανού, έπρεπε να γίνει ένας σωστός σχεδιασμός για να παραμείνει κάτι μεγάλο και στέρεο.
Μάταια ένας από τους δημοτικούς συμβούλους της Πρωτοβουλίας (όχι εγώ), προτείναμε ένα μέρος των μερισμάτων να παραμένει ως αποθεματικό προκειμένου ο Δήμος μας να μπαίνει στις αυξήσεις κεφαλαίων της Τράπεζας, προκειμένου να μην μειώνεται με το καιρό το ποσοστό που μας άφησε ο Κοντολέων. Ο τότε Δήμαρχος, ο "αναμορφωτής" του Ναυπλίου, απάντησε ότι ο Δήμος μας δεν είναι τζογαδόρος. Και έτσι το ποσοστό μας συνεχώς λιγόστευε και λιγόστευε και κατάντησε με τον καιρό ένα ισχνό κομμάτι του αρχικού που μας άφησε ο δωρητής.
Ποτέ δεν  σκεφθήκαμε με έναν συγκεκριμένο τρόπο έχοντας ένα επεξεργασμένο σχέδιο για το πως θα εκμεταλλευθούμε αυτό το τεράστιο περιουσιακό στοιχείο που μας άφησε ένας φίλος του Ναυπλίου
Ας ξαναγυρίσουμε όμως στο σήμερα. Ολοκληρώθηκε η ανακεφαλαιοποίηση της Τράπεζας και δεν είδα ούτε μία ανακοίνωση (λέτε να μου ξέφυγε;) για το πως διαχειρίσθηκε η δημοτική αρχή το τεράστιο αυτό θέμα. Μαθαίνω ότι έγινε κάποια συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο κατόπιν όμως εορτής και αφού είχε ολοκληρωθεί η αύξηση.
Το θεώρησαν όλοι τυπικό και διαδικαστικό θέμα!!!!!! Δεν εκδόθηκε καμία απολύτως ανακοίνωση για το ζήτημα αυτό από την λαλίστατη κατά τα άλλα δημοτική αρχή.
Και όμως. Το διακύβευμα ήταν τεράστιο.
Τα δικαιώματα συμμετοχής στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ΑΛΦΑ είχαν τεράστια για τα δεδομένα του Ναυπλίου αξία.
Στις λίγες μέρες που έγινε η διαπραγμάτευσή τους, η ενδοσυνεδριακή τιμή τους κυμάνθηκε από  0,99 ευρώ μέχρι 2,05 ευρώ.  Κάθε μέτοχος που καθυστέρησε να πουλήσει τα δικαιώματά του στην αύξηση, πούλησε κατά κανόνα σε πιο χαμηλή τιμή από αυτόν που πήρε την απόφαση νωρίς.
Πραγματικά δεν ξέρω σε ποια τιμή πούλησε ο Δήμος Ναυπλιέων τα δικαιώματά του, η αξία των οποίων κυμάνθηκε από 950.000 ευρώ έως 2.100.000 ευρώ. Αντιλαμβάνεσθε τη διαφορά που προκύπτει και τα συμφέροντα που είχε ο Δήμος μας από την υπόθεση αυτή. Επειδή δε η τιμή αγοράς κάθε νέας μετοχής είχε ορισθεί σε 0,44 ευρώ, υπήρχε η δυνατότητα να πουλήσουμε μόνον 200.000 δικαιώματα για να συμμετάσχουμε στην αύξηση, χωρίς να καταβάλουμε ούτε ένα ευρώ και να αποκτήσουμε 800.000 καινούργιες μετοχές.
Όλα αυτά πέρασαν στα ψιλά. Στα πολύ ψιλά και ουδείς από τους αιρετούς μας άρχοντες, απ΄ότι φαίνεται, ενδιαφέρθηκε σοβαρά για το θέμα. Ακόμα οι πολίτες  του Ναυπλίου δεν έχουν ενημερωθεί για το πόσα δικαιώματα πούλησε ο Δήμος μας και πόσες καινούργιες μετοχές απέκτησε.
Αλλά στο θέμα υπάρχει και άλλη σοβαρή ουρά.
Με την απόκτηση των νέων μετοχών ο Δήμος μας απέκτησε και ισάριθμα warrants το δικαίωμα δηλαδή να αποκτήσει πολλαπλάσιο αριθμό μετοχών στην προκαθορισμένη τιμή των 0,44 ευρώ συν ένα μικρό τόκο.
Άραγε απασχολεί κάποιον το θέμα αυτό; Πώς θα διαχειρισθεί στο μέλλον ο Δήμος μας τα δικαιώματά του αυτά; Το σκέφτεται κανείς;
Πραγματική δυστυχία. Οι άνθρωποι που μας κυβερνούν είναι άσχετοι στο θέμα αυτό. Ας αποφασίσουν λοιπόν, αφού δεν τα καταφέρνουν, να προσλάβουν έναν χρηματοοικονομικό σύμβουλο. Το περιουσιακό στοιχείο του Δήμου μας είναι αρκετά σοβαρό για να το αφήσουμε στην τύχη του. Χθες με την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου το διακύβευμα ήταν μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Αύριο με τα warrants που διαθέτουμε, το διακύβευμα θα είναι πολλαπλάσιο.

Αν τους είχα μπροστά μου τι θα τους ρωτούσα

Πολύ θάθελα να τους είχα απέναντί μου και να τους έκανα κάποιες ερωτήσεις:
Τι θα ρωτούσα λοιπόν:

Τον Αντώνη,
Αγαπητέ Αντώνη, αγαπητό γειτονόπουλο τις Άγιες μέρες του Πάσχα
Έκανες Υπουργός Πολιτισμού και τώρα σούλαχε  το βαρύ φορτίο να σαι ο Πρωθυπουργός μας. Αλήθεια. Τι στο καλό και δεν έκανες τίποτα για το κτήριο στην Πλατεία Συντάγματος του Ναυπλίου, που ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο και προορίζεται να στεγάσει την Αρχαιολογία; Γιατί άφησες το Μπούρτζι, το τελωνείο, το Ενετικό κτήριο στην Πλατεία Αγίου Γεωργίου να ρημάζουν; Δεν ξέρω αν μελετάς την ιστορία, αλλά γνωρίζω ότι η Γεωργία αγαπάει την ιστορία. Γιατί λοιπόν ρε γαμώτο, αντί να ασχολείσαι, ναι... εσύ προσωπικά Αντώνη, με τους ψύκτες νερού στον αρχαιολογικό χώρο των Μυκηνών, δεν φρόντισες σ΄αυτή την πόλη που περνάς κάθε χρόνο τα Αγια Πάθη να γίνει σήμανση στα κτήρια της πόλης για να μάθουν οι ντόπιοι και οι επισκέπτες, που ζούσαν οι ήρωες της Επανάστασης του 21 (Κολοκοτρώνης, Νικηταράς, Μαυροκορδάτος, Υψηλάντης, Πλαπούτας κλπ); Εφ΄όσον λέτε τόσο φωναχτά εσείς οι νεοδημοκράτες ότι ενδιαφέρεστε για την ιστορία μας. Τη στιγμή που σας έχει πιάσει μια υστερία να κυνηγάτε, μαζί με ακροδεξιούς, άσχετους δημοσιογράφους και αριστεροθνικιστές τις "μάγισσες" αρνήτριες των εθνικών μας μύθων και θρύλων, γιατί τουλάχιστον εσείς οι ακραιφνείς εθνικόφρονες δεν φροντίζετε να αναδειχθούν  οι τόποι που μας θυμίζουν το πραγματικό σπουδαίο παρελθόν μας; Και για πες μου ρε Αντώνη..... Έτσι μεταξύ μας εγώ και εσύ που καταβροχθίζουμε τη μαγειρίτσα στο ίδιο δρόμο κάθε Μεγάλο Σάββατο, την πιστεύεις αληθινά αυτή την ιστορία με το "εν τούτω νίκα"; Είμαι βέβαιος ότι δεν το πιστεύεις. Αλλά στην τελική δεν έχεις τα κότσια να βγεις και να το πεις δυνατά. Διότι θα σε φάνε την άλλη μέρα.

Τον Αδωνι,
Τον "φιλίστορα",
Αγαπητέ μου Αδωνι για πες με σε περικαλώ μιας και έρχεσαι και στο Ναύπλιο. Τι λες εσύ; Πρέπει να κοροϊδεύουμε όλο τον κόσμο  σε σχέση με όλους τους τοπικούς μύθους, όπως για παράδειγμα ότι στο κτήριο στη Λεωφ. Αμαλίας στεγάστηκε η πρώτη Σχολή Ευελπίδων, ότι η φυλακή του Κολοκοτρώνη είναι το μπουντρούμι που αναφέρει η πινακίδα, ότι η ζωγραφιά που τιμούσαμε τόσα χρόνια και την ανεβάζαμε από τα σκαλιά στο Παλαμήδι για την επέτειο της Άλωσης ήταν του Στάικου; Για πες με ρε Αδωνι. Θεωρείς ότι εγώ δεν αγαπάω την πατρίδα μου που λέω φωναχτά τις ψεμματούκλες που μας σερβίρουν;


Τον Μαυρουδή,
Γειά σου ρε Μαυρουδή, παλιέ μου γνώριμε από την προχθεσινή μου ανάρτηση για το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο. Αλήθεια....Παρεπιμπτόντως. Τι λες γι΄αυτό τώρα, που Νέα Δημοκρατία σε άδειασε και κατεβάζει και αυτή νομοσχέδιο, παρά τα λεγόμενά σου ότι η ισχύουσα νομοθεσία είναι υπεραρκετή;
Αλλά ας τα αφήσουμε αυτά και ας πάμε στην ιστορίατης Αργολίδας που ήταν στο επίκεντρο της Επανάστασης του 21. Για πες μου βρε Μαυρουδή, έχεις την εντύπωση ότι μιλιόταν πολύ η Ελληνική γλώσσα  στον Αργολικό κάμπο το 1821; Θα ήταν μάγος και εξοβελιστέος αν κάποιος έλεγε ότι η μεγάλη πλειοψηφία των χωρικών στην Αργολίδα την εποχή εκείνη ήσαν Αρβανίτες; Ποιος εξυμνεί άραγε περισσότερο την πατρίδα και τον Ελληνικό πολιτισμό; Αυτός που αποσιωπά το γεγονός ή αυτός που το αναφέρει συμπληρώνοντας ότι η Ελλάδα είναι τόσο δυνατή και ο Ελληνικός πολιτισμός τόσο ισχυρός, που κατάφερε να επικρατήσει; Και αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι πρέπει να ξεχάσουμε (αντιθέτως πρέπει να θυμόμαστε και να προστατεύουμε) τις ντοπιολαλιές, τη ήθη, τον ιδιαίτερο τρόπο ζωής, τις μαγειρικές, τους χορούς και τα τραγούδια των απογόνων των ανθρώπων αυτών που τόσα έδωσαν στον ΕΛΛΗΝΙΚΟ αγώνα ανεξαρτησίας την εποχή εκείνη. Διαφωνείς με αυτά Μαυρουδή μου;

Τον Γιάννη,
Αγαπητέ Γιάννη, σε έχω αφήσει στην ησυχία σου τον τελευταίο καιρό, αλλά ας σου κάνω και εσένα μια ερωτησούλα μιας και έχεις γίνει και νούμερο δύο στο ΠΑΣΟΚ.
Θα σε δυσκολέψω λιγουλάκι μιας και στην πόλη σου έχετε και αυτόν το Δήμαρχο που δεν ανέχεται και μύγα στο σπαθί του. Βρε Γιάννη αυτοί οι Αργείτες πριν από 150 χρόνια όταν επαναστατούσε τ΄Ανάπλι κατά του Οθωνα πού στο καλό ήσαν; Μήπως αυτός ο δικός σας ο Στρατηγός Τσώκρης που είχε υποσχεθεί βοήθεια και συμμετοχή την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια από την πίσω πόρτα, αφήνοντας τη δικιά μας την Καλλιόπη με τους στρατιωτικούς μόνους; Έχεις Γιάννη την τόλμη να παραδεχθείς ότι ναι, τότε οι Αργείτες........ Και ειλικρινά δεν στο λέω από διάθεση αντιπαλότητας των δύο πόλεων, αφού και ο δικός μου προσπάππος αυτοπεριορίσθηκε τότε στην οικία του, αφού ως δικαστής τότε ήταν "νομιμόφρων"


Τον Αλέξη,
Φίλε Αλέξη, επειδή εσύ έχεις μια πολύ ιδιαίτερη έφεση στο να βλέπεις γύρω σου τους φοβερούς εχθρούς και να διαχωρίζεις τον κόσμο σε εκπροσώπους του απόλυτα κακού και του απόλυτα καλού και δεν βλέπεις ούτε καν αποχρώσεις του γκρίζου θα σου κάνω δυο ερωτησούλες. Δεν θα σε ρωτήσω για το Χορό του Ζαλόγγου για να μην σε φέρω και σε δύσκολη θέση  μιας και βλέπω αρκετά χλωμό να είχες εντρυφήσει πολύ στο μάθημα της Ιστορίας τότε που ήσουν εκπρόσωπος του 15μελούς.
Για πες μου λοιπόν. Αυτός ο Πήλιος Γούσης....Σου λέει άραγε τίποτα το όνομα; Αυτός λοιπόν ο Πήλιος μήπως τελικά δεν ήταν και τόσο προδότης, όπως μάθαμε (αν έμαθες); Και τι θάλεγες αν εγώ σου έλεγα ότι πιθανόν νάταν και ήρωας και να σκοτώθηκε στην Έξοδο του Μεσολογγίου και όλα αυτά περί προδοσίας του να ήσαν κατασκευάσματα των Σουλιωτών Τσιπρέων της εποχής (των Τζαβελέων), που είχαν εύκολη την κατηγόρια περί προδοσίας για να κρατήσουν τα σκήπτρα των αμόλυντων.
Και για πες μου και κάτι άλλο βρε Αλέξη μου. Αυτά τα περί κερκόπορτας κατά την Άλωση τα πολυπιστεύεις; ΄Η μήπως η Βυζαντινή Αυτοκρατορία είχε καταρρεύσει προ καιρού και ήταν βέβαιη η Άλωση; Αλήθεια δεν έχεις ακούσει ότι οι Οθωμανοί ανέβηκαν κατά χιλιάδες στην Πύλη του Ρωμανού που την υπεράσπιζαν κάποιες δεκάδες γενναίοι Ελληνες και Γενουάτες;


Το Νίκο, τον Νίκο, τον Μιχάλη, τον Γιώργο και τους άλλους κραυγάζοντες δημοσιογράφους.
Θα ήθελα να μου βρείτε σε ποιο σημείο η Μαρία αμφισβήτησε τον ηρωισμό των Σουλιωτισσών, όταν αναφέρθηκε στο βιβλίο της Β. Ψιμούλη (προσπάθησε να αναφερθεί, αλλά δεν τα κατάφερε) για το Σούλι και τους Σουλιώτες, η οποία έχει μελετήσει όλη τη βιβλιογραφία και πρότυπο αρχειακό υλικό και η οποία παραδέχεται τον θάνατο και τον ηρωισμό των γυναικών. Αλλά θα ήθελα αγαπητοί μου να μου απαντήσετε σε μία ερώτηση που είχα κάνει και μαθητής στο δάσκαλο. Οι άντρες Σουλιώτες κατά τον ηρωικό θάνατο των γυναικοπαίδων, που ήσαν; Είχαν σκοτωθεί πολεμώντας ή είχαν παραδοθεί; Ο αρχηγός της φάρας ο Κουτσονίκας, που ήταν αρχηγός της ομάδας αυτής των Σουλιωτών, σκοτώθηκε τότε πολεμώντας ή παραδόθηκε; Για ερευνήστε το πριν κραυγάσετε.


Τον Δημήτρη
Αγαπητέ μου συμπατριώτη, που περνούσες σαν παιδί όλα τα καλοκαίρια σου εδώ στο Αναπλάκι μας. Αγαπητέ μου τέως βουλευτά της μίας ημέρας
Επειδή είδα ότι τουιτάρισσες το εξής :"ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ Η ΡΕΠΟΥΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΜΥΘΟ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΤΩΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ.",  πες μου λοιπόν αγαπητέ μου, με το χέρι όμως  στην καρδιά. Πιστεύεις πραγματικά ότι τα πράγματα ήσαν ακριβώς όπως τα διδαχθήκαμε και όπως τα εξιστόρησε ο Ηρόδοτος και ο ποιητής Σιμωνίδης ο Κείος; Πιστεύεις ότι ο στρατός των Περσών ήταν τέσσερα εκατομμύρια; Για πες μου, με το χέρι όμως  στην καρδιά, κάνω εθνικό ατόπημα αν πιστέψω τις απόψεις σύγχρονων ιστορικών, που ανεβάζουν τον αριθμό του εκστρατευτικού σώματος του Ξέρξη από εβδομήντα έως τριακόσιες χιλιάδες; Και για σκέψου και κάτι άλλο για τη μάχη των  Θερμοπυλών. Μήπως οι πιο σπουδαίοι ήρωες εκεί δεν ήσαν οι 300 που όλοι μας γνωρίζουμε και τιμούμε  και οι Θεσπιείς που κάποιοι λίγοι  θυμούνται αλλά οι 900 είλωτες που κανείς δεν τους μνημονεύει και όλοι φονεύθηκαν ως ήρωες, παρότι είλωτες; Και ένα τελευταίο, αγαπητέ μου φίλε των παιδικών μου χρόνων, που σε θεωρώ και σήμερα πολύ συμπαθή: Τι λες; Πρέπει να αποσιωπούμε ότι μεταξύ όλων των άλλων που την έκαναν κανονικά και  άφησαν μόνους τους τους Σπαρτιάτες τους είλωτες και τους Θεσπιείς να πολεμήσουν, υπήρχαν και ογδόντα συντοπίτες μας, από τις Μυκήνες; Μήπως λοιπόν πρέπει να αφήσουμε τους ιστορικούς να ερευνήσουν και τις αλήθειες και τους εθνικούς μύθους για όλα τα ιστορικά γεγονότα; Ναι, ακόμα και για τη μάχη των Θερμοπυλών; Πως το βλέπεις; Δεν είναι πολύ πλούσια η ιστορία μας, ώστε να μην έχει ανάγκη από μύθους;


Αυτά και άλλα θα είχα στο κεφάλι μου να τους ρωτήσω, αλλά στην πραγματικότητα δεν θα το έκανα και θα ζητούσα την άποψή τους για άλλα πράγματα σε σχέση με την Ελληνική Ιστορία και όχι για τις συμφορές που μας βρήκαν.
Θα ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον να μας πουν όλοι αυτοί για το ποια πιστεύουν ότι είναι τα επιτεύγματα της Ελλάδας, των Ελλήνων και του Ελληνικού πολιτισμού. Πέρα από μάχες, θυσίες, διωγμούς κατατρεγμούς, γενοκτονίες, που και αυτά έχουν την αξία τους, αλλά δεν είναι αυτά που μας κάνουν να ξεχωρίζουμε, αφού και άλλα έθνη έχουν υποστεί παρόμοιες κακουχίες, χωρίς η ιστορία τους να είναι ξεχωριστή σαν την Ελληνική.
Εγώ ένα θα τους έλεγα, πέραν της συμβολής της Ελλάδας στη δημοκρατία, στα ιδανικά της ελευθερίας, στην τέχνη και τις επιστήμες.
Είμαι υπερήφανος σαν Ελληνας διότι δεν γνωρίζω άλλο έθνος, που να έχει δει και την πλευρά της δυστυχίας των εχθρών μας και ηττηθέντων. Είμαστε οι μόνοι που στο παρελθόν δεν ακολουθήσαμε πιστά το δόγμα "η ιστορία γράφεται από τους νικητές". Και τρανή απόδειξη της μεγαλοσύνης αυτής της Ελλάδας είναι οι Τρωάδες του Ευριπίδη, ο οποίος με εκπληκτικό τρόπο περιγράφει τη συμφορά των Τρώων μετά την Αλωση της Τροίας, θέλοντας να καυτηριάσει τις βιαιοπραγίες των συμπατριωτών του Αθηναίων κατά των Μηλίων.
Γι΄αυτά και άλλα μεγάλα και σπουδαία είμαι υπερήφανος και δεν κολλάω καθόλου στο εάν κατά τον ηρωικό  θάνατο των Σουλιωτισσών προηγήθηκε χορός και συγκεκριμένο τραγούδι, το πρώτο άκουσμα του οποίου έγινε μόλις το 1908, σύμφωνα με την έρευνα του  Αλέξη Πολίτη

Το νέο εθνικό ιδεολόγημα

του Δημήτρη Β. Τριανταφυλλίδη

Το έθνος θα πρέπει να θεωρεί εθνικόν ό,τι είναι Αληθές
Διονύσιος Σολωμός

Μεταξύ των άλλων ερειπίων που αφήνει πίσω της η κρίση, είναι και οι διάφοροι μύθοι, με τους οποίους πορεύτηκε η ελληνική κοινωνία στην μεταπολιτευτική περίοδο της αμεριμνησίας.

Όπως και κάθε άλλη κατάρρευση, έτσι και αυτή, φανερώνει ένα τεράστιο κενό που υπάρχει στο πολιτισμικό εποικοδόμημα της κοινωνίας, και το οποίο δεν είναι άλλο από την έλλειψη κουλτούρας διαλόγου.

Το κενό αυτό σήμερα, το καλύπτουν τα άτακτα στίφη των ημιμαθών και των παντελώς αγράμματων, ο όχλος των τηλεκπαιδευμένων «πολιτών», οι αρνητές της επιστημοσύνης ως κατάκτησης του ανθρώπινου πνεύματος, οι εκχυδαϊστές, οι φανατικοί όλων των αποχρώσεων.

Οποιαδήποτε προσπάθεια νηφάλιας και ψύχραιμης συζήτησης, από το πιο απλό έως το πιο σύνθετο πρόβλημα που απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις, πνίγεται από τις κραυγές των φανατισμένων όχλων στα αυτοσχέδια, ανά την επικράτεια, ιπποδρόμια. Σε καμία άλλη χώρα του πολιτισμένου κόσμου δεν παρατηρούνται φαινόμενα τέτοιας δυσανεξίας προς τη γνώμη του άλλου. Η χώρα ζει μια επιστροφή στο Μεσαίωνα, όπου η αναζήτηση «μαγισσών» είναι στην ημερήσια διάταξη του δημοσίου διαλόγου (;), ενώ οι τοπικές επιτροπές της Μεγάλης Ιερής Εξέτασης εργάζονται νυχθημερόν για την καταπολέμηση των ετερόδοξων και των αιρετικών.

Το πιο τρομακτικό όμως απ' όλα είναι αυτή η ετοιμότητα μεγάλου τμήματος της ελληνικής κοινωνίας να απαρνηθεί ή και να καταργήσει κάθε έννοια διαλόγου στον τόπο, προφασιζόμενη άλλοτε εθνικό και άλλοτε ταξικό χρέος υπεράσπισης των θεσφάτων, των ταμπού και των στερεοτυπικών αντιλήψεων. Ακόμη πιο τρομακτικό όμως είναι το γεγονός ότι πάρα πολλοί συμπολίτες μας αρνούνται πλέον ακόμη και αυτό το δικαίωμα στην έκφραση γνώμης, εφόσον αυτή δε συμφωνεί με τη δική τους.

Η ιδιότυπη αυτή δικτατορία απέναντι στη σκέψη και στην ελευθερία του λόγου, έχει συσπειρώσει τις πιο συντηρητικές και οπισθοδρομικές δυνάμεις της κοινωνίας. Η εσωτερική της διαστρωμάτωση περιλαμβάνει ανθρώπους ακραίων εθνικιστικών αντιλήψεων, θρησκόληπτους, θιασώτες τυραννικών καθεστώτων όπως εκείνα του Μάο και του Πολ Ποτ, σταλινικά απολιθώματα και χριστιανούς φονταμενταλιστές.

Πολλά ΜΜΕ διψασμένα για τον εύκολο εντυπωσιασμό που φέρνει αναγνώστες και τηλεθεατές, αναπαράγουν αυτό το νοσηρό κλίμα, αγνοώντας την εμπειρία του πρόσφατου παρελθόντος, όπου όλη εκείνη η δημοσιογραφία του κιτρινισμού, της αθλιότητας και της χυδαιότητας, εξαφανίστηκε μέσα σε μια νύκτα, εξαιτίας του κορεσμού του κοινού.

Υπάρχουν και ορισμένοι εκπρόσωποι του πολιτικού κόσμου που δεν αντέχουν τον πειρασμό της δημοσιότητας και εκτοξεύουν τους άθλιους μύδρους τους προς τέρψιν του φιλοθεάμονος κοινού.

Ζούμε την αποθέωση της παρακμής του μεταπολιτευτικού μοντέλου. Η ακύρωση, λόγω κρίσης, του κοινωνικού συμβολαίου, με το οποίο πορεύτηκε η χώρα και οδηγήθηκε στη κρίση, ακυρώνει ή και καταργεί τα επιτεύγματα και τις κατακτήσεις των τριών τελευταίων αιώνων της ευρωπαϊκής ιστορίας, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά το μεγάλο πολιτισμικό χάσμα που έχει η χώρα μας από την υπόλοιπη Ευρώπη, την εγγύτητά της με χαλιφάτα και σατραπείες ανατολικού τύπου, που τόσο γοητεύουν τους συμπολίτες μας, και μια πρωτοφανή σε κυνισμό ομολογία μη ειλικρινών σχέσεων με το ίδιο το δημοκρατικό πολίτευμα.

Σε αυτό το σκηνικό φαντάζει μάταιη κάθε προσπάθεια συζήτησης και διαλόγου. Ωστόσο με οδηγό τη φράση του Τζορτζ Μπέρναντ Σω ότι «κάθε μεγάλη αλήθεια ξεκινάει ως βλασφημία» θα πρέπει να παλέψουμε για την υπεράσπιση των στοιχειωδών αυτών αληθειών πριν είναι πολύ αργά για τον τόπο.

Πηγή:http://www.athina984.gr/node/244333