Η κυρά Καλλιόπη και ο τουριστικός αστυνόμος

Ήταν τότε στα μέσα της δεκαετίας του 80, όταν ήμουν εξόριστος από την παλιά πόλη του Ναυπλίου και ζούσα στην οδό Αιγίου.
Κάθε απόγευμα έξω από το τότε σπίτι μου περνούσε το κοπάδι με τα πρόβατα ενός βοσκού με το παρατσούκλι "Ελαμψες!!!". Ενθουσιασμός τα μωρά με τη θέαση των πολλών ζώων.......
Δεν ήταν καθόλου ασυνήθιστο τότε το θέαμα με  τα ζώα μέσα στην πόλη και η βόσκηση των προβάτων στα χορτάρια  δίπλα στις σιδηροδρομικές γραμμές.
Μια μέρα λοιπόν βλέπω έκπληκτος την αδελφή μου να φωτογραφίζει το κοπάδι.
"Τι κάνεις εκεί; Γιατί το φωτογραφίζεις;" τη ρωτάω.
"Σε μερικά χρόνια"μου λέει  "όταν τα παιδιά θα έχουν μεγαλώσει, θα λένε ότι, όταν ήταν μικρά, τα κοπάδια περνούσαν μέσα στην πόλη και κανείς δεν θα τους πιστεύει"
Εμένα τότε μου φάνηκε χαζή η λήψη της φωτογραφίας, αφού θεωρούσα πολύ φυσιολογικό το γεγονός ότι συνυπήρχαν άνθρωποι, αυτοκίνητα, μηχανάκια, ζώα και πολυκατοικίες. (Ναι, να μην ξεχάσω να ρωτήσω την αδελφή μου εάν έχει ακόμα αυτή τη φωτογραφία για να σας την αναρτήσω)

Και όμως οι πρώτες προσπάθειες για την απομάκρυνση των κοπαδιών από την πόλη του Ναυπλίου είχαν γίνει πολύ παλαιότερα.
Ο δικτάτορας Μεταξάς, απ΄ότι πληροφορήθηκα, αποφάσισε να εξολοθρεύσει τις κατσίκες με το σκεπτικό ότι έκαναν μεγάλη ζημιά σε καλλιέργειες και το κρέας τους και το γάλα τους τότε ήταν σε δεύτερη μοίρα σε σχέση με το προβατίσιο.
"Εξολοθρεύσατε τας αίγας" ήτο η διαταγή του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου.
Εκείνη την εποχή λοιπόν, τέλη της δεκαετίας του 30, ως δασάρχης στην Αργολίδα υπηρετούσε ο περιβόητος Καλοβυρνάς. Υπάλληλος με συναίσθηση του καθήκοντος και απόλυτα πειθήνιος εις τας διαταγάς άνωθεν. Όταν λοιπόν κατέφθασε στο Δασαρχείο η εγκύκλιος για την εξολόθρευση των αιγών ο δασάρχης πήρε το κυνηγετικό του όπλο για να εκτελέσει τα γίδια της κυρα-Καλλιόπης. Μπαμ!!! Ο πρώτος πυροβολισμός και νάσου καταγής ο τράγος. Πέφτουν πάνω στο Δασάρχη οι Προνοιώτες και βρίσκει την ευκαιρία η κυρα-Καλλιόπη και σώζει το κοπάδι της, πλην του κερατά του τράγου, που μας άφησε χρόνους υπέρ πατρίδος (δικτάτορος)
Η κυρα-Καλλιόπη λοιπόν, υπήρξε μια πολύ ωραία φιγούρα στο Ναύπλιο. Τη θυμούνται καλά οι παλαιότεροι μεταξύ των οποίων και εγώ, ο γέρων πεντηκοντούτης και βάλε.
Μια εποχή είχε το μαντρί της στην Κατακεκρυμμένη στην Καραθώνα. Οι περισσότεροι βέβαια την έβλεπαν, εκεί, στο Αη Γιάννη, στη Λεωφόρο 25ης Μαρτίου. Η κυρα-Καλλιόπη με τα γίδια της, ήταν το σήμα κατατεθέν της περιοχής μεταξύ Ναυπλίου και Πρόνοιας.
Κάποια εποχή όμως τα γίδια της βρήκαν νέο καταφύγιο κάτω από το Λιοντάρι των Βαυαρών. Όταν λοιπόν πήγαιναν οι οικογένειες πεζή για να πάνε στο Νεκροταφείο στους τάφους των δικών τους και τους έβλεπε η κυρά-Καλλιόπη, που ομιλούσε και την άπταιστη καθαρεύουσα, τους υποδεχόταν με χαμόγελα και καλοσύνες. "Καλώς τα βασιλόπουλα και τις βασιλοπούλες, καλώς τα αρχοντόπουλα και τις αρχοντοπούλες" Δεν διέκρινε κοινωνικές τάξεις. Όλοι ήσαν άρχοντες και βασιλιάδες στα μάτια της.
Μόνον έναν μόλις τον αντίκριζε έβγαζε αφρούς και τον έβριζε. "Φύγε από εδώ κιτρινιάρη. Μακρυά μου χλεμπονιάρη".
Τον μόνο άνθρωπο που αντιπαθούσε η κυρά-Καλλιόπη (μήπως ξέρει κανείς το επίθετό της να μας το πει;) ήταν ο Κώστας Κομιανός. Κερκυραίος την καταγωγή, υπήρξε ο πρώτος τουριστικός αστυνόμος της πόλης. Και ο πρώτος που φρόντισε την καθαριότητα και την ευπρέπεια του Ναυπλίου για να δεχθεί τους πρώτους επισκέπτες, τις πρώτες ξένες χελιδονίτσες.
Ακούραστος και με όρεξη για δουλειά, όργωνε καθημερινά την πόλη. Έδιωξε τις παράγκες. Φρόντισε τα σκουπίδια να μπαίνουν σε κάδους για να μην τα ξεσκίζουν οι γάτες. Έβαλε ποδιές και στολές στα γκαρσόνια. Άλλαξε την όψη της πόλης. Ευγενέστατος με όλους τους πολίτες υπήρξε τελικά ο συμπαθής αστυνομικός, παρά την αυστηρότητά του σε θέματα υγιεινής και εμφάνισης της πόλης και των καταστημάτων.

Μεταξύ των πολλών που έκανε υπέρ της τουριστικής ανάπτυξης ο Κώστας ο Κομιανός, ήταν να επιχειρήσει, κάποιες δεκαετίες μετά τον Καλλυβαρνά, να διώξει και αυτός τα γίδια της κυρα-Καλλιόπης από τον πολεοδομικό ιστό, διότι δεν ήσαν τα ζώα συμβατά με τις νέες τουριστικές δραστηριότητες της πόλης.  Ρε με το καλό, δε με το κακό, ρε με το εσείς, ρε με το ρε, ρε  με τη φοβέρα, τίποτα η κυρά-Καλλιόπη που είχε σώσει το κοπάδι της από τα γαμψά νύχια του δικτάτορα Μεταξά. Ήταν ανένδοτη. Τα γίδια θα μείνουν στ΄Ανάπλι, ό,τι και αν ήθελε ο κυρ τουριστικός αστυνόμος.
Όμως με τον κύριο Κώστα, που είχε βαλθεί να έχει η πόλη μας μία άψογη εμφάνιση δεν τα έβαζες εύκολα καλά. Πηγαίνει λοιπόν μια μέρα ο αστυνόμος, αγόραζε νέφτι και πασαλείβει τα οπίσθια των κατσικιών. Μπουχός το κοπάδι. Τρέξιμο και όπου φύγει-φύγει. Και από πίσω η κυρά Καλλιόπη, που προσπαθούσε να το ξαναμαζέψει. Και τα κατάφερε. Άλλωστε όλες οι κατσίκες της ήσαν επώνυμες. Σε όλες είχε ονόματα. Η γκριζούλα, η ασπρούλα, η Βασίλισσα Φρειδερίκη. Όμως αυτό που της έκανε ο Κώστας Κομιανός ποτέ δεν του το συγχώρεσε η συμπαθής κυρία-γιδοβοσκός. Για την κυρά Καλλιόπη όλο τ΄Ανάπλι, παλαιοναυπλιώτες, βραχατεϊκίτες, προνοιώτες και συνοικισμιώτες ήσαν αρχοντόπουλα και βασιλοπούλες εκτός από τον τουριστικό αστυνόμο, που ήταν ο "χλεμπονιάρης"

Δεν τελείωσα εδώ την ιστορία μου. Σήμερα σας έχω και ένα πολύ ωραίο παλαιό βιντεάκι για το Ναύπλιο, όταν άρχιζε η πόλη να δέχεται τους πρώτους επισκέπτες και ο τουρισμός να αποτελεί ένα τμήμα της οικονομικής δραστηριότητας της πόλης. Θα δείτε στο βίντεο αυτό τις εξαιρετικές τουριστικές υπηρεσίες που προσέφερε τότε η τουριστική αστυνομία
Μπορείτε να το ανοίξετε και να το απολαύσετε στον παρακάτω σύνδεσμο.
http://mam.avarchive.gr/portal/digitalview.jsp?get_ac_id=2270&thid=18293