Για το λιμάνι μας ακόμα μια φορά

Διαβάστε μια είδηση που θα μπορούσε να μας αφορά σαν Ναύπλιο και σαν Αργολίδα:
"Αύξηση της τάξεως του 5% κατέγραψε η επιβατική κίνηση στα λιμάνια της χώρας που υποδέχθηκαν κρουαζιερόπλοια κατά το 2012, σύμφωνα με τα στοιχεία που επεξεργάστηκε η Τεχνική Επιτροπή Κρουαζιέρας της Ενωσης Λιμένων Ελλάδος (ΕΛΙΜΕ). Συνολικά διακινήθηκαν 5.454.076 επιβάτες, στο σύνολο των λιμανιών της χώρας, έναντι 5.197.694 το 2010, με τον Πειραιά να υποδέχεται 2.066.925, τη Σαντορίνη 838.875, το Κατάκολο (Ηλεία) 749.892, τη Μύκονο 657.511 επιβάτες και την Κέρκυρα 624.179."
Τί έχετε να πείτε γι αυτό;
750.000 επισκέπτες παρά 108,  βρέθηκαν το 2012 στο πριν από μερικά χρόνια άγνωστο για τον τουριστικό χάρτη Κατάκολο της Ηλείας, που κατέλαβε την τρίτη θέση προσέλκυσης επισκεπτών κρουαζιέρας!!
Το 2013 αναμένεται για τον τομέα της κρουαζιέρας ακόμα καλύτερο από το 2012 και το 2014 καλύτερο από το 2013.
Φαντασθείτε λοιπόν στην πόλη του Ναυπλίου και σε όλη την Αργολίδα να συρρέουν κάθε χρόνο ένα εκατομμύριο επισκέπτες με κρουαζιερόπλοια.
Ονειρευθείτε να γίνει το Ναύπλιο το λιμάνι πρώτης επιβίβασης, όπου οι επισκέπτες πριν επιβιβασθούν θα μένουν στην περιοχή δυό τρείς ή και περισσότερες μέρες.
Και δυστυχώς εμείς επί χρόνια ζούσαμε κυριολεκτικά στον μικρόκοσμό μας. Με τη σκέψη της δήθεν μοναδικότητας της ομορφιάς της πόλης (για τη διατήρηση της οποίας κάποιοι αγωνιζόντουσαν και κάποιοι άλλοι, την ίδια στιγμή, την εκμεταλλευόντουσαν με αδηφάγο τρόπο) και της ψευδαίσθησης της αενάως αύξησης συρροής των μεσόκοπων επισκεπτών συνοδευομένων από καλλίγραμμες εξωτικές νεαρές υπάρξεις και νεαρόσκοσμου για να απολαύσουν στα γιακουζικά δωμάτιά μας τις πρώτες σεξουαλικές τους εμπειρίες.
Και σήμερα;
Σήμερα γκρινιάζουμε, τρώμε τα ρούχα μας και τις σάρκες μας, αγανακτούμε. Ελάχιστοι από τους κυβερνώντες σχεδιάζουν και ακόμα πιο ολίγοι από την αντιπολίτευση σκέπτονται και προτείνουν ένα εναλλακτικό σχέδιο για τον τόπο.
Επανειλημμένα έχω αναφέρει ότι πρέπει να δούμε τη λειτουργία του λιμανιού μας.
Ότι η κοινωνία μας πρέπει να πάρει τις αποφάσεις της.
Ότι είναι αδιέξοδο  το μοντέλο του Ναυπλίου έτσι όπως το φτιάξαμε με τις καταλήψεις των δημοσίων και ελεύθερων χώρων.
Ότι δεν μπορεί να υποτασσόμαστε στα πολύ στενά οικονομικά συμφέροντα τριών τεσσάρων επιχειρήσεων.
Πριν από κάποια λίγα χρόνια η δημοτική αρχή, που και σήμερα κυβερνά, ήθελε να δώσει όλο το χώρο του λιμανιού σε ιδιωτική εταιρία για χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων και μάλιστα με διαδικασίες τελείως αδιαφανείς.
Και το σχέδιό της αυτό θα είχε ίσως γίνει πράξη εάν κάποιοι δεν αντιδρούσαν και δεν κατήγγειλαν το διαγωνισμό του Μεγάλου Σαββάτου (κυριολεκτικά ομιλώ)
Σήμερα πρέπει επιτέλους να πάρουμε σαν κοινωνία μία απόφαση.
Το λιμάνι μας κυρίαρχα πρέπει να λειτουργήσει σαν λιμάνι και δευτερευόντως να εξυπηρετεί τις ανάγκες των οδηγών να θέλουν να σταθμεύουν δέκα μέτρα μακρυά  από τις καφετέριες.
Πρέπει να ξεχάσουμε τα έργα πολυτελείας στο νομό μας, όπως τις αφαλατώσεις, τους δρόμους ελάχιστων χιλιομέτρων που θα κοστίσουν δεκάδες εκατομμύρια, τις Τζέσσικες, τη μαρίνα με κτήρια χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων και να δώσουμε την  προτεραιότητα μεταξύ των άλλων και στο λιμάνι του Ναυπλίου, ώστε να γίνουν τα έργα για την ασφάλειά του, την εκβάθυνση της εισόδου του και την κατασκευή ενός αγκυροβολίου τουριστικών σκαφών, δίπλα στην πόλη και όχι μακρυά από αυτήν.
Οι εταιρίες κρουαζιέρας αυτό που απαιτούν είναι οργάνωση, ασφάλεια, παροχή πληροφόρησης, όχι δωράκια από ιθαγενείς.
Πρέπει λοιπόν να κάνουμε τα έργα, να οργανωθούμε, να συμμετάσχουμε στα συνέδρια κρουαζιέρας, να οργανώσουμε τον τρόπο διαφήμισης, να παράσχουμε σοβαρό πληροφοριακό υλικό.
Προτείνω και αυτό ακόμα. Επειδή στο κτήριο του Τελωνείου, δεν πρόκειται τα επόμενα χρόνια να γίνει μουσείο ή εκθεσιακός χώρος, αφού ουδείς ενδιαφέρεται και ουδείς προετοιμάζει κάτι γι΄αυτό (ένα μουσείο δεν στήνεται με μια διοικητική απόφαση) και επειδή είναι γελοίο να θέλουμε να λειτουργήσει ο χώρος σαν καφετέρια, λέω να λειτουργήσει τα επόμενα χρόνια το Τελωνείο ως χώρος υποδοχής των  επισκεπτών του Δήμου μας. Γενναίες αποφάσεις χρειάζονται και πολιτική βούληση. Τίποτα παραπάνω.
Πραγματικά αδυνατώ να καταλάβω γιατί σιωπούν οι λεγόμενοι αριστεροί, πάνω σε όλα αυτά.
Θεωρούν ότι έχει σπουδαίο μέλλον η καφεδούπολη  σε μια εποχή τεράστιας και πολυεπίπεδης κρίσης;