Αρχίζουμε ........
Αρχίζουμε ........
Κουνάμε το δάκτυλο στους ανεύθυνους αριστερούς.
Αρχίζουμε εμείς που έχουμε λειτουργήσει άμεμπτα.
Για να θυμηθούμε λοιπόν τις τρεις ανοικτές επιστολές Βαξεβάνη προς Βενιζέλο, που ακόμα δεν έχουν απαντηθεί
Πρώτη ανοιχτή επιστολή
Αυτά που σας γράφω τα ξέρετε και εσείς και εγώ. Τα υποψιάζεται, φαντάζομαι, πλέον και ο κόσμος. Θα περιοριζόμουν στην «αντιπαράθεσή» μας στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου, αν δεν μου πατούσατε τον «κάλο» με αυτό το «είσαι δημοσιογράφος της κρατικής τηλεόρασης και πληρώνεσαι από τον ελληνικό λαό». Εύχομαι να μην εννοείτε αυτό που όλοι κατάλαβαν…
Είμαι λοιπόν δημοσιογράφος και αυτή την εποχή τυγχάνει να εργάζομαι στη Δημόσια Τηλεόραση και όχι Κρατική, όπως την αποκαλείτε εσείς. Έχει ιδιαίτερη σημασία αυτό, γιατί αντικατοπτρίζει την αντίληψη που έχει ο καθένας για την ΕΡΤ. Η δουλειά του δημοσιογράφου είναι να ελέγχει την εξουσία. Αυτή είναι η υποχρέωσή μου, άσχετα αν αυτό δεν σας αρέσει.
Το γεγονός επιπλέον πως «με πληρώνει ο ελληνικός λαός» είναι μια ακόμη ευθύνη για μένα, καθώς πρέπει να «αξίζω το μισθό μου». Το συμπέρασμα λοιπόν είναι πως και τους δυο μας πληρώνει ο ελληνικός λαός. Εσάς από το 1989, εμένα για τα 2-3 χρόνια που είμαι στην ΕΡΤ.
Το δεύτερο που ακούστηκε ως απειλή σε αυτή την εκπομπή είναι πως θα δημοσιοποιήσετε το πόθεν έσχες των δημοσιογράφων. Αμήν! Προς το παρόν δημοσιοποιήστε στο ιντερνέτ το πόθεν έσχες των βουλευτών, όπως ορίζει ο νόμος 3979 του 2011 (νόμος Ραγκούση), γιατί ως την ώρα που σας γράφω είσαστε παράνομοι.
Δεν κατηγορώ κανέναν Έλληνα πολιτικό για κλέφτη. Αλλά ξέρετε τα περί της γυναικός του Καίσαρα. Αν και στην ελληνική Βουλή δίνεται η εντύπωση πως ο Καίσαρας είναι η γυναίκα του βουλευτή, που απλώς έτυχε να έχει προίκα.
Πάμε τώρα στα πιο δύσκολα.
Ο νόμος «περί ευθύνης υπουργών», περί μη ευθύνης δηλαδή, είναι δικό σας δημιούργημα. Αυτό το έκτρωμα που οδηγεί στην ατιμωρησία, που μετρά την παραγραφή όχι με χρόνια αλλά (άκουσον άκουσον) με θητείες στη Βουλή, που είναι μια πρόκληση για την κοινωνία. Αυτό το νόμο χρησιμοποίησε ο κύριος Καραμανλής για να παραγράψει τα αδικήματα των υπουργών του στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου και όχι μόνο.
Δικός σας νόμος είναι και αυτός που ορίζει τα περί λειτουργίας των καναλιών. Σε όλη τη χώρα, δεν μπορεί να λειτουργήσει ούτε περίπτερο χωρίς άδεια. Μπορούν όμως τα κανάλια.
Δικός σας είναι ο νόμος που ρύθμισε τα χρέη των ΠΑΕ, δηλαδή Ανωνύμων Εταιριών, κάτω από την «λαϊκή απαίτηση» των οπαδών.
Ας αφήσουμε το παλιό σας νομοθετικό έργο και ας πάμε στο δεύτερο. Δηλαδή στο Proton.
Ο νόμος 2362/95 (νόμος που έγινε ακριβώς για να μην υπάρχουν σκάνδαλα Κοσκωτά) δεν επέτρεπε αυτή την χρηματοδότηση. Τα στελέχη του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους με επιστολή τους σας είχαν πει πως αυτό είναι παράνομο.
Εσείς όμως το κάνατε. Στην εκπομπή είπατε πως η απόφαση αυτή των στελεχών του Λογιστηρίου του Κράτους «ήταν παράνομη γιατί δημοσιεύτηκε σε εφημερίδα». Πρωτοτυπία νομική. Κάτι είναι ή όχι παράνομο, με βάση το αν συμπορεύεται με το νόμο και όχι με την κυκλοφορία των εφημερίδων.
Πέρα βέβαια από το γεγονός πως όταν σας κοινοποιήθηκε η διαφωνία, δεν είχε δημοσιευτεί σε καμιά εφημερίδα. Ο παράνομος ήσασταν εσείς, με βάση το νόμο του 1995.
Αυτό το ξέρατε καλά. Γι αυτό προχωρήσατε σε ένα άλλο «νομοθέτημα». Σε άσχετο νόμο, τον 4002/2011 προσθέσατε άρθρο που σας αμνηστεύει προκαταβολικά. Νομοθετήσατε δηλαδή πως αν πρόκειται για θέματα συστημικής ευστάθειας των Τραπεζών, έχετε το δικαίωμα να πάρετε αποφάσεις χρηματοδότησης των Τραπεζών. Αυτό το «συστημικής» είναι μια νέα εφεύρεση.
Μάλιστα ο νόμος φροντίζει να αμνηστεύσει τους υπουργούς Οικονομίας (και εσάς βέβαια) από το 1997. Γιατί από το 1997; Είχαμε συστημική αστάθεια από τότε ή παρουσιάζει αστάθεια κάποιος υπουργός της κυβέρνησης Σημίτη;
Ως πρώην υπουργός Δικαιοσύνης, γνωρίζετε πως κατά καιρούς νόμοι για «αποσυμφορήσεις» κρύβουν την απελευθέρωση ολίγων επωνύμων που καταδικάστηκαν. Έτσι στο παρελθόν έχουν αποφυλακιστεί, «για την αποσυμφόρηση του σωφρονιστικού συστήματος» ο Μάκης Ψωμιάδης, ένας καναλάρχης και κάποιοι απατεώνες δικηγόροι εκ Θεσσαλονίκης…
Μπορώ να σας πω πολλά ακόμη. Πολλά, τα οποία είναι η δουλειά μου να σας τα πω. Αυτό ακριβώς κάνω. Ένας λόγος παραπάνω γιατί πληρώνομαι «από τα λεφτά του Ελληνικού Λαού», όντας εργαζόμενος στην πολύπαθη Δημόσια Τηλεόραση που οι κυβερνήσεις θεωρούν τσιφλίκι τους.
Θα σας παρακαλούσα να το σεβαστείτε. Και να σπαταλήσετε λίγη από την φημολογούμενη ευφυΐα και ρητορεία σας, να μου απαντήσετε. Γιατί αυτή είναι η δικιά σας υποχρέωση. Εκτός αν προτιμάτε να με απολύσετε…
Δεύτερη ανοιχτή επιστολή
"Κύριε Βενιζέλο,
Σας έχω απευθύνει δημόσια, αρκετά ερωτήματα, τα οποία θέτουν σοβαρά θέματα για τον τρόπο που πολιτεύεστε. Δεν ήταν μια θεωρητική ανάλυση αλλά στοιχεία. Δεν μου απαντήσατε. Πίστευα πως ήταν η ενασχόλησή σας με την σωτηρία της χώρας που δεν σας επέτρεπε να απαντήσετε. Τελικώς δεν ισχύει. Απ' ό,τι έμαθα, στείλατε απαντητική επιστολή στην Ελευθεροτυπία για άρθρο που αφορούσε την προίκα σας, όχι όμως απάντηση σε όσα σας έχω ρωτήσει. Και το κάνατε μία από τις πιο κρίσιμες μέρες των διαπραγματεύσεων για το χρέος. Βρήκατε τον χρόνο. Άρα δεν ήταν θέμα χρόνου.
Πριν προχωρήσω στα συγκλονιστικά που αποκάλυψε η δημοσιογραφική έρευνα, σας θυμίζω και πάλι πως το να απαντήσετε είναι υποχρέωσή σας. Ηθική και πολιτική. Πριν από μερικούς μήνες, όταν ο αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, κύριος Θόδωρος Πάγκαλος είπε το γνωστό «μαζί τα φάγαμε», του απάντησα με ένα πολύ σκληρό άρθρο. Ο κύριος Πάγκαλος την ίδια κιόλας μέρα ανταπάντησε με ένα δικό του πολιτικό άρθρο το οποίο δημοσιεύτηκε στο site μου. Την ίδια εποχή έγραψα ένα ακόμη σκληρό άρθρο για την υπουργό κυρία Άννα Διαμαντοπούλου, στο οποίο έλεγα πως το να φοιτά παιδί της σε ιδιωτικό σχολείο, ενώ η ίδια είναι υπουργός Παιδείας, είναι μια πρακτική που δηλώνει πως δεν εμπιστεύεται τη Δημόσια Παιδεία για την οποία είναι αρμόδια. Η κυρία Διαμαντοπούλου απάντησε δημόσια σε αυτό, θέτοντας μάλιστα μια πλευρά που είχα σκληρά παραβλέψει. Της μάνας. Και οι δύο συνάδελφοί σας απάντησαν αν και θα μπορούσαν να μην το κάνουν γιατί εξέφρασα απόψεις και όχι, όπως στη δική σας περίπτωση, ντοκουμέντα και στοιχεία. Και βέβαια κανένας από τους δυο, δεν θέλησε να μου «θυμίσει» πως είμαι δημοσιογράφος της «κρατικής».Σεβάστηκαν και τον ρόλο τους και το ρόλο του δημοσιογράφου.
Διατελέσατε υπουργός Πολιτισμού και βρεθήκατε στο στόχαστρο της πολιτικής κριτικής από τον προκάτοχο σας στο υπουργείο, τον νυν αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης, Θεόδωρο Πάγκαλο, για την αγοραπωλησία επί των ημερών σας του ξενοδοχείου «Ακροπόλ» από τον κατάδικο σήμερα, Γιώργο Μπατατούδη. Πληροφοριακά μόνο ο κ. Μπατατούδης ο οποίος διέφυγε στη Λιβύη βρίσκεται σήμερα στην Ελλάδα αφού κατάφερε να πάρει αναστολή εκτέλεσης της ποινής του. Αλλά αυτό είναι ένα θέμα στο οποίο θα επανέλθουμε.
Ας πάμε όμως και πάλι στα στοιχεία. Διατελέσατε υπουργός Δικαιοσύνης το 1996. Δεν ήσασταν ένας οποιοσδήποτε πολιτικός σε αυτό το υπουργείο, αλλά ένας γνώστης της Νομικής Επιστήμης. Και μόνο να κοιτάξει κάποιος το βιογραφικό σας, διαπιστώνει πως τελειώσατε σε 4 χρόνια τη Νομική, (παρότι, όπως λέτε, είχατε και παράλληλη πολιτική δράση τα δύσκολα χρόνια 1974-1978), καταφέρατε να κάνετε διδακτορικό στο Παρίσι σε μόλις δύο χρόνια και στη συνέχεια να ανεβείτε τις βαθμίδες της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης με τρόπο που δεν έχουν κάνει άλλοι. Τι άλλο λοιπόν, ήσασταν από το «παιδί θαύμα» της νομικής τέχνης.
Αναζήτησα λοιπόν αυτή την νομική σας έστω ευφυΐα, στο νομοθετικό σας έργο στο υπουργείο Δικαιοσύνης. Και ιδού τι βρήκα. Το 1996 ψηφίσατε τον νόμο 2408. Με τον νόμο αυτό τροποποιήσατε κάποια άρθρα του Ποινικού Κώδικα. Για την ακρίβεια προσθέσατε μερικές λέξεις, λιγότερες από 10 αλλά καθοριστικές. Αλλάξατε το άρθρο 242 (για ψευδή βεβαίωση) και το άρθρο 216 (για πλαστογραφία).Τα δύο αδικήματα τα οποία ήταν κακουργήματα με ποινές κάθειρξης πάνω από 10 χρόνια, γίνονταν πλημμελήματα αν το ποσό της ζημιάς δεν ήταν πάνω από 25 εκατομμύρια δραχμές. Αυτό προσθέσατε: Το «πάνω από 25 εκατομμύρια δραχμές». Με 25 εκατομμύρια τότε μπορούσες να αγοράσεις ένα σπίτι. Και εσείς για κάποιο λόγο, την πλαστογραφία και την ψευδή βεβαίωση που προκαλούσαν ζημιά ως ένα σπίτι την κάνατε πλημμέλημα;
Αυτή την νομοθετική «μεταρρύθμιση» την κάνατε μέσα σε μία νύχτα και χωρίς να προηγηθεί σύσταση νομοπαρασκευαστικής επιτροπής και πολύ περισσότερο διάλογος με τους ανθρώπους που υπηρετούν τη Δικαιοσύνη. Δηλαδή δεν εκθέσατε ποια αναγκαιότητα υπήρχε για να κάνετε τόσο βαριές πράξεις από κακουργήματα, απλά πλημμελήματα. Κατηγορηθήκατε από τον νομικό κόσμο ότι ασελγήσατε πάνω στους νόμους με σκοπούς άλλους από την απονομή Δικαιοσύνης.
Φαντάζομαι ξέρετε ως υπουργός Δικαιοσύνης τότε, τι προέκυψε από αυτή σας την νομοθέτηση. Τετρακόσιοι επιφανείς Θεσσαλονικείς (μεγαλογιατροί, βουλευτές, στρατηγοί, δικηγόροι, παιδιά αυτών που λέμε «επωνύμων») οι οποίοι αντιμετώπιζαν κατηγορίες για κακουργήματα (ναι, αυτά τα οποία αλλάξατε) δεν δικάστηκαν ποτέ. Τα κακουργήματά τους έγιναν πλημμελήματα και παραγράφηκαν. Η υπόθεση ήταν η πιο σοβαρή υπόθεση πλαστογραφίας στην ιστορία της Ελλάδας. Από το 1989 έως το 1991, παιδιά επωνύμων της Θεσσαλονίκης που εγγράφονταν σε Πανεπιστήμια του εξωτερικού (Γιουγκοσλαβία, Ρουμανία κλπ), έπαιρναν μεταγραφές σε Πανεπιστήμια της Ελλάδας, παρουσιάζοντας ψεύτικες βεβαιώσεις για σοβαρές ασθένειες. Οι ευγενείς γόνοι της Θεσσαλονίκης έπασχαν ξαφνικά από καρκίνο, λευχαιμίες και άλλα σοβαρά νοσήματα που βεβαίωναν απατεώνες γιατροί. Όταν αποκαλύφθηκε η υπόθεση, κάποιοι Πανεπιστημιακοί, συνάδελφοί σας στο Πανεπιστήμιο, επιχείρησαν να την κουκουλώσουν αρνούμενοι να δώσουν τα στοιχεία των μεταγραφών.
Μια ομάδα έντιμων εισαγγελέων τότε, αναγκάστηκε να κάνει έρευνα στο πανεπιστήμιο και να κατασχέσει τους φακέλους. Δύο ανακριτές, επί δύο χρόνια ερεύνησαν αυτή την υπόθεση, σχηματίζοντας δικογραφία που δεν χωρούσε σε ένα δωμάτιο. Ασκήθηκαν, διώξεις σε 400 άτομα. Οι περισσότεροι θα έμπαιναν φυλακή αφού οι κατηγορίες ήταν στοιχειοθετημένες. Και τότε εσείς νομοθετήσατε την αλλαγή του Ποινικού Κώδικα στα συγκεκριμένα άρθρα, που τύχαινε μάλλον να αφορούν τις δικές τους κατηγορίες. Τα αδικήματα ήταν πια πλημμελήματα και είχαν παραγραφεί. Οι φάκελοι έκλεισαν και δεκάδες επώνυμοι απατεώνες, ελεύθεροι πια, συνέχιζαν να φωτογραφίζονται στα περιοδικά ως έντιμοι και ανησυχούντες για την πόλη και βέβαια να καθορίζουν με τη δύναμή τους τα πολιτικά πράγματα. Αρκετοί από τους φοιτητές που πήραν μεταγραφές με τις ψευδείς βεβαιώσεις, όχι μόνο δεν τιμωρήθηκαν, αλλά σήμερα κάνουν πανεπιστημιακή καριέρα.
Στις μεταρρυθμίσεις σας, συμπεριλαμβάνεται η αλλαγή ενός ακόμη άρθρου του Ποινικού Κώδικα. Του 113. Το άρθρο αυτό παλιά προέβλεπε πως στις περιπτώσεις που κάποιος βουλευτής διώκεται για αξιόποινη πράξη, αν δεν αρθεί η βουλευτική του ασυλία, τότε σταματά να τρέχει ο χρόνος παραγραφής και ο βουλευτής δικάζεται όποτε πάψει να είναι βουλευτής. Το άρθρο αυτό προστάτευε και τον βουλευτή, αλλά και τον πολίτη. Αλλάξατε λοιπόν το άρθρο και καταργήσατε την αναστολή της παραγραφής. Έτσι αν κάποιος βουλευτής διαπράξει αδίκημα και δεν αρθεί η ασυλία του, ο χρόνος παραγραφής τρέχει. Έτσι όταν πάψει να είναι βουλευτής πιθανόν να μην υπάρχει δίωξη εναντίον του.
Αυτά είναι τα νομοθετήματά σας σε ένα υπουργείο που θα περίμενε κάποιος, πως λόγω του αντικειμένου σας, ο νομικός κόσμος θα μίλαγε για τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις Βενιζέλου. Ο νομικός κόσμος όμως μιλάει για «ασέλγεια» στους νόμους. Τα περί προθέσεων και τα νομικά και αυτά της κόλασης που είναι στρωμένη με καλές προθέσεις, τα ξέρετε. Μόνο εσείς ξέρετε τις προθέσεις σας. Δεν σας αποδίδω καμιά πρόθεση. Σας απευθύνω για μια ακόμη φορά ερωτήματα. Και περιμένω απαντήσεις τις οποίες ξέρετε πολύ καλά πως οφείλετε να δώσετε. Αν όχι, τότε αυτό θα είναι μια πρόθεσή σας...
Υ.Γ. Προς κάθε ενδιαφερόμενο που...ξέρει αυτός. Μετά από 25 χρόνια στην δημοσιογραφία, έχω την δυνατότητα να μαθαίνω, πότε το όνομά μου γίνεται δημοφιλές σε διάφορες υπηρεσίες. Μην κουράζεστε. Στην ντουλάπα μου δεν έχω σκελετούς. Μόνο ρούχα και αρχεία. Των οποίων έχω πάντα αντίγραφα".
Τρίτη ανοικτή επιστολή του Κώστα Βαξεβάνη προς τον Ευάγγελο Βενιζέλο.
Κύριε Βενιζέλο,
Σας απευθύνομαι για τρίτη φορά. Πολλοί θα αναρωτηθούν γιατί το κάνω. Άλλοι θα μιλήσουν για εμμονή. Δεν σας κρύβω πως δίστασα αρκετά πριν αποφασίσω να σας γράψω μια ακόμη επιστολή που δεν θα απαντήσετε. Μέσα στις αγιογραφίες των ημερών η επιστολή μου μπορεί να φαντάζει κουραστική και χωρίς νόημα. Αλλά το νόημα στα πράγματα, το δίνει ο καθένας με τον τρόπο του.
Σε καιρούς κρίσης οι άνθρωποι είναι περισσότερο έτοιμοι να εξαπατηθούν από το να αγανακτήσουν. Παρακολουθώ με σαρκασμό ανθρώπους που με έπαιρναν τηλέφωνο μετά τις δύο επιστολές μου για να μου προσθέσουν μια ακόμη πλευρά για τον τρόπο που πολιτευτήκατε, (περιέγραφαν όσα κάνατε «νομοθετικά τερατουργήματα») τώρα να κάνουν δηλώσεις υποστήριξής σας. Αγωνιούν σχεδόν να αναλάβουν το δύσκολο έργο να σας σηκώσουν στα χέρια για να σας οδηγήσουν ως το θρόνο της κομματικής ηγεσίας. «Αυτή είναι η πολιτική» θα σκεφτούν πολλοί. «Όχι, δεν είναι αυτή η πολιτική» σκέφτομαι και γι’ αυτό σας γράφω. Η πολιτική χωρίς ηθική είναι η ηθική των τυράννων. Η χώρα αυτή αξίζει κάτι παραπάνω.
Ας αρχίσουμε λοιπόν και πάλι από τα εύκολα. Διατελέσατε υπουργός Πολιτισμού. Η παραμονή σας στο υπουργείο σφράγισε αυτό που τότε φάνταζε μεγάλο επίτευγμα: Τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Σήμερα όλοι καταλαβαίνουν πως ήταν ένα μεγάλο φαγοπότι. Με «έργα», απευθείας αναθέσεις και τηλεοπτική εθνική υπερηφάνεια. Τα σκουπίδια που ψάχνουν σήμερα πολλοί συμπολίτες μας, είναι εκείνα τα αποφάγια. Δεν έγινε ποτέ κανένας δημόσιος απολογισμός για το πόσα δισεκατομμύρια στοίχησαν οι Ολυμπιακοί. Βλέπουμε μόνο πόσο μας στοιχίζουν σήμερα. Δεν αναφέρομαι μόνο στο οικονομικό κόστος, αλλά και σε εκείνη την εικόνα του «τεμπέλη έλληνα» που φιγουράρει στα πρωτοσέλιδα του ευρωπαϊκού Τύπου. Δεν είναι τεμπέλης ο Έλληνας. Κανένας λαός δεν είναι τεμπέλικος. Οι ελληνικές κυβερνήσεις, οι κυβερνήσεις σας δηλαδή, απλώς έδιναν δισεκατομμύρια για να γίνουν Ολυμπιακοί Αγώνες, επενδύσεις SIEMENS,υποβρύχια που έγερναν, «εκσυγχρονιστικά» έργα σε τιμές πολλαπλάσιες των πραγματικών. Και κάποια μέλη τους έπαιρναν μίζες και ανέβαιναν θέση στην πολιτική επετηρίδα του ευρωπαϊκού κατεστημένου. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα.
Ας επιστρέψουμε λοιπόν στο θέμα μας.
Το 2003 ήσασταν επίσης υπουργός Πολιτισμού. Τον Απρίλιο του 2003 υπογράψατε υπουργικές αποφάσεις με τις οποίες αποχαρακτηρίζονταν από Ιστορικά Διατηρητέα Μνημεία, δύο βιομηχανικά μνημεία της Θεσσαλονίκης. Τα εργοστάσια ΦΙΞ και ΑΛΛΑΤΙΝΗ. Και τα δύο σε περιοχές της Θεσσαλονίκης με μεγάλη αξία γης. Οι ιδιοκτήτες τους δηλαδή, οι οποίοι είχαν ήδη αποζημιωθεί για τους χαρακτηρισμούς, θα γίνονταν σκανδαλωδώς πιο πλούσιοι. Είναι χαρακτηριστικό, πως οι ιδιοκτήτες του ΑΛΛΑΤΙΝΗ είχαν πάρει δικαίωμα μεταφοράς συντελεστή και δόμησης για 110.000 τετραγωνικά μέτρα. Παρ’ όλα αυτά εσείς αποχαρακτηρίσατε τμήματα του μνημείου για να οικοδομήσει η ιδιοκτήτρια εταιρεία 5 εξαόροφες οικοδομές,1 πενταόροφη,1 μονοκατοικία και 400 θέσεις πάρκινγκ.
Παρά την αντίδραση των κατοίκων, στο πλευρό σας είχε σταθεί όλο το πολιτικό κατεστημένο της Θεσσαλονίκης (να σας θυμίσω πως η πλειονότητά του σήμερα έχει καταδικαστεί ή αντιμετωπίζει βαριές κατηγορίες). Δύο χρόνια μετά, το Ε’ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας, έκρινε πως οι αποχαρακτηρισμοί είναι παράνομοι. Επικαλέστηκε μάλιστα το άρθρο 24 του Συντάγματος (πώς σας διέφυγε, συνταγματολόγε αυτό;) με βάση το οποίο, ο συντελεστής δόμησης 4,2 για τα έργα αυτά ήταν πέρα από κάθε έννοια ισότητας, καθώς στην περιοχή ο πραγματικός συντελεστής ήταν μόλις 2,2. Τα έργα ευτυχώς δεν έγιναν. Το 2006, ο Γιώργος Βουλγαράκης ως υπουργός Πολιτισμού αποχαρακτήρισε και πάλι με υπουργική απόφαση το βιομηχανικό μνημείο ΑΛΛΑΤΙΝΗ. Και πάλι το Συμβούλιο της Επικρατείας με απόφασή του έκρινε παράνομη την υπουργική απόφαση. Απ’ ό,τι φαίνεται όμως, κάποιος λόγος θα υπάρχει, τον οποίο αγνοούμε, που έχετε εστιάσει την προσοχή σας τόσες κυβερνήσεις, και κυρίως εσείς, σε ένα οικοδομικό τετράγωνο της Θεσσαλονίκης που μπορεί σε μία νύχτα να γίνει χρυσορυχείο.
Στο σχέδιο νόμου «Νέος Οικοδομικός Κανονισμός» του ΥΠΕΚΑ, το οποίο βεβαίως εσείς υπογράφετε, και συγκεκριμένα στο άρθρο 10 ζ αναφέρεται:
«Σε περίπτωση οικοπέδων τουλάχιστον 2.000 τ.μ με απόδοση σε κοινή δημόσια χρήση του 100% του ακάλυπτου παρέχεται το εξής κίνητρο:
Αύξηση της επιτρεπόμενης δόμησης του προκύπτοντος οικοπέδου κατά 35% με προσθήκη καθ’ ύψος 30% επιπλέον του επιτρεπόμενου της περιοχής».
Συμπτωματικά, το οικόπεδο ΑΛΛΑΤΙΝΗ είναι 2600 τετραγωνικά. Το κώλυμα στην οικοδόμησή του δεν ήταν τόσο ο αποχαρακτηρισμός, όσο η αντισυνταγματική ρύθμιση για τον μεγάλο συντελεστή. Και τώρα ξαφνικά αυτό ρυθμίζεται με νόμο. Η ελληνική Βουλή θα ψηφίσει αυτό που τόσο πολύ θέλατε διακομματικά. Φαντάζομαι πως δεν υπάρχουν πολλά ακόμη οικόπεδα πάνω από 2.000 τετραγωνικά μέσα σε πόλεις, για τα οποία κάνετε ολόκληρη ρύθμιση. Αν υπάρχουν, καλό θα είναι να τα ανακοινώσετε για να δούμε ποιοι επιτέλους ευνοούνται.
Και ας πάμε τώρα στα πιο δύσκολα.
Σας παρακολούθησα λίγο πριν την ψήφιση του δεύτερου Μνημονίου να κάνετε δηλώσεις, ότι αναζητάτε 250 εκατομμύρια τα οποία αν δεν βρίσκονταν έπρεπε να κόψουμε τις επικουρικές. Θα σας πω λοιπόν πού ήταν τα 250 εκατομμύρια που δηλώνατε πως ψάχνατε, όπως και πολλά ακόμη που εσείς ο ίδιος χαρίσατε. Όχι βέβαια στους συνταξιούχους. Διατελέσατε και υπουργός Άμυνας. Την περίοδο εκείνη γνωρίζατε πάρα πολύ καλά και από την ενημέρωση υπηρεσιακών παραγόντων, αλλά και δικαστικών αυτό που γνώριζε όλη η Ελλάδα από δημοσιεύματα. Η προμήθεια 4 γερμανικών υποβρυχίων S-214 και η επισκευή 4 ακόμη S-209 ήταν ένα μεγάλο σκάνδαλο με μίζες στο οποίο εμπλέκονταν υπουργοί του ΠΑΣΟΚ και στελέχη του υπουργείου και του Πολεμικού Ναυτικού. Η Ελλάδα αποφάσισε και πάλι στο όνομα της εθνικής ανάγκης να προμηθευτεί υποβρύχια που υπήρχαν μόνο στα σχέδια σε τιμές διπλάσιες των πραγματικών. Δηλαδή χρηματοδοτήσαμε το ερευνητικό πρόγραμμα της Γερμανικής HDW,προπληρώσαμε τα υποβρύχια και τελικώς δεν παραλάβαμε παρά ένα από αυτά το οποίο και έγερνε: Το «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ» το οποίο αρνήθηκαν να παραλάβουν όλοι οι υπουργοί Άμυνας πριν από εσάς.
Οι γερμανικές Αρχές ερευνώντας το σκάνδαλο, αποκάλυψαν πως μια ομάδα Ελλήνων (και πολιτικών) έπαιρνε μίζες προκειμένου να γίνει αυτή η προμήθεια. Οι μίζες δίνονταν στους επίορκους μέσα από τον πρόγραμμα αντισταθμιστικών ωφελημάτων. Δηλαδή η γερμανική εταιρεία εμφανιζόταν να δίνει χρήματα σε ελληνικές εταιρείες για να κατασκευάσουν τμήματα του υποβρυχίου, αλλά αυτά πήγαιναν σε μίζες. Επίσης η γερμανική HDW είχε αναλάβει να αγοράσει τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά έναντι ευτελούς ποσού, για να μπορέσουν οι μιζαδόροι να εμφανίσουν πως αγοράζουν τα υποβρύχια για να σωθούν τα Ναυπηγεία και να μην μείνουν άνεργοι οι εργαζόμενοι.
Στην Ελλάδα οι εισαγγελικές Αρχές ξεκίνησαν έρευνα η οποία οδηγεί στο σκαμνί 30 άτομα. Ανάμεσά τους και συνδικαλιστές του Σωματείου οι οποίοι έπαιρναν μίζες για να κάνουν συμβατά τα δικαιώματα των εργαζομένων με τα συμφέροντα όσων χρηματίζονταν. Επίσης το ΣΔΟΕ, όπως καλά γνωρίζετε, σας γνωστοποίησε ένα πόρισμα που επιβεβαίωνε πλήρως τις φήμες. Σε αυτό το πόρισμα αποκαλύπτεται πως η γερμανική εταιρεία HDW δεν πραγματοποίησε τα προγράμματα Αντισταθμιστικών Ωφελημάτων που θα επέστρεφαν στην Ελλάδα 500 εκατομμύρια ευρώ. Σε έλεγχο του ΣΔΟΕ αποκαλύφθηκε πως μεγάλες εταιρείες που εμφανίζονταν ότι εισπράττουν χρήματα από την γερμανική εταιρεία για να κάνουν τμήματα των υποβρυχίων δεν το έκαναν. Πού πήγαιναν τα λεφτά; Σε μίζες, όπως έλεγαν οι γερμανικές δικαστικές Αρχές;
Γνωρίζατε ακόμη και την τραγελαφική διαπίστωση του πορίσματος ότι η Γερμανική ιδιοκτήτρια εταιρεία των Ναυπηγείων εμφάνιζε μεγάλες φορολογικές παραβάσεις και εικονικά τιμολόγια (ναι, οι Γερμανοί που μας κατηγορούν για διαφθορά). Σε ένα από αυτά τα τιμολόγια εμφανίζονται να δίνονται ποσά για «την προώθηση των εταιρικών συμφερόντων των Ελληνικών Ναυπηγείων στη Βολιβία». Μόνο που η Βολιβία δεν έχει θάλασσα για να έχουν τα Ναυπηγεία εταιρικά συμφέροντα.
Με βάση την δικαστική έρευνα σε Γερμανία και Ελλάδα, η χώρα μας μπορούσε να προσβάλει τις συμβάσεις για τα υποβρύχια, να απαιτήσει ρήτρα και αποζημιώσεις. Δεν το κάνατε. Παραλάβατε το υποβρύχιο που έγερνε και δεν παραλάμβανε κανένας υπουργός Άμυνας, αλλά κάνατε κάτι ακόμη χειρότερο. Πάλι με το πρόσχημα πως πρέπει να σωθούν οι εργαζόμενοι στα Ναυπηγεία. Προκειμένου να «σωθούν» λοιπόν και να αγοραστεί τμήμα των Ναυπηγείων από επενδυτές του Ντουμπάι (το 30% παρέμεινε στους Γερμανούς), με τον νόμο 3885/2010 υπογράψατε μια συμφωνία παραίτησης. Την ώρα που η χώρα διαπραγματευόταν με τους Γερμανούς εσείς υπογράψατε πως το ελληνικό Δημόσιο παραιτείται ρητά των δικαιωμάτων του να εγείρει αξιώσεις που απορρέουν από τις ζημιογόνες για την περιουσία του συμβάσεις για τα υποβρύχια. Επίσης παραδίδονται «καθαρά» τα Ναυπηγεία στη νέα ιδιοκτησία, παρά το ότι ξέρατε πως υπάρχουν φορολογικές παραβάσεις, εικονικά τιμολόγια και άλλα πολλά. Και προχωρήσατε. Αποφασίσατε να αγοράσετε σε καιρό κρίσης επιπλέον δύο από τα σκανδαλώδη υποβρύχια με 515 εκατομμύρια ευρώ. Υπενθυμίζω ότι έχουμε ήδη πληρώσει το 96% των χρημάτων χωρίς να τα έχουμε παραλάβει. Δεν έχετε θέσει στη σύμβαση ούτε καν τον όρο πως θα πληρώσουμε αφού τα παραλάβουμε. Εκταμιεύετε και ποσά για να πληρωθούν. Εσείς λοιπόν ξέρετε που ήταν τα λεφτά που δήθεν ψάχνατε. Θέλετε λοιπόν τώρα να απαντήσετε γιατί χαρίσατε στους Γερμανούς πάνω από 1 δις; Και μια που μιλάμε για την «εξυπηρέτηση» των εργαζομένων να σας θυμίσω μία ακόμη υπόθεση καρμπόν, που πάλι χαρίσατε για να μην μείνουν άνεργοι οι εργαζόμενοι. Διατελέσατε υπουργός Ανάπτυξης. Το 1998,η καναδική εταιρεία η οποία εκμεταλλευόταν τα πετρέλαια Πρίνου-Καβάλας, σας γνωστοποίησε πως αποχωρεί από την Ελλάδα γιατί έληγε η σύμβαση εξόρυξης. Η εταιρεία με βάση τις συμβατικές της υποχρεώσεις έπρεπε να αποκαταστήσει το περιβάλλον. Αυτό στοίχιζε 700 εκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με δική σας δήλωση στη Βουλή. Αποφασίσατε για να μην απολυθούν οι 258 εργαζόμενοι, να συνεχιστεί η άντληση. Δεν την ανέλαβαν τα Ελληνικά Πετρέλαια. Ούτε κάνατε διεθνή διαγωνισμό για να αναλάβει κάποια εταιρεία. Κάνατε ανάθεση σε μία εταιρεία που δημιουργήθηκε, την KAVALA OIL. Σε αυτή είχαν ποσοστό 67% ιδιώτες και 33% οι εργαζόμενοι. Δώσατε και 5 εκ δολάρια προκαταβολή στην νεοϊδρυθείσα εταιρεία. Τη χρηματοδοτήσατε. Το θέμα εμφανίστηκε στην Καβάλα ως σωτηρία και εσείς ως ευεργέτης.
Στη σύμβαση που υπογράψατε κάνατε και το επίσης ανεξήγητο μετά από όλες τις χάρες στην εταιρεία. Απαλλάξατε την εταιρεία από τα έξοδα αποκατάστασης του περιβάλλοντος και ξηλώματος των εγκαταστάσεων μετά το τέλος της άντλησης. Δηλαδή θα βγάλουν το πετρέλαιο και θα φεσώσουν το ελληνικό Δημόσιο με ένα κόστος που το 1999 ήταν 700 εκατομμύρια δολάρια. Ούτε η προηγούμενη εταιρεία τα πλήρωσε, ούτε η επόμενη θα πληρώσει. Θα τα δώσει ο ελληνικός λαός. Ο «τεμπέλης» των γερμανικών εφημερίδων που τρώει τα λεφτά. Και όλα αυτά για να «σώσετε» 258 εργαζόμενους. Με τόσα που έχετε χαρίσει στις εταιρείες οι εργαζόμενοι αυτοί θα ζούσαν χωρίς να δουλεύουν μαζί με πολλούς ακόμη στην περιοχή. Περιμένω να πείτε γιατί αυτή η εμμονή σας να θεωρείτε τα συμφέροντα των εταιρειών, συμφέροντα της Ελλάδας.
Όλα αυτά τα περνάτε ως νόμους στην ελληνική Βουλή. Είσαστε γνώστης της νομικής και ξέρετε πως να διαχέετε την ευθύνη. Δεν μιλώ μόνο για την πολιτική.
Ίσως αυτή την επιστολή να την γράφω γι’ αυτούς τους πολιτικούς τελικώς. Δεν πιστεύω πως είναι όλοι διεφθαρμένοι. Μπορούν να καταλάβουν και να τολμήσουν να πουν τα πράγματα με το όνομά τους. Την γράφω και για εκείνους τους ανθρώπους στο ΠΑΣΟΚ που θα δώσουν 2 ευρώ για να σας ψηφίσουν για αρχηγό πιστεύοντας πως είσαστε ο καταλληλότερος για να επιβιώσει το κόμμα. Δεν ξέρω γιατί σας θεωρεί ο καθένας απ’ αυτούς καταλληλότερο, αλλά είμαι βέβαιος πως δεν εννοούν με το «καταλληλότερος» την πολιτική, όπως την θέλουν.
Αυτοσκοπός δεν είναι η ύπαρξη των κομμάτων, αλλά της χώρας. Αυτής που θέλετε να λέτε ότι σώσατε, όπως τα Ναυπηγεία και τα Πετρέλαια Καβάλας. Άντε και το ΑΛΛΑΤΙΝΗ. Είτε το θέλετε είτε όχι, έχετε παραδοθεί στην Ιστορία. Το άγχος σας να επιβεβαιώσετε το όνομα «Βενιζέλος» ως ιστορικό όνομα για δεύτερη φορά έχει επιτευχθεί. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, λένε οι ιστορικοί, πως για να φτάσει στην Μικρασιατική Καταστροφή υπηρέτησε τουλάχιστον κάποιο όραμα. Δεν θεωρώ πως θα υπάρξει ιστορικός του μέλλοντος που θα σας πιστώσει στο μέλλον οποιαδήποτε όραμα ως άλλοθι για την ολική καταστροφή που οδηγείτε τη χώρα
ΥΓ Για όλους εσάς στο ΠΑΣΟΚ που θα ψηφίσετε τον Βενιζέλο για να σώσει το κόμμα, αναρωτηθείτε μήπως μιλάτε πλέον για ένα κόμμα το οποίο ταιριάζει μόνο στο Βενιζέλο.