I have a dream my friends

(κάππαρη ξεπροβάλει από ένα κλειστό παλαιό παραθύρι)

Ονειρεύομαι:
Το Ναύπλιο να γίνει η πρώτη πόλη στην Ελλάδα που θα προσφέρει την υπηρεσία φόρτισης ηλεκτρικών αυτοκινήτων. Στο Πι να μπορεί κάποιος να σταθμεύσει το αυτοκίνητό του και να το φορτίζει συνάμα.  Περί τα τέλη της επόμενης δεκαετίας υπολογίζεται ότι θα πωλούνται περισσότερα ηλεκτρικά αυτοκίνητα απ΄ότι συμβατικά.  Ήδη κυκλοφορούν πολλά στην Ευρώπη. Ξεπέρασαν το ένα εκατομμύριο τα αυτοκίνητα αυτά και οι πωλήσεις τους αυξήθηκαν κατά 40% εφέτος!! Εμείς το ύπνο των αμέριμνων. Κάποια στιγμή ξένοι επισκέπτες μεσαίου και υψηλού εισοδήματος θα αρχίσουν να κυκλοφορούν στην χώρα μας με ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Οι Έλληνες θα ακολουθήσουν. Οι σπουδαίες πόλεις προηγούνται και προετοιμάζονται, οι μίζερες ακολουθούν λαχανιασμένες.

Ονειρεύομαι:
Ένα ψηφιακό μουσείο στο Μπούρτζι, όπου ο καθείς που μπαίνει μέσα θα μπορεί να βλέπει την ζωή των δημίων με εφέ ήχου και φωτός και με πανοραμικό σινεμά 360 μοιρών. Και να παρακολουθεί δραματοποιημένα τα μεγάλα εγκλήματα που συντάραξαν την Ελλάδα Και εκεί θα είναι εκθέματα του εγκληματολογικού μουσείου. Ονειρεύομαι ένα όμορφο καφέ-εστιατόριο-ουζερί με θέα το Ναύπλιο απέναντι. Και μία ψηφιακή εφαρμογή όπου θα βλέπεις το Ναύπλιο, τμήματα του Ναυπλίου και κτήρια και μνημεία, όπως ήταν κατά το παρελθόν.

Ονειρεύομαι:
Μία ψηφιακή πόλη, με όλα τα καλούδια της μεταβιομηχανικής εποχής τα οποία οι υπηρεσίες, οι επιχειρήσεις και οι κάτοικοι και επισκέπτες θα μπορούν να χρησιμοποιούν με μεγάλες ταχύτητες παντού. Ονειρεύομαι μια πόλη με free internet. Ονειρεύομαι έναν Δήμο που θα δίνει κίνητρα σε καλλιτέχνες, συγγραφείς, εργαζόμενους στην ψηφιακή τεχνολογία να έλθουν να εγκατασταθούν στην πιο όμορφη πόλη της Ελλάδας για μια χαλαρή ευτυχισμένη ζωή.

Ονειρεύομαι:
Μια πόλη που θα ανακυκλώνει το 90% των απορριμμάτων της.

Ονειρεύομαι:
Προγράμματα μαζικού αθλητισμού για όλα τα παιδάκια. Να δοκιμάσουν όλα τα αθλήματα για να δουν που έχουν την κλίση του ο καθείς. Όχι όλα τα παιδάκια στην πισίνα το καλοκαίρι και όλα στα πέντε επί πέντε και στα μπάσκετ τον χειμώνα. Οχι αυτός που έχει κλίση στην άρση βαρών να πρέπει υποχρεωτικά να γίνει καλαθοσφαιριστής. Ονειρεύομαι προγράμματα μαζικού αθλητισμού και για ενήλικες. Ονειρεύουμε ένα τέλος στα τριαντάρια και τα πενηντάρια που δίνουν οι οικογένειες για να παίξει το πετσί ο γιος

Ονειρεύομαι:
Αστική συγκοινωνία για να δοθεί ένα τέλος στην τρέλα των μετακινήσεων με ΙΧ

Ονειρεύομαι:
Να ξεπεράσει η πόλη μας την Ζάκυνθο και την Κέρκυρα σε ποιότητα και σε αριθμό μπαντών και χορωδιών. Ονειρεύομαι ένα τέλος στις αποκλειστικότητες.

Ονειρεύομαι:
Την πλήρη απαγόρευση του να πρέπει να απευθυνθείς στον τοπικό πολιτικό για να λύσεις το μικροπρόβλημά σου. Η διαδικασία να είναι αυτοματοποιημένη και ανώνυμη μέσω διαδικτύου, τηλεφώνου, sms, ταχυδρομείου.

Ονειρεύομαι:
Ένα μεγάλο ηρώο όπου θα αναγράφονται όλοι οι πεσόντες Αναπλιώτες υπέρ πατρίδας. Ονειρεύομαι ένα γλυπτό στην παραλία, που θα κοιτά στην Δύση, προς τιμή του θαλασσοπόρου Νικόλα, του Αναπλιώτη, που υπήρξε με λίγους άλλους ο πρώτος που πραγματοποίησε τον περίπλου της γης.

Ονειρεύομαι:
Ένα μουσείο φωτογραφίας στην Πρόνοια, εκεί που έζησαν οι φωτογράφοι του προηγούμενου αιώνα.

Ονειρεύομαι:
Το μουσείο της πόλης του Ναυπλίου, ως ένα ανοικτό μουσείο με κέντρο του το Βενετικό κτήριο στην Πλατεία Αγίου Γεωργίου και παραρτήματά του το μουσείο Τελωνείου και Ναυτιλίας και Εμπορίου στο παλαιό Τελωνείο, το μουσείο της ιστορίας της αστικής τάξης του Ναυπλίου στο κτήριο Παπαδόπουλου, τις σηματοδοτημένες διαδρομές μέσα στα στενοσόκακα για περιδιάβαση στην ιστορία, σε σύμπραξη και σε συνεργασία με το Λαογραφικό Μουσείο. Ονειρεύομαι ένα μεγάλο αρχείο προφορικής ιστορίας

Ονειρεύομαι:
Στα καταστήματα της πόλης να τοποθετηθούν μουσειακά αντικείμενα. Σχέδιο που έχει εκπονήσει η κυρία Παπαντωνίου και δεν βρήκε ανταπόκριση ούτε από τον λευκόνυχτο Εμπορικό Σύλλογο Ναυπλίου, ούτε από τον Δήμο μας. Φαντασθείτε σε κάθε κατάστημα ενδυμάτων να εκτίθενται δυο τρία φορέματα και ενδύματα άλλης εποχής και σε ένα παιχνιδάδικο παιχνίδια του παρελθόντος!!!! Μια πόλη ένα μουσείο και οι επισκέπτες να έχουν κίνητρο να μπουν στα καταστήματα (μετά εναπόκειται στους καταστηματάρχες να ωφεληθούν)

Ονειρεύομαι:
Η πόλη μας να γίνει το οινικό κέντρο πώλησης των κρασιών της περιοχής. Να καταφτάνουν οι επισκέπτες και να γνωρίζουν ότι εδώ θα βρουν τους καλύτερα Αγιωργίτικα και μοσχοφίλερα.

Ονειρεύομαι:
Οι πιο άγονες και βραχώδεις περιοχές γύρω από τ΄Ανάπλι να φυτευθούν με λεβάντα, κρίταμο μαντζουράνα, φασκόμηλο, μέντα, μελισσόχορτο και με άλλα αρωματικά φυτά. Στ΄Ανάπλι να πωλούνται όλα αυτά. Και επισκέπτες να καταφτάνουν για να απολαύσουν τις ανθισμένες λεβάντες.

Ονειρεύομαι:
Ένα δημοτικό σινεμά που να μας δείχνει και Ευρωπαϊκό και Κινέζικο και Λατινοαμερικάνικο κινηματογράφο. Όχι μόνον Χόλιγουντ.

Ονειρεύομαι:
Ένα ωραίο αναψυκτήριο στο Παλαμήδι, όπου θα μπορεί κάποιος να απολαύσει τον καφέ του, μέσα στο βενετσιάνικο Κάστρο με θέα το Nαύπλιο, τον Αργολικό Κόλπο, τον Αργολικό Κάμπο.

Ονειρεύομαι:
Την ανάδειξη των μνημείων της Φράγκικης, Οθωμανικής και Βενετικής περιόδου της πόλης. 

Ονειρεύομαι:
Να προβάλει το Ναύπλιο την ανωτερότητα του μελιού από άνθη πορτοκαλιάς σε σχέση με όλα τα άλλα μέλια. Ναύπλιο η πόλη του πιο αρωματικού μελιού της υφηλίου. Ναύπλιο η πόλη των τοπικών μελισσοκόμων.

Ονειρεύομαι:
Να γεμίσει ξανά ο Αργολικός Κόλπος με την περίφημη σφυρίδα του Ναυπλίου. Τρόποι υπάρχουν. Χωροθέτηση χώρων απόλυτης προστασία για αναπαραγωγή.

Ονειρεύομαι:
Έναν Μαραθώνιο στον οποίο οι δρομείς να περνούν από όλους τους εμβληματικούς αρχαιολογικούς χώρους. Έναν Μαραθώνιο στον οποίο θα συμμετέχουν χιλιάδες δρομείς από όλη την υφήλιο. Έναν Μαραθώνιο με τον οποίο το Ναύπλιο θα γίνει διάσημο και θα αποφέρει οικονομικά οφέλη για το Γηροκομείο μας. Όχι έναν μαραθώνιο για τον οποίο θα πληρώνουν οι δημότες.

Ονειρεύομαι:
Ένα καινούργιο κλειστό στάδιο στολίδι στην πόλη, στο οποίο ο Οιακας θα αγωνίζεται σε διεθνείς διοργανώσεις.

Ονειρεύομαι:
Μια πόλη με ποδήλατα, παγκάκια, πεζόδρομους και όχι αποκλειστικά τραπεζόδρoμους και πεζοδρομήσεις όχι μόνον στην παλαιά πόλη.

Ονειρεύομαι:
 Ένα εξαιρετικό νοσοκομείο στην πόλη που θα είναι οικονομικά αυτοδύναμο, αφού θα  παρέχει υπηρεσίες υψηλού ιατρικού τουρισμού.

Ονειρεύομαι:
Ένα μεγάλο αθλητικό πάρκο στην Καραθώνα. Κέντρο τριάθλου. Με γήπεδα τένις και αθλοπαιδιών. Beach volley και beach handball. Έναν βοτανικό κήπο για την δική μας χλωρίδα. Ένα ανοικτό θέατρο. Βιολογικό καθαρισμό. Σκοπευτικό κέντρο εκεί που σήμερα είναι ο σκουπιδότοπος. Κέντρο τοξοβολίας.

Ονειρεύομαι:
Τον πιο σπουδαίο αρχαιολογικό χώρο της Βυζαντινής εποχής μετά τον Μιστρά στην Ρόμβη στο Τολό. Και δεκάδες χιλιάδες επισκέπτες να έρχονται τον Νοέμβρη και τον Γενάρη για να δουν τον χώρο αυτό και να γεμίζουν τα ξενοδοχεία του Τολού

Ονειρεύομαι:
Ενα τραίνο υψηλών ταχυτήτων να συνδέει την πόλη μας με τον υπόλοιπο κόσμο. Οχι μόνον για επιβάτες αλλά και για εμπορευματικές μεταφορές

Ονειρεύομαι:
Να γίνει το Αβδήμπεη ένας ονομαστό σε όλη την Ελλάδα χωριό, επειδή εκεί υπάρχουν οι πανέμορφες μανόλιες, πράγμα  που ελάχιστοι το γνωρίζουν

(Οι μανόλιες στο Ηραίο-για όσους δεν γνωρίζουν το Αβδήμπεη)

Ονειρεύομαι:
Να γίνει μια δραστική παρέμβαση στον δρόμο τον επονομαζόμενο "της σύνδεσης των αρχαιολογικών χώρων", με παράπλευρη λωρίδα κυκλοφορίας και με 3-4 κυκλικούς κόμβους για να παύσουμε να θρηνούμε θύματα.

Ονειρεύομαι:
Μία πόλη πλήρως προσβάσιμη για αναπήρους. Στην οποία ουδείς ανάπηρος θα έχει το παραμικρό πρόβλημα να λειτουργήσει ισότιμα με όλους τους υπόλοιπους.

Ονειρεύομαι:
Να φύγουν όλες οι κεραίες τηλεοράσεων, τα δορυφορικά πιάτα, οι ηλιακοί, τα air condition από τις στέγες και τις προσόψεις των διατηρητέων κτηρίων. Να γίνει ένα μεγάλο πρόγραμμα για να παίρνουν ζεστό νερό, και δορυφορικό σήμα τηλεόρασης όλα τα σπίτια στο ιστορικό κέντρο από μία κεντρική πηγή.

Ονειρεύομαι:
Η πόλη μας να ενταχθεί στα μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO διότι το αξίζει.

Ονειρεύομαι
Να μην πάψω να ονειρεύομαι για αυτή την πόλη μέχρι να κλείσω τα μάτια μου και αναχωρήσω
Να είναι ο κατάλογος αυτός των ονείρων και επιθυμιών μου όχι περιοριστικός, αλλά δυναμικός, να μην σταματά, να αλλάζει, να εμπλουτίζεται με νέα δεδομένα

Ονειρεύομαι να ονειρεύονται και άλλοι πολλοί πλην εμού και
Ονειρεύομαι να αποφασίσουν οι πολίτες να εμπιστευτούν έστω και για μία τετραετία κάποιους ονειροπόλους

Εν τέλει ονειρεύομαι
Να μας ζηλεύουν όλοι οι άλλοι διότι εμείς ζούμε σε αυτή την πόλη και σε αυτή την περιοχή.
Μια πόλη δυναμική που προωθεί την τοπική παραγωγή.
Μια πόλη του πολιτισμού και της δημιουργίας.
Μια πόλη που θα δίνει προτεραιότητα στον κάτοικο και που οι επισκέπτες θα καταφτάνουν ακριβώς διότι θα βλέπουν μία πόλη ανθρώπινη για να ζει κάποιος και όχι μια πόλη της αρπαχτής και της ξεπέτας.Μια πόλη στην οποία οι μεμψίμοιροι και οι εγωιστές δεν θα έχουν λόγο και τρόπο να προβάλουν τα εγώ και τις μιζέριες τους.

ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ
I HAVE A DREAM
Υμείς ονειρεύεστε;
Do you have any dream at all my friends for this town?

ΥΓ Θα την ανεβάζω αυτήν την ανάρτηση δυο φορές κάθε μέρα, μπας και ξεκινήσετε και εσείς να ονειρεύεστε

Λιμάνι τσίρκουλο. Της ταλαιπωρίας. Των απευθείας αναθέσεων

Κρουαζιερόπλοιο και σήμερα στην πόλη μας.
Το ιντερνέτι που έψαξα τώρα στις εννέα το πρωί, που ξεκίνησα να γράφω τις σημερινές σοφίες μου, λέει ότι στις τρεις το μεσημέρι η θερμοκρασία θα φτάσει τους 33 βαθμούς Κελσίου

Δεν είχαμε σκληρούς καύσωνες αυτό το θέρος.
Παρ΄όλα αυτά η μεσημεριανή έκθεση στον ήλιο ενός ηλικιωμένου ατόμου δεν είναι και το ό,τι καλύτερο μπορεί να αντιμετωπίσει. Κινδυνεύει κιόλας εάν έχει τα προβληματάκια του. 33 βαθμούς Κελσίου θα αντιμετωπίσουν σήμερα οι επισκέπτες της πόλης μας στην ουρά για την επιστροφή με την λάντζα στο κλιματιζόμενο κρουαζιερόπλοιο.

Τάκα -τάκα στήθηκε μία τέντα εκεί στις Πρέσπες, στο χωριό Ψαράδες για να υπογράψουν τη συμφωνία υπό το βλέμμα Τσίπρα και Ζάεφ, οι Υπουργοί Εξωτερικών Ελλάδας και "Βόρειας Μακεδονίας".
Δεν έπρεπε οι Πρωθυπουργοί, οι Υπουργοί και οι λοιποί αξιωματούχοι να είναι εκτεθειμένοι στην βροχή ή στον ήλιο, παρότι τζόβενοι οι περισσότεροι.
Και η τέντα στήθηκε χωρίς πολλά πολλά. Σιγά τα ωά. Σιγά το έργο. Υποθέτω ότι κάποιος τοπικός εργολάβος τσέπωσε μερικά κατοσταρικάκια για την όλη προετοιμασία της εκδήλωσης και για το στήσιμο της τέντας και την τοποθέτηση των καρεκλών για να αράξουν τις αρίδες τους οι επίσημοι.
Προστατεύθηκαν λοιπόν τα αγορινουλινούλια και οι μεστωμένες κορασίδες εκεί επάνω στις Πρέσπες, όμως εδώ στο λιμάνι μας γίνεται το έλα να δεις όταν καταφτάνει μεγάλο κρουαζιερόπλοιο που μένει αρόδο και πρέπει το μεσημέρι να επιστρέψουν οι γέροντες ματσοί.

Απροστάτευτοι στον ήλιο οι γέροντες που συμμετείχαν σε κρουαζιέρα που προσεγγίζει τον λιμένα του Ναυπλίου. Και αναμένουν σε μεγάλες ουρές για να πάρουν την λάντζα να γυρίσουν στο πλοίο. Είναι μεγάλοι άνθρωποι. Κάποιοι από αυτούς παίρνουν διουρητικά για να τους πέσει η πίεση. Και περιμένοντας στην ουρά, δεν έχουν κάπου να κατουρήσουν. Που θα πάνε; Στην θάλασσα; Και αν είναι γραίες πως θα ισορροπήσουν στην προκυμαία για να πέσουν τα τσισάκια μέσα και όχι στο τσιμέντο;
Για γέλια και για κλάματα η υπόθεση.

Δεν ξέρω εάν το έχετε αντιληφθεί, αλλά στο Ναύπλιο γίνεται το περίεργο να μειώνεται η έλευση κρουαζιερόπλοιων κατά τους πολύ ζεστούς μήνες του θέρους και να αυξάνεται το Μάιο και το Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο.
Και μην μου πείτε ότι δεν παίζει για αυτό ρόλο ο κρανίου τόπος του λιμανιού μας και οι ανύπαρκτες υποδομές που οδηγούν σε άθλιες συνθήκες.

Τα είπα και τα ξαναείπα. Φώναξα και ξαναφώναξα για το χάλι.
Και.....και......
Και ω του θαύματος και αφού είχα αναρτήσει την φωτογραφία που και σήμερα βάζω εδώ, σε μία συνεδρίαση του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Ναυπλίου αποφασίσθηκε ομοφώνως να συγκληθεί σύσκεψη με φορείς για να τοποθετηθεί ένα σκίαστρο!!! Μια τέντα βρε αδέλφια για να μην είναι σκληρές οι συνθήκες παραμονής των γερόντων στην πόλη μας. Επαναλαμβάνω. Αντί να αποφασισθεί η τοποθέτηση ενός σκιάστρου, αποφασίσθηκε σύσκεψη για να συζητήσουν με τους φορείς για το κατά πόσον θα τοποθετηθεί ένα σκίαστρο!!!! Τι άλλο θα ακούσουμε; Δηλαδή υπάρχει έστω και η παραμικρή πιθανότητα κάποιος εκπρόσωπος φορέα να πει ότι δεν πρέπει να προστατευθούν τα νιάτα της τρίτης ηλικίας; Πάμε καλά;
Εγώ βέβαια μιλούσα για μεγάλη τέντα με κλιματισμούς και λοιπά καλούδια ως κέντρο υποδοχής των επισκεπτών της πόλης δια θαλάσσης. Εγώ μιλούσα για έναν μεγάλο χώρο κλιματιζόμενο με τις τουαλέτες του, τα σημεία πώλησης πορτοκαλάδας και μπύρας, με  ανθρώπους στην υποδοχή που θα παρέχουν πληροφορίες για την πόλη και την περιοχή.
Δεν ξέρω αν έγινε η γελοία σύσκεψη για το αν πρέπει να μπει αυτή η απλή τέντα. Αλλά μέχρι τώρα τίποτα δεν έγινε.  Σήμερα οι άνθρωποι θα υποφέρουν το μεσημέρι στους 33 βαθμούς. 
Στις 7 Ιουνίου 2018 αποφασίσθηκε η σύσκεψη. Δεν ξέρω αν πραγματοποιήθηκε, όμως τελειώνει το καλοκαίρι και ακόμα τίποτα. Εξαιρετικά θα έλεγα.

Όλα τα σωστά αγκυροβόλια της υφηλίου έχουν τα pillars για να παίρνουν νερό και ρεύμα τα τουριστικά σκάφη, πληρώνοντας τον διαχειριστή του λιμανιού που τους φιλοξενεί.
Όλα τα σωστά λιμάνια της χώρας εκτός από το δικό μας, που είναι ένα τσίρκουλο. Δεν πα να λέτε για τον λιμενάρχη.... Ένα τσίρκουλο είναι το λιμάνι.
Εδώ στ΄Ανάπλι ακόμα κάνουμε απευθείας αναθέσεις και πληρώνουμε νερουλά για να παίρνουν νερό τα σκάφη!!!!!!.
Το δίνουμε το έργο σε αυτόν που εμείς γουστάρουμε. Χωρίς το παραμικρό κριτήριο!!!!
Χωρίς διαγωνισμό.Ωραίο δώρο σε κάποιον ημέτερο. Πόσοι και πόσοι άνεργοι νέοι και νέες δεν θα ήθελαν να αναλάβουν το έργο να συνδέουν την βάνα για να δίνουν νερό σε δέκα-είκοσι-τριάντα σκάφη το καλοκαίρι και  σε δυο τρία, και αν καταφτάσουν τόσα τον Νοέμβρη, και να τσεπώνουν  1476 ευρώ το μήνα.
Και ακούστε γιατί δεν έχει γίνει διαγωνισμός για να αποφασισθεί με δίκαιο τρόπο το ποιος θα είναι ο νερουλάς μας, αφού δεν αποφασίζουν να τοποθετήσουν τα pillars ώστε να μην τον έχουμε ανάγκη και να εξυπηρετούνται οι σκαφάτοι.

Στις 27 Ιανουαρίου 2015, πριν από τέσσερα χρόνια, αποφασίζεται ομοφώνως από το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Ναυπλίου να αναθέσουν απευθείας και χωρίς διαγωνισμό το έργο του νερουλά σε εργολάβο Ομόρρυθμη Εταιρεία για πέντε μήνες (μέχρι 30-5-2015) αντί τιμήματος 7.380 ευρώ!!!! Δηλαδή για να συνδέει ο άνθρωπος την βάνα σε 10-20-30 σκάφη την ημέρα (μπορεί και λιγότερα), του έδωσαν 1.476 ευρώ μηνιαίως!!!!!
Όμως το ωραίο στην απόφαση αυτή είναι το σκεπτικό του γιατί δεν έκαναν διαγωνισμό. Αντιγράφω από την εισήγηση του κ. Προέδρου:" Λαμβανομένου υπόψη ότι δεν είναι έτοιμη η διαδικασία για την διεξαγωγή του διαγωνισμού και επειδή πρέπει να εφοδιάζονται με νερό τα καταπλέοντα πλοία......." Δεν ήταν έτοιμη η διαδικασία για την διεξαγωγή του διαγωνισμού στις 27 Ιανουαρίου 2015.Πέρασαν σχεδόν τέσσερα χρόνια και έκτοτε συνεχίζονται οι απευθείας αναθέσεις σε νερουλάδες. Βρε πόσο δύσκολο είναι να γίνει αυτή η διαδικασία για τον διαγωνισμό; Τι δεν αντιλαμβάνεσθε;

Ακούστε τώρα και το άλλο.
Στις 12 Ιουλίου 2018 το Δημοτικό Λιμενικό ταμείο Ναυπλίου, λαμβάνει μια απόφαση να δοθεί με απευθείας ανάθεση βεβαίως βεβαίως το έργο για την είσπραξη των τελών ελλιμενισμού και λοιπών τελών πλοίων για το χρονικό διάστημα Αύγουστος 2018 έως Δεκέμβριος 2018 (για πέντε μήνες). Το ποσό που αποφασίσθηκε να δοθεί στον άνθρωπο που θα εισέπραττε τα τέλη για το χρονικό αυτό διάστημα ήταν 7.440 ευρώ.
Είναι πλέον  δέκα το πρωί και σταματώ εδώ να γράφω και βγαίνω στο μπαλκόνι να μετρήσω τα τουριστικά σκάφη που έχουν ελλιμενισθεί σήμερα 23 Αυγούστου......
......Η ώρα είναι δέκα και ένα λεπτό. Δέκα πέντε τουριστικά σκάφη είναι δεμένα. Πόσην ώρα θα χρειασθεί ο άνθρωπος για να κόψει 15 αποδείξεις για τέλη ελλιμενισμού; Μία ώρα; Φαντασθείτε πόσα σκάφη θα είναι στο λιμάνι μας τον Νοέμβρη και τον Δεκέμβρη.
7.440 ευρώ αποφάσισαν να του δώσουν για το πεντάμηνο. 1488 ευρώ μηνιαίως!!!!
Αλλά η ιστορία έχει συνέχεια.
Συμπολίτης μας, που γνωρίζει το λιμάνι καλύτερα από κάθε άλλον και τυγχάνει άνεργος, καταθέτει εγγράφως στο Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Ναυπλίου προσφορά να κάνει την ίδια δουλειά με τίμημα 6.200 ευρώ, Και στις 30 Ιουλίου ο κ. Πρόεδρος του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου αναθέτει το έργο με απευθείας ανάθεση σε κάποιον κάτοικο Αθηνών, που διαμένει στην οδό Πανσελήνου αριθ 13 αντί τιμήματος 6.150 ευρώ.
Κλαυσίγελως.
Τι δεν καταλαβαίνετε;

Σταματώ εδώ διότι η ροή των αποφάσεων για απευθείας αναθέσεις είναι συνεχής και το άρθρο θα έβγαινε ακόμα μεγαλύτερο σεντόνι

Η ώρα είναι δέκα και τέταρτο.
Το άρθρο τελείωσε.
Για τις αναθέσεις για τα υδατοδρόμια θα ασχοληθώ μελλοντικώς.
Ξαναδιάβασα το άρθρο για να διορθώσω λαθάκια. Η ώρα είναι δέκα και μισή και τώρα πατώ το "δημοσίευση"

Ολίγα τσουβαλάτα περί αποκομιδής συμμείκτων σκουπιδιών

Το καθοριθέν ραντεβού με το απορριματοφόρο. Ενδεκα το πρωί και τα μεσάνυχτα
Περίπτωση πρώτη και όχι μοναδική (ρώτησα πέντε γείτονες και από αυτούς οι τρεις περιλαμβάνονται λίγο πολύ στην περίπτωση αυτή):
Ζει μόνος του σε ένα σπίτι στην παλαιά πόλη. Συνήθως τρώει έξω ή παραγγέλνει ντελίβερι. Τα σκουπίδια που παράγει δεν είναι πολλά. Συνήθως μια σακούλα σούπερ μάρκετ κάθε μέρα. Αυτός ο συγκεκριμένος άνθρωπος μη βρίσκοντας κάδο απορριμμάτων και μην έχοντας καμία διάθεση να περιμένει μέχρι τα μεσάνυχτα να πετάξει τα σκουπίδια του, τα πετάει στο μικρό κάδο όπως αυτός της φωτογραφίας με αποτέλεσμα σε λίγες ώρες να δημιουργούνται εικόνες ντροπής. Πείτε μου τώρα αν θα μπορέσετε αυτόν τον άνθρωπο να τον αναγκάσετε να μένει ξύπνιος μέχρι τα μεσάνυχτα και να βγαίνει στην βροχή τον χειμώνα για να πετάξει τα σκουπίδια του. Εγώ προσπάθησα να τον μεταπείσω αλλά αυτό που μου είπε είναι ότι "αν αυτοί έχουν παλαβά σχέδια, το ίδιο παλαβός είμαι κι εγώ"
Περίπτωση δεύτερη και όχι μοναδική, αν και σπάνια:
Είναι μία οικογένεια με μωρό στην παλαιά πόλη. (Λίγα παιδιά μεγαλώνουν στην παλαιά πόλη, αλλά υπάρχουν και αυτά) Η οικογένεια παράγει σκουπίδια. Η όποια ανακύκλωση είναι μόνον για γέλια. Κάποιο μέλος της οικογένειας  μεταφέρει την σακκούλα των σκουπιδιών τριακόσια τόσα μέτρα ανά χείρας για να την ρίξει σε κάδο απορριμμάτων στις παρυφές της παλιάς πόλης, εκεί που οι κάδοι ακόμα εκζιστ. Παλαβό και αυτό ή όχι; Τι κερδίζει η πόλη από την ταλαιπωρία του γονιού;
Περίπτωση τρίτη και όχι μοναδική (μπόλικες τέτοιες περιπτώσεις):
 Είναι επιχειρηματίας μιας μικρής μονάδας ενοικιαζομένων δωματίων. Δεν διαθέτει αποθηκευτικούς χώρους. Ο καθαρισμός των πέντε - έξι δωματίων ξεκινάει περίπου στις ένδεκα το πρωί όταν φεύγουν οι πελάτες. Όμως τότε, ήδη έχει περάσει το απορριμματοφόρο και ο επιχειρηματίας είναι σε απόγνωση. Τι κάνει; Αφήνει τις σακκούλες με τα σκουπίδια όπου λάχει και πέρα βρέχει; Τις κρατάει μέσα στο μικρό του ξενοδοχείο με ό,τι αυτό σημαίνει για την επιχείρησή του, περιμένοντας τα μεσάνυχτα να ξαναπεράσει το απορριμματοφόρο; Μέχρι τώρα έχει επιλέξει άλλον τρόπο. Ανεβαίνει με το αυτοκίνητό του στην λάκα του Ψαρομαχαλά, συνήθως το αφήνει μέσα στην μέση, διότι δεν βρίσκει να παρκάρει  στην τούρλα του Αυγούστου, και μετά μεταφέρει τα σκουπίδια στο ΙΧ αυτοκίνητό του, που το μετατρέπει σε οιονεί σκουπιδιάρικο και πηγαίνει σπίτι του στη νέα πόλη και τα ρίχνει στον εκεί κάδο, ο οποίος όμως έτσι υπερχειλίζει!!! Ωραίες τρελές καταστάσεις.
Περίπτωση τέταρτη και όχι μοναδική (η περίπτωση αυτή περιλαμβάνει και γέροντες και όχι μόνον γερόντισσες):  Είναι γριά που την προσέχει αλλοδαπή εργαζόμενη. Δεν έχει την δυνατότητα να βγει από το σπίτι και να ρίξει μόνη της τα σκουπίδια. Τα μεσάνυχτα είναι μόνη της σπίτι. Πάρε το αβγό και κούρεφτο κύριε Δήμαρχε.
Περίπτωση πέμπτη και όχι μοναδική: . Εργάζεται οκτάωρο. Πιάνει δουλειά στις επτά και τελειώνει στις τρεις το μεσημέρι. Δεν προλαβαίνει να αφήσει τα σκουπίδια του το πρωί σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα των καθορισθέντων ραντεβού. Τι του λένε οι φωστήρες μας του ανθρώπου αυτού να πράξει; Είτε ότι θα την κοπανήσει από την εργασία του κατά τις δέκα για να φροντίσει τα απορρίμματα, είτε ότι αναγκαστικά θα περιμένει ξύπνιος μέχρι τα μεσάνυχτα. Να ντυθεί τότε και να βγει σαν το φάντασμα για να βγάλει τα σκουπίδια την ώρα που γουστάρει η δημοτική αρχή!!! Ο άνθρωπος αυτός  επειδή ήδη αποκοιμήθηκε δυο φορές, αποφάσισε και βάζει ξυπνητήρι για τα σκουπίδια. Σκουπιδοξυπνητήρι, φίλοι μου.

Είχα λοιπόν εκκινήσει να γράφω για τις δύο μεγάλες παρεμβάσεις των τελευταίων ημερών που αφορούν το ιστορικό κέντρο του Ναυπλίου.
Την μερική απαγόρευση κυκλοφορίας ΙΧ αυτοκινήτων και την αλλαγή του τρόπου αποκομιδής των απορριμμάτων.
Ένιωσα την ανάγκη να εκθέσω τις απόψεις μου με δεδομένο ότι επί δεκαετίες εγώ και κάποιοι άλλοι έχουμε αγωνισθεί για αυτά τα ζητήματα.
Και δεν είναι ορθό και λογικό κατά την ταπεινή μου άποψη να δούμε αυτά τα ζητήματα με την λογική του μαύρου ή άσπρου και της εξοντωτικής τοπικής αντιπαράθεσης.

Το άρθρο έβγαινε πολύ τεράστιο και για αυτό σήμερα θα ασχοληθώ μόνον με το θέμα σκουπίδια και παλιά πόλη και θα συνεχίσω τις επόμενες μέρες για τα τροχοφόρα στην παλαιά πόλη.

Είναι δεδομένο ότι σε μια οργανωμένη πόλη δεν βγάζει  ο καθείς τα σκουπίδια του, όποτε γουστάρει και δεν είναι δυνατόν ο Δήμος να προχωρά στην αποκομιδή δέκα φορές την μέρα.
Οπότε αντιλαμβάνομαι πως σκέφθηκε η δημοτική αρχή.
Θέλησε να περιορίσει το φαινόμενο αυτό της οποτεδήποτε ανά το 24ωρο εναπόθεσης των σκουπιδιών.
Όμως το όλο σχέδιο πάσχει από παντού.
Δεν είναι δυνατόν να μην λαμβάνονται υπόψη οι ανάγκες των ανθρώπων και των επιχειρήσεων.
Δεν είναι δυνατόν να εξαφανίζονται οι κάδοι απορριμμάτων σε μία χώρα όπου οι θερμοκρασίες ξεπερνούν τους σαράντα βαθμούς Κελσίου και τα αδέσποτα ζώα είναι ένα γεγονός που δεν αλλάζει.
Δεν είναι δυνατόν η παρέμβαση στο θέμα αποκομιδής των απορριμμάτων να είναι τόσο αποσπασματική.
Δεν είναι δυνατόν το σχέδιο να ξεκινά στην τούρλα του τουριστικού Αυγούστου
Δεν είναι δυνατόν το σχέδιο να ξεκινά από την παλαιά πόλη και όχι από μία συνοικία της πόλης πιλοτικά για να διαπιστωθούν τα όποια προβλήματα.

Δεν γίνονται αυτά με  αναλαμπές στα μυαλά δύο-τριών ανθρώπων.
Απαιτείται σχεδιασμός και προσπάθεια διαλόγου και συναίνεσης για να πετύχει ένα τέτοιο εγχείρημα.


Η φωτογραφία που αναρτώ σήμερα είναι απολύτως ενδεικτική της καταστροφής που έχει γίνει.
Είναι ολοφάνερο ότι στους μικρούς κάδους που έχουν τοποθετηθεί για να δέχονται κάποια απορρίμματα πεζών. ήδη τοποθετούνται σκουπίδια των νοικοκυριών που θα έπρεπε να μπουν στους μεγάλους κάδους πουν αποσύρθηκαν. Και το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπετε όσο και καλή διάθεση να υπάρχει για να μαζεύονται τα σκουπίδια από τους μικρούς αυτούς κάδους.

Κάτοικοι και επιχειρήσεις βρίσκονται σε απόγνωση.

Υπάρχει άλλη λογική στο σοβαρό αυτό θέμα που έχει να κάνει με "τη μισή αρχοντιά της πόλης";
Και βεβαίως υπάρχει.
Θα αρχίσει η εφαρμογή του άλλου σχεδίου μετά την εκλογή μου, δηλαδή ποτέ. Αλλά υπάρχει συνεκτικό σχέδιο.

Δεν γίνεται να ορίζουμε ραντεβού με τα απορριμματοφόρα εάν δεν υπάρχει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ανακύκλωσης στην πηγή, ώστε ο μεγαλύτερος όγκος να οδηγείται κατευθείαν από τα νοικοκυριά στους ειδικούς κάδους για να μειώνεται ο όγκος των άλλων σκουπιδιών.
Είναι ανάγκη να  τοποθετηθούν κομποστοποιητές, ειδικά στους ακάλυπτους χώρους πολυκατοικιών.
Πρέπει άμεσα να σταματήσει το απαράδεκτο να ανακατώνονται τα τοποθετηθέντα με φροντίδα του πολίτη στους μπλε κάδους με τα υπόλοιπα σκουπίδια και να οδηγούνται στη χωματερή. 
Κανένα σχέδιο για την αποκομιδή των απορριμμάτων δεν θα πετύχει όσο τα σκουπίδια οδηγούνται στην Καραθώνα. Κανένα σχέδιο δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς την συναίνεση της τοπικής κοινωνίας. Και συναίνεση δεν θα υπάρξει με αυτά που γίνονται.
Πρέπει να επανατοποθετηθούν κάδοι για τα σκουπίδια που να μένουν πάντοτε κλειστοί, να ανοίγουν με το ποδαράκι και ας μένουν και κλειδωμένοι κάποιες ώρες της μέρας. Πρέπει όμως να είναι προσβάσιμοι στο κοινό κάθε πρωινό και κάθε δειλινό. Δεν είναι δυνατόν να πετύχει το μέτρο αυτό του ραντεβού στις δέκα το πρωί και στα μεσάνυχτα.
Πρέπει να τοποθετηθούν μεγάλοι βυθιζόμενοι έξυπνοι κάδοι σε σημεία της πόλης που είναι αυτό τεχνικά δυνατόν. Είναι ακατανόητο τα απορριμματοφόρα να πηγαινοέρχονται στην Καραθώνα.
Πρέπει άμεσα να αλλάξει όλος ο τρόπος αποκομιδής των απορριμμάτων των επιχειρήσεων εστίασης. Παρατηρώ καιρό τώρα τον όγκο των απορριμμάτων που παράγει το νέο Κινέζικο εστιατόριο. Απίστευτο είναι. Είναι παράλογο ο εργαζόμενος δημότης, ο συνταξιούχος, ο άνεργος να επιβαρύνεται με το κόστος συλλογής και αποκομιδής των απίστευτων σε ποσότητα απορριμμάτων μιας επιχείρησης. Πρέπει να υπάρξει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για το πως θα ανακυκλώνονται οι συσκευασίες, τα χαρτιά, τα υπολείμματα των φαγητών σε σχέση με τις τουριστικές αυτές επιχειρήσεις. Θα πρέπει οι επιχειρήσεις που παράγουν πολύ σκουπίδι να επιβαρύνονται οικονομικά. Έχουν σχεδιασθεί αυτά σε άλλες πόλεις και έχουν εφαρμοστεί με επιτυχία. 
Μου είναι αδιανόητο αυτό το σύστημα της μαϊμού και με μαύρο μάλλον χρήμα αποκομιδής απορριμμάτων από ιδιώτες που χρησιμοποιούν δημοτικά οχήματα. 

Όλοι τα ξέρουν όλα αυτά. Ολίγοι τα επισημαίνουν και τα λένε τσουβαλάτα.

Λιμάνι. Μπούρτζι. Σεβασμός ή τα σκίζουμε όλα;

Ένα μεγάλο δίλημμα για ένα  μέρος της Αναπλιώτικης κοινωνίας
Όχι βέβαια για εμένα και για κάποιους άλλους που  έχουμε ξεκαθαρισμένα τέτοια ζητήματα μέσα  στο μυαλό μας και όχι και για τους δραχμοφωνίξ, που και αυτοί τα έχουν λυμένα από την ανάποδη, αλλά για όλους εσάς που δεν τα έχετε σκεφτεί αφού ουδείς σας έχει θέσει τα ερωτήματα.

Πρέπει να τα σκίσουμε όλα, φίλοι μου,  στο βωμό της δήθεν "ανάπτυξης" πιστεύοντας και ελπίζοντας ότι θα καταφτάσουν τα ντόλλαρς ή προστατεύουμε την πολιτιστική μας κληρονομιά και το δομημένο και φυσικό περιβάλλον;

Όμως μια  "ανάπτυξη" που δεν λαμβάνει υπόψη της το παρελθόν μας, αφορά τους πολύ λίγους στην πόλη μας και μπορεί ακόμα και για αυτούς να διαρκέσει ελάχιστο χρονικό διάστημα  Μπορώ αν θέτε να αρχίσω να ονοματίζω ποιοι γουστάρουν την άνευ όρων δήθεν "ανάπτυξη", όμως δεν θα το πράξω αφού  όλοι λίγο πολύ γνωρίζετε πρόσωπα και πράγματα και, αν το έκανα, η σημερινή μου ανάρτηση θα επικεντρωνόταν στο κοτσομπολιό και όχι στα θέματα επί της ουσίας.

Εξειδικεύω το παραπάνω δίλημμα που σας έθεσα. Δήθεν "ανάπτυξη" ή προστασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς; ΄Η μήπως μπορούμε και σωστή ανάπτυξη να έχουμε και να προστατεύσουμε όλα αυτά τα μνημεία που μας κληροδότησαν οι πατεράδες μας και οι προσπροσπαππούδες μας.

Γουστάρουμε την εκτέλεση του έργου της εκβάθυνσης του λιμανιού μας με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις υποβρύχιες αρχαιότητες ή αγωνιζόμαστε  προκειμένου το έργο αυτό και να γίνει και να μην καταστραφούν τα έργα που κληρονομήσαμε εμείς οι προσωρινοί σε αυτή την πόλη;  Η έστω εάν χρειάζεται η καταστροφή τους, τουλάχιστον να υπάρχει η αποτύπωσή τους, η φωτογράφησή τους, η γνώση.

Το εξειδικεύω ακόμα περισσότερο.

Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο έδωσε την άδεια να εκτελεστεί το έργο της εκβάθυνσης του λιμανιού του Ναυπλίου με την προϋπόθεση ότι θα προηγηθεί αρχαιολογική υποβρύχια έρευνα για την αποτύπωση της υφιστάμενης κατάστασης.

Το έργο όμως δημοπρατήθηκε και δεν περιλαμβάνει αυτό το υποέργο, όπως είχε περιληφθεί στο προηγούμενο προ τετραετίας έργο που έμεινε ημιτελές.

Πως το βλέπετε λοιπόν φίλοι μου νεοέλληνες και νεοαναπλιώτες; Και σας ονομάζω νεοαναναπλιώτες όχι για κανέναν άλλο λόγο αλλά διότι ουδενός εδώ κρατάει η σκούφια του στα προεπαναστατικά έτη. (Ο Σουλιές, ο πατριάρχης της πιο παλιάς αναπλιώτικης οικογένειας εμφανίσθηκε στην πόλη μας με ένα τσίρκο τα επαναστατικά χρόνια)

Τι λέτε λοιπόν; Να μπει η φαγάνα χωρίς καν να γίνει η υποβρύχια αρχαιολογική αποτύπωση όπως έχει ορίσει το ΚΑΣ;
Δεν μας ενδιαφέρουν τα λιμενικά έργα των προηγούμενων από εμάς.
Δεν μας ενδιαφέρει η Βενετική  porporela γύρω από το Μπούρτζι;
Στα τέτοια μας  το μεγάλο Βενετικό υποβρύχιο έργο κάπου εκεί στο Πί;
Τα ξεσκίζουμε όλα;

Για εμένα το θέμα είναι λυμένο
Δίλημμα δεν υπάρχει μέσα μου
Με ένα και μόνο σκεπτικό.
Οτι πρέπει να σεβαστώ, αυτούς που αγωνίστηκαν πριν από κάποιες δεκαετίες να προστατεύσουν την πολιτιστική κληρονομιά του Ναυπλίου.
Διότι αν αυτό δεν είχε γίνει,  θα το είχαν ξεσκίσει τ΄Ανάπλι οι νεοναυπλιώτες.
Και τώρα να έβλεπα πως θα περηφανευόσουν για την πόλη σου πηδήκουλα του Ναυπλίου,
που μόνο να κονομάς ξέρεις, εκμεταλλευόμενος αγώνες άλλων και που κατηγορείς και αποπάνω αυτούς τους λίγους που αγωνίζονται να προστατεύσουν τα εκπληκτικά απομεινάρια ενός ένδοξου παρελθόντος της πόλης.

Το έργο της εκβάθυνσης του λιμανιού μπορεί  και πρέπει να γίνει.
Και έστω και τώρα την έσχατη στιγμή  να δημοπρατηθεί το υποέργο της αρχαιολογικής υποβρύχιας έρευνας για την αποτύπωση της υφιστάμενης κατάστασης. Περίσσεψαν και χρήματα από την έκπτωση που δόθηκε.
Είναι έτοιμα όλα, άλλωστε από την προηγούμενη φάση του έργου.

Αλλιώς να το γνωρίζετε.
Το έργο δεν πρόκειται να γίνει εφόσον έχουν ακόμα κάποια τσίπα επάνω τους οι αρμόδιοι αρχαιολόγοι και το Συριζαϊκό Υπουργείο Πολιτισμού
Θα  σταματήσει το έργο.
Και να ξέρετε ότι δεν θα φταίω εγώ.
Άλλοι θα φταίνε, που αδιαφορούν για τις αποφάσεις και τους όρους που έχουν τεθεί.

Και κάτι τελευταίο:
Πρέπει να αλλάξει η νομοθεσία που ορίζει ότι ο εκάστοτε λιμενάρχης συμμετέχει στα Διοικητικά Συμβούλιο των Δημοτικών Λιμενικών Ταμείων, που λαμβάνουν πολιτικές αποφάσεις.
Θα μπορούσε ο δικός μας λιμενάρχης να μειοψηφήσει;
Ερώτημα
Ήθελε να μειοψηφήσει και δεν μειοψήφησε; Σε αυτήν την απόφαση και σε όλες τις άλλες με τις απευθείας αναθέσεις;

(Το σκίτσο αυτό που αποτυπώνει την porporella το πήρα από τον πολύ καλό ιστότοπο citynafplio.com είναι ένα σχέδιο από την προσωπική συλλογή του στρατηγού Πέτρου Λυκούδη που σήμερα βρίσκεται στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο)

Ανάπλι. Κλιματική αλλαγή. Αγοράκια που βαριούνται να κουνάνε την φουχτίτσα τους πάνω κάτω.

Χούφτα ή φούχτα είναι το ορθόν;
Παλάμη τέλος πάντων.
Κλειστή σφιχτά η χουφτίτσα να κρατά κάτι και να το κουνάει πάνω κάτω.
Καλά τα κοριτσάκια, αλλά και τα αγοράκια να βαριούνται να το κάνουν;
Σε όλη την Ελλάδα, αλλά και στ΄Ανάπλι βαριούνται.
Και έτσι βλέπεις παντού νέους, νέες αλλά και μεγαλύτερους να κυκλοφορούν στους δρόμους με αυτό το πλαστικό με την φραπεδούμπα μέσα.
Μια βιομηχανία στην Θεσσαλία που κατασκευάζει αυτά τα πλαστικά έχει απογειωθεί οικονομικά. Έχουν χεστεί στο χρήμα με αυτά τα πλαστικά τερατουργήματα
Μα τόσο δύσκολο είναι να έχουν το γυάλινο ποτήρι τους και να κουνήσουν πάνω κάτω τον στιγμιαίο καφέ με κρύο νεράκι. Τόσο πολύ έχουν κουραστεί με το πάνω κάτω σε άλλες περιπτώσεις;
Πληροφορήθηκα  και το άλλο και δεν το πίστευα.
Ντελίβερι φραπεδούμπες. Και αυτές οι επιχειρήσεις κερδίζουν στην χώρα.
Καμμένα μυαλά.

Η υποβάθμιση του περιβάλλοντος που οδηγεί στην κλιματική αλλαγή δεν είναι μόνον ευθύνη των επιβητόρων στην κοινωνική και πολιτική ζωή. Είναι ευθύνη όλων μας.

Βέβαια για όλους τους αντιδραστικούς, τους συντηρητικούς και τους δήθεν αριστερούληδες το φαινόμενο κλιματική αλλαγή είναι ένα περίφημο άλλοθι για να επιρρίπτουν αλλού τις ευθύνες τους.

Δεν φταίμε εμείς για τις πλημμύρες, τις πυρκαγιές, τις καταστροφές, φταίει η κλιματική αλλαγή.
Δεν φταίμε εμείς που η θάλασσα στο Αργολικό κόλπο έχει διαβρώσει παραλίες, καταστρέψει δρόμους και έχει υποσκάψει θεμέλια σπιτιών, φταίει το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής.

Και σηκώνουμε ψηλά τα χέρια μας και αράζουμε τις αρίδες μας στις καρέκλες της εξουσίας.
Και απολαμβάνουμε την προσωρινή δόξα και τα ελέη που μας προσφέρει η νομή της εξουσίας.

Και συνεχίζουμε την ίδια πολιτική με τον λιγνίτη, τα ίδια με την σπατάλη υδάτινων πόρων, τα ίδια με τα ενεργειακά, τα ίδια με τις μεταφορές και τους τεράστιους αυτοκινητόδρομους.

Αλλά καλύτερα να μην ασχοληθώ με αυτά τα πιο γενικά και ας σας πω μερικά πραγματάκια για τα τοπικά σε σχέση με την αδράνειά μας για το περιβάλλον και την βλακεία μας σε σχέση με ακολουθούμενες πολιτικές και δράσεις.

Το κλίμα αλλάζει και εμείς εδώ τοπικά δεν κάνουμε το παραμικρό.
Ο λαός δεν πιέζει.
Βολεύεται με φιέστες. Σκασίλα του με την κατασπατάληση πόρων. Εμείς νάμαστε καλά. Καμία απολύτως φροντίδα για τα παιδιά μας. Στα φροντιστήρια μόνον να τα στέλνουμε και στα πέντε επί πέντε και αδιαφορούμε σε τι περιβάλλον θα ζήσουν στο μέλλον.

Ας δούμε μερικά επιμέρους.
Τα έχω πει πολλές φορές όλα αυτά με τα ενεργοβόρα με τις διπλές και τριπλές κινήσεις για να φτάνει το ύδωρ από τον Ανάβαλο στα χωράφια. Ουδείς συγκινείται. Κωφεύουν οι "αριστερούληδες" και οι μαϊμούδες οικολόγοι που συνεργάζονται με τον σύριζα για τις καρεκλίτσες.
Ουδεμία σκέψη να φτάνει το νερό του Αναβάλου με φυσική ροή.
Ουδέν πρόγραμμα για την κατασκευή μικρών φραγμάτων για την συγκράτηση των επιφανειακών υδάτων.
Ουδέν πρόγραμμα για στάγδην άρδευση.
Ουδεμία σκέψη να ανεβάζουμε τα νερά του Αναβάλου σε λιμνοδεξαμενή στο βουνό με χρήση εναλλακτικών μορφών ενέργειας και μετά με υδατόπτωση αρχικά για παραγωγή επιπλέον ενέργειας και με φυσική ροή μετέπειτα να οδηγείται στα χωράφια.

Καμία σκέψη να δούμε περιβαλλοντικά προγράμματα για τα ορεινά χωριά που διαθέτουν πόρους από την αιολική ενέργεια.

Ελάχιστα πράγματα για την ενεργειακή αναβάθμιση των δημοσίων και ιδιωτικών κτηρίων.
Για έξυπνα ενεργειακά κτήρια.
Για μείωση της σπατάλης ενέργειας με τους υπερβολικούς φωτισμούς.

Εκατομμύρια δώσαμε για την αναβάθμιση της σιδηροδρομικής γραμμής και τραίνο δεν έχουμε.
Και ο σχεδιασμός εξαρχής δεν συμπεριελάμβανε τις σιδηροδρομικές μεταφορές προϊόντων!!!!
Καμία σκέψη για αστικές συγκοινωνίες.
Όλοι με τα αυτοκίνητά τους να πηγαινοέρχονται.

Λέμε δίκτυο ποδηλατοδρόμων και γελάμε στην Αργολίδα.

Κοροϊδία τουλάχιστον για το Ναύπλιο η ανακύκλωση σκουπιδιών.
Ανακύκλωση στην πηγή με απεξαρχής διαχωρισμό απλώς δεν υφίσταται ουδέ και σχεδιάζεται σε οιοδήποτε επίπεδο.

Για το απώτερο μέλλον έχει μετατεθεί η έλευση φυσικού αερίου στην περιοχή μας που ο αρχικός σχεδιασμός προέβλεπε ότι θα είχε έλθει πριν καμιά πενταετία.
Ουδείς συγκινείται για αυτό από τους αριστερούληδες και μαϊμούδες οικολόγους του Τσιρώνη.

Κανένα ιδιωτικό ή δημόσιο έργο που να αφορά εναλλακτικές μορφές ενέργειας δεν προγραμματίζεται για την Αργολίδα.
Ένα μεγάλο που είχε σχεδιασθεί το τορπίλισαν οι αριστερούληδες.

Παραγγείλαμε μια μελέτη για να δούμε τι θα γίνει με την διάβρωση των ακτών του Αργολικού Κόλπου και αργήσαμε κάτι χρόνια να την συντάξουμε. Και είναι έτοιμη εδώ και μήνες και ακόμα δεν την έχουμε παραλάβει!!! Και την λέμε και σε αυτόν που τόσα χρόνια φωνάζει. Απίστευτες αβελτηρίες. Απίστευτη νιρβάνα των πελατών-ψηφοφόρων.

Ουδείς ευαισθητοποιείται για προγράμματα επιμόρφωσης των πολιτών σε θέματα οικονομίας ενέργειας.

Το ξέρω ότι γίνομαι αντιπαθητικός που σας την λέω, αφού πολλοί από εσάς κυκλοφορείτε με αυτές τις φραπεδούμπες στα πλαστικά, αλλά δεν δύναμαι να σιωπήσω.

ΔΕΝ ΣΙΩΠΩ. ΟΜΙΛΩ ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΡΑΥΓΑΖΩ