Ατάραχη η πανηγυργιώτικη Αναπλιώτικη κοινωνία μπροστά στο δράμα.

Καλά ρε γαμώτι.
Δεν έχετε βρε αίμα που να βράζει μέσα σας;
Εγώ έχω Βρετανικό αίμα και συνήθως είμαι ατάραχος και φλεγματικός, όμως κάποιες στιγμές βγάζω καπνούς.

Τι στο καλό είναι αυτοί οι Πασόκοι στ΄Ανάπλι;
Μα πως τα ανέχεστε;

Tριχίλιαρα για πανηγύρια;
Για γουρουνοπούλες και μπύρες;
Αυτή την μαύρη εποχή;

Τι στο καλό; Δεν ένιωσε αυτός ο παλαιοπασόκος ο Τόσκας την ανάγκη να πει ένα συγγνώμη;
Μα που τον είχατε κρύψει τόσο καιρό και τον κλωσσάγατε;
Όλα καλά τάκανε λέει.  Τόσοι νεκροί άνθρωποι  και όλα καλά γενόμενα.
Τι αριστερά είναι δαύτη που σηκώνει ψηλά τα χέρια και μας λέει ότι δεν γινόταν να μην καεί ο κόσμος, επειδή ο άνεμος φυσούσε δυνατά;
Τι αριστερά είναι δαύτη που επιτρέπει σε έναν εντελώς καμμένο να κουνάει το δάκτυλο σε συγγενείς θυμάτων;
Τι αριστερά είναι δαύτη που το βράδυ της καταστροφής το έπαιζε επικοινωνία και μόνον για τα σανά στο πόπολο.

Έτσι μούρχεται να σας κάνω μία αμυχή κάπου στο σώμα σας, βρε Αναπλιώτες, να δω αν τρέχει αίμα μέσα σας.

Τι πήγατε βρε πασόκοι  και ψηφίσατε;
Τον Τόσκα και τον Σπρίτζη και την Τζάκρη; Νομίσατε ότι θα γυρίσετε πίσω στην εποχή που όλα ήταν εύκολα για εσάς, με τους αγροτικούς συνεταιρισμούς και τα υποδέλοιπα; Με τα πάρτια της εποχής εκείνης;


Μα τρεις χιλιάδες πλας για ένα πανηγύρι στο Τσέλο; Και άλλα τόσα για την ίδια εορτή, την ίδια μέρα στα Λευκάκια;  Και ΄κείνη τη μέρα κάποιοι θα κονομήσουν επιπλέον  και από τις γουρουνοπούλες Και από τις μπύρες που θα πουλήσουν. Και λαχνούς θα βγάλουν.
Να ντρέπεσαι για την πόλη σου ή να εξοργίζεσαι;
Και αυτοί οι Πασόκοι δημοτικοί σύμβουλοι; Ο Πανελλήνια προβεβλημένος πασόκος δημοτικός σύμβουλος; Πως τον ανέχεστε, που ανέχεται το φαινόμενο πανηγύρια;
Θυμός. Οργή. Αγανάκτηση. Ντροπή. Απελπισία. Μοναξιά

Να έχεις φορολογηθεί με 70% συν στο εισόδημά σου και παρ΄όλα αυτά να προσφέρεις επί πλέον με δωρεές για τους πυρόπληκτους συνανθρώπους σου που υποφέρουν.
Και μετά να ακούς ότι κάποιοι αποφάσισαν εδώ στο δημοτικό μας συμβούλιο να δώσουν τριχίλιαρα εδώ και εκεί για πανηγύρια, αντί να προσφέρουν για  την ανακούφιση των πληγέντων. Και να γνωρίζεις ότι για τα τριχίλιαρα  αυτά έχεις συμβάλει και εσύ με δικά σου χρήματα.

Αντί να σχεδιάσουμε τους τρόπους για να αποφύγουμε να ζήσουμε τέτοιες καταστάσεις και στα '  Νάπλι, πληρώνουμε για πανηγύρια!! Αυτές τις μέρες της συμφοράς των συνανθρώπων μας πληρώνουμε για πανηγύρια!!! Μετά τον θάνατο τόσων συνανθρώπων μας πληρώνουμε για πανηγύρια!! Το λέω και το ξαναλέω μπας και ζεσταθεί το παγωμένο αίμα σας, συμπολίτες μου. Τον αντίλαβρό σας, βρε συμπολίτες μου. Θα συνεχίσετε να τους υποστηρίζετε μετά από αυτά;

Και  κατηγορούν αυτοί που έχουν την ονομασία του ΠΑΣΟΚ, αυτούς που είναι όχι στο όνομα αλλά στην πσυχή πασόκοι για όλα αυτά που έγιναν. Τους κατηγορούν και δικαίως που τόσες μέρες μετά δεν έχουν ψελλίσει ούτε μία συγγνώμη.
Και τους κατηγορούν και οι δεξιοί και νεοδημοκράτες για αυτά τα φοβερά που συνέβησαν και για την αταραξία τους.

Όμως συγγνώμη, βρε φίλοι μου.
Ποιοι είναι αυτοί που αποφάσισαν ή που ανέχθηκαν  με το φευγιό τους από το δημοτικό συμβούλιο, στηρίζοντας την δημοτική αρχή, ότι θα τα ακουμπήσουμε για πανηγύρια μέσα στις μέρες του πένθους;
Ποιοι είναι οι ασεβείς;
Ποιοι ανέχονται τους ασεβείς;
Οι πασόκοι είναι. Αυτοί οι πασόκοι δημοτικοί μας σύμβουλοι.
Και είναι και οι άλλοι πασόκοι που αυτοονομάζονται νεοδημοκράτες. Όλη η Ελλάς ένα Πασόκ. Προβεβλημένοι τοπικοί δεξιοί παράγοντες, που σήκωσαν και αυτοί το χεράκι τους ή που έγνεψαν το "ναι" για τα πανηγύρια.
Ποία η σχέση των ατόμων αυτών με την συντηρητική αστική δεξιά; Με το Γεώργιο Ράλλη, τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο, τον Θανασάκη Κανελλόπουλο, τον Κωνσταντίνο Τσάτσο, τη Βιργινία Τσουδερού, τον Γιάγκο Πεσζατζόγλου;
Καμία απολύτως σχέση. Πασόκοι στην πσυχή είναι και αυτοί.

Πανηγύρια στο Ναύπλιο, την εποχή τη μαύρη της καταστροφής.

Νιώθω μεγάλη μοναξιά. Το ομολογώ
Μα δεν υπάρχουν πέντε δέκα άτομα να φωνάξουν ένα ηχηρό "παρών" καταδικάζοντας τις επιχορηγήσεις των πανηγυριών;
Μόνοι είμεθα εμείς οι καμιά δεκαριά που αντιδρούμε;

Το Πασοκ που μας κυβερνάει σήμερα και ο πασόκος στην πσυχή πρωθυπουργός μας είναι όντως πολύ μικροί.
Όμως πρέπει να το παραδεχθούμε.
Ο Πρωθυπουργός μας είναι ο καθρέφτης μας.
Πανηγύρια.
Μοναξιές.
Θλίψη.
ΝΤΡΟΠΗ ρεεε.
Πασόκοι δεξιοί, πασόκοι πασόκοι, πασόκοι συριζαίοι, όλοι μας χέρι χέρι στις ιερές πανηγύρεις τις μέρες αυτές της απελπισίας.

Μία εκπληκτική γυμνή φωτογράφιση στο Μπούρτζι

Είναι μία κάποια φωτογραφία.
Ένα αρθράκι.
Μία φήμη.
Μία έξυπνη σύντομη διαφημιστική καμπάνια.
Κάτι τέτοιο  τέλος πάντων που απογειώνει έναν τόπο προορισμού.

Δεν λέω ότι το ηλιοβασίλεμα της Σαντορίνης δεν είναι όμορφο εφ΄ όσον το δεις μήνα Φεβρουάριο μόνος σου ή με ιδιαίτερη παρέα από μία ταράτσα.
Οχι όμως μαζί με τρεις χιλιάδες Κινέζους, Γάλλους και Πορτογάλους
Δυο τρεις φωτογραφίες που ανέβηκαν σε μουμουε, κάποιοι επώνυμοι που το αποθέωσαν, μια διαφήμιση του ΕΟΤ  κατέστησαν το ηλιοβασίλεμα αυτό σκέτο εφιάλτη κάθε θέρος με το πατείς με πατώ σε.

Μπορείς να δεις τέτοια όμορφα ηλιοβασιλέματα σε όλο το Αιγαίο και κυρίως στα νησιά του Ιονίου.

Ομως το ηλιοβασίλεμα τ΄Αναπλιού.....
Αλλά δεν είναι μόνο το δειλινό στην πόλη μας εξαιρετικό.
Το ξημέρωμα έτι καλύτερο.
Ουδείς βέβαια εδώ το χει προβάλει. Ουδείς έχει αναφέρει ότι στην πόλη μας μπορείς να δεις από το ίδιο σημείο και τα την ανατολή και την δύση , κάτι που είναι πάρα πολύ σπάνιο στα νησιά
Ευτυχώς βέβαια διότι έτσι το απολαμβάνουμε οι λίγοι εραστές χωρίς την παρουσία των χιλιάδων εισβολέων.



Ενας κάποιος πελεκάνος στην όμορφη Μύκονο....
Η Βοϊδοκοιλιά στη Μεσσηνία......
Δεν είναι ότι αυτοί οι τόποι δεν διαθέτουν και αυτοί μέρη αποκλειστικά για μύστες.
Είναι ότι αυτό το trade mark, έφερε την τουριστική απογείωσή τους  και έκανε τους τόπους αυτούς διάσημους στην υφήλιο.

Και εμείς εδώ έχουμε το Μπούρτζι κλειστό και σε αχρησία επί δεκαετίες.

Ομως θα μπορούσαμε διαφορετικά.

Είδα προχθές μία εκπληκτική φωτογραφία
Τραβηγμένη το έτος 1951 από την μπρίλλιαντ (δεν βρίσκω αντίστοιχη Ελληνική λέξη) φωτογράφο JOAN LEIGH FERMOR. Στον φακό της έχει συλλάβει την εκπληκτική φιγούρα της MARGOT FONTEYN να κάνει ηλιοθεραπεία στο Μπούρτζι.
Η γυμνή φωτογράφιση της  MARGOT FONTEYN στην καστρονησίδα του Ναυπλίου από μία μπρίλλιαντ φωτογράφο.....
Είμαι βέβαιος ότι αυτή η φωτογραφία θα μπορούσε να απογειώσει τ΄Ανάπλι.
"Η πανέμορφη γυμνή φιγούρα της MARGOT πάνω στο Μπούρτζι τ΄Αναπλιού"
Να ξεφύγουμε κάποια στιγμή  από το σκεπτικό ότι είμαστε η πόλη για να ξεπαρθενευθούν οι κανακάρηδες των βορείων και δυτικών προαστίων της πρωτεύουσας ώστε να κινηθούμε προς το διάστημα
Δεν νομίζω ότι οι γυμνές αέρινες φωτογραφίσεις της Ρωσίδας χορεύτριας Μόνας Πάεβα τραβηγμένες από την NELLY Σουγιουτζόγλου  στην Ακρόπολη είναι ανώτερες από την ύπτια γυμνή φωτογράφιση της 42χρονης τότε Αγγλίδας μπαλαρίνας Μαργκότ Φοντέιν στο Μπούρτζι.

(Την φωτογραφία αυτή την ξετρύπωσε ο Βαγγέλης Κατσίγιαννης και είχε την ευγενή καλοσύνη να μου την στείλει. Δυστυχώς  το facebook, που επιτρέπει τις αισχρότατες αναρτήσεις οπισθίων με στριγκάκια και τα φουσκωμένα κόκκινα χείλη σε σχήμα κώλου μαϊμού, δήθεν ότι μας στέλνουν φιλάκια,δεν επέτρεψε την ανάρτηση αυτής της μπρίλλιαντ γυμνής φωτογράφισης.
Μέσω του ιστολογίου μου μπορείτε και εσείς να την δείτε.
Βάζω δεύτερη την γυμνή  φωτογράφιση της Μαργκότ για να μην φάω κι εγώ χι από την αστυνομία της σεμνοτυφίας)

Πολιτιστικές εκδηλώσεις . Υπό την αιγίδα του ......

Όλα αυτά τα πιτσιρίκια να παίζουν σκάκι!!!
Τι ομορφιά, τι φως!!!!!

Η πόλη μας δεν είναι πλέον αδρανής.
Δημιουργία και συμμετοχή, Η κοινωνία προσφέρει!!!!

Πρωταθλήτρια Ελλάδας για μια ακόμα φορά η Γιαννοπούλου, η κόρη του συμμαθητή μου!!!! Στα οκτακόσια μέτρα. Το αγώνισμα του Κόε και του Χουαντορένα (Την Κρατοσβίλοβα μάλλον πρέπει να την ξεχάσουμε)

Είναι γύρω στα πενήντα άτομα αυτά που συμμετέχουν στο χορωδιακό εργαστήρι της πόλης μας.
Αφήνουν στην άκρη τις υποχρεώσεις τους και την εργασία τους για να κάνουν πρόβες και μετά για συμμετοχή σε πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Είναι βέβαιο ότι τους αρέσει αυτό που κάνουν. Εθελοντικά προσφέρουν. Δεν κερδίζουν κάτι προσωπικά πέρα από ηθική ικανοποίηση. Μάλλον πληρώνουν εξ ιδίων για να προσφέρουν.

Θα μπορούσα να τηλεφωνήσω και να μάθω επακριβώς πόσες ξεναγήσεις έχουν γίνει σε σχολεία και σωματεία τον τελευταίο χρόνο στην Αρχαία Ασίνη. Να είναι είκοσι οι ξεναγήσεις; Ίσως και τριάντα. Αλλά και περισσότερες αν μου έλεγαν, πάλι αυτό δεν θα με εξέπληττε.
Και εμφανίζεται ο διαδικτυακός τόπος του ΔΟΠΠΑΤ να προβάλει και να κάνει μνεία της μίας ξενάγησης που έγινε με την ευκαιρία του μουσικού φεστιβάλ. Καμία αναφορά σε όλες τις υπόλοιπες!!!! Την καταδική μας ξενάγηση να προβάλουμε για να πάρουμε τα "εύγε" και τα "μπράβο". Όλες τις άλλες τις αγνοούμε. Δεν είναι οι δικές μας.... Είναι των άλλων. Εκείνων. Ουχί εμών
Και προ μηνός έγινε ένα εκπληκτικό πρόγραμμα για μικρά παιδιά. Μέσα στον αρχαιολογικό χώρο εξερεύνησαν τα φυτά που που είχαν φυτρώσει δίπλα στις αρχαίες πέτρες. και έφτιαξαν το δικό τους φυτολόγιο τα παιδιά!!! Και δεν ήταν μόνον αυτό. Έγιναν ταυτόχρονα και μαθήματα αγγειοπλαστικής. να δουν τα παιδιά πως οι αρχαίο έφτιαχναν τα αγγεία τους.
Τι ομορφιά, τι φως!!!

Τέτοια προγράμματα γίνονται στην πόλη μας και στην περιοχή μας. Και κάποιοι μοχθούν για αυτά. Και δεν αμείβονται. Και δεν επιζητούν χειροκροτήματα και ψήφους. 


Καμία αναφορά δεν έγινε για την πρώτη Πανελλήνια νίκη της αθλήτριας Γιαννοπούλου στον διαδικτυακό τόπο του ΔΟΠΠΑΤ, που όμως θεώρησε καλό να μας πληροφορήσει για την απάντηση που έδωσε η ΔΕΥΑΝ στον πολίτη Καραμπή. Είναι βέβαιο όμως ότι θα γίνει αναφορά σε όλα τα κατευθυνόμενα διαδικτυακά τοπικά μέσα, αλλά και στον ιστότοπο του ΔΟΠΠΑΤ, εάν η δημοτική μας αρχή θυμηθεί να στείλει συγχαρητήρια στη Γιαννοπούλου!!!
Από την άλλη βέβαια είχαμε καταιγισμό δημοσιευμάτων επειδή ένας πιτσιρικάς πήγε και προπονήθηκε με την ποδοσφαιρική ακαδημία της Βαλένθια. Βλέπετε φωτογραφήθηκε με τον Δήμαρχο κατά την επιστροφή του

Καμία αναφορά για τα πιτσιρίκια που παίζουν σκάκι. Δεκάδες πιτσιρικάδες. Δεν έγινε το πρωτάθλημα υπό την αιγίδα του Δήμου. Οπότε..... Τι οπότε και εγώ; Τι ψάχνω;

Σιωπή και για την εκδήλωση που πραγματοποίησε αυτή η εκπληκτική ομάδα που ασχολείται με την προφορική ιστορία της πόλης και της περιοχής μας. 
Εθελοντικά και αυτοί οι σπουδαίοι συμπολίτες μας αφιερώνουν τον ελεύθερο χρόνο τους και μαζεύουν αφηγήσεις των παλαιοτέρων.
Τι ομορφιά, τι φως να ζούνε τέτοια άτομα δίπλα μας που προσφέρουν, διότι τους αρέσει να δίνουν στην κοινωνία κάτι από το περίσσεμα της ψυχής τους.
Και οποίον σκότος να αποσιωπάται από τον επίσημο Δήμο ο ρόλος και η προσφορά τους, μόνον και μόνο διότι η εκδήλωσή τους δεν έγινε υπό την αιγίδα του.....
Διότι δεν ζήτησαν επιχορήγηση και έτσι δεν εκφωνήθηκαν οι δεκάρικοι.

Και τα άτομα του χορωδιακού εργαστηρίου, οι συμπολίτες μας αυτοί, τραγούδησαν στο Κιβέρι, στο Λυγουριό, στην Καρυά, στην Ερμιόνη. Καμία αναφορά στον ιστότοπο του ΔΟΠΠΑΤ για όλες αυτές τις εκδηλώσεις
Όμως έγινε αναφορά στη μία συναυλία που έγινε υπό την αιγίδα του .......
Εκεί, βλέπετε εκφωνήθηκαν οι δεκάρικοι πριν αποχωρήσουν οι επίσημοι με την έναρξη της συναυλίας.

Καμία αναφορά δεν υπάρχει στον ιστότοπο του ΔΟΠΠΑΤ για τις παραστάσεις του φεστιβάλ της Περιφέρειας. 
Τίποτα για τις εικαστικές παρεμβάσεις στα διατηρητέα κτήρια του Ναυπλίου. Τίποτα για όλα τα άλλα.
Καμία μνεία στο φεστιβάλ της Επιδαύρου.

Σαν να μην υπάρχουν όλα αυτά.
Δεν έγιναν βλέπετε υπό την αιγίδα του ...... Δεν ήταν παρούσα εκεί η κυρία Ράλλη, που μοχθεί, και καλώς μοχθεί για τις εκδηλώσεις του Δήμου.
Μόνον αυτά που γίνονται υπό την αιγίδα του ..... Μόνον αυτά προβάλλονται

Και αύριο Τετάρτη υπάρχει εκδήλωση στο Φουγάρο του  Συνδέσμου των συγγραφέων της Αργολίδας.
Όμως η εκδήλωση δεν είναι υπό την αιγίδα του......
Και η εκδήλωση αυτή δεν θα προβληθεί στον ιστότοπο του ΔΟΠΠΑΤ.
Απλά τους αγνοούμε τους συγγραφείς της περιοχής μας, αφού ελλείπει η ομπρέλα του ......
Τόσο καλά.


Ο πολιτισμός ενώνει.
Ο πολιτισμός είναι ελευθερία. Χωρίς ελευθερία στη δημιουργία αποκτά χρώμα μαύρο ή βαθύ κόκκινο με ένα λευκό σηματάκι στο πάνω άκρο αριστερό.
Όσο καλά και αν ήσαν  τα Μπολσόι την εποχή εκείνη, όσο και αν μπορούσε κάποιος  να συγκινηθεί με την ταινία "το άλογο που κλαίει" του Ντοσκνόι (267 συνεχείς εβδομάδες προβολής στην Αλκυονίδα), στον στρατευμένο πολιτισμό ενυπάρχει το σκότος  παρά την καλλιτεχνική αρτιότητα των κινήσεων των μπαλαρίνων


Δεν πρέπει και δεν μπορούμε να  περιορίζουμε τον πολιτισμό σε αυτόν της αιγίδας του ......
Δεν πρέπει να τον βάζουμε σε καλούπια, να τον μικραίνουμε, να τον περιορίζουμε στα ασφυκτικά πλαίσια του πως θα κερδίσουμε ψήφους.
Τον περιορίζουμε, τον κάνουμε μικρό και ομιχλώδη.
Δεν αφήνουμε την πολυχρωμία να δώσει φως.

Οι μουσικοχορευτικές εκδηλώσεις στα χωριά, όπως ευσχήμως έχουν μετονομασθεί τα πανηγύρια ναναι καλά. Οι εκδηλώσεις αυτές προβάλλονται βεβαίως βεβαίως. Όπου γάμος και χαρά.... (Πως το λέει η παροιμία; Το ξέχασα)


Όμως μπορούμε τώρα να το οργανώσουμε διαφορετικά.
Αντί να έχουμε έναν ιστότοπο του ΔΟΠΠΑΤ που να προβάλει μόνον τις εκδηλώσεις "υπό την αιγίδα του...." πρέπει να τον μετατρέψουμε σε ένα portal, όπου όλοι οι πολιτιστικοί σύλλογοι θα μπορούν να αναρτούν και να προβάλουν τις εκδηλώσεις τους. Έτσι θα υπάρξει και η αναγκαία αλληλεπίδραση. Όλοι οι άνθρωποι του πολιτισμού να γνωρίζουν τι και πότε. Και θα μειωθούν τα φαινόμενα να συμπίπτουν οι εκδηλώσεις.
Αδιανόητα όλα αυτά με την εκ των υστέρων οργανωθείσα εκδήλωση οικονομικής ενίσχυσης του Εργατικού Κέντρου που ανέβαλε την άλλη εκδήλωση της Περιφέρειας,

Η πρόταση για ένα τέτοιο portal έγινε από την πρόταση. Την άλλη πρόταση. Η πρόταση αυτή της άλλης πρότασης αγνοήθηκε εννοείται.


Έτσι τώρα μου ήλθε στο νου κάτι άλλο, άλλης προηγούμενης περιόδου.
Με το κυνηγητό που υπέστη η Κινηματογραφική Λέσχη Ναυπλίου, διότι δεν είχε μπει στα τότε καλούπια της τότε αυταρχικής δημοτικής αρχής.
Ζήτω το Χόλιγουντ.
Ζήτω το χειροκρότημα.
Ζήτω οι δεκάρικοι.
Υπό την αιγίδα του ......

Τζήμερος, Αντωνιάδης και η αφεντομουτσουνάρα μου

Μπορούμε αν θέλουμε.....
Να βάλουμε εισιτήριο για να ανέβει κάποιος στην Παναγίτσα. Τέτοιος μαγευτική θέας δύσκολα βρίσκει κάποιος σε άλλον τόπο. Γιατί όχι λοιπόν; Και δίπλα στο εκκλησάκι να φτιάξουμε και μια καντίνα να δίνει μοχίτοζ.
Να  κάνουμε το Μπούρτζι ναό του τζόγου. Να κλείσουμε και τις πολεμίστρες διότι οι παίκτες πρέπει να μην βλέπουν το φως του ήλιου, ούτε και τα εξωτερικά νυκτερινά φώτα της πόλης για να χάνουν την αίσθηση του χρόνου. Έτσι γίνεται σε όλα τα καζίνο.
Να βάλουμε στην Καραθώνα νεροτσουλήθρες. Απλώστρες και καθίσματα και ομπρέλες απ΄άκρη σ΄ άκρη. Δεν θα είναι και η πρώτη παραλία που καταντά έτσι. Και τερατώδη κτήρια για ξενοδοχεία και μπαρ και ταβέρνες μπορούμε να κατασκευάσουμε (ήδη είναι εκεί επί χρόνια στα μπετά και μας κοροϊδεύει ένας φρικαλέος σκελετός κτηρίου που προοριζόταν για εστιατόριο)
Να παίζει πολύ δυνατά η μουσική στην Αρβανιτιά από το πρωί μέχρι το βράδυ. (Δεν ξέρω, μπορεί να γίνεται και τώρα αυτό. Δεν έχω πάει φέτος)
Να φτιάξουμε καφετέριες στην διαδρομή του μπάι-πας και στον Γύρο της Αρβανιτιάς.
Να απελευθερώσουμε όλες τις χρήσεις στην παλιά πόλη. Να μπορεί να γίνει και ένας ναός του μπουζουκιού και του τσιφτετελιού. Και στριπτιζάδικο να γίνει.
Και πάνω στο Παλαμήδι να δημιουργηθεί χώρος για μπάντζι τζάμπινγκ. Και μία πίστα καρτ ανάμεσα στους προμαχώνες. Και να ντυθούν και κάποιοι άνεργοι με Βενετικές φορεσιές και να το παίζουν Μοροζίνηδες για να φωτογραφίζονται οι τουρίστες.
Πολλά ακόμα μπορώ να σας προτείνω να κάνουμε.

Σιγά τον Τζήμερο. Εγώ είμαι εδώ να σας εκθέσω ένα σωρό εντυπωσιακά που θα φέρουν χρήμα και θα δώσουν δουλειές στον κόσμο.

Το ξέρω ότι οι αχόρταγοι σε αυτή την πόλη μπορεί να γουστάρουν κάποια από αυτά που σας ανέφερα.

Ομως  η ζωή μας είναι μία. Δεν έχουμε άλλη
Η πόλη μας είναι μία.
Η ιστορία μας είναι σημαντική.
Οι αναμνήσεις μας πολλές και μας καθορίζουν.
Όχι όλους. Κάποιους από εμάς.

Όλα τα χρυσάφια και τα διαμάντια της υφηλίου δεν συγκρίνονται........
με ένα πρωινό ή ένα ηλιοβασίλεμα στον Γύρο της Αρβανιτιάς. Το κτύπημα της καμπάνας στην Παναγίτσα
με ένα πρωινό μπάνιο στην έρημη Καραθώνα.
με βουτιές στις μαγικές μυστικές παραλίες του Ναυπλίου.
με μία νυκτερινή περατζάδα τον μήνα Νοέμβριο στα σοκάκια του Ναυπλίου.
με μία πορτοκαλάδα στο κυλικείο του Παλαμηδιού (εδώ δεν συγχωρώ το Υπουργείο Πολιτισμού, που τόσα χρόνια έχει κλειστό το κυλικείο του κάστρου μας).
με ένα ουζάκι στο Μπούρτζι, αφού κάποιος επισκεφτεί ένα εγκληματολογικό εκεί μουσείο
με μία περιδιάβαση στα κάστρα της πόλης.

Πολλά μπορεί να γίνουν σε πλήρη αντίθεση με τα τζημερικά.
Το Υπουργείο Πολιτισμού πρέπει να θέτει τους κανόνες.

Δεν είναι όλα ζήτημα κονόμας φίλοι μου.
Αν και, ακράδαντα πιστεύω, ότι το μεγάλο πλεονέκτημα της πόλης μας είναι η ιδιαιτερότητά της και όχι το να επιχειρήσουμε να γίνουμε Αμερικανάκια και Τεξανοί με μεγάλα καπέλα.
Και αυτό το τεράστιο πλεονέκτημά μας θα φέρει και έσοδα στην τοπική οικονομία χωρίς να ξεβρακωθούμε για την φτηνή κονόμα και τα φανταχτερά διαμάντια αγορασμένα από τις πετρελαιοπηγές τους Τέξας

Ιδού το ιδανικό πρόσωπο για Δήμαρχος στο Ναύπλιο

Υποτεθείσθω (ουάου τι ωραία λέξη!!!!!)

Υποτεθείσθω ότι υπάρχει στην πόλη μας ένας εξαιρετικός άνθρωπος με όλα τα προσόντα για να αναλάβει, ως επικεφαλής, τις τύχες του Δήμου μας.

Υποτεθείσθω ότι ζει ανάμεσά μας κάποιος με τα εξής χαρακτηριστικά:

Να αγαπά την πόλη.

Να είναι κοσμογυρισμένος και να έχει αντλήσει εμπειρίες και ιδέες από το πως οι σπουδαίες πόλεις έχουν επιλύσει τα προβλήματά τους.

Να έχει κάνει εξαιρετικές σπουδές και μεταπτυχιακά σε σπουδαία πανεπιστήμια

Να ομιλεί άψογα τρεις γλώσσες.

Να μην είναι πλούσιος, αλλά να είναι χορτασμένος και να μην έχει ανάγκες.

Να του αρέσει ο λιτός, αλλά ουσιαστικός βίος.

Να είναι γνώστης των Ευρωπαϊκών προγραμμάτων.
Να πιάνει πουλιά στον αέρα.

Να έχει ένα επικοινωνιακό χάρισμα, να είναι ανοικτός και πρόσχαρος και να μπορεί να πείσει τον συνομιλητή του.

Να έχει μία κουλτούρα συνεργασιών, να είναι ανοικτός στον διάλογο. Να μην θεωρεί τον εαυτό του αυθεντία. Να γουστάρει την συμμετοχικότητα για την επίλυση προβλημάτων.

Να είναι απόλυτα έντιμος.

Να μην χρωστάει πουθενά. Και να μην επιθυμεί να του χρωστούν άλλοι.

Υποτεθείσθω λοιπόν.

Υποτεθείσθω ότι η πόλη μας διαθέτει ένα τέτοιο ιδανικό πρόσωπο για να γίνει Δήμαρχος όλων των Αναπλιωτών και όχι μόνον των κολλητών και παρατρεχαμένων.

Και υποτεθείσθω και το πιο δύσκολο απ΄όλα.

Ότι οι πολίτες θα αναγνώριζαν στο πρόσωπό του αυτόν που είναι ο άριστος και ήσαν διατεθειμένοι να τον ψηφίσουν για Δήμαρχο. Εδώ βεβαίως γελάμε, αλλά... υποτεθείσθω

Υποτεθείσθω ότι οι πολίτες θα άφηναν κατά μέρος τα κολλητηλίκια, τα μικρορουσφετάκια, τα μικροκομματικά και τα μικροσυμφέροντα.

Ωραίαααα

Όλα ιδανικά λοιπόν.......

Τι λέτε τώρα εσείς;

Αυτό το ιδανικό πρόσωπο θα δεχόταν να συμμετάσχει σε μία εκλογική αναμέτρηση για να γίνει Δήμαρχος στο Ναύπλιο;

΄Η και ακόμα περισσότερο. Υποτεθείσθω ότι άπαντες αναγνώριζαν τα προσόντα του και αποφάσιζαν να μην κατέβουν αντίπαλοί του στον εκλογικό στίβο και έτσι ο ιδανικός Αναπλιώτης ήταν ο μόνος υποψήφιος;

Τι λέτε, ερωτώ και πάλι;
Θα ήταν διατεθειμένο ένα τέτοιο πρόσωπο να γίνει Δήμαρχος στην πόλη μας;

Εκεί που ο άνθρωπος δεν χρωστάει σε κανέναν και έχει το κούτελο καθαρό, αίφνης να ευρίσκεται υπεύθυνος μιας  ιλιγγιώδους οφειλής οκτακοσίων τόσων χιλιάδων ευρώ λόγω Γηροκομείου. Πως θα το διαχειριζόταν το θέμα αυτό; Θα κοιμόταν ήσυχος τα βράδια; Και τι θα έκανε; Θα ανέθετε την προεδρία σε κάποιον άλλον, ο οποίος θα καθόταν στο σκαμνί και θα καταδικαζόταν λόγω οφειλών όπως γίνεται σήμερα; Αυτό θα του έλεγε η συνείδησή του να πράξει; Να μεταθέσει τις ποινικές ευθύνες σε άλλον; Όχι δεν θα το έκανε αυτό. Θα αναλάμβανε ο ίδιος Πρόεδρος του Γηροκομείου και θα καταδικαζόταν ο ίδιος.
Και τι θα έκανε με τον σκουπιδότοπο στην Καραθώνα που θα κληρονομούσε; Και μετά από τόσες δεκαετίες δεν θα εύρισκε την οποιαδήποτε εναλλακτική λύση για το άμεσο μέλλον; Τι θα έκανε; Θα συνέχιζε το περιβαλλοντικό έγκλημα ή θα άφηνε τα σκουπίδια στους δρόμους της πόλης; Θα είχε την δυνατότητα να χαμογελάει και να είναι χαρούμενος με τα σκουπίδια να πηγαίνουν εκεί; Όχι δεν το πιστεύω. Αυτός ο ιδανικός Δήμαρχος, είναι βέβαιο ότι θα έπιπτε σε κατάθλιψη. Και εάν ο ίδιος ή κάποιοι Αντιδήμαρχοι οδηγούντο και αυτοί στο σκαμνί, δεν πιστεύω ότι θα έψαχνε δικαιολογίες για να αθωωθούν.

Αυτά έχουν συμβεί στον τόπο μας και στην χώρα. Και άλλα πολλά.
Έχει οδηγηθεί η κατάσταση σε τέτοια τρίσβαθα σπήλαια, που ουδείς ευαίσθητος πολίτης έχει πλέον το κουράγιο να ενδιαφερθεί.

Ο ιδανικός υποψήφιος Δήμαρχος, ακόμα και αν είχε όλα τα προσόντα που σας προανέφερα, ακόμα και αν οι πολίτες αναγνώριζαν τα προσόντα αυτά και ήσαν διατεθειμένοι να τον ψηφίσουν, δεν είναι δυνατόν να θυσίαζε την ζωή του ολάκερη, την ευτυχία του, το καθαρό κούτελό του, το χαμόγελό του, την οικογενειακή του γαλήνη για να αναλάβει τα χρέη του Γηροκομείου και την κατάσταση με τον ανεξέλεγκτο σκουπιδότοπο στην Καραθώνα.

Υποτεθείσθω λοιπόν ότι υπήρχε  το ιδανικό πρόσωπο.
Ομως και να υπήρχε τέτοιο πρόσωπο, ελπίς δεν υπάρχει εδώ που έχουμε οδηγηθεί.

ΥΓ. Και όμως υπάρχει στην πόλη μας αυτός ο ιδανικός άνθρωπος με αυτά και άλλα προσόντα.
Ελα μωρέ.... Ποιος ενδιαφέρεται τώρα;