Κουκουλοπροφίλ. Αχ βρε Αναπλάκι....

Γράφουν στο διαδίκτυο με κουκούλες.
Επιτίθενται προσωπικά κατά πολιτών, χωρίς να τολμούν να βάλουν το ονοματάκι τους από κάτω.
Όλο αυτό εμένα  δεν με απασχολεί και δεν με ενοχλεί προσωπικά, αλλά το αναφέρω διότι αποτελεί κατάντια για την πόλη μας και την κοινωνία. Αχ βρε Αναπλάκι......
Έχει καταντήσει ντροπή για όλους μας.
Δεν είναι δυνατόν να μην ενοχλούνται και κάποιοι παράγοντες για όλο αυτό αίσχος. Δεν μπορεί να μην το ψιθυρίζουν πίσω από κλειστές πόρτες. Οι πιο κυνικοί βέβαια ουδόλως ενοχλούνται με αυτό, αλλά αντιθέτως.

Αντιθέτως ενοχλούνται  με την κριτική. Επιθυμούν όλοι να τους δοξάζουν. ΄Η να δοξάζουν τους εκλεκτούς τους. Αν με εννοείτε. Αυτοί με εννοούν.
Μάλλον ενοχλούνται διότι η κριτική συνοδεύεται πάντοτε από προτάσεις.
Ενοχλούνται διότι κάποιοι έχουν όραμα για την πόλη.
Ενοχλούνται διότι κάποιοι διαφωνούν με την λογική των φιεστών για τα τριήμερα και διατυπώνουν μιαν άλλη λογική ανάπτυξης.
Ενοχλούνται διότι κάποιοι πολίτες συνεχίζουν πέραν από αξιώματα, έμμισθες θέσεις και θώκους, να ενδιαφέρονται, να γράφουν, να συζητούν και να θίγουν τα, κατ΄αυτούς, κακώς κείμενα.

Αυτοί που κάνουν την κριτική δεν έχουν σε όλα δίκιο
Σίγουρα και αυτοί έχουν πει υπερβολές και πολλές φορές έχουν αστοχήσει στην κριτική τους.
Πρόκειται σύντομα να ανεβάσω ένα άρθρο στο οποίο θα μιλώ για δικές μου παραλείψεις και αστοχίες και για άδικη και υπερβολική κριτική σε διάφορα που έχουν γίνει στην πόλη μας. Μέσα στη διαδικασία του δημοκρατικού διαλόγου και της αντιπαράθεσης υπάρχει και αυτό. Δεν γίνεται διαφορετικά αν θες με παρρησία να λες την άποψή σου. Άραγε όμως υπάρχει άλλος που έχει στο μυαλό του να παραδεχθεί δημόσια ότι δεν τυγχάνει Πάπας;

Πάντως  παρά την πολύ σκληρή αντιπαράθεση που έχω κάνει μέσω του ιστολογίου μου, ποτέ δεν έχω επιτεθεί σε προσωπικό επίπεδο. Και αν στις χίλιες τόσες αναρτήσεις μου, μου έχει ξεφύγει κάτι σε προσωπικό επίπεδο, δεν έχω το παραμικρό πρόβλημα να το πάρω πίσω.

Όμως πολλοί από  αυτούς που δέχονται την κριτική διαλέγουν άλλο δρόμο. Την επίθεση σε προσωπικό πεδίο και όχι σε αυτά των ιδεών και της πολιτικής.
Επαναλαμβάνω ότι δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα σε αυτό. Αυτοί είναι, έτσι γνωρίζουν να αντιπαρατίθενται. Όχι με επιχειρήματα, πάνω σε αυτά που λέω ή δεν λέω.
Και πολλές φορές τις προσωπικές επιθέσεις στα αιρετικά αλλά και σε άλλους που τους κριτικάρουν, τις κάνουν ανώνυμα. Έχουμε γεμίσει ανώνυμα προφίλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Δεν μπορεί να είμαστε περήφανοι σαν τοπική κοινωνία για αυτά που γίνονται. Δεν είναι ωραίο. Δεν προάγεται η υγιής αντιπαράθεση με τέτοιες μεθόδους.  Όλους αυτούς τους ανώνυμους τους γράφω κανονικά. Εγώ είμαι πολύ ευτυχής και γεμάτος. Και αυτά που σας γράφω δεν προέρχονται από τα ελλείμματα μέσα μου, αλλά από το περίσσεμα που έχω στην ψυχή μου. Μακάρι και οι άλλοι με αυτή την λογική να ενεργούσαν. Άλλωστε έτσι κι αλλιώς δεν τους παρακολουθώ στο τι λένε, διότι τους έχω ξεκάνει από "φίλους" και "ακολούθους" στα μέσα δικτύωσης.
Αληθινά δεν γνωρίζω πως κάποιοι της συμπολίτευσης, αλλά και των αντιπολιτευομένων και των φίλων των τέως, τα ανέχονται όλα αυτά. Δεν αρκεί με τίποτα να λένε ότι "ναι μεν έχετε δίκιο, αλλά και εσείς αντιπολιτεύεστε σκληρά". Διότι, αν πιστεύουμε ότι κάτι δεν πάει καλά, πρέπει να το λέμε ανοιχτά και με θάρρος. Και στην σωστή αντιπαράθεση ποτέ κάποιος δεν είναι τέλειος. Ο διάλογος και η διακίνηση ιδεών βοηθάει στον να αντιμετωπισθούν παραλείψεις και λάθη εκατέρωθεν. Αυτό είναι δημοκρατία.
Και στον διάλογο αυτό έχουν θέση και οι απλοί πολίτες. Μόνον με διάλογο, έστω και με σκληρή αντιπαράθεση σε ιδέες και αρχές θα πάει μπρος ο τόπος.

Η κριτική θα μπορούσε να προάγει θέματα.
Έγραψα τις προάλλες για το νεκροταφείο της πόλης, για τα γλυπτά μνημεία, για την εγκατάλειψη.
Και όμως υπάρχει έτοιμη μελέτη για το νεκροταφείο.
Έχω την βεβαιότητα ότι οι ιθύνοντες δεν την γνωρίζουν. Έχω και βάσιμη υποψία ότι δεν θα μπορέσουν να βρουν την  μελέτη αυτή σε κάποιο συρτάρι . Ψάξτε , ψάξτε, μάλλον δεν θα την βρείτε. Γιατί λοιπόν δεν επιθυμείτε  να ακούσετε την κριτική και να προσπαθήσετε να εκμεταλλευτείτε αυτούς τους περίεργους που επί χρόνια αγωνίζονται για την πόλη για να κάμετε κάτι το καλό; Και ποιος νομίζετε ότι τελικά θα κερδίσει πολιτικά και σε ψήφους εάν ενεργήσετε έτσι; Οι περίεργοι που το κάνουν από μεράκι ή εσείς που θα κάνετε τις φιέστες εάν ένα τέτοιο έργο ολοκληρωνόταν; Τίποτα δεν θα γίνει όμως και για τα περίφημα γλυπτά του νεκροταφείου μας, λόγω της πολιτικής στενομυαλιάς.
Εγώ ο περίεργος θα φωνάξω και πάλι για κάποια λησμονημένα. Αντέχω και θυμάμαι. Και το δύσκολο είναι να θυμάσαι. Το εύκολο και βολικό είναι να ξεχνάς και να τα προσπερνάς.
Ομως δεν πρέπει να είναι έτσι.
Τι γίνεται λοιπόν με το πρόγραμμα "Κοιτίδα", τον θησαυρό αυτόν των πληροφοριών που χάθηκε, διότι δεν πληρώσαμε μια συνδρομή στο internet; Δαπανήσαμε ένα σωρό χρήματα για αυτό το εκπληκτικό πρωτοποριακό πρόγραμμα και όλοι σφυρίζουν σήμερα αδιάφορα. Ουδόλως τους απασχολεί. Αλλά εγώ θυμάμαι και θα τα ξαναλέω όλα αυτά από καιρού εις καιρόν.
Τι γίνεται με την εκπληκτική συλλογή αφισών και προγραμμάτων, που άφησε δωρεά στον Δήμο μας ο Νίκος Καραγιάννης; Υπάρχουν πουθενά; Πολύ φοβάμαι ότι............
Τι γίνεται με το Άρμα Θέσπιδος, που είχε δωρηθεί στον Δημοτικό Θέατρο;
Ποιος θυμάται ότι έχουμε αγοράσει σαν Δήμος πανάκριβα το οικόπεδο που βρίσκεται βορειοανατολικά του Σταδίου; Γιατί δεν το εκμεταλλευόμαστε τόσα χρόνια;
Η κριτική συνεχίζεται. Η γελοιότητα με τα ανώνυμα προφίλ και τις προσωπικές επιθέσεις συνεχίζεται και αυτή.
Εγώ όμως παραμένω ευτυχής. Είμαι πλήρης μέσα μου. Και αρνούμαι να ακολουθήσω τον κατήφορο.
"Ο αρνηθείς δεν μετανιώνει"