Η εαρινή σύναξη των υπερπλουσίων σκαφάτων στο Ναύπλιο

(και όμως η πραγματική ευτυχία βρίσκεται στην απλότητα)

Πέρασαν τα ελικόπτερα πάνω από τα κεφάλια μας.
Κατέφτασαν το πολυτελέστατα αμάξια. Τι Καγιέν είδα, τι θηριώδη Βόλβο, κάτι Αούντι που σπάνια αντικρίζεις, όλα μαζί παρατεταγμένα εν σειρά.
Το βλέπεις. Το οσμίζεσαι. Το άπτεσαι. Το ακούς. Το γεύεσαι.
Οι άνθρωποι του μεγάλου πλούτου είναι στην πόλη μας.
Από δίπλα και οι απλοί τίμιοι ναυτικοί, που εργάζονται με ικανοποιητικούς, υποθέτω, μισθούς.
Εδώ αυτές τις ημέρες και οι αιθέριες υπάρξεις. Άνδρες και γυναίκες. Ντυμένοι και ντυμένες με την τελευταία προκλητική λέξη της μόδας βολτάρουν πάνω κάτω και επιδεικνύουν τς θέλγητρά τους, ήδη από τις πρωινές ώρες. Κάτι γυρεύουν και αυτοί στο Ναύπλιο από την σύναξη των υπερπλουσίων.

Αρκετοί από αυτούς που αυτές τις μέρες είναι στην πόλη μας είναι οι πολύ ευνοημένοι από την Ελλάδα της μεγάλης κρίσης.
Με χρήματα στο εξωτερικό. Με χειμερινές βίλες στις Ελβετικές Άλπεις.
Με ελάχιστη ή και μηδενική φορολογία να τους απασχολεί και ενοχλεί.
Με επιδοτήσεις που λαμβάνουν από χρήματα των φορολογουμένων.
Ουδεμία κρίση τους συντάραξε στα σοβαρά. Αντιθέτως τους ωφέλησε. Άλλοι υποφέρουν.
Η μεσαία τάξη στενάζει. Η ανεργία είναι πάνω από είκοσι τους εκατό. Οι μισθοί έχουν πάει στο τριακοσάρι. Το ΕΚΑΣ καταργήθηκε. Και την ίδια στιγμή αυτή η μικρή τάξη όχι μόνον συνεχίζει να κερδίζει ακόμα περισσότερα, αλλά τους πληρώνουμε και από πάνω.
Πολλοί από αυτούς τους ευνοημένους της κρίσης είναι που έχουν αυτά τα σκάφη με τα τρία πατώματα που άραξαν αυτές τις μέρες στον λιμένα μας. Και αντί να πληρώνουν για την υπερπολυτελή αυτή διαβίωση ωφελούνται και από πάνω. Χρησιμοποιούν αυτά τα σκάφη για το χρονικό διάστημα που επιθυμούν για πολυτελείς διακοπές, μακρυά από τα στίφη και μαζί με κάποιες αιθέριες υπάρξεις που διαλέγουν από την εαρινή Αναπλιώτικη σύναξή τους και μετά μέσω ενός γραφείου το ενοικιάζουν τις υπόλοιπες ημέρες και κερδίζουν από πάνω. Και δεν πληρώνουν φόρους, δεν έχουν τεκμήρια. Έχουν τα τεράστια γιωτ και τα παντελονιάζουν κιόλας.
Και είναι τόσο ξεφτιλισμένη αυτή η τάξη των υπερπλουσίων που καταδέχονται να τους επιδοτεί την έκθεση της μεγάλης κονόμας τους στο Ναύπλιο, ο αγρότης από το Γκέρμπεσι, ο συνταξιούχος με το δυαράκι στον πρώτο όροφο της πολυκατοικίας στο Συνοικισμό , ο άνεργος, ο δημόσιος υπάλληλος του Ναυπλίου.
Όχι μόνο δεν πληρώνουν το παραμικρό για λιμανιάτικα, αλλά τους πληρώνουμε από πάνω!!! Όλα τα έξοδα πληρωμένα. Και χρήματα δίνουμε στην εταιρεία που οργανώνει την εκδήλωση.  Και βεγγαλικά ρίξαμε. Και τον δύτη πληρώνουμε για να βουτήξει για να μην μπλακούν οι άγκυρες των σκαφών της επίδειξης της χλιδής!!!! Και δωρεάν γεύμα στο Παλαμήδι. Ανοίξαμε έναν αρχαιολογικό χώρο για να φάνε και να πιούμε με δικά μας χρήματα οι super πλούσιοι. Εγώ κάπως νοιώθω με αυτό. Εσείς; Σε κάθε περίπτωση αν αναλάβω, δωρεάν γεύμα σε αρχαιολογικό χώρο γιοκ. Κάποιος σεβασμός στον Μοσχονησιώτη πρέπει μάλλον να υπάρξει.
Και υπάρχουν και παράπλευρες κονόμες. Παραταγμένα δίπλα στα σκάφη και τα θηριώδη Βόλβο. Έχουμε και μια μικρή μίνι έκθεση αυτοκινήτων εταιρείας και και αυτή θέλει να οικονομήσει από την εαρινή σύναξη των ματσωμένων. Δωρεάν και αυτό. Ούτε αυτοί δεν πληρώνουν το παραμικρό. Και, νομίζω, ουδείς  έχει αποφασίσει να επιτραπεί να γίνει το λιμάνι μας και οιονεί έκθεση πολυτελών αυτοκινήτων.
Η αλήθεια είναι ότι κερδίζουν και τα λίγα καταστήματα της πόλης, που το παίζουν ότι μπορούν να ανταποκριθούν στις γκουρμέ απαιτήσεις.
Και τα καταλύματα είναι γεμάτα.
Διότι έρχεται κόσμος να ζήσει το όνειρο της χλίδας.
Κερδίζουμε από την κακομοιριά του λαού, που θαμπώνεται από το επιφαινόμενον της χλιδής και της πολυτέλειας.
Και βασικά κερδίζει  πολιτικούς πόντους η δημοτική αρχή από όλα αυτά.

Γνωρίζω πολύ καλά ότι η άποψή μου που σας εξέθεσα είναι ισχνά μειοψηφική.
Όμως δημοκρατία έχουμε και  επιτρέπεται και στις μικρές μειοψηφίες ή ακόμα και στις μοναχικές φωνές να εκφράζουν την άποψή τους.
΄Η μήπως κάνω λάθος και είναι στο κεφάλι μου, ότι έχω το δικαίωμα να εκφράσω τον εαυτό μου ή το μηδέν κόμμα μηδέν ένα τοις εκατό των δημοτών;

Και ένα τελευταίο που δεν αντιλαμβάνομαι.
Αφού αυτά που πράττουν έχουν την σχεδόν καθολική αποδοχή του λαού, γιατί ασχολούνται με την ισχνά μειοψηφική μου άποψη και εξαπολύοουν και προσωπικές επιθέσεις ενατίον μου; Ενόχλησα εγώ κάποιον σε προσωπικό επίπεδο; Χαρακτήρισα εγώ κάποιο πρόσωπο με κάποιο επίθετο;
Τι ζόρι τραβάνε άραγε; Γιατί δεν μπορούν να ανεχθούν τον παραμικρό λόγο που εκφράζει μιαν άλλη άποψη; Ολοι πρέπει να τους υμνούν για να είναι ευτυχείς;

Αντε και ένα ακόμα που δεν αντιλαμβάνομαι.
Συριζα, ΚΚΕ, Ζωή, Λάφα, Ανταρσύες κουλουπού συμφωνούν με αυτά που γίνονται; Και αν όχι θα ανοίξουν το στοματάκι τους να πουν το κατιτίς; Μόνον εγώ και δυο τρεις ακόμα θα μιλάμε;
Και κάποιοι που μπορούν να συμφωνούν με το γενικό πλαίσιο της εαρινής σύναξης, δεν ενοχλούνται με την παραχώρηση ενός αρχαιολογικού χώρου για γεύμα εκεί στα ψηλά; Κάποιοι ευτυχώς εξέφρασαν άποψη. Και αυτοί όμως μέτρημένοι στα δάκτυλα της μίας χειρός είναι.

Εδώ Λιλιπούπολη... Μεγάλο ιατρικό συνέδριο

Εδώ Λιλιπούπολη.
Εδώ Λιλιπούπολη
O Δήμαρχος Χαρχούδας και το δημοτικό συμβούλιο αποφασίζει να κάνει τα πάντα για να έλθει το μεγάλο και σπουδαίο ιατρικό συνέδριο στην πόλη.
Οι χίλιοι ιατροί που θα συμμετάσχουν στο συνέδριο που θα γίνει στη Λιλιπούπολη θα φάνε και θα πιουν και κάτι θα αγοράσουν από τα καταστήματα των υπηκόων του Χαρχούδα. Θα κοιμηθούν και θα τα ακουμπήσουν στα ξενοδοχεία.
Είναι πλούσιοι οι γιατροί. Απ΄όλο το κόσμο θα έλθουν. Και πολλοί από αυτούς θα έχουν μαζί την ή τον σύζυγό ή την ερωμένη ή τον εραστή
Ελκυστική η κατάσταση στην Λιπούπολη με την έλευση των πλουσίων χειρουργών.
Δεν πρέπει με τίποτα  η Λιλιπούπολη να χάσει το συνέδριο αυτό. Η διπλανή πόλη το εποφθαλμιά και το διεκδικεί και αυτή
Για αυτό αποφάσισαν να ταΐσουν όλους τους συνέδρους ένα πλουσιοπάροχο γεύμα στο κάστρο πάνω από την Λιλιπούπολη. Θα δώσουν αμοιβή στην εταιρεία που διοργανώνει το συνέδριο, η οποία εταιρεία θα λάβει και τις συνδρομές των πλουσίων των γιατρών.  Όλα τα έξοδα του ιατρικού συνεδρίου θα τα πληρώσουν οι δημότες της Λιλιπούπολης.
Δεν θα πληρώσουν μόνον οι ξενοδόχοι, αλλά και όσοι καλλιεργούν τα μπιζέλια που χορεύουν τσιφτετέλια, αλλά και αυτοί που έχουν σπείρει βλίτα και σπανάκι που χορεύουνε συρτάκι στο χορό των μπιζελιών. Δεν θα πληρώσουν μόνον οι καφετζήδες που θα ευνοηθούν από την έλευση των πλουσίων των γιατρών αλλά και εκείνος στο χωριό που έχει φυτέψει την μπάμια την μεγάλη που χορεύει πεντοζάλη πάνω στην πρασινάδα και πάνω στο γκαζόν.
Και θα δώσουμε και χρήματα και στον βουτηχτή για να μην μπλεχτούν οι άγκυρες των σκαφών των πλουσίων των γιατρών που θα εισπλεύσουν  στο λιμάνι της Λιλιπούπολης.
Το δημοτικό συμβούλιο της Λιλιπούπολης πρέπει να αποφασίσει να δώσει περισσότερες παροχές από όσα υπόσχεται η διπλανή η πόλη, η εχθρική, που επίσης επιθυμεί να γίνει το συνέδριο εκεί.
Δόξα στην Λιλιπούπολη.
Χρήμα θα εισρεύσει.
Πολυτελή αμάξια και σκάφη με τρία πατώματα θα έλθουν να δώσουν λάμψη.
Και από δίπλα ο φτωχικός και μοναχικός συνταξιούχος στο δυαράκι και ο άνεργος στο καλυβάκι στο χωριό, με απορία θα κοιτούν την όλη γκλαμουριά για την οποία ο ίδιοι από τα χρήματα που τους περισσεύουν  θα την έχουνε πληρώσει.
Αααα ναι. Και αν κάποιος από τους καταστηματάρχες καταλάβει δημόσιο χώρο που δεν του ανήκει, για να βάλει τραπεζάκια να φάνε οι πλούσιοι χειρουργοί, δεν πειράζει θα πληρώσει για αυτόν τον χώρο και το πρόστιμο θα διαγραφεί.

(Κείμενο για προβληματισμό)

Κύκνος, Νεκροταφείο, Λέων, η περιοχή των Ελλήνων Ποντίων

Πρέπει να έχει ήδη περάσει καμιά δεκαετία.
Ήμουν τότε δημοτικός σύμβουλος. Έτσι είχε αποφασίσει ο λαός. Μετά αποφάσισε διαφορετικά.
Στη συνεδρίαση λοιπόν του δημοτικού συμβουλίου εμφανίζεται ένας κουστουμάτος και ζητάει και μας υπόσχεται συνάμα,  να τοποθετήσει η τεχνική εταιρεία Αθωνική, που είχε ξεκινήσει να κατασκευάζει τις πολυκατοικίες στον Κύκνο,  με δικές της δαπάνες φωτεινούς σηματοδότες στις διασταυρώσεις των οδών που περικλείουν το οικόπεδο του Κύκνου με την Λεωφόρο Ασκληπιού. Ήθελε οι μικρο-μεσο αστοί πελάτες που θα αγόραζαν τις διαμερισματάρες, με τα εύκολα τότε δάνεια, να μην ταλαιπωρούνται να πάνε στα υπόγεια πάρκινγκ του συγκροτήματος.
Μην τους είδατε τους φωτεινούς σηματοδότες.
Σχεδίασαν να κατασκευάσουν σε ένα τεράστιο ενιαίο οικόπεδο εκατοντάδες διαμερίσματα.
Η τότε λογική της αρπαχτής με αντιπαροχή.
Πως θα κλείσουμε τους κατοίκους σε κλωβούς.
Παπάδες θα μπορούσαν να είχαν σχεδιάσει και κατασκευάσει.
Πολύ πράσινο, χαμηλή δόμηση, κοινόχρηστους χώρους.
Όμορφα σπίτια για ποιοτική ζωή.
Επέλεξαν τα ειθισμένα μικροαστικά, όπως γινόταν τότε.
Και βρήκαν και αριστερή αρχιτεκτόνισσα για να τα σχεδιάσει όλα αυτά.
Και καθηγήτρια Πολυτεχνείου τρομάρα της.
Η Θεανώ Φωτίου σχεδίασε το έκτρωμα.
Και ήλθε η οικονομική κρίση και το όλο έργο έμεινε ημιτελές.
Αντί να αναδειχθεί η πόλη στην περιοχή εκείνη χαντακώθηκε.
Νερά αναβλύζουν και λιμνάζουν. Κώνωπες. Μπάζα. Χορτάρια. Ένα χάλι.
Για δεκαετίες θα παραμείνει έτσι η κατάσταση. Προβλέπω να πεθαίνω στα εκατό μου χρόνια, όμως δεν πιστεύω ότι θα δω βελτίωση.
Σκεφτείτε να ήταν διαφορετική η όλη σχεδίαση.
Και ο Κύκνος θα κέρδιζε και η πόλη και οι μεσοαστοί που θα είχαν αγοράσει ίσως λίγο πιο ακριβά.
Και γνωρίζω καλά ότι υπήρχε άλλη πρόταση την οποία δεν επέλεξαν. Για χαμηλή δόμηση, περισσότερο πράσινο.
Προτίμησαν την Αθωνική και την Φωτίου.
Και πάει η γειτονιά

Θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά;
Κάποτε κάποιοι φώναξαν. Να γίνει τροποποίηση του σχεδίου πόλεως. Να μην μείνει όλο αυτό το οικόπεδο ενιαίο. Υπήρχε λογική να υπάρχει ενιαίο τεράστιο οικόπέδο όταν ο ΚΥΚΝΟΣ ήταν εργοστάσιο. Όταν όμως οι μηχανές σταμάτησαν και επέλεξαν την λογική του οικοπέδου και της αντιπαροχής, θα έπρεπε να χαραχθούν δημόσιοι δρόμοι και πράσινο. Δεν μας άκουσαν.
Δεν μας άκουσαν και όταν προτείναμε ένα τμήμα του εργοστασίου να γίνει βιομηχανικό μουσείο. Υπήρχαν τα παλαιά μηχανήματα που θα μπορούσαν να εκτεθούν. Και θα ήταν και μια τεράστια διαρκής διαφήμιση για το ΚΥΚΝΟ.
Δεν μας έχουν ακούσει για την πρότασή μας να αναδειχθεί ο χώρος γύρω από το λιοντάρι των Βαβαρών. Και δίπλα του θα μπορούσαμε να βάλουμε αναπαραστάσεις του λέοντος της Κέας και του λιονταριού της Λουκέρνης για να δείξουμε την συνέχεια του γλυπτού. Και θα μπορούσαμε να δείξουμε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για να φροντίσουμε και να αναδείξουμε και την εκκλησία των Αγίων Πάντων, της οποίας το πάτωμα είναι οι ταφόπλακες και γνωστών της εποχής προσωπικοτήτων και ηρώων του αγώνα βγαλμένες από το καταργηθέν παλαιό νεκροταφείο που ήταν εκεί.
Και θα μπορούσε και να γίνει και μια μικρή έκθεση για τους Έλληνες Πόντιους (όχι Ρώσους, όπως κάποιοι λένε) που ήλθαν και εγκαταστάθηκαν στην γειτονιά αυτή. Και να συνδυαστούν όλα αυτά με τα γλυπτά έργα τέχνης του νεκροταφείου.
Μια γειτονιά στολίδι θα γινόταν.
Μια γειτονιά δεύτερος πόλος έλξης για τους επισκέπτες και περιηγητές.

Αλλά χρόνια τώρα εσείς επιλέγετε άλλους. Τους αδιάφορους για όλα αυτά. Αυτούς που για φιέστες και μόνον ενδιαφέρονται.
Για σουβλάκια στην Καραθώνα και για συναυλία του Μαζωνάκη, που εμείς πληρώνουμε.

Τελειώνω με αυτό. Πριν από χρόνια με 18 ψήφους υπέρ και μία ψήφο κατά είχε αποφασισθεί  στο Δημοτικό Συμβούλιο να αποπρασινισθεί η γωνία του Κύκνου και να γίνει και αυτή οικόπεδό του. Και θα ήταν τώρα στα ίδια χάλια. Και μόνον μετά από προσφυγή σώθηκε ο χώρος και τώρα είναι παιδική χαρά και ακούγονται εκεί δίπλα στα καραγιαπιά οι χαρούμενες φωνές και τα γέλια των παιδιών.

Να μην σας πω ποιος ήταν ο μοναχικός ένας, που διαφώνησε και επέμενε ο χώρος να γίνει παιδική χαρά.

Και ήλθαν οι "επαναστάτες" του γλυκού νερού και δημιούργησαν δικό τους συνδυασμό. στις τελευταίες δημοτικές εκλογές Τον αριστερό και επαναστατικό τρομάρα τους. Ενώ τότε είχαν σιωπήσει. Βολεμένοι ήσαν τότε.
Και σήμερα εισέτι σιωπούν για τα μεγάλα ζητήματα της πόλης. Ήθελαν νέο συνδυασμό για την επανάσταση και την ανατροπή. Και έκαμαν μίαν οπή εις το ύδωρ.
Μόνον προσωπικές επιθέσεις ξέρουν να κάνουν.

Ολα βαίνουν καλώς, εναντίον μας

Λέω να μην σας κουράσω με πολλά νούμερα και θα μπω κατευθείαν στα συμπεράσματα της ανιαρής σημερινής μου ανάρτησης.
Για οικονομικά αποτελέσματα θα μιλήσω, οπότε αν τα βαριέστε όλα αυτά, μην προχωρήσετε στην ανάγνωση.
Όπως δεν δίνατε και σημασία στα νούμερα που πάντοτε αποτυπώνουν την πραγματικότητα και σας ήλθε κατακούτελα η πτώχευση της χώρας


Κάποια συμπεράσματα από τα αποτελέσματα της έκθεσης εκτέλεσης  προϋπολογισμού του Δήμου Ναυπλιέων για το έτος 2017, που θα συζητηθούν στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο.

 Ο τουρισμός στην πόλη μας και στα τουριστικά χωριά τριγύρω, πήγε αρκετά καλά και έτσι τα ποσά που εισέπραξε ο Δήμος από ανταποδοτικά τέλη ξεπέρασαν  κατά 20% περίπου τα  προϋπολογισθέντα. Εξαιρετικό νέο!!! Προφανώς βοήθησε και η γενικότερη συγκυρία με την αύξηση του τουρισμού στην χώρα, αλλά τα αποτελέσματα θα πρέπει να πιστωθούν και στον αρμόδιο για τα Οικονομικά Αντιδήμαρχο και στις υπηρεσίες.

Βέβαια το κονδύλι αυτό έχει τον τελευταίο καιρό αναπροσαρμοσθεί προς τα κάτω, αφού πλέον  στον Προϋπολογισμό κάθε χρόνου πρέπει να λαμβάνονται υπ΄όψη τα πραγματοποιηθέντα του προηγούμενου.
Και η προσωπική μου γνώμη είναι ότι τα ποσά που θα μπορούσε να εισπράξει ο Δήμος μας, θα έπρεπε να ήταν πολύ πιο μεγάλα, εάν υπήρχε μια πολιτική για επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου και όχι για φιέστες που οδηγούν στα πλημμυρικά φαινόμενα των λίγων τριημέρων και εάν κάποια στιγμή αναπροσορμαζόντουσαν οι εξευτελιστικές για το Ναύπλιο χρεώσεις των τριάντα και σαράντα ευρώ το δίκλινο, τιμές που δεν ισχύουν στο χειρότερο χωριό της οιασδήποτε Ευρωπαϊκής χώρας.

2.  Και αλλού πήγαν καλά τα έσοδα, όπως στις προσόδους της ακίνητης δημοτικής περιουσίας ή στις τακτικές επιχορηγήσεις.

Θα έλεγε κάποιος ότι όλα καλώς βαίνουν καλώς  και μόνον "εύγε" μπορούμε να πούμε.

Όμως υπάρχουν και τα πολύ μελανά σημεία στην ανάγνωση αυτή των οικονομικών του Δήμου μας.
Υπολογίζαμε να εισπράξουμε μέσα στο 2017 το ποσό των  3.869.659,19 ευρώ, για επενδυτικές δαπάνες (μέχρι λεπτό το είχαμε προβλέψει το ποσό αυτό!!). Προβλέπαμε δηλαδή να μας δώσουν αρκετά  χρήματα για να κάνουμε έργα. Πόσα εισπράξαμε από αυτά; Μόνον το 13,65%!!!!
Πλήρης αστοχία. Πλήρης αδράνεια στα έργα υποδομής.
Μόνον φιέστες.
Και βέβαια αυτό αποτυπώθηκε και στο σκέλος των δαπανών.
Είχαμε προϋπολογίσει να κάνουμε έργα που θα μας κόστιζαν το ποσό των 7.622.750,51 ευρώ. Από αυτά εκτελέσαμε έργα ποσού μόνον 1.152.560,01 ευρώ.
Μια μικρή απόκλιση τεσσάρων εκατομμυρίων τετρακοσίων χιλιάδων και κάτι ψιλά.

Όλα βαίνουν καλώς λοιπόν. Εναντίον μας

(Γνωρίζω άριστα τι λέτε τώρα, όσοι καταφέρατε και φτάσατε μέχρι το τέλος της ανάρτησής μου. "Μόνον η φωτογραφία είχε ενδιαφέρον")

Θρησκευτικός τουρισμός

 (O Ιερός Ναός της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος μεταξύ Πλατανίτη και Ανυφί)

Είναι ένας τρόπος και αυτός.
Τελειώνει ένα έργο σε μια ιστορική μονή, γίνονται εγκαίνια για την ανακαίνιση και μετά ο Δήμος πληρώνει, με χρήματα των φορολογουμένων δημοτών, ένα γεύμα σε πολυτελές ξενοδοχείο της πόλης, στο οποίο προφανώς παρακάθησαν άνθρωποι της εκκλησίας, αυτοδιοικητικοί, ίσως και βουλευτές και δεν ξέρω ποιος άλλος.
Εγώ προσωπικά δεν το αντιλαμβάνομαι όλο αυτό. Δεν καταλαβαίνω πως είναι δυνατόν να παρατίθεται γεύμα σε πολυτελές ξενοδοχείο για το τέλος των εργασιών ανακαίνισης της ιστορικής Βυζαντινής Εκκλησίας που  βρίσκεται σε ένα λειτουργούν πανέμορφο μοναστήρι με μοναχές που έχουν εγκαταλείψει τα εγκόσμια. Και την ίδια στιγμή που κάποιοι έτρωγαν στο πολυτελές ξενοδοχείο, ο ιστορικός Ναός του Αγίου Νικολάου να παραμένει κλειστός και ουδείς ουσιαστικά να ενδιαφέρεται επί δύο χρόνια τώρα.
Ίσως είναι ένας τρόπος αυτός να προβληθoύν τα έργα που έγιναν με χρήματα των Ευρωπαίων φορολογούμενων και γενικότερα το μοναστήρι που μπορεί να γίνει τόπος έλξης επισκεπτών. Αφού φάνε και πιουν οι επίσημοι να φύγουν από την πόλη μας με τις καλύτερες αναμνήσεις και να γίνουν τουριστικοί πρεσβευτές.
Θα γεμίσουμε τουρίστες που θα καταφτάσουν διότι παραθέσαμε γεύμα στους παπάδες.
Ισως.

Υπάρχει και ο άλλος τρόπος.
Να σεβαστούμε τα χρήματα που πλήρωσαν οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι και να προσπαθήσουμε να πιάσουν  τόπο.
Να δούμε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα προβολής των θρησκευτικών μνημείων μας.
Και δεν είναι μόνον το μοναστήρι της Αγίας Μονής, που πρέπει να αναδείξουμε.
Αναφέρω:
Τον Ναό του Αγίου Ιωάννου στα Λευκάκια.
Του Αγίου Νικολάου στα Ιρια
Τη Μονή Μεταμόρφωσης  Σωτήρος στο Τσέλο
Τη Παλαιά Μονή του Αυγού στα Καρνεζέικα
Το Ναό του Αγίου Δημητρίου στην Ασίνη
Την Παλαιά Μονή Ταλαντίου στο Αραχναίο
Την Αγία Σωτήρα μεταξύ Πλατανίτη και Ανυφί
Και βέβαια τον Ιερό ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου στο Μέρμπακα.

Φαντασθείτε τώρα, αντί για τα χιλιάρικα που δώσαμε για το φαγοπότι στο πολυτελές ξενοδοχείο, να είχαμε εκδώσει ένα μικρό φυλλάδιο για αυτά τα θρησκευτικά μνημεία που βρίσκονται στα όρια του Δήμου μας. Με ενσωματωμένο χάρτη και πληροφορίες.

Πήγαν οι άνθρωποί μας στη Μόσχα, στην τουριστική έκθεση, όπου υπήρχε, απ΄ότι πληροφορήθηκα, ιδιαίτερη θεματική για τον θρησκευτικό τουρισμό. Και μιλάμε για τους Ορθοδόξους Ρώσους. Απορώ ειλικρινά τι είπαμε και τι προβάλαμε. Αν λοιπόν είχαμε ένα τέτοιο φυλλάδιο και ανθρώπους γνώστες να προβάλουν τα εξαιρετικά αυτά θρησκευτικά μνημεία του τόπου μας...... Αν...... Αν.....

Και κάποια στιγμή, θα πρέπει ο Δήμος μας, που τόσα δαπανά για φιέστες, να συνεισφέρει για την έκδοση της δεύτερης γραφής της "Ναυπλίας" του Λαμπρινίδη, όπου υπάρχει αναλυτικό κεφάλαιο με την ιστορία της Αγίας Μονής. Είναι ντροπή για την πόλη μας να παραμένει επί τόσες δεκαετίες αδημοσίευτη η δεύτερη γραφή της "Ναυπλίας"

ΥΓ1 Δεν θάταν σωστό να βάλουμε σε προτεραιότητα να απομακρύνουμε τα καλώδια που αιωρούνται πάνω από τον Ιερό Ναό της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος στο Πλατανίτη;

ΥΓ2 Απαράδεκτο που αφαιρέθηκε το όνομα του δωρητή του κωδωνοστασίου στον Άγιο Δημήτριο στην Ασίνη. Να το βάλουν πάλι πίσω,

ΥΓ3 Κάποιος από τους θρησκευόμενους που έφαγαν δωρεάν, δεν θα μπορούσε να γράψει ένα τέτοιο άρθρο και να αναλάβει την προώθηση του θρησκευτικού τουρισμού. Από απίστους περιμένουν;

Κουκουλοπροφίλ. Αχ βρε Αναπλάκι....

Γράφουν στο διαδίκτυο με κουκούλες.
Επιτίθενται προσωπικά κατά πολιτών, χωρίς να τολμούν να βάλουν το ονοματάκι τους από κάτω.
Όλο αυτό εμένα  δεν με απασχολεί και δεν με ενοχλεί προσωπικά, αλλά το αναφέρω διότι αποτελεί κατάντια για την πόλη μας και την κοινωνία. Αχ βρε Αναπλάκι......
Έχει καταντήσει ντροπή για όλους μας.
Δεν είναι δυνατόν να μην ενοχλούνται και κάποιοι παράγοντες για όλο αυτό αίσχος. Δεν μπορεί να μην το ψιθυρίζουν πίσω από κλειστές πόρτες. Οι πιο κυνικοί βέβαια ουδόλως ενοχλούνται με αυτό, αλλά αντιθέτως.

Αντιθέτως ενοχλούνται  με την κριτική. Επιθυμούν όλοι να τους δοξάζουν. ΄Η να δοξάζουν τους εκλεκτούς τους. Αν με εννοείτε. Αυτοί με εννοούν.
Μάλλον ενοχλούνται διότι η κριτική συνοδεύεται πάντοτε από προτάσεις.
Ενοχλούνται διότι κάποιοι έχουν όραμα για την πόλη.
Ενοχλούνται διότι κάποιοι διαφωνούν με την λογική των φιεστών για τα τριήμερα και διατυπώνουν μιαν άλλη λογική ανάπτυξης.
Ενοχλούνται διότι κάποιοι πολίτες συνεχίζουν πέραν από αξιώματα, έμμισθες θέσεις και θώκους, να ενδιαφέρονται, να γράφουν, να συζητούν και να θίγουν τα, κατ΄αυτούς, κακώς κείμενα.

Αυτοί που κάνουν την κριτική δεν έχουν σε όλα δίκιο
Σίγουρα και αυτοί έχουν πει υπερβολές και πολλές φορές έχουν αστοχήσει στην κριτική τους.
Πρόκειται σύντομα να ανεβάσω ένα άρθρο στο οποίο θα μιλώ για δικές μου παραλείψεις και αστοχίες και για άδικη και υπερβολική κριτική σε διάφορα που έχουν γίνει στην πόλη μας. Μέσα στη διαδικασία του δημοκρατικού διαλόγου και της αντιπαράθεσης υπάρχει και αυτό. Δεν γίνεται διαφορετικά αν θες με παρρησία να λες την άποψή σου. Άραγε όμως υπάρχει άλλος που έχει στο μυαλό του να παραδεχθεί δημόσια ότι δεν τυγχάνει Πάπας;

Πάντως  παρά την πολύ σκληρή αντιπαράθεση που έχω κάνει μέσω του ιστολογίου μου, ποτέ δεν έχω επιτεθεί σε προσωπικό επίπεδο. Και αν στις χίλιες τόσες αναρτήσεις μου, μου έχει ξεφύγει κάτι σε προσωπικό επίπεδο, δεν έχω το παραμικρό πρόβλημα να το πάρω πίσω.

Όμως πολλοί από  αυτούς που δέχονται την κριτική διαλέγουν άλλο δρόμο. Την επίθεση σε προσωπικό πεδίο και όχι σε αυτά των ιδεών και της πολιτικής.
Επαναλαμβάνω ότι δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα σε αυτό. Αυτοί είναι, έτσι γνωρίζουν να αντιπαρατίθενται. Όχι με επιχειρήματα, πάνω σε αυτά που λέω ή δεν λέω.
Και πολλές φορές τις προσωπικές επιθέσεις στα αιρετικά αλλά και σε άλλους που τους κριτικάρουν, τις κάνουν ανώνυμα. Έχουμε γεμίσει ανώνυμα προφίλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Δεν μπορεί να είμαστε περήφανοι σαν τοπική κοινωνία για αυτά που γίνονται. Δεν είναι ωραίο. Δεν προάγεται η υγιής αντιπαράθεση με τέτοιες μεθόδους.  Όλους αυτούς τους ανώνυμους τους γράφω κανονικά. Εγώ είμαι πολύ ευτυχής και γεμάτος. Και αυτά που σας γράφω δεν προέρχονται από τα ελλείμματα μέσα μου, αλλά από το περίσσεμα που έχω στην ψυχή μου. Μακάρι και οι άλλοι με αυτή την λογική να ενεργούσαν. Άλλωστε έτσι κι αλλιώς δεν τους παρακολουθώ στο τι λένε, διότι τους έχω ξεκάνει από "φίλους" και "ακολούθους" στα μέσα δικτύωσης.
Αληθινά δεν γνωρίζω πως κάποιοι της συμπολίτευσης, αλλά και των αντιπολιτευομένων και των φίλων των τέως, τα ανέχονται όλα αυτά. Δεν αρκεί με τίποτα να λένε ότι "ναι μεν έχετε δίκιο, αλλά και εσείς αντιπολιτεύεστε σκληρά". Διότι, αν πιστεύουμε ότι κάτι δεν πάει καλά, πρέπει να το λέμε ανοιχτά και με θάρρος. Και στην σωστή αντιπαράθεση ποτέ κάποιος δεν είναι τέλειος. Ο διάλογος και η διακίνηση ιδεών βοηθάει στον να αντιμετωπισθούν παραλείψεις και λάθη εκατέρωθεν. Αυτό είναι δημοκρατία.
Και στον διάλογο αυτό έχουν θέση και οι απλοί πολίτες. Μόνον με διάλογο, έστω και με σκληρή αντιπαράθεση σε ιδέες και αρχές θα πάει μπρος ο τόπος.

Η κριτική θα μπορούσε να προάγει θέματα.
Έγραψα τις προάλλες για το νεκροταφείο της πόλης, για τα γλυπτά μνημεία, για την εγκατάλειψη.
Και όμως υπάρχει έτοιμη μελέτη για το νεκροταφείο.
Έχω την βεβαιότητα ότι οι ιθύνοντες δεν την γνωρίζουν. Έχω και βάσιμη υποψία ότι δεν θα μπορέσουν να βρουν την  μελέτη αυτή σε κάποιο συρτάρι . Ψάξτε , ψάξτε, μάλλον δεν θα την βρείτε. Γιατί λοιπόν δεν επιθυμείτε  να ακούσετε την κριτική και να προσπαθήσετε να εκμεταλλευτείτε αυτούς τους περίεργους που επί χρόνια αγωνίζονται για την πόλη για να κάμετε κάτι το καλό; Και ποιος νομίζετε ότι τελικά θα κερδίσει πολιτικά και σε ψήφους εάν ενεργήσετε έτσι; Οι περίεργοι που το κάνουν από μεράκι ή εσείς που θα κάνετε τις φιέστες εάν ένα τέτοιο έργο ολοκληρωνόταν; Τίποτα δεν θα γίνει όμως και για τα περίφημα γλυπτά του νεκροταφείου μας, λόγω της πολιτικής στενομυαλιάς.
Εγώ ο περίεργος θα φωνάξω και πάλι για κάποια λησμονημένα. Αντέχω και θυμάμαι. Και το δύσκολο είναι να θυμάσαι. Το εύκολο και βολικό είναι να ξεχνάς και να τα προσπερνάς.
Ομως δεν πρέπει να είναι έτσι.
Τι γίνεται λοιπόν με το πρόγραμμα "Κοιτίδα", τον θησαυρό αυτόν των πληροφοριών που χάθηκε, διότι δεν πληρώσαμε μια συνδρομή στο internet; Δαπανήσαμε ένα σωρό χρήματα για αυτό το εκπληκτικό πρωτοποριακό πρόγραμμα και όλοι σφυρίζουν σήμερα αδιάφορα. Ουδόλως τους απασχολεί. Αλλά εγώ θυμάμαι και θα τα ξαναλέω όλα αυτά από καιρού εις καιρόν.
Τι γίνεται με την εκπληκτική συλλογή αφισών και προγραμμάτων, που άφησε δωρεά στον Δήμο μας ο Νίκος Καραγιάννης; Υπάρχουν πουθενά; Πολύ φοβάμαι ότι............
Τι γίνεται με το Άρμα Θέσπιδος, που είχε δωρηθεί στον Δημοτικό Θέατρο;
Ποιος θυμάται ότι έχουμε αγοράσει σαν Δήμος πανάκριβα το οικόπεδο που βρίσκεται βορειοανατολικά του Σταδίου; Γιατί δεν το εκμεταλλευόμαστε τόσα χρόνια;
Η κριτική συνεχίζεται. Η γελοιότητα με τα ανώνυμα προφίλ και τις προσωπικές επιθέσεις συνεχίζεται και αυτή.
Εγώ όμως παραμένω ευτυχής. Είμαι πλήρης μέσα μου. Και αρνούμαι να ακολουθήσω τον κατήφορο.
"Ο αρνηθείς δεν μετανιώνει"

Με την ευκαιρία του Πασχαλινού γεύματος για τους απόρους

(τέτοιες ημέρες δεν αρκεί το κοκορέτσι)

Προσπαθώ να είμαι μέσα στην τοπική επικαιρότητητα.

Μεγάλη διαδικτυακή διαμάχη για το Πασχαλιάτικο γεύμα αγάπης που διοργάνωσε ο Δήμος μας σε συνεργασία με την Εκκλησία της Ευαγγελίστριας.
Προσωπικά δεν μου άρεσε η σκληρότητα της αντιπαράθεσης.

Ήταν βέβαια κάπως, το να καλείς τους απόρους σε Πασχαλιάτικο γεύμα αγάπης, ενώπιον των καμερών και των πολιτικών.
Δεν μου αρέσει που οι πολιτικοί εμφανίζονται σε τέτοιες εκδηλώσεις τις ημέρες της μεγάλης γιορτής και ενώπιον καμερών και δημοσιογράφων και όχι τις ημέρες της δύσκολης καθημερινότητας.
Δεν μου αρέσει και που ξεριζώθηκαν από την γειτονιά τους και την ενορία τους για να βρεθούν στα Πυργιώτικα. Ποιος ο λόγος δεν το αντιλαμβάνομαι. Με τα δικά μου μυαλά δεν το πιάνω.

Βέβαια από την άλλη, δεν μου άρεσε ότι οι αντίπαλοι αποκάλεσαν το συσσίτιο αυτό, ως "της ντροπής". Δεν είναι έτσι.
Άπαντες και οι υπέρ και οι κατά του Πασχαλιάτικου event (ιβέντ είναι), είναι υπέρ της λογικής των συσσιτίων που διοργανώνει μια εκκλησία της πόλης μας, αφού εκεί  υπάρχει ένας ευαίσθητος και δραστήριος ιερέας. Μόνον ελάχιστοι το σκέφτονται διαφορετικά το όλο θέμα.

Και γενικώς τα συσσίτια αυτά δεν περιποιούν τιμή σε μία χώρα που η οικονομία της, παρά την υποχώρηση και την μεγάλη κρίση, παραμένει ανεπτυγμένη.

Άλλους τρόπους πρέπει να βρούμε για την κοινωνική συνοχή και για την αντιμετώπιση των φαινομένων της ακραίας φτώχειας.

Είμαι κατά των συσσιτίων της εκκλησίας. Όμως γενικώς κατά. Όχι της συγκεκριμένης μόνον ημέρας.
Γενικώς υπάρχει ένα πρόβλημα με την καταρράκωση της αξιοπρέπειας των ανθρώπων που έχουν περιπέσει σε κατάσταση μεγάλης ένδειας και είναι αναγκασμένοι να στήνονται στην ουρά για ένα πιάτο φαγητό.

Εντάξει. Τώρα με το Πασχαλιάτικο γεύμα και τα χαμόγελα των πολιτικών, τα πράγματα ήσαν ακόμα χειρότερα.

Νομίζω ότι πρέπει να βρούμε σαν κοινωνία άλλους τρόπους για να αντιμετωπίσουμε τα φαινόμενα της ακραίας κοινωνικής αδικίας. Και μπορούμε να το κάνουμε.

Δαπανούμε  σαν χώρα, κατ΄έτος, ένα πολύ σημαντικό ποσό για δράσεις κοινωνικής πολιτικής. Δυστυχώς πολλά κονδύλια πηγαίνουν σε γραφειοκρατικές δαπάνες, ενώ πολλά χρήματα οδεύουν σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, ενώ αυτοί που έχουν την μεγαλύτερη ανάγκη μένουν στην απέξω.

Καλός και χρήσιμος είναι ο εθελοντισμός, όμως σωστό είναι πολλές δράσεις που αφορούν θέματα αντιμετώπισης της φτώχειας να οργανώνονται από την κοινωνική οικονομία. Νέοι, γυναίκες, άνεργοι, αποκλεισμένοι πρέπει να ενισχύονται για να δημιουργούν εταιρείες στον τομέα της κοινωνικής οικονομίας. Ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης της ακραίας φτώχειας είναι η δημιουργία θέσεων εργασίας, ειδικά στην κοινωνική οικονομία και όχι η φιλανθρωπία .

Είναι ορθός ο βασικός κυβερνητικός προσανατολισμός να μοιράζονται με διακριτικό τρόπο κουπόνια για super markets μέσω πλαστικών καρτών, ώστε να μην είναι αναγκασμένος ο κόσμος να στήνεται στις ουρές των συσσιτίων. Εστιατόρια που διαθέτουν υπηρεσίες delivery μπορούν να συνεργαστούν για την διανομή κατ΄οίκον σε κάποιες περιπτώσεις ανημπόρων, ώστε η διαδικασία αυτή να είναι διακριτική.

Και πάμε και στα του τόπου μας.
Ειλικρινά δεν αντιλαμβάνομαι γιατί θα πρέπει να δώσουμε ένα ακόμα τεράστιο ποσό για να δημιουργήσουμε δομές συσσιτίου σε μία εκκλησία. Και αν αύριο ο συγκεκριμένος ιερέας δεν είναι σε αυτή την εκκλησία; Είμαστε βέβαιοι ότι το ενάμιση εκατομμύριο που θα δώσουν οι φορολογούμενοι θα συνεχίσει εσαεί να πιάνει τόπο;
Ειλικρινά δεν αντιλαμβάνομαι γιατί δεν σχεδιάζουμε να εκμεταλλευθούμε τα μαγειρεία που διαθέτει το ΚΕΜΧ, το οποίο κλείνει. Δεν μπορούμε εκεί να παρασκευάζουμε τις μερίδες των φαγητών που χρειαζόμαστε; Το κράτος και η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει και άλλες δομές που διαθέτουν μαγειρεία. Προς τι ακόμα ένα; Γιατί να μην  δημιουργηθούν από ανέργους εταιρείες κοινωνικής οικονομίας για την παρασκευή των γευμάτων που έχουν ανάγκη οι άποροι, οι γέροντες στο παραπαίον Γηροκομείο, το Νοσοκομείο;
Γιατί να μην καταργήσουμε τις ουρές στα συσσίτια και να δημιουργήσουμε υπηρεσίες κατ΄οίκον διανομής;
Γιατί να μην ξεκινήσουμε συνεργατικούς λαχανόκηπους, όπου το πλεόνασμα της παραγωγής να πηγαίνει στις δομές διανομής γευμάτων στους πολύ φτωχούς;
Γιατί να μην δημιουργήσουμε μέσω εταιρειών κοινωνικής οικονομίας διαδικτυακές εταιρείες ανταλλαγής ειδών ρουχισμού, βιβλίων, χρειωδών ειδών ανάγκης κλπ;

Ιδέες υπάρχουν.
Αλλού έχουν λειτουργήσει.
Εδώ παραμένουμε στο συσσίτιο της μιας εκκλησίας και του ενός δραστήριου παπά.

(Ολοκληρωμένο πρόγραμμα για δράσεις για την αντιμετώπιση της ακραίας φτώχειας είχαν κατατεθεί κάποτε από εάν κόμμα. Και όμως η τοπική ΔΗΜΑΡ προσπάθησε κάποτε να συμβάλει με ιδέες και δράσεις. Για την τοπική ΔΗΜΑΡ ομιλώ. Δυστυχώς ουδείς άκουγε τότε. Οι λύσεις, τότε, για τους πολλούς ήσαν απλές και εύκολες)

Μεγάλη εβδομάδα σήμερα οπότε σας οδηγώ φωτογραφικά σε τόπους χλοερούς

(Ένα γλυπτό έργο τέχνης στο νεκροταφείο Ναυπλίου)

Πιθανόν να είμαι και ρομαντικός. Σίγουρα είμαι στην πλευρά της μικρής μειοψηφίας. 

Όμως ακράδαντα πιστεύω, ότι κάποιοι περιηγητές στην πόλη θα επιθυμούσαν να επισκεφθούν το τάφο του Αγγελου Τερζάκη.

Ιδού 

Ο Ανδρέας Kατσίκας ήταν φαρμακοποιός της πόλης. Είχε το πρώτο φαρμακείο της Ελλάδας που είχε ανοίξει ο Βονιφάτιος Βοναφίν, που ταρίχευσε την σορό του Capo d' Istria.

Τον περίτεχνο τάφο του τον έχουν βάλει μέσα σε κάγκελα. Παρ΄όλα αυτά, κάτι έχει συμβεί και ο τάφος μισάνοιξε.
Λέτε;
Οι μικρές ιστορίες ενός νεκροταφείου που έχουν ενδιαφέρον.

Ως "Λουκάς" εμφανίζεται το επίθετο του "Αρχιεπισκόπου Αργολίδος" Νίκανδρου.  Έχουν ξεθωριάσει από την πολυκαιρία και την αφροντισιά τα δύο πρώτα γράμματα. Είναι ο Νίκανδρος Δελούκας. Σπουδαίος ιεράρχης. Δεσπότης στην Αργολίδα επί 37 έτη. Από το έτος 1882 μέχρι το έτος 1912. Σε αυτόν οφείλεται η μάλλον λησμονημένη ονομασία της σπηλιάς-περάσματος στον Γύρο της Αρβανιτιάς "Η τρύπα του Δεσπότη".
Εγώ ο ρομαντικός - αιρετικός - εκπρόσωπος μιας μικρής μειοψηφίας θεωρώ ότι θα είχε ενδιαφέρον για τους Αναπλιώτες και τους περιηγητές κάποιος να μπορεί να διηγηθεί τις μικρές ιστορίεςτων ανθρώπων αυτών που άφησαν τα χνάρια τους στην πόλη μας, στην τοπική και όχι μόνον ιστορία, στην λογοτεχνία

Υπάρχουν πολλά έργα τέχνης στο νεκροταφείο της  πρώτης πρωτεύουσας της Ελλάδας.
Ξεχασμένα. Ρημαγμένα. Με νεώτερες παρεμβάσεις. Μαυρισμένα. Σπασμένα.
Θα πρέπει να αποκατασταθούν,
Και κάποιος να κάνει μια μελέτη για τους γλύπτες, για τους ρυθμούς, για τους ανθρώπους.
Τα σπουδαία νεκροταφεία άλλων πόλων είναι τόποι για περιήγηση. Για μάθημα ιστορίας. Για θέαση των θαυμαστών έργων τέχνης,
Μπορεί και εδώ να γίνει. Εννοείται με μιαν άλλη δημοτική αρχή που δεν θα δίνει την πρώτη βαρύτητα σε πειρατές και στον Μαζωνάκη. Θα γίνει εάν αποφασίσουμε να έχουμε ως κοινωνία ανοικτά τα ώτα στα λόγια των μικρών μειοψηφιών.
Τα πρώτα στάδια δεν χρειάζονται ιδιαίτερα κονδύλια.
Έχουμε την ευτυχία να στεγάζουμε εδώ το παράρτημα της Εθνικής Πινακοθήκης.
Φοιτητές μπορεί αν κάνουν εργασίες πάνω στα έργα τέχνης του νεκροταφείου μας.
Το οποίο μπορεί να έχει και έσοδα. Δικαιώματα τάφου ουδείς πληρώνει στην πόλη μας. Απίστευτο αλλά αληθινό
Καλή θέαση και με τις παρακάτω φωτογραφίες. Φαντασθείτε τα και αποκαταστημένα και καθαρισμένα....
Και ανάπτυξη του τουρισμού δεν είναι μόνον τα ξεφαντώματα

Αγιος Νικόλαος. Η ντροπή της κοινωνίας μας

Δεν θα μπορέσουν οι οικογένειες που δεν επιθυμούν τα πολλά βαρελότα να κάνουν Ανάσταση στην εκκλησία σε ρυθμό βασιλικής της παραλίας. Και δεν θα τα ακούσω εγώ εφέτος για τη μία στρακαστρούκα που συνήθως ρίχνω.
Εισήλθαμε στην εβδομάδα των Παθών και η εκκλησιά των ναυτικών στην πόλη του Ναυπλίου, είναι για δεύτερη χρονιά κλειστή.
Θα παραμείνει, μας λέει η ανακοίνωση στον πρόναο, κλειστή μέχρι να ολοκληρωθούν οι εργασίες.
Η ίδια ακριβώς ανακοίνωση υπήρχε και πέρσι.
Έβαλαν κάποια νάιλον στην σκεπή, μία μίνι σκαλωσιά στον πρόναο, όπου υπάρχουν κάποια τούβλα και κεραμίδια. Το εσωτερικό του ναού δεν γνωρίζω σε τι κατάσταση είναι.

Ένα χρόνο τώρα ουδέν απολύτως έχει γίνει για την επισκευή. Για να γίνει εκ νέου λειτουργική και προσβάσιμη η σπουδαία αυτή εκκλησία της πόλης μας.
Δεν ακούω το παραμικρό για τις μελέτες ανακατασκευής που πρέπει να συνταχθούν, για προσπάθειες εξεύρεσης κονδυλίων.
Φαίνεται ότι η αδράνεια είναι πλήρης και ολοσχερής.

Κατασκευάσθηκε ο Ναός του Αγίου Νικολάου, εκτός των τειχών της πόλης, ως εκκλησιά για τους ναυτικούς.  Για να μπορούν να εκκλησιάζονται οι ναυτικοί που έμπαιναν σε γκαραντίνα. Και τώρα η εκκλησία είναι κλειστή και ουδείς ιδρώνει. Και απ΄ότι φαίνεται και του χρόνου κλειστή θα παραμείνει. Και του αντίχρονου.

Μα τι είδους κοινωνία είμαστε; Να κατηγορούν και να τρέμουν τους μουσουλμάνους και να αποσιωπούν ότι μια εκκλησιά, που αποτελεί και ιστορικό μνημείο, παραμένει κλειδαμπαρωμένη.

Δεν τα βάζω τόσο πολύ με την κυβέρνηση, τους βουλευτές, την Περιφέρεια και τον Τατούλη, τον Αντιπεριφερειάρχη και τους περιφερειακούς συμβούλους, τον Δήμαρχο και τους δημοτικούς συμβούλους.

Με την εκκλησία που αδιαφορεί τα βάζω και με την αδρανούσα κοινωνία.

Πρώτα και κύρια η εκκλησία έχει την ευθύνη. Δεν αντιλαμβάνομαι την ξενοιασιά τους όταν η, ίσως πιο σημαντική, εκκλησία του Ναυπλίου παραμένει επί τόσο καιρό θεόκλειστη. Θα έπρεπε να είχαν ήδη έναν συγκεκριμένο προϋπολογισμό, μια συγκεκριμένη μελέτη για το τι πρέπει να γίνει. Θα έπρεπε καθημερινά να αγωνίζονται για την εξεύρεση πόρων. Θα έπρεπε ήδη να έχουν υποβάλει φακέλους για χρηματοδότηση, να μας πουν πόσα χρήματα διατίθεται η ίδια η Εκκλησία να συνεισφέρει. Θα έπρεπε ήδη να είχαν κινητοποιήσει την κοινωνία, τους πολιτικούς, τους μαικήνες της πόλης, τους γκλαμουράτους επισκέπτες και σκαφάτους, αυτόν που μας ήλθε πέρσι με την κόκκινη Λαμποργκίνι.

Όλοι έλεγαν ότι η ενορία του Αγίου Νικολάου αποτελεί το "Κολωνάκι" του Ναυπλίου. Είναι αλήθεια ότι πλέον ελάχιστοι άνθρωποι κατοικούν στην ενορία αυτή. Όμως την ημέρα της Ανάστασης η εκκλησία γέμιζε  από επισκέπτες και όχι μόνον. Όλοι οι παλαιοί συν-ενορίτες στην Εκκλησία του Αγίου Νικολάου, το Μεγάλο Σάββατο το βράδυ, λίγο πριν τα μεσάνυχτα, εκεί ξαναβρισκόντουσαν και συναντούσαν συγγενείς και φίλους.
Δεν είναι δυνατόν όλοι αυτοί να μην μπορούμε να ενεργοποιηθούμε για την εκκλησιά που μας ενώνει.
Κάποιοι είναι λίαν εύποροι.
Κάποιοι άλλοι έχουν δύναμη και επιρροή.
Δεν είναι δυνατόν ένας πρώην Πρωθυπουργός, που το σπίτι του απέχει 22 μέτρα και εβδομήντα τρία εκατοστά από την εκκλησία, να μην μπορεί να ενεργοποιήσει εκατό-διακόσιους ανθρώπους για να συμβάλλουν και με χρήματα, αλλά και με την επιρροή τους για να γίνουν τα έργα επισκευής.
Στο λιμάνι κάθε καλοκαίρι δένουν κάποια πολυτελέστατα σκάφη μαικήνων. Κάποια διαδικασία θα μπορούσε να υπήρχε για να ενημερώνονται για την κατάσταση της εκκλησιάς των ναυτικών.
Ήδη κάποιοι πολύ, μα πολύ, μα πολύ πλούσιοι έχουν αγοράσει σπίτια στην συνοικία του Γυαλού. Τους έχει ενημερώσει κάποιος για την εκκλησιά της ενορίας τους;
Δεν είναι δυνατόν να είναι κλειστή η εκκλησιά μας, που αποτελεί και ιστορικό-θρησκευτικό μνημείο και καράβια να αρμενίζουν.
Μα τι κοινωνία είμαστε; Πως λέμε ότι το Ναύπλιο έχει απογειωθεί οικονομικά με τα τριήμερα της δόξας;
Πως οι πολίτες το ανεχόμαστε όλο αυτό;
Μόνον οι"παλαιές φωτογραφίες" και το ένδοξο παρελθόν μας νοιάζει; Μόνο "το Ναύπλιο η πόλη του έρωτα" και τα "περπατώ και φωτογραφίζω;"

Όπως είδατε δεν μίλησα για ιδιαίτερες ευθύνες της δημοτικής αρχής, αφού ο Δήμος μας έχει προσφέρει πολύ περισσότερα απ΄όσο θα έπρεπε για την επισκευή άλλων εκκλησιών της πόλης.

Είμαι διατεθειμένος να συνεισφέρω και οργανωτικά, αν υπάρξει ενδιαφέρον και από άλλους. Αν και στην εκκλησιά πήγα τα τελευταία έτη μόνον το Σάββατο της Ανάστασης καιμόνον απέξω και σε κάποιες κηδείες. Αν και δεν πιστεύω
ΥΓ. Μόνον ο Πρεφαδόρος (Περράκης) το είχε θέσει μετ΄επιτάσεως το θέμα από πέρσι