Ροζ σκάνδαλο μεγατόνων στο Ναύπλιο

(Αν διαβάσετε το άρθρο μου από την αρχή μέχρι το τέλος θα μάθετε για το ροζ σκάνδαλο μεγατόνων)

Πολύ θετική είδηση.
Ακούω ότι σήμερα θα αποφασισθεί ότι ο κ. Δήμαρχος δεν πρόκειται να πάει στη Νέα Υόρκη στην τουριστική έκθεση, στην οποία θα συμμετάσχει ο Δήμος μας. Ούτε κάποιος άλλος αιρετός θα πάει. Θα μεταβούν άνθρωποι που ασχολούνται με τον τουρισμό να μας εκπροσωπήσουν.
Και άλλη θετική είδηση θα σας πω.
Δημιουργείται επιτροπή τουρισμού.  Θα καλυφθεί έτσι ένα τεράστιο κενό, που δεν ήταν δυνατόν να εξηγηθεί γιατί υπήρχε τόσα χρόνια. Είναι απαραίτητη μία τέτοια επιτροπή, που, κάτω από προϋποθέσεις, θα μπορέσει να θέσει τα βασικά και να δημιουργήσει ένα πλάνο για να αναπτυχθεί και άλλο τουριστικά ο τόπος.

Τέρμα τα θετικά.
Αιρετικός είμαι.
Γράφω για να θίξω τα κακώς κείμενα, όσο και αν ενοχλούνται κάποιοι.
Έτσι είναι η κριτική, ο διάλογος, η αντιπαράθεση απόψεων.


Θα πάμε λοιπόν στη Νέα Υόρκη στην τουριστική έκθεση για να κάνουμε τι; Να πούμε τι; Να προβάλουμε ποια πλεονεκτήματα της πόλης και της περιοχής; Δεν αμφιβάλλω ότι οι άνθρωποι του τουρισμού που θα μας εκπροσωπήσουν θα είναι κατά πολύ καλύτεροι από τον οποιονδήποτε αιρετό, που απλώς θα έκανε το ταξιδάκι του. Όμως η πόλη, με ευθύνη των ιθυνόντων, δεν έχει έναν μπούσουλα για το τι ζητά και τι επιδιώκει και πως θα πορευθεί. Έτσι οι εκπρόσωποί μας θα κάνουν το καλύτερο δυνατόν μέσα από τις δικές τους μεμονωμένες σκέψεις και ενέργειες. Όμως με αυτή τη λογική  προκοπή δεν γίνεται.

Δεν είναι δυνατόν να πάει μακρυά η βαλίτσα με τα έγχρωμα πόστερ της εποχής του ογδόντα που δείχνουν Μπούρτζι και Παλαμήδι. Πρέπει να τα βάλουμε κάτω τα πράγματα και να δούμε που είναι τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του Ναυπλίου και της Αργολίδας. Και αυτά να προωθήσουμε. Δεν μπορούμε να ανταγωνιστούμε τις παραλίες της Κρήτης, της Σκιάθου, της Χαλκιδικής, της Ρόδου, των Κυκλάδων. Ούτε το δειλινό της Σαντορίνης. Ούτε την φυσική ομορφιά του φαραγγιού της Σαμαριάς. Ούτε τον συνδυασμό βουνού και παραλίας, που προσφέρει το Πήλιο. Ούτε την νυκτερινή ζωή της Μυκόνου.  Αλλά ούτε οι σπουδαίοι αρχαιολογικοί χώροι των Μυκηνών και της Επιδαύρου φτάνουν από μόνοι τους για  να αποκτήσουμε προβάδισμα. Και σε μια παγκόσμια τουριστική έκθεση δεν συναγωνιζόμαστε μόνον τους άλλους Ελληνικούς τόπους. Έχουμε να τα βάλουμε  με τους Ισπανούς,  τους Ταϋλανδούς και τους Μπόρα-Μπορικούς. Δεν φτάνει να λέμε ότι έχουμε ένα πανέμορφο ιστορικό κέντρο, διότι εκεί στην έκθεση θα είναι παρόντες και οι Ιταλοί

Τι όμως έχει το Ναύπλιο και η περιοχή μας το οποίο μπορεί να μας κάνει πρωταγωνιστές;
Ότι είμαστε ίσως η μόνη περιοχή που μπορεί να προσφέρει ανεπανάληπτες εμπειρίες στον περιηγητή τουρίστα. Όχι στον λος ξαπλαδόρες μπυροκοιλιά τουρίστα, αλλά σε αυτόν που θέλει να περπατήσει, να ποδηλατήσει, να δει αρχαιολογικούς χώρους, να ακούσει μουσικές και να γευθεί τοπικά φαγητά.

"Να έλθετε στο Ναύπλιο για να αποκτήσετε ανεπανάληπτες εμπειρίες". Αυτή πρέπει, κατά την ταπεινή μου γνώμη, να είναι η κεντρική ιδέα της Αναπλιώτικης πρότασης για τον τουρίστα. Πρέπει να το πάμε έξυπνα. Όχι στην κόντρα με το ηλιοβασίλεμα της Σαντορίνης. Εκεί θα χάσουμε. Τους έρωτες που σφυρηλατούνται εκεί δεν μπορούμε να τους συναγωνιστούμε.

Και αφού θα έχουμε αυτό στο μυαλό μας, τότε οι άνθρωποι του τουρισμού, οι επαγγελματίες του είδους, οι εταιρείες προώθησης θα μπορούν να φτιάξουν τα σλόγκαν, τις διαφημιστικές καμπάνιες, τα επιμέρους που μπορούμε να προτείνουμε.

Τι θα τους πουν οι άνθρωποί μας εκεί στη Νέα Υόρκη;
Ελάτε για το φαγητό στα εστιατόριά μας; Θα χάσουμε από τον ανταγωνισμό.
Έχουμε πανέμορφες παραλίες; Ποιες παραλίες αν τις συγκρίνεις με την Βοϊδοκοιλιά, την Ιταλίδα στο Κουφονήσι, τις Κουκουναριές, το Ελαφονήσι της Πελοποννήσου και το άλλο Ελαφονήσι του νομού Χανίων;
Να τους προσκαλέσουμε στον τόπο μας για τα ξέκωλα και τα μπιτς μπαρ; Λέτε, φίλοι μου, ότι εκεί είναι το δυνατό μας σημείο; Ότι μπορούμε να ανταγωνιστούμε τον Λαγανά της Ζακύνθου, ακόμα και αν θέλαμε;

Αυτό που μπορούμε όμως να πούμε και να παρουσιάσουμε είναι ότι ο περιηγητής θα λάβει απίστευτες εμπειρίες αν επισκεφθεί το Ναύπλιο.
Θα δει τρεις αρχαιολογικούς χώρους  σε απόσταση ελαχίστων χιλιομέτρων που είναι ενταγμένοι στα μνημεία της Unesco.
Θα ζήσει σε μία πόλη που ήταν πρωτεύουσα ενός έθνους -κράτους και περιφερειακή πρωτεύουσα δύο αυτοκρατοριών. Και τα ίχνη  τριών διαφορετικών πολιτισμών είναι  συγκεντρωμένα εδώ.
Θα κάνει μπάνιο στην καλύτερη θαλάσσια λίμνη του κόσμου (για το Τολό ομιλώ)
Θα επισκεφθεί κρυμμένα διαμάντια. Αρχαιολογικούς χώρους που λίγοι τους ξέρουν μέχρι τώρα. Κρυμμένες παραλίες. Περιπατητικές βόλτες σε απίθανα μέρη φυσικής ομορφιάς.
Θα μπορεί να φάει σε ταβέρνες της εξοχής και να γευθεί φαγητά λησμονημένα στα γκουρμέ εστιατόρια της Νέας Υόρκης.
Όλα αυτά μαζί θα προσφέρουν εμπειρίες σε έναν πραγματικό περιηγητή.

Και αυτά που με κόπο κάνουμε εδώ θα πρέπει να μπορούμε να τα παρουσιάσουμε.

Είναι αδιανόητο να μην μπορούμε να παρουσιάσουμε το πρόγραμμα του Φεστιβάλ Κλασσικής μουσικής του Ιουνίου.
Να μην γνωρίζουμε από τώρα τις συναυλίες που θα γίνουν στους αρχαιολογικούς χώρους.
Να μην μπορούμε να προβάλλουμε έναν μαραθώνιο που θα διέρχεται από τα σημαντικά αρχαιολογικά μνημεία.

Και πρέπει, φίλοι μου, να γνωρίζουμε τι ακριβώς είναι αυτή η τουριστική έκθεση στην Νέα Υόρκη και σε ποιο ακριβώς κοινό απευθύνεται, εάν θέλουμε να δρέψουμε καρπούς από την παρουσία μας.
Δεν ξέρω εάν έχουν αντιληφθεί οι δικοί μας εδώ, τι είναι αυτή η τουριστική έκθεση και ποιος ο σκοπός της.
Η έκθεση οργανώνεται από την εφημερίδα New York Times. Δεν απευθύνεται στον καταναλωτή αλλά στους επαγγελματίες του είδους. Δεν θα την επισκεφθούν οι εκατοντάδες χιλιάδες Νεοϋρκέζοι αλλά οι tour operators, οι διαφημιστές, οι μπλόγκερς  του τουρισμού, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης έντυπα και ηλεκτρονικά.
Στην έκθεση δεν θα έλθει ο ενδιαφερόμενος να ταξιδέψει. Θα έλθει ο γνώστης επαγγελματίες. Θα επιχειρηθούν να κλειστούν deals. Να  συμφωνηθούν διαφημιστικές καμπάνιες στον τύπο. Τέτοια πράγματα.
Φοβάμαι ότι εμείς πάμε ξυπόλητοι στα αγκάθια. Δηλαδή είμαι σίγουρος ότι πάμε ξυπόλητοι στα αγκάθια ή γυμνοί στα...... Τι συμφωνία μπορούμε εμείς από μόνοι μας να κάνουμε με τους New York Times ή με τους παγκόσμιους διαφημιστικούς οργανισμούς. Θα το δείτε ότι έτσι όπως πορευόμαστε τζάμπα θα δώσουμε τα χρήματα για την συμμετοχή μας στην έκθεση.
Χωρίς σχεδιασμό και χωρίς καν να έχουμε αποφασίσει τι θέλουμε και τι ζητάμε και πως θα πορευθούμε μάλλον σαν χάνοι θα τους κοιτάμε όλους αυτούς τους καρχαρίες της βιομηχανίας που ονομάζεται παγκόσμιος τουρισμός.

(Το διαβάσατε το άρθρο μέχρι τέλους και βεβαίως ουδέν απ΄ότι λέει ο τίτλος του ανακαλύψατε. Το έκανα μπας και τα διαβάσετε και  προβληματιστείτε  και εσείςγια τα σημαίνοντα και για το μέλλον μας. Είμαι βέβαιος ότι το άρθρο μου αυτό θα έχει ρεκόρ επισκεψιμότητας. Θα συνεχισθεί, οπότε διαβάστε και τη συνέχεια. Πιθανόν εκεί να αποκαλύψω κάτι)