Τουρισμός. Οραματικές προτάσεις και μιζέρια

Έγινε αναφορά, μου είπαν, μέσα στο δημοτικό συμβούλιο για το προηγούμενο άρθρο μου που είχε σχέση με τον τουρισμό.
Τα έβαλαν και με την όλη αντιπολίτευση που δεν εκφωνεί ύμνους για τους παμμέγιστους και τις παμμέγιστες της δημοτικής αρχής, που έχουν προωθήσει το Ναύπλιο των Σαββατοκυριάκων.
Έτσι είπαν, μου είπαν.
΄Εδει άπαντες να είμεθα υμνηταί (στην καθαρεύουσα η τελευταία αυτή πρόταση)
Συνεχίζω όθεν την κριτική μου για αυτά που δεν έγιναν για την ανάπτυξη του τουρισμού, πέραν της έλλειψης ενός στρατηγικού σχεδίου πράγμα το οποίο έθιξα στην προηγούμενή μου αυτή ανάρτηση.
Το Ναύπλιο δεν διαθέτει τουριστικό portal στο διαδίκτυο. Είμαστε μάλλον η μοναδική πόλη της υφηλίου που ζει από τον τουρισμό με την έλλειψη αυτή.
Δεν διαθέτουμε ένα γραφείο τουριστικών πληροφοριών σε καίριο σημείο και το υπάρχον είναι λίαν υποβαθμισμένο.
Δεν υπάρχει πληροφόρηση για τον επισκέπτη που προσεγγίζει οδικώς το Ναύπλιο στην είσοδο της πόλης.
Η όλη βαρύτητα δίδεται μόνον στο ιστορικό κέντρο και δη όχι σε όλο. Αν δείτε την εγκατάλειψη και το χάλι του Ψαρομαχαλά και των Βραχατεϊκων θα αντιληφθείτε τι εννοώ.
Απορώ ειλικρινά για την στωικότητα των δημοτών της ενδοχώρας του Ναυπλίου, που παραμελήθηκαν πλήρως  κατά τη  διάρκεια των εορτών των Χριστουγέννων. Ανάπτυξη τουρισμού χωρίς την ενεργή συμβολή της υπαίθρου είναι ετοιμόρροπη και έωλη, όσο όμορφη και αν είναι η παλαιά πόλη.
Έγινε ένα σημαντικό έργο για την ψηφιακή ξενάγηση της πόλης του Ναυπλίου (ας μην πω ποιος το πρότεινε και ποιος έτρεξε για αυτό), έγινε αναβάθμισή του (δεν κόστισε και λίγα) έτσι ώστε η ψηφιακή αυτή ξενάγηση να μπορεί να τρέχει σε τάμπλετς και στα κινητά, κορδώθηκαν και κάποιοι για το έργο αυτό της αναβάθμισης και μετά πάπαλα και αύθις. Αλήθεια που, πως και πότε ενημερώνεται ένας επισκέπτης της πόλης μας για το πρόγραμμα αυτό;

Και ας πάμε και σε κάτι πιο οραματικό.

Το κεντρικό κτήριο της Εθνικής Πινακαθήκης στην Αθήνα είναι κλειστό εδώ και πέντε περίπου χρόνια. Τα εκπληκτικά έργα ζωγραφικής είναι σε αποθήκες όλον αυτό τον καιρό. Και εμείς εδώ οι Αναπλιώτες με την πτωχή τοπική διακυβέρνηση, καθόμαστε στα ωά μας, παρότι διαθέτουμε Παράρτημα της Εθνικής Πινακοθήκης σε ένα πανέμορφο κτήριο. Φαντασθείτε τώρα όλον αυτόν τον καιρό να γινόντουσαν περιοδικές εκθέσεις με τους αποθηκευμένους θησαυρούς.
Οποία αίγλη για το Ναύπλιο να εκτίθετο εδώ το έργο του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου  "Άγιος Πέτρος" (ο πίνακας στην αρχή της ανάρτησής μου) ή το έργο του Ιακωβίδη "Παιδική Συναυλία" (ο πίνακας στο τέλος της ανάρτησής μου).  Αλήθεια, πόσο όμορφος είναι ο πίνακας αυτός και πόσα λέει για τις παιδικές χορωδίες (άλλο θέμα αυτό που πονάει) Ονειρευτείτε ωρέ. Να εμφανιζόντουσαν εδώ στη μικρή μας πόλη τα έργα του Γκόγια, του Ντελακρουά, του Τιέπολο, του Γύζη, του Βολανάκη.
Να γινόταν την μια χρονιά μία ζωγραφική  έκθεση με θέμα την Ελληνική Αστική Τάξη και τους ζωγράφους της και την επόμενη χρονιά άλλη μία με θέμα τη Σχολή του Μονάχου και την επόμενη με θέμα τη ζωγραφική στα χρόνια του Όθωνα και μετά με θέμα τον Ελληνικό μοντερνισμό.
Θα αποκτούσε φτερά το Ναύπλιο.
Θα απογειωνόταν.
Θα πετούσε πολιτιστικά.
Και οι άνθρωποι που τα βλέπουν όλα ως φράγκα και κονόμες θα ήσαν και αυτοί απόλυτα ικανοποιημένοι.
Η πόλη μας θα ήταν στο επίκεντρο και ο τουρισμός θα  είχε αύξηση τόσον αριθμητική, όσον και ποιοτική. Κυρίως ποιοτική. Και όχι μόνον με την λογική των περισσότερων καφέδων.
Δεν σας νοιάζουν βρε όλα αυτά; Δεν σας ακουμπάνε ούτε στο ελάχιστο;
Ο τουρισμός, έτσι όπως εγώ διατείνομαι ότι πρέπει να είναι, δεν είναι μόνον για τα φράγκα και τους φρεντοτσίνους.
Έχω και άλλα οραματικά να σας προτείνω.
Όμως ένα ένα.

Κατά τα άλλα ας συνεχίσουν οι μίζεροι την μικροπαραταξιακή τους αντιπαράθεση στα ελάσσονα.
Και να συνεχίσουν να δείχνουν το Μπούρτζι και το Παλαμήδι ακόμα και στις διεθνείς εκθέσεις. Ωσάν να ενδιαφέρεται έστω και ένας από τους tour operators που επισκέφθηκαν την έκθεση στη Νέα Υόρκη να δει το Μπούρτζι. Νομίζετε ότι δεν θα το ψάξει απ΄όλες τις πλευρές εάν διαπιστώσει ότι η πόλη μας και η περιοχή  διαθέτει άλλα χαρακτηριστικά που μπορούν να προσελκύσουν τους Αμερικανούς; Θα έλθει κάποιος Αμερικάνος μόνον για το Μπούρτζι; Άλλα πράγματα που διαθέτει ο τόπος είναι αυτά που θα τον κάνουν να ενδιαφερθεί. Ένα Παλαμήδι απλώς ενισχυτικό είναι.
Αλλά στα άλλα η προβολή είναι σε πρωτόγονα στάδια.
Να μην δύνανται ούτε και αυτό το πρόγραμμα του μουσικού φεστιβάλ να παρουσιάσουν για να προγραμματίσουν οι ουκ ολίγοι εραστές της κλασσικής μουσικής το ταξείδι τους. Ένα απλό παράδειγμα του πρωτογονισμού μας είναι αυτό το τελευταίο. Και πληρώνετε ωρέ Αναπλιώτες, για να γεμίζουν οι χώροι του φεστιβάλ, με τις κυρίες που διαθέτουν προσκλήσεις και όχι με περιηγητές που θα μείνουν εδώ μία εβδομάδα, θα πληρώσουν το εισιτήριό τους και θα πάρουν από τον τόπο εμπειρίες  και θα προσφέρουν σε αυτόν σε ανταπόδοση.

Κάποιοι ονειροπόλοι υπήρξαν τότε για να προχωρήσει ο Ανάβαλος

Συμμετείχα ως υποψήφιος σε δημοτικές και βουλευτικές εκλογές κυρίως για έναν λόγο.
Διότι είχα όνειρα για τον τόπο και διότι πίστευα ότι είχα πράγματα να προτείνω. Έστω για να τεθούν αυτά  στη δημόσια συζήτηση.  Μπορεί να σκεφτόμουν και να ονειρευόμουν μπούρδες, αλλά για αυτό συμμετείχα. Δεν ζήτησα ποτέ από κάποιον σταυρό για το άτομό μου.
Και, δεν ξέρω, αλλά δεν μπορώ να πιστέψω ότι θα ερωτευόμουν ποτέ την καρέκλα. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι θα δεχόμουν τα δέκα τόσα χιλιάρικα κάθε μήνα. Να τα κάνω τι, εγώ που αδιαφορώ για τα λούσα και τις πολυτέλειες; Κανα ταξείδι γουστάρω και πέραν τούτου απολύτως τίποτα.  Θα τσέπωνα ως βουλευτής ένα διχίλιαρο και ευτυχέστατος θα ήμουν. Δεν τα είπα αυτά όταν ήμουν υποψήφιος, διότι θα φαινόταν ως μαγκιά και  λαϊκισμός. Το λέω όμως τώρα. Δεν μπορώ να το αποδείξω, αλλά, ξέρετε κάτι; Σκασίλα μου και αν δεν με πιστεύετε.
Εννοείται ότι έφαγα μπόλικο μαύρο.
Αλλά συνεχίζω να κάνω όνειρα για τον τόπο.
Άλλοι υποψήφιοι ήλθαν και παρήλθαν. Είχαν το θράσος να είναι υποψήφιοι στην Αργολίδα χωρίς να γνωρίζουν απολύτως τίποτα για αυτήν. Κάποιοι δεν είχαν καμία απολύτως σχέση με την περιοχή μας. Και παραλίγο να εκλεγούν. Και μετά εξαφανίστηκαν και πάλι. Τόσο καλά. Αυτούς ψηφίσατε.

Κάποια από αυτά που ονειρεύομαι πρέπει να υλοποιηθούν σε επίπεδο Περιφέρειας Πελοποννήσου
Για αυτό αποφάσισα ότι εκεί θα συμμετάσχω στις επόμενες εκλογές. Για να φάω εκεί το ειθισμένο για εμέ μπόλικο μαύρο. Και πάλι δεν θα ζητήσω από κάποιον σταυρό προτίμησης. Αλλά τις ιδέες μου θα τις πω.

Ιδού λοιπόν.
Φαντασθείτε.
Ονειρευτείτε.
Όταν φυσάει και όταν έχει ηλιοφάνεια και οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας παράγουν υπερβάλλον της ζήτησης ρεύμα, τότε να λειτουργούν οι αντλίες του Αναβάλου και να στέλνουν μεγάλες ποσότητες νερού σε μία υδατοδεξαμενή που να έχει κατασκευασθεί στο βουνό πάνω από τον Ανάβαλο. Στα 232 μέτρα φτάνει το βουνό αυτό ακριβώς πάνω από τον Ανάβαλο. Και όταν υπάρχει νηνεμία και το βράδυ και σε μουντές μέρες, αλλά και όταν υπάρχει υπερβάλλουσα ζήτηση ηλεκτρικού ρεύματος το νερό της πάνω λιμνοδεξαμενής να χρησιμοποιείται με την πτώση του για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος.
Δεν τα βγάζω όλα αυτά από την κοιλιά μου. Γίνονται σήμερα τέτοια μεγάλα έργα στην πατρίδα μας.
Είναι το σύστημα της αντλησιοταμίευσης. Με αυτό λύνεται ένα μεγάλο πρόβλημα που έχουν οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας που εκ φύσεως δεν παράγουν σταθερή ποσότητα ρεύματος. Απαιτείται λοιπόν η αποθήκευση ρεύματος για να διοχετευτεί στο σύστημα όταν οι ΑΠΕ δεν έχουν δυνατότητα παραγωγής. Σε άλλες χώρες προχωρούν στην προμήθεια μεγάλων μπαταριών λιθίου για να λύσουν το εγγενές πρόβλημα. Εδώ στην χώρα μας, λόγω φυσικού ανάγλυφου, έχουμε τη δυνατότητα να προχωρήσουμε στο σύστημα αυτό της αντλησιοταμίευσης
Και έχουμε ξεκινήσει και στην Ελλάδα τέτοια πρότζεκτς.
Όχι βέβαια στην υπανάπτυκτη Αργολίδα. Αλλού. Στην Αργολίδα μόνον στο παρελθόν είχαν γίνει πρωτοποριακά έργα, όπως αυτό της συλλογής του νερού του Αναβάλου
Και θα σας πω και το άλλο.
Πολύ κοντά στον Ανάβαλο, έχει το Δημοτικό Γηροκομείο του Ναυπλίου, μία πολύ μεγάλη έκταση, μία ολόκληρη πλαγιά βουνού με το κατάλληλο προσανατολισμό. Ας σκεφτούμε λοιπόν εκεί ένα μεγάλο ηλιακό πάρκο που να διασυνδέεται με τις αντλίες του Αναβάλου και να παρέχει φτηνό ρεύμα για να ανέβει το νερό στον πάνω ταμιευτήρα, που θα λειτουργεί ως αποθήκευση ενέργειας. Και έτσι να λυθούν και τα οικονομικά προβλήματα του Γηροκομείου για τα οποία υπάρχει εκκωφαντική σιωπή

Ονειρευτείτε που να σας πάρει ο διάολος και να σας σηκώσει.
Υπάρχουν και άλλα οφέλη από όλο αυτό το σχέδιο.
Το νερό του Αναβάλου θα φτάνει με φυσική ροή στα χωράφια των αγροτών της Αργολίδας
Τέρμα οι δεύτερες και τρίτες κινήσεις, που επιβαρύνουν το περιβάλλον και αυξάνουν κατά πολύ  την τιμή του νερού που θα πρέπει να πληρώνουν οι αγρότες
Και δεν θα παίρνουν νερό κάθε 15 μέρες, αλλά όποτε θελήσουν με φυσική ροή.
Και θα έχουν πλέον την δυνατότητα οι αγρότες, αλλά και θα υποχρεωθούν να βάλουν σύστημα στάγδην άρδευσης.
Και θα μπορούν να στραφούν και σε δυναμικές καλλιέργειες.
Και λόγω κλιματολογικών και εδαφολογικών συνθηκών, αλλά και λόγω απόστασης από την πρωτεύουσα θα μπορούμε να γίνουμε ο λαχανόκηπος της Αθήνας και της Ευρώπης. Και τουλίπες και τριαντάφυλλα θα μπορούμε να καλλιεργήσουμε. Και φράουλες και βατόμουρα. Και πεπόνια και καρπούζια. Και φινόκιο και ρόκα. Και λαχανάκια Βρυξελλών.
Και η βιολογική γεωργία θα ανθήσει. Και η πιστοποιημένη.
Ονειρευτείτε που να πάρει.
Γίνονται όλα αυτά;
Από οικονομικής άποψης γίνονται. Ήδη τέτοια σχέδια χρηματοδοτούνται από διάφορα ταμεία, αλλά και από το πακέτο Γιουνκέρ.
Γίνονται τεχνικά; Γιατί όχι. Και μεγάλες ποσότητες νερού εκλύονται στον Ανάβαλο και κάτω ταμιευτήρας δεν απαιτείται, οπότε μικραίνει το κόστος κατασκευής και το ανάγλυφο ευνοεί, αφού το βουνό είναι ακριβώς από πάνω και ικανό ύψος υπάρχει για την παραγωγή ρεύματος. Και εύκολο είναι να συνδεθεί το νερό μετά την πτώση του με το υπάρχον δίκτυο.
Και δεν θα μπορεί να αποδειχθεί ότι δεν γίνονται όλα αυτά, εάν εμείς δεν ονειρευτούμε και δεν αναθέσουμε να γίνει μια σοβαρή μελέτη από την οποία να προκύπτει το εφικτό ή μη του πράγματος.
Αφού τα ακούσατε, θα τα ξεχάσετε και, εννοείται, θα με μαυρίσετε
Ένα μόνο να θυμάστε:
Κάποιοι ονειροπόλοι υπήρξαν τότε  για να προχωρήσει το έργο του Ανάβαλου.

Οι Αργολιδείς και το θέμα της Μακεδονίας

(Η Ακρόπολη της Αρχαίας Αλέας)

Πολύ μίσος, βρε παιδιά, γύρω μας
Η ιστορία του νέου Ελληνικού κράτους είναι πλήρης από εθνικούς διχασμούς που στην εποχή μας επαναλαμβάνονται ως κακόγουστη φάρσα.
Με αναθέματα, ύβρεις και κατηγόριες περί προδοτών.
Πότε η μία παράταξη εναντίον της άλλης και πότε η άλλη κατά των αντιπάλων της
Αποδεικνύουμε  έτσι συνεχώς την νεοελληνικότητά μας.

Δεν είναι ένα απλό θέμα ονομασίας, λένε.  Μας θίγουν κάτι πολύ βαθύτερο. Την ψυχή μας, την ιστορία μας, το εσώτερο "είναι" μας.
Αντιλαμβάνομαι τι θέλουν να πουν και ίσως κάποιοι να έχουν απόλυτα δίκιο.
Σέβομαι  αυτό που λένε, εφ΄ όσον δεν απευθύνουν αναθέματα και κατηγόριες περί προδοσίας κατά αυτών που έχουν μία διαφορετική άποψη για το τι είναι εθνικά ορθό και χρήσιμο.
Ένα όμως πιστεύω, κατά την ταπεινή μου άποψη,  για την μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας που σήμερα εξεγείρεται.
Την ταπεινή μου  επαναλαμβάνω, άποψη.
Η μεγάλη πλειοψηφία αντιδρά λόγω του ότι θίχτηκε η νεοελληνικότητά τους. Η επιδερμική εμφάνιση του "είναι" της νεοελληνικής κοινωνίας τσαλακώθηκε.  Και αυτό δεν είναι ανεκτό και αποδεκτό για την πλειοψηφία των συμπατριωτών μου.

Διότι εάν επιθυμούσαμε να προστατέψουμε σε βάθος την πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά μας θα είχαμε εδώ και καιρό κάνει και άλλα πράγματα. Δεν θα είχαμε αφήσει τόσα και τόσα να συμβαίνουν γύρω μας. Κάποια στιγμή κάποιοι θα είχαν αντιδράσει.
Θα είχε προ πολλού εξεγερθεί η κοινωνία μας για την ουσιαστική ανυπαρξία εκμάθησης στα σχολειά μας της πολύ σπουδαίας για τον Ελληνισμό ελληνιστικής ιστορίας, που είναι κατ΄ουσία και η ιστορία της Μακεδονίας.

Ας επιχειρήσουμε, έστω και τώρα, να δημιουργήσουμε ένα μεγάλο κίνημα για την προστασία, την ανάδειξη την προβολή των σπoυδαίων μνημείων της Ελληνιστικής (Μακεδονικής) εποχής στην Αργολίδα. Δεν είναι δυνατόν να αδιαφορούμε για τα μνημεία αυτά και ταυτόχρονα να ισχυριζόμαστε ότι μας ενόχλησαν στα κατάβαθα της ψυχής μας οι βόρειοι γείτονες
Ας φωνάξουμε όλοι μαζί για την προστασία και την ανάδειξη της Ακρόπολης της Αρχαίας Αλέας, που είναι ένα άγνωστο, για όλους τους Αργολιδείς και τους φωνασκούνες Έλληνες,  μνημείο της Μακεδονικής περιόδου (δείτε την πάνω φωτογραφία). Σώζονται, φίλοι μου, τείχη μήκους επτακοσίων ογδόντα μέτρων!!! Και ξεκινούν από το βουνό και φτάνουν σχεδόν κάθετα κάτω στην κοιλάδα. Και υπάρχουν και 25 πύργοι!!!
Δεν το ξέρατε; Σας το λέω εγώ λοιπόν. Δεν θέλω να παραστήσω τον μάγκα και έξυπνο. Ούτε εγώ το έχω επισκεφθεί το μνημείο. Απλώς διαβάζω και με απασχολεί βαθιά στην ψυχή μου η πολιτιστική μας κληρονομιά. Αυτό με ενδιαφέρει. Όχι να κατηγορήσω τον άλλον για προδότη ή εθνίκι.
Εμπρός λοιπόν να γίνει ένα μεγάλο Αργολιδικό κίνημα για να προβληθεί το μνημείο της Μακεδονικής περιόδου.  Και να γίνουν τα κατάλληλα έργα υποδομής για να είναι το μνημείο αυτό επισκέψιμο. Και να παροτρύνουμε όλους τους ξένους περιηγητές που καταφτάνουν στον τόπο μας να δουν το μνημείο της Μακεδονικής περιόδου, που είναι Ελληνικό και μόνον. Ετσι βοηθάμε στο να αντιληφθούν άπαντες την Ελληνικότητα της Μακεδονίας. Διότι, κατά τα άλλα, δεν μας αντιλαμβάνονται ουδέ και στο ελάχιστο.
Πόσοι θα εμφανιστείτε και θα ενεργοποιηθείτε σε μία τέτοια κινητοποίηση; Θα σας πω εγώ. Ελάχιστοι αν εξαιρεθούν κάποιοι που διαχρονικά ενδιαφέρονται για τέτοια θέματα, και που σήμερα τους αποκαλείτε προδότες.
Και μιας και απευθύνομαι περισσότερο σε Ναυπλιείς, θα μπορούσα να σας πω ότι και το μικρό οχυρό στα Ιρια, διαστάσεων 30 μ Χ 15μ., που το βλέπετε στην κάτω φωτογραφία, που είναι επίσης ένα μνημείο της Ελληνιστικής περιόδου, θα έπρεπε να συντηρηθεί και να αναδειχθεί. Οπως και το Παλαιόκαστρο του Αγίου Αδιανού, που είναι ένα άλλο μνημείο Ελληνιστικής Περιόδου. Πως είπατε; Δεν τα γνωρίζατε αυτά;
Ολα αυτά είναι άγνωστες λέξεις για τους πολλούς. Δυστυχώς.

Και κάποια στιγμή πρέπει να φωνάξουμε δυνατά ότι η μεγάλη  ακμή του Ασκληπιείου στην Επίδαυρο ήταν κατά την  Μακεδονική εποχή.
Και ότι όλα τα μεγάλα έργα της αρχαίας τραγωδίας διασώθηκαν, εκεί στην Μακεδονική Αλεξάνδρεια.
Με αυτό τον τρόπο προβάλλουμε καλύτερα της Ελληνικότητα της Μακεδονίας. Αν αυτή η Ελληνικότητα διεισδύει στα βάθη της ψυχής του νεοέλληνα και δε χαλάει απλώς την επιδερμίδα και την εμφάνισή του.
Επαναλαμβάνω ότι είναι η ταπεινή μου γνώμη, όλα αυτά που σας γράφω σήμερα και που, βεβαίως, ουδαμόθεν τα διαβάσατε.
Μην μου στεναχωριέστε.
Δεν σας κατηγορώ.
Νεοέλληνες τελικά είμαστε όλοι.
Αλλά ας σταματήσουμε όλα αυτά τα  περί "προδοσίας". Στο τέλος τέλος της γραφής την Ελλάδα μας  θίγουν και προσβάλλουν

(Οι φωτογραφίες και οι πληροφορίες για τα μνημεία από τον ιστότοπο της Αρχαιολογίας www.argolisculture.gr)

Ροζ σκάνδαλο μεγατόνων στο Ναύπλιο

(Αν διαβάσετε το άρθρο μου από την αρχή μέχρι το τέλος θα μάθετε για το ροζ σκάνδαλο μεγατόνων)

Πολύ θετική είδηση.
Ακούω ότι σήμερα θα αποφασισθεί ότι ο κ. Δήμαρχος δεν πρόκειται να πάει στη Νέα Υόρκη στην τουριστική έκθεση, στην οποία θα συμμετάσχει ο Δήμος μας. Ούτε κάποιος άλλος αιρετός θα πάει. Θα μεταβούν άνθρωποι που ασχολούνται με τον τουρισμό να μας εκπροσωπήσουν.
Και άλλη θετική είδηση θα σας πω.
Δημιουργείται επιτροπή τουρισμού.  Θα καλυφθεί έτσι ένα τεράστιο κενό, που δεν ήταν δυνατόν να εξηγηθεί γιατί υπήρχε τόσα χρόνια. Είναι απαραίτητη μία τέτοια επιτροπή, που, κάτω από προϋποθέσεις, θα μπορέσει να θέσει τα βασικά και να δημιουργήσει ένα πλάνο για να αναπτυχθεί και άλλο τουριστικά ο τόπος.

Τέρμα τα θετικά.
Αιρετικός είμαι.
Γράφω για να θίξω τα κακώς κείμενα, όσο και αν ενοχλούνται κάποιοι.
Έτσι είναι η κριτική, ο διάλογος, η αντιπαράθεση απόψεων.


Θα πάμε λοιπόν στη Νέα Υόρκη στην τουριστική έκθεση για να κάνουμε τι; Να πούμε τι; Να προβάλουμε ποια πλεονεκτήματα της πόλης και της περιοχής; Δεν αμφιβάλλω ότι οι άνθρωποι του τουρισμού που θα μας εκπροσωπήσουν θα είναι κατά πολύ καλύτεροι από τον οποιονδήποτε αιρετό, που απλώς θα έκανε το ταξιδάκι του. Όμως η πόλη, με ευθύνη των ιθυνόντων, δεν έχει έναν μπούσουλα για το τι ζητά και τι επιδιώκει και πως θα πορευθεί. Έτσι οι εκπρόσωποί μας θα κάνουν το καλύτερο δυνατόν μέσα από τις δικές τους μεμονωμένες σκέψεις και ενέργειες. Όμως με αυτή τη λογική  προκοπή δεν γίνεται.

Δεν είναι δυνατόν να πάει μακρυά η βαλίτσα με τα έγχρωμα πόστερ της εποχής του ογδόντα που δείχνουν Μπούρτζι και Παλαμήδι. Πρέπει να τα βάλουμε κάτω τα πράγματα και να δούμε που είναι τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του Ναυπλίου και της Αργολίδας. Και αυτά να προωθήσουμε. Δεν μπορούμε να ανταγωνιστούμε τις παραλίες της Κρήτης, της Σκιάθου, της Χαλκιδικής, της Ρόδου, των Κυκλάδων. Ούτε το δειλινό της Σαντορίνης. Ούτε την φυσική ομορφιά του φαραγγιού της Σαμαριάς. Ούτε τον συνδυασμό βουνού και παραλίας, που προσφέρει το Πήλιο. Ούτε την νυκτερινή ζωή της Μυκόνου.  Αλλά ούτε οι σπουδαίοι αρχαιολογικοί χώροι των Μυκηνών και της Επιδαύρου φτάνουν από μόνοι τους για  να αποκτήσουμε προβάδισμα. Και σε μια παγκόσμια τουριστική έκθεση δεν συναγωνιζόμαστε μόνον τους άλλους Ελληνικούς τόπους. Έχουμε να τα βάλουμε  με τους Ισπανούς,  τους Ταϋλανδούς και τους Μπόρα-Μπορικούς. Δεν φτάνει να λέμε ότι έχουμε ένα πανέμορφο ιστορικό κέντρο, διότι εκεί στην έκθεση θα είναι παρόντες και οι Ιταλοί

Τι όμως έχει το Ναύπλιο και η περιοχή μας το οποίο μπορεί να μας κάνει πρωταγωνιστές;
Ότι είμαστε ίσως η μόνη περιοχή που μπορεί να προσφέρει ανεπανάληπτες εμπειρίες στον περιηγητή τουρίστα. Όχι στον λος ξαπλαδόρες μπυροκοιλιά τουρίστα, αλλά σε αυτόν που θέλει να περπατήσει, να ποδηλατήσει, να δει αρχαιολογικούς χώρους, να ακούσει μουσικές και να γευθεί τοπικά φαγητά.

"Να έλθετε στο Ναύπλιο για να αποκτήσετε ανεπανάληπτες εμπειρίες". Αυτή πρέπει, κατά την ταπεινή μου γνώμη, να είναι η κεντρική ιδέα της Αναπλιώτικης πρότασης για τον τουρίστα. Πρέπει να το πάμε έξυπνα. Όχι στην κόντρα με το ηλιοβασίλεμα της Σαντορίνης. Εκεί θα χάσουμε. Τους έρωτες που σφυρηλατούνται εκεί δεν μπορούμε να τους συναγωνιστούμε.

Και αφού θα έχουμε αυτό στο μυαλό μας, τότε οι άνθρωποι του τουρισμού, οι επαγγελματίες του είδους, οι εταιρείες προώθησης θα μπορούν να φτιάξουν τα σλόγκαν, τις διαφημιστικές καμπάνιες, τα επιμέρους που μπορούμε να προτείνουμε.

Τι θα τους πουν οι άνθρωποί μας εκεί στη Νέα Υόρκη;
Ελάτε για το φαγητό στα εστιατόριά μας; Θα χάσουμε από τον ανταγωνισμό.
Έχουμε πανέμορφες παραλίες; Ποιες παραλίες αν τις συγκρίνεις με την Βοϊδοκοιλιά, την Ιταλίδα στο Κουφονήσι, τις Κουκουναριές, το Ελαφονήσι της Πελοποννήσου και το άλλο Ελαφονήσι του νομού Χανίων;
Να τους προσκαλέσουμε στον τόπο μας για τα ξέκωλα και τα μπιτς μπαρ; Λέτε, φίλοι μου, ότι εκεί είναι το δυνατό μας σημείο; Ότι μπορούμε να ανταγωνιστούμε τον Λαγανά της Ζακύνθου, ακόμα και αν θέλαμε;

Αυτό που μπορούμε όμως να πούμε και να παρουσιάσουμε είναι ότι ο περιηγητής θα λάβει απίστευτες εμπειρίες αν επισκεφθεί το Ναύπλιο.
Θα δει τρεις αρχαιολογικούς χώρους  σε απόσταση ελαχίστων χιλιομέτρων που είναι ενταγμένοι στα μνημεία της Unesco.
Θα ζήσει σε μία πόλη που ήταν πρωτεύουσα ενός έθνους -κράτους και περιφερειακή πρωτεύουσα δύο αυτοκρατοριών. Και τα ίχνη  τριών διαφορετικών πολιτισμών είναι  συγκεντρωμένα εδώ.
Θα κάνει μπάνιο στην καλύτερη θαλάσσια λίμνη του κόσμου (για το Τολό ομιλώ)
Θα επισκεφθεί κρυμμένα διαμάντια. Αρχαιολογικούς χώρους που λίγοι τους ξέρουν μέχρι τώρα. Κρυμμένες παραλίες. Περιπατητικές βόλτες σε απίθανα μέρη φυσικής ομορφιάς.
Θα μπορεί να φάει σε ταβέρνες της εξοχής και να γευθεί φαγητά λησμονημένα στα γκουρμέ εστιατόρια της Νέας Υόρκης.
Όλα αυτά μαζί θα προσφέρουν εμπειρίες σε έναν πραγματικό περιηγητή.

Και αυτά που με κόπο κάνουμε εδώ θα πρέπει να μπορούμε να τα παρουσιάσουμε.

Είναι αδιανόητο να μην μπορούμε να παρουσιάσουμε το πρόγραμμα του Φεστιβάλ Κλασσικής μουσικής του Ιουνίου.
Να μην γνωρίζουμε από τώρα τις συναυλίες που θα γίνουν στους αρχαιολογικούς χώρους.
Να μην μπορούμε να προβάλλουμε έναν μαραθώνιο που θα διέρχεται από τα σημαντικά αρχαιολογικά μνημεία.

Και πρέπει, φίλοι μου, να γνωρίζουμε τι ακριβώς είναι αυτή η τουριστική έκθεση στην Νέα Υόρκη και σε ποιο ακριβώς κοινό απευθύνεται, εάν θέλουμε να δρέψουμε καρπούς από την παρουσία μας.
Δεν ξέρω εάν έχουν αντιληφθεί οι δικοί μας εδώ, τι είναι αυτή η τουριστική έκθεση και ποιος ο σκοπός της.
Η έκθεση οργανώνεται από την εφημερίδα New York Times. Δεν απευθύνεται στον καταναλωτή αλλά στους επαγγελματίες του είδους. Δεν θα την επισκεφθούν οι εκατοντάδες χιλιάδες Νεοϋρκέζοι αλλά οι tour operators, οι διαφημιστές, οι μπλόγκερς  του τουρισμού, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης έντυπα και ηλεκτρονικά.
Στην έκθεση δεν θα έλθει ο ενδιαφερόμενος να ταξιδέψει. Θα έλθει ο γνώστης επαγγελματίες. Θα επιχειρηθούν να κλειστούν deals. Να  συμφωνηθούν διαφημιστικές καμπάνιες στον τύπο. Τέτοια πράγματα.
Φοβάμαι ότι εμείς πάμε ξυπόλητοι στα αγκάθια. Δηλαδή είμαι σίγουρος ότι πάμε ξυπόλητοι στα αγκάθια ή γυμνοί στα...... Τι συμφωνία μπορούμε εμείς από μόνοι μας να κάνουμε με τους New York Times ή με τους παγκόσμιους διαφημιστικούς οργανισμούς. Θα το δείτε ότι έτσι όπως πορευόμαστε τζάμπα θα δώσουμε τα χρήματα για την συμμετοχή μας στην έκθεση.
Χωρίς σχεδιασμό και χωρίς καν να έχουμε αποφασίσει τι θέλουμε και τι ζητάμε και πως θα πορευθούμε μάλλον σαν χάνοι θα τους κοιτάμε όλους αυτούς τους καρχαρίες της βιομηχανίας που ονομάζεται παγκόσμιος τουρισμός.

(Το διαβάσατε το άρθρο μέχρι τέλους και βεβαίως ουδέν απ΄ότι λέει ο τίτλος του ανακαλύψατε. Το έκανα μπας και τα διαβάσετε και  προβληματιστείτε  και εσείςγια τα σημαίνοντα και για το μέλλον μας. Είμαι βέβαιος ότι το άρθρο μου αυτό θα έχει ρεκόρ επισκεψιμότητας. Θα συνεχισθεί, οπότε διαβάστε και τη συνέχεια. Πιθανόν εκεί να αποκαλύψω κάτι)

Ενωσιακό γήπεδο.Shame on you για τις προτεραιότητές σας

Το κατάπιαμε και αυτό αμάσητο.
Εγώ δεν το χώνεψα και έτσι είμαι αναγκασμένος να συνεχίσω την κριτική μου στο θέμα "ενωσιακό γήπεδο".
Πανηγυρίζουν οι άνθρωποι για τις προτεραιότητές τους.
Και το τρομερό που βλέπω είναι ότι τσακώνονται για το ποιος είχε τον πρώτο λόγο για την ένταξη του έργου στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Σε αυτό δηλαδή που πληρώνουμε από μόνοι μας  με Ελληνικά και μόνον και όχι Ευρωπαϊκά κονδύλια οι δύσμοιροι εν Ελλάδι φορολογούμενοι. Τρώνε μεταξύ τους τα μουστάκια τους (αν είχαν) για το ποιος θα πάρει την δόξα. Οι αριστεροακροδεξιοί που είναι στην Κυβέρνηση ή οι δεξιοπασόκοι που ελέγχουν την Περιφερειακή εξουσία

Είναι βέβαιο  ότι οι Συριζοανεξενελληνες που ήλθαν στην εξουσία με σκοπό να χορεύουν οι αγορές, δεν είχαν πάρει χαμπάρι τι μας έχει συμβεί.

Η αλήθεια όμως είναι ότι και αρκετοί από αυτούς που λένε όλα αυτά κατά των κυβερνώντων, ιδίως αυτοί που κρατούν στα χέρια τους την τοπική εξουσία, είναι και αυτοί βαθιά χωμένοι στον δικό τους αγγελικά πλασμένο κόσμο, που όλα είναι πανεύκολα και μπορούν να υπόσχονται και να μοιράζουν χρήμα, που θεωρούν ότι παράγεται από λεφτόδενδρα ενώ στην πραγματικότητα βγαίνει από τον ιδρώτα των φορολογουμένων πολιτών.

Δεν εξηγείται διαφορετικά.

Η κοινωνία υποφέρει, οι επιχειρήσεις υπερφορολογούνται και δεν βγαίνουν με τίποτα και οι τοπικοί εδώ άρχοντες κορδώνονται διότι στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων ενετάχθη το νέο ενωσιακό γήπεδο της Αργολίδας.

Προφανώς δεν τους ενδιαφέρει τίποτα άλλο πέραν από την προσωπική τους προβολή. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν τόσα προβλήματα στην Αργολίδα και να επιλέγεται η κατασκευή νέου γηπέδου ποδοσφαίρου.

Και ο λαός αποκάτω απαθής σε όσα συμβαίνουν. Πλην των γνωστών εξαιρέσεων που εις μάτην προσπαθούν.
Έγραψα στην προηγούμενη ανάρτησή μου για το ενωσιακό γήπεδο ότι αυτό, "όπως άκουσα" θα γίνει στο Λάλουκα. Δεν είχα διαβάσει σε κάποια επίσημη ανακοίνωση τον τόπο κατασκευής του γηπέδου. Το έγραψα από την κοιλιά μου διότι σκέφτηκα ότι κάπου στη μέση μεταξύ Αργους και Ναυπλίου θα γίνει. Έτσι λειτουργούν αυτοί. Με το "κάπου στη μέση". Για να είναι όλοι κάπου και κάπως ευχαριστημένοι. Κάπου στη μέση να γίνει το νέο Νοσοκομείο, το Πανεπιστημιακό campus, ο βιολογικός καθαρισμός. Και από τότε που εγώ το έγραψα, όλοι πλέον λένε ότι το γήπεδο θα γίνει στο Λάλουκα. Πλάκα έχει η φάση, όσο και αν είναι για κλάματα το θέμα.
Όμως που θα βρουν χώρο για το γήπεδο; Τι προϋποθέσεις θα βάλουν; Πόσα χρήματα θα πληρώσουν; Θα κάνουν ανοιχτό διαγωνισμό;
Έχουμε και τα προηγούμενα με την αγορά του κτήματος για τον βιολογικό και για κάποιο πέντε επί πέντε κάπου στην Αργολίδα.
Η προτεραιότητα για την Αργολίδα δεν είναι ένα νέο γήπεδο ποδοσφαίρου.
Ήδη πολλά χρήματα δόθηκαν πριν ελάχιστα χρόνια όταν ένας τοπικός βουλευτής ήταν Υφυπουργός Αθλητισμού.
Γήπεδα καλά υπάρχουν για να χρησιμοποιηθούν από τις ενωσιακές ομάδες.
Υπάρχουν και άλλα γήπεδα ποδοσφαίρου σε χάλια κατάσταση, που θα μπορούσαν να γίνουν στολίδια.
Υπάρχουν και άλλα αθλήματα που προοδεύουν στην Αργολίδα πολύ περισσότερο από το ποδόσφαιρο και για τα οποία υπάρχει ανάγκη αθλητικών χώρων για να τα στεγάσουν.
Στην Ελλάδα όμως της κρίσης προτεραιότητα και απόλυτη αναγκαιότητα είναι η παραγωγή και η αλλαγή του μοντέλου.
Πρώτες προτεραιότητες είναι ένα βιομηχανικό πάρκο στην Αργολίδα, ένα βιοτεχνικό πάρκο στην περιφέρεια του Ναυπλίου, η έλευση του φυσικού αερίου, η επαναλειτουργία του σιδηρόδρομου για μεταφορές αγαθών και ανθρώπων, η διαφοροποίηση του έργου του Ανάβαλου για να φτάνει το νερό στα χωράφια με φυσική ροή, το έργο στην Τζερτελιά, το δημοπρατήριο αγροτικών προϊόντων, ο σχεδιασμός τουριστικής πολιτικής και τόσα άλλα.
Όχι το ενωσιακό γήπεδο
Shame on you για τις προτεραιότητές σας

Και η ζωή συνεχίζεται ως είχε

Δεν με αφήνουν ούτε μια μέρα να αγιάσω.
Μια μέρα μόνον πέρασε από το νέο έτος και δεν μπορώ παρά να διαβολογήσω.
Διαβάζω πραγματάκια. Γουρλώνω τα μάτια και νιώθω μια ακατανίκητη εσωτερική επιθυμία να τους τα χώσω.
Νέο γήπεδο ποδοσφαίρου, λέει, στην Αργολίδα!!!
Στο Λάλουκα ακούω ότι θα γίνει.
Ένα εκατομμύριο τετρακόσιες χιλιάδες ευρώ, διαβάζω ότι θα κοστίσει!!!!
Δεν θα είναι, λέει, το γήπεδο του χωριού, ούτε κάποιας ομάδας, αλλά "ενωσιακό γήπεδο". 'Αλλο πάλι και τούτο.
Ένα σωρό όμορφα γηπεδάκια με χορτάρι έχουν κατασκευασθεί στην Αργολίδα. Το ενωσιακό γήπεδο μας μάρανε.
Ένα εκατομμύριο τετρακόσιες χιλιάδες θα δώσουμε εμείς οι ιθαγενείς αυτής της χώρας και αυτού του νομού για ενωσιακό γήπεδο!!!
Δεν γνωρίζω εάν καταπίνεται αυτό το νέο που κατακούτελα μας ήλθε με το νέο έτος. Όμως δεν είδα ούτε μία αντίδραση για το γεγονός.
Και το γήπεδο στο νταμάρι, παραμένει έτσι εγκαταλελειμμένο με βρώμες, δυσωδίες, μπάζα και σύριγγες. Σύριγγες σε γήπεδο ποδοσφαίρου και ημείς προτιθέμεθα να κατασκευάσουμε ενωσιακό νέο γήπεδο!!! Σε εποχή κρίσης. Αυτό θεωρήθηκε προτεραιότητα. Όλα τα άλλα φαίνεται ότι τα έχει λύσει ο Ασλανίδης της χούντας. Και μετά θα πρέπει να πληρώνουμε και για την συντήρησή του.
Και την ίδια στιγμή γίνεται ουρά για το ποιος θα πάρει ελάχιστες ώρες για προπόνηση και αγώνες στο κλειστό γήπεδο αθλοπαιδιών στο Ναύπλιο.
Και το κολυμβητήριο, που κατά τα άλλα είναι ένα παλάτι, λειτουργεί μόνον όταν οι ακτίνες του ήλιου κάνουν το θαύμα τους και ζεστάνουν το ύδωρ. Και καμία πλέον προοπτική, απ΄ότι φαίνεται, για ενεργειακή αναβάθμισή του για να λειτουργεί πλείονες μήνες.
Αλλά την ίδια ώρα ακουμπάμε κατ΄έτος κατοστάρες και πλέον σε Μαραθωνίους, αντί να εισπράττουμε από αυτούς και να διοχετεύουμε τα κέρδη σε φιλανθρωπικές δράσεις, όπως γίνεται στους Μαραθωνίους ανά την υφήλιο.
Και οι φοιτητές στερούνται φοιτητικής λέσχης. Και το δεύτερο και πέμπτο δημοτικό σχολείο βρίσκεται ακόμα στα ίδια χάλια. Και τα ιστορικά κτήρια καταρρέουν. και.... και..... και....
Αλλά ημείς εκεί κολλημένοι στην Ελλάδα του παραλογισμού. Νέο ενωσιακό γήπεδο στο Λάλουκα. Ένα εκατομμύριο τετρακόσιες χιλιάδες. Το λέω και το ξαναλέω, μπας και λειτουργήσει ολιγουλάκι ο εγκέφαλός σας και αντιληφθείτε τι συμβαίνει σε αυτή την χώρα. Διότι δεν φταίνε αυτοί που αποφασίζουν την τοιαύτη διάθεση των εκατομμυρίων, αλλά εσείς που τους επιλέγετε.
Έτσι μπράβο. Αυτόν ψηφίστατε κατά χιλιάδες.
Και συνάμα, έλαβαν και τα ευχαριστήρια για το τρομερό αυτό επίτευγμα ο περιφερειάρχης και Αντιπεριφερειάρχης.
Δεν θέλω να ξανακούσω κιχ για τις ευθύνες του πολιτικού συστήματος. Ουδείς αντέδρασε ανοιχτά, για την μην αντίδραση έστω και ενός. Βουλευτάδες, δημαρχεόι και περιφερειαρχέοι  όλων των παρατάξεωντο εμόκοσαν  όλοι. Τουλάχιστον μέχρι σήμερα δεν έβγαλαν κιχ.
Ψηφίστε τους λοιπόν και πάλι.
Ενωσιακό γήπεδο στο Λάλουκα". Ένα εκατομμύριο τετρακόσιες χιλιάδες ευρωπουλα. Και τα χρήματα θα αντληθούν από το εθνικό πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Όχι από Ευρωπαϊκά. Όλα από τις τσέπες των εν Ελλάδι φορολογουμένων. Των εν Ελλάδι επαναλαμβάνω. Θα μας βγάλουν το λάδι.
Ουδέν πρόγραμμα για την προώθηση της τοπικής παραγωγής. Αλλά το ενωσιακό γήπεδο να μην λείψει.
Και τα τοπικά νοσοκομεία υποφέρουν από έλλειψη κονδυλίων. Έτσι μας έλεγαν. Και έγινε πριν λίγο καιρό και πάνδημη συγκέντρωση-διαμαρτυρία στο Ναύπλιο για το δικό μας Αναπλιώτικο νοσοκομείο. Τώρα σιωπή.
Και θα σας πω και αυτό.
Ανακοινώθηκαν από το Υπουργείο Υγείας οι έξτρα επιδοτήσεις για συγκεκριμένες δράσεις, που δόθηκαν στα νοσοκομεία της χώρας.
Κουλούρα τεράστιο. Μηδενικό ποσό έλαβαν τα νοσοκομεία της Αργολίδας. Ακούσατε εσείς κάποιον από τους εξουσιαστές της Αργολίδας να διαμαρτύρεται; Να εκφράζει κάποια άποψη τέλος πάντων επί του θέματος, βρε αδέλφια;
Όμως...... όμως...... Όμως τις 11 από τις 52  έξτρα χρηματοδοτήσεις τις έλαβαν τα νοσοκομεία της Κρήτης. Μία προφανέστατη άνιση κατανομή πόρων σε σχέση με το μέγεθος και τον πληθυσμό του νησιού.
Τώρα βέβαια, δεν μπορεί παρά να είναι τυχαίο ότι ο Υπουργός Υγείας και ο Υφυπουργός του είναι αμφότεροι Κρητικοί. Είμαι κακός που το επισημαίνω; Γκρινιάζω και για αυτό; Δεν υπάρχει μαυρογιαλουρισμός στην πρώτη φορά αριστερά; Άλλαξε κάτι σε σχέση με το παρελθόν που μας έφερε στα χάλια που είμαστε;
Και τελειώνω με το εξής: Η μία από τις δράσεις που χρηματοδοτήθηκε έξτρα το 2017, αφορούσε το εξής: "Χρηματοδότηση μελέτης για την επίδραση των φυτοφαρμάκων"!!!!  Το ποσό ήταν 162.170. Τα χρήματα τα έλαβε η 7η Υ.Π.Ε. Ναι καλά καταλάβατε. Η 7η Υ.Π.Ε. είναι αυτή που εδρεύει στην Κρήτη. Τα συμπεράσματα δικά σας. Εγώ δεν μπορώ να διανοηθώ ότι δεν πήγαν τα χρήματα σε ημέτερους.