Πραγματικά είχα αρχίσει και πίστευα ότι πρέπει η δημοτική μας παράταξη να είναι πολύ γρουσούζικη με όλα αυτά τα μέλη μας που ταξίδεψαν μακρυά, αφήνοντας τους υπόλοιπους εμάς στην επίγεια μιζέρια μας. Πολλοί από αυτούς που αποχαιρετήσαμε ήσαν και νέοι άνθρωποι που να πάρει και να σηκώσει.
Ο Γιάννης, ο Μάκης, ο Θοδωρής, η Ιωάννα, ο Κώστας, ο Ντίνος, η Μαρτίνα, ο Μιχάλης, ο Βασίλης και οι άλλοι. Όλοι τους μας έχουν αφήσει μια πολύ γλυκιά ανάμνηση για τους αγώνες που δώσαμε μαζί για ένα καλύτερο και πιο δημοκρατικό Ανάπλι.
Έπρεπε λοιπόν να τιμήσουμε όλους αυτούς που μας βοήθησαν στους δύσκολους αυτοδιοικητικούς αγώνες που επί δεκαετίες δώσαμε. Και το πράξαμε
Τιμήσαμε και αυτούς που είχαν μια σημαντική συμβολή στις προσπάθειές μας και αυτούς που, κάποια στιγμή, μέσα από πολύ αντίξοες συνθήκες μπορεί απλά και μόνον με την παρουσία τους στο ψηφοδέλτιο να μας έδωσαν σημαντικές ανάσες.
Διότι ακόμα και η απλή συμμετοχή στις αυτοδιοικητικές εκλογές ήταν εξαιρετικά σημαντική, αφού ουδείς από εμάς επιδίωκε τιμές, αξιώματα, οφέλη, συμμετοχή στην εξουσία με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Όλους τους νοιώσαμε συντρόφους με την πραγματική σημασία της λέξης,
Όμως πράγματι ήμασταν μια γρουσούζικη παράταξη και μόνον οι δικοί μας γινόντουσαν ένας-ένας ελεύθερα πουλιά;
Πως ήταν αυτό στατιστικά δυνατόν όταν οι άλλες παρατάξεις εκμεταλλευόμενες το δέλεαρ της εξουσίας είχαν διπλάσιο αριθμό υποψηφίων; Και όταν αποδεδειγμένα το δικό μας κατά καιρούς ψηφοδέλτιο ήταν το πιο νεανικό;
Τώρα αντιλήφθηκα, εγώ ο συναισθηματικά ηλίθιος, τι γινόταν.
Δεν είχαν ιδιαίτερη σκασίλα οι άλλες παρατάξεις να μιλήσουν και να τιμήσουν τους δικούς τους που αναχωρούσαν.
Απλούς στρατιώτες τους είχαν για να πετυχαίνουν τον υπέρτατο σκοπό τους που δεν ήταν άλλος από την εξουσία.
Και μετά τους ξεχνούσαν.
Πέθανε προχθές ένας άνθρωπος που συμμετείχε στις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές σε ένα άλλο ψηφοδέλτιο. Σχετικά νέος άνθρωπος. Εξέδωσε ανακοίνωση το κόμμα του. Ο βουλευτής. Δελτίο τύπου έβγαλε ακόμα και η Δημοτική Κοινότητα Ναυπλίου, μέλος της οποίας ο αποθανών είχε εκλεγεί. Προς τιμήν της. Και δεν έχω δει μία ανακοίνωση της δημοτικής παράταξης στην οποία συμμετείχε. Δεν νομίζω να έχουν εκδώσει και να μην την έχω δει. Και εάν δεν υπάρχει πλέον, όπως πρόβλεψα, αυτή η δημοτική παράταξη ας έλεγε δυο λόγια, βρε παιδί μου, ο επικεφαλής της. Αλλά..... Αλλά φαίνεται επειδή οι κομματικοί τους δρόμοι είχαν χωρίσει........
Και απεβίωσαν τον τελευταίο καιρό και δύο από τους πιο επιφανείς αυτοδιοικητικούς παράγοντες των τελευταίων δεκαετιών στην πόλη μας. Δύο σημαντικοί άνθρωποι. Δικηγόροι και οι δύο,
ΣΙΓΗ ΙΧΘΥΟΣ από τις παρατάξεις εξουσίας που εκπορεύονται από την ίδια αυτοδιοικητική μήτρα.
ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ
ΑΥΤΟΥΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΣΤΕ
Την σημερινή μου ανάρτηση συνοδεύει σήμερα ένα ωραίο τραγούδι σε στίχους της δικιάς μας Ιωάννας Αντωνοπούλου.
Ναι με την Ιωάννα που βρεθήκαμε μαζί κάποια στιγμή στο ίδιο ψηφοδέλτιο και την οποία δεν ξεχνάμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου