Το έχετε υπόψη σας το φωνητικό αλφάβητο;
Alpha για το "a", Bravo για το "b", Charlie για το "c, Delta για το "d" , Echo για το "e", Foxtrot για το "f".....
Προ ημερών ο Νίκος Λυγερός ήλθε στο Ναύπλιο, μας μίλησε για την πολιτιστική μας κληρονομιά και έριξε ένα πολύ ηχηρό χαστούκι στο κοινό που τον παρακολούθησε.
Όμως όλοι τον χειροκρότησαν. Νομίζω ότι ολίγοι επόνεσαν από τα λόγια που άκουσαν, επειδή η ομιλία ήταν αριστοτεχνικά δομημένη, και έτσι τα νοήματα τα αντελήφθη μόνον όστις έχει την ευαισθησία να κοιτάζεται που και που στον καθρέπτη.
Foxtrot λοιπόν για το "f", και αυτή την θέση στο αεροπλάνο επιλέγει πάντοτε ο Λυγερός. Η θέση foxtrot στα μικρομεσαία boeing και airbus αντιστοιχεί σε κάθισμα δίπλα στο παράθυρο. Και ο ομιλητής επιλέγει την θέσει αυτή (ή την θέση alpha), μόνο και μόνο για να βλέπει τη γη από ψηλά και να αντικρίζει τα σύννεφα από πάνω για να αποδώσει την πρέπουσα τιμή σε εκείνο τον άνθρωπο που ονομαζόταν Λεονάρντο Ντα Βίντσι. Έτσι μας είπε. Αντίθετα οι πρακτικοί άνθρωποι, οι μη οραματιστές, επιλέγουν συνήθως την θέση Charlie για να είναι δίπλα στο διάδρομο του αεροπλάνου και να είναι ευχερές γι΄αυτούς να πεταχτούν μέχρι την τουαλέτα για να ουρήσουν. Και κάποιοι άλλο επιλέγουν την θέση delta, διότι είναι αριστερόχειρες και θέλουν ελευθερία στο αριστερό τους χέρι που θα πιάνει το πιρούνι για να τρώνε χωρίς δυσκολίες τα αεροπλανίσια γεύματα.
Αυτός λοιπόν που επιλέγει την θέση charlie ή την θέση delta στο αεροπλάνο για να έχει την βολή του και τις ευκολίες, αυτός που δεν ονειρεύεται, δεν τιμά τους προηγούμενους από εμάς που άφησαν την περπατησιά τους και δεν αντιλαμβάνεται το πάχος της ιστορίας της πόλης του Ναυπλίου, θα δει το σύμβολο της πόλης μας, την καστρονησίδα μας, ως ένα σημείο για να γίνει εκεί ένα ωραίο εστιατόριο. Έτσι πιστεύει ο Λυγερός. Και είναι απολύτως ορθόν αυτό που λέει και αποδεικνύεται περίτρανα από καταστάσεις. Αντίθετα όλοι αυτοί που νιώθουν την ανάγκη να τιμήσουν τον Λεονάρντο, είναι βέβαιο ότι θα θελήσουν για το Μπούρτζι μια χρήση που θα σέβεται την ιστορία του και μαζί την πολιτιστική κληρονομιά όλης της πόλης μας. Και κάποιοι που αγαπούν το foxtrot έχουν εκφράσει άποψη, σχέδιο και όραμα. Οι τσαρλιστές σιωπούν.
Και ενθουσιάστηκαν οι ακροατές του Λυγερού. Και τον χειροκρότησαν. Φαντάζομαι όμως ότι δεν κοιτάχτηκαν στον καθρέφτη την επόμενη μέρα για να δουν και τις δικές τους ευθύνες που επί δεκαετίες υποστηρίζουν (σχεδόν όλοι εκεί μέσα), μετά μανίας και διαχρονικά όλους αυτούς που έχουν στα χέρια τους τις τύχες της πόλης μας και που δεν έχουν εκφράσει το παραμικρό για το τι και πως θέλουμε το Μπούρτζι. Υποστηρίζουν αυτούς που κάθονται στα αεροπλάνα στην θέση charlie.
Και δεν είναι μόνον το Μπούρτζι που μαραζώνει λόγω έλλειψης οράματος από τους ιθύνοντες.
Το ίδιο ακριβώς έγινε και με το θαυμάσιο κτήριο του Τελωνείου. Την ώρα που κάποιοι κατέθεταν προτάσεις για την χρήση του, το δημοτικό συμβούλιο αποφάσιζε να γίνει το Τελωνείο καφετέρια (προέβλεπαν και ένα μικρό εκθεσιακό χώρο για ξεκάρφωμα). Άλλη μια καφετέρια στο δρόμο που μαραζώνει. Και φθίνει ο δρόμος διότι τον μελέτησαν άτομα που επιλέγουν την θέση "Charlie". Ο παραλιακός δρόμος τ΄Αναπλιού αντί να κοιτάει προς την θάλασσα, έχει όλη το βλέμμα του προς το εσωτερικό. Αυτό που θέλησαν και αυτό που πραγματοποίησαν είναι να φτιάξουν έναν πεζόδρομο, όπως ακριβώς θα τον έφτιαχναν στο κέντρο της Λαμίας. Για να συρρέουν εκεί οι νέοι στα κλαμπάδικα και τα χοροπηδάδικα. Ήταν μια ματιά χωρίς καμία προοπτική. Με λογικές του σήμερα και του εφήμερου κέρδους. Λειτούργησε ο δρόμος υπέρ ιδιοκτητών των κτηρίων και επιχειρηματιών για μερικά χρόνια και μετά ήλθε αναπόφευκτα η κατάρρευση. Άλλαξε η τοποθεσία της διασκέδασης των νέων, όπως πάντοτε και παντού συμβαίνει. Και ο δρόμος μαραζώνει, αφού δεν έχει αέρα προς την ζωογόνα θάλασσα. Και ουδείς διανοείται να ξανακάνει παραλιακή την πόλη μας. Να αφαιρέσει αυτά τα φρικώδη κυματιστά και καμπυλωτά κιγκλιδώματα, που μας αποκλείουν από την ίδια μας την ζωή, που είναι το λιμάνι μας και η θάλασσα. Διότι (ακούστε το κι αυτό) εάν γινόταν πραγματικότητα αυτό που λέω τόσα χρόνια. να γίνει εδώ μπροστά μας το αγκυροβόλιο των τουριστικών σκαφών, δεν θα έχουν νόημα και δεν θα είναι αναγκαία τα κιγκλιδώματα και οι αποκλεισμοί. Διότι οι κανονισμοί για την ασφάλεια των λιμένων δεν επιβάλλουν κιγκλιδώματα εκεί που αράζουν μικρά τουριστικά σκάφη. Αλλά αυτοί οι κοντόφθαλμοι τσαρλιστές, που δεν έχουν πάθος για την πόλη, που αγνοούν το πάχος της ιστορίας της, επιμένουν. Λάβαμε λέει ένα σωρό εγκρίσεις για την μαρίνα που την χωροθέτησαν στο πουθενά. Και αφού λάβαμε τις εγκρίσεις, τέρμα. Εκεί,λένε. θα γίνει. Ενώ είναι πλέον αυτονόητο ότι το σημείο είναι λάθος και ουδείς διανοείται να επενδύσει στο σχέδιο αυτό. Και θέλουμε, λένε, να γίνονται και καλαφατίσματα και εργασίες για τα τουριστικά σκάφη. Ελα ..... στον τόπο σου. Όλα αυτά στον κλειστό λιμένα του Ναυπλίου.
Και μιας και μίλησα και για το κτήριο του Τελωνείου: Ποιος είναι αυτός που σκέφτηκε να φυτέψει δέντρα και να κρύψει την όψη του εξαιρετικού κτηρίου; Φοίνικες παντού. Όχι κύριοι. Δεν είναι νοητό, εφόσον λέμε ότι σεβόμαστε την ιστορία μας και την πολιτιστική μας κληρονομιά, να κρύψουμε τα εξαιρετικά ιστορικά και νεοκλασικά κτήρια. Θα πρέπει να τα ελευθερώσουμε. Να τα αναδείξουμε. Να τα βλέπουμε. Να σεβόμαστε τους τεχνίτες που τα έφτιαξαν, Τους προηγούμενους ιδιοκτήτες και κατοίκους. Σεβασμός ωρέ!!! Θέση foxtrot που να πάρει. Όχι charlie.
Και τώρα φτάσαμε και στο σημείο που οι τσαρλιστές θέλουν και να επιβάλουν την άποψή τους και με ψηφισμένους κανονισμούς. Να νομιμοποιήσουν παρεμβάσεις. Για να υπάρχει βόλεμα και ευκολία.
Όταν πριν μερικές δεκαετίες μία κυρία σχεδόν μόνη της, με την βοήθεια μιας μικρής ελίτ κατοίκων της παλιάς πόλης φορτώθηκε στις πλάτες της το τεράστιο βάρος να μπει ένα τέρμα στις αυθαιρεσίες και στη νεοελληνική κακογουστιά για να προστατευτούν τα νεοκλασικά της πόλης και η πολιτιστική μας κληρονομιά, οι τότε τσαρλιστές αντέδρασαν έντονα. Μέχρι και το κλείσιμο όλων των καταστημάτων της πόλης αποφάσισε ο Εμπορικός Σύλλογος.
Και τώρα η πλειοψηφία της κοινωνίας από τη μια μεριά υμνεί την Δεϊλάκη που έσωσε το Ναύπλιο και από την άλλη υποστηρίζει όποιες λογικές και δράσεις καταστρέφουν το ιστορικό κέντρο.
Προσπαθήσαμε οι φίλοι του φοξτροτ. Και έγιναν μελέτες από το Μετσόβειο Πολυτεχνείο για την προστασία της παλιάς πόλης. Και για τον αστικό εξοπλισμό. Και για το άνοιγμα της παλιάς πόλης στην θάλασσα. Παραδόθηκαν οι μελέτες. Και αμέσως μετά μπήκαν στα ντουλάπια και ξεχάσθηκαν.
Και τώρα μαθαίνω πως ψηφίστηκε νέα κανονιστική πράξη.
Για να γίνουν νόμιμα αυτά που επιθυμούν οι κοντόφθαλμοι τσαρλιστές.
Να νομιμοποιηθούν οι αποκλεισμοί κοινόχρηστων χώρων με υαλοφράκτες.
Να είναι νόμιμα τα aircondition στους πεζοδρόμους.
Πάσχουμε από βαριά μυωπία.
Δεν βλέπουμε τις προσπάθειες της Ρόδου και της Μονεμβασιάς, για να κρύψουν τα aircondition , τους ηλιακούς, τις κεραίες επίγειας και δορυφορικής τηλεόρασης, τα καλώδια. Αυτοί τα καταφέρνουν σε μεγάλο βαθμό.
Εμείς εδώ τα νομιμοποιούμε.
Μα πόσο κοντόφθαλμοι είναι οι άνθρωποι; Πολλοί είναι αυτοί που ισχυρίζονται ότι ζούμε στην πιο όμορφη πόλη του κόσμου. Τυφλοί. Δεν βλέπουν γύρω τους τις ομορφιές των άλλων πόλεων της υφηλίου.
Αλλά ας είναι. Είμαστε τυχεροί που ζούμε σε μια όμορφη πόλη. Είμαστε άτυχοι που η πλειοψηφία των ανθρώπων και οι ηγεσίες είναι τσαρλιστές.
Και........ Και δεν αντέχω να μην γκρινιάξω διότι πονάει πολύ. Τα ψηφίζουν όλα αυτοί οι "αριστεροί" της αύρας που είναι τώρα του Λαφαζάνη. Αυτοί που τόσο μας κατηγόρησαν. Κρίμα και πορευθήκαμε μαζί επί τόσα έτη. Κρίμα. Τσαρλιστές και αυτοί. Ας το πούμε κι αυτό.
Τσαρλατανιστές
ΑπάντησηΔιαγραφή