O ομορφότερος και πιο σοφιστικέ δρόμος όλης της υφηλίου

Ανάσταση σε λίγες ώρες.
Δεν επιτρέπονται γκρίνιες.
Από Δευτέρα αυτές.
Θετικά πράγματα θα σας γράψω για να σας ευχηθώ Καλή Ανάσταση. Και ας ζηλέψετε ολίγον κάποιοι εξ υμών.

Θα σας μιλήσω λοιπόν για τον ομορφότερο και πιο σοφιστικέ δρόμο όλης της υφηλίου.
Κάποιοι ισχυρίζονται ότι τ΄Ανάπλι είναι η ομορφότερη πόλη της Ελλάδας.
Δεν συμφωνώ. Είναι όμως, κατά τη γνώμη μου, στις πέντε αν όχι στις τρεις πιο ωραίες.
Όμως σ΄αυτήν την  όμορφη πόλη  υπάρχει ένας μικρός δρόμος που  είναι ο πιο ωραίος και εξαιρετικός όχι μόνον σε όλη την Ελλάδα, αλλά ο καλύτερος  και ο πιο ιδιαίτερος όλου του κόσμου. Και δεν υπερβάλλω
Δεν είναι μόνον η ομορφιά των νεοκλασσικών κτηρίων στο δρόμο αυτό, η προνομιακή θέση του, το γεγονός ότι αποτελεί την είσοδο προς το παλιό Ναύπλιο και ότι βαίνει παράλληλα με τον Βενετικό προμαχώνα Μοτσενίγκο και καταλήγει στα παραλιακά τείχη και στην Πύλη του αιγιαλού (κάποιοι ακόμα τα βλέπουν όλα αυτά με τα μάτια της φαντασίας τους).
Δεν είναι μόνον η αέναη κίνηση ανθρώπων και τετραπόδων στο δρόμο αυτό τις θερινές μέρες και νύχτες και σε όλες τις εορτές.
Δεν είναι μόνον οι κουκουβάγιες που εμφανίζονται στις ταράτσες, τις σοφίτες, τις στέγες τις χειμερινές νύχτες με τη σιγαλιά, όταν το μελίσσι των ανθρώπων έχει απομακρυνθεί.
Δεν είναι οι μεγάλοι έρωτες που διαδραματίσθηκαν στη γειτονιά αυτή.
Είναι οι άνθρωποι που ξεχωρίζουν. Οι λίγοι που ζουν στο δρόμο και οι άλλοι που έχουν τις επιχειρήσεις τους και οι εργαζόμενοι σ΄αυτές. Με λίγες δυσάρεστες εξαιρέσεις. (γκρίνιαξα )
Αλλά πάνω απ΄όλα είναι τα καταστήματα και οι επιχειρήσεις που λειτουργούν και κάνουν τον δρόμο να ξεχωρίζει παγκοσμίως.
Μια Αννούλα του χιονιά ήλθε χειμωνιάτικα και άνοιξε ένα φανταστικό κατάστημα με χειροποίητα ρούχα από μαλλί και από μετάξι. Είναι τα πιο εξαιρετικά ρούχα που υπάρχουν σε όλο τον κόσμο. Πρέπει να είναι θεοπάλαβοι όσοι πληρώνουν τεράστια ποσά για να αγοράσουν ρούχα των μεγάλων οίκων μόδας, όταν εδώ στον καλύτερο δρόμο του κόσμου υπάρχει το κατάστημα με τα μοναδικά ρούχα που ξεπερνούν κάθε φαντασία.
Είναι τα δύο καταστήματα στα οποία μπορείς να βρεις τερψιλαρύγγια τρόφιμα, οίνους, μέλια. Και τα περισσότερα  τοπικής  παραγωγής.
Στο δρόμο αυτόν ψηλά υπάρχει το πιο παλιό στην Ελλάδα δικηγορικό γραφείο με συνεχή διαδοχή από πατέρα σε υιό.
Το καλύτερο μικρό μουσείο στην Ελλάδα είναι εδώ. Με τις εκπληκτικές συλλογές και το εξαίρετο πωλητήριό του.
Πρέπει να είναι θεοπάλαβος κάποιος να έχει πληρώσει για ξενοδοχεία σε διάφορες πόλεις και σε κάποιους απρόσωπους δρόμους μεγάλα τριψήφια και τετραψήφια ποσά και να μην έχει επιλέξει να διαμείνει στην πανσιόν μαγεία του ιδιαίτερου δρόμου. Και το βραδάκι να μην έχει επιλέξει να πιει το ποτό του στο μπαρ της πανσιόν απολαμβάνοντας με ψαγμένους ήχους τζαζ μουσικής.
Εδώ θα βρείτε το μοναδικό στον κόσμο φαρμακείο όπου θα σας προτρέψουν να μην αγοράσετε φάρμακα, εάν είναι αχρείαστα.
Και θα αγοράσετε τα καλύτερα σε όλη τη νότια Ελλάδα γλυκά, παρασκευασμένα από τις ίδιες τις ιδιοκτήτριες της επιχείρησης.
Και κοσμήματα στο δρόμο αυτό  θα βρείτε. Ελάτε να πάρετε. Ξεχάστε την οδό Βουκουρεστίου και τα άλλα φανταχτερά στη Λεωφόρο των Ηλυσίων Πεδίων στο Παρίσι. Εδώ θα ανακαλύψετε τα πιο περίτεχνα και μοναδικά κοσμήματα, που μπορείτε να διανοηθείτε. Δύο καταστήματα με είδη αργυροχρυσοχοΐας και οι ίδιοι οι δημιουργοί εντός του καταστήματος.
Σίγουρα επιζητείτε να προσφέρετε ως νονός ή νονά τα καλύτερα βαφτίσια για τον βαφτισιμιό σας ή την βαφτισιμιά σας. Σε αυτή την οδό λειτουργεί το κατάστημα με τα χειροποίητα μπεμπεδίστικα. Η ίδια η δημιουργός θα σας υποδεχθεί.
Μήπως θέλετε να αγοράσετε και πίνακα ζωγραφικής; Ο ζωγράφος παρών και αυτός.
Και συναυλίες μουσικής με  Ελληνες τραγουδοποιούς. Και ζωή. Και νεολαία. Δεν θα μπορούσε να λείψει και το καλό μπαράκι από το εκπληκτικό αυτό δρομάκι.
Και μπορείτε και να  προμηθευτείτε και μπλουζάκι με τη  στάμπα που εσείς θέλετε που σας την φτιάχνουν εκείνη τη στιγμή μπροστά σας;
Λοιπόν:
Σε αυτό τον δρόμο δεν θα βρείτε προϊόντα made in China.
Είναι ο δρόμος της δημιουργίας.
Είναι ο πιο σοφιστικέ δρόμος της Ευρώπης αλλά και της υφηλίου ολόκληρης. Οι άνθρωποι του δρόμου δίδουν σημασία στη λεπτομέρεια.
(Η λέξη σώφρων γράφεται με δύο ωμέγα. Στη γενική πτώση το δεύτερο ωμέγα τρέπεται σε όμικρον. Ο σώφρων, του σώφρονος. Οι νοούντες νοείτωσαν. Η ανορθογραφία λοιπόν του Δήμου μας στις πινακίδες με την ονομασία του δρόμου για να χαλάσει την τελειότητα. Γκρίνιαξα και πάλι. Έξις δευτέρα φύσις)

Δημοτικό Κολυμβητήριο Ναυπλίου "Κώστας Γκούβερης".

Νιώθω μια μικρή εσωτερική στεναχώρια.
Σήμερα θα είναι η τελευταία φορά που θα ομιλήσω μέσω του ιστολογίου μου για την μαρίνα και το αγκυροβόλιο στο Ναύπλιο.
Στην πρώτη-πρώτη ανάρτησή μου όταν ξεκίνησα το "αιρετικό" αυτό ιστολόγιό μου στις 23 Νοεμβρίου 2008 (πέρασαν σχεδόν οκτώ χρόνια από τότε!!!) αναφέρθηκα στο θέμα αυτό σε άρθρο μου με τίτλο "το λιμάνι της ταλαιπωρίας".  Έκτοτε κατέκρινα  πάμπολλες φορές το τρελό αυτό, που ήταν και αδύνατο συνάμα να γίνει η χωροθέτηση της μαρίνας μακρυά από το ιστορικό κέντρο. Με κανένα άλλο θέμα δεν καταπιάστηκα τόσο πολύ.  Στην αρχή ήμουν μια αιρετική μοναχική φωνή.
Σήμερα όμως; Επιτέλους όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται ότι ο όλος σχεδιασμός ήταν τρελός. Ειδικότεροι εμού έχουν πεισθεί πλέον ότι το οργανωμένο αγκυροβόλιο μπροστά στην παλιά πόλη είναι και η μοναδική εφικτή λύση και το σωστό που πρέπει να γίνει. Στην τελευταία δημόσια αντιπαράθεση του επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο δημοτικό συμβούλιο με τον τέως Δήμαρχο, που επί ημερών του έγινε η έγκριση της χωροθέτησης της μαρίνας, υπήρξε και η σαφής παραδοχή του τ. Δημάρχου ότι πλέον επενδυτής που να αναλάβει το έργο της μαρίνας απλά δεν υπάρχει.
Σταματώ πλέον εδώ το να μιλάω για την μαρίνα. Η άποψή μου πλέον είναι mainstream. Πλέον μόνον ο Αντιδήμαρχος επί των Οικονομικών διατυπώνει σαφώς αντίθετη άποψη υπέρ της κατασκευής της μαρίνας στο σημείο που αρχικά χωροθετήθηκε. Σε λίγες μέρες με την έκθεση των τουριστικών σκαφών, ή άποψή μου θα ακουστεί ακόμα περισσότερο. Καλύτερα να σιωπώ, αφού μάλλον ερεθίζω κάποιους και στήνονται απέναντι. Περίεργο πράγμα αλλά αντί να χαίρομαι που πλέον η μοναχική φωνή έγινε κυρίαρχη στην τοπική ελίτ, μάλλον νιώθω ένα κάποιο σφίξιμο. Σαν αιρετικό τέκνο μου το θεωρώ  το παλαβιάρικο θέμα της μαρίνας και πλέον το εγκαταλείπω, αφού το παιδί ενηλικιώθηκε.
Ας είναι όμως Έχουμε και κάποια άλλα θέματα να αναδείξουμε.
Μάλλον πολλά στραβά πράγματα γίνονται ακόμα στην πόλη μας στα οποία μπορώ να επικεντρώσω. Σε πολλά θέματα η άποψή μου παραμένει μοναχική και αιρετική. Έτσι έχω τη δυνατότητα να ευθυμήσω, αφήνοντας στην άκρη το λιμάνι για το οποίο θεωρώ ότι τουλάχιστον σε επίπεδο σχεδιασμού αργά ή γρήγορα θα εισέλθει σε λογικές καταστάσεις.

Δημοτικό Κολυμβητήριο Ναυπλίου "Κώστας Γκούβερης"
Ακόμα και στις εποχές των παχιών αγελάδων και της δανεικής ευημερίας, το Κολυμβητήριό μας έκλεινε αρκετούς μήνες  τον χειμώνα για να εξοικονομηθούν χρήματα από την κατανάλωση πετρελαίου. Βλέπετε η κατασκευή του έγινε με πασοκικές λογικές. Ολυμπιακών διαστάσεων με πενηντάρα πισίνα και όχι με οκτώ μόνον διαδρομές, αλλά με δέκα και πιο βαθύ από άλλες πισίνες. Τεράστιοι χώροι αποδυτηρίων. Ανοικτό από παντού, με τους βοριάδες να  παγώνουν το νερό της πισίνας, τους αθλητές και τους προπονητές. Η θέρμανσή του ήταν ενεργοβόρα και κοστοβόρα μέχρις εκεί που δεν πάει. Πάνω από εκατό χιλιάδες ευρώ έδιναν μόνον για πετρέλαιο και δεκάδες χιλιάδες ευρώ για την κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος και για την πληρωμή ενός αχρείαστου πάγιου, λόγω του αχρείαστου είδους παροχής. Και το Κολυμβητήριο και πάλι έκλεινε διότι τα χρήματα, έλεγαν, δεν φτάνουν και υπήρχαν, έλεγαν, και άλλες ανάγκες για το αθλητικό κέντρο. Και φωνασκούσαν κολυμβητές και γονείς και σωματεία και προπονητές. Όμως τίποτα δεν γινόταν για να βελτιωθεί η κατάσταση. Μάταια  πρότειναν κάποιοι δράσεις εξοικονόμησης ενέργειας.
Κάντε ένα κόπο. Σας ικετεύω.Δεν θα σας πάρει πάνω από ένα λεπτό. Μπείτε στο earth του google maps . Σας δίνω και το link. Πατήστε εδώ.  Δίπλα στο Κολυμβητήριο φαίνεται η ταράτσα του κυλικείου. Και εκεί επάνω ευκρινώς διακρίνονται οι ηλιακοί συλλέκτες. Ουκ ολίγοι. Ε λοιπόν αυτοί οι συλλέκτες χάλασαν τις πρώτες μέρες λειτουργίας της πισίνας πριν από τόσες δεκαετίες. Και ποτέ δεν επισκευάσθηκαν. Αδιαφορία φίλοι μου. Πλήρης αδιαφορία. Ήσαν προορισμένοι να θερμαίνουν τη μικρή πισίνα. Με τέτοιον καιρό αυτές τις μέρες, τουλάχιστον η μικρή πισίνα θα μπορούσε να λειτουργεί, ακόμα και εάν δεν βάζαμε πετρέλαιο. Αρκεί κάποιοι να είχαν ενδιαφερθεί. Τόσοι και τόσοι πέρασαν από την διοίκηση του Αθλητικού Κέντρου.
Όμως παρήλθαν όλες αυτές οι δεκαετίες και ουδείς σοβαρά ενδιαφέρθηκε και να τοποθετήσει και μία κουβέρτα στην πισίνα, που έχει αποδειχθεί ότι συμβάλλει τα μέγιστα στην εξοικονόμηση ενέργειας. Θα μου πείτε : Υπήρχαν τα χρήματα; Και βεβαίως υπήρχαν. Αφήστε στην άκρη τα προγράμματα στα οποία θα μπορούσε ευχερώς το έργο να είχε ενταχθεί. Ουδείς πήρε την ευθύνη στους ώμους του και να πάρει την απόφαση ότι στην τελική δεν θα λειτουργήσει το Κολυμβητήριο για λίγους χειμωνιάτικους μήνες για ένα μόνο έτος και αντί τα χρήματα να πάνε σε πετρέλαιο και ρεύμα να γίνει το έργο. Θα λειτουργούσε σήμερα Απρίλη μήνα η πισίνα που να μας πάρει και να μας σηκώσει με την ανικανότητα και τις αβελτηρίες ετών.
Έχω αναφερθεί και παλιότερα σε άλλες δημοτικές αρχές που ενέταξαν ολοκληρωμένα έργα για την εξοικονόμηση ενέργειας. Το Κολυμβητήριο Ηλιούπολης είναι μια χαρακτηριστική τέτοια περίπτωση, όπου και το έργο εγκρίθηκε και δημοπρατήθηκε και συμβασιοποιήθηκε και ολοκληρώθηκε και εξοικονόμηση ενέργειας έχει επιτευχθεί και η λειτουργία του γίνεται απρόσκοπτα.  Ιδού....,.

Οποία θλίψη εάν επιδιώξουμε μία σύγκριση.
Ημείς εδώ έχουμε  απολέσει την αίσθηση της πραγματικότητας. Ζούμε μόνον με τον εντυπωσιασμό και την επικοινωνιακή διαχείριση. Πανηγύριζε στην πόλη μας η τοπική εξουσία και μαζί και ο πασόκος τοπικός τέως Υπουργός και νυν βουλευτής, διότι απλώς υπεβλήθη, μας είπαν, φάκελος, για την ενεργειακή αναβάθμιση του Κολυμβητηρίου Ναυπλίου. Μας τα είπαν αυτά και λίγο πριν τις δημοτικές εκλογές και μετέπειτα, λίγο πριν τις βουλευτικές εκλογές. Και να δηλώσεις, να φωτογραφίες, να  κορδώματα. Μόνο και μόνο διότι υποβλήθηκε ο φάκελος. Μας είπαν ότι και ο φάκελος αυτός εγκρίθηκε. Περιμέναμε λοιπόν όλους αυτούς τους μήνες τον διαγωνισμό και τη δημοπράτηση του έργου. Και τι μανθάνουμε εσχάτως; Ότι στο συγκεκριμένο Κοινοτικό πρόγραμμα υπεβλήθησαν δέκα προτάσεις, οι οποίες αξιολογήθηκαν και βαθμολογήθηκαν από το ΚΑΠΕ (Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας) και η δικιά μας πρόταση κατετάγη δέκατη, τελευταία και καταϊδρωμένη. Και τελικά τα χρήματα  επαρκούν μόνον για τα πρώτα επτά έργα, όπως αυτά βαθμολογήθηκαν. Τώρα το γιατί η δικιά μας πρόταση βγήκε τελευταία δεν γνωρίζω. Αλλά δεν μας ενημερώνει και κάποιος από τους πριν από λίγο καιρό θριαμβολογούντες. Οπότε τί; Οπότε ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ, ότι για τα άλλα έργα θα υπάρξουν εκπτώσεις κατά τη δημοπράτησή τους, μπας και φτάσουν τα χρήματα και για το δέκατο.
Όχι. Δεν λέω ότι η δημοτική αρχή πταίει για τη χαμηλή βαθμολόγηση του φακέλου που υπέβαλε. Όμως και από την άλλη καλό θα είναι να αποφεύγουμε τους πομπώδεις τίτλους σε άρθρα, όπως: "Ο Κωστούρος πέτυχε κάτι το ακατόρθωτο. Το Κολυμβητήριο Ναυπλίου θα λειτουργεί διαρκώς ολόκληρο το χρόνο χωρίς να διακόπτει το χειμώνα". Αχ βρε Πολύδωρα...... Ας είμαστε λίγο συγκρατημένοι. Μακάρι το έργο κάποτε να γίνει και να είναι πετυχημένο. Όμως εν τω μεταξύ άλλα Κολυμβητήρια λειτουργούν όλο τον χρόνο. Το δικό μας ούτε μια μέρα πέραν του θέρους. Και δεν φαίνεται αυτό να βελτιωθεί τα επόμενα χρόνια. Και ουδείς πλέον σκέπτεται την τοποθέτηση κουβέρτας και την επισκευή των ηλιακών συλλεκτών στην οροφή του κυλικείου. Πάμε για τα μεγάλα και φαίνεται ότι αποτυγχάνουμε σε όλα έστω και εάν ψελλίζει διαφορετικά ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ. Οι άλλοι δύο σιωπούν. Ειδικά ο νεοδημοκράτης που ως Υπουργός Αθλητισμού αποφάσισε εν μέσω κρίσης να τοποθετήσει χλοοτάπητα στα γήπεδα μικρών χωριών. Αυτή είναι η Ελλάδα.
Και κάτι τελευταίο. Πείτε ότι γίνεται το θαύμα και το έργο της ενεργειακής αναβάθμισης χρηματοδοτείται και ολοκληρώνεται. Και πείτε επίσης ότι είναι πετυχημένο με καλά αποτελέσματα. Και επιτυγχάνουμε μείωση τους κόστους ενέργειας κατά 60 τοις εκατό ή και ακόμα παραπάνω. Ιδού το ερώτημα που θέτω: Υπάρχουν διαθέσιμα τα υπόλοιπα μετά την εξοικονόμηση δεκάδες χιλιάδες ευρώ για τη λειτουργία της πισίνας ή θα ολοκληρωθεί ακόμα ένα έργο που θα αποδώσει μηδενικά οφέλη στην κοινωνία; Η εγχείριση να έχει πετύχει αλλά ο ασθενής να συνεχίζει να είναι σε κώμα. Και αν υπάρχουν και περισσεύουν αυτά τα χρήματα, τότε γιατί δεν λειτουργεί το κολυμβητήριο έστω αυτούς τους εαρινούς μήνες; Φιέστες μόνον;

failed state. Απόδειξη; Μεταξύ των άλλων και το αίσχος του Ξενία στο Ναύπλιο

(η φωτογραφία της Mimi Stamatopoulou από το Περπατώ Ναύπλιο Φωτογραφίζω Ναύπλιο)

Αν εξαιρέσω σεξουαλικά τινα φρικτά εγκλήματα με θύματα μικρά παιδιά, θεωρώ ότι την πιο απεχθή ηθική και κοινωνική απαξία πρέπει να έχουν αυτές οι απαίσιες στοχοποιήσεις εργαζομένων ελεγκτών εισιτηρίων σε Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.  Και οδηγηθήκαμε πλέον σε τέτοια βάραθρα μέσα σε θεοσκότεινα κοινωνικά και ιδεολογικά πεδία, που αυτές οι αχαρακτήριστες πράξεις να σημαδεύουν τα σπίτια, όπου ζουν οι οικογένειες και τα μικρά παιδιά των εργαζομένων-ελεγκτών, να αφήνουν αδιάφορη την κοινωνία. Αραγε τι χειρότερο έκαναν οι ναζιστές όταν σημάδευαν αυτοί τα σπίτια των Εβραίων; Ιδού μια συγκλονιστική φωτογραφία.

Το κίνημα "δεν πληρώνω" με μαθηματική ακρίβεια οδήγησε σε φαινόμενα που δεν μας αξίζουν. Και βεβαίως αναπόφευκτα οι φτωχοί πληρώνουν λόγω και αυτών των επαναστατικών μπουρδών περισσότερα για τις μετακινήσεις τους και οι έμεσοι φόροι, που έχουν απόλυτα ταξική χροιά αυξάνονται. Και την ίδια στιγμή θεωρούμε ότι πράττουμε το "αριστερό" καθήκον μας με το να στοχοποιούμε και να καλούμε σε βιαοπραγίες κατά των εργαζόμενων που εργάζονται για τον περιορισμό της εισιτηριοδιαφυγής.
Φωνασκούσαν τα άτομα επί έτη  εκκωφαντικώς. Και δεν φωνασκούσαν μόνον εκκωφαντικώς, αλλά μάλλον αλυχτούσαν.
Μας έλεγαν ότι το πρόγραμμα με τα πολύ μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα, όπως αυτά είχαν συμφωνηθεί, δεν  βγαίνει και ότι θα πρέπει να στύψουμε την κοινωνία για να υπάρξουν έσοδα αυξημένα και δαπάνες μειωμένες για να φτάσουμε σε surplus 3,5%.
Και τα κατάφεραν και έπεισαν ότι θα ηδύναντο να πράξουν διαφορετικώς. Και πέτυχαν, λόγω της υποχώρησης της οικονομίας, να συμφωνηθεί ένας ισοσκελισμένος προϋπολογισμός για το 2015 με στόχο για το  έτος που μας άφησε τη  στασιμότητα της οικονομίας αντί την ανάπτυξη.
Και πανηγύριζαν σε όλους τους τόνους για αυτά που κατάφεραν. Και προκειμένου να πετύχουν αυτούς τους στόχους, με την υποχώρηση της οικονομίας, μας έβαλαν και από πάνω  και ένα σωρό έμμεσους φόρους για να καταφέρουν τελικά να πετύχουν ένα μικρό πρωτογενές πλεόνασμα.  Όμως οι Ελληνες μέσα στην τύφλα μας δεν έχουμε αντιληφθεί ένα πολύ απλό πράγμα. Ότι για να βγούμε από τα μνημόνια  που μας επιβάλλουν οι απέξω ή τα ακόμα τα πιο σκληρά μνημόνια  που θα αναγκασθούμε συντόμως να λάβουμε από μόνοι μας λόγω έλλειψης χρημάτων (οι πάμπολλες πληθωριστικές δραχμές δεν θα έχουν παρά ελάχιστη αξία), η μόνη ικανή και αναγκαία συνθήκη είναι να πετύχουμε μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα και  μεγάλα ποσοστά ανάπτυξης. Μόνον και μόνον τότε η εμπιστοσύνη στην οικονομία μας θα αρχίζει να παίρνει κάποιους πόντους. Αυτά είναι οι μόνες σιγουράντζες για να εξέλθουμε από την κρίση και όποιοι ισχυρίζονται τα αντίθετα απλώς βρίσκονται στην κοσμάρα τους.
Επομένως: Τα πανηγύρια για αυτά που πέτυχαν πέρσι οι μαγκίτες οι πατριώτες μας ήταν να παρατείνουν τον χρόνο ανάκτησης της εμπιστοσύνης κατά μία τριετία. Υποσχέθηκαν ακριβώς τα ίδια που είχαν υποσχεθεί οι Σαμαροβενιζέληδες για το 2015,  μόνον  παρέτειναν την επίτευξη του στόχου για το 2018. Αυτό το σπουδαίο πετύχαμε για το οποίο θριαμβολογούμε. Και τώρα τα λουζόμαστε με πρόσθετα μέτρα πέντε και άλλα τρία κάβα και αργότερα και άλλα τρία δις, τα οποία προστίθενται στα άλλα προηγούμενα δις μέτρων που είχαν επιβάλει οι προηγούμενοι. Και όλα αυτά δεν οδηγούν πουθενά εάν δεν γίνουν επενδύσεις.
Αλλά πλέον δεν υπάρχει, κατά την ταπεινή μου γνώμη, σωτηρία, διότι έχουμε καταντήσει ένα failed state. Ένα αποτυχημένο κράτος. Μία κοινωνία που στοχοποιεί τους ελεγκτές της νομιμότητας. Και ουδείς επενδυτής, πέραν των κοράκων που επιδιώκουν γρήγορα, σίγουρα και αεράτα κέρδη δεν επιθυμεί να επενδύσει σε ένα failed  state
Και δεν υπάρχει καμία ελπίδα διότι ακόμα και σήμερα, τσακωνόμαστε για τα λάθος πράγματα. Για το ΔΝΤ, τους κακούς ξένους, τα ισχνά πρωτογενή πλεονάσματα και αν αυτά είναι υπαρκτά ή όχι, τις ευθύνες των προηγούμενων, που ουσιαστικά έπρατταν ακριβώς τα ίδια με αυτά που κάνουν οι τωρινοί, αφού το ΠΑΣΟΚ συνεχίζει να κυβερνά τον τόπο, όσο και αν κάποιοι δεν θέλουν να το παραδεχθούν.
Πραγματικά δεν αντιλαμβάνομαι τους φίλους και γνωστούς μου που ήσαν και τότε και όχι μόνον εσχάτως και οψίμως απέναντι στις πολιτικές της πασοκονεοδημοκρατίας.
Έχουν επιχειρήματα που να πάρει. Δεν καταλαβαίνω το γιατί το παίζουν νεοπασόκοι.
Να μιλήσουν για τις ευθύνες της υπερκατανάλωσης, της αρπαχτής, των εύκολων λύσεων, της ρουσφετολογίας, της κομματοκρατίας, της πλουτοκλοπής, της αδράνειας, της απαξίωσης της κοινωνικής σημασίας της εργασίας, του σκυλοπολιτισμού και για τόσα άλλα.
Φωνασκούν κατά των προηγούμενων για τους λάθος λόγους και τελικά πράττουν ακριβώς τα ίδια και χειρότερα.
Αντί να ομιλήσουν για το πως θα διορθώσουμε τα πράγματα για να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίες παραμένουμε στα φαινόμενα, την επικοινωνιακή διαχείριση και όχι στην ουσία.
Και είχαν και εδώ δυνατότητες οι τοπικοί κομματικοί του κυβερνώντος κόμματος. Να τους κλείσουν δια παντός τα στόματα. Όταν εξειδικεύουμε και επικεντρώνουμε στα συγκεκριμένα τοπικά θέματα και προβλήματα  και στο τι ακριβώς δεν γίνεται, τότε μόνον μπορούμε να αντιληφθούμε την ανικανότητα, τις αργοπορίες, τον σταρχιδισμό των ιθυνόντων.
Εδώ επιτρέπουν στον τοπικό βουλευτή του ΠΑΣΟΚ να ομιλεί για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ και τα χάλια στα οποία οδηγείται ο Οργανισμός. Ομιλεί ο βουλευτής που ήταν πρωταγωνιστής του έργου των εκατομμυρίων για να έλθει το τραίνο στο Αργος και στο Ναύπλιο, πάνω στις ράγες της εποχής του Τρικούπη και τελικά τραίνο γιοκ και δεν υπάρχει ούτε μπορεί να υπάρξει απάντηση από τους συριζέους σε όλα αυτά λόγω της αβελτηρίας στο θέμα της σημερινής διαχείρισης του σιδηρόδρομου. Ομιλεί και θριαμβολογεί ο ίδιος για τους αγωγούς φυσικού αερίου και φυσικό αέριο γιοκ για το Ναύπλιο και το Αργος  και οι πλήρως ανίκανοι τοπικοί κυβερνητικοί δεν μπορούν να εκφράσουν αντίλογο, αφού και ετούτοι αδιαφορούν.
Και έχω και άλλα πολλά, στα οποία οι προηγούμενοι τα θαλάσσωσαν και οι σημερινοί είναι ανίκανοι παντελώς να δείξουν το κάτι διαφορετικό.
Το θέμα του αίσχους του ΞΕΝΙΑ. Πρώτος το ανέδειξε ο μέγας αριστερός ευρωπαϊστής Μιχάλης Παπαγιαννάκης, το συνέχισε ο βουλευτής του ΣΥΝ τότε και ΔΗΜΑΡ μετά  Νίκος Τσούκαλης με αλλεπάλληλες ερωτήσεις. Τα έκανε σκατά η Νέα Δημοκρατία με τη διαχείριση του θέματος. Όλοι πλέον στο Ναύπλιο είναι απηυδισμένοι με το αίσχος στην κορυφή του λόφου τ΄Αναπλιού και οι σημερινοί τοπικοί συριζέοι αδιαφορούν και αυτοί. Και το 2016 είναι το όριο που έχει τεθεί με τη νέα αναθεωρημένη σύμβαση με τη μισθώτρια του ξενοδοχείου για να γίνει κάτι και να δοθεί τέλος στην ντροπή. Αλλά ασχολείται έστω και ένας; Ασχολείται ο Δήμος; Θα το πω πιο ωμά. Στα πλέον πεπαλαιωμένα υποδήματά τους το έχουν παραπέμψει το θέμα. Να που θα μπορούσαν οι σημερινοί να κάμουν την διαφορά. Αλλά περί άλλα τυρβάζουν.
Και δεν είναι μόνον το ΞΕΝΙΑ. Αδιαφορούν οι πάντες και για το κτήριο αίσχος στην παραλία της Αρβανιτιάς. Είναι δυνατόν τέτοιος πλούτος να μένει ανεκμετάλλευτος;  Αμ και το άλλο αίσχος. Η πισίνα του Αμφιτρύωνα; Μα να μην ασχολείται κανείς με όλα αυτά; Πόσο πιο χάλια θα μπορούσαν να είναι τα πράγματα; Είναι δεδομένο ότι έχουμε μια πολύ κακή δημοτική αρχή, που το μόνο που πράττει είναι μια καθημερινή διαχείριση, διοργάνωση φιεστών, μαραθωνίων δρόμων και απόδοση τιμών ακόμα και πασχαλιάτικα  σε αυτόν που έπιασε το σταυρό στα Θεοφάνεια, Η δημοτική αρχή δεν ενδιαφέρεται. Οι προηγούμενοι κυβερνητικοί τα έκαναν κυριολεκτικά μούτι. Δεν θα μπορούσαν τουλάχιστον οι σημερινοί να  δείξουν το διαφορετικό, έστω και σε αυτόν τον τομέα με τις τουριστικές εγκαταστάσεις και τα οικοδομήματα στο Ναύπλιο που αποτελούν ντροπή για την πόλη μας και για την κοινωνία μας;
Δεν είναι ότι δεν θέλουν και δεν επιθυμούν να κάνουν τη διαφορά.
Ένα είναι βέβαιο. Δεν μπορούν οι άνθρωποι. Και είναι κολλημένοι με την ιδέα ότι είναι διαφορετικοί από τους προηγούμενους, απλά και μόνον διότι αυτό ισχυρίζονται, χωρίς να το αποδεικνύουν.
Ναι είμαστε πλέον ένα  failed  state. Ένα αποτυχημένο κράτος που κάποια στιγμή θα αφεθεί στην τύχη του από τους ντόπιους και ξένους.
Αντιστρέψιμη η κατάσταση; Δεν νομίζω.

Για τα ξενοδοχεία και τα ενοικιαζόμενα στ' Ανάπλι και όχι μόνον

Αποτελεί έναν τομέα της Αναπλιώτικης οικονομικής δραστηριότητας που έχει απογειωθεί και σκίζει.
Ομιλώ για το πλήθος των μικρών και μεσαίων εξαιρετικών boutique ξενοδοχείων και ενοικιαζομένων δωματίων. Φινέτσα, σημασία στη λεπτομέρεια, πλήρως ανταγωνιστικές τιμές και βεβαίως όλα αυτά το όμορφα και θετικά συμβαίνουν σε ένα εξαιρετικό ευρύτερο οικιστικό και φυσικό περιβάλλον, στην πόλη που αγαπάμε με την πολιτιστική της κληρονομιά, την παλιά πόλη που έχει εν πολλοίς διατηρηθεί, την ιστορία της, τον αρχαιολογικό πλούτο, τις παραλίες.
Δεν είναι μέχρις στιγμής  άπαντα στον τόπο μας σκοτεινά, πένθιμα, δυστυχισμένα, μαύρα και άραχλα.
Υπάρχει και αυτός ο τομέας στον οποίο η μικρή και μεσαία  επιχειρηματικότητα έχει κάνει θαύματα.
Παρά τα γραφειοκρατικά προβλήματα που δυσχεραίνουν τις επενδύσεις στον τομέα αυτό. Παρά την παντελή έλλειψη τουριστικής πολιτικής εκ μέρους του Δήμου μας. Παρότι διαθέτουμε την αρνητική παγκόσμια πρωτοτυπία να είμαστε μια περιοχή που στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στον τουρισμό και δεν διαθέτουμε επίσημο τουριστικό portal στο διαδίκτυο. Παρότι σημαντικά μνημεία της πόλης, όπως το Μπούρτζι αλλά και της ευρύτερης  περιοχής είναι έρημα, αραχνιάζουν και καταρρέουν. Μολονότι τα σκάτωσαν με το έργο στο λιμάνι, που θα έδινε άλλη ώθηση. Παρά το ότι είναι κολλημένοι με το θέμα μαρίνας. Παρότι ουδόλως απασχολεί τη δημοτική αρχή το αίσχος με αυτό που συμβαίνει με το Ξενία.
Διαθέτουμε , παρ΄όλα αυτά, τα τεράστια συγκριτικά πλεονεκτήματα και οι άνθρωποι που δραστηριοποιήθηκαν με μεράκι και όρεξη τα εκμεταλλεύθηκαν και καλά έκαναν. Ξεπέρασαν τις δυσκολίες και τις αντιξοότητες.
Ίσως κάποια στιγμή θα πρέπει και αυτοί να τιμήσουν την Δεϊλάκη, διότι έσωσε τ΄Ανάπλι και έτσι μας προτιμούν οι Αθηναίου και οι άλλοι έναντι των άλλων κοντινών στην Αθήνα προορισμών.
Είπα τα καλά μου λόγια. Αλλά τυγχάνω αιρετικός και κατά συνέπεια εκ φύσεως πρέπει να συνεχίσω και να μην μείνω στα λούλουδα και τα γλυκά λόγια.
Οι άνθρωποι που εμείς  και μόνον εμείς αποφασίσαμε να μας κυβερνούν είναι, θεωρώ, αθεράπευτα, μη ιάσιμα ανίκανοι και κολλημένοι στις ιδεοληψίες τους.
Αντί να επιχειρήσουν να δώσουν επί πλέον ώθηση στους τομείς της οικονομίας στους οποίους διαθέτουμε συγκριτικά πλεονεκτήματα για να πάμε ένα βήμα περαιτέρω, αποφασίζουν να τους θέσουν εμπόδια και φόρους και τέλη προκειμένου να προστατεύσουν τους προνομιούχους του δημόσιου τομέα, που αποτελούν και τους τελευταίους πελάτες του δικού τους καταστήματος. Δεν έχουν καμία ιδέα, δεν έχουν καμία σκέψη, δεν έχουν κάνει τον οιονδήποτε σχεδιασμό για το πως θα δημιουργηθεί πλούτος και εδώ στον μικρό τόπο μας αλλά και σε όλη την χώρα. Αντίθετα τα στραγγαλίζουν όλα. Δεν αφήνουν οξυγόνο για ανάσες
Πήγε καλά η οινοποιία στην χώρα; Φορολόγησέ την αντί να την ενισχύσεις. Για να μην κόψεις τις συντάξεις των συνταξιούχων των πενήντα ετών.
Πηγαίνει καλά ο τομέας του τουρισμού; Θέσπισε μια νέα επιβάρυνση για τους επιχειρηματίες του τομέα αυτού και δη κεφαλικό φόρο.
Δεν ξέρω αν έχουν καταλάβει τι πάνε να τους κάνουν. Νομίζω ότι παραμένουν ανυποψίαστοι.
Δεν τους κακίζω που  δεν έχουν αντιληφθεί. Εδώ οι Δήμαρχοι της Πελοποννήσου, μόλις τώρα πήραν χαμπάρι το πόσα δημοτικά τέλη θα κληθούν να επιβάλουν στους δημότες για να βγει οικονομικά το σχέδιο Τατούλη για την διαχείριση των οικιακών αποβλήτων. Όταν τους τα επισημαίναμε κάποιοι μας θεωρούσαν αντιδραστικούς και αιθεροβάμονες.
Ξαναπάω στα των ξενοδόχων.
Κεφαλικός φόρος αγαπητοί μου. Τέτοιον σκέπτονται να επιβάλουν οι άνθρωποι. Αν είναι δυνατόν. Έτσι οριζόντια θα τους πάρουν το σκαλπ. Αυτό συζητείται. Και πολύ φοβούμαι ότι αυτό πράγματι θα συμβεί προκειμένου να προστατέψουν τους πελάτες τους. Νομίζουν δηλαδή ότι θα τους προστατέψουν, ενώ κατ΄ουσίαν θα πράξουν ακριβώς το αντίθετο. Διότι με νεκρή ιδιωτική οικονομία, καμία σύνταξη δεν είναι δυνατόν να προστατευθεί.
Τρία ευρώ ανά διανυκτέρευση για μια πολυτελή πεντάστερη ξενοδοχειακή μονάδα,που χρεώνει διακόσια και πλέον την βραδιά δεν είναι κάτι το τελείως δυσβάστακτο. Ένα και κάτι τοις εκατό στον τζίρο της είναι.
Σκεφτείτε  όμως τον ξενοδόχο του Ναυπλίου που χρεώνει σαράντα ή πενήντα ευρώ τη βραδιά. Ποία η ποσοστιαία επιβάρυνσή του;  Μια μικρή επιχείρηση των 20 δωματίων θα κληθεί να πληρώσει 60 ευρώ κάθε μέρα. Χίλια οκτακόσια το μήνα αιχμής. Βγαίνει; Είναι θεόμουρλοι οι άνθρωποι με αυτά που σκέφτονται να θεσπίσουν. Αυτός είναι ο σχεδιασμός, που δεν έχει διαψευσθεί. Και θα τον ψηφίσουν μάλλον Μεγαλοβδομαδιάτικα με συνοπτικές διαδικασίες.
Μάλλον Μεγάλη Πέμπτη με την Σταύρωση.
Αυτά σκέφτονται και συζητούν. Άχρηστοι και οι οικονομικοί εγκέφαλοι των θεσμών εάν τα επιτρέψουν.
Πότε θα  αντιληφθεί η κοινωνία, ότι μας κυβερνούν άχρηστοι και κολλημένοι;
Όχι εγώ δεν θέλω την καταστροφή των ξενοδόχων γνωστών και  φίλων μου .
Πως θα αντιδράσουμε όμως;
Πότε και αυτοί θα αντιληφθούν που πάνε τα πράγματα;
Ακόμα και οι φανατικοί πρέπει κάποιοι στιγμή να ανοίξουν έστω και λίγο τον έναν τους οφθαλμό.

Ναύπλιο. Το κλεινόν άστυ. Είναι; Θα μπορούσε να είναι;

(Τότε που  κορίτσια σε εκδρομή στην πόλη μας μπορούσαν να πιουν αναψυκτικά στο μαγευτικό αναψυκτήριο στο Παλαμήδι)

Αμφιβάλλω ότι θα βρισκόταν έστω και ένας από την τοπική πολιτική ελίτ που κυβερνά σήμερα τον τόπο μας που να γνωρίζει τι σημαίνει η λέξη "κλεινόν" και ποία η ετυμολογία της.
Είναι όμως βέβαιο ότι εάν ρωτούσαμε έναν δημοτικό σύμβουλο της προηγούμενης δημοτικής θητείας, εξ Ασίνης ορμώμενο,  ούτος άριστα θα γνώριζε τη λέξη και θα ηδύνατο να μας κάνει και ανάλυση όλων των παραγώγων του κλέους..
Ήλθε και με πλησίασε σε μία ωραία εκδήλωση στον εκπληκτικό αρχαιολογικό χώρο της Ασίνης.
"Με θυμάσαι;", με ρώτησε.
Είναι αλήθεια ότι το να ενθυμούμαι φάτσες και ονόματα είναι το αδύνατο σημείο μου. Τον γνώριζα μόνον ως εκλεγέντα δημοτικό σύμβουλο. Δεν μου έλεγε κάτι περισσότερο από το παρελθόν.
Και όμως. Ήταν τότε, το θέρος του 76, που έκανα φροντιστήρια στου Μπελεζίνη, για τις εισαγωγικές εξετάσεις του Σεπτεμβρίου, όταν τον είχε το τμήμα των αριστούχων της επαρχίας, ως βασικό φιλόλογο καθηγητή. Ήταν ένας εξαιρετικός δάσκαλος. Αλλά δεν μου είχε μείνει στο νου η όψη του και το όνομά του. Ούτε καν γνώριζα ότι ήταν πατριώτης μας (είμασταν τρεις-τέσσερες στο τμήμα από την Αργολίδα). Αυτός ο άνθρωπος κόσμησε για κάποια χρόνια το δημοτικό μας συμβούλιο. Δεν γνωρίζω, αφού δεν ήμουν τότε δημοτικός σύμβουλος, το κατά πόσον είχε  άποψη για όλα ή για αρκετά θέματα, που αφορούσαν τον Δήμο μας. Είναι βέβαιο όμως ότι, ως άτομο λίαν μορφωμένο στις κλασσικές ανθρωπιστικές σπουδές, θα μπορούσε να προσφέρει.  Αλλά ανήκε στην αντιπολίτευση. Μάλλον δεν έδωσε γη και ύδωρ στην εξουσία. Και έτσι έμεινε στην αφάνεια. Κάποια στιγμή, νομίζω, παραιτήθηκε. Μάλλον δεν θέλησαν να εκμεταλλευθούν τις γνώσεις του, διότι δεν ήταν δικός τους. Το ίδιο πρέπει να έγινε και με έναν άλλο εξαιρετικό δημοτικό σύμβουλο της ίδιας δημοτικής παράταξης, που τον μαύρισαν κι αυτόν (μαυρισμένος κι εγώ, μαύρος κι αυτός), που δεν του έδωσαν δυνατότητα να προσφέρει, ειδικά σε έναν τομέα, όπως είναι τα προβλήματα, που αφορούν τα ΑΜΕΑ.
Άπαντες δίδουν απλόχερα τα συγχαρητήριά τους στους συντελεστές του έργου της ανάδειξης του αρχαιολογικού χώρου της Ασίνης. Ήταν ένα από τα λίγα έργα στο νομό μας που και εξαιρετικό είναι και τελείωσε μέσα στις προθεσμίες. Δεν ζητάμε παρατάσεις χρόνων αποπεράτωσης για το έργο  αυτό και δεν παρακαλούμε από εδώ και εκεί κατουρημένες ποδιές μπας και το ολοκληρώσουμε εντάσσοντάς το ως έργο γέφυρα στο νέο Κοινοτικό πλαίσιο, όπως πράττουμε για τόσα άλλα ανολοκλήρωτα έργα. Πρέπει να είσαι πάρα πολύ μικρός ως δημοτικός άρχων, για να μην επιδιώκεις  να εκμεταλλευθείς τις γνώσεις και την όρεξη για δουλειά ενός δημοτικού συμβούλου, που έχει αποδείξει ότι μπορεί να βοηθήσει για το καλό της πόλης. Ναι, θα σου κάνει και αντιπολίτευση, αλλά και αυτή χρήσιμη και είναι και συστατικό στοιχείο της τοπικής δημοκρατίας.
Βγήκε ο αντιδήμαρχος, εκ του τέως Δήμου Ασίνης ορμώμενος, και έδωσε όλα τα μπράβο (και μπράβο του που έδωσε τα μπράβο) για το έργο στον αρχαιολογικό χώρος της Ασίνης. Δεν σκέφτηκε όμως ότι το έργο αυτό αφορούσε μόνον το αρχαιολογικό κομμάτι και όχι το έργο της διαμόρφωσης του περιβάλλοντα χώρου, διότι η δημοτική αρχή δεν κατάφερε να εντάξει το έργο αυτό  στα Κοινοτικά προγράμματα και να το εκτελέσει. Οι μελέτες ήσαν έτοιμες. Τα χρήματα εκεί και μας περίμεναν να υποβληθεί ο φάκελος. Και όμως δεν τα κατάφεραν παρά την πίεση που τους ασκήθηκε και από κατοίκους και φορείς του Τολού, αλλά και από τον τότε άλλον εξαίρετο τέως δημοτικό σύμβουλο, εκ Τολού τούτου ορμωμένου.
Κλεινόν άστυ. Εκ τους κλέους η λέξη. Μια ένδοξη πόλη. Και για να χαρακτηριστεί ένδοξη μια πόλη, αναγκαία προς τούτο προϋπόθεση και συνθήκη είναι, όχι το να κερδίζει μάχες και πολέμους, διότι οι πόλεμοι λησμονούνται, αλλά το να δοθεί η δυνατότητα σε όλους τους πολίτες να βγάλουν τον καλύτερό τους εαυτό, ώστε η πόλη να εκπέμψει πολιτισμό και να προσφέρει στο  ευρύτερο περίγυρο, αλλά και πανανθρώπινα. Και προς τούτο, η μεγαλοψυχία της δημοτικής αρχής είναι εκ των ων ουκ άνευ. Και οι πολίτες όλοι που επιθυμούν να προσφέρουν και έχουν τις δυνατότητες προς τούτο πρέπει και ούτοι να είναι ταπεινοί. Ακούω ότι θα διεξαχθεί ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ παλαιμάχων του Ναυπλίου και του Πανιωνίου για φιλανθρωπικό σκοπό και βλέπω ότι οι ντόπιοι εδώ ονόμασαν τους εαυτούς τους "celebrities". Είναι φανερό ότι κάτι δεν πάει καλά στην μικρή μας κοινωνίας. Αλλά ας είναι. Και ας μην τολμά κάποιος να θίξει το τραγελαφικόν.
Εάν ενεργούμε με μίζερο τρόπο, βασιζόμενοι στους δικούς μας και μόνον υπηκόους, για την βολή μας, με το βλέμμα στραμμένο προς τα εσώτερα, αντί να ανοίξουμε τους ορίζοντές μας βασιζόμενοι σε όλα τα άξια και ικανά τέκνα μας, δεν πρόκειται να γίνουμε στον αιώνα τον άπαντα κλεινόν άστυ.
Η Αθήνα έχασε τον εμφύλιο μεγάλο πόλεμο και ουσιαστικά καταστράφηκε κατά τους αρχαίους χρόνους. Σε επόμενους αιώνες ήταν ένα μικρό χωριό βοσκών, αγροτών και Αρβανιτών. Σε όλη την Καποδιστριακή εποχή, ποτέ δεν ελευθερώθηκε από τους Οθωμανούς.  Ο Καποδίστριας και οι συγγενείς του, που ασκούσαν τότε την εξουσία δεν ενδιαφέρθηκαν ούτε στο ελάχιστο για την Αθήνα και γενικότερα για την αρχαία Ελλάδα. Η σημερινή πρωτεύουσα της χώρας μας ήταν, όσο και αν σας φαίνεται απίστευτο, η τελευταία Ελληνική κωμόπολη που απελευθερώθηκε. Και παρ΄όλα αυτά η Αθήνα αποτελεί σήμερα χωρίς αμφιβολία το κλεινόν άστυ της χώρας μας. Επειδή οι μεγάλοι Αθηναίοι, κοίταζαν προς την ανθρωπότητα. Και άφησαν το χνάρι τους στον παγκόσμιο πολιτισμό, χάριν και στους σπουδαίους Αλεξανδρινούς που αντέγραψαν και διατήρησαν τα πανανθρώπινα  έργα των Αθηναίων.
Αντίθετα εμείς δεν θέλουμε, αρκούμαστε στα λίγα της επαρχίας μας, παρότι......
Παρότι το πάχος της ιστορίας μας είναι τεράστιο.
Ανάπλι πρωτεύουσα μια μεγάλης Οθωμανικής περιοχής.
Νάπολι Ντι Ρομάνια, πρωτεύουσα των βενετικών κτήσεων στην Ανατολή.
Ναύπλιο, πρωτεύουσα του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους.
Ναύπλιο με τους τιτανοτεράστιους κατοίκους του που ζουν σήμερα εδώ ή έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει εδώ ή έχουν περάσει κάποια στιγμή από τον τόπο μας και έχουν προσφέρει τα μέγιστα, όχι μόνον στην πόλη μας, αλλά και στην Ελλάδα και τον κόσμο.
Αφήνουμε τις οικίες Άγγελου Τερζάκη και Νίκου Καρούζου σε ερειπειώδη κατάσταση
Δεν έχουμε τιμήσει την Δεϊλάκη που έσωσε την πόλη μας, παρά τις αντιστάσεις των νεοαναπλιωτών.
Έχουμε ξεχασμένους όλους τους μεγάλου Αναπλιώτες λογοτέχνες και όχι μόνον.
Αγνοούμε όλες τις ιδέες της μεγάλης κυρίας του Ναυπλίου. Επιθυμούσε, με ευκαιρία την επέτειο των 40 ετών του ΠΛΙ να καταστήσει όλο το Ναύπλιο ένα τεράστιο ανοικτό μουσείο, τοποθετώντας ένα-δύο μουσειακά αντικείμενα σε κάθε κατάστημα και επιχείρηση της πόλης και αντί η τοπική εξουσία και η κοινωνία μας να αγκαλιάσει το όμορφο αυτό σχέδιο που θα απογείωνε την πόλη, το πέταξε στον κάδο των απορριμμάτων.
Αδιαφορούμε να αναδείξουμε τους σπουδαίους αρχιτέκτονες που άφησαν το αποτύπωμά τους στην πόλη.
Δεν αποδίδουμε την τιμή που πρέπει στην μεγάλη ζωγράφο του Ναυπλίου Ντάνα Αντωνακάτου. Έχουμε παραπεταμένους και στα αζήτητα όλους τους μικρούς και μεγάλους ζωγράφους που αποθέωσαν την πόλη μας και την περιοχή μας.
Δεν πράττουμε τα δέοντα για να αναδείξουμε το έργο και τις δράσεις ατόμων, φορέων και συλλογικοτήτων που κάνουν σήμερα όμορφες δράσεις.
Ύβρις στο πρόσωπο ενός Αναπλιώτη δωρητή αξιόλογων συλλογών, που είτε έχουν χαθεί είτε επί έτη μουχλιάζουν σε αποθήκες.
Επί δεκαετίες αφήνουμε έρημο το Μπούρτζι και ούτε καν έχουμε σκεφτεί το ποια πρέπει να είναι η χρήση του.
Άδειο και αραχνιασμένο το πρώτο Τελωνείο. Γκρεμίζεται το Βενετικό κτήριο στην Πλατεία Αγίου Γεωργίου. Φθορές στο Τριανόν. Ντροπή το Ξενία.  Άλλο τόσο το κτήριο στην Αρβανιτιά. Μια πόλη παραμελημένη.
Δεν θέλουμε να αναδείξουμε περαιτέρω το Παλαμήδι και τους προμαχώνες του. Επί χρόνια έχουμε κλειστό και αυτό το όμορφο αναψυκτήριο, που τότε έδινε έναν άλλον αέρα στο αγέρωχο κάστρο μας. Λεπτομέρεια θα πείτε αυτό, αλλά η επικέντρωση στις λεπτομέρειες είναι που κάνει μια πόλη σοφιστικέ.
Δεν είμαστε μια  πόλη που επιθυμεί να προβάλλει το κλέος που είχε αποκτήσει στο παρελθόν και που εστίες της διατηρούνται και σήμερα σε μικρούς κύκλους ατόμων.
Μαζεύουμε διάφορες προτομές φύρδην μίγδην (λογοτέχνες, ήρωες της επανάστασης, στρατηγούς πεσόντες στο καθήκον) και τις βάζουμε δίπλα-δίπλα σε έναν δρόμο, για ακατανόητο λόγο ή μάλλον από ζήλια στα προεκλογικά σχέδια του Καμπόσου, που κάποτε εμείς οι "κωλοπλένηδες" τα κοροϊδεύαμε.
Όχι. Με καρναβάλια που είναι φτωχοί συγγενείς ανάλογων αποκριάτικων φιεστών άλλων πόλεων και με celebrities,  κλεινόν άστυ δεν θα μπορέσουμε ποτέ να ονομασθούμε. Μια όμορφη πόλη για βόλτα του Σαββατοκύριακου των κατοίκων του κλεινού άστεος είναι το μέγιστο που μπορούμε να επιτύχουμε όπως πορευόμεθα.
Και είναι πολύ άδικο αυτό.

Είμαστε κατρούγκαλοι. Πως να το κάνουμε;

Πόσο μπουμπουνοκέφαλοι είμαστε συλλήβδην (πάντοτε υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις), πιστεύοντας ότι βάζοντας τις γνωστές όλα τα προηγούμενα χρόνια κόκκινες γραμμές, που γρήγορα ξεθωριάζουν, θα προστατέψουμε τις συντάξεις; Κάποτε η μεγαλομεσαία τάξη στην Ελλάδα πίστευε ότι ο Ολι Ρεν δεν μπορεί να μας πάρει τα καγιέν και όλα τα άλλα προνόμια. Και έτσι συνεχίσαμε να δίνουμε εφάπαξ  τριακοσίων χιλιάδων και πλέον ευρώ εν μέσω μνημονίων και κρίσης, Δεν μιλάω έτσι στον αέρα για το ποσό αυτό. Σε πραγματική περίπτωση, που δεν είναι μοναδιαία, αναφέρομαι. Πόσο κατρούγκαλοι μπορεί να είμαστε, ώστε να θεωρούμε, ότι θα συνεχίσουμε να είμαστε σε ύφεση, με τεράστια ποσοστά ανεργίας, που οι μισοί και πλέον δεν πληρώνουν φόρους και εισφορές, διότι δεν μπορούν ή δεν θέλουν και ότι παρ΄όλα αυτά θα μπορέσουμε να προστατέψουμε τις συντάξεις;  Με μαθηματική ακρίβεια θα συνεχίσουν να μειώνονται οι συντάξεις εάν δεν θέσουμε κάποτε ως κοινωνία τις σωστές κόκκινες γραμμές. Όπως ακριβώς έκαναν τα άλλα κράτη που ήδη βγήκαν από τα μνημόνια.

Κόκκινη γραμμή για την τοπική κοινωνία θα έπρεπε να ήταν για παράδειγμα το να κατασκευάσουμε τον κεντρικό αγωγό φυσικό αερίου, με τέτοιο τρόπο ώστε να φτάσει η φτηνή αυτή πηγή ενέργειας στα σπίτια μας και στις επιχειρήσεις μας στο Αργος και στο Ναύπλιο

Μάλλιασε η γλώττα μου.
Δεν πάμε πουθενά έτσι όπως πορευόμεθα.

Ο τοπικός βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, μαζί με την Πρόεδρό του Φώφη, αποφάσισαν να επισκεφθούν το σταθμό του φυσικού αερίου στα Φίχτια για να διαφημίσουν τον, κατ΄αυτούς, θρίαμβο του έργου του φυσικού αερίου. Όμως έτσι όπως τα έκανε ο βουλευτής (τα έχω πει πολλές φορές όλα αυτά και τα λέω και σχεδόν ολομόναχος εγώ ο άμοιρος) φυσικό αέριο δεν ήλθε και δεν  πρόκειται να έλθει στην Αργολίδα τις επόμενες δεκαετίες για να μειώσει το ενεργειακό κόστος των επιχειρήσεων, να αυξήσει τα κέρδη τους ή να μειώσεις τις ζημιές τους, να δώσει τη δυνατότητα πληρωμής υποχρεώσεων,να επιτρέψει νέες προσλήψεις ή μετατροπή συμβάσεων εργαζομένων  από μειωμένου σε πλήρους ωραρίου. Και δεν πρόκειται να έλθει το φυσικό αέριο στον Ναύπλιο και στο Αργος διότι ο βουλευτής (υπουργός τότε) αποφάσισε να κάνει την χάρη στον Καμπόσο και σε καμιά δεκαριά πελάτες-ψηφοφόρους και να στείλει τον αγωγό να περάσει από τα βουνά, αυξάνοντας το κόστος για να φτάσει στα σπίτια μας και στις επιχειρήσεις. Και την έβαλαν την Φώφη και είπε απίστευτες μπούρδες θριαμβολογίας για έλευση του φυσικού αερίου στο Ναύπλιο και στο Αργος.  Και από δίπλα ο βουλευτής, αλλά και ο αντιπεριφερειάρχης και ο περιφερειακός σύμβουλος που συνεργάζονται με τον Τατούλη και ο υπεύθυνος τύπου του ΠΑΣΟΚ και δημοτικός σύμβουλος Ναυπλίου, που κατέβηκε στο ψηφοδέλτιο μαζί με σκληρούς δεξιούς. Αλλά βέβαια ουδείς απολύτως ιδρώνει. Και βέβαια ο τοπικός σύριζα περί άλλα τυρβάζει.
Ας είναι βρε παιδί μου, έστω και λίγο ταπεινοί αυτοί οι Πασόκοι για τις πολιτικές ανοησίες που έχουν κάνει, εάν πράγματι ειλικρινά επιθυμούν να δημιουργηθεί μια καινούργια παράταξη σοσιαλδημοκρατίας ή κεντροαριστεράς ή όπως αλλιώς θέλουν να το ονομάσουν. Δεν φτάνει που δεν κάνουν κάποια αυτοκριτική για τα χάλια της χώρας κοκορεύονται και από πάνω. Με τα εσφαλμένα που κάνανε για το τραίνο, τον Ανάβαλο, το διυλιστήριο νερού, τις αναδιαρθρώσεις καλλιεργειών, τους αγροτικούς συνεταιρισμούς....... Γιατί θα πρέπει να είναι ταπεινοί μόνον όλοι οι άλλοι που επιθυμούν να συμπράξουν;

Ακούστε.
Έχει απαξιωθεί το ΠΑΣΟΚ. Και πρέπει κάπου να κάνουν μία αυτοκριτική  για να πάμε μπροστά. Και πάλι δύσκολα τα πράγματα. Διότι είναι γονιδιακό το πρόβλημά που έχουν οι πασόκοι μέσα τους, που δεν είναι άλλο από τον κυβερνητισμό. Από αυτόν πάσχουν οι άνθρωποι που συγκυβερνούν σήμερα με τον Τατούλη στην περιφέρεια, τον Μπαρού και τον Μπακέτο στο Δήμο Ναυπλίου, και βεβαίως το ίδιο γονίδιο έχουν και οι Σπίρτζηδες, οι Κουρουμπλήδες, οι Μαριλίζες, τα ορφανά του Ακη και όλοι οι άλλοι χοντροπασόκοι που είναι σήμερα συνοδοιπόροι του Τσιπρικού μπάχαλου.
Κόκκινη γραμμή θα έπρεπε να ήταν το να μην πάει ο αγωγός του φυσικού αερίου στα βουνά. Όπως και κόκκινη γραμμή να λειτουργήσει το Ξενία στο Ναύπλιο και να μην είναι ερείπιο και να δίνει δουλειές σε ανέργους και να υπάρχουν έσοδα και να πληρώνονται εισφορές και φόροι.. Και να μπουν σε μια τάξη τα χωροταξικά για να ξέρουμε που και πως μπορεί κάποιος να επενδύσει. Και να έχουμε κατασκευάσει ένα σωστό βιοτεχνικό πάρκο. Και να αναπτυχθούν οι ορεινοί όγκοι με σχέδιο, αφού χρήματα υπάρχουν από τις ανεμογεννήτριες. Και να διαθέτει το Ναύπλιο επίσημο τουριστικό πόρταλ. Και να  κατασκευασθεί ο Ανάβαλος με τέτοιο τρόπο, ώστε οι αγρότες να έχουν φτηνό νερό και όποτε θέλουν για να μπορούν να στραφούν σε δυναμικές καλλιέργειες. Μπορεί να συνεχίζω επί πολύ με αυτά τα μικρά που υποχρεωτικά έπρεπε να είχαν γίνει και που αυτά θα έπρεπε να είναι οι κόκκινες γραμμές μας. Διότι αυτά θα δώσουν δουλειές, και μόνον με αυτές τις κόκκινες γραμμές θα εισρεύσουν χρήματα στο ασφαλιστικό σύστημα. Μια τρύπα στο νερό θα κάνουμε με την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών και των φόρων που ευαγγελίζονται για να προστατέψουμε (έτσι πιστεύουν) μισθούς και συντάξεις της πελατείας.
Με αυτά τα μικρά και με πολλά άλλα θα μπορούσαμε να κάνουμε ένα βήμα προς τα μπρος. Αλλά τόσα χρόνια άλλα σκεπτόμαστε και αλλιώς λειτουργούμε. Για αυτό και παραμένουμε οι μόνοι από τα P.I.G.S.  μέσα στις λάσπες.  Και πρέπει να βάλουμε κόκκινες γραμμές σε τελείως αντίθετη κατεύθυνση από αυτά που λέει και πράττει ο Κατρούγκαλος.  Να ζητήσουμε όχι την αύξηση αλλά τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών. Όποιος επιχειρηματίας προσλαμβάνει να έχει εκπτώσεις. Και  μαζί και όποιος επιχειρηματίας δίνει μισθούς πάνω από το ελάχιστο στους εργαζόμενούς του. Και να τυγχάνουν έκπτωση στις εισφορές στον ΟΑΕΕ, όποιοι επαγγελματίες είναι συνεπείς. Αυτές είναι οι κόκκινες γραμμές, που θα έπρεπε να παλέψουμε και που, ίσως, δώσουν κάποια προοπτική.
 Διότι πρέπει να είσαι πολύ κατρούγκαλος για να πιστεύεις ότι με την αύξηση των εισφορών και των φόρων προστατεύεις τις συντάξεις. Είναι βέβαιο ότι το σχέδιο δεν θα βγει, όπως δεν βγήκε και τα προηγούμενα έτη και θα αναγκασθούμε να κάνουμε σε λίγο καιρό και νέες μειώσεις στις συντάξεις. Αναπόφευκτα πράγματα.
Τα Καγιέν τέρμα και τελείωσαν για τη μεσαία τάξη. Τελειώνουν και οι έστω και ολίγον αξιοπρεπείς συντάξεις.
Αλλά εμείς αυτό που πράττουμε είναι να πυροβολάμε ομαδόν αντί να ενισχύουμε όποιους τομείς της οικονομίας πάνε να σηκώσουν κεφάλι. Είναι παλαβοί. Αντί να ενισχύσουν περαιτέρω την οινοποιία για να κάνει περισσότερες εξαγωγές, μεγαλύτερους τζίρους ώστε  να έχουμε μεγαλύτερη απασχόληση, αποφασίσαμε να φορολογήσουμε το κρασί. Αντί να ενισχύσουμε τις τουριστικές επιχειρήσεις για να προσλάβουν και άλλο προσωπικό ακούγεται ότι αποφασίσαμε κεφαλικό φόρο ανά κεφάλι, ανά διανυκτέρευση, ανά άστρο φωτεινό κάθε ξενοδοχείου. Μουρλαμάρα. Κατρουγκαλίαση.
Και, τέλος, είναι εξαιρετικά ποταπό να παλεύουμε σήμερα να κρατηθούν οι συντάξεις των ήδη συνταξιούχων στα ίδια επίπεδα και να τις μειώνουμε κατά πολύ στους νέους συνταξιούχους. Πρέπει να ντρεπόμαστε ως Ελληνες που δεν έχουμε ξεσηκωθεί κατά του κατρούγκαλου (όχι με κάπα κεφαλαίο) που υποστηρίζει αυτό το αισχρό. Διότι, πρέπει να το πούμε και αυτό.  Φοβούνται οι της αντιπολίτευσης να αναδείξουν το θέμα αυτό. Φοβούνται την κατακραυγή των κατρούγκαλων Ελλήνων.
Δεν νομίζω ότι οι προσδιορισμοί αισχρό και ποταπό που ανέφερα παραπάνω, αποτυπώνουν πλήρως την απαξία της Ελληνικής νοοτροπίας στο να επιθυμούμε να ζήσουμε εμείς καλά σε βάρος των παιδιών μας και των εγγονών μας. Εμείς να πάρουμε τις μεγάλες συντάξεις, τα τεράστια εφάπαξ και τίποτα άλλο δεν μας ενδιαφέρει. Έτσι πορευθήκαμε τα τελευταία χρόνια ως κατρούγκαλοι Ελληνες. Ας πάρουν συντάξεις πολύ μικρότερες οι επόμενοι, μεταξύ των οποίων και τα παιδιά μας. Σκασίλα μας.
Δεν είναι μόνον ποταπό όλο αυτό. Κάτι χειρότερο είναι. Ποια λέξη να χρησιμοποιήσω; Σιχαμερό μάλλον είναι. Βρωμερό.
Κατρουγκάλεια Ελλάς.

Είμαστε μειοψηφία εμείς οι φανατικοί φίλοι του foxtrot

Το έχετε υπόψη σας το φωνητικό αλφάβητο;
Alpha για το "a", Bravo για το "b", Charlie για το "c,  Delta  για το "d" ,  Echo για το "e", Foxtrot για το "f".....
Προ ημερών ο Νίκος Λυγερός ήλθε στο Ναύπλιο, μας μίλησε για  την πολιτιστική μας κληρονομιά και έριξε ένα πολύ ηχηρό χαστούκι στο κοινό που τον παρακολούθησε.
Όμως όλοι τον χειροκρότησαν. Νομίζω ότι ολίγοι επόνεσαν από τα λόγια που άκουσαν, επειδή η ομιλία ήταν αριστοτεχνικά δομημένη, και έτσι  τα νοήματα τα αντελήφθη μόνον όστις  έχει την ευαισθησία να κοιτάζεται που και που στον καθρέπτη.
Foxtrot λοιπόν για το "f", και αυτή την θέση στο αεροπλάνο επιλέγει πάντοτε ο Λυγερός. Η θέση foxtrot στα μικρομεσαία boeing και airbus αντιστοιχεί σε κάθισμα δίπλα στο παράθυρο. Και ο ομιλητής επιλέγει την θέσει αυτή (ή την θέση alpha), μόνο και μόνο για να βλέπει τη γη από ψηλά και να αντικρίζει τα σύννεφα από πάνω για να αποδώσει την πρέπουσα  τιμή σε εκείνο τον άνθρωπο που ονομαζόταν Λεονάρντο Ντα Βίντσι. Έτσι μας είπε. Αντίθετα οι πρακτικοί άνθρωποι, οι μη οραματιστές, επιλέγουν συνήθως την θέση Charlie για να είναι δίπλα στο διάδρομο του αεροπλάνου και να είναι ευχερές γι΄αυτούς να πεταχτούν μέχρι την τουαλέτα για να ουρήσουν. Και κάποιοι άλλο επιλέγουν την θέση delta, διότι είναι αριστερόχειρες και θέλουν ελευθερία στο αριστερό τους χέρι που θα πιάνει το πιρούνι για να τρώνε χωρίς δυσκολίες τα αεροπλανίσια γεύματα.
Αυτός λοιπόν που επιλέγει την θέση charlie ή την θέση delta στο αεροπλάνο για να έχει την βολή του και τις ευκολίες, αυτός που δεν ονειρεύεται, δεν τιμά τους προηγούμενους από εμάς που άφησαν την περπατησιά τους και δεν αντιλαμβάνεται το πάχος της ιστορίας της πόλης του Ναυπλίου, θα δει το σύμβολο της πόλης μας, την καστρονησίδα μας, ως ένα σημείο για να γίνει εκεί ένα ωραίο εστιατόριο. Έτσι πιστεύει ο Λυγερός. Και είναι απολύτως ορθόν αυτό που λέει και αποδεικνύεται περίτρανα από καταστάσεις. Αντίθετα όλοι αυτοί που νιώθουν την ανάγκη να τιμήσουν τον Λεονάρντο, είναι βέβαιο ότι θα θελήσουν για το Μπούρτζι μια χρήση που θα σέβεται την ιστορία του και μαζί την πολιτιστική κληρονομιά όλης της πόλης μας. Και κάποιοι που αγαπούν το foxtrot έχουν εκφράσει άποψη, σχέδιο και όραμα. Οι τσαρλιστές σιωπούν.
Και ενθουσιάστηκαν οι ακροατές του Λυγερού. Και τον χειροκρότησαν. Φαντάζομαι όμως ότι δεν κοιτάχτηκαν  στον καθρέφτη την επόμενη μέρα για να δουν και τις δικές τους ευθύνες που επί δεκαετίες  υποστηρίζουν (σχεδόν όλοι εκεί μέσα), μετά μανίας και διαχρονικά όλους αυτούς που έχουν στα χέρια τους τις τύχες της πόλης μας και που δεν έχουν εκφράσει το παραμικρό για το τι και πως θέλουμε το Μπούρτζι. Υποστηρίζουν αυτούς που κάθονται στα αεροπλάνα στην θέση charlie.
Και δεν είναι μόνον το Μπούρτζι που μαραζώνει λόγω έλλειψης οράματος από τους ιθύνοντες.
Το ίδιο ακριβώς έγινε και με το θαυμάσιο κτήριο του Τελωνείου. Την ώρα που κάποιοι κατέθεταν προτάσεις για την χρήση του, το δημοτικό συμβούλιο αποφάσιζε να γίνει το Τελωνείο καφετέρια (προέβλεπαν  και ένα μικρό εκθεσιακό χώρο για ξεκάρφωμα). Άλλη μια καφετέρια στο δρόμο που μαραζώνει. Και φθίνει ο δρόμος διότι τον μελέτησαν άτομα που επιλέγουν την  θέση "Charlie". Ο παραλιακός δρόμος τ΄Αναπλιού αντί να κοιτάει προς την θάλασσα, έχει όλη το βλέμμα του προς το εσωτερικό. Αυτό που θέλησαν και αυτό που πραγματοποίησαν είναι να φτιάξουν έναν πεζόδρομο, όπως ακριβώς θα τον έφτιαχναν στο κέντρο της Λαμίας. Για να συρρέουν εκεί οι νέοι στα κλαμπάδικα και τα χοροπηδάδικα. Ήταν μια ματιά χωρίς καμία προοπτική. Με λογικές του σήμερα και του εφήμερου κέρδους. Λειτούργησε ο δρόμος υπέρ ιδιοκτητών των κτηρίων και επιχειρηματιών για μερικά χρόνια και μετά ήλθε αναπόφευκτα η κατάρρευση. Άλλαξε η τοποθεσία της διασκέδασης των νέων, όπως πάντοτε και παντού συμβαίνει. Και ο δρόμος μαραζώνει, αφού δεν έχει αέρα προς την ζωογόνα θάλασσα. Και ουδείς διανοείται να ξανακάνει παραλιακή την πόλη μας. Να αφαιρέσει αυτά τα φρικώδη κυματιστά και καμπυλωτά κιγκλιδώματα, που μας αποκλείουν από την ίδια μας την ζωή, που είναι το λιμάνι μας και η θάλασσα. Διότι (ακούστε το κι αυτό) εάν γινόταν πραγματικότητα αυτό που λέω τόσα χρόνια. να γίνει εδώ μπροστά μας το αγκυροβόλιο των τουριστικών σκαφών, δεν θα έχουν νόημα και δεν θα είναι αναγκαία τα κιγκλιδώματα και οι αποκλεισμοί. Διότι οι κανονισμοί για την ασφάλεια των λιμένων δεν επιβάλλουν κιγκλιδώματα εκεί που αράζουν μικρά τουριστικά σκάφη. Αλλά αυτοί οι κοντόφθαλμοι τσαρλιστές, που δεν έχουν πάθος για την πόλη, που αγνοούν το πάχος της ιστορίας της, επιμένουν. Λάβαμε λέει ένα σωρό εγκρίσεις για την μαρίνα που την χωροθέτησαν στο πουθενά. Και αφού λάβαμε τις εγκρίσεις, τέρμα. Εκεί,λένε. θα γίνει. Ενώ είναι πλέον αυτονόητο ότι το σημείο είναι λάθος και ουδείς διανοείται να επενδύσει στο σχέδιο αυτό. Και θέλουμε, λένε,  να γίνονται και καλαφατίσματα και εργασίες για τα τουριστικά σκάφη. Ελα  ..... στον τόπο σου. Όλα αυτά στον κλειστό λιμένα του Ναυπλίου.
Και μιας και μίλησα και για το κτήριο του Τελωνείου: Ποιος είναι αυτός που σκέφτηκε να φυτέψει δέντρα και να  κρύψει την όψη του εξαιρετικού κτηρίου; Φοίνικες παντού. Όχι κύριοι. Δεν είναι νοητό, εφόσον λέμε ότι σεβόμαστε την ιστορία μας και την πολιτιστική μας κληρονομιά, να κρύψουμε τα εξαιρετικά ιστορικά και νεοκλασικά κτήρια. Θα πρέπει να τα ελευθερώσουμε. Να τα αναδείξουμε. Να τα βλέπουμε. Να σεβόμαστε τους τεχνίτες που τα έφτιαξαν, Τους προηγούμενους ιδιοκτήτες και κατοίκους. Σεβασμός ωρέ!!! Θέση foxtrot που να πάρει. Όχι charlie.
Και τώρα φτάσαμε και στο σημείο που οι τσαρλιστές θέλουν και να επιβάλουν την άποψή τους και με ψηφισμένους κανονισμούς. Να νομιμοποιήσουν παρεμβάσεις. Για να υπάρχει βόλεμα και ευκολία.
Όταν πριν μερικές δεκαετίες μία κυρία σχεδόν μόνη της, με την βοήθεια μιας μικρής ελίτ κατοίκων της παλιάς πόλης φορτώθηκε στις πλάτες της το τεράστιο βάρος να μπει ένα τέρμα στις αυθαιρεσίες και στη νεοελληνική κακογουστιά για να προστατευτούν τα νεοκλασικά της πόλης και η πολιτιστική μας κληρονομιά, οι τότε τσαρλιστές αντέδρασαν έντονα. Μέχρι και το κλείσιμο όλων των καταστημάτων της πόλης αποφάσισε ο Εμπορικός Σύλλογος.
Και τώρα η πλειοψηφία της κοινωνίας από τη μια μεριά  υμνεί την Δεϊλάκη που έσωσε το Ναύπλιο και από την άλλη υποστηρίζει όποιες λογικές και δράσεις καταστρέφουν το ιστορικό κέντρο.
Προσπαθήσαμε οι φίλοι του φοξτροτ. Και έγιναν μελέτες από το Μετσόβειο Πολυτεχνείο για την προστασία της παλιάς πόλης. Και για τον αστικό εξοπλισμό. Και για το άνοιγμα της παλιάς πόλης στην θάλασσα. Παραδόθηκαν οι μελέτες. Και αμέσως μετά μπήκαν στα ντουλάπια και ξεχάσθηκαν.
Και τώρα μαθαίνω πως ψηφίστηκε νέα κανονιστική πράξη.
Για να γίνουν νόμιμα αυτά που επιθυμούν οι κοντόφθαλμοι τσαρλιστές.
Να νομιμοποιηθούν οι αποκλεισμοί κοινόχρηστων χώρων με υαλοφράκτες.
Να είναι νόμιμα τα aircondition στους πεζοδρόμους.
Πάσχουμε από βαριά μυωπία.
Δεν βλέπουμε τις προσπάθειες της Ρόδου και της Μονεμβασιάς, για να κρύψουν τα aircondition , τους ηλιακούς, τις κεραίες επίγειας και δορυφορικής τηλεόρασης, τα καλώδια. Αυτοί τα καταφέρνουν σε μεγάλο βαθμό.
Εμείς εδώ τα νομιμοποιούμε.
Μα πόσο κοντόφθαλμοι είναι οι άνθρωποι; Πολλοί είναι αυτοί που  ισχυρίζονται ότι ζούμε στην πιο όμορφη  πόλη του κόσμου. Τυφλοί. Δεν βλέπουν γύρω τους τις ομορφιές των άλλων πόλεων της υφηλίου.
Αλλά ας είναι. Είμαστε τυχεροί που ζούμε σε μια όμορφη πόλη. Είμαστε άτυχοι που η πλειοψηφία των ανθρώπων και οι ηγεσίες είναι τσαρλιστές.
Και........ Και δεν αντέχω να μην γκρινιάξω διότι πονάει πολύ. Τα ψηφίζουν όλα αυτοί οι "αριστεροί" της αύρας που είναι τώρα του Λαφαζάνη. Αυτοί που τόσο μας κατηγόρησαν. Κρίμα και πορευθήκαμε  μαζί επί τόσα έτη. Κρίμα. Τσαρλιστές και αυτοί. Ας το πούμε κι αυτό.

Διαφθορά. Τις πταίει; Καθρέφτης αγαπητοί μου. Και κάθε πρωί να κοιτάζεστε.

Εν περιλήψει το τι ακούσαμε:
"Παρεμβάσεις των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ στη Δικαιοσύνη τα προηγούμενα χρόνια". Τι μας λες βρε άνθρωπε; Σιγά την αποκάλυψη.
"Νομοθετικές παρεμβάσεις των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ  για τον έλεγχο της Δικαιοσύνης".  Μάλλον θα πιστεύει ότι είναι φρέσκο νέο  και ότι ήσαν τελείως άγνωστες όλες αυτές οι νομοθετικές πρωτοβουλίες.
"Νόμος Αθανασίου που ίσχυσε για κάποιες μέρες μέχρι να τροποποιηθεί για ευνοϊκότερη ποινική μεταχείριση καταχραστών του Δημοσίου". Έπρεπε να μας το πει ο Αλέξης αυτό το πράγματι  αισχρό και εντελώς απαράδεκτο, που συνέβη τότε, για να το πληροφορηθούμε;
"Δάνεια εκατομμυρίων στα τότε μεγάλα κόμματα που ουδέποτε θα ξεπληρωθούν στις τράπεζες".Περσινά ξινά σταφύλια, που λέει και ένας φίλος μου.
"Παρεμβάσεις της σημερινής πλέον Κυβέρνησης στη δικαστική εξουσία". Άλλο και τούτο πάλι. Πέφτουμε από τα σύννεφα.
"Μακροβούτι στην επετηρίδα των δικαστικών για να  γίνει Πρόεδρος η εκλεκτή της τωρινής  Κυβέρνησης" Πράγματι συνέβη ετούτο, όπως και γινόταν παλαιότερα με τους προηγούμενους. Και είναι γνωστά σε όλους όλα  αυτά τα απαράδεκτα. Πότε θα πάψουν να συμβαίνουν  είναι το άδηλον και αβέβαιον.
"Κύκλωμα δημοσιογράφων, που εκβιάζουν για να πάρουν κρατικές διαφημίσεις". Σοβαρά; Είναι άγνωστα όλα αυτά που γινόντουσαν παλαιότερα με τα λαθρόβια έντυπα του Κακαουνάκη, του Τράγκα και των άλλων που πουλούσαν μερικές δεκάδες φύλλα και έπαιρναν τις κρατικές διαφημίσεις για να βγαίνουν μετά στα κανάλια οι τύποι αυτοί και να ξερνάνε εμέσματα και να εξαπολύουν δηλητήρια; Μπας και σταμάτησε να γίνεται αυτό σήμερα από την κυβέρνηση της "αριστεράς" και δεν το πήραμε είδηση εμείς οι ανίδεοι; Μα να βασιλεύει ο αυριανισμός και να τον υποστηρίζουν οι "αριστεροί"; Να  υποστηρίζουν ποιόν ακριβώς; Τον Κουρή και όλα αυτά που αυτός αντιπροσωπεύει που να με πάρει και να με σηκώσει ; Αυτόν τον γλείφτη του Ανδρέα, του Γιωργάκη, του Καραμανλή και τώρα των Τσιπρέων;
"Σκάνδαλο υποβρυχίων με Βενιζέλο" και η άμεση  απάντηση από τον Ευάγγελο: "Αλητάμπουρα". Η γνωστή αισχρή και τελείως ανυπόστατη κατά Βενιζέλου κατηγορία αυτού του ακροδεξιού λαϊκιστή, που τον χειροκροτούσαν οι "αριστεροί", μεταξύ των οποίων και τα ιδεολογικά παιδιά του Λεωνίδα, του Μπάμπη, του Πασαλίδη, του Ηλιού. Φαντάζεσθε ποτέ τον Ηλία να χειροκροτεί τον Μανιαδάκη; Αλλά όμως είδαμε χθες τον Μπαλαούρα και τους άλλους να χειροκροτούν τον εντελώς καμμένο.
Από όσα ελέχθησαν προ ημερών στη Βουλή, όλα σχεδόν μου ήταν γνωστά . Αυτό λοιπόν που επιδιώχθηκε ήταν να προκληθούν οι τσακωμοί για να επανασυσπειρωθούν οι πελάτες στο νέο δικομματισμό. Και οι λοιποί που αντέχουμε, όλοι εμείς που θέλουμε κάτι διαφορετικό είμαστε υποχρεωμένοι να ζούμε σε μια κοινωνία δηλητηριασμένη.
Έμαθα βέβαια κάποια πραγματάκια που δεν ήξερα. Ότι προσέλαβαν ως συμβούλους στην σημερινή Κυβέρνηση τον ιδιοκτήτη του olympia.gr και τον εκδότη της εφημερίδας "Χωνί". Ο,τι πιο αισχρό, αδιανόητο, ψεκασμένο, συνωμοσιολογικό, γελοίο.  Πωπω ντροπή για τον Λεωνίδα και τον Ηλία και τους άλλους.  Και δεν ερυθριάζουν ούτε στο ελάχιστο. Τη δουλειά τους να κάνουν μόνο και μόνο για να παραμείνουν στην εξουσία, με τη βοήθεια του χωνιού, του olympia και των Κουρήδων.
Τώρα όμως γιατί σας τα λέω όλα αυτά; Λίγο πολύ, όλοι εσείς που δεν είστε φανατικοί οπαδοί του νέου δικομματισμού, αηδιάσατε από τη συζήτηση στο Κοινοβούλιο για τη δικαιοσύνη και τη διαφθορά, αφού ο καθείς κατηγορούσε τον άλλον και έλεγε ο γάιδαρος τον γάιδαρο κεφάλα. Και πολλά επί πλέον μετά τη συζήτηση ελέχθησαν και γράφηκαν  από όλες τις πλευρές. Τι θέλω λοιπόν εγώ και πετάγομαι ως κοκοβιός;
Σας έχω συνηθίσει, έτσι πιστεύω, να  προσδίδω μια άλλη ματιά στα γεγονότα με τους σχολιασμούς μου. Μπορεί να συμφωνείτε ή να διαφωνείτε μαζί μου (μάλλον διαφωνείτε τις περισσότερες φορές), αλλά πρέπει να παραδεχθείτε ότι δεν λέω κοινοτοπίες. Επομένως κάτι παραπάνω πρέπει να γράψω από εδώ και κάτω.
Και πρέπει να υπάρχει ένα θάρρος για να γραφτούν αυτά που θα σας πω. Διότι είναι εύκολο να μιλάς γενικά και να κατηγορείς τα μεγάλα κεφάλια και τους μεγαλοδιαπλεκόμενους, αλλά πολύ δύσκολο να μιλήσεις για τις μικροευθύνες των ανθρώπων δίπλα σου, που γνωρίζεις και καλημερίζεις καθημερινά..Για τις μικροευθύνες που αθροιζόμενες δημιουργούν το βουνό της διαφθοράς και της σπατάλης.
Ναι. Η διαφθορά είναι διάχυτη στην κοινωνία μας. Πολλοί από αυτούς που βρίσκονται δίπλα μας ευθύνονται και έχουν συνεισφέρει στο να οδηγηθούμε όλοι μαζί στο χάλι.
Όλοι κατηγορούμε τα δανεικά και αγύριστα των κομμάτων, όμως εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, πολλούς από τους οποίους γνωρίζουμε προσωπικά, είχαν επί πολλά χρόνια πάρει δωρεάν ανά χείρας τα πλαστικά γαλάζια και πράσινα σημαιάκια, είχαν μπει στα λεωφορεία χωρίς να πληρώσουν τίποτα και ήσαν οι μεταφερόμενοι οπαδοί στις "λαοθάλασσες". Ουδείς όμως αναρωτήθηκε για το ποιος πληρώνει για όλα αυτά. Και τώρα φταίει σχεδόν για όλα ο Γιώργος και καθόλου ο πατήρ του Ανδρέας. Ελληνικός παραλογισμός στην χώρα του παράλληλου σύμπαντος.
Στο τελευταίο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, όταν αυτό ήταν ακόμα μεγάλο κόμμα, οι σύνεδροι από την Αργολίδα είχαν κοιμηθεί και είχαν φάει δωρεάν σε ένα υπερπολυτελές ξενοδοχείο των βορείων προαστίων. Σε παρόμοια ξενοδοχεία άλλων περιοχών κατέλυσαν και οι σύνεδροι άλλων νομών της χώρας. Πόσο κόστισαν όλα αυτά και ποιος τα πλήρωσε; Και ποιος ξάπλαρε και έφαγε με δέκα μασέλες; Εγώ ή κάποιοι από αυτούς που μου κουνάνε τώρα τους δείκτες των δακτύλων τους; Αυτοί οι γνωστοί μας, συγγενείς μας, γείτονές μας, συνάδελφοί μας δεν είναι που ωφελήθηκαν και με δικά μου χρήματα, μόνον και μόνο διότι το έπαιζαν κομματικά στελέχη; Κάποιοι άγνωστοι είναι; Και πόσοι από αυτούς μετακινήθηκαν στον Σύριζα και μας το έπαιζαν αγανακτισμένοι εις τα πλατείας όλης της επικράτειας;  Δυστυχώς ελάχιστοι από τους λοιπούς τολμούν να  ομιλήσουν δι΄ όλα αυτά.
Είναι πάρα πολλοί αυτοί που έχουν τις ευθύνες τους για τον υπερδανεισμό των κομμάτων. Όλοι όσοι ανέχονταν και συμμετείχαν στο να δημιουργηθούν τα τεράστια έξοδα. με τα δωρεάν αεροπορικά εισιτήρια που έδιναν στον κόσμο για να έλθει  από τα πέρατα της γης για να τους ψηφίσει. Όσοι δεν ενοχλούνταν με τα μεγάλα νοίκια για τα πολυτελή κομματικά γραφεία. Με τους χιλιάδες διορισμένους στους κομματικούς μηχανισμούς. Τα εκατομμύρια αφίσες.
Αλλά τα ίδια και απαράλλαχτα δεν κάνει και ο Σύριζα σήμερα που μας βγάζει γλώσσα και ομιλεί για τα δανεικά των κομμάτων; Εγώ γνωρίζω προσωπικά μπόλικους κομματικοσυντήρητους στο κόμμα αυτό.  Εσείς δεν γνωρίζετε πρόσωπα και πράγματα; Είδα χιλιάδες συριζικές αφίσες στις δημοτικές, περιφερειακές και εθνικές εκλογές. Ποιος τα πληρώνει όλα αυτά; Και μην μου πείτε ότι τα έξοδα βγαίνουν από συνδρομές μελών. Να είμαστε βρε παιδί μου έστω και ολίγον σοβαροί.
Και έπεσαν από τα σύννεφα οι διάφοροι με την ιστορία των εκβιαστών δημοσιογράφων. Και πολύ ολίγον ασχολήθηκε κάποιος με το πραγματικό διαχρονικό πρόβλημα, της σπατάλης εκατομμυρίων για κρατικές διαφημίσεις, όπως πράττει η ΕΥΔΑΠ. Και τι διαφημίζει; Το νερό της Αθήνας; Για να το προτιμήσουμε από τη Δουμπιά; Είναι μία ντροπή για την χώρα  αυτό το πάρτι που γινόταν και συνεχίζει να συμβαίνει και σήμερα όμοια και απαράλλαχτα με τις κρατικές διαφημίσεις. Και αντί να συζητήσουν στη Βουλή και να πάρουν μια απόφαση να δώσουν ένα τέλος στο αίσχος τσακώνονται για το ποιος από τους εκβιαστές είναι φίλος με ποιον. Μα αυτοί οι τύποι δεν έχουν κομματικές προτιμήσεις. Είναι οι διαχρονικοί φίλοι της εκάστοτε εξουσίας που σπαταλά το χρήμα των πολιτών. Δικό τους είναι; Σκασίλα τους. Τη δουλειά τους να κάνουν για να έχουν ευχαριστημένους τους υποτιθέμενους διαμορφωτές της κοινής γνώμης.
Αλλά αυτό δεν συμβαίνει μόνον στην Αθήνα με τον κολοσσό ΕΥΔΑΠ, αλλά και στις μικρές επαρχιακές μικρές εταιρίες ύδρευσης που διαφημίζονται κι αυτές. Και εδώ δίπλα μας  και κοντά μας και λίγο παρακάτω. Και ποιος πληρώνει αγαπητοί μου για  τη διαφήμιση για το νερό της Κρύας Βρύσης, της Δροσοπηγής, των Καλών Νερών; Εσείς πληρώνετε. Εσείς που τους ψηφίζετε πληρώνετε για να διοχετεύονται χρήματα στα τοπικά ΜΜΕ, για να υπάρχουν διάχυτες οι οσμές του λιβανιού για να χρησιμοποιηθούν κατά το δοκούν στα λιβανιστήρια των εκπομπών. Γνωστά πράγματα, αλλά και μεγάλες σιωπές για όλα αυτά. Όποιος τα αναφέρει τον τρώει η μαρμάγκα του αποκλεισμού. Αν κάποιος το θίξει το θέμα, μετά απλώς δεν υφίσταται το πρόσωπό του για τα τοπικά κανάλια, τα ράδια, τα έντυπα. Και δεν είναι μόνον οι διαφημίσεις για τα τοπικά νερά. Και άλλα ωραία έχουν γίνει. Πληρωμές αρκετών χρημάτων για βιντεοσκοπήσεις των καρναβαλιών και άλλων εκδηλώσεων. Δωρεάν μεταβάσεις και παραμονή σε άλλες πόλεις στις τουριστικές εκθέσεις και πληρωμή από πάνω για να τραβήξουν κάποια πλάνα για να τα παίξουμε μετά  στον τόπο μας. Διαφημίζαμε δηλαδή το τουριστικό μας προϊόν σε εμάς τους ίδιους, αντί στους ξένους που επιθυμούμε να προελκύσουμε. Απίστευτα πράγματα.
Μη κατηγορείτε κάποιον.
Στον καθρέφτη να κοιταχτείτε για να αποδώσετε κάποιες ευθύνες για τα τωρινά χάλια μας.
Κοιταχτείτε στον καθρέφτη σας και αναρωτηθείτε για τις δαπάνες σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο. Για το ότι ψηφίσατε χαζά, αφού τσιμπήσατε σε τσιτάτα και σλόγκαν, όπως "επανίδρυση του Κράτους", "Ζάππεια ένα, δύο και τρία", "λεφτά υπάρχουν", "η ελπίδα έρχεται", "ή αυτοί ή εμείς" και όλα αυτά.
Να κοιτάζεστε καθημερινά στον καθρέφτη.  Και όχι μόνον για να μην ξεφύγει το κραγιόν στα χείλη ή για να μην κοπείτε στο ξύρισμα.
Και εγώ κοιτάζομαι. Και αποδέχομαι τις ευθύνες μου για κάποιες επιλογές μου. Και τις αναγνωρίζω, παρότι, και  σας διαβεβαιώ γι αυτό, ανήκα σε ένα κόμμα που παρότι κυβερνητικό, δεν δαπάνησε ούτε  ένα ευρώ από κρατικό χρήμα σε τοπικό επίπεδο, παρότι και εκδηλώσεις έκανε (κάποιοι πλήρωσαν εξ ιδίων για αυτές), δεν έκανε ούτε ένα ρουσφέτι, δεν έκανε τον παραμικρό διορισμό στο κόμμα, στο κράτος ή όπου αλλού. Μπορεί να μην το πιστεύετε αλλά έτσι είναι. Τεράστιες πολιτικές ευθύνες έχει το κόμμα αυτό. Και κοιτάζομαι στον καθρέφτη και στεναχωριέμαι. Αλλά σε επίπεδο ηθικής δεν δέχομαι μύγα στο σπαθί μου. Τουλάχιστον για αυτό, που θάπρεπε να είναι αυτονόητο (αλλά δεν είναι), είμαι υπερήφανος.
ΥΓ Είχα  τελειώσει το άρθρο μου όταν διάβασα στο τοπικό ενημερωτικό ιστολόγιο parapolitika, ότι τοπική Επιχείρηση Υδρευσης και Αποχέτευσης συνεχίζει και πληρώνει διαφήμιση σε μέσα ενημέρωσης που ήδη έχουν κλείσει. Ελπίζω ότι θα υπάρξει πειστική διάψευση. Αλλιώς ελπίζω ότι θα υπάρξουν παραιτήσεις. Πάντα ελπίζω. Αλλά ελπίζω όχι όταν μου λένε οι άλλοι να ελπίζω.