Το αγροτικό ζήτημα: Φτωχοδιάβολοι και βολεμένοι

Το ζευγάρι των μικροεμπόρων ανοίγει το κατάστημά του από το πρωί μέχρι αργά το βράδυ και κάνει τζίρο ένα δεκάευρο. Ούτε τα πάγια έξοδα δεν καλύπτονται. Και όμως υπάρχουν ουκ ολίγες τέτοιες περιπτώσεις. Κοιτάξτε δίπλα σας κάποια μαγαζάκια στο έρημο Ναύπλιο του Φλεβάρη. Που να πάτε και σε άλλες επαρχίες ή γειτονιές της Αθήνας. Φτωχοδιάβολοι μικροί επαγγελματίες. Στο διπλανό όμως εμπορικό κατάστημα  η Ευρωπαϊκή Ένωση δίνει επιδότηση 24.000 ευρώ το χρόνο (2.000 ευρώ το μήνα) και δη αφορολόγητα και πάνω στα οποία ουδείς σκοπεύει να επιβάλει την οποιαδήποτε ασφαλιστική εισφορά, όπως σχεδιάζεται να γίνει για τα γλίσχρα κέρδη των φτωχοδιαβόλων. Και τα χρήματα αυτά εισπράττονται από τους "ξύπνιους" αυτής της χώρας, χωρίς κανείς να τους ζητάει να έχουν προηγουμένως πληρώσει τις ασφαλιστικές τους εισφορές. Θαυμάσια πράγματα, όμορφες καταστάσεις. Και, ενώ γίνονται όλα αυτά τα ωραία, διαμαρτύρονται οι έμποροι και κλείνουν τους δρόμους. Και θεωρούν δεδομένο ότι τα 24.000, που τα παίρνουν κάποιοι βολεμένοι, θα παραμείνουν αφορολόγητα και καθαρά. Και κανένα κόμμα δεν θέτει επί τάπητος το θέμα αυτό. 

Τώρα θα μου πείτε: Ανοησίες και ανακρίβειες λες. Ουδείς έμπορος λαμβάνει τέτοια αφορολόγητα ποσά από επιδοτήσεις.

Θα σας απαντήσω: Ορθώς λέτε ότι ουδείς έμπορος επιδοτείται. Όμως αυτό ακριβώς που δεν συμβαίνει με τους εμπόρους, υφίσταται ως καθεστώς σήμερα και διαιωνίζεται με τους αγρότες. Ο βολεμένος λαμβάνει σήμερα μαζί με τη σύζυγό του για την ίδια ουσιαστικά αγροτική εκμετάλλευση 24.000 ευρώ το χρόνο εν τη παλάμη και καθαρά και αυτός που έχει το διπλανό χωράφι δεν παίρνει μία. Ο εις καλοπερνά και ο φτωχοδιάβολος δίπλα του υποφέρει. Και αγωνιζόμαστε σήμερα να συνεχισθεί το καθεστώς. Και κάποιοι μαζί με τις 24.000 αφορολόγητες επιδοτήσεις και τις φορολογητέες τοιαύτες επιπλέον των 24.000, έχουν στο σπίτι τους και μισθό δημοσίου υπαλλήλου, δύο συντάξεις, εισόδημα από μια μικροεπιχείρηση στο χωριό και κάποια λίγα κέρδη από το χωράφι. 

Δεν αντιλαμβάνομαι το παραμικρό, αγαπητοί μου φίλοι

Νοιώθω να έχω κατέβει με διαστημόπλοιο από άλλο πλανήτη σε αυτήν την όμορφη χώρα στην οποία μου έτυχε να ζω.

Πόσα και πόσα χρόνια ζούμε και ξαναζούμε τις επαναλαμβανόμενες την ίδια ακριβώς χειμερινή εποχή αγροτικές κινητοποιήσεις; Πόσες φορές έκλεισαν οι αγρότες του δρόμους της χώρας δημιουργώντας σοβαρά προβλήματα σε εργαζόμενους, επιχειρήσεις ή στα φανταράκια που πήραν σήμερα την άδεια τους και θα δυσκολευθούν τα μάλα να πάνε σπίτι τους;

Ποια ήταν τα ειδικότερα αιτήματά τους πέραν από τα γενικά; Θυμάται πλέον κανείς;

Τι έχουν πετύχει μέχρι σήμερα με τους αγώνες τους εκτός από το να εξαιρούνται από τις γενικές διατάξεις που ισχύουν για τους υπόλοιπους πολίτες; Έχει αναβαθμισθεί ο πρωτογενής τομέας; Είναι δυνατόν να πιστεύουν ότι εσαεί θα επιτρέπεται η ευνοϊκή μεταχείρισή τους; Να λαμβάνουν 24.000 αφορολόγητα και χωρίς να έχουν ουσιαστικά εργασθεί; Και βέβαια τα πράγματα έφθασαν πλέον μετά από τόσα χρόνια στο χείλος του γκρεμού, αφού η προοπτική είναι να καταργηθούν πλήρως τα προνόμια για τους αγρότες. Απ΄ότι φαίνεται, δεκαετίες αγώνων θα αποδειχθούν άκαρποι για τις νέες γενιές των αγροτών. Κάποιοι λοιπόν  από την παλαιές γενεές αγροτών "ευτύχησαν" τις τελευταίες δεκαετίες και αυτό ήταν.  Και τούτο διότι ουδείς έθεσε ποτέ το πραγματικό αγροτικό ζήτημα, που δεν είναι άλλο από: το τι παράγουμε, πως αυξάνουμε την παραγωγή, πως παράγουμε ποιοτικότερα προϊόντα, πως συσκευάζουμε, πως πουλάμε, σε τι τιμή πουλάμε, πως αυξάνουμε την τιμή πώλησης στο χωράφι, πως μειώνουμε το κόστος παραγωγής. Εν τέλει ουδείς θέτει το πραγματικό ζήτημα που απασχολεί τον φτωχοδιάβολο της αγροτιάς. Πως θα παράξει περισσότερα και ποιοτικότερα προϊόντα για να πουλήσει ακριβότερα και να αυξήσει τα κέρδη του, ώστε να είναι εντάξει με τις υποχρεώσεις του, για να έχει το κράτος και το ασφαλιστικό σύστημα έσοδα για τις συντάξεις και το κοινωνικό κράτος

Δεν καταλαβαίνω τι γίνεται σε αυτόν τον μαγικό κόσμο των αγροτικών κινητοποιήσεων και τι ζητούν μετ΄επιτάσεως οι αγρότες, πέραν από τη διαχείριση μιας μίζερης πραγματικότητας

Είμαι τελείως αλλού. Εκπέμπω σε άλλο μήκος κύματος. Δεν επικοινωνώ με τους ανθρώπους αυτής της χώρας. Επί δεκαετίες έκλειναν οι αγρότες τους δρόμους με αίτημα να πληρώνουν λιγότερους φόρους από τους υπόλοιπους πολίτες, να έχουν αφορολόγητο πετρέλαιο, σε αντίθεση με άλλες επιχειρήσεις, να πληρώνονται όλες τις επιδοτήσεις για όλα τα κιλά, να καταβάλλουν μικρές ασφαλιστικές εισφορές και να παίρνουν συντάξεις μεγαλύτερες από αυτούς που καταβάλλουν μεγαλύτερες ασφαλιστικές εισφορές και παίρνουν μικρότερες συντάξεις. Ουδείς έθεσε το αγροτικό ζήτημα. Ουδείς προβληματίστηκε για το πως η χώρα μας με τα εξαιρετικά γεωγραφικά και κλιματικά πλεονεκτήματα θα φθάσει και θα ξεπεράσει στην πρωτογενή παραγωγή χώρες όπως το Ισραήλ και την Ολλανδία, που μέσα σε δύσκολες συνθήκες έχουν πετύχει θαύματα.

Ειλικρινά απορώ με τη στάση της εκάστοτε αντιπολίτευσης που μονίμως χαϊδεύει τα αυτιά των αγροτών.

Αγανακτώ που ουδείς λέει την αλήθεια για το αγροτικό ζήτημα.

Τι να πρωτοθυμηθώ από το παρελθόν;

Τα μαϊμού τιμολόγια αγοράς αγροτικών προϊόντων, πράγμα που ευνοούσε τους μεσάζοντες, που εμφάνιζαν μεγάλα εικονικά ποσά αγοράς για να μειώνουν την διαφορά μεταξύ αγοράς και πωλήσεως και έτσι να εμφανίζουν ελάχιστα κέρδη και να δικαιολογούν τη διαφορά της τιμής από το χωράφι στο ράφι;

Τα τεράστια ποσά επιστροφών ΦΠΑ που αρκετοί επιτήδειοι ενθυλάκωναν;

Τις εικονικές ποσότητες αγροτικών προϊόντων που παρεδίδοντο για να λαμβάνονται παράνομες επιδοτήσεις; Μην μου πείτε ότι όλα αυτά δεν είναι γνωστά και δεν είχαν αποσιωποιηθεί

Η αλήθεια είναι ότι έχει γίνει κάποια προσπάθεια να μπει ένα τέλος στα όργια που γινόντουσαν στον αγροτικό χώρο. Το ΟΣΔΕ έχει βελτιώσει κατά πολύ το όλο ξεχείλωμα. Όμως συνεχίζονται διάφορα, που ουδείς θίγει.

Το όργιο των επιδοτήσεων. Τεράστια ποσά πηγαίνουν στις τσέπες ολίγων ενώ πραγματικοί πρωτοπόροι αγρότες αδικούνται. Ενδιαφέρον θα είχε να μαθαίναμε κάποτε ποιοι είναι αυτοί που λαμβάνουν επιδοτήσεις δεκάδων χιλιάδων ευρώ, και ποιοι αγρότες παίρνουν ελάχιστα ή και μηδενικά ποσά. Εάν έβγαιναν τα ονόματα των "δικαιούχων" τότε θα βλέπατε, αυτό που λίγο πολύ όλοι γνωρίζουν στα χωριά. Ότι αυτοί οι φωνασκούντες παράγοντες είναι οι βολεμένοι και οι φτωχοδιάβολοι που αγωνίζονται στα μικροχώραφα οι αδικημένοι.

Η φοροδιαφυγή σε μεγάλο μέρος συνεχίζεται στην πρωτογενή παραγωγή, όσο και αν κόπτονται περί του αντιθέτου οι αγρότες. Ποσά συνεχίζουν να διακινούνται μαύρα και σε μετρητά και μην μου πείτε ότι αυτό δεν συμβαίνει. Στις λαϊκές το έλα να δεις.

Ουδείς θέλει να βάλει κάποια τάξη στα παζάρια για να ευνοηθούν οι πραγματικοί παραγωγοί και να κόβονται αποδείξεις, ώστε να μειωθεί η φοροδιαφυγή.

Ουδείς έχει δει με κάποια σοβαρότητα τις πολιτικές του ΕΛΓΑ (μεγάλο θέμα που δεν μου αρκεί η ανάρτηση αυτή για να το αναπτύξω)

Λοιπόν: Ας μιλήσουμε λίγο και για τον τόπο μας. Την Αργολίδα. Υψηλό κόστος παραγωγής. Υπεράντληση των υδάτινων αποθεμάτων. Λάθος λογική του έργου του Αναβάλου. Υποτυπώδης συνεταιριστική λογική. Μονοκαλλιέργεια. Κυριολεκτικά ξεφτιλισμένες τιμές αγοράς στο χωράφι ενός εξαιρετικού πορτοκαλιού. Και..... Και..... Κάποιοι κερδίζουν χιλιάδες ευρώ από επιδοτήσεις και την ίδια στιγμή εξαιρετικοί παραγωγοί δεν παίρνουν μία. Φτωχοδιάβολοι όσοι έχουν έναν μεσαίο κλήρο 20 στρεμμάτων με πορτοκαλιές. Υπολογίστε: 800 δένδρα με 80 κιλά ανά δένδρο (αν δεν έχει καταστραφεί η παραγωγή από καιρικές συνθήκες), με 0,15 ευρώ ανά κιλό. Και μετά αφαιρέσατε έξοδα, φόρους, ασφαλιστικές εισφορές. Πρόκληση για τον φτωχοδιάβολο  ο άλλος δίπλα, ο μαγκίτης, να εισπράττει άκοπα και αφορολόγητα τις παχουλές επιδοτήσεις

Είναι και άλλα θέματα που θα έπρεπε να απασχολήσουν το δημόσιο διάλογο πάνω στο αγροτικό ζήτημα:
Ανύπαρκτη ανάπτυξη της αγροτικής τεχνολογίας. Τυγχάνουμε η ουρά του Ισραήλ. Σήμερα αρχίζουμε να καλλιεργούμε νέες ποικιλίες εσπεριδοειδών, που τις ανέπτυξαν εδώ και  20 χρόνια οι Ισραηλίτες.
Περιφερειακά δημοπρατήρια αγροτικών προϊόντων για να μην  πίπτουν οι αδύναμοι φτωχοδιάβολοι στους όνυχες των μεγαλεμπόρων των αγροτικών προϊόντων.
Marketing (πολλά θα μπορούσα να προσθέσω εδώ)
Εξοικονόμηση νερού. Τέλος στα κανονάκια εκτόξευσης υδάτων για πότισμα.
Βιολογική γεωργία και κτηνοτροφία.
Και το βασικότερο εάν θέλουμε να πούμε την αλήθεια. Δεν σώζεται η αγροτιά με εκμεταλλεύσεις μερικών στρεμμάτων εσπεριδοειδών ή κάποιας άλλης καλλιέργειας. Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς. Δεν θα πάμε μπροστά εάν δεν δημιουργήσουμε ολοκληρωμένες αγροτικές επιχειρήσεις. Με καλλιέργειες κηπευτικών και δένδρων, μικρές κτηνοτροφικές και πτηνοτροφικές μονάδες, αγροτουρισμό, συστήματα παραγωγής εναλλακτικών μορφών ενέργειας, μελισσοκομία, τυποποίηση των προϊόντων, μικρές μεταποιητικές μονάδες, που θα παράγουν τυριά, γιαούρτι, μαρμελάδες κλπ. Μια ολοκληρωμένη αγροτική επιχείρηση για να είναι βιώσιμη, είναι υποχρεωτικό να έχει όλες ή κάποιες από αυτές τις δραστηριότητες. Αλλιώς δεν βγαίνει,όσο και να κοπανάμε κάτω τον κώλο μας. Μόνον στην Ελλάδα υπάρχει η διάκριση αγρότη, κτηνοτρόφου, πτηνοτρόφου, μελισσοκόμου. Σε όλο τον άλλο κόσμο το επάγγελμα  είναι ένα : Farmers. Και αυτή η πολυσχιδής αγροτική δραστηριότητα μπορεί να γίνει και σε επίπεδο ατομικής επιχείρησης, αλλά και μέσα από ομάδες παραγωγών ή συνεταιρισμών. Ας πούμε την αλήθεια: Δεν μπορούμε να απαιτούμε να υπάρξει βιώσιμο εισόδημα για μια οικογένεια αγροτών που εκμεταλλεύονται 20 στρέμματα με δένδρα, εργαζόμενοι καμιά εικοσαριά μέρες το χρόνο.
Δεν μπαίνουν όλα αυτά που σας είπα στην ημερήσια διάταξη του διαλόγου.
Όλα τα άλλα που συμβαίνουν σήμερα από Κατρουγκάλειες λογικές και αγροτικές κινητοποιήσεις οδηγούν σε ένα σπιράλ θανάτου και καταστροφής.
Και εκεί θα πάμε.
Δεν σωζόμαστε αγαπητοί μου. 
Προετοιμαστείτε.