Είναι ένας άνθρωπος που πιστεύει στις παραδοσιακές αξίες, βάσει των οποίων δομήθηκε η κοινωνία στην οποία μεγάλωσε και έζησε. Λατρεύει την πατρίδα του και την ιστορία της. Είναι οπαδός της ελεύθερης οικονομίας και θεωρεί ότι η υγιής επιχειρηματικότητα μπορεί να δώσει προοπτική στην χώρα του. Περιγράφω τα γενικά χαρακτηριστικά ενός τυπικού μέλους του κόμματος των Συντηρητικών του Ηνωμένου Βασιλείου ή των Χριστιανοδημοκρατών της Γερμανίας. Τα μέλη των κομμάτων αυτών της δεξιάς προέρχονται κατά πλειοψηφία από την μεσαία και υψηλή κοινωνική τάξη. Γαιοκτήμονες, επιχειρηματίες, εισοδηματίες, εργαζόμενοι με υψηλούς μισθούς, αλλά και συνταξιούχοι και άνθρωποι του μόχθου, νοικοκυρές με παραδοσιακές αξίες. Ίσως εκ των πραγμάτων σε κάποια στιγμή, η κομματική τους ιδιότητα να τους έχει αποφέρει κάποια προνόμια, όμως κατά κανόνα δεν διανοούνται ότι, λόγω της κομματικής τους ένταξης στα κόμματα αυτά, που ασκούν την εξουσία. έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν μικρές ή μεγάλες εξυπηρετήσεις και ρουσφετάκια. Με έναν παρόμοιο τρόπο θα μπορούσα να σας περιγράψω και ένα χαρακτηριστικό μέλος του κόμματος των Εργατικών της Αγγλίας ή των Σοσιαλδημοκρατών της Γερμανίας, που προέρχονται κυρίως από τους μισθωτούς και μικροεπαγγελματίες και που πιστεύουν ότι πρέπει να δοθεί από το Κράτος μια ιδιαίτερη βαρύτητα στην προστασία των ασθενέστερων τμημάτων της κοινωνίας. Έχουν και αυτοί τα πιστεύω τους, τις ιδέες του, τις αξίες τους. Έγιναν κομματικά μέλη και εθελοντικά προσφέρουν στο κόμμα και τη δημοκρατία όχι για το ιδιοτελές μικροσυμφέρον τους, αλλά λόγω ιδεολογίας και για προσφορά στην κοινωνία. Δεν λέω βέβαια ότι τα πάντα εκεί είναι αγγελικά πλασμένα και δεν έχουν γίνει κατά καιρούς παρατυπίες και δεν έχουν υπάρξει μεγαλοαπατεώνες και ψιλοκαθάρματα μέλη των κομμάτων αυτών, που κοιτούν να επωφεληθούν από την εξουσία που απολαμβάνει το κόμμα τους. Όμως ο κανών είναι αυτός που περιέγραψα.
Κάτι μου λέει ότι βαρεθήκατε με αυτά που σας γράφω. Και ψιλοδιαφωνείτε αρκετοί.
Εντάξει. Ας αφήσουμε λοιπόν κατά μέρος τα παραδοσιακά της Γηραιάς Αλβιόνος και ας πάμε στην πραγματικότητα των κομματικών μηχανισμών στο τόπο μας.
Τα αίτια της βαρύτατης ασθένεια των εγχώριων κομματικών μηχανισμών έρχονται από πολύ μακρυά.
Δεν είναι ώρα να σας πω τη γνώμη μου για όλες τις αιτίες της κακοδαιμονίας μας σε σχέση με το θέμα αυτό, θα επικεντρώσω όμως σε μία σοβαρή.
Το Ελληνικό Κράτος ποτέ από συστάσεώς του δεν κατάφερε να διαμορφώσει συγκεκριμένες πολιτικές γης.
Οι τίτλοι της μιζέριας μας στο θέμα αυτό:
Εθνικές γαίες και αναδασμός γης.
Καταλήψεις δημοσίων ακινήτων.
Νομιμοποιήσεις των καταλήψεων αυτών.
Έλλειψη εθνικού κτηματολογίου.
Έλλειψή δασολογίου.
Χρησικτησίες και λογικές τσαμπουκά που πολλάκις δικαιώνονται..
Εκχερσώσεις δασικών εκτάσεων.
Εγκατάλειψη αγροτικών εκτάσεων, ειδικά σε ορεινές περιοχές με μεγάλη μετανάστευση και συνέπειες αυτής.
Μη καθορισμός σε όλη την χώρα των οριογραμμών αιγιαλού και παραλίας.
Σχέδια πόλεων.
Επεκτάσεις σχεδίων πόλεων και λογικές που διέπουν αυτές.
Οικισμοί προϋφιστάμενοι του 1923.
Ξεχείλωμα των ορίων οικισμού των χωριών με εντάξεις τεράστιων περιοχών αγροτικής γης σε αυτούς.
Εκτός σχεδίου πόλεως δόμηση.
Παρεκκλίσεις στη νομοθεσία της εκτός σχεδίου πόλεως δόμηση.
Καθορισμός προστατευόμενων περιοχών (εθνικών δρυμών, υγροβιοτόπων, περιοχές Natura)
Αυθαίρετα κτήρια και νομιμοποιήσεις αυτών.
Πρόστιμα και κατεδαφίσεις αυθαιρέτων κτισμάτων.
Χρήσεις γης.
Οχλούσες χρήσεις σε περιοχές αμιγούς κατοικίας.
Καθορισμός βιοτεχνικών και βιομηχανικών ζωνών.
Όλο αυτό το διαχρονικό χάος στις πολιτικές γης και ιδιοκτησίας, μαζί με την έλλειψη επαρκούς αγροτικής γης για τους αγρότες και για τους κτηνοτρόφους και σε συνδυασμό με τις απαράδεκτες συνθήκες στέγασης του λαού αμέσως μετά την απελευθέρωση, οδήγησαν τους πολίτες στο να καταφύγουν στην προστασία των ισχυρών σε κάθε τόπο. Στην αρχή οι κοτζαμπάσηδες, μετά οι νονοί τοπικοί κομματάρχες με τους εκατοντάδες βαφτισιμιούς και βαφτισιμιές και τέλος η σύγχρονη μορφή του κοτζαμπασισμού. Οι κομματικές οργανώσεις που έχουν υποκαταστήσει την προστασία αυτή.
Διορισμοί στο κράτος και εξυπηρετήσεις στην ακίνητη περιουσία.
Αυτά λοιπόν είναι τα δυο βασικά συνεκτικά στοιχεία ύπαρξης των μεγάλων εγχώριων κομματικών οργανισμών του Πασοκ και της νεοδημοκρατίας. Δεν μιλάω για τους εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που ψήφισαν για Πρόεδρο στις εσωκομματικές εκλογές των δύο κομμάτων. Αναφέρομαι στους παρατρεχάμενους και σε αρκετούς από αυτούς που ανακατώνονται στα αυτοδιοικητικά, τα συνδικαλιστικά, τα της διοίκησης του δημόσιου τομέα.
Συνέχισαν οι κομματικές αυτές λογικές την καταστροφή στο περιβάλλον που είχαν ξεκινήσει οι κομματάρχες και οι τοπικοί βουλευτές με την προσωπική τους πελατεία και η χούντα των συνταγματαρχών με τις δικές της ιδιαίτερες σχέσεις με τμήματα του "εθνικόφρονος" πληθυσμού.
Και για να σας την κάνω την ανάρτηση ολίγόν τι πιο ενδιαφέρουσα και συγκεκριμένη λέω να σας παραθέσω κάποια τοπικά θεματάκια με τα αποτελέσματα πολιτικών δεκαετιών στο τομέα αυτό της διαχείριση της γης.
Οι εντός οικισμού εκτάσεις γιγαντώθηκαν με την αιτιολογία του επανακαθορισμού των ορίων του οικισμού. Αγροτική γη εντάχθηκε σε οικισμούς με αποτέλεσμα αξίες περιουσιών να εκτοξευθούν.
Από την άλλη περιοχές ενταγμένες στα όρια οικισμών εν μια νυκτί επανεντάχτηκαν και αξίες περιουσιών εκμηδενίσθηκαν
Όλο το παραλιακό μέτωπο ενός τουριστικού χωριού οικοδομήθηκε κυριολεκτικά μέσα στη θάλασσα και μάλιστα με πολυόροφα κτήρια. Κάποιοι πολλαπλασίασαν την περιουσία τους, όμως την ίδια στιγμή το τουριστικό χωριό έχασε την ευκαιρία του να μεγαλουργήσει.
Δημοτικός φωτισμός επεκτάθηκε σε κορφοβούνια για ρευματοδοτηθούν κάποιοι χωρίς να πληρώσουν σε κτήρια στο πουθενά.
Η Αργολίδα γέμισε μεζονέτες. Καταστρατηγήθκε έως εκεί που δεν πάει ο νόμος που απαγόρευε την εκτός σχεδίου δόμηση με τις κάθετες χωριστές ιδιοκτησίες. Και ήλθε η προηγούμενη κυβέρνηση και ο τοπικός αρμόδιος υπουργός και το νομιμοποίησε αυτό το αίσχος. Και πλέον επιτρέπεται η κάθετη δόμηση. Και δεν άνοιξε ρουθούνι.
Πλήρης καταστρατήγηση του νόμου για τις χρήσεις γης στο ιστορικό κέντρο του Ναυπλίου. Ουδείς σεβασμός.
Καταστρατήγηση των όρων των καθορισθεισών ΖΟΕ στην Αργολίδα. Απαγορευόμενες οχλούσες χρήσεις συνέχισαν ως να μην έχει συμβεί το παραμικρό. Η πολιτεία και η Τοπική Αυτοδιοίκηση στάθηκε ανίκανη να χωροθετήσει βιοτεχνικά και βιομηχανικά πάρκα, ώστε να υποχρεωθούν οι επιχειρηματίες να μεταγκατασταθούν.
Ημιυπαίθριοι, αλλαγές χρήσεων από πάρκινγκ σε κύρια κατοικία σε ακριβές παραθεριστικές κατοικίες. Και όλες οι παρανομίες τακτοποιήθηκαν εκ των υστέρων.
Τελείως αυθαίρετα κτίσματα από άκρη σε άκρη.
Κάποιοι από τους παρατρεχάμενους των πολιτευτών και από τα κομματικά στελέχη επεξέτειναν την κατοικία τους κατά μερικά τετραγωνικά μέτρα και στέγασαν την οικογένειά τους.
Για άλλους όμως, με τις επεκτάσεις των σχεδίων, τα παράθυρα στους νόμους, τις εκ των υστέρων νομιμοποιήσεις τα κέρδη είναι τεράστια.
Και τα κατάφεραν αρκετά καλά τα τελευταία χρόνια οι κομματάνθρωποι.
Πότε με αποφάσεις της διοίκησης. Άλλοτε με τα μικρά και μεγάλα παράθυρα στον νόμο. Άλλοτε με τις αποφάσεις των επιτροπών.
Και άλλοτε με αποφάσεις των Δικαστηρίων. Και εκεί μπορούσαν και πήγαιναν με πλήρεις φακέλους και προετοιμασμένοι.
Με πολύ καλή υποστήριξη εξαίρετων νομικών που παίζουν τη νομοθεσία στα δάκτυλα των χεριών τους.
Και έτσι θεωρούν ότι έχουν δικαιώματα να ομιλούν και απαιτούν και τη σιωπή όσων αγωνίζονται για ένα άλλο διαφορετικό δομημένο και φυσικό περιβάλλον για την χώρα μας και για τον τόπο μας.
Ο νόμος τάδε και ο νόμος δείνα.
Σύνταγμα. τυπικός νόμος, διάταξη, εδάφιο, τροποποίηση, επιτροπή, αποδεικτικά μέσα.
Δεν λέω. Αυτό ακριβώς πράττω κι εγώ στην ζωή μου εν πολλοίς.
Όμως προσπαθώ να μην λησμονήσω τα λόγια του πατέρα την ημέρα της αναχώρησης από την επαρχιακή κατοικία για το Πανεπιστήμιο.
"Να θυμάσαι ότι πρόκειται να σπουδάσεις την επιστήμη του δικαίου."
Προσπαθώ να μην το λησμονήσω. Έχει μεγάλη διαφορά να έχεις τουλάχιστον στο πίσω μέρος του μυαλού του τη σκέψη ότι σπούδασες και υπηρετείς όχι την επιστήμη των νόμων, αλλά του δικαίου. Όπως μπορείς να το αντιλαμβάνεσαι με βάση τις αξίες και τις αρχές σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου