Σεβασμός και περιφρόνηση

Δεν υπάρχουν κενά στα σχολεία, μας είπε με ύφος χιλίων καρδιναλίων  ο προηγούμενος Υπουργός Παιδείας, που θεωρούσε την αριστεία ρετσινιά.

Αλήθεια είναι. Όχι μόνο κενά δεν υπήρχαν την πρώτη μέρα που οι μαθητές πήγαν στα σχολειά αλλά υπήρχαν και πλεονάσματα «εξειδικευμένου» προσωπικού. Παπάδων όμως για τον αγιασμό και πολιτικών που ήθελαν να κάνουν τις εμφανίσεις τους για τους ευνόητους λόγους. Απεχώρησαν οι παπάδες και οι πολιτικοί και παρέμειναν τις επόμενες μέρες κλειστά 50, λέει, σχολεία μόνον στην περιφέρεια της Στερεάς Ελλάδας. Θα ξαναανοίξουν, απ΄ ότι φαίνεται της Κυριακή  20 Σεπτεμβρίου.

Μα πότε θα σταματήσουν να μας λένε τις ψεμματούκλες και τα ψεμματάκια και θα αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα στην οποία βρισκόμαστε;

«Μπροστά» είναι το σύνθημα των δύο μεγάλων του νέου μίνι δικομματισμού. «Μπροστά» όμως  προς τα πού βρε άνθρωποι; Μπροστά είναι ο γκρεμός. Προς τα εκεί βαδίζουμε τόσο καιρό.  Δεν κάνουμε και καμία στάση να  συλλογισθούμε και να αναστοχασθούμε μπας και….. Μπας και καταφέρουμε και κάνουμε τα βήματα προς τα πίσω που απαιτούνται για να ξαναφέρουμε στο προσκήνιο τις μεγάλες αξίες της αριστεράς, όπως είναι η ισότητα, η κοινωνική αξία της εργασίας, η προκοπή σε έναν τόπο, που απαιτεί κόπο, όπως μας λέει η ίδια η λέξη, η κοινωνική αλληλεγγύη, η αλλαγή των προτύπων στη ζωή μας και τόσα άλλα.

Αλλά έχουμε και το άλλο το σύνθημα. Το «νέο vs παλαιό»

Είμαστε, λέει, νέοι και ωραίοι και φρέσκιοι και αμόλυντοι και γι΄αυτό ψηφίστε μας. Και να μαυρίσουμε λέει την μούχλα, το σάπιο, το παλιό, το παρωχημένο, το μολυσμένο. Το έχει και το «ποτάμι» αυτό τα παλιοσύνθημα. Αλλά τώρα το υιοθέτησαν  και οι συριζέοι. Το ανακάλυψαν το πιασάρικο αυτό τσιτάτο, τώρα βέβαια που η «ελπίδα» που ερχόταν ξεθώριασε τελείως.

Αλήθεια. Είναι νέοι και φρέσκιοι όλοι αυτοί που, όταν ήσαν μικροί και τρυφεροί  μιλούσαν για καλπονοθευτικά συστήματα και τώρα που μεγάλωσαν και ρυτίδιασαν και προκειμένου να παραμείνουν στην εξουσία βασίζονται σε ένα αισχρό και απίστευτο εκλογικό σύστημα; Όλοι αυτοί που έρχονται ντουγρού προς τα εμάς με αφετηρία το μακρινό παρελθόν; Μα πόσο μοιάζουν με όλους αυτούς τους πασόκους που την δεκαετία του 70 μας υποσχόντουσαν την απλή και ανόθευτη αναλογική και μόλις κατέλαβαν τους θώκους  της εξουσίας σκέφτηκαν απίστευτους τρόπους για να παραμείνουν στην εξουσία με ενισχυμένες αναλογικές, τεράστιες εκλογικές περιφέρειες, δεύτερες και τρίτες κατανομές και τα τελευταία χρόνια με τα μπόνους των 40 και μετά των 50 εδρών; Μείναμε όλοι παυλόπουλοι και λαλιώτηδες με αυτές τις μεθοδεύσεις. Μούχλα αποπνέουν και οι σημερινοί που εφαρμόζουν ακριβώς τα ίδια με τους παλαιούς.

Είναι νέο το να θεωρείς ότι η κατάργηση της τεχνολογίας και η επιστροφή στην κιμωλία είναι η ορθή εκπαιδευτική διαδικασία; Να καταργείς το πρόγραμμα για τους διαδραστικούς πίνακες είναι φρέσκο; Μούχλα και μόνον αποπνέει. Και σκουλικιασμένη πτωματίλα.

Είναι νέο  να αφήνεις πίσω τη συνταγματική αναθεώρηση, ώστε να καταργηθούν οι διατάξεις για την ασυλία των πολιτικών και να εισαχθούν νέοι θεσμοί όπως το συνταγματικό δικαστήριο, μόνο και μόνο για να καταλάβεις την εξουσία;

Το έχετε διαβάσει το πρόγραμμα του Σύριζα για τον πολιτισμό; Βούδα μου και Χριστέ μου!!!! Στον τομέα που απαιτούνται ανάσες ελευθερίας για να ανθίσουν οι δημιουργικοί άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών το όλο πρόγραμμα  προβλέπει κρατικές εποπτείες, συμβούλια και κομισάριους. Κάτι δηλαδή από σοσιαλιστικό ρεαλισμό και μαοτσετουνγκική πολιτιστική επανάσταση.

Έχει τίποτε το φρέσκο η όλη λογική του «εμείς και οι άλλοι» που μεταλλάχθηκε στις μέρες μας στο να «τους τελειώσουμε για να μην μας τελειώσουν»; Είναι φρέσκος ο διχασμός;

Είναι φρέσκο και νέο να ξαναλέμε τα τεράστια ψέματα ότι θα βρεθούν ισοδύναμα δισεκατομμυρίων για να μην ισχύσει το μισό και πλέον των μέτρων του μνημονίου; Μια άλλη δηλαδή εκδοχή των Ζαππείων και των Θεσσαλονίκων; Θα βρεθούν μας λένε ισοδύναμα για να μην ισχύσει η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος. Άλλα ισοδύναμα για το 23% ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση. Άλλα ισοδύναμα για να μην φορολογηθούν οι αγρότες. Άλλα ισοδύναμα για να μην συνδεθούν οι συντάξεις με εισοδηματικά κριτήρια. Άλλα ισοδύναμα για να μην ιδιωτικοποιηθεί ο ΑΔΜΗΕ. Μα πόσο σανό θα μας ταΐσουν  ακόμα Κομφούκιέ μου;

Που είναι τα προγράμματα για την παραγωγική ανασυγκρότηση; Για το αγροτικό πρόβλημα; Για την υγεία; Για την αναβάθμιση της παιδείας;  Για τη μείωση της ανεργίας; Για την αύξηση των μέσων μισθών; Εκεί θα κριθεί το εάν έχει κάποιος ιδέες και πρόγραμμα. Όλα τα άλλα περί χρέους, μείωση στόχων κλπ είναι απλές πομφόλυγες και τίποτα άλλο.

Σεβασμός σε όλους αυτούς τους παλαιούς, που έζησαν και κόπιασαν για την οικογένειά τους και την κοινωνία κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες, όταν η εκατέρωθεν βία και  τρομοκρατία και οι διώξεις ήσαν όλα στο  προσκήνιο. Ρισπέκτ για τους πατεράδες μας που δεν έτρωγαν τις ώρες τους στο διαδίκτυο, αλλά διάβασαν πολλά περισσότερα βιβλία απ΄όσα έχουν διαβάσει οι υπερφίαλοι της εποχής μας. Σεβασμός σε όλους τους προγόνους μας που κόπιασαν στα χωράφια, στις φουρτουνιασμένες θάλασσες, στα γραφεία, στα εμπορικά τους καταστήματα, στις φάμπρικες. Ντροπή για αυτούς που σήμερα θεωρούν τους εαυτούς του κάτι το νέο και φρέσκο και κατηγορούν με τόση ευκολία τους πατεράδες μας που πήγαν την χώρα μπροστά, σε αντίθεση με αυτά που γίνονται σήμερα. Τι νομίζουν ότι μας λένε. Και ποιο είναι το νέο; Ο Κουρουμπλής; Ο Κοτσακάς; Η Σακοράφα; Ο «σοβαρός» Δραγασάκης βγαλμένος κατευθείαν από τα άδυτα του Κρεμλίνου; Ο Πάνος των Ανεξελλήνων; Ο βουλευτής του ο Παπαχριστόπουλος, που ήταν διοικητής μεγάλου νοσοκομείου επί νουδούλας και επί καραμανλή του μη κανονικού; Νέος ο Σγουρίδης, παλαιός Πασόκος και νυν της λαϊκίστικης δεξιάς; Η μήπως ο αναιδής νέος που πέρασε την ζωή του στις καταλήψεις των σχολείων για μια επιπλέον σχολική εκδρομή, που ποτέ του δεν κόπιασε για κάτι και τώρα συλλήβδην απορρίπτει το παλαιό, επιχειρώντας να το εξαφανίσει. Τρομάρα μας τι θα ακούσουμε ακόμα. Παρά φύσιν, λέει, η συνεύρεση με τους Σαμαροβενιζέληδες. Και είναι κατά φύσιν, λέει πάλι, η συνεύρεση με τους Χαϊκάληδες των οφ σορ και τους καμμένους.

Contempt