Το πρώτο θέμα που συζητείται σήμερα παγκοσμίως είναι το Κιούι, οι συνέπειές του, οι προοπτικές του, το πως μπορούν οι υπερχρεωμένες χώρες της Ευρώπης να το εκμεταλλευθούν προς όφελος των πολιτών. Αν κάποιος γνωρίζει προσωπικά τον υποψήφιο βουλευτή Αργολίδας που έχει πάρει διδακτορικό στις Οικονομικές πολιτικές στα Βαλκάνια, (χώρες που επηρεάζονται από το Κιούι), ας τον ρωτήσει για τη γνώμη του πάνω στο θέμα και αν καταλάβει τίποτα ο υποψήφιος τρυπήστε μου τη μύτη. Δεν πιστεύω ότι πάνω από το 1% ων υποψηφίων βουλευτών πανελλαδικά θα γνωρίζουν τι σημαίνει Κιούι, ή αν το δουν γραμμένο σε καμιά ξένη εφημερίδα ή δικτυακό τόπο τι σημαίνει το QE. Δεν μας απασχολούν δύο μέρες πριν από τις εκλογές τοιαύτα αμελητέα θέματα. Δεν έχουμε καμία άποψη περί Quantitative Easing (Ποσοτική Χαλάρωση). Πολλοί έχουν πεισθεί από την τρομερή ρήση της Ραχήλ περί τυπώματος εκατό δις ευρώ και όλα τα άλλα είναι απλές οδοντόκρεμες.
Σε άλλες προηγμένες κοινωνίες της Δύσης συζητούν για έξυπνες πόλεις, οπτικές ίνες, και για άλλα που μας προσφέρει η επιστήμη και η τεχνολογία, που διευκολύνουν τις ζωές των πολιτών. Αν ρωτήσουμε στην εγχώρια μιζέρια μας το ντόπιο πολιτικό προσωπικό ποια είναι η γνώμη του για το cloud computing, τις εφαρμογές του και το πως και τι, αυτό που θα σου πουν αρκετοί, εάν γνωρίζουν κάποια κουτσοαγγλικάκια, θα είναι ότι το cloud computing, έχει να κάνει με σύννεφα και ίσως και με την πρόγνωση του καιρού.
Δεν μπορώ παρά να θαυμάσω όλους αυτούς που έχουν φέρει στο κέντρο της προεκλογικής συζήτησης σαν ένα μοναδικό θέμα που πρέπει να μας απασχολεί, το πρόβλημα του κουρέματος του δημόσιου χρέους, υποσχόμενοι κάτι που απλά δεν υπάρχει, εάν ταυτόχρονα θέλουμε να παραμείνουμε στην ευρωζώνη. Και όμως είχαν άνθρωποι που αποπνέουν πολιτική μούχλα την ικανότητα να περιστρέψουν την όλη συζήτηση περί του θέματος της Δευτέρας Παρουσία και της μετάβασής μας και της περιπλάνησής μας στους λειμώνες των ασφοδέλων.
Κανείς δεν συζήτησε το θέμα της μετανεωτερικής κοινωνίας. Πήγαμε δεκαετίες πίσω με συζητήσεις πάνω σε σωτηριολογικές λογικές.
Δεν είναι που δεν έγινε η παραμικρή συζήτηση για τα θέματα του Κούι, της ψηφιακής σύγκλισης και του cloud computing.
Λησμονήθηκαν μία σωρεία άλλων σπουδαίων θεμάτων.
Σιωπή νεκροταφείου. Και για τα μεγάλα θέματα της Ευρώπης και του πλανήτη και για αυτά τα σπουδαία που αφορούν κυρίως εμάς.
Αναφέρω κάποιες επικεφαλίδες θεμάτων για τις οποίες δεν ακούσθηκαν οι απόψεις των κομμάτων, που τελικά όλα ακολούθησαν ιδρωμένα την ατζέντα που έβαλε στο τραπέζι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Κλιματικές αλλαγές, επιπτώσεις τους, αλλαγές σε πολιτικές που πρέπει να συμβούν σε παγκόσμιο επίπεδο, πανευρωπαϊκά και εδώ στην Ελλαδίτσα μας, τον ομφαλό της γης.
Καταπολέμηση της ακραίας φτώχειας στο κόσμο, εκεί που οι άνθρωποι ακόμα μας βλέπουν ως παράδεισο, παρά την οικονομική μας κρίση.
Αναδιανομή του τεράστιου πλούτου στον πλανήτη που είναι συγκεντρωμένος στα χέρια ενός πολύ μικρού ποσοστού του πληθυσμού (1%)
Μεταναστευτικές ροές.
Επιστροφή της πραγματικής οικονομίας σε πραγματική βάση. Δεν μπορεί και δεν πρέπει το ίδιο το χρήμα να αποτελεί εμπόρευμα, που να παράγει άλλο χρήμα, Έλεγχος των χρηματιστηριακών ροών παγκοσμίως.
Η Ευρώπη στη νέα μεταποικιοκρατική εποχή, όπου οριστικά και αμετάκλητα, έχει πάψει το μοντέλο, του να παράγουν οι άλλοι φτηνές πρώτες ύλες και εμείς εδώ τα βιομηχανικά και μεταβιομηχανικά προϊόντα, εκμεταλευόμενοι αυτούς που δεν έχουν υπό τον ήλιο μοίρα. Με ποιες πολιτικές και με αυτό το δεδομένο θα μπορέσει η Ευρώπη να διατηρήσει το σπουδαίο κοινωνικό κράτος που δημιούργησε;
Ενεργειακή πολιτική. Εξάντληση φυσικών πόρων. Απεξάρτηση από ρυπογόνα ορυκτά. Οδεύσεις και μεταφορές ενεργειακών πόρων παγκοσμίως, πανευρωπαϊκά και στην χώρα μας.
Συνταγματική αναθεώρηση. Καθιέρωση Συνταγματικού Δικαστηρίου. Εκλογικός νόμος. Αλλαγή στη διαδικασία ανάδειξης Κυβέρνησης ώστε να γίνεται συζήτηση μεταξύ των κομμάτων για προγραμματικές συγκλίσεις, ώστε η συνεργασία που απαιτεί η πλειοψηφία των πολιτών να είναι σε σωστή βάση. Μη κρατικά πανεπιστήμια.
Περιγράμματα θέσεων στη δημόσια διοίκηση. Αξιολόγηση δομών. Αξιολόγηση υπαλλήλων. κινητικότητα. Επιμόρφωση.
Ασφαλιστικό σύστημα. Τεράστιες ανισότητες τόσο στις ασφαλιστικές εισφορές που πληρώνουμε, όσο και στις συντάξεις. Πρόωρες συντάξεις. Δημογραφικό πρόβλημα.
ΑΟΖ. Ερευνες για ανακάλυψη υδρογονανθράκων. Τρόπος εκμετάλλευσης. Ορυκτός πλούτος. Επιπτώσεις στο περιβάλλον από τις εξορύξεις.
Αγροτική παραγωγή. Βιολογική γεωργία.
Τουρισμός.
Χωροταξία.
Πράσινη ανάπτυξη. Νέες θέσεις εργασίας στην πράσινη οικονομία.
Αθλητισμός. Αλλαγή του μοντέλου, ώστε να αποδυναμωθεί ο σωματειακός αθλητισμός και να ενισχυθεί ο μαθητικός. Πολιτικές για να πάψει το αίσχος να επιβαρύνονται οι πολίτες μεγάλα ποσά για να αθληθούν τα παιδιά.
Συγκοινωνίες. Αστικές συγκοινωνίες. Ανάπτυξη του σιδηρόδρομου.
Η Ελλάδα ως πύλη εισόδου προϊόντων από τις μεγάλες οικονομίες της Ανατολής. Λιμάνια. Σιδηροδρομικές εμπορικές μεταφορές. Αποθηκευτικοί χώροι.
Φυσικό αέριο και δίκτυα.
Δικαιοσύνη. Αλλαγές στους κώδικες. Επιτάχυνση της διαδικασίας απονομής της δικαιοσύνης.
Θα μπορούσα να συνεχίσω και με άλλα θέματα.
Θα αναφέρω ένα τελευταίο, αλλά ίσως, κατά την ταπεινή μου γνώμη, το πιο σημαντικό που θα έπρεπε να συζητηθεί και ουδείς τελικά το έθιξε.
ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗ. Η Ελλάδα δεν θα πάει πουθενά, όποιος και αν έλθει στην εξουσία, όποιες πολιτικές και αν εφαρμοσθούν, εφόσον συνεχίσει η χώρα μας να είναι υδροδικέφαλη. Και ουδείς έχει ασχοληθεί με ετούτο. Ότι ποτέ δεν θα πάμε μπροστά, εφόσον το 50% του πληθυσμού, της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής ζωής βρίσκεται συγκεντρωμένο στα δύο μεγάλα αστικά κέντρα.
Αύριο τελειώνει η προεκλογική περίοδος και η συζήτηση περιορίσθηκε σε αυτά που έθεσαν τα μουχλιασμένα μυαλά του παρελθόντος.
Τα κατάφεραν.
Εύγε για τις ικανότητές τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου