Η μεγάλη περιπλάνηση των αναπλιώτικων σκουπιδιών

Ήμουν νιος και γέρασα. Και ως γέρων είμαι από τους λίγους που ενθυμούμαι την "μεγάλη πορεία" των αναπλιώτικων στερεών αποβλήτων μας. Και θα πρέπει να σας διηγηθώ ορισμένα από τα περιπετειώδη ταξίδια, που πλειστάκις συνέβαιναν τα άγρια χαράματα, Και να σας κάνω και μια φωτογραφική ξενάγηση. Συμβουλή μου: Μην διαβάσετε την ανάρτηση αυτή φαγωμένοι. Νηστικοί καλύτερα.
Πάνε πολλά χρόνια από εκείνη τη δικαστική διαμάχη.

Ο Δήμος Αργους, τότε, τη δεκαετία του 70 του προηγούμενου αιώνα, ξέμεινε από χωματερή και άρχισε να πετάει τα σκουπίδια του στο σκουπιδότοπο του Ναυπλίου στην περιοχή των Πυργιωτίκων, χωρίς να ρωτήσει τους ιδιοκτήτες της έκτασης με τους οποίους είχε πρωτύτερα κάνει συμφωνία και τους πλήρωνε μίσθωμα ο Δήμος Ναυπλίου.

Ξεκίνησε λοιπόν ο μακροχρόνιος δικαστικός αγώνας και κάπου εκεί στα τέλη της δεκαετίας του 80 εκδόθηκε η αμετάκλητη απόφαση του Αρείου Πάγου που δικαίωνε τους ιδιοκτήτες και απέρριπτε τους ισχυρισμούς του Δήμου Αργους. 

Οι γείτονες έπρεπε να σταματήσουν άμεσα να ρίχνουν τα σκουπίδια τους εκεί, όπερ και εγένετο. Όλως περιέργως όμως, από τον σκουπιδότοπο αυτό αποχώρησε και το Ναύπλιο, χωρίς να έχει καμία νομική, τότε, υποχρέωση και χωρίς να έχει βρει εναλλακτική λύση.

Ξεκίνησε λοιπόν η μεγάλη περιπέτεια της περιπλάνησης των απορριμματοφόρων που καλά κρατεί εδώ και ένα ολόκληρο τέταρτο ενός αιώνα, χωρίς ακόμα να έχει βρεθεί λύση.

Οι δημότες του Ναυπλίου με μεγάλες πλειοψηφίες εξέλεγαν σε αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις ουσιαστικά την ίδια δημοτική παράταξη, αφού  συνήθως  παρακλάδια της παράταξης αυτής που κατά καιρούς ξεφύτρωναν, λόγω προσωπικών φιλοδοξιών συγκρούονταν μεταξύ τους για το ποιος θα έχει το πάνω χέρι. Και τα ταξίδια καλά κρατούσαν.

Όλοι σήμερα γνωρίζουμε την σημερινή κατάληξη της 25ετούς μαοϊικής "μεγάλης πορείας"  των απορριμματοφόρων στο λόφο πάνω από την Καραθώνα, όμως λίγοι θυμούνται ή γνωρίζουν πρότερους ενδιάμεσους σταθμούς. Προηγούμενες ντροπές για την πόλη μας.

Ίσως δεν θα  πολυπιστέψετε το ποιος ήταν ο πρώτος σταθμός των αναπλιώτικων  σκουπιδιών, μετά τα αποχώρησή μας από τα Πυργιώτικα, αλλά είναι αλήθεια αυτό που θα σας πω.
Ο πρώτος σταθμός ήταν λίγο πολύ η θάλασσα, ακριβώς απέναντι από τ΄Ανάπλι.  Κάντε μια βόλτα, περπατητί ή έστω αυτοκινητιστί προς Νέα Κίο μεριά και ρίχνοντας ένα βλέμμα προς τη θάλασσα λίγο μετά τη Νομαρχία, εκεί που πριν από λίγες μέρες εισήλθε η μπουλντόζα του στρατού και έκανε εκκαθαριστικές επιχειρήσεις και θα διαπιστώσετε ότι ένα μεγάλο μέρος του υδροβιότοπου έχει φτάσει σύριζα (άλλη λέξη της μόδας και αυτή) με τον κεντρικό δρόμο, ενώ  αμέσως μετά και μέχρι τον οικισμό της Νέας Κίου, η στάθμη όλης της περιοχής είναι αρκετά χαμηλότερη από αυτή του δρόμου. Εκεί λοιπόν μέσα στο βάλτο του Ναυπλίου, όπου οι παλαιότεροι μάζευαν το θαλάσσιο σκουλήκι, εξαιρετικό δόλωμα για ψάρια, εναπόθεταν οι πολιτικοί μας φωστήρες τα σκουπίδια μας. Κάποιοι φωτογράφισαν τότε το απορριμματοφόρο του Δήμου και η φωτογραφία δημοσιεύτηκε. Που αλλού; Οι παλαιότεροι γνωρίζουν ποιοι αγωνιζόντουσαν τότε  και ας το αμφισβητούν σήμερα κάποιοι ολίγοι Σαμαρικοί συριζέοι, πρώην διαχειριστές της τοπικής εξουσίας. Κινήθηκε λοιπόν η δικαιοσύνη, αλλά τι ακριβώς συνέβη; Απίστευτο και αυτό αλλά αληθινό. Στο σκαμνί κάθησε ο μέγας "εγκληματίας"  οδηγός του απορριμματοφόρου. Αυτά είναι.
Κάποια στιγμή η παραλία στόμωσε. Δεν ήταν δυνατόν να δημιουργηθεί ένα μικρό βουνό εκεί, όπως έγινε εσχάτως στην Καραθώνα, του οποίου ο λόφος πάνω από την παραλία αυξήθηκε σε ύψος και έτσι έπρεπε να βρεθούν άλλες λύσεις.
Ιδού λοιπόν ένα δημοσίευμα με φωτογραφία του μακρινού  "αμαρτωλού" 1989.



Και τελικά όντως το Ελληνικό δαιμόνιο ανακάλυψε τις διεξόδους. Πανέμορφες ελληνικές λύσεις ευρέθησαν. Την διάθεση των στερεών αποβλήτων μας την ανέλαβαν οι βασιλιάδες, πρίγκιπες και κόμητες των σκουπιδιών έναντι αδρότατης (μερικών εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ ετησίως) αμοιβής.  Όλα "νόμιμα" ήσαν. Γινόταν και διαγωνισμός. προσφορές, εγκρίσεις και λοιπά χρειώδη και αναγκαία για να πληρωθούν από τα χρήματα των δημοτών οι σκουπιδοβασιλείς. Το μόνο που δεν γνωρίζαμε ως δημοτικοί σύμβουλοι και δεν αναφερόταν στη σύμβαση ήταν το που θα πήγαιναν τα σκουπίδια. Αυτοί λοιπόν οι έχοντες την μαγκιά και την ικανότητα να παρανομούν μετέφεραν τα σκουπίδια κάπου που ήταν απόρρητο μυστικό. Ναι. Τους πληρώναμε επί χρόνια για να παρανομούν. Θαυμάσια. Απ΄ότι είχε διαρρεύσει για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα τα σκουπίδια μας βαφτιζόντουσαν με άλλο όνομα από περίεργους σκουπιδονονούς. Από σκουπίδια Αναπλιώτικα ξαφνικά μετονομαζόντουσαν σε σκουπίδια ενός Δήμου της Αττικής και πεταγόντουσαν στα Λιόσια. Τώρα το πως γινόταν αυτό........ ;Ένα θα σας πω. Η ομάδα των Λιοσίων, ο Ακράτητος ξεκινώντας από το τοπικό πρωτάθλημα, άρχισε να ανεβαίνει απνευστί  την μία κατηγορία  μετά την άλλη, έφθασε στα σαλόνια και έμεινε επί χρόνια και πρωταγωνιστούσε  εκεί. Και μετά; Μετά το πέρας των εκ σκουπιδιών χρημάτων; Στα αζήτητα πάλι. Δεν γνωρίζω εάν πλέον υφίσταται καν τέτοια ομάδα.
Αργότερα φαίνεται ότι το κόλπο έλαβε τέλος και τα σκουπίδια μας άρχισαν να ομορφαίνουν ρέματα, ιδιωτικά και δημόσια χτήματα, βουνοκορφές και απάτητες ραχούλες για να καταλήξουν στον τόπο που όλοι γνωρίζουμε, αφού πρώτα έκαναν και μία στάση στα Μπομπέικα. Και να μην πω (να σας δείξω μόνον) και μία χωματερή πορτοκαλιών από τότε, την θαυμάσια εποχή που θάβαμε τα πορτοκάλια και όλοι ευτυχείς είμασταν. Και να μην σας πω για τις δήθεν προσπάθειες ανακύκλωσης στο Ναύπλιο (να σας δείξω μόνον)

                                (διάθεση αποβλήτων στις χωματερές)

 ( Πρώτες δήθεν προσπάθειες ανακύκλωσης στο Ναύπλιο το μακρινό 1992)

( σκουπίδια στη Νέα Κίο)

(Χωματερή Αργους) 

(Χωματερή πορτοκαλιών)

(Καραθώνα)

(Λευκάκια Μακρυβούνι)

(Λευκάκια Μακρυβούνι)

 ( Ρέμα στο Μοναστηράκι)

 (Ρέμα Τίρυνθας δίπλα στο Σπουδαίο Μυκηναϊκό Φράγμα)

 (Καραθώνα)

Ενδιαμέσως έγιναν και άλλα διάφορα ενδιαφέροντα προκειμένου να λυθεί το πρόβλημα. Δώσαμε ένα σκασμό χρήματα για να αγοράσουμε για όλη την Πελοπόννησο κάποια μηχανήματα για να μπορούμε να κάνουμε τα σκουπίδια δέματα!!!!! Αν είναι ποτέ δυνατόν. Βέβαια τα μηχανήματα αυτά σήμερα σκουριάζουν σε κάποιες αποθήκες. Κάναμε και μια μελέτη για να χωροθετηθεί ΧΥΤΑ στην περιοχή και βρέθηκε λέει, κατάλληλος χώρος, που ήταν ιδιωτικός. Το γεγονός ότι κάποιος εκ των προτέρων είχε κάνει προσύμφωνο να αγοράσει την έκταση αυτή, μάλλον "τυχαίο" ήταν. Η μελέτη πληρώθηκε, αλλά και πάλι τίποτα δεν προχώρησε. Και μετά έγινε και νέος διαγωνισμός από άλλον φορέα, για να μελετηθεί και αύθις το που θα χωροθετηθεί ο ΧΥΤΑ ή ΧΥΤΥ. Και η μελέτη ανατέθηκε στο ίδιο γραφείο που είχε ανατεθεί και παλαιότερα. και το γραφείο αυτό παρέδωσε την ίδια μελέτη και πληρώθηκε και ακόμα μια φορά. Γιατί όχι;

Η ανακύκλωση στην πηγή έχει πάει στα αζήτητα. ΚΔΑΥ στη Αργολίδα δεν έχουμε και τώρα ξεκινάει ο νέος σχεδιασμός, σύμφωνα με τον οποίο εάν ανακυκλώνουμε θα μας τιμωρούν βάζοντάς μας να πληρώσουμε παραπάνω!!!!!!! Θαυμάσιες σκέψεις. Αλλά τους ψηφίζουμε και τους επιδοκιμάζουμε συνεχώς επί τετραετίες

Και τώρα;
Ααααα!!!!! Τώρα.......
Τώρα ήλθε η ώρα, αυτών που φώναζαν όχι για να λυθεί το μεγάλο πρόβλημα της μακρόχρονης περιπλάνησης των σκουπιδιών από λαγκάδι σε λαγκάδι, αλλά των Ιζνογκουντ που ήθελαν να γίνουν χαλίφηδες στην θέση των χαλίφηδων. και ήταν τέτοια η μανία τους για την καρέκλα που μας είπαν ότι οι αντιμνημονιακοί θα μαζέψουν τα σκουπίδια καλύτερα από τους μνημονιακούς!!!!
Ιδού λοιπόν η Ρόδος.
Τόσα χρόνια αγωνιζόμασταν για ανακύκλωση στην πηγή και για την αύξηση της ζήτησης υλικών που προέρχονται από ανακυκλωμένα υλικά.  Η λύση ήταν στο να συνειδητοποιηθούν οι πολίτες, ώστε να καταναλώνουν λιγότερα, να ανακυκλώνουν περισσότερα, να αγοράζουν προϊόντα  από ανακυκλωμένα υλικά, να μειωθεί η αγορά προϊόντων από υλικά που δύσκολα ανακυκλώνονται. Αλλά οι φορείς των  προοδευτικών πολιτικών στο θέμα αυτό πολύ καλά ήξεραν και γνωρίζουν και σήμερα ότι όλη αυτή η πολιτική για την προώθηση της ανακύκλωσης στην πηγή προϋποθέτει την ίδρυση και λειτουργεί ΚΔΑΥ  και ΧΥΤΥ. Και αυτό διότι δεν είναι δυνατόν να ανακυκλώνεται το 100% των απορριμάτων που παράγουμε και αν θέλουμε να έχουμε ίχνος αξιοπρέπειας πρέπει να πούμε το τι θα κάνουμε τα υπολείμματα. 
Όταν λοιπόν υποσχόμαστε ανακύκλωση στην πηγή και ταυτόχρονη κατάργηση όλων των δράσεων για την δημιουργία ΧΥΤΥ, χωρίς να έχουμε σχέδιο, τότε πετάμε στα σύννεφα. Και όταν ρίχνουμε το μπαλάκι σε όλους τους Δήμους της Αττικής για τοπικά σχέδια του κάθε δήμου χωριστά, τότε πραγματικά βρισκόμαστε σε μία άλλη γαλακτιακή πραγματικότητα.  Και μην μου πείτε το αντίθετο εάν πρώτα δεν σκεφτείτε το πως θα καταρτίσει τοπικό σχέδιο διαχείρισης των στερεών αποβλήτων η Νέα Σμύρνη  ή η Καλλιθέα ή ο Δήμος Αθηναίων κ.ο.κ. Και εάν θέλετε μία σοβαρή, εμπεριστατωμένη και πλήρη απάντηση στις παλαβομάρες διαβάστε εδώ την απάντηση του Δήμου Παλαιού Φαλήρου. Και μην μου πείτε  για να ξεφύγετε ότι ο Δήμαρχος αυτός είναι δεξιός. Αλλού αυτά. Απαντήσεις επί του συγκεκριμένου χρειάζονται.