Σκέφτομαι εγώ τώρα. Για τη δημόσια περιουσία πάλι

Σκέφτομαι εγώ τώρα:

Πέραν από την κατάληψη ενός συγκεκριμένου δημόσιου κτηρίου, που με  απαράδεκτο τρόπο και αλυσιτελώς για τα δημόσια οικονομικά προβλέπεται να εκποιηθεί, μήπως πρέπει να κάνουμε και καμία άλλη δουλειά σε σχέση με τη δημόσια περιουσία;

Μήπως πρέπει κάποτε ο Δήμος μαζί με την Αντιπεριφέρεια Αργολίδας να καταγράψει όλη τη δημόσια περιουσία του Δημοσίου στην περιοχή μας;

Μήπως πρέπει κάποτε  να δούμε όλες τις ανάγκες του Κράτους, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και του ευρύτερου δημόσιου τομέα σε κτηριακές υποδομές και σε δημόσιους χώρους;

Μήπως πρέπει να ζητήσουμε από φορείς, συλλόγους, συνδικάτα να καταγράψουν και αυτοί τις δικές τους ανάγκες για το σήμερα και το αύριο;

Μήπως πρέπει να κάνουμε έναν κατάλογο των δημοσίων ακινήτων που ιδιοχρησιμοποιούνται, των ακινήτων που εκμισθώνονται σε τρίτους και των ακινήτων και δημόσιων χώρων που ρημάζουν παντέρμα;

Μήπως πρέπει να συγκεντρώσουμε σε μια ενιαία λίστα όλα τα ακίνητα που νοικιάζει το Κράτος, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, οι ασφαλιστικοί οργανισμοί κλπ και να δούμε και τα μισθώματα που καταβάλλονται; Εντάξει μπορεί ο ένας γνωστός άγνωστος να έτρεξε κάποτε και να συγκέντρωσε τα μισθώματα που πληρώνει το Δημόσιο για τα βασικά ακίνητά του, αλλά είναι βέβαιο ότι δεν τα βρήκε όλα. Ακούς εκεί απλό τριάρι διαμέρισμα στο Ναύπλιο να μισθώνεται από δημόσιο φορέα ένα ολόκληρο χιλιάρικο.....!!!!!!! Βρε λαβράκια που θα βρούμε αν κάνουμε αυτή τη δουλειά......

Μήπως θα πρέπει να βάλουμε τους ποπούς μας κάτω και να κατηγοριοποιήσουμε τα δημόσια ακίνητα σε αυτά που θα έχουν προορισμό τη στέγαση υπηρεσιών, σε αυτά που έχουν προορισμό αθλητικές και πολιτιστικές δραστηριότητες και σε όσα είναι κατάλληλα για τουριστική ανάπτυξη και άλλες δραστηριότητες; Και μετά να δούμε και όλα τα υποδέλοιπα;

Μήπως θα πρέπει να σκεφτούμε τι θα κάνουμε με την πληθώρα των ακινήτων που θα περιέλθουν στο κράτος μετά την παρέλευση δεκαετίας από τη λειτουργία του Κτηματολογίου σε κάθε περιοχή;

Βρε παιδιά δεν προλαβαίνει η Κυβέρνηση να τα "ξε"πουλήσει όλα αυτά τα ακίνητα.

Σε πολύ λίγο καιρό θα καταφθάσει μετά από εκλογές η αριστερή κυβέρνηση με κορμό τον Σύριζα. Ετσι δεν είναι; Θα τα αφήσουμε έτσι τα δημόσια ακίνητα; Και θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε όλον αυτό τον σκασμό από χρήματα για να νοικιάζουμε κτήρια για τις ανάγκες του δημοσίου;

Εντάξει μπορεί να τον βρείτε τον κλειδαρά, αλλά σε λίγο καιρό πρέπει να δούμε τι θα τα κάνουμε τα κτήρια και τα υπόλοιπα δημόσια ακίνητα. Έτσι έρημα θα τα αφήσουμε;

Και τώρα; Δεν θα περιμαντρώσουν τες παραλίες;

Γιατί ν’ αρχίσει μονομιάς αυτή η ανησυχία
 κ’ η σύγχυσις. (Τα πρόσωπα τι σοβαρά που εγίναν).
 Γιατί αδειάζουν γρήγορα οι δρόμοι κ’ η πλατέες,
 κι όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ συλλογισμένοι;

Και τώρα αγαπητοί μου τι θα γίνουμε....;

Προσχώρησε ο Υπουργός Μανιάτης στο μεγάλο club των συντηρητικών δυνάμεων, που πιστεύουν ότι η κατάσταση στες παραλίες μας είναι ειδυλλιακή και δεν απαιτούνται αλλαγές στο νομοθετικό πλαίσιο. Το μόνο που απαιτείται, μας είπε ο Υπουργός, είναι ο με συνοπτικές διαδικασίες καθορισμός του αιγιαλού και της παραλίας σε όλη την Ελλάδα με χρήση των φωτοχαρτών του κτηματολογίου, χωρίς άλλα στοιχεία, όπως το ιστορικό των αλλαγών σε μία παραλία ή το να δούμε τη δυναμική μια ακτής, με δεδομένο το πρόβλημα της ανόδου της στάθμης της θάλασσας.
Όλα ειδυλλιακά λοιπόν τα βλέπουν οι συνασπισμένες πλέον δυνάμεις  των συντηρητικών, που δεν θέλουν να δουν τα "μεγάλα ψάρια", που λυμαίνονται σήμερα τες παραλίες μας εκμεταλλευόμενοι και την ηθελημένη  αδράνεια του Κράτους και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αλλά και το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο. Ποιος νοιάζεται που οι καντίνες των παραγόντων γίνονται πλέον και κατ΄όνομα "big fish". Όσοι με εννοούν.
Και θα το πω και πάλι. Δυστυχώς η μόνη πολιτική  δύναμη που μας λέει ότι η διαχείριση στες παραλίες μας είναι οικτρή είναι η πλήρως απαξιωθείσα ανανεωτική αριστερά. Αλλά τι να κάνουμε; Αυτά είχε η πολιτική ζωή και φτάσαμε μέχρις εδώ και τίποτα στην ουσία δεν έχει αλλάξει στη λογική που βλέπουν οι πολίτες τις πολιτικές δυνάμεις. Ουδείς θέλει αλλαγές και μεταρρυθμίσεις. Η αδράνεια είναι η αγαπημένη κατάσταση των πολιτικών μας δυνάμεων.
Αλλά πως να το κάνουμε; Και ο Κύρκος ένα και κάτι έπαιρνε τότε.

Σας έπρηξα όμως  καλοκαιριάτικα.

Άλλα ήθελα να πω και να αναρτήσω εδώ.
Έβλεπα στη δημόσια τηλεόραση (παρεπιμπτόντως έχει το μακράν καλύτερο πρόγραμμα σε σχέση με όλα τα ιδιωτικά κανάλια και ας πείτε ό,τι θέλετε) ένα πολύ ωραίο ντοκιμαντέρ με τον μεγάλο σύγχρονο Ελληνα ζωγράφο Γιώργο Ρόρρη, όταν μας διέκοψαν την εκπομπή για να πάμε λάιβ στην εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ για τες ακτές και τες παραλίες μας. Μεταξύ των άλλων, μας είχαν οι συντηρητικές δυνάμεις του τόπου και μια ειδυλλιακή, ρομαντική και με ερωτική διάθεση παρουσίαση των ανεπανάληπτων Ελληνικών ακτών μας, για να μας πουν πόσο ωραία είναι σήμερα τα πράγματα.

Με νοσταλγική διάθεση λοιπόν και ο αιρετικός θα σας κάνει την δικιά του εναλλακτική  παρουσίαση για τες θάλασσες, τες παραλίες, τες γοργόνες και τα αεροπλάνα που δεν πίπτουν. Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού!!!!

 

Νόμος που ισοπεδώνει, αλλά ουδείς πολυασχολείται

Ψηφίστηκε πριν από λίγες μέρες το νομοσχέδιο που ρυθμίζει τα βασικά χωροταξικά θέματα της χώρας. Δεν είδα ειδικές συγκεντρώσεις και φωνές, ψηφίσματα, κραυγές για προδοσίες και μειοδοσίες (τα τελευταία τα είπαν μόνον στη βουλή παρουσία τριών-τεσσάρων βουλευτών και δυο τριών υπαλλήλων). Δεν άκουσα, πλην ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων, προτάσεις για τα σημαντικά θέματα που ρυθμίζει ο νέος νόμος.
Μα είναι δυνατόν; Και όμως..... Ενώ συζητιόταν στο Κοινοβούλιο τις προηγούμενες μέρες,  το νομοσχέδιο αυτό, που θα επηρεάσει τις ζωές των ανθρώπων, και την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη στην Ελλάδα για τις δεκαετίες που θα έλθουν, βρέθηκε  βουλευτής και μάλιστα εισηγητής ενός κόμματος, που αντί να μιλήσει για τα τεράστια ζητήματα που ρυθμίζονται με τον νόμο αυτό, ανάλωσε το χρόνο του για το ότι ο Διοικητής του ΟΓΑ είναι ηλικιωμένος!!! Άλλος  άρχισε να μας λέει για τον λόγο που δεν φορούσε σακάκι (προφανώς διότι ο Αδόλφος φορούσε σακάκι τω καιρώ εκείνω). Και βέβαια κάποιοι άλλοι ανάλωσαν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου που τους δόθηκε και της παράτασης που πήραν, για μνημόνια, προδοσίες, υποταγμένους και τα λοιπά απίθανα.
Και έσωσε την παρτίδα το κόμμα που απαξιώθηκε τελείως από τους πολίτες στις τελευταίες εκλογές. Αριστερά για εμένα είναι να έχεις συγκεκριμένες προοδευτικές λύσεις που θα χτυπήσουν τα μικρά και μεγάλα συμφέροντα, που καταστρέφουν την κοινωνία, το περιβάλλον, τις ζωές μας. Όχι να αερολογείς περί προδοσιών, παρέα με τους ανεξέλεγκτους και ηλικιακούς ρατσιστές.
Ευτυχώς λοιπόν που βρέθηκε η Νίκη και πρότεινε κατά τη συζήτηση του χωροταξικού κάτι το επαναστατικό, που δεν τόλμησαν να εκστομίσουν οι  κατ΄όνομα και μόνον "επαναστάτες". Ομιλώ για την απαγόρευση της εκτός σχεδίου δόμησης.

Έχουμε λοιπόν Αργολιδέα Υπουργό Περιβάλλοντος, που εισηγήθηκε το πολύ σημαντικό για το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας νομοσχέδιο.
Κατόπιν αυτού θα σας βάλω  ένα κουίζ: Πόσοι Αργολιδείς γνωρίζουν ότι ψηφίστηκε στο θερινό τμήμα της Βουλής, ένας νόμος που ρυθμίζει διαφορετικά τα πράγματα για τις χρήσεις γης; Ο Αργολιδέας Υπουργός Περιβάλλοντος κύριος Μανιάτης, οι αξιότιμοι άλλοι δύο Αργολιδείς βουλευτές μας και πόσοι άλλοι; Πέντε; Δέκα; Πενήντα; Εκατό; Πόσοι Αναπλιώτες γνωρίζουν λεπτομέρειες για το νέο νόμο;  Έστω εκ των υστέρων μία ανακοίνωση βρε παιδιά. Το παραμικρό; Μην μου πείτε εσείς οι βουλευτές και οι παρατρεχάμενοι των βουλευτών ότι δεν πήρατε χαμπάρι.

Τι να κάνουμε λοιπόν; Και πάλι κάποιος αιρετικός πρέπει να μιλήσει για τα θέματα που αφορούν και το Ναύπλιο και την Αργολίδα σε σχέση με τον ψηφισθέντα νόμο.

Έχουμε στο Ναύπλιο ένα νομοθετικό πλαίσιο που καθορίζει χρήσεις γης στο ιστορικό κέντρο του Ναυπλίου, προκειμένου να προστατευθεί η κατοικία και να μην γίνει το παραδοσιακό Ναύπλιο ένα τουριστικό σκηνικό Επιπλέον σε τμήματα του Δήμου Αργους και Ναυπλίου, έχουν καθορισθεί Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου (Ζ.Ο.Ε.) Το πλαίσιο αυτό, σε συνδυασμό με τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας που δεν επιτρέπει τροποποιήσεις του νομοθετικού πλαισίου που θα χειροτερέψουν τη ζωή των κατοίκων και θα επιβαρύνουν το περιβάλλον, δημιουργούσε μέχρι τώρα μία ασπίδα προστασίας, ότι δεν θα τα ισοπεδώσουμε όλα χάριν μικροσυμφερόντων.
Κατέφθασε λοιπόν το νέο νομοθετικό πλαίσιο, ως τεράστιος οδοστρωτήρ (δείτε  σας παρακαλώ το βιντεάκι) να ισοπεδώσει τις προηγούμενες νομοθετικές ρυθμίσεις (να δούμε βέβαια πως θα αντιδράσει στο θέμα αυτό η δικαστική εξουσία) Αλλά σας τα έχω ξαναπεί. Πιο πολύ πουλάει το "ξεπούλημα", παρά να εξηγηθεί στους πολίτες ότι με το νέο χωροταξικό νόμο καθορίσθηκε ένας τερατώδης συντελεστής δόμησης, για όλες  τις τουριστικές επενδύσεις,  που αφορά και τα δημόσια κτήματα αλλά και τα ιδιωτικά, που στην τελική είναι και το πιο σημαντικό για το εάν θα υποβαθμισθούν στο μέλλον οι παραλίες μας.
Θα σας πω λοιπόν τι προβλέπει ο νέος νόμος για τις χρήσεις γης: Παράγραφος επτά του άρθρου 7 (αμάν με τα επτάρια!!)! "Όρια και ρυθμίσεις εγκεκριμένων Ζωνών Οικιστικού Ελέγχου, που περιλαμβάνονται στο περιεχόμενο των Τοπικών Χωρικών Σχεδίων, μπορούν να τροποποιούνται με Προεδρικά Διατάγματα, εφόσον τούτο κρίνεται πολεοδομικώς απαραίτητο για την κάλυψη αναγκών οικιστικής, παραγωγικής ή επιχειρηματικής ανάπτυξης και ανασυγκρότησης. μετά την έγκριση των Τ.Χ.Σ.  οι Ζ.Ο.Ε. που έχουν ενσωματωθεί σε αυτά παύουν να ισχύουν ως αυτοτελείς ρυθμίσεις και ισχύουν οι ρυθμίσεις του Τ.Χ.Σ." Τί να πω; Δεν φτάνει που πλέον μπορούν να καταργηθούν οι ΖΟΕ, αλλά προς τούτο αρκεί για να γίνει αυτό να καλύπτονται οι ανάγκες της επιχειρηματικής ανάπτυξης, χωρίς καν να απαιτείται να συντρέχει και η "παραγωγική" ανάπτυξη εφόσον αυτά τίθενται διαζευκτικά και όχι σωρευτικά στον νόμο.
Και εφόσον μέσω του Τοπικού Χωροταξικού δεν  ζητηθεί η κατάργηση των ΖΟΕ, διότι σε κάποιες λίγες περιπτώσεις μπορεί να βρεθούν και τοπικοί άρχοντες που να γυρίσουν την πλάτη στα συγκεκριμένα συμφέροντα, τότε έχουμε και άλλη ξεφτίλα πρόβλεψη στον νόμο. Με το άρθρο 8 του νόμου, μπορεί ο Υπουργός από μόνος του ή ο Περιφερειάρχης ή κάποιος αόριστος φορέας υλοποίησης έργου να τροποποιεί τις ΖΟΕ. ακόμα και σε αντίθεση με το Τοπικό Χωρικό, με τη σύνταξη Ειδικού Χωρικού Σχεδίου. Το ζήτημα λοιπόν που προκύπτει με τον νόμο αυτό είναι ότι πλέον είναι δυνατόν να μην υπάρχει καμία προστασία της παραλιακής ζώνης της εισόδου του Ναυπλίου από Νέα Κίο. Και για τη δημόσια έκταση που περιήλθε στο ΤΑΙΠΕΔ και για το οποίο αντιδρούμε αλλά και για τις όμορες ιδιωτικές εκτάσεις. Μήπως παιδιά χάνουμε τελικά το δάσος και απλώς κοιτάμε ένα πουρνάρι;
Ακριβώς τα ίδια ισχύουν και με τις χρήσεις γης, όπως αυτές που έχουν καθορισθεί σε διατηρητέους οικισμούς. Και αυτές πλέον μετά την ψήφιση του νόμου είναι μετέωρες. Να την χέσω την αριστερή ταμπέλα σας όταν  σιωπήσατε και σιωπείτε ακόμα για όλα αυτά τα πολύ σημαντικά, αλλά μη πιασάρικα.
Και κάτι ακόμα να σας πω για τον νόμο που ψηφίστηκε. Ρυθμίζει ο νόμος αυτός τις επιτρεπόμενες χρήσεις στις γειτονιές και πολεοδομικές ενότητες, που τις κατηγοριοποιεί σε κατοικία (Κ1), κατοικία επιπέδου γειτονιάς (Κ2), κατοικία ενδιάμεσου επιπέδου (ΜΚ), Πολεοδομικό Κέντρο (ΠΚ), Τουρισμό-αναψυχή (ΤΑ) κλπ. Συγγνώμη αγαπητοί μου, εσείς που ψηφίσατε τον νόμο αυτό, αλλά έχετε εγκληματίσει σε βάρος των κέντρων των πόλεων. Δεν πρέπει όμως  να οδηγηθούμε στις Αμερικανιές των suburbs και των downtowns. Η τάση στην Ευρώπη είναι η ενίσχυση της κατοίκησης των κέντρων των πόλεων, ειδικά των ιστορικών κέντρων και η αναβάθμισή τους για μιαν άλλη ποιότητα ζωής ατόμων που δεν επιθυμούν να ζήσουν με αυστηρή ακρίβεια  τον κλασσικό Αμερικάνικο τρόπο ζωής. Η Ευρωπαϊκή και σύγχρονη τάση είναι στα κέντρα των πόλεων να συνυπάρχει η κατοικία, με τις πλατείες και τους τόπους συναθροίσεων για κοινωνικές πολιτιστικές και πολιτικές εκδηλώσεις, τις υπηρεσίες, τα μικρομάγαζα, τα μουσεία, τις γκαλερί, τα μικρά και σοφιστικέ μπαράκια και εστιατόρια. Εγκληματείτε με το να προβλέπετε την ανάπτυξη στα ιστορικά κέντρα υπεραγορών και εμπορικών κέντρων (αυτά πρέπει να πάνε έξω από τις πόλεις). Μου φαίνεται αδιανόητο ότι επιτρέπονται στα πολεοδομικά κέντρα συνεργεία αυτοκινήτων, πλυντήρια και λιπαντήρια αυτοκινήτων και το χειρότερο πέρα από τα εστιατόρια και τα μπαράκια και τα υπεροχλούντα μεγάλα κέντρα διασκεδάσεων, μπουζουξίδα, χοροπηδάδικα και μαγαζιά ξεγυμνωμάτων και λοιπών ευγενών δραστηριοτήτων. Μολς, υπεραγορές, Αντζελα, Μπέλα Μπούλα, απαστράπτουσες Μερσεντές μόλις πλυμένες μέσα στο Πολεοδομικό Κέντρο και λιπαντικά παντός είδους. Όλα αυτά προβλέπει ο νόμος που ψηφίσθηκε
Όμως για αυτά είπαμε. Άκρα του τάφου σιωπή.
Μας ισοπεδώνουν να πάρει η οργή και οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης δεν αντιδρούν.

Οι παραμερισμένοι (outsiders) από τη μία και οι παρφουμαρισμένοι και φτιασιδωμένοι (insiders) από την άλλη.

Με έχει πιάσει μια μανία τον τελευταίο καιρό με τις σιωπές
Με τη σιγή ιχθύος για σοβαρά θέματα (και η επόμενη ανάρτησή μου για σιωπή θα μιλάει για πολύ σοβαρό θέμα).
Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι αυτά που δημιουργούν θετικούς ή αρνητικούς συνειρμούς στο λαό, για να αποκτήσει ο καθείς κομματικά οφέλη. Αυτό λέγεται λαϊκισμός και τίποτα άλλο.
Μερικές φορές σιωπούν, διότι τα θέματα είναι δύσκολα και πολύπλοκα και τώρα τι να λέμε, που να εξηγούμε....
Η σιωπή των "σπουδαίων" διαμορφωτών της κοινής γνώμης, οφείλεται στο  ότι οι ωφελούμενοι είναι οι insiders, οι δικοί μας, οι κολλητοί μας που δεν θέλουμε να θίξουμε. Και οι insiders είναι και άνθρωποι που βρίσκονται δίπλα στις εξουσίες κάθε μορφής (κρατικές, αυτοδιοικητικές, συνδικαλιστικές), διαπλεκόμενοι με αυτές, αλλά και άτομα που  στηρίζονται στο κομματικό κατεστημένο όλου του πολιτικού φάσματος. Εκ του λόγου τούτου και ........μούγκα η αντιπολίτευση.
Λόγω  της κοινωνικής, οικονομικής, πολιτιστικής κατάρρευσης της χώρας (και όχι λόγω των μνημονίων, όπως  εύκολα και ανέξοδα ισχυρίζονται κάποιοι) έχουμε σήμερα ενάμιση εκατομμύριο ανέργους, εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες να χρωστάνε σε τράπεζες, εφορία, ασφαλιστικά ταμεία και σε οικείους και φίλους τους, κλειστά καταστήματα, πτωχευμένες επιχειρήσεις.
Κάποιοι λίγοι όμως στον περίγυρο των κρατικών, κομματικών, συνδικαλιστικών, αυτοδιοικητικών εξουσιών ζουν σε ένα παράλληλο σύμπαν. Είναι οι insiders, οι μάγκες και καραμπουζουκλήδες, που τα κονομάνε κανονικότατα σε βάρος των outsiders, των κορόιδων. Υπερδεξιοί, δεξιοί, κεντρώοι, αριστεροί, απολιτίκ, μορφωμένοι και αμόρφωτοι, συνήθως ανεπάγγελτοι, μπορεί όμως και συνταξιούχοι ή τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας (δημόσιοι υπάλληλοι που λειτουργούν στο ρελαντί στην κύρια εργασία τους) δεν έχουν θιγεί από την κρίση, διότι ζουν στο παράλληλο αυτό ρωμέικο σύμπαν.
Μηκυό κύριοι!!! Εξωτική ονομασία. Είναι τα παρφουμαρισμένα σε πολλές περιπτώσεις Σωματεία. Είκοσι άτομα, κολλητοί, συγγενείς, οικείοι και φίλοι, κάμποσες υπογραφές και μέσα σε λίγους μήνες, ιδού μία νέα νομική προσωπικότητα. Σφραγίζουν εξαιρετικά εύκολα κάποια βιβλία, τα αντικαθιστούν πολύ εύκολα πετώντας τα παλαιότερα, κρατάνε τα βιβλία και τα αρχεία και τις κάθε λογής αποδείξεις σε ένα σκρίνιο μιας κατοικίας και ξεκινάει η δραστηριότητα. Μηκυό. Ωραία πράγματα. Οι μάγκες, οι insiders προτείνουν στον κολλητό που έχει πρόσβαση στο Υπουργείο ένα ωραίο πρόγραμμα με πολύ δόση αθλητισμού ή κοινωνικής αλληλεγγύης ή προστασίας περιβάλλοντος και ιδού μία εξαιρετική και αρκετά προσοδοφόρος σε πλείστες περιπτώσεις συνεργασία. Υποτυπώδης έλεγχος και οι καραμπουζουκλήδες τσεπώνουν τα εύκολα χρηματουλάκια.
Αστικές Εταιρίες μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα!!! Άλλα ωραία σε πολλές περιπτώσεις μαγαζάκια. Ο κορόιδος, o outsider θα κάνει έναρξη άσκησης επαγγέλματος, θα πρέπει να δώσει εξακόσια πενήντα για τέλος επιτηδεύματος, δυόμιση χιλιάρικα για ασφάλιση, 23% φόρο από το πρώτο ευρώ, νοίκια, αμοιβές λογιστή και λοιπά ωραία. Ο insider ο μάγκας της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρίας φτιάχνει το "μη κερδοσκοπικό μαγαζάκι" του και άπαντα φίνα και ωραία. Είπαμε....Μπορεί και να κάνει και καμιά άλλη δουλειά στην εύφορη κοιλάδα των ησσόνων προσπαθειών. Ασχολούνται με διάφορα "καλά και χρήσιμα" οι αστικές εταιρίες που δεν έχουν κερδοσκοπικό χαρακτήρα. Με απεξαρτήσεις, αθλητισμούς, εκδόσεις, τέχνες..... Παρέα με τις εξουσίες, πολλές φορές και της αυτοδιοίκησης τα πάντα γίνονται ευκολότερα
Πολιτιστικά, αθλητικά και άλλα Σωματεία!!!!! Τσάο λί, τζούμπα-τζούμπα, άκουα ουότερς, ποδηλασίες, πισίνες, τένις, χορούς και τραγούδια, δημιουργικές απασχολήσεις παιδιών, προγράμματα για ενήλικες.  Ανύπαρκτος έως ελάχιστος έλεγχος. Χρήση δημόσιων και δημοτικών εγκαταστάσεων, μαύρο χρήμα σεβαστών ποσών. Ε ρε άμοιροι αυτοί που έχουν νόμιμη δραστηριότητα και δέχονται τον ανέντιμο αυτό ανταγωνισμό από όλα αυτά τα μαγαζάκια. Δεν είναι μόνον το μαύρο χρήμα και η φοροδιαφυγή και εισφοροδιαφυγή (είναι και αυτό), βασικά είναι το αίσθημα της αδικίας σε μια χώρα που έχει καταρρεύσει και κόσμος βρίσκεται στο περιθώριο.

Φίλοι μου ένα θα σας πω. Όλοι οι insiders, λίγο πολύ τα γνωρίζουν όλα αυτά. Τώρα το γιατί κανείς δεν τα ξεστομίζει. Κανείς δεν αντιδρά. Το γιατί οι "προοδευτικοί" και η "αριστερά" (όχι όλη) σιωπά...... Και η περιοχή μας, όπως όλοι μας λίγο πολύ γνωρίζουμε (αλλά μόνον ο αιρετικός μέχρι τώρα λέει τη σκάφη και τα σύκα) δεν αποτελεί εξαίρεση. Ίσως μάλιστα εδώ όλα τα κακά και άσχημα, όλα τα παρφουμαρίσματα να γίνονται και καθ΄υπερβολή
Οι παραμερισμένοι από τη μία  και οι παρφουμαρισμένοι και φτιασιδωμένοι από την άλλη. Αυτοί είμαστε και ας το παραδεχθούμε.

Μοιάζει με ένα ουράνιο τόξο. Σπάνια όμως εμφανίζεται

Θα συμβούλευα αυτούς που ξέρουν ότι οι απόψεις τους είναι απόλυτα ορθές και των αντιπάλων τους απόλυτα εσφαλμένες να μην συνεχίσουν να διαβάζουν την ανάρτησή μου αυτή.

Δεν μπορούν ούτε καν να διανοηθούν ότι υπάρχουν χρώματα μεταξύ του λευκού και του μαύρου. Αυτές οι αποχρώσεις είναι που, κατά τη γνώμη μου, καθιστούν λίαν προβληματικά όλα τα δημοψηφίσματα, που κατά τα άλλα φαίνονται ως υπέρτατες δημοκρατικές διαδικασίες.
Τα ακούω και τζοχαδιάζομαι. Νευριάζω παρότι μπορώ να τους καταλάβω. Ήταν απόλυτα ειλικρινής ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ένα πρωινό στην τηλεόραση, όταν έλεγε: "μα είναι δυνατόν να ξεπουλάτε τη ΔΕΗ;". Το εννοούσε από τα βάθη της ψυχής του και δεν μπορούσε καν να δεχθεί οποιαδήποτε άλλη γνώμη.  "Μα είναι δυνατόν να αρνείσθε τον ανταγωνισμό;", ήταν η αντίστοιχη ερωτοαπάντηση του νεοδημοκράτη.  Και αυτός ήταν απόλυτα πεπεισμένος ότι διαθέτει το αλάθητο.
Και έχουν έτοιμα και τα τσιτάτα, που τους σερβίρουν τα κομματικά γραφεία, τα οποία και εκστομίζουν με ύφος χιλίων καρδιναλίων, πιστεύοντας ότι πέτυχαν ένα καίριο πλήγμα στον πόλεμο της αντιπαράθεσης των επιχειρημάτων. Εκεί εγώ νευριάζω. Με τα τσιτάτα. Τα δόγματα και τα αξιώματα. Και με την περιφρόνηση της γνώμης του άλλου. Με το ότι δεν μπορούν να δουν μεταξύ του λευκού και του μαύρου κάποιο πράσινο, κόκκινο, μπλε χρώμα. Που είσαι ρε Χρηστάρα με τα χρώματά σου. Πόσα μπροστά ήσουν μέσα στις στιγμές της παράνοιάς σου
" Ο ανταγωνισμός στις τηλεπικοινωνίες δούλεψε και έχει μειώσει τις τιμές", διακηρύσσουν με υπεροπτικό ύφος οι οπαδοί της απελευθερωμένης αγοράς. Και το αναφέρουν το τσιτάτο αυτό άπαντες της πλευράς αυτής. Το έμαθαν το ποιηματάκι τους. Και η ηλίθια απάντηση που έχουν συμβουλέψει οι ινστρούχτορες στους αντίπαλους κρατιστές να λένε, είναι ότι: "ενέργεια και τηλεπικοινωνίες είναι ανόμοια πράγματα". Μα δεν μπορώ να καταλάβω. Είμαι ο μόνος σε αυτή την χώρα, που θεωρώ απαράδεκτο  το νεοδημοκρατικό αυτό τσιτάτο; Μα τόσο ζώα είμαστε; Τι τελικά έχει σημασία; Η τιμή του κάθε τηλεφωνήματος ή ότι μας έβαλαν όλους στο τρυπάκι να χρησιμοποιούμε κινητά, να αγοράζουμε κινητά, πρώτης και μετά δεύτερης και τώρα τρίτης και τέταρτης και σε λίγο χιλιοστής γενιάς; Ότι θεωρήθηκε πρέπον παιδιά δεκάχρονα να έχουν κινητά; Ξανθιές να τηλεφωνούν ενώ οδηγούν; Πακέτα δήθεν δωρεάν τηλεφωνημάτων; Ντάμπλ, τριπλ και τενάπλ πλέις; Μήπως μας οδηγούν σε κουατροφίνια καταστάσεις; Μα έπεσαν οι τιμές των τηλεπικοινωνιών ή με τους πανούργους τρόπους, που το μάρκετινγκ περίφημα γνωρίζει, έβαλαν τα νοικοκυριά να έχουν πληρώσει τα τελευταία χρόνια δεκάδες χιλιάδες ευρώ για υπηρεσίες που οδηγούν σε αποξένωση των ατόμων; Γιατί ουδείς τα λέει αυτά; Ποιος ανταγωνισμός και κουραφέξαλα;  Μας απομύζησαν κανονικά. Μπορεί η ανάπτυξη των τηλεπικοινωνιών να βοήθησε στην επιβίωση του καπιταλιστικού συστήματος, μπορεί να έδωσε και καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας, ας τα δεχθούμε όλα αυτά, όμως μην μας λένε και από πάνω να τους πούμε και ευχαριστώ για τις χαμηλές τιμές.....
Και μετά ακούμε το ανάποδο απόλυτο τσιτάτο από τους οπαδούς του  κρατισμού: "Σε όλες τις χώρες που ιδιωτικοποιήθηκαν οι υπηρεσίες ηλεκτρισμού, οι τιμές ανέβηκαν. Έχω εδώ τον πλήρη κατάλογο με τις ποσοστιαίες αυξήσεις σε κάθε χώρα". Και εκεί ξύνουν το τριχωτό της κεφαλής τους οι οπαδοί  του νεοφιλελευθερισμού. Τι απαντάμε σε αυτό; Και πάλι απορώ. Μα δεν βρίσκεται κανείς να πει ότι πλέον η ενέργεια  είναι ακριβή και στο μέλλον θα είναι ακριβότερη, εάν θέλουμε να ισχύσουν νέες τεχνολογίες φιλικές με το περιβάλλον; Θέλουμε την απεξάρτηση από τον λιγνίτη ή όχι; Αναγκαστικά θα πάμε σε πιο ακριβές τιμές για το ηλεκτρικό. Το ζητούμενο εδώ δεν είναι η τιμή της κιλοβατώρας, αλλά το κατά πόσον θα μπορέσουμε να  αλλάξουμε καταναλωτικά πρότυπα και να δημιουργήσουμε συνθήκες τέτοιες που κάθε νοικοκυριό να κάνει οικονομία στην κατανάλωση και  να γίνουμε όσο το δυνατόν ιδιοπαραγωγοί ηλεκτρισμού. Δεν τα λέει κανείς αυτά. Λαϊκίζουν όλοι κανονικότατα.  Και αν επιθυμούμε κάποιοι συμπολίτες μας, που βρίσκονται στο περιθώριο της κοινωνίας, να έχουν την δυνατότητα να έχουν πρόσβαση στην ενέργεια, τότε κάποιοι πρέπει να πληρώσουν. Δεν υπάρχει τζάμπα και πρέπει να το αντιληφθούν αυτό όλοι όσοι γοητεύονται από τις σειρήνες του λαϊκισμού. Γνωρίζω ότι είναι τελείως αντιδημοφιλές αυτό που ξεστομίζω, αλλά έτσι κι αλλιώς θεσιθήρας εγώ δεν τυγχάνω. Κάποιοι άλλοι....; Ας βάλουμε κάποια χρώματα ρε παιδιά στη ζωή μας. Ας δούμε και αυτήν που μοιάζει με ουράνιο τόξο
Και βέβαια και το άλλο τεράστιο θέμα που όλοι το έχουν απωθήσει στις συζητήσεις είναι ότι το θέμα της ενέργειας δεν ταυτίζεται πλήρως με τον ηλεκτρισμό και τη ΔΕΗ.
Και εκεί γίνονται δυστυχώς βήματα σημειωτόν, χωρίς κανείς να χολοσκάει. Μόνον η απαξιωθείσα πλήρως ΔΗΜΑΡ έβαλε το θέμα της έλευσης του φυσικού αερίου για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις στο Ναύπλιο και το Αργος. Αλλά ποιος δίνει σημασία; Στον ουρανό οι γλυκολαλούντες, στα τάρταρα, αυτοί που βάζουν τα θέματα στην πραγματική τους βάση. Στον ουρανό οι ασπρόμαυροι, στον Αδη οι χρωματιστοί.
Βρε τι θυμήθηκε ο αιρετικός.... Ήταν τότε στην Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, όταν ο πράσινος Υπουργού Γιάννης Μανιάτης, πραγματοποίησε απολογισμό του έργου του. Έλεγε τότε ο τότε αλλά και ο σήμερα Υπουργός: "Το καλοκαίρι του 2012 το φυσικό αέριο φθάνει στην Πελοπόννησο. Σύμφωνα με το επίσημο χρονοδιάγραμμα που έχει κατατεθεί στην ΕΕ ο αγωγός πρέπει να έχει ολοκληρωθεί μέχρι το Καλοκαίρι του 2012". Λόγια μεγάλα. Απολογισμός. Χρονοδιάγραμμα με βούλα μάλιστα της "ΕΕ".  Είπε και άλλα τότε απολογιστικά ο κ. Μανιάτης: "Η χάραξη του αγωγού έγινε με κριτήριο τη δυνατότητα παροχής φυσικού αερίου στις ευρύτερες βιοτεχνικές/αστικές περιοχές από τις οποίες διέρχεται (περιοχή Κορίνθου, περιοχή Άργους-Ναυπλίου, περιοχή Τρίπολης, περιοχή Μεγαλόπολης)..... Οι μεγάλοι ωφελημένοι από την κατασκευή αυτού του μεγάλου αναπτυξιακού έργου θα είναι οι κάτοικοι του Άργους και του Ναυπλίου, αφού η διέλευση του αγωγού από το μέσο της απόστασης ανάμεσα στις δύο πόλεις, επιτρέπει να είναι οικονομικά βιώσιμη η δημιουργία δικτύου φυσικού αερίου που θα τροφοδοτεί τις βιομηχανίες – βιοτεχνίες και τα νοικοκυριά των δύο μεγάλων αστικών κέντρων της Αργολίδας. Η κατανάλωση φυσικού αερίου θα μειώσει κατά τουλάχιστον 20% το ενεργειακό κόστος των βιοτεχνιών και των νοικοκυριών του νομού.". Λόγια, λόγια, λόγια. Φώναξε ο Δήμαρχος Αργους και ο αγωγός του φυσικού αερίου αντί να περάσει από το μέσο της απόστασης ανάμεσα στις δύο πόλεις, όπως μας έλεγε ο Υπουργός, ώστε να είναι οικονομικά βιώσιμη η δημιουργία φυσικού αερίου που θα τροφοδοτεί Ναύπλιο και Αργος, πέρασε από τα βουνά με την συναίνεση του Υπουργού, για να μην θιγούν υποτιθέμενα και δήθεν μικροσυμφέροντα.  Και τώρα ουδείς σκέπτεται, ουδείς σχεδιάζει, ουδείς οργανώνει το ο,τιδήποτε για να φθάσει φυσικό αέριο στο Ναύπλιο και στο Αργος, όχι το Καλοκαίρι του 2012, όπως μεγαλόστομα έλεγε το υπουργικό διάγγελμα, αλλά έστω το καολοκαίρι του 2016 ή του 2018 ή του 2020. Και μόνον η ΔΗΜΑΡ υπέβαλε ερώτηση στον Υπουργό για το θέμα αυτό, που απάντησε άλλα λόγια να αγαπιόμαστε, χωρίς να αναλάβει κάποια δέσμευση.
Δυστυχώς αυτά είναι τα θέματα που θα μειώσουν το κόστος της ενέργειας για νοικοκυριά και επιχειρήσεις, αλλά επ΄αυτών ουδείς ομιλεί. Είπαμε. Αυτά δεν είναι πιασσάρικα θέματα, που αφορούν το ιερό χώμα των Ελλήνων, τα "ξεπουλήματα" και την εκμίσθωση της Ακρόπολης σε ξένους για 99 χρόνια. (Αυτό το τελευταίο το είπε με περηφάνια υποψήφιος Δήμαρχος στο Ναύπλιο. Και εντυπωσίασε το κοινό. Τι να πω. Ξεφύγαμε τελείως. Ασπρομαυρίαση μέχρι εκεί που δεν παίρνει)

Τα κάλλη της "μικρής" ΔΕΗ και η γραία "μεγάλη"

Σας αποκαλύπτω τα πλούσια κάλλη της μικρής ΔΕΗ

Πάμπολλες οι συζητήσεις  και οι τσακωμοί για την μικρή, όμορφη και δελεαστική μικρή ΔΕΗ, που πάει να δημιουργηθεί μέσα από τα σπλάχνα της γηραιάς κυρίας (της σημερινής δεής), που άλλοι θεωρούν ότι αποπνέει μια γοητεία ώριμων χρόνων (η γριά κότα έχει το ζουμί) και σε άλλων τα μάτια είναι αποκρουστική, με χρόνιες ασθένειες, μη ιάσιμες. Και υπάρχουν και άλλοι που νομίζουν ότι εάν δημιουργηθεί η μικρή και γαμεύσιμη μικρή ΔΕΗ, λόγω του ανταγωνισμού, έξαφνα θα ξανανιώσει και η γραία.
Έχουν ειπωθεί πολλά τις τελευταίες μέρες: Περί του τι συμβαίνει στις άλλες χώρες. Εάν τα πράγματα στο εξωτερικό πήγαν καλύτερα ή χειρότερα με την απελευθέρωση της παραγωγής και της πώλησης της ενέργειας. Για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των εργαζομένων. Για τις θυσίες και τα προνόμιά τους. Για ξεπουλήματα, χαρίσματα σε ιδιώτες  και για μεταρρυθμίσεις και επενδύσεις. Για το εάν  η τιμή του ηλεκτρικού θα μειωθεί ή θα αυξηθεί μετά την "απελευθέρωση" της αγοράς της ενέργειας.
Δεν θα ήθελα να προσθέσω πολλά επί όλων αυτών. Καλό είναι να ακούσουμε όλοι τα εκατέρωθεν επιχειρήματα και να διαμορφώσουμε μόνοι μας γνώμη. Αρκετοί "ειδικοί" ξεφύτρωσαν με περισπούδαστα μάλιστα άρθρα τους. Δεν έχω τις ειδικές γνώσεις για να τους ακολουθήσω στα πολύ ειδικά θέματα

Θα σας πω όμως κάποια απλά πραγματάκια για τη ΔΕΗ, που όλοι μας λίγο πολύ γνωρίζουμε, αλλά για κάποιον περίεργο λόγο δεν τα ξεστομίζουμε. Και μετά θα σας πω και ποίο, κατά την αιρετική μου γνώμη, είναι το μεγάλο διακύβευμα, που και αυτό δεν ακούγεται με δυνατή φωνή, αλλά απλά σιγοψιθυρίζεται.

Άραγε δεν είναι αλήθεια ότι η ρευματοκλοπή έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις; Και δεν ομιλώ για τα νοικοκυριά που τους έχει κοπεί το ρεύμα λόγω χρεών και παίρνουν ρεύμα από τον γείτονα. Αρκετές μικρομεσαίες επιχειρήσεις κλέβουν κανονικότατα.  Ακόμα και ημείς, οι εκτός των τειχών, γνωρίζουμε για  ύπαρξη επιτήδειων "ηλεκτρολόγων", που αφαιρούν κάποιο ελασματάκι από το ρολόι του τριφασικού ρεύματος, το οποίο αρχίζει και γράφει το 1/3 της κατανάλωσης. Ωραία πράγματα.... Δεν είναι μόνον ότι η ΔΕΗ χάνει έσοδα, αλλά  όλη αυτή η ιστορία κάνει ουσιαστικά τεράστιο κακό στον σωστό διπλανό επιχειρηματία, με ίδια επιχείρηση, που προσπαθεί να τα βγάλει πέρα πληρώνοντας όλα τα βάρη. Και τώρα για πείτε μου. Θεωρείτε ότι θα υπήρχε περίπτωση να γινόταν ρευματοκλοπή σε τέτοια έκταση εάν αυτός που πουλούσε το ρεύμα ήταν ιδιώτης; Δύσκολο είναι να διαπιστωθεί πόσο ρεύμα φεύγει από έναν υποσταθμό και πόσο τελικά τιμολογείται στη συγκεκριμένη περιοχή;
Κρατική Δεή μας λένε, αλλά ξεχνούν ότι ένα μεγάλο μέρος των εργασιών της πηγαίνει πλέον σε εργολάβους, που με δικούς τους εργαζόμενους, με μεροκάματα και εργασιακά δικαιώματα που οι ιδιώτες συμφωνούν με το προσωπικό τους, κάνουν έναντι αμοιβής έργο που έπρεπε να κάνει ή ίδια η Δεή. Μετά μας λένε ότι δεν υπάρχουν συμφέροντα που σχετίζονται με την ύπαρξη της σημερινής κατάστασης. Για βάλτε και τους μεγαλοπαραγωγούς ρεύματος και αυτούς που σχετίζονται με τις προμήθειες πετρελαίου για να λειτουργήσουν τα θερμικά εργοστάσια στα νησιά μας....
Για να σας πω και την άλλη ιστορία. Πριν αρκετά χρόνια υπήρξε Πρόεδρος του Εθνικού Σταδίου Ναυπλίου, που αποφάσισε να αδειάσει την Ολυμπιακών διαστάσεων πισίνα, διότι νόμιζε ότι έτσι το νερό θα ήταν πιο καθαρό. Ακούστε διαστάσεις της πισίνας. 50 μέτρα μήκος επί 10 μέτρα πλάτος επί 2,80 μέτρα βάθος και κάντε τον υπολογισμό για το πόσες εκατοντάδες τόννοι νερό χρειάσθηκαν (χώρια η μικρή πισίνα). Άρχισε λοιπόν το Στάδιο και είχε χρέη προς την ΔΕΥΑΝ. Από την άλλη, η ΔΕΥΑΝ  έπρεπε με δικαστικές αποφάσεις να πληρώσει κάτι δυσθεώρητες αποζημιωσάρες, διότι οι αρμόδιοι ήθελαν να παίξουν πολιτικά παιχνιδάκια με το διευθυντικό προσωπικό. Τέλος κρατικές δομές (πχ φυλακές) δεν πλήρωναν στη ΔΕΥΑΝ κανονικά τους λογαριασμούς από την κατανάλωση νερού. Με τη σειρά της λοιπόν η ΔΕΥΑΝ δεν πλήρωνε τη ΔΕΗ το ρεύμα που χρειαζόταν για τη λειτουργία των αντλιών για την άντληση νερού από τις πηγές. Και μεγάλωνε το χρέος, τόσο που η ΔΕΗ έπρεπε κάποια στιγμή να λάβει μέτρα. Χάος...... Για πείτε μου λοιπόν εξυπνοπούλια μου..... Ένας ιδιώτης που θα πουλούσε ρεύμα θα το ανεχόταν αυτό ή θα έπαιρνε δραστικά μέτρα; Από την άλλη. τους τεράστιους και ανεξήγητους λογαριασμούς ρεύματος του σταδίου τους έχει αναλάβει πλέον  να τους πληρώνει ο Δήμος, όμως εκεί ούτε γάτα ούτε ζημιά, αφού οι λογαριασμοί καταβάλλονται συμψηφιστικά με όσα εισπράττει η ΔΕΗ για λογαριασμό του Δήμου. χάος. Χάνει τελικά  ο δημότης, χάνει η οικονομία και ουδείς χαμπάρι παίρνει.
Φέσια και άλλα φέσια στη ΔΕΗ. Και πάλι δεν ομιλώ για τα νοικοκυριά που έχουν ανέργους και δεν μπορούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς, αλλά για μικρές, μεσαίες και μεγάλες και πολύ μεγάλες επιχειρήσεις. Και μην πείτε ότι η ΔΕΗ λαμβάνει έγκαιρα τα μέτρα της. Μην μου πείτε ότι εφαρμόζει ίδια μέτρα και ίδια σταθμά για όλους. Έχω ιδίαν προσωπική πικρή εμπειρία επί τούτου, οπότε...... Κρείττον σιγάν. Και τώρα για πείτε μου. Αυτή η μικρή ΔΕΗ αν την αναλάβει κάποιος ιδιώτης, θα επιτρέπει την γιγάντωση των χρεών των καταναλωτών;
Αλλά για να ρωτήσω και κάτι άλλο; Η γραία ΔΕΗ, έχει με τα σημερινά δεδομένα ζουμί, όπως πολλοί ισχυρίζονται, για να μας κάνει γευστική σούπα ή όσο και αν την βράζεις έχει ήδη αποϋλοποιηθεί και δεν υπάρχει λίπος για να καταναλωθεί; Έχει τη δυνατότητα να κάνει κάποια μεγάλη επένδυση στον τομέα της ενέργειας; Μα γιατί τόσα χρόνια να πρέπει οι καταναλωτές να πληρώνουμε το ακριβό και ρυπογόνο πετρέλαιο για να λειτουργήσουν οι σταθμοί στη νησιωτική Ελλάδα; Γιατί έχει μείνει δεμένη η ΔΕΗ στον πιο ρυπογόνο τρόπο παραγωγής ενέργειας που είναι οι παλαιού τύπου λιγνιτικοί σταθμοί; Είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό και ταυτόχρονα να λέμε να μην αλλάξει τίποτα και να μείνουμε στην εποχή του Πιπεργιά;
Αλλά η Ελλάδα, ακόμα και σήμερα με την μεγάλη κρίση διψάει για ενέργεια. Και η γραία ΔΕΗ, που δεν έχει κάνει επενδύσεις δεν έχει τη δυνατότητα να σβήσει τη δίψα αυτή. Οπότε στο παιχνίδι για να μπορέσει να δουλέψει ο οίκος, μπήκαν και οι νέες και όμορφες ιδιωτικές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής, που εισπράττουν τεράστια ποσά με ένα περίεργο σύστημα τιμολόγησης. Όσο περισσότερη είναι η επιθυμία για ενέργεια και όσο λιγότερη είναι η δυνατότητα της γραίας να προσφέρει το ζητούμενο προϊόν, τόσο ανεβαίνει και η τιμή που εισπράττουν οι νέες ανεξάρτητα εργαζόμενες κοπελιές. Ωραία πράγματα. Ιδιότυπο καθεστώς. Απελευθέρωση της ενέργειας, είσοδος των νέων και όμορφων στο όλο παιχνίδι και  ταυτόχρονα κρατικές αγκυλώσεις  και ζαρωμένες πτυχές στο σώμα της γερασμένης κυρίας. Όλα αυτά ομού, μαζί και ταυτοχρόνως
Για να δούμε και το άλλο. Ποιος τελικά  θα μπορέσει να εκσυγχρονίσει τον τομέα της παραγωγής, ώστε να γίνει λιγότερο κοστοβόρος; Έχετε την εντύπωση ότι υπάρχει κάποια περίπτωση, ακόμα και εάν εισπράξει ένα ικανοποιητικό τίμημα η γραία ΔΕΗ από την πώληση της νέας ΔΕΗ, ότι θα μπορέσει με  συμφέροντες όρους να κάνει καίριες για το μέλλον επενδύσεις; Και σε ποιούς τομείς θα δώσει βαρύτητα ο ιδιώτης; Στο να μειώσει το κόστος παραγωγής για να κονομήσει παραπάνω ή στο να κάνει επενδύσεις για να προστατευθεί το περιβάλλον; Ποιο είναι το ζητούμενο τελικά; Υπάρχει κάποια σκέψη να μπουν οι σωστοί όροι για τις επενδύσεις, αντί να προστατεύουμε μόνον τις Πασοκικές πανίσχυρες συντεχνίες (βλπ Φωτόπουλους κλπ)
Ας πούμε λοιπόν, ότι ψηφίζεται ο νόμος και δημιουργείται η θελκτική μικρή ΔΕΗ. Για πείτε μου τώρα. Βάλτε λιγουλάκι το μυαλό σας να δουλέψει. Υπάρχει καμία περίπτωση να παραμείνει (ή να μετακινηθεί) ως πελάτης της μικρής ΔΕΗ, κάποιος μπαταχτσής, ρευματοκλέπτης ή οποιαδήποτε ΔΕΥΑΝ ή δημόσια επιχείρηση ή Οργανισμός; Εγώ το θεωρώ βέβαιο ότι όλοι αυτοί  θα αποτελέσουν την βασική πελατεία της γραίας.  Και η θελκτική μικρή ΔΕΗ, πιστεύω, ότι θα κάνει τα πάντα για να προσελκύσει (με προσφορές, παροχή υπηρεσιών κλπ) όλους τους δυναμικούς και οικονομικά υγιείς πελάτες. Και ποιος από τους δύο θα έχει στο μέλλον μεγαλύτερα κόστη; Ο ιδιώτης της "μικρής" ΔΕΗ ή το Κράτος που θα ελέγχει την γραία; Μα να πληρώνουμε για να κάνουμε έρωτα με μία γραία; Δεν το αντιλαμβάνομαι.
Το θεωρώ λοιπόν βέβαιο ότι στον παλαιό οίκο που κάνει κουμάντο η κρατική τσατσά με τους βολεμένους υπαλλήλους υποδοχής των πελατών και τους γραφειοκράτες λογιστάδες και με  τις ρυτιδιασμένες και γερασμένες μονάδες παραγωγής θα παραμείνουν ως πελάτες οι σαβουρου........ ενώ  οι νέοι και οι δυναμικοί πελάτες θα πληρώνουν για να απολαμβάνουν τις υπηρεσίας και τα πλούσια ελέη του μικρού αρχικά και ωραίου οίκου που θα προσφέρει και τις δελεαστικές υπηρεσίες σε καλές μάλιστα τιμές για τους συνεπείς πελάτες. Ετσι θα γίνει.
Ουσιαστικά δηλαδή το απαράδεκτο αυτό σχέδιο της Κυβέρνησης θα οδηγήσει την μεν μεγάλη ΔΕΗ σε μαρασμό ενώ σε λίγα χρόνια η μικρή ΔΕΗ θα αποκτήσει δεσπόζουσα θέση στην αγορά ενέργειας και ουσιαστικά θα καταλάβει το μεγαλύτερο μέρος της αγοράς. Ουσιαστικά δηλαδή προσφέρουν όλη τη ΔΕΗ στην τιμή του 1/3. Δωράκι τεράστιου μεγέθους.

Τι θάβλεπα εγώ ότι θα πρέπει να γίνει.
Επειδή πράγματι το ηλεκτρικό ρεύμα είναι πλέον ένα αγαθό πρώτης ανάγκης (κοινωνικό αγαθό το ονομάζουν κάποιοι), θα πρέπει να ορισθούν κριτήρια για το πως οι έχοντες ανάγκη συμπολίτες μας θα έχουν πρόσβαση σε ηλεκτρικό ρεύμα, σε ικανές για μία αξιοπρεπή διαβίωση κιλοβατώρες, χωρίς φόρους και πρόσθετα που μας επιβαρύνουν, με παράλληλες δράσεις για αποφυγή ρευματοσπατάλης και για ενεργειακή αναβάθμιση των οικιών των φτωχογειτονιών. Έτσι, είτε στους ιδιώτες παρόχους αναφερόμαστε είτε στην γραία ΔΕΗ οι κανόνες θα είναι τέτοιοι που να προστατεύουν ως ένα ικανό βαθμό τους φτωχούς και αδύναμους.
Αυτή η βλακεία με την δημιουργία δύο ΔΕΗ (μικρής και μεγάλης) εκ των οποίων η μία θα είναι δυναμική και η άλλη ασθενής και φθίνουσα πρέπει να σταματήσει.
Τα όποια χρήματα που θα εισρεύσουν από ιδιώτες για αγορά μέρους της ενεργειακής αγοράς θα πρέπει να διοχετευθούν σε δράσεις που θα μειώνουν σταδιακά την εξάρτησή μας από τον λιγνίτη και την απαλλαγή μας από τα θερμικά εργοστάσια στα νησιά.
Θα πρέπει να γίνει μία ριζική αναμόρφωση της ΔΕΗ. Η γραία πρέπει να αντικατασταθεί από νέες και νέους με δυναμισμό. Δεν πρέπει να επιλέξουμε το Ιταλικό μοντέλο που για να είναι πετυχημένο προϋποθέτει κάποια βασικά για την παλαιά εταιρία παραγωγής και πώλησης ενέργειας, τα οποία δεν διαθέτει η γριά δεή μας, που προσέφερε μεν στα νιάτα της, αλλά πλέον είναι απόμαχη. Θα πρέπει μάλλον να επιλεγεί, κατά τη γνώμη μου, το Πορτογαλικό μοντέλο, με αυστηρές δεσμεύσεις για τους επενδυτές για συγκεκριμένες δράσεις που θα προστατεύουν το περιβάλλον.
Ταυτόχρονα θα πρέπει να  είναι η αγορά ελεύθερη να δημιουργηθούν απεξαρχής νέοι οίκοι, που θα προσφέρουν το προϊόν. Ολοι αυτοί που σήμερα έχουν δημιουργήσει  εργοστάσια παραγωγής, να πάψουν να τα βρίσκουν εύκολα με το σημερινό περίεργο καθεστώς, που ευνοεί την αισχρή κερδοσκοπία και να μπουν στον δύσκολο τομέα της καθετοποίησης  των υπηρεσιών τους. Ο υγιής ανταγωνισμός θα μας δώσει τη δυνατότητα να μπορούμε να επιλέξουμε μεταξύ ξανθιών και μελαχρινών, υπογείων και ανωγείων,  ροφημάτων και στερεών φαγητών,  τσουχτερών και πιο λογικών  τιμών
Η αποκλειστική ευθύνη για τον έλεγχο των οίκων, που συνίσταται στον απόλυτο έλεγχο της διαχείρισης των δικτύων πρέπει να παραμείνει στο κράτος και σε ανεξάρτητες αρχές, ώστε να αποφεύγουμε κατά το δυνατόν τη διάδοση αφροδισίων νοσημάτων, από ανεύθυνους κερδοσκόπους.