Αγγελόμορφοι και τερατόμορφοι

Είναι αδιέξοδη, φίλοι μου, η μανιχαϊκή λογική του "εμείς ή αυτοί".
Οδηγεί σε τερατογενέσεις η διάκριση μεταξύ τερατόμορφων μνημονιακών και αγγελόμορφων αντιμνημονιακών.
Οι αγγελόμορφοι θα επιδείξουν τα "κάλλη" τους στις περιφερειακές εκλογές, όμως στους μικρούς Δήμους που δεν υπάρχουν τόσοι πολλοί αγγελικά πλασμένοι, ώστε να είναι δυνατή η αυτόνομη κάθοδός τους, θα οδεύσουν χέρι χέρι με τους αποκρουστικούς τη όψει.
Στην περιφέρεια Πελοποννήσου επικεφαλής των αγγελόμορφων θα είναι  ένας παλαιός τερατόμορφος, που τον είχαν κυνηγήσει ως ανεπιθύμητο στην Καλαμάτα, παλαιός φίλος του αποκρουστικού ΓΑΠ, παλαιός συνοδοιπόρος αυτών που έκαναν περιστασιακό σεξ με τερατόμορφους και νυν αγγελόμορφος μετά από επιτυχημένη για κάποιους πλαστική εγχείρηση. Αλλοι βέβαια διακρίνουν ακόμα τις σιλικόνες που έχουν βελτιώσει την εμφάνιση

Έχω πολλούς και καλούς φίλους στο ΣΥΡΙΖΑ. Αγωνιστές υπέρ των ανθρώπινων δικαιωμάτων.Ανήκουν σε έναν χώρο που έχει δώσει μεγάλους και ωραίους αγώνες κατά του φασισμού και του αντισημιτισμού
Αδικούνται με την επιλογή ως υποψήφιου Περιφερειάρχη στη Μακεδονία, ατόμου που έκανε ένα απίστευτο αντισημιτικό σχόλιο.
Η επιβολή προσώπων ως υποψηφίων Περιφερειαρχών (φαντάζομαι και Δημάρχων) με βασικό κριτήριο τον αντιμνημονιασμό ήταν βέβαιο ότι θα οδηγούσε σε φαινόμενα όπως αυτό του Καρυπίδη.
Το τεράστιο θέμα βέβαια είναι ότι ο διαχωρισμός των πολιτών, των κομμάτων, των δημοτικών παρατάξεων και συλλογικοτήτων σε αγγελόμορφους και τερατόμορφους, δημιουργεί πρόσφορο έδαφος σε αποκρουστικές απόψεις, όπως οι ναζιστικές, αντισημιτικές, φασιστικές λογικές να κρύβονται κάτω από μπόλικο make-up. Τα μπιμπίκια γεμάτα πύον που ελλοχεύουν στα πρόσωπα και τα σώματα κάποια στιγμή θα ξεσπάσουν εάν τώρα δεν αλλάξουμε τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα. Εάν δεν αντιληφθούμε ότι οι αγγελόμορφοι πολλές φορές δεν είναι οι πλέον ελκυστικοί, αφού υπάρχει αρκετή σαπίλα στον πυρήνα τους.

Είναι πλέον βασικό ζητούμενο η αυτονομία των κινημάτων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και η ύπαρξη εσωτερικής λειτουργίας τους.

Θεωρώ  ένα μεγάλο ευτύχημα για την Αθήνα ότι στην περίοδο αυτή της μεγάλης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης Δήμαρχός της ήταν ο Καμίνης. Θεωρώ βέβαιο ότι η μανιχαϊστική λογική θα παραμερίσει τις φωνές της δημοκρατίας, της κοινωνικής αλληλεγγύης,  της διαφάνειας, της  συνετής διαχείρισης του δημοτικού χρήματος, της διεκδίκησης αιτημάτων με τον παράλληλο σεβασμό του κράτους δικαίου. Θεωρώ βέβαιο ότι σε λίγο καιρό,  θα έχει ξεχασθεί ο μη επανεκλεγείς Καμίνης, όπως ξεχάσθηκε και ο πιο σπουδαίος Δήμαρχος Αθηναίων που πέρασε κατά τις τελευταίες δεκαετίες και που βρέθηκε στο δημαρχιακό θώκο μετά την χούντα. Ποιος τον θυμάται; Και δεν τον θυμούνται ακριβώς διότι ήταν δημοκράτης και αντιλαϊκιστής.
Ο Σύριζα είχε όλο αυτόν τον καιρό μία δημοτική παράταξη στο Δήμο Αθήνας, που έκανε σκληρή αντιπολίτευση στον Καμίνη. Μπορεί να μην συμφωνούσα με αυτούς, καθότι Καμινικός, αλλά ήταν μια δημοτική παράταξη με την εσωτερική λειτουργία της και τη σχετική αυτονομία της. Είναι τερατώδες σφάλμα για τον θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όπως εγώ τον αντιλαμβάνομαι, η Κεντρική Επιτροπή ενός κόμματος να ορίζει τους υποψήφιους περιφερειάρχες και τον υποψήφιο Δήμαρχο της πρωτεύουσας, αντί να αποφασίσει εάν θα δώσει ή όχι στήριξη στην υποψηφιότητα που θα προτείνει η δημοτική παράταξη. Είναι απαράδεκτη η ποδηγέτηση της αυτοδιοίκησης από τα κομματικά γραφεία. Και ορίζει ως υποψήφιο Δήμαρχο έναν συμπαθή νέο, με σπουδές, απόψεις και καλό λόγο, που όμως δεν είχε προτέρα εμπλοκή με το αυτοδιοικητικό κίνημα. Τεράστιο σφάλμα. Πάμε πολύ πίσω τις πολιτικές για την πόλη και την αυτοδιοίκηση, όταν δημαρχέοι εγκαταλείπουν τον αγώνα για να γίνουν υποψήφιοι βουλευτές, όπως έχει γίνει δις στο Ναύπλιο ή όταν νέοι ή μεσόκοποι στην ηλικία κατεβαίνουν σε μεγάλους Δήμους της χώρας και μετά  ξεχνούν την Τοπική Αυτοδιοίκηση για τα πιο μεγάλα σαλόνια, όπως και αυτό έχει συμβεί πλειστάκις στην Αθήνα.

Και κάτι τελευταίο για τον Τάσο. Τον Αντιπεριφερειάρχη μας.
Έκανε δήλωση υποστήριξης Τατούλη.
Δικαίωμά του
Δεν κατάλαβα όμως όλες αυτές τις κατηγορίες περί παραγόντων και μη. Δεν κατάλαβα πως ορίζει και κατηγορεί κάποιους ως παράγοντες (σε ποιους άραγε αναφέρεται;) και με ποιο σκεπτικό εξαιρεί το εαυτό του από τον χαρακτηρισμό αυτό.
Θεωρεί ως μεγάλη κατάκτηση το ξεπέρασμα των κομματικών ορίων και δεσμεύσεων στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Θα συμφωνήσω μαζί του, όμως για να μπορέσει να χαρακτηρισθεί η επιλογή του να συνεχίσει την προσκόλλησή του στην παράταξη Τατούλη ως προοδευτική, θα πρέπει να δούμε και τις εφαρμοζόμενες στην Πελοπόννησο πολιτικές. Αφού εξαιρέσουμε την υποψηφιότητα Βουδούρη, που πιστεύω ότι θα είναι περιθωριακή και με συντηρητικά πρόσημα, θα πρέπει να δούμε τις πολιτικές και τα προγράμματα των δύο μεγάλων Περιφερειακών παρατάξεων που θα αναμετρηθούν στις επερχόμενες εκλογές και εκεί να συζητήσουμε ποια κατεύθυνση είναι η προοδευτική και ωφέλιμη για το Μοριά.