Πλέον δεν δικαιολογείσαι να λες: "δεν ήξερα"

Στην πτωχευμένη Ελλάδα αποτελεί πλέον κοινό τόπο.
Χρήματα για σοβαρά έργα και δράσεις η Τοπική Αυτοδιοίκηση μπορεί να βρει μόνον από τα Ευρωπαϊκά προγράμματα.
Οι Δήμαρχοι και οι Περιφερειάρχες, εν όψει των αυτοδιοικητικών εκλογών αραδιάζουν τα έργα που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της θητείας τους με τα ξένα χρήματα, επιχειρώντας να  αποκτήσουν ένα πλεονέκτημα έναντι των αντιπάλων τους, που δεν άσκησαν εξουσία.
"Εγώ", λένε οι περισσότεροι, "έκανα τα εξής έργα.....".. Μια λογική που υπονοεί ότι μόνον αυτοί μόχθησαν, λησμονώντας να αναφέρουν ότι τα χρήματα ήσαν εκεί και περίμεναν.
Σαν να υπήρχε κάποιος Δήμος ή κάποια Περιφέρεια σε όλη την χώρα που να είχε μηδενικό έργο.
Αυτό που θα έπρεπε να μας πουν, αν θέλουν να υπερηφανευθούν για το έργο τους, θα έπρεπε να έχει δύο υποπαραμέτρους: Το ποσοτικό στοιχείο, δηλαδή το κατά πόσον  μία Περιφέρεια ή ένας Δήμος κατάφερε να απορροφήσει διαθέσιμους πόρους στο μέγιστο δυνατό βαθμό και το ποιοτικό στοιχείο, δηλαδή το κατά πόσον οι εκτελεσθείσες δράσεις και έργα  βοήθησαν την οικονομία και την κοινωνία στα προβλήματά της.

Ας πάρουμε λοιπόν για παράδειγμα την Περιφέρεια Πελοποννήσου και να δούμε το κατά πόσον ο κ. Περιφερειάρχης μπορεί να υπερηφανεύεται για το έργο που προσέφερε στην περιοχή μας.
Το θέμα δεν είναι να μας κάνει έναν κατάλογο των έργων, αλλά να   συγκρίνει το δικό του έργο με αυτό άλλων Περιφερειών της χώρας.
Και δυστυχώς για την Πελοπόννησο τα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν για την απορροφητικότητα του Π.Ε.Π. Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδας είναι απογοητευτικά.
Ίσως να μην το αντιληφθήκατε αγαπητοί μου φίλοι αλλά η περιοχή μας έρχεται τελευταία και καταϊδρωμένη.
Ιδού μερικά στοιχεία:
Ο μέσος όρος απορροφητικότητας των Περιφερειακών προγραμμάτων (Π.Ε.Π.) ήταν στο τέλος Δεκεμβρίου 2013 77%. Η απορροφητικότητα στη δική μας Περιφέρεια που έχει κοινό πρόγραμμα με την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας ήταν μόνον 64,27%!!!. Η απορροφητικότητα του Π.Ε.Π. Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας ήταν  85,67%. Από αυτό και μόνο το στοιχείο προκύπτει ότι η θητεία Τατούλη δεν ήταν επιτυχής για την Πελοπόννησο. Θα σας πω μόνον το εξής: Η δημόσια δαπάνη που αντιστοιχεί στην Περιφέρεια Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδας είναι 958.205.905 ευρώ. Η συνολική δημόσια δαπάνη προσκλήσεων είναι 1.765.555,018 ευρώ και τελικά πραγματοποιήθηκαν δαπάνες 615.931.713 ευρώ  Ποσοστό πραγματοποιηθεισών δαπανών 64,27%. Εάν η περιοχή μας είχε επιτύχει το ποσοστό απορροφητικότητας της Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας, τότε θα είχαν πραγματοποιηθεί δράσεις και έργα ύψους 820.894.998 ευρώ αντί για 615.931.713 ευρώ. Η περιοχή μας δηλαδή θα είχε καρπωθεί μέσω των διαφόρων δράσεων 205.000.000 διακόσια πέντε εκατομμύρια ευρώ παραπάνω. Ξαναλέω το νούμερο  διακόσια πέντε εκατομμύρια ευρώ επιπλέον!!!!. Αυτό το ποσό θα μπορούσε να είχε διατεθεί στην αγορά εάν οι Περιφερειακές Διοικήσεις Πελοποννήσου και της Δυτικής Ελλάδας  τα είχαν καταφέρει τόσο καλά όσο και η Θεσσαλία και η Στερεά Ελλάδα. Τα χρήματα θα πήγαιναν κατά ένα μεγάλο μέρος στις τσέπες εργολάβων, αλλά θα είχαν με απόλυτη βεβαιότητα ωφέλεια και οι αγρότες, οι εργάτες, οι οικοδόμοι, οι επιχειρηματίες, οι καταστηματάρχες. Είναι βέβαιο ότι κάποιοι άνεργοι θα είχαν βρει εργασία. Και κάτι άλλο. Τρέχουν και δεν φτάνουν, τώρα που τελείωσε το ΕΣΠΑ οι αρμόδιοι για να προλάβουν να απορροφήσουν τα χρήματα που χρόνια τώρα λίμναζαν. Εάν υπήρχε ο σωστός προγραμματισμός, όχι μόνον θα είχαμε καλύτερο ποσοστό απορρόφησης, αλλά και τα έργα θα είχαν γίνει πιο νωρίς και μαζί οι ωφέλειες για την οικονομία. Τώρα τι να μας πουν; Ότι πέτυχαν και πρέπει να επιδοκιμάσουμε το έργο τους;
Όσον αφορά την ποιοτική διάσταση των δράσεων που έχουν πραγματοποιηθεί μέσω του ΠΕΠ Πελοποννήσου: Εδώ μπορεί να γίνει μεγάλη συζήτηση. Επιχειρήματα μπορούν να διατυπωθούν. Εγώ λέω, ότι απαιτείται μία μεγάλη ποιοτική στροφή στο τι κάνουμε, πως το κάνουμε, σε ποιους τομείς δίνουμε προτεραιότητες, ποιο όραμα έχουμε για την Πελοπόννησό μας. Μερικά στοιχεία για όλα αυτά θα σας εκθέσω παρακάτω στις προτάσεις που θα εκθέσω για το νέο Κοινοτικό Πλαίσιο στήριξης, που έρχεται και το οποίο πρέπει να το διαχειρισθεί όχι ο Τατούλης, αλλά μία μεγάλη προοδευτική, μεταρρυθμιστική, Περιφερειακή κίνηση που θα ανατρέψει τα δεδομένα.
Με το νέο λοιπόν Κοινοτικό Πλαίσιο στήριξης, που υποτίθεται ότι ξεκίνησε την 1η Ιανουαρίου του 2014, αυξάνεται το ποσοστό των  κονδυλίων που θα διαχειρισθούν οι περιφέρειες από 22% σε 35%. Ομιλούμε ότι η Περιφέρεια Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδας θα διαχειρισθούν μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ επιπλέον. Αυτή η αποτυχία του ΕΣΠΑ της τελευταίας επταετίας θα είναι ολέθριο να επαναληφθεί και την επόμενη περίοδο.
Μερικές σκέψεις μου για την καλύτερη αξιοποίηση των κονδυλίων αυτών που θα πρέπει να διατεθούν σε δράσεις στην Πελοπόννησο.
1.  Κάποτε πρέπει να κοιταχτούμε στον καθρέφτη και να παραδεχθούμε ότι όλες αυτές οι δράσεις για την καταπολέμηση της ανεργίας και την επιμόρφωση ατόμων μέσω ιδιωτικών ΚΕΚ, με επιδοτούμενα προγράμματα δεν έχουν αποδώσει. Πρέπει να αλλάξουμε όλη τη λογική των προγραμμάτων. Να δοθεί βαρύτητα σε δημόσιες σχολές που αποδεδειγμένα έχουν αποδώσει έργο, όπως είναι οι Σχολές Τουριστικών Επαγγελμάτων. Να ενισχυθούν τα Σχολεία δεύτερης ευκαιρίας και οι Σχολές επιμόρφωσης ενηλίκων.  Και το βασικότερο να συνδεθούν τα προγράμματα κατάρτισης και επιμόρφωσης με τις πραγματικές ανάγκες της οικονομίας και τους τομείς όπου υπάρχουν προοπτικές. Μόνον έτσι δεν θα πάνε πεταμένα τα χρήματα. Θα σας πω μερικά παραδείγματα για το πως είναι δυνατόν να γίνει ο επανακαθορισμός όλων των προγραμμάτων. Το μεγάλο πλεονέκτημα της χώρας μας είναι ότι  οι νέοι μας έχουν προσόντα που δεν διαθέτει καμία άλλη νεολαία άλλου κράτους. Χρειάζεται λοιπόν να δούμε πως θα αξιοποιήσουμε τη νεολαία μας, που έχει πτυχία, γνωρίζει δυο τρεις γλώσσες, γνωρίζει πληροφορική. Θεωρώ λοιπόν απαραίτητο η επιμόρφωση να μην γίνεται σε αίθουσες διδασκαλίας, αλλά στην πραγματική οικονομία. Κάθε περιοχή, κάθε κλάδος της οικονομίας διαθέτει τις επιχειρήσεις που διακρίνονται. Ιδίως αυτές που έχουν εξωστρεφή και εξαγωγικό χαρακτήρα. Ιδού λοιπόν πεδίον δόξης λαμπρό. Μέσω συνεργασιών των επιχειρήσεων και με την υποστήριξη επιδοτούμενων προγραμμάτων κατάρτισης, εξειδικευμένο προσωπικό να γνωρίσει την τεχνογνωσία των επιτυχημένων παραδειγμάτων. Φερ΄ ειπείν, εάν μια επιχείρηση τυποποίησης και συσκευασίας ελαιολάδου έχει καταφέρει να πραγματοποιεί εξαγωγές στην Κίνα ή σε κάποια άλλη χώρα, αυτό που χρειάζεται είναι οι διπλανές επιχειρήσεις που φυτοζωούν να μάθουν πως τα κατάφερε ο πρωτοπόρος επιχειρηματίας και το προσωπικό του.  Μια τέτοια στην πράξη κατάρτιση προσωπικού θα δώσει κέρδος σε όλους. Άλλο παράδειγμα. Αποφασίζει ένας Δήμος να δώσει βαρύτητα στην ανάπτυξη κάποιου τομέα, μέσω διαφημίσεων, προώθησης προϊόντων, δράσεων. Ας πούμε ότι ο Δήμος Ναυπλιέων αποφασίζει να προβάλει το μέλι της περιοχής. Τι χρειαζόμαστε; Μελισσοκόμους γνώστες, αλλά και νέους που θα ασχοληθούν με τον κλάδο και θα αυξήσουν την παραγωγή σε τέτοιο βαθμό, ώστε ο τομέας αυτός να αποκτήσει μέγεθος τέτοιο, που να μπορεί να γίνει μια συντονισμένη προσπάθειας διείσδυσης σε μεγάλες ξένες αγορές. Τότε πραγματικά θα είχε νόημα να επιμορφωθούν οι μελισσοκόμοι και να μάθουν την τέχνη νέοι άνεργοι της περιοχής για να μπορούν να έχουν κάποιο εισόδημα.
2.   Πρέπει να δοθεί η βαρύτητα σε δράσεις που θα βοηθήσουν την καινοτομία, την εξωστρέφεια, τις εξαγωγές. Να βοηθηθούν οι δυναμικές επιχειρήσεις που παράγουν ποιοτικά προϊόντα, που μπορούν να πωληθούν. Πρέπει να μπει άμεσα ένα τέλος στις δράσεις και στην ενίσχυση επιχειρήσεων που απευθύνονται στον τομέα της κατανάλωσης. Είναι αδιανόητο να έχουν επιχορηγηθεί μέσω Ευρωπαϊκών προγραμμάτων επιχειρήσεις ταχυφαγείων ή καταστήματα πώλησης εισαγόμενων ειδών πολυτελείας.
3.    Πρέπει να αλλάξει η λογική επιδότησης μέσω Ευρωπαϊκών προγραμμάτων αγροτικών εκμεταλλεύσεων, που δεν οδηγούν σε μια δυναμική αγροτική επιχείρηση. Για παράδειγμα είναι γελοίο να επιδοτούμε σχέδια βελτίωσης αγροτικών εκμεταλλεύσεων για παραγωγή ειδών που είναι κορεσμένα στην αγορά. Να δοθεί προτεραιότητα στην ενίσχυση αγροτικών επιχειρήσεων , μικρού, μεσαίου ή και μεγαλύτερου μεγέθους, που δεν κατευθύνονται στη μονοκαλλιέργεια, αλλά σε καθετοποίηση δραστηριοτήτων, στην πιστοποίηση και τυποποίηση και παραγωγή περισσοτέρων ειδών.
4.   Σε πολλές περιπτώσεις μεγάλα φαραωνικά έργα, που έχουν κοστίσει τεράστια ποσά, που  αφαιρέθηκαν από άλλες δράσεις, δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα. Από την άλλη σε πολλές περιπτώσεις έχει αγνοηθεί η δυνατότητα αξιοποίησης μικρών πλουτοπαραγωγικών πηγών, που μπορούν να αναγεννήσουν τοπικές κοινωνίες. Για παράδειγμα θα πρέπει να αξιοποιηθούν επιφανειακά ύδατα με μικρά φράγματα και μικρές λιμνοδεξαμενές, αντί να επιδιώκουμε έργα κοστοβόρα, που μπορεί ποτέ να μην ολοκληρωθούν. Παραδείγματα τραγικά για την περιοχή μας υπάρχουν αρκετά. Ας μην τα θυμίσω.
5.    Θα πρέπει να δοθεί βαρύτητα στην πράσινη οικονομία, με δράσεις εξοικονόμησης ενέργειας και ενίσχυση μικρών, μεσαίων και μεγάλων επιχειρήσεων που δραστηριοπούνται σε τομείς που έχουν να κάνουν με το περιβάλλον.
6.    Θα πρέπει επιτέλους να δοθεί βαρύτητα στην ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας. Δεν είναι ώρα να σας εξηγήσω τι σημαίνει κοινωνική οικονομία, αλλά θα σας πω μόνον ότι στην Ευρώπη ο τομέας αυτός αναπτύσσεται με γοργούς ρυθμούς, δίνοντας μέσα από μία άλλη σχέση επιχειρηματικότητας και κοινωνίας τη δυνατότητα σε νέους κυρίως να έχουν ένα επαρκές εισόδημα, βοηθώντας ταυτόχρονα και την κοινωνία.
7.  Η ενίσχυση μέσω δράσεων του νέου Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης του τουρισμού στην περιοχή μας, δεν μπορεί να γίνει τυφλά, όπως στο παρελθόν, με την χρηματοδότηση σε κάποιες περιπτώσεις αυτών που είχαν τις "δυνατότητες" Θα πρέπει επιτέλους να δούμε τις δυνατότητες της Πελοποννήσου για μαζικό τουρισμό, αλλά να μην ξεχάσουμε και όλες τις δράσεις που αφορούν τον εναλλακτικό τουρισμό. Ενδιαφέρον θα είχε η ενίσχυση προγραμμάτων διασύνδεσης του τουρισμού με άλλους τομείς της οικονομίας, όπως για παράδειγμα με επιχειρήσεις του πολιτισμού, και της παραγωγής ποιοτικών τοπικών προϊόντων.

Και βέβαια δεν ομιλώ για το αυτονόητο, που αφορά στον έλεγχο που θα μηδενίσει ή έστω περιορίσει τα φαινόμενα διαφθοράς που έχουν να κάνουν με τα Ευρωπαϊκά προγράμματα, όπως το ότι Κοινοτικές επιδοτήσεις μεταμορφωνόντουσαν σε Μερσεντές και σκάφη ή ο αγροτουρισμός σε βιλίτσες για τους επώνυμους.

Αγαπητοί μου αναρωτιέμαι: Είσαστε ευχαριστημένοι από τον μέχρι σήμερα τρόπο διαχείρισης του ΕΣΠΑ;
Αν όχι και πάλι θα αναρωτηθώ: Θα τους ξαναψηφίσετε; Και εάν όχι, μήπως σκέφτεστε να υποστηρίξετε τις δυνάμεις της μόνιμης άρνησης που δεν έχουν διατυπώσει κάποια θετική πρόταση για τον τρόπο διαχείρισης των κονδυλίων που θα μας έλθουν τα επόμενα έτη;
' Η θα ψάξετε να βρείτε αυτούς που προτείνουν έναν άλλο δρόμο για την Πελοπόννησο;

Ιδού λοιπόν η πρόκληση για όλες τις ζωντανές δυνάμεις της Πελοποννήσου.
Χωρίς αρχηγισμούς, χωρίς καπελώματα, χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς προσπάθειες κομματικής εκμετάλλευσης να δημιουργήσουμε μια μεγάλη προοδευτική, μεταρρυθμιστική περιφερειακή παράταξη, που θα σταθεί με συγκεκριμένες θέσεις απέναντι στον Τατούλη ή σε οποιαδήποτε άλλη συντηρητική παράταξη που θα δημιουργηθεί, αλλά και απέναντι σε αυτούς που λένε μονίμως "όχι" και δεν έχουν καμία συγκεκριμένη πρόταση.