Πολύ μίσος ενυπάρχει, βρε παιδιά, στην κοινωνία. Άραγε που ήσαν φωλιασμένα και κρυβόντουσαν αυτά τα συναισθήματα τα τόσα χρόνια της δανειακής ευημερίας; Κάπου πιστέψαμε ότι οι διχασμοί, τους οποίους έζησε η πατρίδα, είχαν καταστεί μια πολύ κακή ανάμνηση του απώτερου παρελθόντος. Οι κοινωνίες είχαν αρχίσει με αργά αλλά σταθερά βήματα να πορεύονται μέσα σε μια ατμόσφαιρα συμφιλίωσης. Η βία και το αίμα του παρελθόντος, που σημάδεψαν τις ψυχές των ανθρώπων και τους χώρισαν, είχαν αρχίσει να γίνονται ιστορικά θέματα προς διερεύνηση και τίποτα παραπάνω. Στις ταβέρνες τα παιδιά των τέως άσπονδων εχθρών ή και οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές των γεγονότων τραγουδούσαν μαζί αγκαλιασμένοι τα τραγούδια της παρέας. Βέβαια οι προσεκτικοί μπορούσαν να διακρίνουν τα σημάδια της εσωτερικής ανισορροπίας των κοινωνικών δρωμένων. Στις συνελεύσεις των πολυκατοικιών, στα δημοτικά συμβούλια, στα διοικητικά συμβούλια αθλητικών συλλόγων, πολλές φορές ξεχείλιζε η κακία και η ύβρις.
Και σήμερα τα εγγόνια των τότε συμμετασχόντων την εποχή εκείνη στα πολύ άσχημα συμβάντα εκφράζουν έναν λόγο απίστευτα κακό και υβριστικό.Είκοσι χρόνια πριν, η ρητορική τύπων σαν τον Κουτσόγιωργα επηρέαζε μεν εκλογικά αποτελέσματα, όμως κατά βάθος ήταν μια καρικατούρα λόγου μίσους που δεν άγγιζε πλέον τις καρδιές και δεν δίχαζε.
Αλλά ήλθαν οι πολύ δύσκολες μέρες, όταν τελείωσαν τα δανεικά. Και το δηλητήριο που άρχισε να χύνεται στις κοινωνίες σε μικρές ή και σε μεγάλες δόσεις, είχε ως αποτελέσματα τους νέους διχασμούς και πράξεις βίας.
Είμαστε όλοι εμείς ένα με τους δικούς μας και με όσους μας κλείνουν το μάτι και όλοι οι άλλοι δεν έχουν απλά αντίθετοι άποψη, άλλη λογική για τα πράγματα. Δεν είναι καν πολιτικοί μας αντίπαλοι. Είναι εχθροί και τους μισούμε θανάσιμα. "΄Η με εμάς ή με τους άλλους". Και οι άλλοι είναι οι προδότες, οι καταστροφείς του τόπου, είναι αυτοί που εκ προθέσεως θέλουν να πράξουν το απόλυτο κακό στην κοινωνία. Είναι τα τσιράκια του Μπόμπολα.
Δυστυχώς ζούμε σήμερα μια επανάληψη των χειρίστων στιγμών της Ελληνικής ιστορίας.
Την ημέρα που η Ευρώπη και η Αμερική πανηγύριζε για το τέλος του Μεγάλου Πολέμου, με τους τόσους εικοσάχρονους νεκρούς και τις φρικαλεότητες του χημικού πολέμου, στην Ελλάδα, λόγω του διχασμού, ζούσαμε, χωρίς να το γνωρίζουμε, τις απαρχές της Εθνικής Καταστροφής.Ακόμα και τώρα που έχουν περάσει τόσες πολλές δεκαετίες από το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου, κάθε Νοέμβρη, τα δισέγγονα των τότε πολεμιστών θυμούνται τους χαμένους προγόνους τους, Αυτά γίνονται στις άλλες χώρες. Εδώ τσακωνόμαστε ακόμα για το πως θα ονομασθεί η Εθνική Καταστροφή και δεν κοιτάζουμε τις δικές μας ευθύνες. Δεν θελήσαμε λόγω του δηλητηρίου που είχε χυθεί και των αναθεμάτων που είχαν δημιουργηθεί σε κάθε πόλη της παλαιάς Ελλάδας, με το τέλος του Μεγάλου Πολέμου, να διαχειρισθούμε την περίοδο της ειρήνης ή έστω να δούμε πως θα ενσωματώσουμε τα εδάφη που κερδίσαμε στις μάχες και στις Διεθνείς Διασκέψεις μετά το τέλος της τεράστια αιματοχυσίας. Μίσος και αλληλοσπαραγμός και τότε. Τον έδιωξαν τον Βενιζέλο, με κυρίαρχο σύνθημα να γυρίσουν τα παιδιά πίσω από το Μέτωπο του πολέμου. Και ανέλαβαν οι Βασιλόφρονες και τα έστειλαν τα παιδιά ακόμα πιο μακριά, στα βάθη της Ασίας. Δεν γνωρίζω εάν και κατά πόσον η Καταστροφή οφείλεται στις διεθνείς συγκυρίες και τα παγκόσμια οικονομικά συμφέροντα που στράφηκαν εναντίον μας, στις στρατιωτικές αστοχίες, στην απειρία των βασιλοφρόνων αξιωματικών που ανέλαβαν εκδιώκοντας τους εμπειροπόλεμους Βενιζελικούς. Γνωρίζω όμως άριστα ότι η Εθνική Καταστροφή δεν θα επήρχετο σε τέτοιο βαθμό και μέγεθος, εάν δεν υπήρχε τόσο εκτοξευμένο εκατέρωθεν δηλητήριο και τέτοιος αλληλοσπαραγμός
Τα ίδια και με το τέλος του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου. Έχουν διασωθεί οι φωτογραφίες του ξεφαντώματος με το τέλος του Πολέμου σε όλες τις πόλεις και τις κωμοπόλεις της Ευρώπης. Εδώ στην χώρα μας το γεγονός αυτό του Μαΐου του 1945 πέρασε τελείως απαρατήρητο. Εδώ ήταν παρών ο καταστρεπτικός διχασμός και τα επακόλουθα της πρώτης εμφύλιας διαμάχης. Η Ελληνική κοινωνία ήταν μοιρασμένη στα δύο με οργή και μίσος που ξεχείλιζε, λόγω των ακροτήτων του εμφυλίου, των βιαιοπραγιών, των αντιποίνων, της εξόντωσης των αγωνιστών από τους συνεργάτες των δυνάμεων Κατοχής. Και ουδέποτε επήλθε η αναγκαία κάθαρση μέσω της Δικαιοσύνης, για να συνεχίσουμε την ζωή μας.
Και τώρα ένα τέτοιο παρόμοιο μίσος υποβόσκει στις τοπικές κοινωνίες.
Ποσώς με ενδιαφέρουν αυτά που γράφει και λέει ο φρικαλέος Πολλάκης.
Αυτό που πρέπει να μας απασχολεί είναι το μίσος, τα λόγια και τα έργα των ανθρώπων, των παλιών φίλων, των συγγενών, των γειτόνων που ζουν δίπλα μας και μαζί μας. Τα λόγια που έχουν ακουσθεί είναι πάρα πολύ πικρά. Και άδικα. Πολύ άδικα. Και δεν τα σκέφτονται πριν τα εκστομίσουν. Δεν θεωρούν ότι ο άλλος δίπλα τους έχει άλλη θεώρηση των πραγμάτων. Ότι δεν είναι τσιράκι του Μπόμπολα. Και είναι βέβαιο ότι κάποια στιγμή, μερικοί που δεν ανέχονται τις προσβολές θα επιχειρήσουν να ανταποδώσουν. Και θα χειροτερέψει και άλλο η κατάσταση με την επιδείνωση των οικονομικών συνθηκών που είναι απολύτως βέβαιη, λόγω των ασκουμένων πολιτικών.
Η κρίση έπρεπε να μας κάνει σοφούς, για τα λάθη που κάναμε μεταπολεμικά. Και να μας ενώσει στα δύσκολα.Δεν είναι ανάγκη να συμφωνούμε στο πως θα πορευθούμε. Όμως πρέπει να συζητάμε, να διατυπώνουμε επιχειρήματα και να ζούμε χωρίς μίση ο ένας προς τον άλλον. Όλη αυτή η κατάσταση μόνον τους νεοναζήδες ωφελούν
Δεν είναι τρόπος συμπεριφοράς αυτός των συγκεκριμένων νεοδημοκρατών που θέλουν να πάρουν το αίμα τους πίσω.
Είναι απαράδεχτοι κάποιοι από τους Πασόκους, όταν δημόσια εκφράζουν ακραία υβριστικό λόγο για τους ανθρώπους που κινούνται ακόμα και στον ίδιο χώρο με αυτούς.
Είναι απίστευτες οι διαδρομές της φρέσκιας κομματικής νομενκλατούρας.
Και το παράδειγμα του τι συμβαίνει εδώ στον τόπο μας με τα μίση και τα πάθη, έχει παρελθόν και έρχεται από μακρυά. Έχουμε μια ιστορική διαδρομή εδώ στην Αργολίδα και για το λόγο αυτό εδώ συνωστίζονται μελετητές για να ερευνήσουν τα γεγονότα της δεκαετίας του σαράντα. .
Η Πανεπιστημιακή κοινότητα των ιστορικών που είχε επιβάλει την κυρίαρχη λογική και άποψη για τα γεγονότα του Εμφυλίου, έχει βαλθεί να στείλει ερευνητές να ανατρέψουν τις απόψεις Καλύβα, ο οποίος έκανε πρωτογενή έρευνα για τα γεγονότα της εποχής στην περιοχή μας.
Οι εποχές εκείνες ήταν λίαν αιματηρές για τον νομό μας. Τάγματα Ασφαλείας με ισχυρές δυνάμεις. Το ΕΑΜ με μεγάλη λαϊκή αποδοχή και ισχυρές βάσεις στα ορεινά και ημιορεινά της Αργολίδας και της Κορινθίας και το αίμα έρευσε. άφθονο. Και χάθηκαν άμαχοι, νέοι, παιδιά, μανάδες.
Δεκαεπτάχρονος νέος Αναπλιώτης εκτελέσθηκε με εντολή χειρίστων Ελλήνων χοίρων, μόνον και μόνον διότι μέσα στον εφηβικό του οίστρο, αποφάσισε να αγωνισθεί κατά των κατακτητών. Άλλος νέος εκτελέσθηκε, χωρίς κάποιος να δίνει τον οποιοδήποτε λόγο της δολοφονίας. Σε χωριά έγιναν απίστευτα έκτροπα και εκτελέσεις αμάχων.
Ενας απαίσιος άνθρωπος, ονόματι Γκαβός, αν δεν κάνω λάθος, που σε καιρούς δημιουργίας θα ήταν ένα τίποτα, είχε το πάνω χέρι τότε και είναι υπεύθυνος για κακουργήματα από την έφρα του εκεί στα ορεινά. Ανθρωπάκια, ντύθηκαν τσολιαδάκια και νόμισαν ότι έγιναν θεοί. Ο άλλος, δικηγόρος στο επάγγελμα, είχε το πολύ κακό παρελθόν του στο Φενεό και μετά το γύρισε και έγινε εθνικόφρων και άρχισε να αναλαμβάνει με το αζημίωτο την υπεράσπιση ανταρτών. Και έβγαλε πολλά λεφτά επικαλούμενος τόσον το αντάρτικο παρελθόν όσο και την μετέπειτα εθνικοφροσύνη του στις πλάτες ανθρώπων που προσπαθούσαν να αποδείξουν την αθωώτητά τους. Φρικαλέος. Και ο παλιός αυτός αντάρτης με το παρελθόν και μετά εθνικόφρων δικηγόρος, κατατάχθηκε στην χωροφυλακή στο δεύτερο αντάρτικο για να δώσει τα διαπιστευτήριά του στους νέους ισχυρούς της χώρας.
Τι εποχές και αυτές. Πως μπορούμε εμείς που δεν τα ζήσαμε όλα αυτά να καταλάβουμε; Σήμερα φραπόγαλο, και λόγος υβριστικός
Παρασύρθηκα με τα δικά μου συναισθήματα και ακούσματα.
Πρέπει όμως κάποια στιγμή οι έρευνες και οι μελέτες των γεγονότων της εποχής να κατευθυνθούν αλλού. Δεν έχει πλέον νόημα να ψάξουμε ποιος είναι ο κακός και ποιος ο καλός και ποιος ο άσχημος της όλης υπόθεσης. Τα γεγονότα και τα εγκλήματα εκατέρωθεν είναι πλέον γνωστά. Δεν προσθέτει κάτι το να πει κάποιος ότι τα θύματα ήταν περισσότερα από την μία ή την άλλη πλευρά. Αυτό που ίσως μένει να διερευνηθεί καλύτερα είναι οι πολιτικοκοινωνικοοικονομικές συνθήκες που οδήγησαν τότε στο να χυθεί τόσο αίμα Να ψάξουμε να βρούμε τα αίτια των εκτελέσεων. Για να μην επαναληφθούν οι ίδιες φρικωδίες. Διότι η ιστορία διδάσκει.
Και θα έλεγα να ερευνηθεί και κάτι παραπάνω. Να ψάξουμε να βρούμε όλες αυτές τις θαυμαστές ιστορίες ανθρώπων που μέσα σε όλο αυτό το μίσος, προστάτεψαν τους φίλους τους. Πάμπολλοι εθνικόφρονες, υπεράνω υποψίας, έκρυψαν στα σπίτια τους κυνηγημένους αριστερούς. Και τους έσωσαν από βέβαιο θάνατο. Έγινε και το αντίθετο σε πολλές περιπτώσεις όταν ο ΕΛΑΣ είχε το πάνω χέρι σε διάφορες περιοχές.
Ουδείς έχει ερευνήσει αυτές τις ιστορίες αλληλεγγύης τότε, στους μαύρους και άραχλους καιρούς. Και να δούμε τα αίτια που σε κάποια χωριά της Αργολίδας δεν υπήρχαν θύματα ή αυτά ήσαν πολύ λίγα σε σχέση με τα γειτονικά χωριά. Ποιο ρόλο έπαιξαν τότε οι άνθρωποι που διαφέντευαν τις οργανώσεις. Να δούμε τις κοινωνικές συνθήκες στα χωριά.
Αυτά έπρεπε να ερευνηθούν, διότι είπαμε. Η ιστορία διδάσκει. Και πρέπει να βρεθούν τα άτομα που θα αναλάβουν κάποια στιγμή δράση να επουλώσουν τις χαίνουσες πληγές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου