Μόνος ολομόναχος




Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2015

τα αργομουνιάτικα και άλλα τινα περί φόρων


Μας τα έπρηξαν με τα ισοδύναμα.
Ψάχουν...... ψάχουν .....τίποτα δεν ανακαλύπτουν. Άνθρακες ο θησαυρός που μας (τους) υποσχέθηκαν
Κάτι για φόρο στα τσιγάρα λένε..... αντιλαμβάνονται ότι θα αυξηθεί το λαθρεμπόριο καπνού και θα μειωθούν τα έσοδα.
Κάτι για φόρο στα τυχερά παιχνίδια λένε....... ο ΟΠΑΠ όμως είναι πλέον ιδιωτικός και βεβαίως αντιδρά, αφού έχει κατοχυρωθεί με τις συμβάσεις.
Δεν ξέρω το γιατί, αλλά έχουν θέσει στα αζήτητα την αύξηση του φουπουά στο μοσχάρι, όπως ήταν το αρχικό σχέδιο.
Αιρετικός είμαι, θα σας πω λοιπόν το αξιοπερίεργο για όλους,  που μόνον εγώ πιστεύω. Λέω λοιπόν: Ναι στην αύξηση του ΦΠΑ στο μοσχαρίσιο κρέας, αφού και κακό μας κάνει στην υγεία μας και το εισάγουμε κατά ένα μεγάλο ποσοστό. Αλλά πιστεύω ότι και η θέσπιση ΦΠΑ και στην ιδιωτική εκπαίδευση καλό μέτρο είναι. Αρκεί όμως να κάνουμε ετούτο ως αντιστάθμισμα. Αντί να ψάχνουμε ισοδύναμα για να απαλείψουμε  το 23% στην εκπαίδευση, να θεωρηθεί η φορολόγηση των ιδιωτικών σχολείων και των φροντιστηρίων ως ισοδύναμο για τη μείωση της φορολογίας σε άλλους τομείς. Εκεί  που μπορούν να δημιουργηθούν δουλειές για τους ανέργους. Σε τομείς όπου η εγχώρια προστιθέμενη αξία είναι μεγάλη. Να μειωθεί ο φόρος στην εστίαση και στα ξενοδοχεία. Να μειωθούν δραστικά οι εισφορές στον ΟΑΕΕ, ειδικά για τους νέους επιχειρηματίες.
Δεξιοί, κεντρώοι και αριστεροί, επιθετικοί και αμυντικοί, τερματοφύλακες, φροντιστές και προπονητές. άπαντες ανεξαρτήτως θεωρούν ως κάτι εξαιρετικά διαβολικό την φορολόγηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Μπορούν και αιτιολογούν την άποψή τους με λογικά επιχειρήματα. Έχουν να πουν πράγματα. Πολύς κόσμος βρίσκει δουλειά στα φροντιστήρια και υπάρχει κίνδυνος να χάσουν πολλοί την εργασία τους. Πολλοί μεροκαματαραίοι πληρώνουν από το υστέρημά τους για τα παιδιά τους και δεν είναι δυνατόν να επιβαρυνθούν και άλλο
Παρ΄όλα αυτά μάλλον είμαι ο μόνος σε αυτή την παράξενη χώρα που ονομάζεται Ελλάς, που υποστηρίζει τον φόρο στην ιδιωτική εκπαίδευση και μαζί και τον φόρο στο μοσχαρίσιο κρέας και μαζί και την αύξηση των εσόδων από τον τζόγο (εάν αυτό είναι δυνατόν λόγω σύμβασης με τον ιδιωτικό ΟΠΑΠ) και μαζί την αύξηση των εσόδων από τα αυτοκίνητα που είναι ανασφάλιστα και δεν έχουν περάσει από ΚΤΕΟ και μαζί με την επιβολή τέλους καπνίσματος σε δημόσιους χώρους, αφού δεν βάζουμε μυαλό, και μαζί την αύξηση του φόρου στη ζάχαρη και στις παχυντικές ουσίες και μαζί την αύξηση των εσόδων από πρόστιμα σε μηχανόβιους που κυκλοφοράνε χωρίς κράνος ή σε οδηγούς που οδηγούν χωρίς ζώνη και μαζί και το να παίρνουμε κεφάλια των μπαμπάδων που βάζουν τα μωρά στην μπροστινή θέση στα αυτοκίνητα. Και να τα κάνουμε όλα αυτά με την παράλληλη μείωση των φόρων και των ασφαλιστικών εισφορών σε όλους που λειτουργούν στην πραγματική οικονομία. Και μαζί να γλιτώσουμε κάποιες τεράστιες δυστυχίες, αλλά και δαπάνες, που δίνουμε για όλα αυτά τα ανάπηρα παιδιά από τα αυτοκινητιστικά και όλα αυτά τα υπερβολικά μπαλονάκια και τα μπαϊπάσσια
Και ναι. Τι είδους χώρα είμαστε που δαπανά ένα τόσο τεράστιο ποσό για την ΙΔΙΩΤΙΚΗ εκπαίδευση των κανακάρηδων; Για να πάρουν  ένα σωρό φτυχία και να τους κάνουμε συγχρόνως και άβουλα όντα στην κοινωνία; Και να βγαίνουν άνεργα με διπλώματα; Ναι να τα φορολογήσουμε όλα αυτά. Η αιρετική λογική μου θα τα ήθελε διαφορετικά όλα αυτά. Να μην κάνουν οι γονείς το σκατό τους παξιμάδι για ιδιωτικά σχολεία, φροντιστήρια, πιάνα, σχολές χορού, μπάσκετ, 5Χ5 και τα τοιαύτα. Σε μια κανονική χώρα, όλα αυτά τα αναλαμβάνει το κράτος. Ακούς εκεί να πληρώνουν οι χαμηλόμισθοι χρήματα για να τρέξει το παιδί ή για να παίξει με μία μπάλα; Μα σε ποια χώρα ζούμε που να πάρει ο διάολος;
Αυτό το εισόδημα που θα περίσσευε θα το ήθελα να διοχετευόταν σε άλλες δραστηριότητες.
Κάθε μικρή πόλη σαν το Ναύπλιο να είχε είκοσι βιβλιοπωλεία. Και τρεις κινηματογράφους που θα γέμιζαν καθημερινά. Και μόνιμο θέατρο που θα έπαιζε τοπικές παραγωγές, αλλά και θα έφερνε θεατρικές ομάδες από όλη την Ελλάδα. Και τα Αναπλιωτάκια θα έκαναν τρεις και τέσσερες εκδρομές στους σπουδαίους αρχαιολογικούς χώρους και ιστορικούς τόπους της πατρίδας. Και τα μουσεία θα γέμιζαν. Και η οικογένεια θα πήγαινε περισσότερες εκδρομές. Και το τραίνο θα ήταν σε λειτουργία στο Ναύπλιο. Και δίπλα στο σταθμό θα άνοιγε βιβλιοπωλείο για να αγοράζουν οι επιβάτες βιβλία για διάβασμα στη διαδρομή. Και τα γήπεδα θα γέμιζαν όταν γινόντουσαν αγώνες. Όχι 200 θεατές σε αγώνα πρώτης εθνικής και μετά να πληρώνουμε ξένους μέτριους ποδοσφαιριστές.Και όταν δινόντουσαν συναυλίες στο Ναύπλιο θα κοβόντουσαν εισιτήρια. Όχι προσκλήσεις και δωρεάν θεάσεις που υποβαθμίζουν τον πολιτισμό.  Και οι καλλιτέχνες και οι συγγραφείς και οι μεταφραστές βιβλίων δεν θα ζούσαν με ξεροκόμματο ή από τα έτοιμα των παλαιότερων εποχών. Και οι ξενοδόχοι και οι εστιάτορες θα είχαν περισσότερα έσοδα και θα προσλάμβαναν και άλλους νέους και νέες,
Τώρα τι σας λέω; Κουφά πράγματα για το παράξενο Ελληνικό status quo. Δεν γίνονται αυτά στην Ελλάδα. Και όμως όλα αυτά που περιγράφω γίνονται σε άλλες χώρες. Εμείς θα συνεχίσουμε να βγάζουμε άνεργους επιστήμονες. Και οι καλλιτέχνες θα συνεχίσουν να πένονται. Και οι προσκλήσεις για δωρεάν εισόδους σε χώρους και δωρεάν θεάματα θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Και τραίνο δεν θα λειτουργήσει. Και  τα πενηντάρικα για να παίζουν μπάσκετ τα παιδιά θα συνεχίσουν να πληρώνονται. Και μαύρα μάλιστα.
Αλλά δεν τελείωσα εδώ.
Ως αιρετικός έχω και άλλη πρόταση για το θέμα της φορολογίας.
Να ισχύσει εκ νέου ένας φόρος που είχαν καθιερώσει οι Οθωμανοί στο νησί της Χίου. Ονομαζόταν "τα αργομουνιάτικα" και επιβαλλόταν σε όλες τις γυναίκες που άφηναν σε "αργία" αυτό το μέρος του σώματός τους που περιγράφει η ονομασία του φόρου. Έχουν διασωθεί από τότε και τα διάφορα χωρατά για τον περίεργο αυτό φόρο:
"- Δεν φτάνει που 'χασε τον Παναή από αυτοκτονία λόγω χρεών η Μαριώ, έχει τώρα τρία κουτσούβελα να φροντίζει και πρέπει να πληρώνει και το αργομουνιάτικο....
- Πολύ συμπονετικό σε βλέπω βρε Γιώργη, μην έχεις βάλει τίποτα κατά νου; ... Είναι και νοστιμούλα η άτιμη!"
Θα μπορούσε ο φόρος αυτός να εκσυγχρονισθεί στο σήμερα και λόγω της εξίσωσης των φύλων  και να αφορά  γυναίκες και άνδρες. Έμεινες γεροντοπαλλήκαρο ή γεροντοκόρη ή δεν ξαναπαντρεύτηκες όταν έμεινες χήρος ή ζωντοχήρος σε μικρή ηλικία; Ε τότε θα πληρώσεις το αργομουνιάτικο ή το αργοπουτσιάτικο.
Ας αφήσω όμως το αστείο της υπόθεσης και ας μιλήσουμε λίγο στα σοβαρά.
Μία από τις μεγάλες αιτίες της σημερινής Ελληνικής δυστυχίας, αποτελεί η μουχλίαση στην οποία έχει περιπέσει μεγάλο μέρος της Ελληνικής κοινωνίας. Η παραίτηση από την ζωή μας καταστρέφει. Απολέσαμε τα παλαιά προνόμιά μας; Αράζουμε στην τηλεόραση στα μεσημεριανάδικα με τις ξανθιές. Δεν θα πάμε όμως μπροστά εάν δεν παραμείνουμε "ενεργοί".  Πρέπει να ψάξουμε τα δύσβατα μονοπάτια και να ρουφήξουμε τη ζωή μέχρι το μεδούλι. Να ερωτευτούμε ανθρώπους, καταστάσεις, τοπία, την ιστορία μας. Μια γυναίκα παρατημένη, ένας νέος χωρίς γκόμενα βουλιάζει.  Να κυκλοφορήσουμε με το ταίρι μας. Να κοιτάξουμε να βρούμε δουλειά, ή ακόμα καλύτερα να δημιουργήσουμε δουλειές, διότι αλλιώς δεν θα το έχουμε το ταίρι για πολύ ακόμα. Να του αγοράσουμε ένα ωραίο δώρο, να καλλωπισθούμε, να το πάμε  σε μία συναυλία. Να δημιουργήσουμε νέες  ευκαιρίες. Δύσκολα  τα πράγματα, όμως όταν αργομουνιάζουμε ή αργοπουτσιάζουμε, Τότε τελειώνουμε σαν άτομα και μαζί παρασέρνουμε και την  κοινωνία στον όλεθρο.
Και να σκεφτείτε ότι είμαστε το μόνο κράτος στον κόσμο που πληρώνει συντάξεις στις ανύπαντρες θυγατέρες.
Ας ονειρευτούμε κάπως διαφορετικά το θέμα.
Με ποιον όμως; Με τον πασόκο Αλεξιάδη ή με τον νέο που έγινε Κνίτης όταν έπεφταν τα τείχη;




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου