Το έκαναν κατά το κοινώς λεγόμενον "γαργάρα". Κλαυσίγελως.

Το τελείωσα το κείμενο που γράφω παρακάτω και μετά άρχισα να το ξαναδιαβάζω να δω εάν έχω γράψει κανένα μαργαριτάρι για να το διορθώσω να μην γίνω ρόμπα. Κόλλησα στην μετοχή του ρήματος σιωπώ. "Σιωπώντες" έπρεπε να γράψω ή"σιωπούντες"; Θα έπρεπε να το ψάξω. Βλέπω στον δρόμο τον καλό ποιητή του Ναυπλίου, τον ρωτάω και μου απαντάει: "σιωπέω - σιωπώ είναι το ρήμα και επομένως το ορθόν είναι σιωπούντες". Δέκα μέτρα παραπέρα πέφτω επάνω στην φιλόλογο καθηγήτριά μου στο Γυμνάσιο. Την ρωτώ και αυτήν και η απάντηση είναι ακριβώς αντίθετη. Σιωπάω-σιωπώ είναι το ρήμα, μου λέει.  Και τότε περνάει κάποια τρίτη που διόρθωνε άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά και μου λέει: "Δεν γράφεις το έκαναν γαργάρα για να είσαι σίγουρος";
Αυτή λοιπόν ήταν ή εισαγωγή πριν την εισαγωγή του κυρίως κειμένου. Το κυρίως κείμενο ξεκινάει με την λέξη "κλαυσίγελως".

Κλαυσίγελως
Σουρεάλ καταστάσεις.
Δεν ήσαν απλά αντίθετοι και μόνον. Επιζητούσαν και βίαιες ενέργειες. Ήθελαν και να καταλάβουν το υπό πώληση κτήριο στο Μεγάλο Δρόμο για να το χρησιμοποιήσουν ως κέντρο για τον αγώνα τους κατά των ιδιωτικοποιήσεων.
Και έκαναν ντου με πρωτεργάτες τα γνωστά πρόσωπα.
Είχαν  την απόλυτη ιδεολογική επικυριαρχία οριζοντίως και καθέτως στην κοινωνία.
Λαϊκιστές και μη, δεξιοί, κεντρώοι και αριστεροί, ίσως και κάποιοι χρυσαυγίτες, όλοι μαζί ακολούθησαν την απόλυτη άποψη του σύριζα κατά "του ξεπουλήματος" της δημόσιας περιουσίας. Και το είχαν αναγάγει σε ζήτημα ύψιστης σημασίας. "Ξεπουλάνε την χώρα οι προδότες και οι ταγματαλήτες".  Αυτό ήταν το μοτίβο τους.
Μέχρι και τον Αλέξη πριν τις εκλογές του Γενάρη τον έφεραν στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου για να δεσμευθεί ενώπιον της "αντιταϊπέδ επιτροπής", ότι θα σταματήσει κάθε διαδικασία.
Και βεβαίως το ΤΑΙΠΕΔ ακόμα ζει και βασιλεύει. Και το χειρότερο είναι ότι έχουν ήδη δρομολογηθεί οι διαδικασίες για το "ξεπούλημα" ακινήτων και στην περιοχή μας. Και είναι σαν να τους φτύνουν στην μούρη τους πρώην αγωνιστές που σήμερα τα καταπίνουν όλα αυτά που συμβαίνουν αμάσητα. Διότι το πρώτο ακίνητο που έχει δρομολογηθεί να εκποιηθεί είναι αυτό ακριβώς που επιζητούσαν να το κάνουν στρατηγείο του υπέρ πάντων αγώνος. Και το χειρότερο είναι ότι τους κοροϊδεύουν κάθε δευτερόλεπτο που περνάει. Μάλλον θέλουν να τους εξευτελίσουν και από πάνω, αφού έβαλαν στον επίσημο διαδικτυακό τόπο πώλησης του συγκεκριμένου ακινήτου και ένα ρολόι που μετράει αντίστροφα κάθε δευτερόλεπτο μέχρι την την λήξη της προθεσμίας υποβολής των προσφορών. Για του λόγου το αληθές ιδού το σχετικό link .
Και προχωράνε στην "αξιοποίηση" και των παραλιών στην Αργολίδα και της μαρίνας της Επιδαύρου.
Σιωπή......
Και δεν ήταν μόνον η επιχείρηση "ντου" για την κατάληψη του κτηρίου στην Βασιλέως Κωνσταντίνου (Μεγάλο Δρόμο).  Όταν το θέμα του ΤΑΙΠΕΔ συζητήθηκε τότε, κατά τις ωραίες στιγμές της επαναστατικής εποχής, στο δημοτικό συμβούλιο και το θέμα εισηγήθηκε ο τότε δημοτικός σύμβουλος της "άλλης πρότασης", που με  αίτησή του προκλήθηκε η σχετική συζήτηση, έγινε ο χαμός διότι η εισήγηση και το ψήφισμα που υιοθετήθηκε δεν ήταν αρκούντως διεκδικητικά για τα μέτρα των επαναστατών των γλυκών υδάτων. Και κραύγαζε κατά του δημοτικού συμβούλου το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς καν να σκεφτεί ότι ήταν έμμισθη (έβαλα και το γένος της εδώ) του κόμματος με χρήματα βεβαίως των φορολογουμένων. Και σήμερα αυτό ακριβώς το ψήφισμα που εισηγήθηκε η "άλλη πρόταση" είναι αυτό που όλοι, όσοι  δεν έσκυψαν την κεφαλήν, σήμερα επικαλούνται. Πρώην επαναστάτες και πασσιονάρες της κακιάς ώρας και σήμερα μουγκοσόσοι και μουγκοσόσες.
Ε .... Μα......
Και έγινε και ο χαλασμός  με την άλλη πρόταση. Δεν ήταν μια δημοτική παράταξη όσο αντιμνημονιακή γουστάριζαν οι γλυκανάλατοι και οι γλυκανάλατες. Και σηκώθηκαν και έφυγαν οι σημερινοί πρωταγωνιστές του βωβού σύγχρονοι κινηματογράφου
Ε .... Μα...... Αγανακτώ. Είμαι ένας σύγχρονος αγανακτισμένος κατά των κατά το πρόσφατο παρελθόν αγανακτησάντων και αγανακτησασών.
Αλλά γι΄αυτά θα επανέλθω
Και ο αιρετικός διαφωνούσε με το ψήφισμα.
Έλεγε ότι πρέπει να δούμε κάθε ακίνητο  ξεχωριστά.
Ότι δεν μπορούμε να αφήνουμε τα τοπικά μικροσυμφέροντα να λυμαίνονται τη δημόσια περιουσία, μόνον και μόνο για μικροτοπικισμούς.
Ότι είναι απαράδεκτο να γίνονται ερείπια τα κτήρια.
Ότι πρέπει να έχουμε ένα σχέδιο αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας, αλλά και των κοινοχρήστων χώρων, χάριν του δημόσιου συμφέροντος.
Ότι πρέπει να προστατέψουμε ως κόρην οφθαλμού τις μαγικές παραλίες μας τους χώρους απίστευτης φυσικής ομορφιάς και τους αρχαιολογικούς χώρους.
Ότι πρέπει να δούμε και το θέμα της αξιοποίησης των δημοσίων ακινήτων για να δημιουργήσουμε πραγματικές δουλειές για τους ανέργους.

Και επειδή τα έλεγε όλα αυτά ο αιρετικός ήταν ο συμβιβασμένος, ο προδότης , ο μνημονιακός, ο οπαδός των σαμαροβενιζελομπομπολοκουβέληδων.

Θα σας αντιγράψω λοιπόν εδώ, όλα αυτά που έλεγα τότε, που τα θεωρούσαν συστημικά οι τότε αντισυστημικοί, που πίστευαν ότι οι μούντζες που οι ίδιοι, επαναλαμβάνω οι ίδιοι και όχι οι φαιοί, έριχναν είναι η πρέπουσα αντίδραση στο "ξεπούλημα".
Διαβάστε λοιπόν τι έλεγα τότε έχοντας πλέον υπόψη σας τα σημερινά δεδομένα.
Και σκεφτείτε.
Μήπως έτσι έπρεπε να είχαμε από τότε ενεργήσει για να σωθούν πράγματα και να αξιοποιήσουμε τα ερείπια;.
Μήπως έστω και τώρα θα πρέπει να δούμε ένα διαφορετικό τρόπο προσέγγισης του θέματος για να προστατέψουμε τις ομορφιές μας και να δώσουμε δουλειές;
Μήπως η έλλειψη προτάσεων, σχεδίων διαχείρισης και δράσεων είναι ο,τι χειρότερο έχουμε μέχρι σήμερα πράξει;
Μήπως τελικά αυτό το τότε προδοτικό θεωρηθέν κείμενο είναι σήμερα ακραία αριστερό για τους νεομνημονιακούς σιωπούντες;
Αυτά έγραφε λοιπόν ο αιρετικός στις 11 Ιουνίου 2014 και τα άκουσε τότε από κάποιους από τους σιωπούντας και έχοντας σήμερα βάλει την ουρά κάτω από τα σκέλια.
Ιδού το τότε κείμενο:


Γνωρίζω καλά ότι αυτά που πολλές φορές γράφω δεν είναι του συρμού και ως ντεμοντέ δεν είναι και δημοφιλή.
"Οχι στο ξεπούλημα των δημοσίων εκτάσεων": Συντηρητική λογική. Συντηρητικό τσιτάτο. Υπάρχουν δημόσιες εκτάσεις που ακόμα και αν μοσχοπουλιόντουσαν (ποια είναι η καλή τιμή κανείς βέβαια δεν λέει), δεν θα έπρεπε να βγουν προς εκποίηση. Εκτάσεις που βρίσκονται σε αρχαιολογικούς χώρους, σε οικολογικά ευαίσθητες περιοχές, κοντά σε ερημικές παραλίες ανεπανάληπτης ομορφιάς, που αποτελούν εθνικό κεφάλαιο, δεν πρέπει να πουληθούν όποια τιμή και αν προσφερθεί.

"Ξεπουλάνε τις παραλίες μας". Λάθος σύνθημα. Αποπροσανατολίζει και δεν απεικονίζει την πραγματικότητα. Ουδεμία παραλία έχει περιέλθει στο ΤΑΙΠΕΔ για να πουληθεί. Παραλιακά οικόπεδα ναι. Και εδώ το μεγάλο θέμα είναι, κατά την αιρετική μου άποψη, όχι το να μην πουληθεί ένα ανεκμετάλλευτο δημόσιο ακίνητο, αλλά το πως θα σωθούν οι ερημικές παραλίες μας, που αποτελούν ένα κεφάλαιο για τη ζωή μας, αλλά και για την οικονομία μας. Επίσης το  πως δεν θα μπετονοποιηθούν περαιτέρω οι ήδη "ανεπτυγμένες" οικιστικά παραλίες μας. Επομένως το μεγάλο ζητούμενο, κατά την αιρετική μου γνώμη, είναι να ορισθούν χρήσεις γης και όροι δόμησης τέτοιοι που να απαγορεύουν την δόμηση κοντά σε εξαιρετικές ερημικές παραλίες και να περιορίζονται τα οικοδομικά αίσχη στις υπόλοιπες παραλίες. Το θέμα δεν είναι μόνον να μην πουληθεί μια δημόσια έκταση, αλλά και παράλληλα να μην γίνουν "αξιοποιήσεις" και σε ιδιωτικές εκτάσεις και μάλιστα εκμεταλλευόμενοι οι ιδιώτες την παρθένα γη που ανήκει στο δημόσιο. Έτσι κλείνουμε το μάτι στα μικρά , αλλά και στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα, που εκμεταλλεύονται μια περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Θέλετε παραδείγματα; Για σκεφθείτε το.

"Θα καταστρέψουν τις παραλίες μας" Επικεντρώνοντας σε κάποιες ιδιωτικοποιήσεις δημοσίων εκτάσεων, ξεχνάμε το σημαίνον, που είναι  παράνομη υπερεκμετάλλευση, καταστροφή, και ιδιοποίηση των παραλιών μας υπέρ μικρών συνήθως, αλλά και μεγάλων συμφερόντων που ήδη συμβαίνει δίπλα μας. Εκατοντάδες, χιλιάδες παραλίες της χώρας μας έχουν καλυφθεί απάκρη σάκρη,παρά τις επιταγές του νόμου, με ομπρελοκαθίσματα, παράνομες καντίνες, φρικαλέα κατασκευάσματα, φουσκωτά παιχνίδια, βουερά μηχανάκια θαλάσσης. Είναι πανεύκολο και ανώδυνο να τα βάλουμε με τους αόρατους εχθρούς που μας επιβουλεύονται. Το δύσκολο είναι να δημιουργηθεί ένα κίνημα που να τα βάλει με τα πολύ συγκεκριμένα συμφέροντα, που με παράνομο τρόπο λυμαίνονται τις παραλίες μας, χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανένα. Για κοιτάξτε φίλοι μου δίπλα σας με τα αίσχη που συμβαίνουν. Με τις τροχοφόρες καντίνες που γίνονται μόνιμα μπαράκια με εκατοντάδες καθίσματα, με τις καταλήψεις τεράστιων τμημάτων παραλιών με ετσιθελισμό του χειρίστου είδους. Το κακό έχει επισυμβεί εις τας κεφαλάς μας εδώ και καιρό, ήδη από την εποχή της επίπλαστης ευδαιμονίας, και οι πραγματικοί προοδευτικοί θα πρέπει να αγωνισθούν και να τα βάλουν με τα πολύ συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα. Όλοι ξέρουμε. Λίγοι ομιλούν.

"Ξεπουλάνε αρχαιολογικό χώρο": Για να το δούμε λίγο καλύτερα το πράγμα. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που βγήκαν οικοδομικές άδειες για να ανακατασκευασθούν bangalows και να κατασκευασθούν πισίνες στον αδόμητο αρχαιολογικό χώρο της Ακροναυπλίας, ολοκληρώνοντας καταστροφές που έγιναν επί χούντας. Προσωπικά, ως αιρετικό, λίγο με κόφτει, το εάν αυτός που εκμεταλλεύεται ένα ξενοδοχείο εκεί επάνω, έχει ιδιοκτησία του χώρου ή το έχει νοικιάσει για καμία 40ετία ή το έχει με σύστημα λήζινγκ αλά Χονγκ Κονγκ (το να ξαναγυρίσει η διαχείριση ενός τέτοιου ξενοδοχείου στο δημόσιο, πιστεύω ότι κάθε λογικός άνθρωπος το θεωρεί αδιανόητο). Αυτό λοιπόν που πρέπει να αποφασίσουμε, εάν θέλουμε να ονομαζόμαστε προοδευτικοί-αριστεροί, είναι η χρήση του χώρου. Θέλουμε την κατεδάφιση του σκελετωμένου παλαιού Ξενία; Θα πρέπει να ανοίξει επιτέλους η Πύλη του Σαγρέδου; Θα αποφασίσουμε ότι τα κτηριακά κατασκευάσματα της χούντας  είναι γέρικα, άχρηστα και χωρίς καμία αξία με την πάροδο μίας 60ετίας; Αν λέμε ότι αυτά είναι τα θέλω μας (τα δικά μου πάντως αυτά είναι), τότε αυτό για το οποίο πρέπει να αγωνισθούμε είναι να απαλλαγούμε από τα κτηριακά τέρατα. Όχι να παραμείνουν αυτά στην κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου και να εκμισθωθούν για άλλα 40 χρόνια ή να πωληθούν σε καλούς, κακούς ή μέτριους ιδιώτες επιχειρηματίες.

"Ξεπουλάνε το θέατρο της Επιδαύρου". Υπερβάλλοντας θα χάσουμε ολοσχερώς το δίκιο μας.

"Η διαχείριση της δημόσιας περιουσίας πρέπει να γίνεται υποχρεωτικά από το Κράτος και όχι από ιδιώτες". Το Τελωνείο Ναυπλίου παραμένει  έρημο κάποιες δεκαετίες-Φρίκη. Το Μπούρτζι από τότε που έκλεισε ως ξενοδοχείο ρημάζει-Φρίκη. Σκοτεινό και απαίσιο το αναψυκτήριο στο Πάρκο του Σταϊκόπουλου - Φρίκη. Ανατριχίλες διαπερνούν τις ραχοκοκκαλιές όταν κάποιος αντικρύζει το παλιό Ξενία ή το μπετονένιο κτήριο της Αρβανιτιάς- Φρίκη. Καταρρέει το εκπληκτικό Ενετικό κτήριο στην πλατεία Αγίου Γεωργίου- Φρίκη. Επί χρόνια με σκαλωσιές και απαίσια πανιά το κτήριο Βίγκα στην Πλατεία Πλατάνου-Φρίκη. Στοίχειωσαν οι καπναποθήκες-Φρίκη. Έδιωξαν το ΠΛΙ από το κτήριο στο Μεγάλο Δρόμο-Φρίκη. Ρήμαξαν οι Μπανιέρες και το κεντρικό κτήριο του ναυτικού ομίλου- Φρίκη. Με αυτές και άλλες φρικαλεότητες της κρατικής διαχείρισης της δημόσιας περιουσίας θα έπρεπε να ασχολούμαστε κατά προτεραιότητα άπαντες. Δεν το κάνουμε-Φρίκη. Δεν ασχολούμαστε και με το γεγονός ότι κάποιοι έχουν καταλάβει παράνομα κοινόχρηστους χώρους - Φρίκη. Κάποια σημαντικά δημόσια κτήρια, θα πρέπει να είναι κάτω από σωστή κρατική διαχείριση. Σωστή όμως. Και ας αποφύγουμε τους δογματισμούς. Πιστεύω ότι με μια διαφορετική διαχείριση, είναι δυνατόν τα κτήρια αυτά και η δημόσια περιουσία να είναι ωφέλιμα για την κοινωνία, αλλά ο δογματισμός στο να μην πουληθεί τίποτα σε ιδιώτες το μόνο που κάνει είναι να βλάπτει το δημόσιο συμφέρον.

Συμπερασματικά.
Η δογματική απολυτότητα των κρατιστών είναι μία συντηρητική λογική, που σε πολλές περιπτώσεις ευνοεί ιδιωτικά μικρά και μεγάλα συμφέροντα.
Η προστασία ευαίσθητων περιοχών από την επέλαση του κέρδους, πρέπει να αφορά όχι μόνον τη δημόσια περιουσία, αλλά και την ιδιωτική.
Μικρά και διάσπαρτα μικροσυμφέροντα που δεν θέλουμε να θίξουμε  είναι σε πλείστες περιπτώσεις οι απόλυτοι καταστροφείς.
Η δημόσια περιουσία που δεν έχει να κάνει με ευαίσθητες περιοχές φυσικού κάλλους ή πολιτιστικής κληρονομιάς, πρέπει με ορθολογικό τρόπο να αξιοποιηθεί. Η μη αξιοποίησή της ευνοεί τους υπόγειους μάγκες της διαπλοκής.
Δεν πρέπει να επιστρέψουμε στο παρελθόν. Με την εξιδανίκευση του κρατισμού και της καρακιτσαρίας που διέλυσε το δημόσιο χώρο."

Μήπως;

Μετά την ανάρτησή μου για τα ωραία της νεοδημοκρατίας, συνεχίζω με τα όμορφα της τσιπροκαμμενοκρατίας.

Αναρωτιέμαι:

Μήπως κάνουμε όλοι λάθος που προχωρούμε σε σύνθετες πολιτικοκοινωνικές αναλύσεις, σε κριτικές των τρεχουσών εξελίξεων, σε αφορισμούς των αντιπάλων για τις πολιτικές τους θέσεις;

Μήπως θα έπρεπε να σκεφτούμε κάτι πολύ πιο απλό;

Ότι απλά κάποιοι από αυτούς που μας κυβερνούσαν και μας κυβερνούν είναι άτομα μειωμένης αντίληψης του πραγματικού περιβάλλοντος μέσα στο οποίο ασκούν τα καθήκοντα τους; Για να το πω κομψά δηλαδή

Πως αλλιώς τελικά να ερμηνεύσει κάποιος συνεχιζόμενες αρλούμπες και παλαβομάρες που λέγονται; Η επίκληση μόνον των στερεοτύπων και της άγνοιας της πραγματικότητας της ζωής έξω από τα κομματικά γραφεία, ίσως δεν είναι αρκετά για να εξηγήσουν το μέγεθος του παραλογισμού.

Γίνομαι συγκεκριμένος:

Είναι αδιανόητο να πιστέψει κάποιος ότι ο Κατρούγκαλος επιθυμούσε να επιστρέψουν στα νοσοκομεία οι γιατροί που είχαν πιαστεί με τη γίδα στον ώμο, με τα φακελάκια ανά χείρας, ή στα σχολειά μας κάποιοι ανώμαλοι που γουστάρουν ανήλικα. Και όμως εισηγήθηκε έναν νόμο τον οποίο ψήφισαν οι φωστήρες μας με τον οποίο ήταν βέβαιη, λόγω των αργόσυρτων διαδικασιών των πειθαρχικών συμβουλίων, ότι όλοι αυτοί θα επέστρεφαν μετά βαΐων και κλάδων. Και να πεις ότι δεν του το είχαν επισημάνει ότι αυτό ακριβώς επρόκειτο να συμβεί; Και τρεχάτε τώρα ποδαράκια μου να ψηφιστεί νόμος που θα αλλάζει τον Κατρουγκάλειο προγενέστερο. Ο άνθρωπος μάλλον πίστεψε ότι τα πειθαρχικά όργανα, στα οποία μάλιστα επανέφερε τους συνδικάλες, θα είχαν τελειώσει τις εκδικάσεις πριν εκπνεύσουν οι προθεσμίες. Με ποιο πουλί θα τον παρομοιάζατε αυτόν  που θα πίστευε κάτι τέτοιο; Με το αετό ή με το άλλο με την επιστημονική ονομασία bubo bubo.

Εμφανίσθηκε και ο άλλος υπουργός ο θεωρούμενος και ως σοβαρός του τσίρκου, συγγνώμη τσίπρου ήθελα να ειπώ, και εξήγγειλε το απίστευτο, ότι είναι έτοιμα τα σχέδια για να γίνει ένα Ελληνικό νησί το Νταβός του θέρους. Είναι, θεωρώ, ενδεχόμενο ο άνθρωπος να γνωρίζει ότι λέει μια παπαριά για να φάνε σανό οι πολίτες, αλλά υπάρχει και το ενδεχόμενο να το πιστεύει. Ότι δηλαδή επειδή στο άγνωστο αυτό νησί του Αιγαίου ή του Ιονίου ή του Καρπάθιου Πελάγους υπάρχουν ή θα δημιουργηθούν οι υποδομές, θα  καταφθάσουν όλοι οι ηγέτες της υφηλίου για να συζητήσουν και τα καλοκαίρια και όχι μόνον τους χειμώνες στο χιονισμένο Νταβός. Θα έλθουν δηλαδή, μας λέει το άτομο, πνευματικοί και θρησκευτικοί ηγέτες, πολιτικοί και αρχηγοί των μεγάλων κρατών, οι CEO όλων των μεγάλων πολυεθνικών, επικοινωνιολόγοι, νομπελίστες, οικονομολόγοι, μεγαλοδημοσιογράφοι. Και θα γίνουν όλα αυτά επειδή το σκέφτηκε ο μάρδας. Ελα μ….ί στον τόπο σου. Αναλογισθείτε τι μπούρδα ήταν αυτό που ελέχθη και άφησε άφωνους τους Έλληνες πελάτες του πολιτικού μας συστήματος.

Το έκανε ο Μόντι στην Ιταλία και είπε ο καραπασόκος συνδικαλιστής των εφοριακών που έγινε τώρα υπουργός να τον αντιγράψει. Ακούγεται και όμορφα το μέτρο αυτό. Αυτοί που έχουν περιουσίες εκατομμυρίων στο εξωτερικό να πληρώνουν στην Ελλάδα. Αλλά στην Ιταλία έγινε ήδη ένα αλαλούμ και άνθρακες ο θησαυρός. Έχουν εξαιρεθεί οι εταιρίες εξωτερικού από τον φόρο αυτό. Και μπορούν οι εν Ιταλία φορολογούμενοι να αφαιρέσουν από τον φόρο αυτό που ονομάζεται IVIE (0,76% επί της αξίας του ακινήτου) κάθε φόρο ή δημοτικό τέλος έχουν πληρώσει στο εξωτερικό. Πραγματικό χάος. Και το ίδιο θα γίνει εδώ. Ο μεγαλύτερος, λέγεται, επενδυτής ακινήτων στην Βουλγαρία είναι Ελληνας. Πιστεύετε ότι θα έχει τα ακίνητα στο όνομά του και όχι σε μια Βουλγάρικη εταιρεία;. Αλήθεια πιστεύετε ότι οι μεγάλοι επενδυτές ακινήτων του Λονδίνου ή του Βερολίνου θα αφήσουν τα ακίνητα στο όνομά τους, και δεν θα τα περάσουν σε κάποια εταιρεία,  προκειμένου να πληρώνουν επιπλέον φόρο στην Ελλάδα, επειδή το επιθυμεί ο κύριος συνδικαλιστής; Και τι θα κάνει με τις εκατοντάδες χιλιάδες Ρουμάνους, Αλβανούς, Πολωνούς και λοιπούς που ζουν και φορολογούνται στην Ελλάδα και έχουν μικροϊδιοκτησίες στις χώρες τους. Πως θα δηλωθούν αυτά και σε ποια αξία; Εδώ δεν μπορούμε να βγάλουμε άκρη με τα δικά μας ακίνητα και τώρα θα αρχίσουμε να εκτιμούμε την αξία των ακινήτων στο Ελμπασάν και στο Κατοβίτσε. Πως θα συμπεριφερθούμε σε όλους τους Ελληνοαμερικάνους και Ελληνοαυστραλούς που θέλουν να γυρίσουν, ίσως και να επενδύσουν,  στην πατρίδα; Θα αρχίσουμε να ψάχουμε τις αξίες των ακινήτων τους στο Περθ και στο Σιάτλ; Και να τους βάλουμε να πληρώνουν απίστευτα χρήματα; Το χάσαμε πατριώτες…..

Λέγεται ότι είναι η κυρία που σκέφτηκε το πανέξυπνο Γαπικό ρητό "λεφτά υπάρχουν". Μετά  επί κάποια χρόνια χειρίστηκε με παταγώδη αποτυχία το μεγάλο στοίχημα της ανάπτυξης της Ελληνικής οικονομίας. Άμοιρε ΓΑΠ, με ποιους και ποιες είχες περιπλέξει τους πόδες σου; Εσχάτως η ιδία κυρία, τέως καραπασοκαρία και σημερινή καρασυριζοτσιπροκαμμένη, βρίσκεται στην ηνία της μεγάλης μας φίλης Εθνικής Τράπεζας και είναι επικεφαλής της ένωσης των Ελληνικών τραπεζών. Ιδού η τελευταία της δήλωση: "Σε γενικές γραμμές οι ελληνικές τράπεζες είναι υγιείς. Δεν είμαστε Ισλανδία, Ιρλανδία ή Κύπρος. Καμία από τις τράπεζές μας δεν κινδυνεύει με κατάρρευση oι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα ελληνικά ιδρύματα δεν έχουν συστημικές αιτίες. Πρόκειται για εξωτερικές αναταράξεις: η ύφεση, η εκροή κεφαλαίων, η μείωση των καταθέσεων, τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια". Πιστεύω ότι τα πιστεύει όλα αυτά. Ότι οι τράπεζές μας είναι υγιείς και ότι απλώς υφίστανται κάποιες απλές αναταράξεις και δη εξωγενών χαρακτηριστικών, όπως είναι η ύφεση, η εκροή κεφαλαίων, η μείωση καταθέσεων, τα κόκκινα δάνεια. Τι άλλο δηλαδή θα μπορούσαν να πάθουν. Είναι δηλαδή σαν να σου λέει ο γιατρός ότι απλώς έχει μεταστατικό ολ όβερ καρκίνο, καρδιοπάθεια, ηπατίτιδα και έιτζς αλλά να μην ανησυχείς, επειδή τα νυχοποδαράκια σου είναι υγιέστατα.

Δεξιοί. Κακούργα εξουσία!!! Το Πόπης το σιδηρούν κιγκλίδωμα και λοιπά συναφή

Κακούργα εξουσία!!! Πόσο πολύ σε ερωτεύτηκαν!!! Με τίποτα δεν θέλουν διαζύγιο μαζί σου.
Δεξιοί   νεοδημοκράτες και Ανεξέλληνες  που να μην βρίσκονται στην εξουσία ή να μην κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να την αποκτήσουν σε σύντομο χρονικό διάστημα δεν νοούνται. Δεν υπάρχουν. Γι αυτό ζουν.
Και δεν είναι μόνον οι υψηλόβαθμοι παράγοντες, αρχηγοί, υπουργίσκοι και βουλευτάδες. Είναι και οι λοιποί χαμηλόβαθμοι. Για κοιτάξτε λίγο γύρω σας και θα διαπιστώσετε διαφόρους δεξιούς παραγοντίσκους που επί δεκαετίες σιτίζονται από τον κρατικό κορβανά και μας κάνουν και τους σπουδαίους.
Όταν λοιπόν τη δεκαετία του ογδόντα αντελήφθησαν ότι πρέπει να ενστερνισθούν τον ανδρεϊσμό και τον πασοκισμό για να νικήσουν το ΠΑΣΟΚ, και να ξαναβρεθούν στους θώκους  έψαξαν να βρουν ηγέτη που να μπορεί να το πράξει αυτό. Δεν σκέφτηκαν την κοινωνία και τις ανάγκες της. Τις μπαγκέτες των μαέστρων ήθελαν να αποκτήσουν εκ νέου ανά χείρας για να τις κουνούν ρυθμικά στο ρυθμό του λαϊκισμού και των ρουσφετιών.
Και σήμερα αντί να ψάξουν την επανεκκίνησή τους ακολουθώντας τις ιδέες και τις πρακτικές των μεγάλων συντηρητικών κομμάτων της Ευρώπης, τον αντιτσίπρα ψάχνουν.  Για την επανακατάληψη των θερινών ανακτόρων και μόνον.
Λίγες οι φωτεινές εξαιρέσεις νεοδημοκρατών που αγωνιούν για την κοινωνία με βάση τις ιδέες τους. Ουδεμία τέτοια εξαίρεση στους ανεξέλληνες. Εδώ ο Νικολόπουλος που τόσα και τόσα εκστόμισε και ξέρασε εμετούς και σήμερα δηλώνει  ότι μπορεί να γυρίσει στη νεοδημοκρατία και αυτό φάνηκε σχετικά λογικό. Έχει γίνει άλλωστε και πάλι αυτό σε ουκ ολίγες περιπτώσεις.
Εξουσία αγάπη μου!!!!
Και δεν είναι μόνον το να αράζεις την αμαξάρα σου στο πάρκινγκ της Βουλής.
Και εδώ στον μικρότοπό μας έγιναν από την κυβερνώσα δεξιά  πολιτικά εγκλήματα.
Ας  θυμηθώ μερικά.

ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΣΟΥΒΛΑΤΖΙΔΙΚΟΥ. ΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΣΤΟ ΝΑΥΠΛΙΟ.
Η δυστυχία της επιχειρηματικής λογικής στην χώρα μας. Κονόμησε κάποιος ανοίγοντας σουβλατζίδικο; Γέμισε η Ελλάδα σουβλατζίδικα. Μία πιτσαρία με επιτυχία; Χιλιάδες πιτσαρίες σε όλη την χώρα. Το ίδιο και με τα βιντεοκλάμπ. Κάθε στενάκι και από ένα.
Κάποτε λοιπόν αποφάσισαν ότι το μέλλον του τουρισμού στην χώρα είναι το να κατασκευάσουμε συνεδριακά κέντρα για να προσελκύσουμε συνεδριακό τουρισμό. Κάθε δημοτική αρχή σε κάθε κωμόπολη, θεωρούσε καθήκον της  να υποσχεθεί ένα συνεδριακό κέντρο. Και μάλιστα  θα έπρεπε το συνεδριακό κέντρο να είναι εκατοντάδων ή χιλιάδων θέσεων. Ουδείς μελέτησε το οτιδήποτε.  Πόσα συνέδρια γίνονται στην Ελλάδα; Πόσα από αυτά απευθύνονται μόνον σε Ελληνες; Πόσα διεθνή συνέδρια γίνονται στην χώρα και πόσα διεθνώς; Πόσα από αυτά που γίνονται σε άλλες χώρες θα έχουμε την δυνατότητα να προσελκύσουμε;  Πόσα συνέδρια αφορούν μερικές δεκάδες συνέδρων και πόσα απευθύνονται σε εκατοντάδες συμμετοχές; Ποία η δυναμική αύξησης συνεδριακών αιθουσών σε μεγάλα ξενοδοχεία; Ποίο το κόστος λειτουργίας ενός συνεδριακού κέντρου; Πόσο προσωπικό πρέπει να προσληφθεί για την λειτουργία του; Πόσα συνέδρια πρέπει να γίνουν για να μην λειτουργούν τα συνεδριακά κέντρα με παθητικό; Ποίες λοιπές υποδομές πρέπει να έχει ένας τόπος για να υποδεχθεί μεγάλα συνέδρια; Ψιλά γράμματα αυτά για τους δημάρχους της δεξιάς και του πασοκισμού.  Όλοι λοιπόν οι δήμαρχοι ήθελαν να κατασκευάσουν τεράστια συνεδριακά κέντρα των χιλίων και πλέον ατόμων. Και άπαντες γούσταραν που άκουγαν τέτοιες μεγάλες υποσχέσεις. Έτσι έγινε και στο Ναύπλιο. Με τυμπανοκρουσίες δόθηκε η μελέτη κατασκευής ενός τεράστιου συνεδριακού κέντρου. Ουδείς σκέφτηκε όλα τα παραπάνω που έθεσα. Πόσα συνέδρια χιλίων ατόμων γίνονται στο Ναύπλιο; Πόσα ξενοδοχεία διαθέτουν συνεδριακές αίθουσες. Με ποία ξενοδοχειακή υποδομή θα μπορούσαμε σε high season να διοργανώσουμε ένα συνέδριο με εκατοντάδες συμμετοχές; Ποιος θα έβαζε τα χρήματα για την κατασκευή του; Ποίο το κόστος λειτουργίας του; Χωρίς να τα συνυπολογίσει η δεξιά που μας κυβερνούσε όλα αυτά, έγινε η μελέτη. Το μελέτησαν το κτήριο τόσο μεγάλο, ώστε τα δεδομένα του δεν συμβάδιζαν με το Σχέδιο πόλης του Ναυπλίου. Αναγκάστηκαν λοιπόν να αλλάξουν το Σχέδιο Πόλης για να συμβαδίζει το ύψος του κτηρίου με τα επιτρεπτά.  Εδώ και πολλά χρόνια υπάρχει στα συρτάρια η μελέτη αυτή. Το κτήριο αυτό ποτέ δεν θα γίνει. Αλλά την μελέτη την πληρώσαμε οι δημότες του Ναυπλίου αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώπουλα. Βλέπετε, το κόστος της μελέτης, με τη διαδικασία έτσι όπως αυτή ανατέθηκε ήταν συνάρτηση του εκτιμωμένου κόστους κατασκευή του όλου έργου. Οπότε σχεδιάζουμε ένα τεράστιο κτήριο με όλα τα καλούδια και έτσι είμαστε ταυτόχρονα αναγκασμένοι να πληρώσουμε ένα τεράστιο ποσό για μία μελέτη που ουδέποτε θα υλοποιηθεί. Και έτσι έγινε.  Ήδη το οικόπεδο που είχε παραχωρηθεί στον Δήμο μας μας το πήραν πίσω, διότι ο σκοπός της παραχώρησης δεν εκπληρώθηκε!!! Θαυμάσια πράγματα. Δεξιά είναι αυτή. Όχι παίζουμε. Κάποιοι, κάποτε  τα στηλίτευαν  όλα αυτά. Αλλά ουδείς ήθελε να ακούσει καν.  Για αυτά και για άλλα κόβονται σήμερα μισθοί και συντάξεις.

ΜΑΡΙΝΑ 
Αναρωτιέμαι. Αν εδώ και δέκα χρόνια είχαμε ένα σωστό αγκυροβόλιο τουριστικών σκαφών στο λιμάνι του Ναυπλίου που θα παρείχε όλα τα στοιχειώδη  και χρειώδη για ένα σκάφος (νερό, ρεύμα, ασφάλεια, ησυχία, καθαριότητα), πόσα παραπάνω σκάφη θα είχαν δέσει; Πόσοι παραπάνω τουρίστες θα είχαν καταφθάσει στην πόλη μας; Τι τζίρος θα είχε γίνει; Πόσα περισσότερα άτομα θα είχαν εργασία; Πόσοι επιπλέον φόροι και ασφαλιστικές εισφορές θα είχαν εισπραχθεί; Θα μπορούσε το αγκυροβόλιο αυτό να είχε γίνει με μια μικρή σχετικά δαπάνη. Και το αγκυροβόλιο (μαρίνα) θα ήταν μέσα στον τουριστικό λιμένα του Ναυπλίου. Όχι μακρυά από αυτόν. Τα έχω πει πολλές φορές. Αντί γι΄αυτό η τοπική δεξιά αποφάσισε να φτιάξει μια μαρίνα στου διαόλου...... φαραωνικών μάλιστα διαστάσεων. Χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα χερσαίων εγκαταστάσεων. Νέες εγκαταστάσεις και κατασκευές μέσα στην θάλασσα για να έχουμε όχι ένα αγκυροβόλιο σκαφών για την έλευση τουριστών αλλά ένα πάρκινγκ των γιωτ για τους Βουπου με όλα τα συμπαρομαρτούντα και τις επιπτώσεις στο περιβάλλον σε ένα θεόκλειστο κόλπο, όπως ο Αργολικός. Δεν  γνωρίζω πόσα πληρώθηκαν για τις μελέτες. Άλλωστε το Λιμενικό Ταμείο ήταν άβατο και ποτέ δεν  έγινε μέλος του ΔΣ δημοτικός σύμβουλος μη δεξιός ή πασόκος. Αυτό που γνωρίζω καλά είναι ότι η μαρίνα αυτή ποτέ δεν θα κατασκευασθεί. Ποιος ηλίθιος επενδυτής θα βάλει τα χρήματά του σε ένα πολύ δαπανηρό έργο που δεν θα αποδώσει ποτέ τα αναμενόμενα, όταν έχει τη δυνατότητα να συμμετάσχει στους επικείμενους διαγωνισμούς αποκρατικοποιήσεων των ήδη κατασκευασθεισών μαρινών, πληρώνοντας πολύ μα πολύ  λιγότερα. Δεξιές λοιπόν καταστροφικές για τον τόπο λογικές. Μεγαλομανίες. Αλλά όλοι πληρώνουμε τώρα το μάρμαρο των δεξιών παραγόντων και λογικών διαχείρισης των δημοσίων υποθέσεων.

ΕΘΝΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ ΝΑΥΠΛΙΟΥ
Δανειζόμασταν. Υπερδανειζόμασταν. Το ξεσκίσαμε σε δάνεια Διοργανώσαμε πανάκριβους ολυμπιακούς αγώνες. Έκανε και τις εμφανίσεις της με τις τουαλέτες και τα περίεργα καπέλα η μεγάλη κυρία της δεξιάς  Δασκαλάκη-Παρθένη-Αγγελοπούλου, που εσχάτως πήρε χέρι-χέρι και ξενάγησε τον κατ΄όνομα και μόνον αριστερό Πρωθυπουργό μας στις αμερικές. Και τώρα ρημάζουν όλα τα ολυμπιακά έργα. Ημέρες δόξας λαμπρής της δεξιάς στην χώρα μας. Δισεκατομμύρια προστέθηκαν στο χρέος μας για τις μεγαλομανίες του πασοκισμού και της δεξιάς. Ειρήσθω εν παρόδω: Που στο καλό ήταν ο πασόκος σημερινός υπουργός των δημοσίων έργων; Τι έλεγε τότε για τις φιέστες αυτές; Ρε ουστ!!! Μαζί λοιπόν  με τα κέντρα τοξοβολίας και πάλης, και σοφτμπωλ και κανόε-καγιάκ και τα τριπλά στάδια για μπάσκετ και όλα αυτά που καταρρέουν σήμερα, αποφάσισαν και έφτιαξαν και τα στάδια της επαρχίας. Τι να πρωτοθυμηθώ σε σχέση με τα τότε έργα στο Στάδιο Ναυπλίου; Τα βαψίματα; Τα κινέζικα καλοριφέρ που κράτησαν κάποιους μήνες μόνον; Τα όργανα φυσιοθεραπείας που ποτέ δεν χρησιμοποιήθηκαν στο στάδιο; Τους αμερικάνους πολίστες που έκαναν προετοιμασία στο Ναύπλιο και αντί να αφήσουν χρήμα τους κάναμε υποκλίσεις; Είναι πολλά. Ποιος τα λέει; Θα επικεντρώσω όμως σε ένα. Λοιπόν:  Φτιάξαμε εκ νέου το ανοιχτό γήπεδο ποδοσφαίρου-στίβου. Μεταξύ των άλλων που έγιναν ήταν και να τοποθετηθούν σιδερένια κάγκελα μεγάλου ύψους, ώστε να είναι αδύνατη η είσοδος χουλιγκάνων μέσα στο γήπεδο. Ωραία και καλά θα έλεγε κάποιος.  Όμως...... Όμως το κόστος των κιγκλιδωμάτων αυτών ήταν απίστευτου ύψους. Δεν θυμάμαι τώρα νούμερα. Έχουν περάσει και χρόνια. Εντάξει και αυτό.  Ίσως πράγματι να είναι ακριβά αυτά τα υλικά. Όμως. Εδώ όμως έχει και άλλο "όμως". Τα κιγκλιδώματα δεν τοποθετήθηκαν μόνον μπροστά από τις εξέδρες. Τοποθετήθηκαν και στην απέναντι πλευρά, όπου δεν υπάρχουν θεατές και δεν υπάρχει ούτως ή άλλως δυνατότητα πρόσβασης σε θεατές. Κάντε μια βόλτα από το γήπεδο και δείτε το!!! Παράνοια. Βάλαμε κάγκελα για να φυλακίσουμε ντουβάρια. Πληρώσαμε χιλιάδες ευρώπουλα για  το τίποτα. Κάποιοι φώναξαν τότε . Φωνή βοώντος εν τη ερήμω!!! Πληρώσαμε όλοι μαζί το μάρμαρο (κιγκλιδώματα) και τώρα το τρώμε στο κεφάλι. Το σιδηρούν κιγκλίδωμα και άλλα συναφή.Δεξιά εξουσία. Τιμητές σήμερα. Να συνεχίσω για το Στάδιο; Μελέτησαν το να μπουν προβολείς για να γίνονται νυκτερινοί αγώνες. Δεν λέω. Μπορεί κάποια στιγμή ο Πανναυπλιακός να παίξει με την Τόττεναμ όπως πέρσι η Τριπολιτσά. Έκαναν την μελέτη, η οποία και εγκρίθηκε και πληρώθηκε, αλλά  τους φωτιστικούς ιστούς τους τοποθέτησαν  στη βορειοανατολική γωνία εκτός σταδίου, διότι δεν χωρούσαν μέσα στο στάδιο. Τι να σας λέω τώρα; Αλλά εκεί που τους τοποθέτησαν ήταν ιδιωτική έκταση. Μια γωνία μάλλον αναξιοποίητη για τον ιδιώτη. Τότε λοιπόν αποφασίσθηκε και έγινε ανταλλαγή. και ο ιδιώτης απέκτησε ένα ωραίο οικόπεδο άρτιο και οικοδομήσιμο και  ο Δήμος απέκτησε τη γωνία αυτή για να μπουν οι προβολείς. Αλλά προβολείς βεβαίως ουδέποτε τοποθετήθηκαν.  Και βέβαια έχουν λησμονήσει να συμπεριλάβουν τη γωνία αυτή μέσα στο στάδιο και παραμένει η κατάσταση  στο έδαφος ως έχει. Και κάποια στιγμή όταν εγώ και κάποιοι άλλοι δεν θα υπάρχουμε πια όλοι θα έχουν ξεχάσει ότι μας ανήκει το οικόπεδο αυτό. Εξαίρετα!!!! Και μετά γκρινιάζουμε για την κατάσταση της χώρας.

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΑ ΣΧΕΔΙΑ
Άλλη ιστορία και αυτή. Εμπνευστής και ενορχηστρωτής της εκπληκτικής αυτής σκέψης ο δεξιός Παυλόπουλος, που επιβραβεύθηκε από τους ομοϊδεάτες του του συριζα στην θέση του ΠτΔ. Κάθε Δήμος της χώρας έπρεπε να ψηφίσει ένα πολυετές επιχειρησιακό σχέδιο. Κανένα έργο και καμία δράση δεν μπορούσε να γίνει αν πρώτα δεν είχε ψηφισθεί το επιχειρησιακό αυτό σχέδιο.  Τι να συντάξουν και πως να ψηφίσει η πασοκονεοδημοκρατία στους δήμους; Άσχετοι. Και ιδού η ευκαιρία για τους επιτήδειους. Δημιουργήθηκαν συμβουλευτικά γραφεία για να συντάξουν τα επιχειρησιακά σχέδια όλων των Δήμων. Δεκάδες χιλιάδες ευρώπουλα τους δώσαμε μόνον στο Ναύπλιο. Και μας εμφανίσθηκαν οι κύριοι σύμβουλοι κάποια μέρα στο δημοτικό συμβούλιο. Ο ένας από τους δύο συμβούλους γραβατωμένος, ατσαλάκωτος, στην τρίχα. Ο άλλος πιο κάζουαλ, χαλαρούτισκος. Ο γαλάζιος και ο πράσινος. Και ανάλογα ποιος δημοτικός σύμβουλος έθετε τις ερωτήσεις απαντούσε και ο κατάλληλος. Οργανωμένα πράγματα, όχι στην τύχη. Και στο τέλος μας εμφάνισαν το επιχειρησιακό σχέδιο.  Μόνο που αυτό μιλούσε για την αναδιοργάνωση και την εξυγίανση της ανύπαρκτης αστικής συγκοινωνίας στο Ναύπλιο!!!!. Και σε δυο τρία σημεία τους είχε ξεφύγει και δεν είχαν αλλάξει το όνομα της Λάρισας με αυτό του Ναυπλίου!!!! Κόπι πέιστ τα έκαναν όλα τα σχέδια. Τότε βέβαια κάποιοι τα έψαχναν όλα αυτά. και τα κατήγγειλαν. Αλλά παρ΄όλα αυτά το ψήφισαν οι δημοτικοί σύμβουλοι κατά πλειοψηφία το επιχειρησιακό σχέδιο του Δήμου Λάρισας που μας είχε φορεθεί ως να είναι του Ναυπλίου. Δεν πα να φωνάζαν οι "γραφικοί". Βέβαια μετά από λίγο καιρό ήλθαν οι κύριοι σύμβουλοι και το τροποποίησαν για να μην γίνουν πανελληνίως ρόμπες και χάσουν καινούργια μετερίζια κονόμας . Και αποκτήσαμε επιχειρησιακό σχέδιο. Και λοιπόν; Έγινε κάτι; Το ακολούθησε κάποιος; Βοήθησε σε τίποτα την πόλη ή τους δημότες; Φαντασθείτε πόσα έβγαλαν οι εταιρίες αυτές των συμβούλων λόγω δεξιού Πάκη, αφού τότε δεν είχε γίνει ακόμα ο Καλλικράτης και οι Καποδιστριακοί Δήμοι ήσαν εκατοντάδες. Και ακούω σήμερα τον νεαρό υπεύθυνο τύπο του ΠΑΣΟΚ και δημοτικό μας σύμβουλο για το πόσο σπουδαία είναι η δημοτική αρχή, οι άνθρωποι δηλαδή που εν πολλοίς ψήφιζαν άσχετα επιχειρησιακά, και μουρλαίνομαι. Θα πάμε μπροστά έτσι;

Θα μπορούσα να γράφω σεντόνια για όλα αυτά.
Τη μελέτη των καπναποθηκών που πληρώθηκε και μετά ξεχάστηκε.
Τι τρεις κυκλοφοριακές μελέτες που πληρώθηκαν.
Τη μελέτη για το τελωνείο.
Τα sites του Δήμου.
Τις επεκτάσεις σχεδίου πόλεως.
Το Πολεοδομικό.
Τα σκουπίδια με τους βασιλείς των απορριμμάτων και τους εργολάβους.
Τις διάφορες αποστολές του Δήμου.
Το δημοτικό φωτισμό που έμπαινε στα κορφοβούνια (χιλιάδες ευρω κόστος) για να πάρουν δωρεάν ρεύμα αυτοί που έκτιζαν στο πουθενά.
Τα ύδατα που χανόντουσαν κάπου στα Λευκάκια.
Τα κινητά του ραδιοφωνικού σταθμού (χιλιάδες δίσκοι βινυλίου και τόσα άλλα)
Και.... και..... και..... και.
Και να σκεφτείτε ότι τα τελευταία έξη χρόνια έχω απολέσει επαφή με τα δρώμενα.
Κακούργα εξουσία..... Αλλά ποιος τελικά  ευθύνεται αν όχι οι ίδιοι οι εκλογείς;

Ο επαρχιωτισμός μας είναι εδώ. Παρών, ενωμένος, δυνατός. Ανίκητος

Αμέρικα Αμέρικα!!!!
Πόσα και πόσα επικριτικά δεν διάβασα τις τελευταίες μέρες για το ταξείδι του Αλέξη στην Αμερική.
Τον κατακεραύνωσαν.
Ειδικά για την εμφάνισή του μαζί με τον Μπίλ τον Κλήντονα στο σιενένι.
Και τι δεν του είπαν για τα Αγγλικά του, το ντύσιμό του, την αμηχανία του, τα γελάκια του, τα αλλαντάλλων που έλεγε στις απαντήσεις του, τα χάχανα και τη θυμηδία.
Και όμως σε εμένα τον αιρετικό μου φάνηκαν απόλυτα λογικά αυτά που είπε και ο τρόπος που εμφανίστηκε.
Όλα κύλησαν φυσιολογικά. Και αυτό διότι εμείς δεν θελήσαμε να εκλέξουμε  έναν κοσμοπολίτη με ιδέες και φαντασία να μας εκπροσωπεί στα εξωτερικά και στην Εσπερία.
Υπερψηφίσαμε τρεις φορές μέσα στο 2015, κάποιον που εκφράζει τον επαρχιωτισμό μας, την αγανάκτησή μας, την αρλούμπα και την παλοβομάρα, που κυριαρχεί με τη διάχυση του πασοκισμού που είναι πανίσχυρη σήμερα. Αυτό πράξαμε. Και απόλυτα λογικό να έχουμε στο εξωτερικό αυτήν ακριβώς  την εκπροσώπηση. Τι δεν καταλαβαίνουμε και γκρινιάζουμε;
Μας είπε ποτέ ο δις εκλεγείς Πρωθυπουργός μας σε ποιους τομείς και με ποιες διαδικασίες θα γίνουν επενδύσεις στην χώρα; Πως τώρα απαιτούμε να πει  το οτιδήποτε στο διεθνές ακροατήριο; Τη μιζέρια και την γκρίνια δεν ανέδειξε κατά την προεκλογική και μετεκλογική περίοδο. Πως τώρα απαιτούμε να εκφράσει στα Αμερικάνικα τη δημιουργική Ελλάδα; Τόσες φορές δεν μας είπε ότι με βάση την χώρα μας και τους αγώνες μας θα αναγεννηθεί η δημοκρατία στην Ευρώπη και τον κόσμο ολάκερο; Ειλικρινέστατος ήταν που το επανέλαβε ενώπιον του Κλήντονος, έστω και αν προκάλεσε χάχανα και θυμηδία στο ακροατήριο.
Ας ξεχάσουμε την προεκλογική περίοδο των εκλογών του Γενάρη, που λέχθηκαν τα απίστευτα. Αμέσως όμως μετά τις εκλογές δεν ήταν πάνω από το 90% του Ελληνικού λαού που πίστεψε σε έναν ακραία περιθωριακό καθηγητή Οικονομικών, που είναι βέβαιο ότι στις συναντήσεις του στην Ευρώπη προκαλούσε και αυτός άλλοτε θυμηδία και άλλοτε  οργή; Δεν αντιμετωπιζόντουσαν ως τουλάχιστον περίεργοι αν όχι προδότες αυτοί οι ελάχιστοι πολίτες που έλεγαν ότι το πρόγραμμα που είχαν ευαγγελιστεί οι σωτήρες μας και οι διάφοροι Βαρουφακιήλ απλώς δεν υπήρχε; Ακούστε τώρα, έστω κατόπιν εορτής το τι μας έλεγαν εν περιλήψει και το τι είχε πιστέψει η παμψηφία σχεδόν των πολιτών.. Ισως εκ των υστέρων κάποιοι να αντιληφθούν το παλαβόν του όλου πράγματος. Θα καταργηθεί το μνημόνιο,  Θα ακυρωθούν τα μέτρα λιτότητας. Θα δοθούν επί πλέον 11 δις ευρώ με το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης. Θα διαγραφεί το μεγαλύτερο μέρος του χρέους, που είναι επονείδιστο  απεχθές (και τα λοιπά  επίθετα). Θα παραμείνουμε στο ευρώ και όλα αυτά θα γίνουν με χρήματα των εταίρων μας, που κάποιοι από αυτούς είναι πιο φτωχοί από εμάς.  Και το πίστευαν. Το 90% του λαού το πίστευε αυτό. Και από πάνω θα καταπολεμείτο η κλεψιά, η φοροδιαφυγή και το λαθρεμπόριο, μόνο και μόνο διότι στην εξουσία ήλθαν οι καλοί και οι πολίτες με χαμόγελο στα χείλη θα έτρεχαν να αποδώσουν τα οφειλόμενα. Έλα μ.....ί στον τόπο σου.
Και τους εκλέξαμε εκ νέου διότι, λέει, θα έχουν παράλληλο πρόγραμμα και ισοδύναμα για τα σκληρά μέτρα. Το πίστεψαν και αυτό πάρα πολλοί. Και σήμερα το 99% των πολιτών πιστεύει ότι το πρόβλημα της χώρας είναι το χρέος που έχουμε δημιουργήσει και όχι η έλλειψη ανταγωνιστικότητας της Ελληνικής οικονομίας και η πολυεπίπεδη παρακμή της  κοινωνίας.
Εδώ θα γινόντουσαν κάποια μαθήματα  καμιά εικοσαριά μέρες με φωτοτυπίες και την ξέσκισαν κυριολεκτικά την Αννα και τώρα που δεν άνοιξαν πολλά σχολεία  δεν μίλησε κανείς. Αφήστε τις γελοιότητες του Πάνου με τα καρακιτσαριά στη Σαλαμίνα για τα οποία δεν είδα κανέναν από τους πρώην ευαίσθητους να αντιδρά. Αριστεροί μόνον στα λόγια.....
Αυτά πιστεύουμε και γι΄αυτό έχουμε και αυτόν τον πρωθυπουργό. Αλήθεια τι γκρινιάζουμε για τις εμφανίσεις του Αλέξη στις αμερικές; Είτε εκεί μιλάει, είτε στα ανω κεφαλόβρυσα τα ίδια ουσιαστικά λέει. Τίμιος είναι ο άνθρωπος. Δικό μας είναι το πρόβλημα. Δικιά μας η μιζέρια και ο επαρχιωτισμός.

Και τελικά και για να φέρω το όλο θέμα και στα τοπικά, τον ίδιο επαρχιωτισμό γουστάρουμε και ως εκ τούτου εκλέγουμε και τους δημοτικούς μας άρχοντες.
Είχαμε ευκαιρία το φεστιβάλ κλασσικής μουσικής να αποκτήσει διεθνή εμβέλεια. Να έρχονται μουσικόφιλοι από όλη την Ευρώπη. Να αναβαθμίζεται πολιτιστικά ο τόπος. Να δίνεται και κάποια οικονομική ανάσα στις επιχειρήσεις. Προτιμούμε να  ανακοινώνουμε το πρόγραμμα των εκδηλώσεων μια βδομάδα πριν ξεκινήσουν και μετά να μοιράζουμε προσκλήσεις στο ημέτερο κοινό-πελάτες.
Είχαμε ευκαιρία ο Μαραθώνιος του Ναυπλίου να γίνει διεθνής. Να έρχονται εκατοντάδες Ιάπωνες και Αμερικάνοι και άλλοι   να τρέξουν στη διαδρομή των αρχαίων τόπων. Προτιμήσαμε να το κάνουμε μια όμορφη επαρχιακή γιορτούλα με έναρξη και τερματισμό στον μικρόκοσμό μας.
Είχαμε ευκαιρία να αναδείξουμε το λιμάνι μας. Να δημιουργήσουμε ένα διεθνές αγκυροβόλιο τουριστικών σκαφών. Να προωθήσουμε το εμπορικό λιμάνι. Την κρουαζιέρα. Αντί γι΄αυτό.....Μιζέρια.
Θα μπορούσαμε να προωθήσουμε την εξαιρετική τοπική παραγωγή. Να δημιουργήσουμε ζώνες βιολογικής καλλιέργειας. Να συνδέσουμε την αγροτική παραγωγή με τον τουριστικό τομέα. Ποια είναι η  απάντηση σε αυτά; Κλεινόμαστε στον μικρόκοσμό μας.
Θα μπορούσαμε να  δώσουμε φτερά σε ένα  Ίδρυμα πολιτιστικό φάρο που έχει έδρα την πόλη μας.  Αντί γι΄αυτό προτιμούμε να κάνουμε δράσεις όπου το σημαίνον είναι όχι η ουσία αλλά το να συμπεριλαμβανόμαστε στους διοργανωτές και να ακούγεται η πάρτη μας.  Πολλαπλά τοιαύτα παραδείγματα. Δυστυχώς.
Θα μπορούσαμε να εκμεταλλευθούμε το Χάρβαρντ. Το Πανεπιστήμιο. Τον πνευματικό κόσμο. Τους Αναπλιώτες της διασποράς. Τους εραστές της πόλης. Αντί γι΄αυτό, με τον τρόπο μας, τους κυνηγάμε όλους. Ελάτε να ζήσετε εσείς στην παλιά πόλη του Ναυπλίου και μετά τα λέμε. Χρόνια μας κυβερνούσαν οι εργολάβοι πολυκατοικιών, που δημιούργησαν τις επαρχίες τέρατα.  Αυτά είναι
Θα μπορούσαμε να δώσουμε τουριστική ταυτότητα στην πόλη και στην περιοχή της. Τα έχω πει πολλές φορές. Η Αργολίδα είναι ο μόνος τόπος στον οποίο υπάρχουν τρεις αρχαιολογικοί χώροι ενταγμένοι στα μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ. Το Ναύπλιο είναι η πόλη πρωτεύουσα τριών εθνών. Αντί γι΄αυτό τα μνημεία καταρρέουν και το Ναύπλιο είναι η μοναδική τουριστική πόλη παγκοσμίως που δεν δεν διαθέτει επίσημο τουριστικό portal. Νέτος σκέτος επαρχιωτισμός.
Η μικροκακομοιριά μας μας έκανε να κατασκευαστεί στη Θεσσαλία, γμτ τα κόμπλεξ μας, ένα τεράστιο shopping mall από την Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Λάρισας, που την οδήγησε και στην πτώχευση. Η ίδια λογική μας επέβαλε την κατασκευή στο Ναύπλιο ενός κολυμβητηρίου Ολυμπιακών και πλέον  διαστάσεων, το οποίο δεν μπορούμε να συντηρήσουμε,  να σχεδιάσουμε μία κολοσσιαία μαρίνα, προϋπολογιζομένης δαπάνης πολλών εκατομμυρίων, με αποτέλεσμα να μην κατασκευαστεί ποτέ, αντί για ένα αγκυροβόλιο μέσα στο λιμάνι, το οποίο θα λειτουργούσε χρόνια τώρα. Αποφασίσαμε και μελετήσαμε την κατασκευή ενός φαραωνικού συνεδριακού κέντρου, και όπως ήταν φυσικό συνεδριακό κέντρο δεν έγινε αλλά οι μελέτες πληρώθηκαν. Έτσι είναι. Εμείς οι μικροί τα μεγαλειώδη γουστάρουμε. Η ποσότητα θριαμβεύει έναντι της ποιότητας. Και όταν ξεφεύγουμε από κάθε μέτρο το όλο πράγμα κολλάει και ουδόλως κινείται  Ο επαρχιωτισμός μας μας έκανε να έχουμε νοσοκομεία σε απόσταση ελάχιστων χιλιομέτρων μεταξύ τους και πανεπιστήμια και ΤΕΙ σε κάθε κωμόπολη.
Έστω και σήμερα θα μπορούσαμε να αναβαθμίσουμε το Νοσοκομείο μας, δίνοντάς του εξειδίκευση και συνδέοντάς το με τον ιατρικό τουρισμό για την προσέλκυση διεθνούς πελατείας. Αντί γι αυτό το Νοσοκομείο καταρρέει και η δημόσια  υγεία υποβαθμίζεται μέρα με τη μέρα.
Ο δημόσιος χώρος καταπατείται, γίνεται λεία μικρών και μεγάλων συμφερόντων, εκποιείται, χωρίς πρόγραμμα και λογική. Οι αντιστάσεις αμβλύνονται και σε άλλες περιπτώσεις εξαφανίστηκαν. Χθες ετοίμαζαν καταλήψεις και βίαιη αντίδραση. Σήμερα απέκτησαν θέσεις εξουσίας και σιωπούν. Ο επαρχιωτισμός μας, που δεν άφησε να αναδειχθεί η άλλη λογική διαχείρισης και που στεγνώνει την φαντασία, έδωσε λαβές για όλα αυτά.
Και μην μου πείτε ότι το αντίθετο του επαρχιωτισμού είναι η αριστοκρατική λογική.
Αφήστε τα αυτά.
Το αντίθετο του επαρχιωτισμού είναι ο κοσμοπολιτισμός. Να γνωρίζεις τον κόσμο. Τους τόπους. Τις ιδέες που κυκλοφορούν. Την παγκόσμια ιστορία και φιλοσοφία. Να βλέπεις και να κατανοείς  τα πλανητικά προβλήματα για να μπορείς να δρας με επιτυχία τοπικά. Να σέβεσαι τις κουλτούρες και τους πολιτισμούς των άλλων λαών. Να αντιλαμβάνεσαι την σημαντική ασημαντότητά σου μέσα στο χωνευτήρι των λαών.
Που αυτά εδώ. Και όχι γιατί φταίνε οι ηγέτες μας. Επαναλαμβάνω. Εμείς και μόνον φταίμε.
Σταματώ.
Πιγκώθηκα