Περί Κατρουγκάλου το ανάγνωσμα

Περί Κατρουγκάλου το ανάγνωσμα:
Δημοσίευσε το "Βήμα" όλα αυτά τα γνωστά  περί Κατρουγκάλου. Απάντησε ο Υπουργός εμφανιζόμενος σε κάθε τηλεοπτικό τσάνελε και σε ραδιοφωνικές εκπομπές. Μίλησε το Μαξίμου και τον κάλυψε. Ανακοινώσεις είχαμε  και από όλα τα κόμματα
Τι θέλω λοιπόν και ανακατεύομαι; Τι αιρετικό θα μπορούσα να γράψω που δεν έχει λεχθεί μέχρι τώρα;
Διευκρινίζω προς έκπληξιν πολλών. Είμαι αναφανδόν υπέρ του κυρίου Κατρουγκάλου. Μεγαλοδικηγορικό γραφείο είχε ο άνθρωπος, συνεταιρισθείς με άλλους δικηγόρους, και είναι απολύτως γνωστό ότι τα γραφεία αυτά που ασχολούνται με εργατικά και ασφαλιστικά θέματα, έχουν μεγάλα κέρδη και οι αμοιβές τους συνήθως υπολογίζονται ως ποσοστό των χρημάτων που θα εισπραχθούν. Δεν είναι αυτό κάτι καινούργιο. Γνωστό από παλιά. Δεν έκανε κάτι λιγότερο ή περισσότερο ο Υπουργός. Δεν είναι το θέμα για την χώρα και τα χάλια που είχαμε και έχουμε ο Κατρούγκαλος και ότι είχε αναλάβει ως δικηγόρος υποθέσεις δημοσίων υπαλλήλων. Προχθές στο στόχαστρο ήταν ο τάδε Πασόκος, Χθες ο δείνα Νεοδημοκράτης. Σήμερα είναι  ο Κατρούγκαλος, αύριο θα ξαναθυμηθούμε κάποιο νεοδημοκράτη, που έχει μπόλικα χρήματα στο εξωτερικό, μεθαύριο θα σκάσει κάποιος άλλος από τη σημερινή κυβέρνηση και πάει λέγοντας. Και η κατάσταση θα παραμένει χάλια ως έχει. Ήμουν και είμαι απέναντι στην ανθρωποφαγία από όπου και αν προέρχεται και εναντίον του όποιου απευθύνεται αυτή. Δεν γουστάρω να κρεμάμε στα μανταλάκια τον δήθεν βρώμικο, εμείς οι καθαροί και άσπιλοι. Αντίθετα πρέπει αν βλέπουμε πιο βαθιά τα γεγονότα και τα δεινά του συστήματος, που μας κατακυριεύει. Δεν είναι προσωπικά τα ζητήματα. Και οι ευθύνες είναι συλλογικές.
Προς τι λοιπόν γράφω αυτές τις δικές μου σκέψεις;
Για να εκφράσω ένα σπουδαίο θέμα που θάπρεπε να μας απασχολήσει λόγω των δήθεν αποκαλύψεων του Βήματος και για να θέσω και ένα άλλο θέμα επ΄αυτού, ακόμα πιο σπουδαίο

Δικηγορικές εταιρίες που ασχολούνται με  εργατικά και ασφαλιστικά θέματα.
Διασύνδεση μεταξύ συγκεκριμένων τηλεοπτικών εκπομπών, δικηγόρων και ειδικών που προέρχονται κυρίως από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ  και συνδικαλιστών επίσης Πασόκων αλλά όχι μόνον.
Δικηγορικά γραφεία που απασχολούν δεκάδες γραμματείς, ασκουμένους δικηγόρους και δικηγόρους που απολαμβάνουν την μερίδα του λέοντος της όλης ιστορίας και την ίδια στιγμή χιλιάδες νέοι δικηγόροι δεν έχουν υπό τον ήλιο μοίρα.
Εργολαβικές αμοιβές με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα ποσά που δίδουν απλοί εργαζόμενοι και τη μεγιστοποίηση των κερδών των μεγάλων δικηγορικών γραφείων. Σώρευση αγωγών και προσφυγών, που μειώνει τα δικαστικά έξοδα, με ρώτημα εάν υπάρχουν και από εκ του λόγου τούτου  μεγάλα κέρδη για τις δικηγορικές εταιρίες.
Πολυνομία που δημιουργεί ανάγκη προσφυγής των πολιτών στη δικαιοσύνη αντί να μπορούν  να βρουν το δίκιο τους μέσα από τη διοίκηση.
Έλλειψη συνταγματικού δικαστηρίου που θα έλυνε μιας και δια πάντα το θέμα της αντισυνταγματικότητας διατάξεων των νόμων, ώστε να μην είναι αναγκαία η κατάθεση χιλιάδων προσφυγών και η έκδοση αντιφατικών μεταξύ τους αποφάσεων.
Αντί το μεγαλύτερο μέρος  της δικηγορικής ύλης των γραφείων που ασχολούνται με εργατικά θέματα, να αφορά τον ιδιωτικό τομέα και τις αυθαιρεσίες των επιχειρήσεων σε σχέση με εργατικά δικαιώματα, δυστυχώς στην μπανανία που ζούμε τα γραφεία αυτά ασχολούνται κυρίως με μισθούς, επιδόματα και συντάξεις που χορηγεί ο δημόσιος τομέας.

Αλλά υπάρχει κατά τη γνώμη και ένα άλλο ακόμα πολύ μα πολύ πιο σοβαρό θέμα που θα έπρεπε να μας απασχολήσει σε σχέση με το δημοσίευμα του Βήματος. Και δεν έχω ακούσει απολύτως τίποτα περί τούτου.
Θα έπρεπε κάποια στιγμή η κοινωνία μας να αντιδράσει με το αίσχος που συμβαίνει, καθηγητές πανεπιστημίου να ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά με την ιδιωτική τους πελατεία, αντί με τα πανεπιστημιακά τους καθήκοντα.
Μα πως είναι δυνατόν ένας καθηγητής της Νομικής να ασκεί ενεργή δικηγορία με εκατοντάδες υποθέσεις και μάλιστα σε πόλη διαφορετική από την έδρα του πανεπιστημίου στο οποίο υπηρετεί;
Πως ένας καθηγητής της ιατρικής εξετάζει ή χειρουργεί χιλιάδες ασθενείς;
Πως ένας καθηγητής του Πολυτεχνείο ασχολείται με δεκάδες μικροέργα στον ιδιωτικό τομέα;
Και πάει λέγοντας.
Δεν μας ενοχλούν όλα ετούτα και μας ενοχλεί ο ένας κύριος Κατρούγκαλος;
Και αλήθεια, ειρήσθω εν παρόδω. Όλοι αυτοί οι καθηγητές πληρώνουν το ποσοστό των κερδών τους στα ερευνητικά κέντρα των Πανεπιστημίων, όπως υποχρεούνται από τον νόμο ή το κάνουν γαργάρα το θέμα (για να το αναφέρω, κάτι ξέρω)
Είναι μείζον το θέμα αυτό και ουδείς το έθιξε επ΄ ευκαιρία του ζητήματος του κυρίου Κατρουγκάλου.
Οι καθηγητές πρέπει να είναι στις αίθουσες διδασκαλίας. Καθημερινά δίπλα στους φοιτητές τους.Θα πρέπει να προωθούν την έρευνα και όχι να χειρουργούν σκωληκοειδίτιδες παίρνοντας τις αμοιβές από μαχόμενους γιατρούς.
Μα πως τα επιτρέπουμε όλα αυτά; Και πως δεν μιλάει κανείς για το ζήτημα αυτό;
Δεν λέω. Οι καθηγητές πρέπει να είναι ενεργοί στον τομέα τους για τα μεγάλα θέματα της κοινωνίας. Θα μπορούσαν να ασχοληθούν με μια πολύ σοβαρή δικηγορική υπόθεση ή να δώσουν τη γνώμη τους για μια πολύ σοβαρή  ασθένεια κάποιου ατόμου ή να προσφέρουν τις γνώσεις σε κάποιο μεγάλο τεχνικό ζήτημα, αλλά αυτό το πράγμα να υπερασπίζονται κάποιον υπάλληλο του ευρύτερου δημόσιου τομέα για να κερδίσει ένα επίδομα μερικών χιλιάδων ευρώ, αντί να βρίσκονται στα Πανεπιστημιακά τους γραφεία  ή σε μία αίθουσα διδασκαλίας....Ε όχι.