Ανέξοδες υποσχέσεις; Εγώ θα μετρώ το χρόνο. Και ο χρόνος έμεινε στον 19ο αιώνα

Αντιγράφω είδηση:
Την Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014 και ώρα 6.30 μ.μ. στην αίθουσα διαλέξεων του Συλλόγου Αργείων «ο Δαναός» θα ομιλήσει: Ο κ. Γιάννης Μανιάτης Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής με θέμα: ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ ΚΑΙ ΑΓΩΓΟΙ ΦΥΣΙΚΟΥ ΑΕΡΙΟΥ:  «Στρατηγικές Προκλήσεις από την Κασπία Θάλασσα έως την Ν.Α. Μεσόγειο».
Γουστάρω ομιλίες για γεωστρατηγική.
Με τέτοια άλλωστε ασχολείται και ο παρ΄ ολίγους ψήφους, άγνωστος τοις πάσι στην Αργολίδα, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.
Καλά όλα αυτά τα περί Κασπίας. Ίσως και να επηρεάσουν θετικά την ζωή των εγγονιών μας. Να τα ακούσουμε. Γιατί όχι;
Αλλά μιας και θα ασχοληθούμε με τους αγωγούς φυσικού αερίου, δεν θα πρέπει κάποιος, κάπου, κάποτε να μας πει γιατί μας κορόιδεψαν με την έλευση του φυσικού αερίου στην περιοχή μας;
Θυμίζω ότι μας είχαν δώσει και συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Και μας έλεγαν ότι ο αγωγός θα περάσει μεταξύ Ναυπλίου και Αργους, προκειμένου να είναι εύκολο να γίνουν όλες οι υποδομές, προκειμένου να φθάσει το φυσικό αέριο στα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις στην Αργολίδα. Αλλά ο κεντρικός αγωγός πήγε στα ορεινά. Και τώρα ουδείς φαίνεται να ασχολείται να σχεδιάζει το οτιδήποτε. Μήπως θα έπρεπε από τότε κάποιος να υπενθυμίζει καθημερινά τα χρονοδιαγράμματα που είχαν δοθεί. Ανέξοδα τελικά τα λένε όλα, απ΄ότι νομίζουν.
Δεν μας είχαν δώσει χρονοδιαγράμματα εκατό φορές για τον Ανάβαλο; Ω ρε κοροϊδία. Και τελικά τα έργα προχωρούν αλλά τελείως στραβά. Και ενεργοβόρο θα είναι το όλο προτζεκτ με τις διπλές και τριπλές κινήσεις και ακριβό θα είναι το νερό για την άρδευση, όπως και τώρα συμβαίνει και δεν θα μπορούν οι αγρότες να στραφούν σε δυναμικές καλλιέργειες, αφού το νερό θα τους δίνεται μια φορά το δεκαπενθήμερο και αν. Ας μετράμε λοιπόν τις μέρες για το πότε το νερό θα φθάσει στις άνυδρες περιοχές έστω στραβά και ανάποδα.
Από την προηγούμενη τετραετία, όταν κυβερνούσαν οι πράσινοι που τώρα οι περισσότεροι μετατράπηκαν σε γοζ , μας είχαν υποσχεθεί για διυλιστήριο πόσιμου νερού στον Ανάβαλο. Ακόμα περιμένουμε. Και βέβαια και αυτό το έργο στραβό, κακό και ανάποδο ήταν, αφού όλα δείχνουν ότι το νερό της Λέρνας φτάνει και περισσεύει για την ύδρευση όλης της Αργολίδας και όχι μόνο. Δεν θάπρεπε να θυμίζουμε τις  ανεκπλήρωτες υποσχέσεις;
Μας είπαν για Πανεπιστημιακό campus και μάλιστα  αγοράσθηκε και το οικόπεδο με  ουκ ολίγα χρήματα των Αργείων και Αναπλιωτών, που ακόμα πληρώνουμε. Με ΣΔΙΤ θα γινόταν. Όνειρο δεμένο στο μουράγιο. Το Πανεπιστημιακό campus δεν έγινε, ούτε προβλέπεται να γίνει και σήμερα  το πανεπιστήμιο έχει διασπασθεί σε μπόλικα μόρια για να μπορέσει να λειτουργήσει από εδώ και από εκεί.
Μαρίνα και αυτή με ΣΔΙΤ μας υποσχέθηκαν. Έχετε πραγματικά πιστέψει ότι θα γίνει; Ότι θα βρεθεί κάποιος να βάλει κάμποσα εκατομμύρια για να κατασκευάσει νέα μαρίνα, όταν ιδιωτικοποιούνται έτοιμες και λειτουργούσες μαρίνες που έχουν κατασκευασθεί ήδη με τα χρήματα των φορολογουμένων Ελλήνων και Ευρωπαίων; Μα τα τελευταία πέντε χρόνια τίποτα δεν προχώρησε με ΣΔΙΤ, εκτός από τη χρυσοφόρα διαχείριση των σκουπιδιών. Για το σχέδιο αυτό της κατασκευής  της μαρίνας στο Ναύπλιο δεν μας έδωσαν συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για να μπορούμε να μετράμε ανάποδα. Ίσως θα πρέπει να αρχίσουμε να μετράμε τις μέρες που πέρασαν από την εξαγγελία.
Σκουπίδια. Άλλη ιστορία και αυτή. Και εκεί μας έδωσαν χρονοδιάγραμμα για την απομάκρυνση του σκουπιδότοπου από την Καραθώνα. Τότε δεν  πραγματοποιήσαμε το countdown, όπως γίνεται με τις εκτοξεύσεις πυραύλων στο ακρωτήρι Κανάβεραλ και η κρίσιμη ημέρα της υπόσχεσης για την απαλλαγή της παραλίας από το όνειδος έφθασε και πέρασε και παρήλθαν μέρες και μήνες και χρόνια. Να δούμε τώρα με το σχέδιο Τατούλη. Αλλά για τη διαχείριση των απορριμμάτων στην Πελοπόννησο, την Ηπειρο και την περιφέρεια Αττικής με την καυτή κολοκύθα που ανέλαβε η Ρένα, μετά τις έωλες υποσχέσεις της θα ασχοληθώ άλλη φορά.
Και για το αεροδρόμιο; Και εκεί μας υποσχέθηκαν ότι θα έχουμε αεροδρόμιο στην Τρίπολη από την πρώτη θητεία Τατούλη. Και τώρα νέες υποσχέσεις και διαβεβαιώσεις ότι θα μετατραπεί το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Τρίπολης από στρατιωτικό και σε πολιτικό. Και ότι τα λεφτουδάκια για να γίνει αυτό θα τα βάλουν ιδιώτες πάλι με την μέθοδο του ΣΔΙΤ. Τί να πω; Ότι διατηρώ πολλές πολλές αμφιβολίες; Και τελικά μαθαίνουμε ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Πρέπει, λέει, να αλλάξει  ως προς την κατεύθυνση ο αεροδιάδρομος προσγείωσης - απογείωσης. Και να δημιουργηθούν όλες οι αναγκαίες υποδομές για τη λειτουργία ενός πολιτικού αεροδρομίου. Αυτό που αντιλαμβάνεται ο καθείς, είναι ότι ουσιαστικά πρέπει να δημιουργηθεί ένα νέο αεροδρόμιο απεξαρχής. Πιστεύετε ότι θα είναι εύκολο κάποιος ιδιώτης να βάλει χρήματα για τη δημιουργία ενός τρίτου πολιτικού αεροδρομίου στην Πελοπόννησο; Θα μου πείτε: Τώρα γκρινιάζεις και δεν προτείνεις κάτι. Θεωρώ ότι είναι αναγκαίο, εάν θέλουμε αεροδρόμιο στην Τρίπολη, να ενταχθεί το έργο στο Πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων και στα Κοινοτικά προγράμματα και μετά να δούμε εκχώρηση αρμοδιοτήτων σε ιδιώτες. Αλλά και εδώ τελικά θα πρέπει να μετράμε μέρες μήνες και χρόνια για να δούμε πόσο υλοποιούνται οι υποσχέσεις. δεν είναι δυνατόν να τους αφήσουμε εσαεί να υπόσχονται.....υπόσχονται..... υπόσχονται χωρίς συνέπειες.
Και φθάνουμε και στο σιδηρόδρομο. Μάλλον, απ΄ότι φαίνεται θα ξαναλειτουργήσει κάποια στιγμή η γραμμή προς Αργος και Ναύπλιο. Ίσως να ξεκινήσει και πιλοτικά τα Σαββατοκύριακα μέσα στις προσεχείς ημέρες. Πολύ θετικό αυτό. Αλλά να μην πιέζουμε για να γίνει; Να μην μετράμε τις μέρες, αφού μας έδωσαν και χρονοδιάγραμμα. Να ξεχάσουμε το παρελθόν με τα εκατομμύρια που έπεσαν σε μία γραμμή που μετά το Ναύπλιο θα ήταν αδύνατο να λειτουργήσει μετά τη δημιουργία του νέου αυτοκινητοδρόμου προς Καλαμάτα; Τράτζικ, που έλεγε και η περσινή διαφήμιση. Έριξαν τόσα εκατομμύρια και κράτησαν το πλάτος των σιδηροτροχιών στο Τρικουπικό παρελθόν. Και τώρα ομιλούν για επέκταση του προαστιακού αυτοί που έχουν τις πολιτικές ευθύνες για το ότι θα πρέπει στον Ισθμό να αλλάζουν οι Πελοποννήσιοι τρένο, για να μεταβαίνουν από τον 19ο αιώνα στο σήμερα.