Χωράφια εντός οικισμών προϋφιστάμενων του 1923!!!!!

"Αδικίες στον ΕΝΦΙΑ".
Στην Ανω Αγριλίτσα σε ένα χωριό στο πουθενά, όπου τον χειμώνα κατοικούν 50 μόνον κάτοικοι, υπολογίσθηκε, λέει, η αξία του χωραφιού των 20 στρεμμάτων με τα 40 ελαιόδενδρα σε ένα εκατομμύριο ευρώ!!!! Πολλές αυτές οι περιπτώσεις και η Κυβέρνηση πανικόβλητη τρέχει να διορθώσει τα σφάλματα.
Φωνάζουν λοιπόν οι ιδιοκτήτες, αντιδρούν οι βουλευτές όλων των κομμάτων για την τεράστια αυτή αδικία.
Εγραψε ο Καμπουράκης ένα όμορφο άρθρο για το θέμα αυτό στο Πρόταγκον.  Για το πως το προνομιακό οικόπεδο που επωλείτο στις καλές εποχές σε δυσθεώρητα ύψη, έγινε τώρα μειονεκτικό χωραφάκι.
Ο αιρετικός θα θέσει επ΄ αυτού ένα άλλο παρεμφερές θέμα που σχετίζεται με τις χρόνιες παθογένειες του συστήματος που είχαμε δημιουργήσει.
Τα είκοσι αυτά στρέμματα στην Ανω Αγριλίτσα για να υπολογισθούν σε δυσθεώρητη αξία, προφανώς βρίσκονται εντός οικισμού. Όμως το βασικό ερώτημα που τίθεται εδώ είναι το πως έχουν όλοι αυτοί τέτοιες μεγάλες εκτάσεις με χωράφια σε εντός οικισμού του 1923 περιοχές. Κάποια στιγμή οι οικισμοί προ του 1923 απέκτησαν όρια με Προεδρικά Διατάγματα. Μόνον που τα όρια αυτά ήσαν αρκετά ασαφή, χωρίς συντεταγμένες. "Κόκκινο λιθάρι, ρίζα ελιά, μανδρότοιχος, στάνη, άνω βρυσούλα κλπ". Βρήκαν τότε οι μάγκες πολιτικοί μας τον τρόπο να αγοράζουν τις ψήφους και την υποστήριξη των πελατών ψηφοφόρων. Η βιομηχανία ονομάσθηκε "διόρθωση ορίων οικισμού". Δεν εννοούσαμε αυτό το κόκκινο λιθάρι, που δεν είναι και πολύ κόκκινο, αλλά το άλλο στην κάτω δημοσιά. Και έτσι με μια ωραία απόφαση του κ. Νομάρχη ξαφνικά το σιτοχώραφο των 20 στρεμμάτων και ο διπλανός ελαιώνας έμπαιναν στα όρια οικισμού και οι πελάτες θεωρούσαν (ίσως και να ήταν έτσι στα έτη της ευδαιμονίας) ότι έγιναν μαικήνες. Και μετά είχαμε και καινούργιο ωραίο κόλπο, που απαιτούσε καινούργιες επαφές τρίτου τύπου με τον γιο ή την κόρη του αρχικού πολιτευτή για να μεταφερθούν οι ψήφοι των πελατών από μπαμπά σε τέκνο.  Παραχώρηση μιας λωρίδας γης πλάτους 3 και μήκους 50 μέτρων που οδηγούσε σε αδιέξοδο σε κοινή χρήση. Και ξαφνικά και τα πίσω τμήματα του σιτοχώραφου γινόντουσαν ωραιότατατα οικόπεδα των 500 τ.μ. Την μπακλαβαδιάσμε την γη.  Σε κάποιους οικισμούς το κόλπο έπιασε και κάποιοι με τις διορθώσεις των ορίων οικισμών και το γαλακτομπουρέκιασμα της γης, απέκτησαν σοβαρά ποσά στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς.  Έγιναν μεγάλοι και τρανοί. Και εννοείται ότι παράτησαν τις καλλιέργειες.
Σε άλλες όμως περιοχές η ζήτηση της γης δεν ήταν ανάλογη με τις τιμές που ζητούσαν οι ελαιο και σιτο παραγωγοί. Έτσι έμειναν με τα "χωράφια εντός οικισμού" στο ....... όνομά τους. Οποία Ελληνική πρωτοτυπία!!! Χωράφια λέει που είναι τμήμα οικισμού προϋφιστάμενου του 1923.
Έγιναν και εδώ στο Δήμο Ναυπλιέων όλα αυτά τα τραγικά. Όχι θα αποτελούσαμε εξαίρεση. Ο οικισμός της Αρειας τεντώθηκε και έγινε μακρύς σαν μπασκετμπολίστας. Τα τμήματα των οικοπέδων των μη πελατών ξαφνικά βγήκανε εκτός οικισμού. Ναι έγινε και αυτό. Ας τιμωρηθούν αυτοί που δεν μας ψηφίζουν. Τα χωράφια των φίλων του τοπικού κομματάρχη με το επίθετο που καταλαμβάνει πέντε-έξη σελίδες στους εκλογικούς καταλόγους του χωριού που βρισκόταν στο πουθενά με μαγικό τρόπο έγιναν οικισμός. Μια άλλη περιοχή του Ναυπλίου, η Αγία Κυριακή απέκτησε όρια τέτοια που αντιστοιχούν σε έναν οικισμό το 1923 όχι εξήντα- εβδομήντα κατοίκων, αλλά μερικών χιλιάδων. Σύσσωμοι οι πελάτες ψήφιζαν τους πολιτευτάδες μας.
Και τώρα οι πελάτες φωνασκούν. Οι πολιτευτές και τα βλαστάρια των παλαιών πολιτικών είναι τρομοκρατημένα. Μαζί και σύσσωμη η αντιπολίτευση κλείνει το ματάκι, προσπαθώντας να γίνει αυτή πάτρωνας των έκθετων ψηφαλακίων.
Που την φτάσαμε την χώρα...
Και θέλουμε να τα διατηρήσουμε όλα αυτά ως έχουν στο διηνεκές.
Ας καταργηθεί λοιπόν, λέω εγώ τώρα, ο ΕΝΦΙΑ ως κρατικός φόρος και ας περάσει ως έσοδο στους Δήμους η φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας.
Πλέον οι δημαρχέοι και οι παρατρεχάμενοι δεν θα έχουν την ευκολία της κρατικής χρηματοδότησης αν γίνει κάτι τέτοιο.
Ας κάνουν τις δράσεις που πρέπει για να αναβαθμιστεί η αξία των ακινήτων για να πληρώνονται οι φόροι.
Και ας γνωρίζουμε πλέον ότι όλες οι σπατάλες γίνονται από τους ανθρώπους της διπλανής πόρτας, που πρέπει να δίδουν λογαριασμό.
Τίποτα δεν είναι εύκολο αγαπητοί μου.
Ελάχιστοι θέλουν ετούτο να το χωνέψουν. Ότι τα εύκολα πήραν οριστικά τέλος στην όμορφη αυτή κατάληξη της Βαλκανικής χερσονήσου.
Τελικά δεν τους λυπάμαι και πολύ τους οργισμένους. Όπως έστρωσαν..... Ας βρουν την άκρη.
Είναι να μην νευριάζετε, εσείς οι σκληρά αδίκως φορολογούμενοι και όλοι οι προλετάριοι;

Άντε, αποφάσισα  να σας ηρεμήσω λίγο. Πέρα από τα "χωράφια" της Ανω Αγριλίτσας υπάρχουν και τα ακαλλιέργητα στην Κάτω Ποταμιά. Για αυτά κανείς δεν θα είχε αντίρρηση να πληρώσει ΕΝΦΙΑ
(από photodom η φωτογραφία και κλεμμένη από την καλύβα ψηλά στο βουνό)

Ο πασοκισμός είναι εδώ. Δεν ηττάται

Ανέβασα στα αιρετικά μία αποκλειστική είδηση για μια "μεγάλη έκθεση στη Νέα Υόρκη με αρχαιολογικούς θησαυρούς της Μεσογείου και ότι ιδιαίτερη πτέρυγα στην έκθεση αυτή θα έχουν τα αρχαία της Αργολίδας."
Η είδηση αυτή προφανώς άρεσε στους αναγνώστες των αιρετικών και έγινε και αναπαραγωγή της και σε άλλες ιστοσελίδες.
Βέβαια εγώ με σαφήνεια έγραψα ότι την είδηση δεν την γνώριζε άλλος. Ότι δεν την γνώριζε  κανένας άλλος. Επομένως αφού δεν την γνώριζε κανείς, ούτε και οι αρμόδιοι ......
Αλλά οι ειδήσεις στο διαδίκτυο και ειδικότερα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κυκλοφορούν με ταχύτητα, χωρίς να ελέγχονται. Ειδικά όταν τα "νέα" και οι αποκλειστικότητες αφορούν καταστροφές.
Εδώ χθες πέθαναν έναν καλλιτέχνη στην χώρα μας, ενώ παλαιότερα κάποιος έγραψε ότι η παραλία στο Βιβάρι θα πωληθεί εκατόν τόσες χιλιάδες ευρώ πράγμα που οδήγησε σε πολλούς να μιλάνε για "ξεπουλήματα" και "προδοσίες", ενώ τα εκατόν τόσα χιλιάρικα δεν αφορούσαν ευρά αλλά τετραγωνικά μέτρα.
Αλλά την αποκλειστική μου "είδηση", την έγραψα όχι για να αποδείξω το παγκοίνως γνωστό, ότι το διαδίκτυο αποτελεί πηγή διασποράς απίθανων και απίστευτων ειδήσεων, αλλά για να σας θυμίσω το  επίσης απίθανο και απίστευτο πασοκικό παρελθόν της κοινωνίας μας που μας στοιχειώνει μέχρι σήμερα.
Τότε κυβερνούσε ακόμα ο παππούς ο Καραμανλής, ενώ στη μεγάλη πόλη του νησιού των βρακοφόρων δήμαρχος ήταν ο Μανόλης Καρέλλης (όχι ο σπιρτουόζος εξτρέμ του Παναθηναϊκού, αλλά ο άλλος, του βαθέος ΠΑΣΟΚ).
Τότε η είδηση για μια πολύ σπουδαία έκθεση στη Νέα Υόρκη με αρχαιότητες της Μεσογείου δεν ήταν κατασκευασμένη από εμένα (όπως αυτή που έγραψα χθες), αλλά πραγματική. Πλέον, φαντάζομαι, όλοι θεωρούμε ότι μια τέτοια έκθεση αρχαιολογικών θησαυρών σε ένα μεγάλο μουσείο του εξωτερικού αποτελεί ένα σπουδαίο πολιτιστικό γεγονός. Τα αρχαιολογικά ευρήματα στη χώρα μας αποτελούν αντικείμενα της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς και η προβολή τους ευκαιρία να βρεθεί η χώρα και η περιοχή όπου ευρέθησαν στο επίκεντρο της δημοσιότητας.
Δεν ήταν όμως τα πράγματα τότε έτσι.  Ο τότε Δήμαρχος Ηρακλείου Μανόλης Καρέλλης επικεφαλής της πασοκικής τοπικής εξουσίας θεώρησε ότι οι Αμερικάνοι θα μας "κλέψουν" τα αρχαία και ότι οι Κρητικοί και οι Ελληνες πρέπει να αγωνισθούν για να μην φύγει ούτε ένα αρχαιολογικό αντικείμενο από την Κρήτη!!!! Δεν ξέρω αν θυμάστε ή αν έχετε ακούσει την ιστορία.  Το πασόκ τότε είχε την αυθεντία του προοδευτικισμού και τους αριστερού λόγου. Ήταν κυρίαρχο στο παιχνίδι των ιδεών. Να τα ψηφίσματα των δημοτικών συμβουλίων των κρητικών πόλεων που ελέγχονταν τότε από τους "προοδευτικούς", να  οι αποφάσεις των εργατικών κέντρων και των μαζικών φορέων και μαζί με όλους αυτούς μπροστάρηδες οι  ιερωμένοι που θα αγωνιζόντουσαν για τα ιερά και τα όσια της πατρίδας. Το είπε το πασόκ, ότι θα μας κλέψουν τα αρχαία οι ξένοι και έχοντας την πλήρη ιδεολογική υπεροχή, το ακολουθούν τυφλά  από πίσω η ΕΔΗΚ (ο Ζίγδης υπήρχε ακόμα), το ΚΚΕ, το ΚΚΕ (εσωτ).  Ο λαϊκισμός είχε πλήρως επικρατήσει με τον ξεσηκωμό ενός λαού για ένα απίθανο γεγονός. Οι προοδευτικές φωνές, απλώς ψιθύριζαν την ώρα που ο αριστερός και δεξιός εθνικολαϊκισμός ούρλιαζε. Οι μαθητές των Κρητικών Γυμνασίων (δεν υπήρχε τότε ακόμα Πανεπιστήμιο) κάνουν κατάληψη στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Κρήτης. Αστυνομίες, επεισόδια, συλλήψεις. Και όλα αυτά για να μην εκτεθούν αρχαία της Κρήτης σε μια μεγάλη έκθεση στην Νέα Υόρκη, δίπλα δίπλα με Ρωμαϊκά, Ετρουσκικά, Καρχηδονιακά, Φοινικικά ευρήματα. Ο παππούς ο Καραμανλής επιστρέφει στο Ανατολικό Αεροδρόμιο από το εξωτερικό όπου βρισκόταν και εκστομίζει την "προσβλητική" για τους Κρητικούς δήλωση ότι είναι "αηδιασμένος". Τα αρχαία από την Κρήτη τελικά δεν θα εκτεθούν στη μεγάλη έκθεση της Αμερικής. Η μεγάλη συμμαχία του φοβικού Ελληνισμού με την πρωτοκαθεδρία του λαίκίστικου πασοκισμού και της αντιδραστικής εκκλησίας είχε θριαμβεύσει.
Αυτή η ιδεολογική πρωτοκαθεδρία του πασοκισμού κυριάρχησε στην πολιτιστική, κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας τις επόμενες δεκαετίες, αφού σε αυτήν προσχώρησε η δεξιά στην οποία κυρίαρχο λόγο είχαν ο καμμένος και ο μανόλης και ο ίδιος πασοκισμός έχει τα ιδεολογικά ηνία μέχρι σήμερα με τις νέες εκφάνσεις και μεταλλάξεις του.
Αυτός ο πασοκισμός με το μανδύα του προοδευτικισμού και του "αριστερού" λόγου κινητοποίησε τους τελευταίους μήνες εκ νέου όλες αυτές τις δυνάμεις του φοβικού Ελληνισμού (και τους ιερωμένους βεβαίως βεβαίως).
Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών ανέλαβε ένα σπουδαίο έργο. Να αδρανοποιήσει και να καταστρέψει τα χημικά της Συρίας, που μπορούν να προκαλέσουν (και προκάλεσαν) τόσες  οδύνες και καταστροφές.  Η καταστροφή θα γινόταν με τη μέθοδο της υδρόλυσης που όλη η επιστημονική  κοινότητα (πλην των απίστευτων και απίθανων φωνών) θεωρεί ως την πλέον ενδεδειγμένη και απολύτως ασφαλή .Όλη η υφήλιος συμπαραστέκεται σε αυτό το σπουδαίο εγχείρημα. Όλη; Μα τί λέτε.... Εδώ είναι Ελλάδα.  Και τότε ο πασοκισμός ξαναέρχεται στην επιφάνεια. "Θα καταστρέψουν τη Μεσόγειο". "Να μην γίνει με υδρόλυση, αλλά με πυρόλυση η αδρανοποίηση των χημικών".  "η Αλβανία δεν τα δέχθηκε στο έδαφός της και θα τα δεχθούμε εμείς;", "να τα πάρουν οι Γερμανοί και οι Αμερικάνοι που τους πούλησαν τα χημικά". Απίθανα πράγματα. Κάποιοι για κάποιους θα ήθελαν να μολύνουν τη Μεσόγειο, περιοχή όπου στο κάτω-κάτω της γραφής, αν μη τι άλλο, υπάρχουν τεράστια επιχειρηματικά συμφέροντα που σχετίζονται με  τη θάλασσά μας (μεγάλες τουριστικές μονάδες, κολοσσοί της κρουαζιέρα, μεγάλες αλιευτικές επιχειρήσεις κλπ). Η υδρόλυση έγινε εκατοντάδες χιλιόμετρα μακρυά από την Κρήτη και αφού είχαν ληφθεί όλα τα μέτρα και αφού γινόντουσαν οι έλεγχοι κατά τη διάρκεια της επιχείρησης. Θεωρώ ότι είναι απίστευτο να λέγεται ότι θα πρέπει ο Γερμανός ή ο Αμερικάνος πολίτης να δεχθεί στη δικιά του χώρα τα χημικά, μόνον και μόνον, διότι πιθανόν , κάποια επιχειρηματικά συμφέροντα  κέρδισαν από την υπόθεση. Και τι θα τα κάναμε; Θα τα αφήναμε στη Συρία; Θα τα στέλναμε σε μία φτωχή χώρα με πεινασμένους; Θα έπρεπε να τα θάψουμε στην Ουασιγκτώνα; Θα τα στέλναμε στο διάστημα ή θα έπρεπε να κάνουμε το εγχείρημα σε μια πιο ανοιχτή θάλασσα στα νησιά του Σολομώντα ή στο νησάκι του Ειρηνικού που χρησιμοποιούσαν οι Αμερικανοί για τις πυρηνικές τους δοκιμές; Το σπουδαίο εγχείρημα της αδρανοποίησης των χημικών της Συρίας ολοκλήρωθηκε με επιτυχία κάτι που ήταν απεξαρχής 100% βέβαιο. Μόνον η συμμαχία των φοβικών αντιδρούσε. Ιερωμένοι, Νότης Μαριάς και λοιποί.
Στα μέσα της κοινωνικής δικτύωσης, πλέον δεν βλέπεις τρομοκρατικές ειδήσεις για το γεγονός. Πάμε για άλλα. Η φοβική Ελλάδα του πασοκισμού και της εκκλησίας δεν ηττάται, έχει θέματα μπροστά της. Εδώ ο Πάρης που εκλέχθηκε με τη ΔΗΜΑΡ συμπαραστάθηκε μαζί τους. Τι να λέμε τώρα;

Αποκλειστική είδηση στα αιρετικά

Σήμερα στα αιρετικά μία αποκλειστική είδηση, που μόνον ο αιρετικός και ουδείς άλλος (κυριολεκτικά ουδείς) γνωρίζει.

Στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης διοργανώνεται το έτος 2015 μια πολύ σπουδαία και μεγάλη έκθεση με θέμα "αρχαιότητες της Μεσογείου"

Περίοπτη θέση στην έκθεση αυτή θα έχουν αρχαιολογικά ευρήματα από την περιοχή της Αργολίδας.

Προς τούτο εκθέματα που βρίσκονται στις αποθήκες της αρχαιολογικής υπηρεσίας στο Ναύπλιο και στο Αργος και κάποια εκθέματα από τα μουσεία Επιδαύρου, Μυκηνών, Ναυπλίου και Αργους θα ταξιδέψουν στην άλλη άκρη του ωκεανού.

Η προβολή που θα έχει η χώρα μας και ο νομός μας θα είναι τεράστια.

Δεκάδες εκατομμύρια επισκέπτες προβλέπεται να θαυμάσουν τα αρχαία μας.

Εσείς πως κρίνετε την είδηση αυτή; Δεν θα είναι ένα σπουδαίο γεγονός για την Αργολίδα;

Σε αντάλλαγμα προβλέπεται στην πόλη του Ναυπλίου να εκτεθούν τρία πολύ σπουδαία ζωγραφικά έργα της Αναγέννησης τριών πασίγνωστων ζωγράφων της εποχής.

Η ανάρτησή μου αυτή θα έχει και συνέχεια αύριο ή μεθαύριο.

Σας παρουσιάζω την άποψη του Τολέδου του Ελ Γκρέκο, που εκτίθεται σήμερα στη Νέα Υόρκη

Ξεφτίλα ολκής

Αποτελεί ξεφτίλα ολκής.
Ποιες άλλες λέξεις να χρησιμοποιήσω;
Τρία διαδοχικά δημοτικά συμβούλια στο Δήμο Ναυπλιέων δεν έγιναν διότι δεν υπήρξε απαρτία.
Με άλλα λόγια κάποιοι δημοτικοί σύμβουλοι  για καιρό δεν πατάνε στα δημοτικά συμβούλια. Υπάρχει κάποιος που να είναι  δικαιολογημένα απών; Δεν γνωρίζω αλλά να είναι ένας ή δύο οι δικαιολογημένοι; Οι άλλοι αδικαιολόγητοι.
Ορκίσθηκαν ότι θα τηρούν το καθήκον τους, αλλά σκασίλα τους μεγάλη ο όρκος που έδωσαν στον θεό ή στη συνείδησή τους και  οι δεσμεύσεις τους προς τους πολίτες.
Δεν πάρθηκαν κάποιες αποφάσεις και δημιουργήθηκαν σοβαρότατα προβλήματα, απ΄ότι μαθαίνω, στη λειτουργία του Δήμου μας.
Σιωπά και δεν διαμαρτύρεται δημόσια και ο Δήμαρχος. Τι να πει στο κάτω κάτω της γραφής; Ότι με κάποιους από  αυτούς που απουσιάζουν ήταν στον ίδιο συνδυασμό και ζητούσαν μαζί τις ψήφους των Αναπλιωτών;
Απουσιάζει απ΄ότι μαθαίνω και σύσσωμη (ή έστω το μεγαλύτερο μέρος) της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης; Κανείς όμως  δεν το θίγει το θεματάκι. Όλοι αγαπούν τα έρμαια ψηφαλάκια που κληροδότησε η πράσινη αξιωματική αντιπολίτευση.
Φωνάζει ο λαός για τη διακοπή της υδροδότησης. Ο αιρετικός δεν διαμαρτύρεται γι αυτό. Το θέμα μας δεν είναι να αγανακτούμε γενικώς όταν το προβληματάκι ή η προβληματάρα φτάνει στο κατώφλι του σπιτιού μας, αλλά να ξέρουμε τι μας γίνεται γενικότερα. Σίγουρα δεν φταίει ο Δήμαρχος που έγιναν βλάβες στον αγωγό ύδρευσης. Φταίει όμως για πολλά η έλλειψη οργάνωσης που οφείλεται στον διαπιστωμένο ωχαδερφισμό αυτών που ψηφίζουμε.
Και τους ψηφίσαμε (σατε), αλλά κανείς δεν σκέφτεται ότι δεν πρέπει να το ξανακάνει το λάθος.
Τους μαυρίσαμε (σατε) αυτούς που ενδιαφέρονται και έχουν προτάσεις και τους ξαναναμαυρίσαμε (σατε) στις τελευταίες δημοτικές εκλογές.
Τι να κάνουμε; Δεν θεωρήσατε άξιο τον αιρετικό να σας εκπροσωπήσει ούτε καν στο τοπικό συμβούλιο Ναυπλίου. Όμως κάποιοι εκλεγέντες ούτε καν πατάνε στα δημοτικά συμβούλια. Αυτά είναι.
Ένας δημοτικός σύμβουλος, που αποφάσισε να μην ξαναθέσει υποψηφιότητα (δικαίωμά του είναι), είναι παρών σε κάθε δημοτικό συμβούλιο, παρότι ο άνθρωπος είναι επιχειρηματίας του τουριστικού τομέα και είμαστε χρονικά στο αποκορύφωμα της τουριστικής περιόδου.
Αυτός τρέχει, παρότι δεν θα είναι δημοτικός σύμβουλος από 1ης Σεπτεμβρίου. Και διατυπώνει και προτάσεις σε ώτα μη ακουόντων.
Εκεί.... Ας μείνετε σε αυτά που ξέρετε. Εντάξει. Να διαμαρτύρεστε και για τα στραβά που γίνονται δίπλα σας. Όλα ωραία και καλά.
Η ζωή συνεχίζεται.....

Διατηρητέα και αστοί πολιτικοί υπό εξαφάνιση

Φαντάζομαι ότι όλοι οι αναγνώστες των αιρετικών γνωρίζουν τον βουλευτή και Υπουργό Μανιάτη.
Το ερώτημα είναι το πόσοι από εσάς τους φίλους και τους εχθρούς μου έχετε ακουστά κάτι για μια παλαιότερη βουλευτίνα του ΠΑΣΟΚ ονόματι Περλεπέ.
Τότε, στις αρχές του 2012, η βουλευτίνα αυτή είχε αγωνισθεί για να εξαιρεθούν οι ιδιοκτήτες των διατηρητέων κτηρίων από την πληρωμή  του φόρου ακίνητης περιουσίας. Και προστέθηκε ένα εδάφιο στο νόμο που έλεγε ότι όσα κτήρια είναι άνω των εκατό ετών και έχουν χαρακτηρισθεί ιστορικά διατηρητέα ή ως έργα τέχνης που χρήζουν ειδικής προστασία από το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού (τότε δεν ήταν χώρια ο Τουρισμός από τον Πολιτισμό, ως προς τις αρμοδιότητες του Υπουργείου εκείνου) υπόκεινται σε φόρο μόνον ένα τοις χιλίοις, ουσιαστικά δηλαδή απαλλάσσονται των βαρών και χαρατσιών.
Θριαμβολόγησαν οι τότε εξουσιαστές για την τεράστια επιτυχία της εξαίρεσης αυτής ώστε να βοηθηθούν οι ιδιοκτήτες των διατηρητέων.
Πανηγύριζε η βουλευτίνα Περλεπέ, αλλά σιώπησε ο βουλευτής Μανιάτης. Δεν μίλησε ο άνθρωπος διότι όλη η ιστορία ήταν μια απάτη και ουσιαστικά ένα δώρο στους πολύ λίγους που έχουν στην ιδιοκτησία τους κηρυγμένα ιστορικά διατηρητέα κτήρια. Όλη η ιστορία ήταν μια τεράστια πομφόλυξ, αφού η εξαίρεση δεν αφορούσε τα χιλιάδες κηρυγμένα διατηρητέα κτήρια σε όλη τη χώρα, αλλά μόνον τα χαρακτηρισμένα και ως ιστορικά εκτός από διατηρητέα. Και προφανώς αυτή η εξαίρεση δεν αφορούσε κάποιο κτήριο στο Ναύπλιο. Άραγε κάνω λάθος και υπάρχει στην πόλη μας, κάποιο κηρυγμένο ιστορικό διατηρητέο κτήριο στο όνομα ιδιώτη;
Προσπάθησαν οι άνθρωποι να μας δουλέψουν κανονικότατα.
Αλλά τα χρήματα βγήκαν τελικά από τις τσέπες των ιδιοκτητών των διατηρητέων κτηρίων για τις πληρωμέες ΦΜΑΠ, ΕΕΤΗΔΕ (και αυτό τσούζει) και τώρα επίκειται και ο ΕΝΦΙΑ (τι ωραίες ονομασίες εφευρίσκουν οι πολιτικοί ταγοί!!!) και έτσι τα μεγάλα λόγια για ευνοϊκή μεταχείριση των διατηρητέων κτηρίων αποδείχθηκαν φρούδες ελπίδες.
Και έρχεται σήμερα ο βουλευτής  και Υπουργός Μανιάτης να ζητήσει τη μείωση του φόρου για τα διατηρητέα κτήρια (για όλα φαντάζομαι αυτή την φορά, αφού τα ελάχιστα ήδη έχουν τύχει της εξαίρεσης) κατά 50%.
Καλό θα είναι να γίνει ετούτη η μείωση του φόρου, όπως ο Υπουργός μεγαλοσχημόνως επρότεινε προς τον αρμόδιο Υπουργόν κ. Γκίκαν, αφού οι ιδιοκτήτες διατηρητέων κτηρίων, υφίστανται τόσα και τόσα άλλα δεινά, αλλά δεν μπορώ να μην σχολιάσω το ζήτημα και λίγο περαιτέρω.

Το σχετικό πρόγραμμα με το οποίο δηλώνονται στο TAXIS τα ακίνητα  τα έφτιαξαν κάποιοι τεχνοκράτες προγραμματιστές. Προφανώς οι άνθρωποι θεώρησαν λογικό να δηλώνεται ότι ένα ακίνητο είναι διατηρητέο, παρότι τούτο δεν επηρέαζε τον υπολογισμό της λυπητερής. Οι προγραμματιστές λοιπόν πρέπει να σκέφτηκαν ότι υπάρχει κάποια αδικία εδώ και ότι είναι εύλογο κάποια στιγμή να γίνει η διόρθωση, οπότε προνόησαν να δηλώνονται σε ένα κουτάκι τα διατηρητέα, για να μπορεί σήμερα ο Υπουργός να διατυπώνει την πρόταση του, που με ένα κλικ του γνώστη των υπολογιστών θα οδηγήσει σε μειωμένους φόρους.

Νομίζετε ότι είπε κάτι πρωτοποριακό ο Υπουργός; Μα σε αυτόν τον αντικειμενικό προσδιορισμό της αξίας των ακινήτων προβλέπεται μειωτικός συντελεστής 40% για διατηρητέα που προορίζονται για κατοικίες και 20% για αυτά που προορίζονται για επαγγελματική στέγη. Το αυτονόητο λοιπόν του να μην εξισώνονται οι αξίες των κτηρίων, καταντά ζητούμενο σε αυτόν τον τρελό τόπο της παράνοιας.

Και εκεί που οι ιδιοκτήτες έβαλαν γερά το χέρι στην τσέπη, έρχεται τώρα ο Υπουργός και υπερακοντίζει την απαλλαγή. Δεν το καταλαβαίνω όλο αυτό το νέο σενάριο. Γιατί να μειωθεί τόσο πολύ ο φόρος για ένα κατάστημα διατηρητέο σε πολύ καλή περιοχή που αποδίδει ένα πολύ καλό εισόδημα στον ιδιοκτήτη και που η αξία του είναι αρκετά μεγάλη και πάντως όχι η μισή τους διπλανού καταστήματος που δεν είναι διατηρητέο; Γιατί να μην ισχύσουν οι σχετικά δίκαιο μειωτικοί συντελεστές, όπως εφαρμόζονται στον υπολογισμό των αντικειμενικών αξιών; Εκεί που μας μαστίγωναν, τώρα θέλουν να μας χαϊδεύουν. Οι αιρέσεις αυτά δεν τα ανέχονται. Μόνον στους δογματικούς του λαϊκισμού αρέσουν τα ψεύτικα χαδάκια.

Πριν μερικά χρόνια η "άλλη πρόταση" είχε κάνει μια συγκεκριμένη πρόταση στον αρμόδιο Υπουργό (ποιος άραγε ήταν και τότε;) σε σχέση με το πρόγραμμα "Εξοικονομώ". Να δοθούν  τα καλύτερα κίνητρα στους ιδιοκτήτες των διατηρητέων κτηρίων να θωρακίσουν ενεργειακά τα σπίτια τους. Ποιοι έχουν το μεγαλύτερο βάρος από όλους; Μα προφανώς αυτή η κατηγορία. Αυτοί υφίστανται όλους τους περιορισμούς. Που είναι υποχρεωμένοι να βάζουν ξύλινα κουφώματα, που έχουν άπειρες δυσκολίες τοποθέτησης στεγάστρων, ηλιακών συλλεκτών κλπ. Αν δεν ενισχυθούν αυτοί, τότε ποιος ρε γαμώτο; Και προτείναμε και το άλλο για να είμαστε δίκαιοι.  Ότι τα κίνητρα θα πρέπει να δοθούν κατά προτεραιότητα όχι σε όλους, αλλά σε αυτούς που ιδιοκατοικούν τα διατηρητέα κτήρια. Όχι σε αυτούς που κονομάνε από αυτά. Φευ!!!! Οι ιδιοκτήτες των διατηρητέων στο σωρό μαζί με τους άλλους. Στο ίδιο ακριβώς τσουβάλι με αυτούς που τους παρέσυρε το ρέμα της μανιοκατάθλιψης της αντιπαροχής. Κατά τα λοιπά  υποβάλλουμε προτάσεις σήμερα στον Γκίκα για να ευνοηθούν οι διατηρητεούχοι.

Τώρα για να σκεφτούμε λίγο πιο σοβαρά από το να πετάμε πυροτεχνήματα για να γίνουμε αρεστοί.

Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη συνεκτική πολιτική για να προστατευθεί ο αρχιτεκτονικός μεγάλος πλούτος αυτής της χώρας. Για να σωθούν τα διατηρητέα και τα ιστορικά κέντρα των πόλεων; Να μην καταρρεύσουν τα εγκαταλελειμμένα μικρά παλάτια;  Να διατηρηθεί η λαϊκή αρχιτεκτονική κληρονομιά; Να  δούμε με έναν σεβασμό, όχι μόνον τα νεοκλασικά αρχοντικά, αλλά και τα νεώτερα μνημεία, όπως τις καταπληκτικές πολυκατοικίες της εποχής του μεσοπολέμου και όχι μόνον;

Θα μπορούσα να σας πω πολλά για αυτά που σκέφτομαι ότι μπορούν να γίνουν. Αλλά τέλος πάντων όλοι αυτοί οι "αριστεροί", ας σκεφτούν και αυτοί κάτι, αφού θέλουν και να μας κυβερνήσουν τρομάρα τους. Διότι κατά τα άλλα οι "αστοί" πολιτικοί, απλά, μάλλον αποτελούν είδος υπό εξαφάνιση σε αυτό τη σημείο της υφηλίου. Κάτι σαν καρέτα-καρέτα δηλαδή ένα πράγμα

Overbooking και οι ευτραφείς εχθροί της πόλης

Είναι μεγάλη δυστυχία για μία πόλη να έχει Δήμαρχο που έχει ψηφιστεί από το εξήντα και πλέον τοις εκατό των ψηφοφόρων.
Το πιστεύω ακράδαντα αυτό.
Αλλά δημοκρατία έχουμε και συμβαίνουν και τέτοια. Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει τις απευκταίες αυτές περιπτώσεις
Η καλόπιστη κριτική, η σκληρή αντιπολίτευση, η άλλη γνώμη σε τέτοιες μονοπωλιακές της εξουσίας καταστάσεις καταντούν δύσκολα πράγματα
Άντε να ξεφύγεις από την αλαζονεία του θριαμβευτή.
Εδώ βέβαια 27% παίρνουν κάποιοι και πιστεύουν ότι θριάμβευσαν μόνο και μόνο διότι ο αντίπαλος καταβαραθρώθηκε.
Τα είχαμε ζήσει και στο Ναύπλιο παλαιότερα.
Τότε αυτοί που έκαναν κριτική ήσαν "17 Νοέμβρη". Σήμερα οι ασκούντες κριτική σε αυτούς πού έριξαν νοκ-άουτ τον αντίπαλο μέσα σε δευτερόλεπτα είναι "χονδροί".
Πάντως  οι ασκούντες σκληρή κριτική στους έχοντας το απόλυτο "λαϊκό έρεισμα" είναι εκτός των άλλων και οι "εχθροί της πόλης".
Ωραία δημοκρατία.....

Overbooking.
Μια λέξη εφιάλτης των άπληστων επιχειρηματιών ειδικά των αεροπορικών εταιριών ή των μεγάλων τουριστικών επιχειρήσεων.
Για να τα κονομήσουν "οι μη χονδροί  φίλοι" των τουριστών και να μην μείνει ούτε μια αεροπορική θέση ή δωμάτιο σε ξενοδοχείο κενό, πράττουν αυτό το ωραίο να κάνουν κρατήσεις πάνω από το 100% της δυναμικότητας και των υπαρχουσών θέσεων. Υπολογίζουν ότι κάποιες ακυρώσεις έτσι κι αλλιώς  θα γίνουν.
Και αν όχι; Τότε.... "τρέξετε καλά μου ποδαράκια. Αστυνόμος Σαΐνης".
Αν λοιπόν είσαι χονδρός και στιγματίσεις την πρακτική αυτή, τότε αυτομάτως καθίστασαι από τον παντοδύναμο επιχειρηματία που ελέγχει την αγορά ο έχθιστος (εχθρός, ο, η εχθίων το έχθιον, έχθιστος) της τουριστικής προοπτικής και ανάπτυξης του τόπου σου.

"Λιπόσαρκοι" επομένως πολιτικοί, που  αγαπούν την πόλη τους εναντίον των "ευτραφών" δημοσιογράφων και εχθίστων του τόπου.
Τη δουλειά μας να κάνουμε. Τα εργάκια στην περιοχή μας να γίνουν και άσε τους άλλους να κουρεύονται. Το δικό μας χωριό να αναπλάσουμε, τις δικές μας λιμνούλες, τα δικά μας γεφύρια να κατασκευάσουμε, τα δικά μας αγάλματα να στήσουμε και όλα ωραία και καλά. Οι άλλοι ας πρόσεχαν. Και εφ΄ όσον τελικά το δικό μας έργο γίνει και του διπλανού χωριού απενταχθεί τότε ήδιστη (ηδύς, ηδίων, ήδιστος) η ευχαρίστηση του τοπικού άρχοντα. Ωραία πράγματα.....

Έτσι είναι τελικά. Η λογική των υπερκρατήσεων που μέχρι χθες γνωρίζαμε ότι γίνεται από τις εταιρίες στον τουριστικό τομέα, τώρα μάθαμε από τον τέως Πρόεδρο του περιφερειακού Συμβουλίου κ. Πουλοκέφαλο ότι γίνονται και στα Κοινοτικά Προγράμματα

Στην Περιφέρεια Πελοποννήσου ο «κουμπαράς» του ΕΣΠΑ 2007 – 2013 για το ΠΕΠ (εθνικοί και κοινοτικοί πόροι) περιείχε 368 εκατ. ευρώ. Με αυτά τα χρήματα θα έπρεπε να προγραμματισθούν τα έργα ώστε να υλοποιηθούν απρόσκοπτα. Δυστυχώς βέβαια οι εντάξεις των έργων ανήλθαν στο ποσόν των 623 εκατομμυρίων ευρώ (μέχρι τον Μάρτιο του 2014). Δηλαδή είχαμε υπέρβαση του προγράμματος τουλάχιστον κατά 70% ποσοστιαία ή κατά 255 εκατ. ευρώ αριθμητικά.

Και τώρα; Και εδώ Αστυνόμος Σαϊνης. Τρεχάτε ποδαράκια μου. Ποια προγράμματα θα απενταχθούν και ποια θα γίνουν; Με ποια κριτήρια;

Και γιατί να προτιμηθούν οι λιμνούλες σε μία πόλη και όχι ένα αναπτυξιακό συγκοινωνιακό έργο σε μιαν άλλη ή στην ίδια  περιοχή; Γιατί πλακοστρώσεις και όχι ένα έργο εξοικονόμησης ενέργειας ή ανάδειξης ενός αρχαιολογικού χώρου; Γιατί η αγάπη μας και η προτίμηση στο κιτς;

Για πείτε μου αγαπητοί μου; Τελικά τόσα χρόνια που μασουλήσαμε τα πακετάκια με τα κοινοτικά προγράμματα έγιναν όλα ωραία και καλά; Μήπως προτιμήθηκαν τα έργα βιτρίνας που δεν είχαν συνεισφορά στην οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη του τόπου ή στην προστασία του περιβάλλοντος ή στην μείωση της ανεργίας; 

Μήπως λέω πράγματα που απευθύνονται σε εξωγήινους και δεν έχουν συμβει;

Και μήπως το τεράστιο ζήτημα τελικά για μια κοινωνία  που στενάζει δεν είναι αν ο "χονδρός" δημοσιογράφος έχει δίκιο ή όχι και αν οι λιμνούλες απενταχθούν ή όχι, αλλά για ποιο λόγο θα πρέπει γίνει αυτό ετούτο το έργο και όχι κάποιο άλλο;