Αγιασμός σήμερα στα σχολεία
Σκέφτηκα ότι κάτι πρέπει να γράψω.
Δεν μου κατέβηκε κάποια ιδέα. Αλλωστε η δικιά μου εμπειρία από την πρώτη κοινωνικοποίησή μου μέσω του σχολείου ήταν τραυματική.
Απορώ λοιπόν με τους Δημαρχέους και τους περιφερειαρχέους τι βρίσκουν και λένε στους δεκάρικους λόγους τους κάθε έναρξη σχολικής χρονιάς.
Τη λύση για να πω και εγώ το κάτι τις μου μου την έδωσε ο παρά ελάχιστες ψήφους άγνωστος τοις πάσι στην Αργολίδα και εξαφανισμένος σήμερα από αυτήν Βουλευτής Αργολίδας.
Ιδού μερικά αποσπάσματα από το άρθρο του. (όλο το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ):
" Οι γενικές συνελεύσεις των ΕΛΜΕ αποφάσισαν με πολύ μεγάλη πλειοψηφία απεργία με τη μορφή των πενθήμερων επαναλαμβανόμενων. Η πρώτη πράξη της μεγάλης αναμέτρησης έχει ήδη γραφεί......Η ΟΛΜΕ, οι ομοσπονδίες και τα πρωτοβάθμια σωματεία θα πρέπει(συνεκτιμώντας σειρά κριτηρίων) να καλέσουν και να πρωτοστατήσουν στη δημιουργία ενός ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΓΩΝΑ στην καρδιά της Αθήνας.Ενός Κέντρου που θα αποτελέσει σημείο συνδικαλιστικού συντονισμού, επικοινωνιακό κέντρο, σημείο αναφοράς χιλιάδων εργαζομένων και ανέργων. Τόπο συνάντησης της αγωνίας και της ελπίδας ολόκληρου του λαού.(Χώροι κατάλληλοι, με υψηλή συμβολική σημασία αλλά και λειτουργικότητα υπάρχουν αρκετοί). Πτώση της κυβέρνησης με κινηματικό τρόπο και ανατροπή των πολιτικών της τρόικας, της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. θα πρέπει να αποτελούν το βασικό άξονα γύρω από τον οποίο μπορεί και πρέπει να επιτευχθεί η μεγαλύτερη δυνατή ενότητα.....Ένα Κέντρο που, εκτός των άλλων, θα πρέπει λάβει πλατιά αντιπολεμικά και αντιϊμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά....θα πρέπει η κοινωνία να «εισβάλλει» μέσα στο σχολείο και το σχολείο να «εισβάλλει» μέσα στην κοινωνία.Γι’ αυτό θα αποτελέσει στοίχημα στο σχεδιασμό της απεργίας και στην ανάγκη γρήγορης πολιτικοποίησης, η πρόταση για ΑΝΟΙΧΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ-ΚΕΝΤΡΑ ΑΓΩΝΑ......Ανοιχτά Σχολεία –Κέντρα Αγώνα σημαίνει ότι στο διάστημα της ΑΠΕΡΓΙΑΣ θα πρέπει να μετατραπούν συγκεκριμένα σχολεία, ανά περιοχή, σε ΕΞΩΣΤΡΕΦΑ ΚΕΝΤΡΑ ΔΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΦΟΡΑΣ, (κέντρα αγώνα και συσπείρωσης) όχι μόνο του κλάδου αλλά και μαθητών, γονέων, άλλων κλάδων εργαζομένων, ανέργων, τοπικών κοινωνιών. Η μορφή του Ανοιχτού Σχολείου δεν έρχεται σε αντίθεση με τη μορφή της απεργίας. Το αντίθετο μάλιστα. Αποτελεί , μάλλον αυτονόητο, συμπληρωματικό της στοιχείο....Εφικτός στόχος είναι να υπάρχει ένα ΑΝΟΙΧΤΟ ΣΧΟΛΕΊΟ ανά περιοχή. Τα υπόλοιπα σχολεία κλειστά , με απεργιακές επιτροπές περιφρούρησης (όπου οι συσχετισμοί το επιτρέπουν).......Όλοι συμφωνούμε ότι οι κλαδικές κινητοποιήσεις δεν αρκούν στη σημερινή περίοδο. Όλοι συμφωνούν στην αναγκαιότητα του μετώπου και της κοινής δράσης εκπαιδευτικών, γονέων, μαθητών, άλλων κλάδων εργαζομένων, ανέργων , της κοινωνίας συνολικά. Η μορφή του ΑΝΟΙΧΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ έρχεται να υπηρετήσει αυτή την αναγκαιότητα......Το Ανοιχτό Σχολείο δεν είναι ένα κλειστό στην κοινωνία σχήμα. Το αντίθετο. Χτίζει την κοινωνική συμμαχία με εξώστρεφες δράσεις, συμβολικού ή και όχι μόνο, χαραχτήρα. Παραδείγματα : μια δράση στον ΟΑΕΔ , αναδεικνύοντας το θέμα της ανεργίας. Μια δράση στα μέσα Μαζικής μεταφοράς στην περιοχή με αίτημα δωρεάν μετακίνηση για τους ανέργους. Δράσεις με βάση τοπικά ή και ευρύτερα ζητήματα ( κλείσιμο επιχείρησης, απολύσεις, άλλα ζητήματα πχ οικολογικά ζητήματα, αντιπολεμικό κίνημα)......Η συμβολή πρωτοβάθμιων σωματείων, τοπικών συλλογικοτήτων, συνελεύσεων γειτονιάς, πρωτοβουλιών αλληλεγγύης , αγωνιστών στη διαδικασία του Ανοιχτού Σχολείου θα πρέπει αν θεωρείται αναγκαία και θεμιτή. Η δημιουργία Λαϊκών Επιτροπών από την Αριστερά , σαν «αυθεντικά κύτταρα για νέες πολιτικές αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες που θα δώσουν νέο νόημα στην πολιτική, το πρόγραμμα και την πορεία της χώρας», μπορεί να αποκτήσει , μέσω τέτοιων μορφών αγώνα, αμφίδρομη σχέση τροφοδότηση...... Οι μαθητικές καταλήψεις, εάν συμβούν , θα φέρουν πολλά από τα αντιφατικά χαρακτηριστικά του παρελθόντος, αλλά θα έχουν και νέα ποιοτικά στοιχεία ωριμότητας. Η συνάντηση του μαθητικού κινήματος με το εργατικό και λαϊκό δεν έχει μόνο σημασία στον παρόντα χρόνο αλλά και μοναδική ιστορική ευκαιρία για τις ιδέες και της αξίες της αριστεράς στο σύνολό τους.......Ίσως ο πιο κρίσιμος και πλούσιος Σεπτέμβριος της μεταπολίτευσης ξεκινάει. Τα περιθώρια ανοχής και αντοχής της πλειοψηφίας του λαού έχουν εξαντληθεί. Δεν υπάρχει η πολυτέλεια ένας αγώνας όταν ξεκινήσει να πάει μέχρι την μέση. Η βαρβαρότητα καραδοκεί. Το ίδιο και η απάντηση…"
Σημείωση δική μου πρώτη: Κάποιες από τις επισημάνσεις είναι του συντάκτη και κάποιες δικές μου.
Σημείωση δεύτερη. Συμφωνώ με το τελευταίο
Σκέφτηκα ότι κάτι πρέπει να γράψω.
Δεν μου κατέβηκε κάποια ιδέα. Αλλωστε η δικιά μου εμπειρία από την πρώτη κοινωνικοποίησή μου μέσω του σχολείου ήταν τραυματική.
Απορώ λοιπόν με τους Δημαρχέους και τους περιφερειαρχέους τι βρίσκουν και λένε στους δεκάρικους λόγους τους κάθε έναρξη σχολικής χρονιάς.
Τη λύση για να πω και εγώ το κάτι τις μου μου την έδωσε ο παρά ελάχιστες ψήφους άγνωστος τοις πάσι στην Αργολίδα και εξαφανισμένος σήμερα από αυτήν Βουλευτής Αργολίδας.
Ιδού μερικά αποσπάσματα από το άρθρο του. (όλο το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ):
" Οι γενικές συνελεύσεις των ΕΛΜΕ αποφάσισαν με πολύ μεγάλη πλειοψηφία απεργία με τη μορφή των πενθήμερων επαναλαμβανόμενων. Η πρώτη πράξη της μεγάλης αναμέτρησης έχει ήδη γραφεί......Η ΟΛΜΕ, οι ομοσπονδίες και τα πρωτοβάθμια σωματεία θα πρέπει(συνεκτιμώντας σειρά κριτηρίων) να καλέσουν και να πρωτοστατήσουν στη δημιουργία ενός ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΓΩΝΑ στην καρδιά της Αθήνας.Ενός Κέντρου που θα αποτελέσει σημείο συνδικαλιστικού συντονισμού, επικοινωνιακό κέντρο, σημείο αναφοράς χιλιάδων εργαζομένων και ανέργων. Τόπο συνάντησης της αγωνίας και της ελπίδας ολόκληρου του λαού.(Χώροι κατάλληλοι, με υψηλή συμβολική σημασία αλλά και λειτουργικότητα υπάρχουν αρκετοί). Πτώση της κυβέρνησης με κινηματικό τρόπο και ανατροπή των πολιτικών της τρόικας, της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. θα πρέπει να αποτελούν το βασικό άξονα γύρω από τον οποίο μπορεί και πρέπει να επιτευχθεί η μεγαλύτερη δυνατή ενότητα.....Ένα Κέντρο που, εκτός των άλλων, θα πρέπει λάβει πλατιά αντιπολεμικά και αντιϊμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά....θα πρέπει η κοινωνία να «εισβάλλει» μέσα στο σχολείο και το σχολείο να «εισβάλλει» μέσα στην κοινωνία.Γι’ αυτό θα αποτελέσει στοίχημα στο σχεδιασμό της απεργίας και στην ανάγκη γρήγορης πολιτικοποίησης, η πρόταση για ΑΝΟΙΧΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ-ΚΕΝΤΡΑ ΑΓΩΝΑ......Ανοιχτά Σχολεία –Κέντρα Αγώνα σημαίνει ότι στο διάστημα της ΑΠΕΡΓΙΑΣ θα πρέπει να μετατραπούν συγκεκριμένα σχολεία, ανά περιοχή, σε ΕΞΩΣΤΡΕΦΑ ΚΕΝΤΡΑ ΔΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΦΟΡΑΣ, (κέντρα αγώνα και συσπείρωσης) όχι μόνο του κλάδου αλλά και μαθητών, γονέων, άλλων κλάδων εργαζομένων, ανέργων, τοπικών κοινωνιών. Η μορφή του Ανοιχτού Σχολείου δεν έρχεται σε αντίθεση με τη μορφή της απεργίας. Το αντίθετο μάλιστα. Αποτελεί , μάλλον αυτονόητο, συμπληρωματικό της στοιχείο....Εφικτός στόχος είναι να υπάρχει ένα ΑΝΟΙΧΤΟ ΣΧΟΛΕΊΟ ανά περιοχή. Τα υπόλοιπα σχολεία κλειστά , με απεργιακές επιτροπές περιφρούρησης (όπου οι συσχετισμοί το επιτρέπουν).......Όλοι συμφωνούμε ότι οι κλαδικές κινητοποιήσεις δεν αρκούν στη σημερινή περίοδο. Όλοι συμφωνούν στην αναγκαιότητα του μετώπου και της κοινής δράσης εκπαιδευτικών, γονέων, μαθητών, άλλων κλάδων εργαζομένων, ανέργων , της κοινωνίας συνολικά. Η μορφή του ΑΝΟΙΧΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ έρχεται να υπηρετήσει αυτή την αναγκαιότητα......Το Ανοιχτό Σχολείο δεν είναι ένα κλειστό στην κοινωνία σχήμα. Το αντίθετο. Χτίζει την κοινωνική συμμαχία με εξώστρεφες δράσεις, συμβολικού ή και όχι μόνο, χαραχτήρα. Παραδείγματα : μια δράση στον ΟΑΕΔ , αναδεικνύοντας το θέμα της ανεργίας. Μια δράση στα μέσα Μαζικής μεταφοράς στην περιοχή με αίτημα δωρεάν μετακίνηση για τους ανέργους. Δράσεις με βάση τοπικά ή και ευρύτερα ζητήματα ( κλείσιμο επιχείρησης, απολύσεις, άλλα ζητήματα πχ οικολογικά ζητήματα, αντιπολεμικό κίνημα)......Η συμβολή πρωτοβάθμιων σωματείων, τοπικών συλλογικοτήτων, συνελεύσεων γειτονιάς, πρωτοβουλιών αλληλεγγύης , αγωνιστών στη διαδικασία του Ανοιχτού Σχολείου θα πρέπει αν θεωρείται αναγκαία και θεμιτή. Η δημιουργία Λαϊκών Επιτροπών από την Αριστερά , σαν «αυθεντικά κύτταρα για νέες πολιτικές αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες που θα δώσουν νέο νόημα στην πολιτική, το πρόγραμμα και την πορεία της χώρας», μπορεί να αποκτήσει , μέσω τέτοιων μορφών αγώνα, αμφίδρομη σχέση τροφοδότηση...... Οι μαθητικές καταλήψεις, εάν συμβούν , θα φέρουν πολλά από τα αντιφατικά χαρακτηριστικά του παρελθόντος, αλλά θα έχουν και νέα ποιοτικά στοιχεία ωριμότητας. Η συνάντηση του μαθητικού κινήματος με το εργατικό και λαϊκό δεν έχει μόνο σημασία στον παρόντα χρόνο αλλά και μοναδική ιστορική ευκαιρία για τις ιδέες και της αξίες της αριστεράς στο σύνολό τους.......Ίσως ο πιο κρίσιμος και πλούσιος Σεπτέμβριος της μεταπολίτευσης ξεκινάει. Τα περιθώρια ανοχής και αντοχής της πλειοψηφίας του λαού έχουν εξαντληθεί. Δεν υπάρχει η πολυτέλεια ένας αγώνας όταν ξεκινήσει να πάει μέχρι την μέση. Η βαρβαρότητα καραδοκεί. Το ίδιο και η απάντηση…"
Σημείωση δική μου πρώτη: Κάποιες από τις επισημάνσεις είναι του συντάκτη και κάποιες δικές μου.
Σημείωση δεύτερη. Συμφωνώ με το τελευταίο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου