Προς Χριστιανούς Αναπλιώτες

Γύρισα.
Βρήκα καινούργιο βουλευτή Αργολίδας. Σκασίλα μου!!!
Εγώ έχω να συνεχίσω τα περί ονοματοδοσίας και ιστορίας.
Μια ολόκληρη συνοικία θα έχει Βυζαντινούς αυτοκράτορες ως ονόματα δρόμων.
Στο φάκελο που συζητούσαμε το θέμα υπήρχε μια πλήρη λίστα όλων των αυτοκρατόρων του Βυζαντίου και κάποιος είχε επιλέξει τους εκλεκτούς,
Με τί κριτήρια;
Μαθαίνω ότι ένα από τα κριτήρια, είναι να μην υπάρχουν πολλοί αυτοκράτορες με όμοια ή παραπλήσια ονόματα, για να μην υπάρχει σύγχυση. Και αυτό το κριτήριο το έβαλε, μαθαίνω, η Τροχαία. Τόσο ωραία!!
Έτσι φθάσαμε να επιλέξουμε και τον αυτοκράτορα Κωνστάντιο, διάδοχο του Μεγάλου Κωνσταντίνου, για να τον κάνουμε δρόμο της πόλης μας.
Ποιόν; Τον Κωνστάντιο.
Όταν έδινα ιστορία είχα μάθει απέξω όλους ανεξαίρετα τους αυτοκράτορες και τις χρονολογίες που βασίλεψαν. Ακόμα μπορώ να σας πω καμιά δεκαριά.
Αυτόν τον Κωνστάντιο πούταν διάδοχος του Μεγάλου Κωνσταντίνου και συμβασίλευε με τον άλλον, τον Κώνστα, στη Δύση τον ήξερα για αυτοκράτορα αλλά δεν θυμάμαι να μαθαίναμε πολλά για δαύτον.
Γιατί άραγε;
Ο Κωνστάντιος Ο Β΄
Αντιγράφω από τον επίσημο ιστότοπο της Εκκλησία της Ελλάδος
Υποστήριζε τη δυσεβή αίρεση του αρειανισμού και κατεδίωξε σκληρά όσους έφεραν αντιρρήσεις και αντιστάθηκαν στις προθέσεις του. Όταν πέθανε ο αιρετικός και λαομίσητος Κωνστάντιος τον διαδέχθηκε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο Ιουλιανός ο Παραβάτης.
Ο Κωνστάντιος ο νέος αυτός δρόμος του Ναυπλίου, πρόλαβε πριν ανέβει στο θρόνο και κατέσφαξε τους άρρενες συγγενείς του προκειμένου να εξασφαλισθεί η διαδοχή από τους γιους του Μεγάλου Κωνσταντίνου με τη δεύτερη γυναίκα του τη Φαύστα. Μετά τα γεγονότα αυτά ο Κωνστάντιος, έρμαιος των ευνούχων, γινόταν μέρα με τη μέρα πιό ωμός. Οι επιδρομές βαρβάρων και Περσών άρχισαν να πολλαλασιάζονται. Σε μια πολύχρονη εκστρατεία κατά των Περσών δεν κατάφερε τίποτε. Το 348 υπέστη δεινή ήττα από το βασιλιά των Περσών Σαπώρη Β'. Δέκα χρόνια μετά, ο Σαπώρης καλεί τον Κωνστάντιο να εγκαταλείψει την Αρμενία και τη Μεσοποταμία.Σε αντίθεση με τους αδελφούς του υπήρξε οπαδός του αρειανισμού και, έχοντας κοντά του τον Ευσέβιο Νικομηδείας, πολέμησε με πάθος τη χριστιανική ορθοδοξία, όπως αυτή είχε διαμορφωθεί στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο. Σε νέα Σύνοδο που συγκάλεσε σε Ρίμινι και Αριμίνο (δίδυμη, 359) ανακήρυξε τον αρειανισμό επίσημο θρησκευτικό δόγμα της Αυτοκρατορίας. Κυνήγησε με ωμό και βάρβαρο τρόπο του οπαδούς της Συνόδου της Νίκαιας στα Σαμόσατα, στην Κύζικο, στην Παφλαγονία, στη Βιθυνία, στη Γαλατία και σε πολλά άλλα μέρη, όπου ολόκληρες ορθόδοξες χριστιανικές κωμοπόλεις λεηλατήθηκαν και καταστράφηκαν.
Στα επίσημα έγγραφα υπέγραφε με την φράση «mea aeternitas» (η εμού αιωνιότης). Υπήρξε πολύ βαθύς τυπολάτρης. Απέφευγε και την παραμικρή χειρονομία για να μη μειωθεί το μεγαλείο του αξιώματός του. Προκειμένου να επιδεικνύει την μεγαλοπρέπειά του αναζητούσε ευκαιρίες εορτών. Γιόρτασε την 10ετηρίδα και 20ετηρίδα από της αναρρήσεώς του στο θρόνο (22 Μαΐου 357) στη Ρώμη με 30ήμερες εορτές και αγώνες. Στο στολισμό της Κωνσταντινούπολης συνέβαλε με το στήσιμο του οβελίσκου που σήμερα δεσπόζει του Λατερανού. Χαρακτηριστική είναι η περιγραφή των ιστορικών της εποχής του ότι ο Κωνστάντιος διερχόμενος με το άρμα κάτω από αψίδες έσκυβε ελαφρά φοβούμενος μήπως ακουμπήσει το κεφάλι του σε αυτές!

Εάν είχαν επικρατήσει οι απόψεις του σφαγέα Κωνστάντιου δεν θα υπήρχε σήμερα ο Χριστιανισμός ως θρησκεία. Θα είχε επικρατήσει ο Αρειανισμός, ο οποίος πίστευε μόνον στην ανθρώπινη φύση του Χριστού. Δεν θα είχαμε Ανάσταση του Θεανθρώπου, δεν θα μιλάγαμε για Θεοτόκο, αλλά για Χριστοτόκο..
Αυτόν τον υπερόπτη και ηλίθιο αποφάσισε ελαφρά τη καρδία το Δημοτικό Συμβούλιο να τον κάνει δρόμο στην πόλη μας.
Δεν γνωρίζω εάν υπάρχει τέτοιος δρόμος πουθενά αλλού.
Το γεγονός αποτελεί ευθεία προσβολή προς την Εκκλησία μας που θα πρέπει να αντιδράσει στους ανεύθυνους της πλειοψηφίας, που θέλουν να τιμήσουν έναν σφαγέα, υπερόπτη, βλάκα, ανίκανο πολεμιστή, αδελφοκτόνο, οπαδό του Αρείου.