Μόνος ολομόναχος




Τετάρτη 1 Μαΐου 2019

Εργατική πρωτομαγια και Ανάπλι

(μία Πρωτομαγιά με ΕΠΟΝΙΤΕΣ το 1945)


Το τέλος της ιστορίας δεν επήλθε, όπως κάποιοι μεγαλοσχήμονες διανοούμενοι προέβλεψαν.
Η ιδεολογική διαμάχη συνεχίζεται,
Θα αφήσω σε άλλους τον τσακωμό για το ποιό ιδεολογικό ρεύμα έδωσε τα περισσότερα στους εργαζόμενους και θα καταπιαστώ με το θέμα με τίτλο ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ-ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑΥΠΛΙΟ
Και ξέρετε, το να μιλήσεις για τα πολύ συγκεκριμένα που συμβαίνουν δίπλα σου είναι κάτι πολύ πιο δύσκολο και πολύ πιο άμεσο από το να αναμασήσεις τσιτάτα των ιδεολογικών ινστρουχτόρων.

Εργατικό Κέντρο Ναυπλίου (και Ερμιονίδας)
Αδιανόητο αυτό που συμβαίνει. Μία συνδικαλιστική παράταξη έχει την μονοκρατορία. Δεν πλειοψηφεί απλώς. Δεν υπάρχει μέλος στη διοίκηση του εργατικού Κέντρου της περιοχής μας που να ανήκει σε άλλη παράταξη!!! Απίστευτο αλλά αληθινό!!! Μου είναι αδιανόητο ότι όχι μόνον δεν υπάρχει αντιπολίτευση στο διοικητικό συμβούλιο του Εργατικού Κέντρου, αλλά ότι ουδείς πέρας του ΠΑΜΕ συμμετέχει στις αρχαιρεσίες για την εκλογή των αιρετών μελών. Δεν υπάρχει καν αντίπαλο δέος. ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ, ΛΑΕ και ό,τι άλλο είναι ολοκληρωτικά απόντες στς τοπικό εργατικό κίνημα!! Λένε ότι είναι αριστεροί ή κεντροαριστεροί και ουδόλως κοκκινίζουν Διάλογος για τα εργασιακά δικαιώματα δεν υφίσταται. Ο,τι πει και αποφασίσει ο εις.

Ελεγκτικός μηχανισμός
Άπαντες το ψιθυρίζουν. Ο αιρετικός το λέει ανοιχτά και θορυβωδώς. Δεν πρέπει ο, όποιος και αν είναι επικεφαλής του ελεγκτικού μηχανισμού που προστατεύει τα δικαιώματα των εργατών και εργαζομένων στην πόλη, να πολιτεύεται, να ζητάει σταυρό, να βρίσκεται στο ίδιο ψηφοδέλτιο με επιχειρηματίες που πρέπει να ελεγχθούν, να βρίσκεται σε αντίθετα ψηφοδέλτια με άλλους επιχειρηματίες που και αυτοί πρέπει να ελεγχθούν, να συζητούνται ενώπιον του εργατικές διαφορές στις οποίες ο εργοδότης ή ο εργαζόμενος μπορεί και να έχουν μεγάλο άδικο και αυτοί να ψηφίζουν αυτόν που κανονίζει την διαδικασία για την διαφορά που μπορεί να συνεπάγεται πολλά για την επιβίωση της επιχείρησης ή του εργαζόμενου. Το επιτρέπει αυτό ο νόμος. Όμως πρέπει τώρα να αλλάξει. Δεν ισχυρίζομαι ότι κάποιος πράττει κάτι μη ηθικό, όμως οι όποιες υπόνοιες δεν μπορούν να εξαλειφθούν και τούτο έχει μεγάλη σημασία κατά την προεκλογική περίοδο. Είναι βέβαιο, είναι κοινό μυστικό ότι σήμερα, εργατική Πρωτομαγιά, κάποιοι εργαζόμενοι σε επιχειρήσεις εστίασης και καφέ θα απασχοληθούν πολύ περισσότερο από ότι ορίζει το ωράριό τους. Ποιος θα ελέγξει και ποιος θα ελεγχθεί και στην τελική ποιος φοβάται ότι μπορεί να ελεγχθεί; 

Απλήρωτοι μισθοί
Κοινό μυστικό είναι, που ουδείς το λέει δυνατά, ότι το Γηροκομείο Ναυπλίου χρωστάει ασφαλιστικές εισφορές και μισθούς και αποζημιώσεις συνταξιοδότησης. Το δικαίωμα στο μισθό, το δικαίωμα στην κοινωνική ασφάλιση και το δικαίωμα στο εφάπαξ της συνταξιοδότησης είναι τα πρωταρχικά εργατικά δικαιώματα. Και είναι ντροπή ένα δημοτικό ίδρυμα να οφείλει το ΙΚΑ και μισθούς. Γνωρίζω ότι ο Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης έχει κινήσει διαδικασίες. Έχει κατασχέσει περιουσία του Δημοτικού Ιδρύματος. Έχει κάνει μηνύσεις και το Δικαστήριο έχει καταδικάσει σε φυλάκιση τον "υπεύθυνο" Ειλικρινά δεν γνωρίζω τι έχει κάνει η Επιθεώρηση Εργασίας. Έχει σιωπήσει και αδρανήσει; Πολύ θα ήθελα να μάθω. Μάλλον θα έπρεπε να μας είχαν πληροφορήσει οι αρμόδιοι. Και απορώ με τις σιωπές των υποψηφίων δημάρχων.

Παραβίαση εργατικών δικαιωμάτων. Συνθήκες εργασίας
Είναι και αυτό δεδομένο και κοινό μυστικό. Ότι κατοχυρωμένα εργατικά δικαιώματα παραβιάζονται από κάποιες τουριστικές επιχειρήσεις. Κάποιοι επιχειρηματίες δεν καταλαβαίνουν ότι οι εργαζόμενοί τους είναι το τεράστιο κεφάλαιο της επιχείρησής τους. Οι επιχειρήσεις της αρπαχτής εκμεταλλεύονται τις ομορφιές της πόλης που μας κληροδότησαν οι πριν από εμάς και ξεζουμίζουν εργαζόμενους.Και λαμβάνουν ου ολίγα μέσω απευθείας αναθέσεων.  Έχω την αίσθηση ότι Εργατικό Κέντρο και Επιθεώρηση Εργασίας σφυρίζουν αδιάφορα Και τελικά οι τέως και οι νυν Κυβερνητικοί είναι μόνον λόγια

Περιβάλλον. Πράσινη πόλη. Ο πλούτος για τους εργαζόμενους και τους φτωχούς αυτής της πόλης.
Ο έχων άφθονα τα ελέη μπορεί να πάει στη Μύκονο και την Μπόρα-Μπόρα. Στη Μύκονο θα κάνει την εμφάνισή του με τους και τις μεγαλοπερσόνες, Μπορεί με τα δικά του δεδομένα να θεωρεί ότι ξεφάντωσε, αλλά η διασκέδασή του είναι ρηχή, επιφανειακή και δηθενιστική. Ο εργαζόμενος έχει δικαίωμα στον ελεύθερο χρόνο. Και επειδή δεν διαθέτει παχιά πορτοφόλια, πρέπει να διεκδικεί καθημερινά την προστασία του περιβάλλοντος. Ο σκουπιδότοπος στην Καραθώνα υποτιμά πάνω απ΄όλα τον φτωχό. Οι καθαρές παραλίες, το ψάρεμα και μετά το ψήσιμο του χταποδιού στην παραλία με την παρέα, αποτελεί υπέρτατη διασκέδαση στον ελεύθερο χρόνο ενός φτωχού. Πολύ πιο ευτυχής ο εργαζόμενος από τον σκαφάτο Μποραμπορίστα. Απαίτηση λοιπόν για απομάκρυνση της χωματερής. Απαίτηση για παγκάκια παντού. Για τον μεροκαματιάρη ρε άνθρωποι που δεν διαθέτει για φρεντοτσίνους

Το μέλλον
Ανάπλι το έτος 2045. Πως θα είναι ο κόσμος τότε έναν  ολόκληρο αιώνα μετά την φωτογραφία της Πρωτομαγιάς που σας ανάρτησα στο άρθρο αυτό; Τέταρτη βιομηχανική Επανάσταση. Ρομποτική. Ψηφιακές υπηρεσίες. Οχήματα χωρίς οδηγούς Υδροπλάνα στον κόσμο. Εποχή της απίστευτης ταχύτητας Και οι εργαζόμενοι; Τα δικαιώματά τους; Επειδή όλα αυτά είναι έξω από κάθε σκέψη των κωστουροαναγνωσταρικοσαλεσιωτικογκόνηδων, προτίθεται, αν γίνω έστω ταπεινός τοπάρχης, να ξεκινήσω έναν διάλογο με πρωταγωνιστέ,ς τους οραματιστές και τους σπουδαίους γνώστες Αναπλιώτες και κατοίκους. Και έχουμε τέτοιους.

Τι σας λέω τώρα; "Ένας είναι ο εχθρός. Ο καπιταλισμός ή ο κομμουνισμός ή ο νεοφιλελευθερισμός" Αυτά ξέρετε. Εγώ σκέπτομαι άλλα. Μην με παρεξηγάτε


ΥΓ Αν έγραφα για τα σουβλάκια στην Καραθωνα θα εξευτέλιζα το κείμενο