Εργα τέχνης στ΄Ανάπλι. Γνωρίζει κάποιος την τύχη τους;

Δεν μπορώ να το χωνέψω αυτό με την ανακοίνωση της δημοτικής παράταξης που κυβερνά σήμερα τον Δήμο μας που ζητάει από τον Αντωνιάδη να εξαφανιστεί ως Χάρι Πότερ!!!!
Το θέμα μου δεν είναι ότι κάποιος συνέταξε το κείμενο αυτό, δεν το βρίσκω και περίεργο αυτό να συμβαίνει, αλλά ότι δεν βρέθηκε ούτε ένας από τους ιθύνοντες που έστω και ελάχιστα να διαφοροποιηθεί.
Και ενοχλούνται όταν τους επισημαίνεις ότι σιωπούν σε κάτι τέτοιο που ρίχνει δηλητήριο στα της μικρής μας κοινωνίας τεκταινόμενα.
Δεν θα ασχολιόμουν με τις θριαμβολογίες του κειμένου αυτού που αφορά τα του οικονομικού απολογισμού του Δήμου για το έτος 2017, αν δεν υπήρχε το αυτοκρατορικό ύφος στην τελευταία παράγραφο.

Αλλά και αυτήν την αυτοκρατορική και μοναρχική αντίληψη του εμείς είμαστε και οι άλλοι να μην ομιλούν  και ότι ακόμα "και ο Χάρι Πότερ σεβόμενος πρώτα τον εαυτό του θα προτιμούσε να εξαφανιστεί" παρά να μιλάει για τον οικονομικό απολογισμό του Δήμου, δεν γνωρίζουν να την υπηρετήσουν με έναν σωστό τρόπο.
Διότι οι αυτοκράτορες μπορεί να ήσαν αυταρχικοί στη διακυβέρνησή τους αλλά σεβόντουσαν τα έργα τέχνης.

Αντιγράφω παρατηρήσεις από την έκθεση ελέγχου των ορκωτών ελεγκτών για τον οικονομικό απολογισμό του Δήμου μας για το έτος 2017
Ιδού τι μας προτείνουν οι ελεγκτές στην έκθεσή τους που αποθέωσε η δημοτική αρχή, αλλά λησμόνησε να μας αναφέρει κάποια μικρά αλλά πολύ ουσιαστικά:
"Καταγραφή όλων των έργων τέχνης
Αποτίμηση παρά εμπειρογνώμονος
Επίσημη καταχώρησή των σε θεωρημένο από τον Δήμαρχο "Βιβλίο μητρώου έργων τέχνης""
Οποία ντροπή νοιώθω.
Δεν γνωρίζω εάν ντρέπεστε και εσείς, φίλοι μου.
Να έρχονται κάποιοι ορκωτοί λογιστές να μας λένε ότι πρέπει να καταγράψουμε τα έργα τέχνης και να μάθουμε την αξία τους.
Και πανηγυρίζουν για τον οικονομικό απολογισμό. Και να εξαφανισθεί ο Αντωνιάδης, μας λένε. Και ενοχλείται ο Χρηστίδης που κριτίκαρα την σιωπή του. Να μην του χαλάσουμε το προοδευτικό image του νέου, που επιθυμεί να είναι συμμέτοχος  σε αυτήν την δημοτική αρχή του Ναυπλίου.

Δεν ξέρω αν αντιλαμβάνεσθε επακριβώς το τι επισημαίνεται στην έκθεση του οικονομικού απολογισμού του Δήμου μας για το έτος 2017.
Ότι δεν γνωρίζουμε τα έργα τέχνης που έχει στην κυριότητά του ο Δήμος.
Δεν έχουν καταγραφεί κάπου.
Δεν γνωρίζουμε την αξία τους.
Μας λένε δηλαδή ότι εάν ένα έργο τέχνης εξαφανισθεί, ουδείς θα το πάρει χαμπάρι. Αν δεν υπάρχουν και κάποιοι περίεργοι που χώνουν την μύτη τους
Και δεν είναι μόνον τα έργα τέχνης, αλλά είναι και τα συλλεκτικά είδη.

Κάνω μια πρόχειρη καταγραφή ως ο παλαιός στον τόπο αυτό και εξαιρετικά γέρων σε αυτή την πόλη, που θυμάται κάποια.Θεωρώ βέβαιο ότι δεν γνωρίζω ή έχω λησμονήσει κάποια άλλα αντικείμενα που είχε και πρέπει εισέτι να έχει ο Δήμος μας.

Θυμάμαι όμως:

Τους τοίχους ενός πολύ μεγάλου  δωματίου  στο παλιό Δημαρχείο, εκεί που στεγάζεται σήμερα το Χάρβαρντ με ράφια γεμάτα με δίσκου βινυλίου. Χιλιάδες βινύλια για το Ραδιοφωνικό Σταθμό που στεγαζόταν τότε εκεί. Είναι βέβαιο, ότι κάποιοι από τους δίσκους αυτούς έχουν συλλεκτική αξία. Ερώτημα: Που είναι οι δίσκοι; Ποιος τους έχει καταγράψει; Πόσοι είναι; Ποια είναι η αξία τους;

Την Δημοτική Πινακοθήκη με τους εκπληκτικούς πίνακες, εκεί που τώρα είναι τα γραφεία του Πανεπιστημίου. Για τους πολύ παλαιούς και γέροντες και γριές, εκεί που κάποτε ήταν το παλαιό-παλαιό Δημαρχείο. Εκεί τον θυμάμαι τον πατέρα μου. Και τον Κατερινάκο θυμάμαι εκεί. Και τον Τερζάκη. Και τον Γεραλόπουλο.  Αυτοί οι περίφημοι πίνακες....... Τι να γίνονται άραγε; Ποιος ενδιαφέρεται για αυτούς; Σε ποια κατάσταση να είναι; Δωρεά ήταν οι περισσότεροι του Ροταριανού Ομίλου. Αχ αυτός ο Ροταριανός Όμιλος. Μα να μην ενδιαφέρονται καθόλου φια τα σημαίνοντα και για όσα έχουν  προσφέρει και να στηρίζουν τους τέως, τους νυν και τους ερχόμενους;

Θυμάμαι και αυτή την δωρεά του Αναπλιώτη Νίκου Καραγιάννη. Πίνακες ζωγραφικής. Αφίσες του Εθνικού Θεάτρου. Τα προγράμματα του Εθνικού Θεάτρου. Ένας κυριολεκτικός θησαυρός. Θησαυρός χρηματικής αξίας. Θησαυρός συλλεκτικής αξίας. Θησαυρός ιστορικών αντικειμένων. Υπάρχουν αυτά και που; Τα έχουν καταγράψει; Μπορεί ένας ερευνητής να τα δει; Γιατί δεν τα έχουν τόσα χρόνια επιδείξει; Έχω στα χέρια μου αντίγραφο της επιστολής του Νίκου Καραγιάννη προς τον τότε Δήμαρχο Τσούρνο, όπου ο άνθρωπος έλεγε ότι κάποιοι από τους πίνακες κοσμούν σαλόνια ιδιωτών. Μακρυχέρηδες έλεγε ο δωρητής Καραγιάννης. Ποιος ενδιαφέρθηκε;

Θυμάμαι και πιτσιρικάς που ήμην κάποτε έναν τεράστιο ζωγραφικό πίνακα στο σπίτι. Αυτός κάποια στιγμή δόθηκε ως χρησιδάνειο στη Δημοτική Πινακοθήκη. Ήταν ένας πίνακας με συναισθηματική αξία για την οικογένεια, αφού απεικόνιζε τον αδελφό της γιαγιάς μου που πέθανε παιδί. Ο τότε Δήμαρχος Κώστας Κόκκινος τον είχε παραγγείλει. Τι γίνεται αυτός ο πίνακας; Υπάρχει πουθενά; Γνωρίζει κάποιος ότι δεν ανήκει στην κυριότητα του Δήμου; Είναι καταγεγραμμένος κάπου; Τον είχαμε δώσει τότε για να εκτεθεί λόγω της καλλιτεχνικής του αξίας.

Το περίφημο Άρμα Θέσπιδος έχει δωρηθεί στο τότε Δημοτικό Θέατρο Ναυπλίου; Γνωρίζει κάποιος που βρίσκεται; Το γνωρίζουν οι ορκωτοί ελεγκτές; Ποία η αξία του; Μήπως είναι τεράστια λόγω της ιστορικής του σημασίας στην ανάπτυξη του λαϊκού  θεάτρου με τα μπουλούκια και όχι μόνον; Ποιος θα θυμάται ότι στον Δήμο μας ανήκει το Άρμα Θέσπιδος, όταν εγώ ταξιδέψω; Τώρα θα μου πείτε ότι πρέπει πρώτα να εξετάσουμε εάν οι πολλοί σε αυτή την πόλη γνωρίζουν τι εστί Άρμα Θέσπιδος. Και βεβαίως το να έχουμε καταγράψει κάπου το εκπληκτικό αυτό απόκτημα δεν σημαίνει πολλά. Το ζήτημα είναι και να το αξιοποιήσουμε. Ετσι αγαπητή κυρία Κοντογιάννη της Θεατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου; Ετσι κύριοι του Θεατροδρομίου;

Ποιος έχει ενδιαφερθεί για την καταγραφή πρωτότυπων γκραβούρων που έχει ο Δήμος μας; Ποιος ξέρει που βρίσκεται ο πίνακας ζωγραφικής που είχε δωρηθεί κάποτε από τον Πρωθυπουργό της Νέας Ζηλανδίας στον λαό του Ναυπλίου για τις υπηρεσίες που πρόσφερε στον Β Παγκόσμιο πόλεμο στους Νεοζηλανδούς φαντάρους κατά την αποχώτρησή τους τον Απρίλη του 1941

Τώρα τι να πω και πως να τελειώσω;
Ότι σε λίγες μέρες βγαίνει σε πλειστηριασμό μια εκπληκτική προσωπογραφία του Σπύρου Παπαλεξόπουλου, πρώτου Δημάρχου Ναυπλιέων, του καλύτερου Έλληνα ζωγράφου σε πορτραίτα Διονυσίου Τσόκου; Τι να προτείνω; Να ενδιαφερθεί ο Δήμος μας, να μην χαθεί και αυτό το κειμήλιο; Ποιος να ενδιαφερθεί εκεί μέσα; Και εάν ενδιαφερθούν ποία είναι η εξασφάλιση ότι σε δέκα χρόνια θα υπάρχει κάποιος που θα θυμάται την αγορά;

Αυτό που χρειάζεται η πόλη είναι μία συζήτηση για το που πάει η κοινωνία. Με τι ιδανικά βαδίζει Ποιες είναι οι προτεραιότητες. Ας το αποφασίσουν ότι τα έργα τέχνης δεν ενδιαφέρουν. Δεν πειράζει και να φωνασκούμε και εμείς οι μειοψηφούντες. Αλλά ας το αποφασίσουν.

Πυρηνελάδικα. Ναύπλιο ορατότης μηδενική

Χαμός σήμερα στο Ναύπλιο. Δεκάδες φωτογραφίες αναρτήθηκαν με το Ναύπλιο με μηδενική ορατότητα.
Είναι κάποιες μέρες που φυσάει Απάρκτιος άνεμος ή Τραμουντάνα, όπως την ονομάζουν οι ναυτικοί, βοριάς δηλαδή για εμάς τους νεοέλληνες μη βαρκάρηδες, που τ΄Ανάπλι ασφυκτιά από την γνωστή του υγρασία σε συνδυασμό με τις εκπομπές των πυρηνελουργείων. Κάποιες μέρες η κατάσταση είναι απίστευτη. Ακόμα και όταν φυσάει ο Σκίρων και πάλι η κατάσταση είναι προβληματική. Την ανάλογη κατάσταση βιώνει και ο κάμπος και η ενδοχώρα όταν φυσάει Όστρια και ούτω καθεξής. Αλλά και όταν υπάρχει νηνεμία, όπως σήμερα, το νέφος επικάθεται και δημιουργεί το κατάλληλο σκηνικό ώστε τα παράνομα ζευγαράκια να πραγματοποιήσουν την βόλτα τους στην πλατεία και παραλία και να παραμείνουν αθέατοι από τις κουτσομπόλες και τους "Περπατώ Ναύπλιο, Φωτογραφίζω Ναύπλιο"
Στις δύσκολες αυτές μέρες που η μη ευχάριστη οσμή καταλαμβάνει όλο το Ναύπλιο, οι κάτοικοι μουρμουρίζουν οργισμένα. Οι πλείονες μέσα τους αγαναχτούν και απορούν το πως οι αρμόδιοι δεν πράττουν το κάτι τις επ΄αυτού.
Κάποιοι περισσότερο θαρραλέοι εκφράζουν την οργή τους και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Γενικά όμως ο κόσμος είναι φοβισμένος, αδιάφορος, δεν επιθυμεί να γίνει δυσάρεστος στους ιθύνοντες.
Και έτσι είτε σιωπά, είτε ψελλίζει.
Το κυριότερο όμως είναι ότι δεν γνωρίζει τα δεδομένα, δεν ξέρει τι να διεκδικήσει, ποιο επακριβώς είναι το ζητούμενο.
Η ομίχλη από τις εκλύσεις των αερίων από τα πυρηνελάδικα κάνουν κακό στην υγεία των ανθρώπων ή όχι; Και ποιες είναι οι βλάβες στην υγεία μας και στην υγεία των παιδιών μας που μπορούμε να υποστούμε;
Έχει γίνει μια μελέτη από ανεξάρτητο φορέα που να ερευνήσει τις τυχόν επιπτώσεις στην υγεία μας;
Είναι μόνον η δυσάρεστη οσμή ή και κάτι παραπάνω;
Γίνονται οι αναγκαίοι και από την νομοθεσία προβλεπόμενοι έλεγχοι;
Εφόσον ο ελαιοπυρήνας μείνει στο έδαφος θα υπάρξουν ή όχι δυσμενείς επιπτώσεις για το περιβάλλον;
Το βασικό ερώτημα στο οποίο πρέπει να απαντήσουμε για να ξέρουμε τι διεκδικούμε είναι το εξής: Πρέπει να κλείσουν ή όχι τα πυρηνελουργεία;
Διάβασα σήμερα την ανακοίνωση του Δήμου Ναυπλιέων για την αφόρητη κατάσταση που επικρατούσε σήμερα στ΄Ανάπλι. Το ρεζουμέ της ήταν το εξής: Δεν έχουμε κάνει κάτι για το σοβαρό αυτό πρόβλημα που χρόνια αντιμετωπίζει η πόλη, δεν είμαστε αρμόδιοι, αλλά εκφράζουμε μια κραυγή απόγνωσης για να μην χάσουμε ψήφους λόγω της αγανάχτησης των πολιτών.
Και όμως αγαπητοί μου. Η Αυτοδιοίκηση στο Ναύπλιο και στο Αργος είναι η μόνη αρμόδια να καθορίσει χρήσεις γης και να χωροθετήσει  Βιοτεχνικό και Βιομηχανικό Πάρκο για να φύγουν τα εργοστάσια από την παραλιακή
Διάβασα και σχόλια συριζαίων και νεοδημακρατών. Άλλα αντί άλλων. Καμία απολύτως ευθύνη δεν δίνουν στους εκλεχτούς τους που κυβερνούν την χώρα τα τελευταία είκοσι χρόνια για το γεγονός ότι τα πυρηνελάδικα παραμένουν  σε σημείο που έχει καθορισθεί με νόμο ως χώρος απολύτου προστασίας του υδροβιότοπου. Ουδεμία ευθύνη σκέφτηκαν να δώσουν στους αγαπημένους τους που με συνεχείς και επανειλημμένες παρατάσεις επιτρέπουν στα εργοστάσια να ευρίσκονται εκεί. Για το γεγονός ότι ουδέν συγκεκριμένο  έπραξαν για να καθορισθεί στην Αργολίδα Βιομηχανικό Πάρκο για να μην κλείσουν τα εργοστάσια και να γίνει δυνατή η μεταφορά τους.
Πανηγύριζαν οι Κυβερνητικοί βουλευτές του παρελθόντος για τις παρατάσεις. Πανηγύρισε και ο νυν Κυβερνητικός βουλευτής για την συριζέικη παράταση λειτουργίας των πυρηνελάδικων

Η αιρετική μου μάλλον μειοψηφική γνώμη:
Τώρα θα πρέπει να γίνει ένα κίνημα πολιτών όχι στον αέρα με άναρθρες κραυγές αλλά με στοχοθεσίες.
Μέσα στην επόμενη διετία να έχει ολοκληρωθεί ο καθορισμός Βιομηχανικού Πάρκου στην Αργολίδα σε σημείο που και συγκοινωνιακά να είναι κατάλληλο και να μην ευρίσκεται ακριβώς δίπλα ή απέναντι από τα αστικά κέντρα.
Μέσα στην επόμενη τριετία να έχουν μεταφερθεί τα δύο πυρηνελάδικα, εάν και εφόσον επιθυμούν την συνέχιση της λειτουργίας τους, άλλως δια πυρός και δια ροπάλου να μην επιτραπεί νέα παράταση της άδειας λειτουργίας τους.
Εν τω μεταξύ θα πρέπει να είναι συνεχής και επίμονος εκ μέρους και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ο έλεγχος για το κατά πόσον οι αρμόδιες υπηρεσίες κάνουν τον δικό τους έλεγχο στο κατά πόσον οι επιχειρήσεις ακολουθούν τους όρους λειτουργίας τους.
Και ας πραγματοποιηθεί και μία ανεξάρτητη μελέτη για το κατά πόσον οι εκλύσεις από τα εργοστάσια βλάπτουν την υγεία μας για να γνωρίζουμε που βαδίζουμε και να δούμε και εάν υπάρχουν και σοβαρές ποινικές και αστικές ευθύνες. Αλλως φλυαρούμε

Όλα τα υπόλοιπα είναι λόγια της ομίχλης, θα τα ξεχάσουμε τις ωραίες μέρες που τ΄Ανάπλι θα γίνει "Μονακό με τα πολυτελή σκάφη".
Ολα τα υπόλοιπα δημιουργούν τα άλλοθι για την αμεριμνησία Κυβερνήσεων και Αυτοδιοίκησης που βλέπουν μέχρι την μύτη τους.
Όλα τα υπόλοιπα είναι για να γκρινιάζουμε και να δείχνουν κάποιοι την δήθεν επαναστατικότητά τους με λόγια του αέρα.

Ο στόχος πρέπει να είναι ένας και μόνον. Ο καθορισμός Βιομηχανικού Πάρκου και η απομάκρυνση των πυρηνελάδικων από την παραλιακή. Οι επιχειρήσεις δεν πρέπει να κλείσουν.Πρέπει να μεταφερθούν. Ο πυρήνας του ελαιοκάρπου δεν πρέπει να μένει στο έδαφος ή να πετιέται. Η βλάβη στο περιβάλλον θα είναι ανυπολόγιστη
Αν δεν βάλουμε στόχο, εδώ θα είμαστε και του χρόνου και του αντίχρονου και σε δέκα χρόνια όταν θα καλώ τους φίλους του ιστολογίου μου για την εορτή λειτουργίας είκοσι ετών των "αιρετικών" μου.
Προς το παρόν θα εορτάσω μεθαύριο τα δέκα έτη λειτουργίας του.
Είστε καλεσμένοι. Να δω πόσοι θα ενδιαφερθείτε να ρωτήσετε το που και πότε.

Η μία τριανταφυλλιά και οι απευθείας αναθέσεις

Έλειψα ένα δεκαήμερο και συσσωρεύθηκαν ένα σωρό θέματα που με τσιγκλίζουν για να σας πω την άποψή μου πάνω σε αυτά.

Ιδού μερικά θέματα που με τρώνε εσώψυχα και μου δημιουργούν την ακατανίκητη επιθυμία να κάμω κάτι. Και αφού δεν είμαι καλός εις το να διοργανώνω διαδηλώσεις το μόνο που μου απομένει είναι ετούτο το αιρετικό ιστολόγιο

ΘΕΜΑ ΠΡΩΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΔΥΟ ΛΟΓΑΚΙΑ ΕΠ΄ΑΥΤΟΥ
Η απάντηση του ανεξελίγκτη Υφυπουργού στον Κυβερνητικό βουλευτή που βάζει για μια ακόμα φορά ένα τέρμα στις προοπτικές για το τραίνο στ΄Ανάπλι , όσο ετούτοι εδώ μας κυβερνούν, για την αλαλία των ελάχιστων εναπομεινάντων και εναπομεινασών τοπικών στελεχών του σύριζα και για την συνέχιση της μπούρδας με την ανάθεση μιας προκάτ μελέτης βιωσιμότητας του τραίνου, ωσάν οι Ιταλοί νέοι ιδιοκτήτες της Τραινοσέ να τρώνε κουτόχορτο και να αρκεσθούν στην μελέτη του Δήμου μας και των υποστηριχτών του. Και με τρώει βεβαίως και η απάντηση σε όλα αυτά του πασόκου Μανιάτη, στον οποίο ουδείς μέχρι τώρα αντέταξε το παραμικρό. Εμένα πάλι αναμένουν.

ΘΕΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ
Η πόλη τ΄Αναπλιού στην ομίχλη σε  μια αποπνικτική ατμόσφαιρα λόγω της λειτουργίας των πυρηνελάδικων. Όλοι να φωνασκούν. Όλοι να τα βάζουν με τους αρμόδιους. Ουδείς όμως  να προτείνει κάτι το συγκεκριμένο και οι εκάστοτε κυβερνητικοί βουλευτές επί δεκαετίες να πανηγυρίζουν για την παράταση λειτουργίας των οχλουσών χρήσεων. Με αυτό όμως  το θέμα οπωσδήποτε θα ασχοληθώ, εντός της προσεχούς εβδομάδος. Ετσι διότι ουδείς μας λεει το τι γενέσθαι

ΘΕΜΑ ΤΡΙΤΟ
Η έλευση στον νομό εκατοντάδων προσφύγων. Αργολίδα και προσφυγικό πρόβλημα. "Απελθέτω αφ' ημών τον ποτήριον τούτο". Το προσφυγικό ομού μετά του θέματος της κλιματικής αλλαγής είναι τα πολύ μεγάλα ζητήματα της γενιάς μας, όσο και εάν ορισμένοι από υμάς επιθυμείτε την τυφλότητα. Εκατομμύρια άνθρωποι φεύγουν από τους τόπους της δυστυχίας και περπατάνε επί μήνες σε ερήμους και σκαρφαλώνουν όρη και διασχίζουν θάλασσες για ένα καλύτερο μέλλον. Άνθρωποι είναι. Παιδάκια και μωράκια έχουν μαζί τους. Και εμείς εδώ αυτό που μας απασχολεί είναι μόνον το πως θα αποφύγουμε να δούμε κατάματα τους συνανθρώπους μας και το πρόβλημα της ανθρωπότητας.

ΘΕΜΑ ΤΕΤΑΡΤΟ
Τα όμορφα και ωραία που συμβαίνουν με τις διάφορες μεθόδους για να παραβιάζεται ο νόμος που επιβάλλει τη διενέργεια διαγωνισμών, όταν το ποσό που θα πλερώσουμε υπερβαίνει τις είκοσι χιλιάδες άνευ φουπουά. Με μη σύννομο τεμαχισμό ενός έργου σε τρία, ας πούμε, υπομέρη. Και με αυτό το τρόπο μία δράση, για την οποία πρέπει να πληρωθούν εξήκοντα χιλιαρικάκια, να δίδεται με απευθείας ανάθεση στον εκλεκτό ή στους εκλεκτούς των ιθυνόντων, άνευ εκπτώσεως τινος που θα μπορούσαμε να επιτύχουμε κατά την διενέργεια του υποχρεωτικού διαγωνισμού. Και να ευρίσκεται μέσω δικαστικής προσφυγής ο τρόπος πληρωμής του εργολάβου που ανέλαβε απευθείας το έργο, ομού με τα πανωτόκια, παρότι ο Επίτροπος δεν ενέκρινε ως μη σύννομα τα εντάλματα πληρωμών!!! (Θαυμαστικά)

ΘΕΜΑ ΠΕΜΠΤΟ
Το ζήτημα της  υστέρησης τ΄Αναπλιού. Αντί να είμεθα πρωτοπόροι καταλήγουμε έσχατοι. Αντί πρώτοι και καλύτεροι εμείς σε όλη την Ελλάδα  να δημιουργήσουμε ένα σταθμό φόρτισης ηλεκτρικών αυτοκινήτων εν τέλει θα ακολουθήσουμε τελευταίοι και καταϊδρωμένοι. Πείτε μου: Τι περισσότερο έχουν αυτοί στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας σε σχέση με εμάς; Εάν θέλουμε να προσελκύσουμε  κάτι περισσότερο από τον φραπεδουμποτουρισμό της αρπακόλλας, θα πρέπει να καταδικάσουμε την επικοινωνιακή πολιτική, μέσω των διαύλων που επιχειρούν να μας πείσουν ότι δήθεν προσπαθούμε και να αρχίσουμε να πρωτοτυπούμε και να αυτενεργούμε

ΘΕΜΑ ΕΚΤΟ
Λιμάνι και πάλι το λιμάνι. Οι δικαστικές διενέξεις. Κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ πρέπει να είναι επί ξυρού ακμής (όχι ξηρού) . Ένα τεράστιο ζήτημα. Ένας κίνδυνος για το μέλλον της πόλης με όλα αυτά τα εκκρεμή δικαστικά ζητήματα, λόγω βασικά αυτής της μελέτης που έγινε στο πόδι,  για την οποία αστοχία  την μεγαλύτερη ευθύνη την έχει ο Αντουάν, ο σώγαμβρος τέως Πρωθυπουργός και το περιβάλλον του, που ήθελαν να ενισχύσουν την υποψηφιότητα του δημάρχου μας στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές.


Αποφασίζω λοιπόν, μιας και επέστρεψα από όμορφο ταξείδι, να σας αναλύσω την πολιτική μου πρόταση για την μια τριανταφυλλιά  που θα εφάρμοζα στο Ναύπλιο, εάν και εφόσον .....(υποθετικός λόγος του αδυνάτου).

Ακούστε:

Μία από τις ειδικότητες που καλοπληρώνονται στα εξωτερικά είναι αυτή της γνώσης ως προς την σύνταξη καλών και σωστών προϋπολογισμών  για δημόσια και ιδιωτικά έργα. Αυτοί που γνωρίζουν  να προσαρμόσουν ένα έργο στον διαθέσιμο προϋπολογισμό είναι περιζήτητοι. Να γνωρίζουν πως θα κόψουν τα περιττά για να παραμείνουν τα ουσιαστικά, όταν τα χρήματα δεν επαρκούν, ώστε  να ολοκληρωθεί το έργο και να είναι λειτουργικό.  Να προστεθούν με σύνεση τα φανταχτερά, όταν περισσεύουν χρήματα για να δημιουργηθεί κάτι το εξαιρετικό. Να είναι η μελέτη τέτοια, ώστε το έργο να μπορεί να ολοκληρωθεί μέσα στο χρονικό περιθώριο που έχει ορισθεί.
Δεν γνωρίζω πως ονομάζεται αυτή η συγκεκριμένη ειδικότητα. Οι μηχανικοί θα γνωρίζουν, όμως ξέρω ότι η προσφορά τους στις χώρες που δεν αρπακολίζουν είναι σημαντική.

Εμείς όμως εδώ................;;;;

Θα σας ειπώ επ΄ αυτού
Οι μηχανικοί που εργάζονται στην Τοπική Αυτοδιοίκηση στις Τεχνικές Υπηρεσίες των Δήμων είναι με διαφορά οι καλύτεροι του κόσμου στο θέμα αυτό της σύνταξης προϋπολογισμών. Εχουν απίστευτες ικανότητες.
Τα καταφέρνουν και οι προϋπολογισμοί χιλιάδων έργων ανά την χώρα είναι ακριβώς είκοσι χιλιάρικα. Κάτι κόβουν, κάτι προσθέτουν, κάποιους εξαιρετικούς υπολογισμούς κάμνουν και όλα αυτά τα έργα έχουν προϋπολογισμό 20.000 ευρά επακριβώς. Ούτε σέντσι παραπάνω ή λιγότερο. Μαζί με τον ΦΠΑ το ποσό φτάνει στα 24.800 ευρά.
Σαΐνια.
Έχω μείνει ενεός με την ικανότητά τους.
Τώρα βέβαια το γεγονός ότι η νομοθεσία δίνει την δυνατότητα να γίνεται ένα έργο με απευθείας ανάθεση, εφόσον ο προϋπολογισμός του δεν ξεπερνά την εικοσάρα, άνευ φουπουά, υποθέτω ότι είναι όλως τυχαίο. Μόνον κακόπισοι θα μπoρούσαν να τα συσχετίσουν αυτά.
Εάν λοιπόν και εφόσον αποφασίσω και εάν και εφόσον αποφασίσουν και καμιά τριανταριά να στελεχώσουν το συνδυασμό και εάν και εφόσον αποφασίσετε όλοι υμείς οι εκλογείς να με στείλετε εις την δημοτικήν ηλεκτρική καρέκλα, όπερ αδύνατον, τότε θα δώσω στην Τεχνική Υπηρεσία την εντολή της μιας τριανταφυλλιάς
Ένα τριαντάφυλλο για κάθε δημοτικό έργο που θα έχει προϋπολογισμό είκοσι χιλιάρικα.
Με αυτό τον τρόπο ο προϋπολογισμός των έργων αυτών  θα ανεβεί στα είκοσι χιλιάρικα και είκοσι ευρά .Οπότε και ο πρόχειρος διαγωνισμός, όπως λέει η νομοθεσία θα είναι υποχρεωτικός. Η απευθείας ανάθεση θα είναι απαγορευτική!!
Και τότε είναι πιθανόν να επιτευχθεί και μία έκπτωση από τον μειοδότη δέκα ή και είκοσι τοις εκατό ή και ακόμα παραπάνω
Και η τριανταφυλλιά που θα φυτέψουμε χάριν του έργου θα μας έλθει δωρεάν. Και θα περισσέψουν και άλλα χρήματα λόγω των εκπτώσεων. Τώρα εάν και εφόσον ουδείς προσφέρει έκπτωση, δεν θα έχουμε χάσει κάτι, διότι το έργο θα γίνει με το ίδιο ποσό, όπως και εάν η ανάθεση γινόταν απευθείας. Μόνον η τριανταφυλλιά θα μας επιβάρυνε. Αλλά και για αυτό υπάρχει λύση. Δώρο θα την έκανα εγώ  την μία τριανταφυλλιά για  κάθε έργο, εφόσον δεν επιτυγχάνετο κάποια έκπτωση στον πρόχειρο διαγωνισμό.

Το έργο θα αφορά την επισκευή ενός κτηρίου;  Μία τριανταφυλλιά θα φυτευτεί στον ακάλυπτο του κτηρίου ή θα μπει σε μία γλάστρα στην είσοδο.
Το έργο θα αφορά την επισκευή ενός δρόμου;  Κάπου εκεί δίπλα στο έρεισμα του δρόμου θα φυτέψουμε μια τριανταφυλλιά με κόκκινα τριαντάφυλλα.
Το έργο θα αφορά μία εκδήλωση για χορούς και πανηγύρια σε ένα χωριό; Μια επιπλέον τριανταφυλλιά θα υπάρχει στην πλατεία του χωριού.

Και με τα πρώτα χρήματα που θα εξοικονομήσουμε από τη διενέργεια διαγωνισμού θα τοποθετήσουμε στο Πι τους πρώτους φορτιστές για ηλεκτρικά αυτοκίνητα.

Και μετά βλέπουμε.
Τόσα και τόσα μπορούμε να κάνουμε για την πόλη με την πολιτική του  ενός ευωδιαστού τριαντάφυλλου.
Και ξέρετε κάτι ακόμα; Και μανόλιες θα πρόσθετα στους προϋπολογισμούς των έργων. Εχετε δει μανόλιες; Και όμως ευδοκιμούν στην περιοχή μας.
Οχι μόνον το Αβδήμπεη.
Ολος ο Δήμος Ναυπλίου με μανόλιες.
Απ΄όλον τον κόσμο θα μαζευόταν κόσμος να επισκεφθούν την πόλη με τις μανόλιες.

(Η φωτογραφία τραβηγμένη από εμένα κάπου στην Ευρώπη)

KEMX

Εδώ δεν μπορούν να προγραμματίσουν τα στοιχειώδη για την επόμενη χρονιά.
Ποιος θα καθήσει να ονειρευτεί τ΄Ανάπλι της επόμενης δεκαετίας, της επόμενης γενιάς;
Ολα στον βωμό της επανεκλογής στους θώκους.
Τίποτα άλλο.
Διαφωνείτε;
Εάν ναι, πείτε μου ποιος σας έχει μιλήσει για το πως βλέπει το Ναύπλιο και την Αργολίδα του 2025;
Προφανώς ουδείς.

Πως βλέπουν το λιμάνι μας μετά από δέκα χρόνια;
Τι προγραμματίζουν επακριβώς για να καταλάβω; Πενήντα χρόνια τώρα σκάβουμε χωρίς κάποιο συγκεκριμένο σχεδιασμό. Εδώ και είκοσι χρόνια σχεδιάζουν την μαρίνα με τέτοιο τρόπο που δεν θα γίνει ποτέ. Θα αναπτύξουν το εμπορικό λιμάνι ή όχι; Και αν ναι που; Τι βλέπουν για το μέλλον του λιμανιού;

Πριν 20 χρόνια προγραμμάτιζαν την ανέγερση Συνεδριακού Κέντρου. Πληρώσαμε ένα σκασμό χρήματα και το ξεχάσαμε. Παει το συνεδριακό Κέντρο. Ούτε μια μικρή αίθουσα δεν σκέφτονται να την μετατρέψουν σε ένα Συνεδριακό για μίνι συνέδρια.

Τι προγραμματίζουν για το Μπούρτζι; Για το Ξενία; Για το κτήριο φάντασμα της Αρβανιτιάς; Για το κτήριο Λεονάρδου; Για το κτήριο Παπαδόπουλου;

Πώς βλέπουν να λύνονται τα τεράστια οικονομικά προβλήματα της ΔΕΥΑΝ και του Γηροκομείου; Έχουν κάποιο σχεδιασμό; Ακούσατε το παραμικρό;

Τι σχέδιο έχουν για την τουριστική προβολή του Ναυπλίου για την επόμενη πενταετία έστω; Θα συνεχίσουν να πηγαίνουν σε τουριστικές εκθέσεις με φυλλάδια της δεκαετίας του 70 και με πόστερ με το Μπούρτζι; Εδώ δεν έχουν κατασκευάσει καν ένα τουριστικό portal και τρέχουν στις εκθέσεις,

Τι σχεδιάζουν για το Νοσοκομείο του Ναυπλίου, που υπολειτουργεί σήμερα, για την επόμενη δεκαετία; Ντουφεκιές στον αέρα  ρίχνουν σήμερα για να δείξουμε ενδιαφέρον. Δεν θα πρέπει να σχεδιάσουμε το μέλλον του Νοσοκομείου και να το δούμε διαφορετικά το όλο ζήτημα με σύνδεση με τον ιατρικό τουρισμό και την εξειδίκευση του Νοσοκομείου σε συγκεκριμένους τομείς για να μην κλείσει;

Θα περάσουν ακόμα δέκα χρόνια και το δεύτερο και πέμπτο δημοτικό σχολείο θα συστεγάζονται και τα παιδιά θα συνεχίσουν να κάνουν μάθημα σε ισόγεια πολυκατοικιών το 2030; Αυτοί που πήγαιναν τότε σχολείο όταν ξεκίνησε το πρόβλημα θα συνοδεύουν τα εγγονάκια τους στο σχολείο το 2030. Και δίπλα το μεγάλο κτήριο των καπναποθηκών θα παραμένει αραχνιασμένο. Ουδείς σχεδιάζει

Όλα αυτά ήταν μια εισαγωγή για το κύριο θέμα μου.

Στρατόπεδο του Ναυπλίου.
Δηλαδή πόσο μαλάκες ήμασταν τότε πριν από έξι χρόνια όταν σύσσωμη η κοινωνία και οι πολιτικοί αγωνιζόντουσαν για να παραμείνει το στρατόπεδο ως Κέντρο εκπαίδευσης;
Ουδείς έβλεπε τότε το αναπόφευκτο της αναδιάρθρωσης του στρατεύματος ώστε να προτείνει να σχεδιάσουμε το τι θέλουμε να γίνει στον μεγάλο αυτό χώρο, που πλέον βρίσκεται μέσα στον οικοδομικό ιστό της πόλης.
Τότε όλοι συστρατεύθηκαν να ζητήσουν να μην συμβεί αυτό που αναπόφευκτα θα συνέβαινε.
Και οι τρεις βουλευτές και όλες οι δημοτικές παρατάξεις.
Άπαντες.

Και βρέθηκε ο ένας που το 2012, εξέφρασε τον αιρετικό λόγο.
Είπε τότε ότι πρέπει να προετοιμαστούμε ώστε ο σχεδιασμός να είναι έτοιμος, όταν το στρατόπεδο κλείσει.
Και πρότεινε πολύ συγκεκριμένα πράγματα για το πως έβλεπε αυτός τις χρήσεις στο στρατόπεδο.
Μίλησε για μεταφορά υπηρεσιών.
Για περιαστικό πράσινο.
Για χώρους πολιτισμού.
Για έναν ανοιχτό μουσειακό χώρο σε σχέση με τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και τις επιτυχίες της Σιδηράς Μεραρχίας.
Ήταν θέσφατα αυτά που πρότεινε; Σαφέστατα όχι. Ιδέες κατέθεσε. Και αν είχαμε μια κοινωνία που στοιχειωδώς μπορούσε να ονειρευτεί, να οργανώσει και να βάλει στόχους θα είχε γίνει από τότε ο διάλογος και θα είχαν παρθεί οι αποφάσεις.
Ποιος έκανε την πιο σφοδρή επίθεση στον τότε μοναχικό καβαλάρη;
Ο σημερινός κυβερνητικός βουλευτής Αργολίδας, που τότε μεν διερρήγνυε τα ιμάτιά του για να παραμείνει το στρατόπεδο, ως στρατόπεδο και τα έβαζε με τους ανάλγητους που είχαν σκοπό να ξεπουλήσουν την χώρα.
Και τώρα εκ των υστέρων, κάνοντας στροφή εκατόν ογδόντα μοιρών, μιλάει με την ίδια γλώσσα με αυτόν που τότε κατηγόρησε.
Και ήλθε και ο Πασοκικός βουλευτής να ομιλήσει για διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για να γίνει πάρκο το ΚΕΜΧ. Άλλος ένας που έκανε κλίνατε επ΄αριστερά και πάλι κλίνατε επ΄αριστερά και άρχισε να βλέπει προς την αντίθετη κατεύθυνση σε σχέση με αυτά που έλεγε πριν πέντε-δέκα χρόνια.
Ήταν κουφό για εμένα άνθρωποι που θέλουν να αυτοπροσδιορίζονται ως προοδευτικοί και αριστεροί αυτοί που θεωρούσαν ότι η οικονομία της πόλης πρέπει να στηρίζεται σε στρατόπεδο εν έτει 2012.
Δεν είμαι ειδικός, δεν θέλω να κάνω τον ξύπνιο, αλλά όλο αυτό με την στρατιωτική θητεία, με τις αγγαρείες, τις απίστευτες κουφές σκοπιές στο πουθενά, με τις καταδιώξεις γοπών, τις εκπαιδεύσεις μόνον σε βήμα στρατιωτικό και μετά στις μεταθέσεις με βύσματα ουδόλως βοηθούν στην αμυντική θωράκιση της χώρας.
Αλλιώς πρέπει να οργανωθεί η κατάσταση. Με εκπαιδεύσεις στα σύγχρονα όπλα. Με στοχευμένη ολιγόμηνη ειδική εκπαίδευση των κληρωτών.
ΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΚΛΕΙΝΕΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΡΕΧΟΥΜΕ
Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΤΡΕΧΕΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΙΓΜΗ
Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΠΤΩΧΕΥΕΙ
Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΑΖΕΙ ΣΤΟΧΟΥΣ
Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙ ΤΟΥΣ ΜΟΝΑΧΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΤΑ ΛΕΝΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΕΥΟΝΤΑΙ.

Ναι αγαπητοί μου, θα τρέχετε όλοι σε μερικά χρόνια, όταν μπει λουκέτο στο Νοσοκομείο Ναυπλίου.
Τώρα πρέπει να το δούμε διαφορετικά το θέμα.
Τώρα. Και όχι με πυροτεχνήματα μαγκιών, αλλά με στοχευμένες δράσεις.